انقلاب چین 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

انقلاب چین

بخش اول – شرح وقایع انقلاب

1- درباره نظام فرهنگی و معیشتی چین

در قرن 19 ، دولت و ملت چین در یک هماهنگی دیرینه ای با یکدیگر همراه بودند. در آن زمان سه چهارم مردم چین کشاورز بودند و چهار پنجم درآمد ملی از محل محصولات کشاورزی تامین می شد.

در واقع اقتصاد چین سنتی مبتنی بر کشاورزی بود. بهمین لحاظ امپراطوریهای مختلف چین ، همواره اقداماتی را در جهت حفظ روابط نزدیک با روستائیان انجام می دادند و آن را برای بقای حکومت خود ضروری می دانستند. این حکومتها با آمادگی قبلی و مجهز بودن در مقابل خشکسالی و سیل ، سیستمهای آبیاری و کنترل آب سیاستهای عمده و اصلی خویش را اعمال می نمودند. این نظام کشاورزی و حمایت دولتی باعث یک نوع تعادل در نظام معیشتی چین می شده بود. از لحاظ فرهنگی نیز آموزش و فرهنگ در آن زمان بر اساس آئین کنفسیوس قرار داشت که بیش از هر چیز بر هماهنگی با طبیعت تاکید داشت. اما در قرن 19 هجوم کشورهای خارجی این نظام هماهنگ را بر هم زد و اقتصاد کشاورزی چین را از هم پاشید.

2- پیش زمینه های انقلاب (جنگ تریاک)

سالهای بین 1839 ، یعنی زمانی که هجوم کشورهای غربی به چین آغاز شد، تا سال 1949، زمانی که چین به یک جامعه ی سوسیالیستی تبدیل گردید، را می توان دوران از هم پاشیدگی نظام قدیم و شروع نظام جدید دانست.

اولین بار در اوایل قرن 16 چین با کشورهای غربی ارتباط برقرار کرد. در آن زمان چینی ها، غربی ها را وحشی تلقی می نمودند و خود را « خواشیا » یعنی چینی و غربیها را « ائی دی » یعنی وحشی می نامیدند. چین یک جامعه ی مستقل بود و چه از لحاظ مادی و چه از لحاظ فرهنگی نیازی به کشورهای دیگر احساس نمی کرد و همین امر هم علت نفوذ ناپذیری چین از سوی غربیها بود چرا که آنها نسبت به کالاهای خارجی بی نیاز بودند. غربیها تنها از طریق صادرات کالاهای مورد نیاز چینی ها می توانستند به درون این کشور نفوذ کنند، و سرانجام راهی برای آن یافتند، یعنی کالایی که در کشور چین وجود نداشت و این کالا تریاک بود.

ورود تریاک به بنادر چین باعث رونق بسیار این تجارت در چین شده بود و بازرگانان غربی از تجارت این کالا سود فراوانی می بردند. دولت چین که به نوعی متوجه نفوذ بیگانگان از طریق این کالا شده بود ، در سال 1839 ماموری به نام «لین زشو» را گسیل داشت تا تجارت تریاک در بندر کانتون را متوقف کند. او تمام انبارهای تریاک را تصرف کرده و آنها را به آتش کشید. هم بازرگانان انگلیسی و هم آمریکایی از این اقدام ضرر بسیاری دیدند و در این میان انگلیسیها دست به اعتراض و عمل متقابل زدند و جنگ تریاک در سال 1839 آغاز شد و تا 1842 ادامه یافت و با پیروزی قاطع بریتانیا همراه شد. نتیجه ی این جنگ سه ساله امضای قرارداد دانکن میان چین و انگلستان بود که بر طبق آن بریتانیا پنج بندر اصلی یعنی کانتون ، فوچو ، نیکپو ، شانگهای و آموی را در اختیار گرفت.

در طی صد سال بعد کشور چین همینطور امتیاز به دولتهای غربی از جمله آمریکا ، فرانسه ، اتریش ، مجارستان ، بلژیک ، ژاپن ، هلند ، روسیه ، اسپانیا و حتی پرو می داد. می توان گفت که در سال 1889 قدرتهای جهانی تمامی سواحل چین را در اختیار داشتند و طبق قراردادهایی به مدت زمان 25 الی 90 سال این سواحل را از دولت چین رهن نمودند.

عوامل شکست چین در جنگ تریاک

از جمله عواملی که باعث شکست چین در برابر انگلستان در جنگ تریاک بود، عبارتند بودند از:

اول این که علت شکست امپراطوری « دانگ گوانگ » در جنگ تریاک، عقب ماندگی آنها از لحاظ فکری و تسلیحاتی بود. پیروی این حکومت از سنتهای دست و پاگیر و عدم اتخاذ سیاستهای اصلاح طلبانه و قبول تغییرات لازم در کشور باعث شکست نظام منچو گردید، در حالیکه غربیها اسلحه و ماشین آلات و تفکرات جدیدی داشتند، فرمانروایان چینی همچنان بر سنت ها دیرین خود تاکید داشتند.

دوم وجود بوروکراسی عظیمی در چین بود که بر محوریت امپراطور قرار داشت. قدرت بیش از حد امپراطوران منچو که نمایندگان دولتی را خود شخصا انتخاب می کردند، و آنها را نوزای به معنی برده می خواندند، باعث بوجود آمدن ساختاری بسته گردید.

و عامل سوم را می توان در نظام آموزشی چین جستجو نمود که بر مبنای آموزه های کنفسیوس قرار داشت و با دانش و بینش مدرن همخوانی نداشت.

3- شورش تایپینگها

در دو دهه پس از جنگ تریاک، 6 شورش همزمان در سراسر کشور به وقوع پیوست. اولین شورش و مهمترین آنها در جنوب به وقوع پیوست و شورش تایپینگها بود که بین سالهای 64-1850 به وقوع پیوست و منجر به ایجاد حکومت تایپینگها شد. در همین سالها شورش دیگری در شمال کشور توسط «نین» ها بین سالها 98-1853 برپا شد و چهار شورش هم از سوی مسلمانان چین در شمال غربی بین سالهای 72 – 1855، جنوب غربی از سال 1862 تا 1873، آسیای مرکزی بین سالهای 76 – 1862 و مجددا در آسیای غربی بین سالهای 87 – 1866 رخ داد.

شورش تایپینگها بر علیه نظام منچو، ریشه در فقر مردم داشت. رهبری این شورش بر عهده « خونگ شی چوان » قرار داشت. او تحت تاثیر میسیونرهای پروتستان قرار گرفته بود و ادعا داشت که طبق فرمان الهی بر ضد حکومت امپراطوری قیام کرده است. در سال 1848 او جامعه ای به نام « جامعه ی خداپرستان » را تشکیل داد و از طریق آن می خواست حکومت منچو را براندازد.

این جنبش پیشرفته ترین جنبش سیاسی و مذهبی قرن نوزدهم در چین بود. جنبش تایپنگها با شعارهای تقسیم عادلانه زمین ، مالکیت اشتراکی ، برادری و برابری زن و مرد آغاز گردید و

تحقیق درباره؛ آموزش و پرورش کشور چین

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

آموزش و پرورش کشور چین 　    

مقدمه     

آموزش و پرورش پایه توسعه علوم و فنون یک کشور به حساب می آید . دولت چین برای توسعه آموزش و پرورش اقلیتهای ملی سیاست ها و اقدامات زیر را اجرا می کند : توجه و کمک به اقلیتهای ملی در توسعه آموزش و پرورش ؛ تاسیس اداره دموکراتیک آموزش و پرورش ؛ احاله حقوق توسعه خودمختار آموزش و پرورش اقلیتهای ملی به این ملیتها و مناطق اقلیت نشین ، اهمیت به آموزش زبان و خط اقلیتهای ملی و آموزش دو زبانه ، تقویت کار تحریر مواد تدریسی به زبان های اقلیتهای ملی ؛ تقویت تربیت معلمان اقلیتهای ملی ؛ اختصاص وجوه ویژه به اقلیتهای ملی و مناطق اقلیت نشین ؛ تاسیس مدارس اقلتیهای ملی و دادن امتیازات به دانشجویان و دانش آموزان اقلیتهای ملی به لحاظ نمرات قبولی و ارضای نیازمندیهای خاص آنان در زندگی و سازماندهی کارهای پشتیبانی نواحی پیشرفته در مناطق اقلیت نشین .

 دولت چین اقداماتی برای توسعه آموزش مدرسه مناطق اقلیت نشین اتخاذ و با استفاده از امکانانات موجود انواع دبستان ها ؛ دبیرستان ها و دانشگاه ها را تاسیس کرده و با توجه به ویژگیهای اقلیتهای ملی در تدریس از زبان خود آنان نیز استفاده می کند . در مدارس مختلف چین شمار دانش آموزان و دانشجویان اقلیتهای ملی به مراتب افزایش یافته است .در مناطق اقلیت نشین واقع در شمال غرب ،؛ شمال شرق و جنوب غرب مدارس عالی اقلیتهای ملی وجود دارد و هزاران دانشجوی اقلیتهای ملی در این مدارس درس می خوانند . طبق آمار ؛ تمام 55اقلیت ملی چین دارای دانشجویان ملیت خود و بعضی دارای دانشجویان فوق لیساس و دکترا هستند

ساختار نظام آموزشی > مقطع آموزش ابتدایی

مقطع آموزش ابتدایی

این مقطع شامل مقطع آموزش پیش دبستانی و ابتدایی است. مهد کودک ویژه کودکان زیر رده سنی سه سال و پیش دبستانی ویژه کودکانی است که وارد سه سالگی شده و در شش سالگی وارد مدارس ابتدایی می گردند. مقطع آموزش ابتدایی از کلاس اول شروع و بسته به نظام آموزشی تا کلاس پنجم یا ششم ادامه می یابد. سال تحصیلی به دو ترم تقسیم می شود که هر ترم شامل 19 هفته و در مجموع مدت دو ترم 38 هفته آموزشی در طول سال است. همچنین یک هفته اضافی (مثلا برای روزهای برفی در چین) هم در نظر گرفته اند و 13 هفته باقیمانده ویژه تعطیلات است.طی مقطع ابتدایی، دانش آموزان ملزم به گذراندن دروس متنوعی نظیر زبان چینی، ریاضیات و مطالب اخلاقی و همچنین ورزش و فعالیتهای فوق العاده می باشند. گفتنی است که یادگیری زبان خارجی (انگلیسی) طی سال های آخر این دوره در زمره دروس اختیاری است.

ساختار آموزش ابتدایی

سال تحصیلی

تعداد مدارس

تعداد کل دانش آموزان ثبت نامی

تعداددانش آموزان دختر ثبت نامی

تعداد کل معلمین

تعدادمعلمین زن

1990

766072

122413800

56555200

5581810

2408800

1991

729158

121641500

56546400

5532300

2422700

1992

712973

122012800

56856000

5526500

2458500

1993

696681

124212400

58159000

5551600

2506900

1994

685588

128226233

60353001

5611324

2569827

1995

668685

131951477

62410771

5664057

2640040

1996

645983

136150042

64670134

5735790

2718842

تعداد ساعات درسی اختصاص یافته به دروس دورة ابتدایی

مواد درسی

تعداد ساعات درسی در مناطقی که دورة ابتدایی6 سال است

تعداد ساعات درسی در مناطقی که دورة ابتدایی5 سال است

اخلاق

204

170

زبان چینی

1666

1598

ریاضیات

986

952

علوم اجتماعی

204

170

علوم طبیعی

272

238

ورزش

544

340

موسیقی

408

340

هنر

408

340

کار

136

102

/

سیاست های آموزشی

سیاست های آموزشی

طی سالهای اخیر دولت چین توسعه آموزش را در اولویت برنامه های خود قرار داده و در جهت توسعه کشور به سرمایه گذاری در نظام آموزشی مبادرت نموده است. به عنوان مثال طرح آموزش پایه به مدت 9 سال، سرمایه گذاری وسیعی در نظام آموزشی می باشد که به واسطه آن شهروندان چینی به آموزش و ادامه تحصیلات خود تشویق می گردند. به اعتقاد دنگ زیائوپنیگ سیاست های آموزشی کشور می باید به برآورده سازی نیازهای آتی جامعه منتهی گردد که این مسئله خود مستلزم اصلاح ساختار نظام آموزشی است.

سیاستهای آموزشی چین طی قرن بیست و یکم

در حال حاضر، اغلب خانواده های چینی در پی فرستادن کودکان خود به کودکستانها، مدارس ابتدایی و متوسطه معتبر با برنامه های درسی و آموزشی مطلوب می باشند. هدف خانواده ها از فرستادن کودکان به مهدهای کودک ، بهره گیری از برنامه های آموزشی مناسب، پرورش توانایی های کودکان به طور طبیعی و تقویت مهارت های ذهنی کودکان می باشد. از سوی دیگر دولت چین در صدد اجرای طرح هایی در جهت توسعة آموزش در مناطق روستایی چین تا پایان سال2001 به منظور راهیابی هر چه بیشتر و افزایش تعداد دانشجویان مناطق فوق در نهادهای آموزشی عالی تا نرخ 15 درصد می باشد. طی سالهای اخیر کشور چین تلاش های مستمری در جهت تقویت و افزایش تعداد دانشجویان در دانشگاهها به عمل آورده است. به نحوی که این تعداد با یک افزایش جهشی از 08/1 میلیون طی سال 99 بر 2 میلیون و 600 هزار نفر طی سال 2001 بالغ گردید. طی سال 2001 کشور چین همچنین به لغو محدودیت های مربوط به عدم ازدواج دانشجویان و شرط سنی آنان مبادرت نموده از این روی حتی افراد رده سنی 73 سال نیز از حضور در آزمون ورودی دانشگاه ها برخوردار گردیده و آموزشهگاههای عالی اعم از دانشگاهها و دانشکده های سراسر چین به گشایش در های خود به روی عموم بدون ملاحظات سنی مبادرت نمودند. تعلیم و تربیت کماکان در سراسر چین در حال توسعه بوده و اقشار مختلف مناطق فقیرنشین و محروم و دور افتاده را نیز در برمی گیرد. ضمن آنکه آموزش های غیر دولتی نیز طی سالهای اخیر تقویت شده و با تصویب وزارت آموزش بالغ بر100 مرکز دانشگاهی خصوصی در کشور تأسیس گردیده است. از سوی دیگر، شورای مشورتی سیاسی خلق چین به درخواست سرمایة لازم جهت توسعه و تقویت آموزش و پرورش در نقاط توسعه نیافتة غربی و مرکزی کشور از دولت مبادرت نموده است. شورای مشورتی سیاسی خلق چین که بلند پایه ترین نهاد مشورتی کشور است، در صدد توسعة آموزش و پرورش با کمک های دولتی در سطح جامعه است. طبق اساسنامه این شورا، آموزش و پرورش در نواحی روستایی باید توسط دولت حمایت و سرمایه گذاری شده و این وظیفه نباید بر دوش کشاورزان قرار گیرد. محوریت اساسنامه فوق، بر ایجاد یک ساختار مؤثر و با ثبات جهت تضمین پیشبرد آموزش و پرورش با استفاده از سرمایه های دولتی و تعمیم نظام آموزش پایه در مناطقی است که از وضعیت اقتصادی نابسامانی برخوردار می باشند. در واقع هدف اصلی این شورا، حمایت از کشاورزان و تامین بودجة لازم جهت توسعة آموزش در مناطق فقیرنشین و محروم کشور است.

سیاست درهای باز در نظام آموزشی

بخش آموزش و پرورش کشور چین همچون بخش ها ی اقتصادی و

آموزش و پرورش کشور چین (تحقیق)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

آموزش و پرورش کشور چین 　    

مقدمه     

آموزش و پرورش پایه توسعه علوم و فنون یک کشور به حساب می آید . دولت چین برای توسعه آموزش و پرورش اقلیتهای ملی سیاست ها و اقدامات زیر را اجرا می کند : توجه و کمک به اقلیتهای ملی در توسعه آموزش و پرورش ؛ تاسیس اداره دموکراتیک آموزش و پرورش ؛ احاله حقوق توسعه خودمختار آموزش و پرورش اقلیتهای ملی به این ملیتها و مناطق اقلیت نشین ، اهمیت به آموزش زبان و خط اقلیتهای ملی و آموزش دو زبانه ، تقویت کار تحریر مواد تدریسی به زبان های اقلیتهای ملی ؛ تقویت تربیت معلمان اقلیتهای ملی ؛ اختصاص وجوه ویژه به اقلیتهای ملی و مناطق اقلیت نشین ؛ تاسیس مدارس اقلتیهای ملی و دادن امتیازات به دانشجویان و دانش آموزان اقلیتهای ملی به لحاظ نمرات قبولی و ارضای نیازمندیهای خاص آنان در زندگی و سازماندهی کارهای پشتیبانی نواحی پیشرفته در مناطق اقلیت نشین .

 دولت چین اقداماتی برای توسعه آموزش مدرسه مناطق اقلیت نشین اتخاذ و با استفاده از امکانانات موجود انواع دبستان ها ؛ دبیرستان ها و دانشگاه ها را تاسیس کرده و با توجه به ویژگیهای اقلیتهای ملی در تدریس از زبان خود آنان نیز استفاده می کند . در مدارس مختلف چین شمار دانش آموزان و دانشجویان اقلیتهای ملی به مراتب افزایش یافته است .در مناطق اقلیت نشین واقع در شمال غرب ،؛ شمال شرق و جنوب غرب مدارس عالی اقلیتهای ملی وجود دارد و هزاران دانشجوی اقلیتهای ملی در این مدارس درس می خوانند . طبق آمار ؛ تمام 55اقلیت ملی چین دارای دانشجویان ملیت خود و بعضی دارای دانشجویان فوق لیساس و دکترا هستند

ساختار نظام آموزشی > مقطع آموزش ابتدایی

مقطع آموزش ابتدایی

این مقطع شامل مقطع آموزش پیش دبستانی و ابتدایی است. مهد کودک ویژه کودکان زیر رده سنی سه سال و پیش دبستانی ویژه کودکانی است که وارد سه سالگی شده و در شش سالگی وارد مدارس ابتدایی می گردند. مقطع آموزش ابتدایی از کلاس اول شروع و بسته به نظام آموزشی تا کلاس پنجم یا ششم ادامه می یابد. سال تحصیلی به دو ترم تقسیم می شود که هر ترم شامل 19 هفته و در مجموع مدت دو ترم 38 هفته آموزشی در طول سال است. همچنین یک هفته اضافی (مثلا برای روزهای برفی در چین) هم در نظر گرفته اند و 13 هفته باقیمانده ویژه تعطیلات است.طی مقطع ابتدایی، دانش آموزان ملزم به گذراندن دروس متنوعی نظیر زبان چینی، ریاضیات و مطالب اخلاقی و همچنین ورزش و فعالیتهای فوق العاده می باشند. گفتنی است که یادگیری زبان خارجی (انگلیسی) طی سال های آخر این دوره در زمره دروس اختیاری است.

ساختار آموزش ابتدایی

سال تحصیلی

تعداد مدارس

تعداد کل دانش آموزان ثبت نامی

تعداددانش آموزان دختر ثبت نامی

تعداد کل معلمین

تعدادمعلمین زن

1990

766072

122413800

56555200

5581810

2408800

1991

729158

121641500

56546400

5532300

2422700

1992

712973

122012800

56856000

5526500

2458500

1993

696681

124212400

58159000

5551600

2506900

1994

685588

128226233

60353001

5611324

2569827

1995

668685

131951477

62410771

5664057

2640040

1996

645983

136150042

64670134

5735790

2718842

تعداد ساعات درسی اختصاص یافته به دروس دورة ابتدایی

مواد درسی

تعداد ساعات درسی در مناطقی که دورة ابتدایی6 سال است

تعداد ساعات درسی در مناطقی که دورة ابتدایی5 سال است

اخلاق

204

170

زبان چینی

1666

1598

ریاضیات

986

952

علوم اجتماعی

204

170

علوم طبیعی

272

238

ورزش

544

340

موسیقی

408

340

هنر

408

340

کار

136

102

/

سیاست های آموزشی

سیاست های آموزشی

طی سالهای اخیر دولت چین توسعه آموزش را در اولویت برنامه های خود قرار داده و در جهت توسعه کشور به سرمایه گذاری در نظام آموزشی مبادرت نموده است. به عنوان مثال طرح آموزش پایه به مدت 9 سال، سرمایه گذاری وسیعی در نظام آموزشی می باشد که به واسطه آن شهروندان چینی به آموزش و ادامه تحصیلات خود تشویق می گردند. به اعتقاد دنگ زیائوپنیگ سیاست های آموزشی کشور می باید به برآورده سازی نیازهای آتی جامعه منتهی گردد که این مسئله خود مستلزم اصلاح ساختار نظام آموزشی است.

سیاستهای آموزشی چین طی قرن بیست و یکم

در حال حاضر، اغلب خانواده های چینی در پی فرستادن کودکان خود به کودکستانها، مدارس ابتدایی و متوسطه معتبر با برنامه های درسی و آموزشی مطلوب می باشند. هدف خانواده ها از فرستادن کودکان به مهدهای کودک ، بهره گیری از برنامه های آموزشی مناسب، پرورش توانایی های کودکان به طور طبیعی و تقویت مهارت های ذهنی کودکان می باشد. از سوی دیگر دولت چین در صدد اجرای طرح هایی در جهت توسعة آموزش در مناطق روستایی چین تا پایان سال2001 به منظور راهیابی هر چه بیشتر و افزایش تعداد دانشجویان مناطق فوق در نهادهای آموزشی عالی تا نرخ 15 درصد می باشد. طی سالهای اخیر کشور چین تلاش های مستمری در جهت تقویت و افزایش تعداد دانشجویان در دانشگاهها به عمل آورده است. به نحوی که این تعداد با یک افزایش جهشی از 08/1 میلیون طی سال 99 بر 2 میلیون و 600 هزار نفر طی سال 2001 بالغ گردید. طی سال 2001 کشور چین همچنین به لغو محدودیت های مربوط به عدم ازدواج دانشجویان و شرط سنی آنان مبادرت نموده از این روی حتی افراد رده سنی 73 سال نیز از حضور در آزمون ورودی دانشگاه ها برخوردار گردیده و آموزشهگاههای عالی اعم از دانشگاهها و دانشکده های سراسر چین به گشایش در های خود به روی عموم بدون ملاحظات سنی مبادرت نمودند. تعلیم و تربیت کماکان در سراسر چین در حال توسعه بوده و اقشار مختلف مناطق فقیرنشین و محروم و دور افتاده را نیز در برمی گیرد. ضمن آنکه آموزش های غیر دولتی نیز طی سالهای اخیر تقویت شده و با تصویب وزارت آموزش بالغ بر100 مرکز دانشگاهی خصوصی در کشور تأسیس گردیده است. از سوی دیگر، شورای مشورتی سیاسی خلق چین به درخواست سرمایة لازم جهت توسعه و تقویت آموزش و پرورش در نقاط توسعه نیافتة غربی و مرکزی کشور از دولت مبادرت نموده است. شورای مشورتی سیاسی خلق چین که بلند پایه ترین نهاد مشورتی کشور است، در صدد توسعة آموزش و پرورش با کمک های دولتی در سطح جامعه است. طبق اساسنامه این شورا، آموزش و پرورش در نواحی روستایی باید توسط دولت حمایت و سرمایه گذاری شده و این وظیفه نباید بر دوش کشاورزان قرار گیرد. محوریت اساسنامه فوق، بر ایجاد یک ساختار مؤثر و با ثبات جهت تضمین پیشبرد آموزش و پرورش با استفاده از سرمایه های دولتی و تعمیم نظام آموزش پایه در مناطقی است که از وضعیت اقتصادی نابسامانی برخوردار می باشند. در واقع هدف اصلی این شورا، حمایت از کشاورزان و تامین بودجة لازم جهت توسعة آموزش در مناطق فقیرنشین و محروم کشور است.

سیاست درهای باز در نظام آموزشی

بخش آموزش و پرورش کشور چین همچون بخش ها ی اقتصادی و

تحقیق در مورد تاثیر ادیان بر هنر چین 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

دانشگاه علم و هنر

دانشکده هنر و معماری اردکان

مربوط به درس :

هنر و تمدن

موضوع تحقیق:

تاثیر ادیان بر هنر چین

نام استاد:

جناب آقای اشعاری

دانشجو:

مینا کاغذگران

بهار88

چکیده

رابطه ی دین و هنر

دین، از جهت ماهیت درونی و باطنی، حقیقتی آرمانی و متعالی است که ذاتا مطلوب بشر است و هر انسانی، بالطبع در آرزوی دستیابی به آن است. این حقیقت که - به «کمال مطلق» تعبیر شده است-، بر تمام زندگی انسانی که در جستجوی کمال است، تأثیر می گذارد و او را در یک نظام عقیدتی و رفتاری که مجموعه ای از هست ها و نیست ها و بایدها و نبایدها و بهترین ابزار و راه برای دست یافتن به آن کمال مطلق است، قرار می دهد.(2)

امروزه، هم تأثیرات ادیان الهی و هم غیر الهی در هنر، مورد بحث قرار می گیرد؛ چرا که از دیدگاه پژوهشگران معاصر، دین، مجموعه ای از اصول ثابت، احساسات و حرکات جمعی است که فرد را عمیقا تحت تأثیر قرار می دهند و در کارهای روزمره ی او، مخصوصا خلق اثر هنری، جلوه گر می شوند.(3)

شافتس بری (Shafts Bury) در تعریف هنر و زیبایی شناسی آن می گوید: «زیبایی، فقط به وسیله ی روح، شناخته می شود و خداوند، زیبای اصلی است».(4) فیخته (Fikhteh)، به نوعی، حرف او را تأیید نموده، می گوید: «هنر، ظهور و بروز روح زیباست و مقصدش تعلیم و تربیت. مقصود از هنر، تربیت متوازن سراسر وجود انسان است».(5) اما هگل (Hegel)، هنر را «تحقق همانندی تصور زیبایی با حقیقت زیبایی» می داند که «در کنار دین و فلسفه، راهی برای درک و بیان عمیق ترین مسائل انسانی و عالی ترین حقایق روح است.»(6) در این میان، لئو تولستوی، در تعریفی زیبا از هنر می گوید: «برای این که هنر را دقیقا تعریف کنیم، پیش از همه، لازم است که به آن، همچون یک وسیله ی کسب لذت ننگریم؛ بلکه هنر را یکی از ملزومات حیات بشری بشناسیم».(7) پیداست که همه ی این تعاریف، تعریف «هنر متعهد به آسمان» یا «هنر متعالی» است.

با مد نظر قرار دادن تعاریف بالا، می توان هنر را «شکلی نو و دل پذیر و نمودی پرجاذبه از حقیقتی اصیل و ماهیتی آرمانی» دانست که ریشه در فطرت پاک انسان دارد و او را از «آنچه هست» به سوی «آنچه باید باشد»، راهنمایی می کند. به عبارتی، می توان چنین نتیجه گرفت که هنر متعالی، مانند دین، سعی دارد تا با توجه دادن انسان به فطرت پاک و الهی خود، همان اهداف دین (یعنی تقویت و تصحیح رابطه ی انسان با: خدا، خود، همنوعان و جهان هستی) را محقق سازد.

هنر دینی و هنر غیردینی

آیا تقسیم پذیری هنر، به دینی و غیردینی (غیر متعهد به دین) درست است؟ یا این که اصلا این نوع تقسیم بندی، وجود خارجی ندارد؟ نظرات در این باره مختلف اند. عده ای معتقدند که دین، هنر را محدود کرده و به نوعی آن را در خود، حل نموده است. در عین حال، گروهی دیگر، نظر بر این دارند که هنر را هنگامی می توان هنر نامید که در راه دین، قدم بردارد و تلاش کند تا انسان به هدف دین - که همان رشد و تعالی انسان است-، نزدیک شود. از این دیدگاه، هنر، یک ابزار است و هر هنری که از جنسی جز این باشد، جادو و تزویر و شعبده است.(8)

تیتوس بورکهات (Titus Burkhart)، فریتیوف شووان (Frithjof Schuon) و ارسطو، شخصیت های برجسته ای هستند که از تقسیم بندی هنر به دینی و غیردینی، دفاع می کنند. آنها اعتقاد دارند که هنر، خوب است، به شرطی که احساسات خوب را ترویج کند. هنر نباید راستی و راستگویی را از دست بدهد و گناه و فساد را ترویج کند.(9)

تولستوی که شاید بتوان او را از بارزترین شخصیت های مدافع هنر دینی - اخلاقی دانست، در این زمینه می گوید: «تنوع احساساتی که ناشی از شعور دینی اند، بی پایان است و همه ی این احساسات، تازه اند؛ زیرا شعور دینی، جز نشانی از رابطه ی جدید انسان با جهان در جریان نظام خلقت، چیز دیگری نیست».(10) و در جایی دیگر، ضمن انتقاد از هنر غیردینی می گوید: «احساس لذت جنسی - که فرودست ترین احساسات است و نه تنها در دسترس انسان قرار دارد، بلکه همه ی حیوانات نیز بدان دسترسی دارند-، موضوع اساسی تمام آثار هنری عصر جدید را تشکیل می دهد».(11)

علامه محمدتقی جعفری نیز ضمن تأکید و تأیید بر هنر دینی و انتقاد از هنر غیر دینی، هنری را متعهد می داند که «آنچه هست» را به سود «آن چه باید بشود» تعدیل کند.(12) افرادی که معتقد به دسته بندی هنر به دینی و غیردینی هستند، یک سری ویژگی ها را بر می شمارند و بیان می کنند که همراه بودن هر یک از این خصوصیات، با هنر، باعث دینی شدن آن هنر می گردد. این ویژگی های برشمرده شده، عبارت اند از: کارکرد هنر؛ مکان اثر هنری؛ موضوع و یا شمایل نگاری اثر هنری؛ معنویت و عقاید هنرمند در خلق اثر هنری؛ حمایت یک اجتماع دینی از یک اثر هنری.(13)

در عین حال، نمی توان منکر این شد که در طول تاریخ، برخی از ادیان، بعضی هنرها را از صحنه ی جامعه حذف کرده اند و در قبال آن، به توسعه ی هنرهای دیگر پرداخته اند؛ به گونه ای که هر زمان در یک مرکز دینی، عناصر معتقد به کلام، بر عناصر معتقد به ماده، چیره شده، تصویرشکنی، شمایل شکنی و در نتیجه، عدم رشد هنرهایی مانند نقاشی و مجسمه سازی را سبب شده است. در مقابل، خوش نویسی و تذهیب - که جزو هنرهای تزیینی به حساب می آیند -، درخشش بیشتری یافته اند.(14)

دکتر غلامرضا اعوانی، معتقد است که فهم های ظاهری و سطحی از دین در بعضی از جوامع، موجب شده است تا برخی ادیان، هنر را کنار بگذارند.(15) این بیرون راندن هنر و هنرمندانگی از بستر زندگی افراد، موجب رکود و رخوت در آفرینندگی و زایندگی در اندیشه ی انسان ها می

تحقیق سیر فلسفه در چین

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

سیر فلسفه در چین

چین دارای فرهنگ و تمدنی است بس کهنسال با سابقه ای در حدود چهار یا پنج هزار سال،بحث از این تمدن کهنسال در این مختصر نمی گنجد.در این جا از دو مکتب بزرگ فلسفه چینی سخن می گوییم:مکتب تائوئیزم یا فلسفه ی لائوتز(lao_tzu)و مکتب کنفوسیانیزم یا فلسفهی کنفوسیوس((Confucius

تائوئیزم:مکتبی است که بوسیله ی "لائوتز"بنیانگذاری شد.در حالیکه محققان"لائوتز"را وجودی افسانه ای می دانند ،افسانه ها حاکی از آنند که وی در سال 604پیش از میلاد متولد شده است.ابتدا شغل درباری داشته و سپس از کار کناره گیری کرده است و به ریاضت و تزکیه پرداخته است.

جنبه های مختلف تائوئیزم:تائوئیزم دو جنبه دارد:جنبه ی فلسفی:که "تائو"را به عنوان مرکز کلیه ی افکار عقلانی معرفی می کند و جنبه ی دینی:که مجموعه ایست از اوهام و خرافات و سحرو جادو.

در اینجا مختصرا جنبه ی فلسفی تائوئیزم را مورد بررسی قرار می دهیم:

1.تائو(tao)چیست؟"تائو"در لغت به معنی"راه و طریق"است و در اصطلاح فلسفه چینی عبارتست از قانون ثابتی که اشیا بر طبق آن جریان می یابد و هم چنین روش مقرری است که موجودات بر طبق آن روش حرکت می کنند."تائو"نیرویی است آسمانی که نظم عالم از اوست همه ی موجودات مظاهر گوناگون تائو هستند و پیروی از قانون ازلی درهای سعادت را به روی بشر می گشاید.انتخاب راه و روشی که مغایر با روش و قانون تائو باشد موجب تیره روزی انسان خواهد شد.

2.جبر تائوئیزم:همه ی موجودات اسیر تائو هستند و سرانجام باید روش تائو را برگزینندو بر مبنای قانون آن عمل کنند.مرد حکیم آن کس است که خود را به تائو تسلیم کند.

3.اخلاق تائوئیزم:اخلاق تائوئیزم مشتمل بر دو قاعده است:قاعده مثبت و قاعده منفی.مقصود از قاعده مثبت آن است که آدمی باید طبیعت تائو را در درون خود متجلی سازد و بر طبق قانون تائو رفتار کند،مقصود از قاعده منفی آن است که انسان نباید علیه سیر آرام طبیعت رفتار کند و با آن مخالفت ورزد،زیرا این سیر آرام مطابق قانون تائو صورت میگیرد.

کنفوسیانیزم:مکتبی است که بوسیله کنفوسیوس(احتمالا551_479ق.م)یا به قول چینیان،"استاد کونگ"،بنیانگذاری شد.وی مردی حکیم و انسان دوست بود و تعالیم او همواره از قدیم مورد توجه چینیان بوده است.سخنان کنفوسیوس و مختصری از شرح حال وی در کتابی موسوم به "آنالکت(analects)_که بوسیله شاگردان آن حکیم جمع آوری شده_آمده است.

کنفوسیوس معتقد بود زمانی امور اجتماعی چین اصلاح خواهد شد که شاگردان تربیت شده وی مصدر مشاغل دولتی گردند .همچنان که خود وی نیز شغل دیوانی داشت.

فلسفه کنفوسیوس نیز همانند بیشتر فلسفه های مشرق زمین فلسفه ای است اخلا و خلاصه نظرات وی به شرح زیر است :

1.اصول اخلاقی کنفوسیوس:در زمان کنفوسیوس اصول اخلاقی به انحطاط گراییده بود.وی مردم را به اخلاق،انسانیت،پاکی و طهارت دعوت کردوی اعلام داشت که سعادت مردم یک کشور بستگی به حسن روابط آنها با یکدیگر دارد.به نظر او روابط اصلی انسانی پنج قسم است:

1.رابطه سلطان با رعیت(ملت)

2.رابطه پدر با فرزند

3.رابطه شوهر با زن

4.رابطه برادران بزرگتربا برادران کوچکتر

5.رابطه دوستان با دوستان

در هر سرزمینی که "انسانیت"بر روابط پنجگانه مذکور حکمفرما گردد،مردم آن سرزمین نیکبخت خواهند بود.انسان کامل کسی است که روابط وی با دیگران انسانی باشد.

تمام دستورات اخلاقی کنفوسیوس را می توان در این دستور خلاصه کرد:"آنچه بر خود روا نمی داری بر دیگران روا مدار "و این دستور انسانی شعار تمام متفکران انسان دوست جهان بوده است.با این همه کنفوسیوس معتقد بود که :پاداش نیکی را به نیکی باید داد و بدی را با بدی پاسخ باید گفت.

2.نظریه سیاسی :کنفوسیوس در مورد حکومت معتقد بود که حکام باید نیازهای مردم را برآورند و در خدمت مردم باشند.می گفت حکومت سر مشق مردم است .اگر دولت نیکی کند مردم نیز به نیکی میگرایند زیرا مردم فطرتا بد نیستند،و اگر دولت به فساد و تباهی درافتد مردم نیز فاسد و تباه خواهند شد.

کنفوسیوس به آداب و رسوم گذشتگان ارج می نهاد و می کوشید تا آنها را تعلیم دهد و خود نیز به کار گیرد.

بعد از کنفوسیوس مکاتب مختلفی در چین ظهور کرد که پیشوایان آنها اکثرا اندیشه ها ی ضد کنفوسیوس داشتند و فلسفه وی را مورد انتقاد قرار می دادند.از جمله این مکاتب میتوان مکتب قانون گرایانlegalistsو مکتب"مهیزم"به پیشوایی موتزوmo_tzuاحتمالا390_468ق.م را نام برد.

از سوی دیگر شاگردان کنفوسیوس در سراسر چین پراکنده شدند و به خدمت حکام فئودال درآمدند