تحقیق در مورد خنک کننده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 8 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تیم های خنک کننده تابستانی گلخانه

سیستم تشک و پنکه

عمده مسایل مربوط به سیستم تشک و پنکه به ترتیبی که مورد بحث قرار خواهند گرفت عبارتند از 1 سرعتی که هوای گرم باید با آن از گلخانه خارج شود تا هوای خنک بتواند به داخل کشیده شود 2_ انواع تشکهای بکار رفته برای تبخیر آب و ویژگی های آنها 3 نصب پنکه ها 4 مسیر جریان هوا

سرعت جابجا هوا

با افزایش ارتفاع گلخانه ، سرعت خروج هوا نیز باید افزایش یابد در ارتفاع بالا هوا رقیق تر و سبکتر می شود توانایی هوا برای کاستن گرمای خورشیدی در گلخانه به وزن آن بستگحی دارد نه به حجم آن بنابراین در ارتفاعات بالا حجم بزرگتری از هوا باید از میان گلخانه جابجا شود تا اثر خنک کنندگی معادل ارتفاعات پایین به دست آید .

سرعت جابجایی هوا به شدت نور داخل گلخانه نیز بستگی دارد با افزایش شدت نور گرمای حاصل از انرژی خورشیدی افزایش یافته و در نتیجه سرعت خارج شدن هوا از گلخانه باید افزایش یابد به طور کلی شدت نور 8/53 کیلولوکس (5000 فوت شمع) برای محصولات گلخانه مناسب است و می توان با ایجاد پوششی از یک ماده سایه انداز بر روی گلخانه و یا کشیدن صفحه ای بر روی دیواره های داخلی گلخانه به این میزان روشنایی دست یافت. انرژی خورشیدی ، هوا را در حین جابجا شدن از تشک به پنکه های تهویه گرم می کند معمولا ، افزایش دمایی معادل (VF) 4c در عرض گلخانه ، قابل قبول است . اگر حفظ دمای نسبتا ثابتی در عرض گلخانه ضرورت پیدا کند یعنی افزایش دما کاهش یابد لازم است که سرعت جابجایی هوا در میان گلخانه افزایش یابد .

تشک و پنکه باید در دو دیوار مقابل هم قرار داده شوند. این دیوارها می توانند دیوارهای جانبی یا انتهایی گلخانه باشند فاصله بین تشک و پنکه ها عامل مهمی برای تعیین دیوارهای مورد نظر است. معمولا بهترین فاصله 60-30 متر است فواصل بیش از 60 متر به افزایش دماهای بالاتر از حد مطلوب در عرض گلخانه منجر می شوند. اگر فاصله کمتر از 30 متر باشد سرعت جابجایی هوا در بند عرض کاهش می یابد و حالت سرمای مرطوب در محیط گلخانه ایجاد می شود. این وضعیت باید با افزایش اندازه پنکه های تهویه یا به عبارت دیگر ، با افزایش سرعت جابجایی هوا اصلاح شود این عمل هزینه سیستم را بالا می برد اندازه تعداد پنکه ها باید تعیین شود پنکه ها باید حداقل معادل سرت هوای مورد نیاز انتخاب شوند و ظرفیت آنها باید به روشی ارزیابی شود که در فشار آب استاتیک 30 پاسکال این کارایی را داشته باشند. اگر پنکه های مخصوص دیوارهای شیبدار مورد استفاده قرار گیرند ظرفیت پکنه ها باید در فشار آب استاتیک 15 پاسکال ارزیابی شود. در واقع عدد فشار استاتیک ن برای در نظر گرفتن مقاومت پره ها در برابر هوابکار می رود.

فاصله پنکه ها از یکدیگر نباید بیش از 6/7 متر باشد اگر عرض انتهای گلخانه 18 متر باشد حداقل 3 پنکه مورد نیاز خواهد بود .

مشخصات تشک سلولزی دارای شیار عرضی

در ابتدا تشکهای ساخته شده از تراشه های چوب که ضخامت آنها 4_5/2 سانتیمتر بود مورد استفاده قرار می گرفتند ولی اغلب تشکهایی که امروزه بکار می روند از مواد سلولزی خاص که دارای شیار عرضی هستند تهیه می شوند این تشکها ظاهری مقوا مانند و شیار دار دارند در صورت استفاده درست این تشکها می توانند تا 10 سال دوام بیاورند سلولز با محلول نمکهای ضد زنگ ، محلولهای اشباع سخت کننده و عوامل مرطوب کننده آغشته می شود تا استحکام ، دوام و خاصیت رطوبت پذیری پیدا کند. تشکهای سلولزی ظاهرا گرانترند ولی در مقایسه با تشکهای تراشه ای مقرون به صرفه تر می باشند .

تشکهای سلولزی دارای شیار عرضی در واحدهای به پهنای 30 سانتیمتر و ضخامت 5 و 10 و 15 یا 30 سانتیمتر عرضه می شوند ارتفاع تشک با تقسیم مساحت کل تشک بر طول آن محاسبه می شود . تشکها باید بدون هیچ فاصله ای در داخل دیوار جانبی یا انتهایی نصب شوند. این دیوار باید به هوا گیرهای خارجی مجهز باشد . تا در روزهای گرم سال هوا بتواند وارد شود و در طول شبهای سرد پاییز و بهار از ورود هوای بیرونی جلوگیری کند دسته ها و چرخ دنده های این هواگیر ها در خارج گلخانه قرار دارند. پنکه های هواکش باید در دیوار مقابل تشک نصب شوند تا هوای خنک از تمام بخشهای گلخانه عبور کند .

جهت سورخهای لوله های توزیع آب تشکهای سلولزی رو به بالاست یک پوشش پخش کننده آب بر روی لوله توزیع قرار می گیرد آب از سوراخهای لوله به بالا فوران می کند و پس از برخورد با سطح داخلی پوشش پخش می شود آنچه که اهمیت دارد این است که تمام تشک باید مربوط شود در تشک خشک مقاومت کمتری در برابر جریان هوا ونجود دارد بنابراین هوا از نقاط خشک عبور کرده و کارایی کلی تشک کاهش می یابد. آبرویی که در قاعده تشک قرار دارد آب را جمع آوری می کند و آن را به مخزن آب دوباره به بالای تشک پمپ می شود.

وقتی که آب از سطح تشک تبخیر می شود نمکهای موجود در آن باقی می مانند و اگر به مدت طولانی اتفاق بیفتد رسوب نمک سفید رنگی هنگام خاموش بوده دستگاه بر روی تشک ایجاد میشود بسته به محتوای نمک آب مورد استفاده ممکن است لازم باشد که 1 تا 2 درصد آب دوباره به گردش در آمده را از طریق لوله ای خارج کرد تا از ایجاد نمک جلوگیری شود. برای این منظور یک دریچه 5/9 میلیمتری برای خروج آب بر روی لوله خروجی پمپ قرار داده می شود .

برای جلوگیری از رویش جلبکها بر روی تشکهای سلولزی عرضی می توان ب آب محلول 1 درصد هیپوکلریت سدیم به داخل لوله تامین آب تشک اضافه کرد.

ویژگیهای تشک تراشه ای

تشک تراشه ای حدود 5/2 سانتیمتر ضخامت داشته و از الیاف چوب تشکیل شده است . تشک در داخل چهار چوب سیمی مشبک که ابعاد روزنه های آن 5/2 سانتیمتر در 5 سانتیمتر است قرار داده می شود به ازاء هر متر مربع از سطح تشک تراشه ای سطح تبخیر کمتری در مقایسه با همان سطح از تشک سلولزی شیار دار عرضی ضخیمت وجود دارد. بنابر این مساحت هر تشک تراشه ای باید بزرگتر از مساحت یک تشک سلولزی شیار دار عرضی باشد تاب تواند همان کار را انجام دهد . آب با سرعتی معادل 1/4 به ازاء هر متر مربع از طول تشک به بالای تشک انتقال داده می شود . از آنجایی که کل آب به هنگام خاموش بودن دستگاه به مخزن باز خواهد گشت ، مخزنی به گنجایش 19 لیتر برای هر متر از طول تشک مورد نیاز است .

نصب پنکه ها

حتی الامکان درگلخانه بهتر است پنکه ها درست مخالف با دو تشک ها در طرف رو به بادها غالب نصب شوند تا باد سیستم خنک کننده را تقویت کند اگر پنکه ها در سمت مقابل باد بگیرند. ظرفیت آنها باید حداقل به میزان 10 درصد افزایش داده شود وقتی که دو یا چند گلخانه در جنب یکدیگر قرار دارند، فاکتورهایی مهمتر از جهت باد در تعیین محل نصب پنک ها دخالت می کنند. پنکه های یک گلخانه نباید هوای گرم و مرطوب داخل را به سمت تشکهای

انواع شیرین کننده های رژیمی 7ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

انواع شیرین کننده های رژیمی

شیرین کننده های رژیمی به دو دسته " کالری زا" و "غیر کالری زا" تقسیم می شوند.

شیرین کننده های کالری زا

دسته اول که شامل "فروکتوز"، "سوربیتول" و "مانیتول" می باشند، حاوی کالری هستند و بنابراین مصرف آنها باید حساب شده باشد تا منجر به اضافه وزن نگردد. همچنین مصرف زیاد سوربیتول و مانیتول به علت عدم جذب کامل ددر روده ها موجب اسهال می گردد.

بنابراین قبل از مصرف فرآورده های غذایی رژیمی به برچسب روی آنها که بیانگر ترکیباتشان است دقت کنید. به طور کلی مصرف این نوع شیرین کننده ها در افراد دیابتی چاق که دارای چربی خون بالایی نیز هستند، توصیه نمی شود.

شیرین کننده های غیر کالری زا

شیرین کننده های غیر کالری زا مانند" ساخارین" و "آسپارتام" دارای هیچ کالری نیستند و باعث اضافه وزن نیز می شوند. قدرت شیرین کنندگی آنها بسیار بیشتر از شکر معمولی می باشد (حدود 200 برابر ). بعضی از این شیرین کننده ها مثل آسپارتام در اثر حرارت زیاد اثر شیرین کنندگی خود را از دست می دهند و بنابراین نمی توان از آنها در کیک پزی استفاده کرد. همچنین مصرف زیاد ساخارین در بعضی از حیوانات منجر به سرطان مثانه شده که البته هنوز در مورد انسانی به اثبات نرسیده است. زنان باردار نیز بهتر است از ساخارین استفاده نکنند.

شیرین کننده ها در مواد غذایی

شیرین کننده ها به دو دسته مغذی و غیر مغذی تقسیم می شوند. شیرین کننده های مغذی در بدن تولید انرژی می نمایند در حالی که غیرمغذی ها تولید انرژی نمی کنند و یا با توجه به اینکه شیرینی آنها در برخی موارد بیش از صد برابر ساکاروزات در غلظتهایی که استفاده می شود تولید انرژی کمی می نماید.

از انواع شیرین کننده ها گلیسریزین می باشد که از ریشه شیرین بیان Licorice استخراج می گردد و در محصولاتی مانند توتون سیگار و پیپ ، آبنبات، نوشابه، شکلات و فرآورده های دارویی استفاده می شود. امروزه در برخی از نوشابه های کم کالری از شیرین کننده ای به نام آسپارتام Aspartame استفاده می کنند.

در سالهای اخیر از برخی میوه های آفریقایی شیرین کننده هایی با منشاء پروتئینی استخراج گردیده است. به عنوان مثال می توان به مونیلین اشاره داشت که از میوه ای به نام سرنده پیتی Serendipity تهیه شده و حدود 2500 تا 3000 برابر ساکاروز قدرت شیرین کنندگی دارد.شیرین کننده دیگر میراکولین نام دارد که از میوه ای با نام میوه اعجازآمیز Miracle استخراج می گردد. این ترکیب بدون طعم است اما ویژگی آن به این صورت است که طعم ترش را به شیرین تبدیل می کند، در حقیقت با مصرف یک ماده غذایی ترش در دهان، قادر است به عنوان یک تغییر طعم دهنده، مزه آنرا به شیرینی تبدیل نماید.

از دیگر شیرین کننده ها سوربیتول می باشد که در شکلات یا بستنی مورد استفاده در افراد دیابتی مصرف می گردد. در آدامس بدون قند و قرصهای ویتامینه کودکان که قابل جویدن هستند از شیرین کننده ای به نام گزیلیتون استفاده می شود. ازمالیتتول در غذاهای دیابتی، محلولهای شستشوی دهان و دندان، در آدامس، شکلات، بستـنی، باستیل و آبنبات استفاده می گردد.

قند ها

در حالی که بسیاری از افراد مزه شیرینی را به قند معمولی یا ساکاروز نسبت می دهند، ساکاروز تنها یکی از انواع قند هایی است که مزه شیرین دارند. میوه ها دارای قند های ساده ای مانند گلوکز و فروکتوز هستند؛ مواد غذایی دیگر نیز مانند عسل یا شربت ذرت دارای قند هایی هستند که ترکیبی از گلوکز و فروکتوز هستند.یک قند ساده دیگر قند لاکتوز نام دارد که ترکیبی از گلوکز و یک قند ساده دیگر یعنی گالاکتوز است.همه قند ها مواد کربوهیدراتی هستند که به ازای هر گرم چهار کالری انرژی ایجاد می کنند و همه کربوهیدرات ها از یک یا چند نوع مولکول قند ساده تشکیل شده اند. قند ها پس از گوارش از طریق جریان خون به سلول های بدن می رسند و در آنجا به عنوان سوخت اصلی بدن، کمک به سوخت و ساز چربی، تشکیل پروتئین ها و ذخیره برای استفاده های بعدی به کار می روند.قند ها تنها شیرین کننده های غذا نیستند، آنها خصوصیات عملی منحصر به فردی دارند مثلاً رشته شدن و قوام گرفتن غذا که خوردن غذا را لذت بخش می کند مدیون آنها است.

ساکاروز: یا همان قند معمولی که ما به صورت شکر یا حبه های قند- مصرف می کنیم یک ترکیب دوقندی (دی ساکاریدی) است که از دو قند گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است و به ازای هر گرمش ۴ کالری (تقریباً ۱۶ کالری برای هر قاشق چایخوری شکر) انرژی تولید می کند. فرایند تصفیه قند در کارخانه ناخالصی ها را از نیشکر یا چغندر قند می زداید و بلور های سفیدی به وجود می آورد که شکل شاخص شکری را که سرمیز می گذاریم به وجود می آورد. ملاس شکل ناخالص تر ساکاروز است.

فروکتوز: فروکتوز مانند ساکاروز به ازای هر گرم چهار کالری ایجاد می کند. همانطور که گفته شد فروکتوز یکی از اجزای سازنده قند معمولی یا ساکاروز است، فروکتوز همچنین به شکل بلوری به برخی نوشابه ها اضافه می شود.

• شیرین کننده های کم کالری

شیرین کننده های کم کالری مزه شیرین ایجاد می کنند ولی فاقد کالری هستند یا میزان کالری کمی دارند، بنابراین باعث افزایش وزن نمی شوند. این مواد پیش از آنکه مجوز مصرف بگیرند باید استاندارد های لازم از لحاظ ایمنی را کسب کنند. از جمله باید برای کودکان و زنان باردار بی خطر باشند. در حال حاضر شش شیرین کننده قوی کم کالری توسط سازمان غذا و داروی آمریکا به تصویب رسیده است که شامل این مواد می شود: آیس سولفام پتاسیم (Ace-k)، آسپارتام، نئوتام، ساکارین، سوکرالوز و تاگاتوز و دو ماده دیگر آلتیام و سیکلامات نیز در بسیاری کشور ها مجوز مصرف گرفته اند.آسپارتام در بسیاری از غذا ها و نوشابه ها و به صورت شیرین کننده سر میز غذا مصرف می شود. آسپارتام به ازای هر گرم دارای چهار کالری است، اما در مقایسه با قند معمولی ۲۰۰ برابر شیرین تر است، بنابراین مقدار بسیار کمی از آن برای شیرین کردن کفایت می کند و لذا کالری زیادی را به غذا ها نمی افزاید.اضافه کردن ساکارین که یکی از قدیمی ترین شیرین کننده های کم کالری است، کالری به غذا ها اضافه نمی کند. آیس سولفام پتاسیم (Ace-K) در بسیاری از نوشابه ها و غذا ها و به عنوان تشدید کننده رایحه هم کاربرد دارد. این ماده نیز فاقد کالری است و در مقابل حرارت هم پایدار است. هنگامی که آن را با سایر شیرین کننده های کم کالری مخلوط می کنند یک اثر افزاینده دارد و طعم شیرینی و پایداری غذا ها و نوشابه های کم کالری را می افزاید.

خصوصیات ضدعفونی کننده های رایج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 1

خصوصیات ضدعفونی کننده های رایج

By سحر میرشاهی | On December 2, 2006 | In علوم کشاورزی | Rated

دکتر رامین اشرافیعموما" ضدعفونی کننده ها را می توان به هفت گروه اصلی تقسیم بندی کرد که عبارتند از : 1- الکلها 2- هالوژنها  3- ترکیبات چهارتایی آمونیاک  4- فنلها  5- قطرانهای زغال سنگ  6- آلدئیدها  7- عوامل اکسیدکننده

خصوصیات هر یک به شرح زیر می باشد. الکلها ( ایزوپروپیل یا اتیل الکل )1- فعالیت میکروب کشی وسیعی دارند ، فاقد خاصیت خورندگی بوده ولی دارای خاصیت شعله وری می باشند. 2- به دلیل وجود ویژگی تبخیر ، فعالیت پس مانده هایشان محدود می باشند. 3- در صورت وجود مواد آلی ، فعالیت محدودی دارند. 4- علیه باکتریها و اسپور قارچها فعالیت چشمگیری ندارند. 5- برای ضدعفونی کردن وسایل و سایر ملزومات کوچک ، ماده بسیار مناسبی می باشند. 6- جهت استفاده سراسری در هچری ، بسیار گران می باشند. 7- برای اینکه مؤثر واقع شوند باید با غلظت 95-70 درصد استفاده شوند. هالوژنها ( ترکیبات یده یا هیپوکلریت ها ) 1- فعالیت میکروب کشی وسیعی داشته ولی خاصیت خورندگی دارند. 2- بر روی هاگها مؤثر نبوده ولی بر باکتریها ( در مرحله رویشی ) ، قارچها و ویروسها مؤثرند. 3- درصورت وجود ماده آلی فعالیتشان کاهش می یابد. 4- در حضور صابونها ، دترجنتها و نمکهای آب سخت ، فعالیتشان محدود می شود. 5- فاقد خاصیت تحریک پذیری و خورندگی فلزات بوده و سمیت پائینی دارند. 6- فعالیت پس مانده هایشان درصورت آلودگی مجدد ، محدود می شود. 7- بهترین ماده ضدعفونی کننده جهت استفاده در سطوح تمیز می باشند. 8- هزینه کمی دارند. فنولها ( ترکیبات تکی یا چند تایی ) 1- محدوده میکروب کشی وسیعی دارند ولی هاگ کش نیستند. 2- سمیت و خاصیت خورندگی کمی دارند. 3- درصورت وجود مواد آلی بسیار فعال می باشند. 4- بوزدا هستند و فعالیت پس مانده هایشان مطلوب می باشد. 5- هزینه کم تا متوسطی دارند. قطرانهای زغال سنگ ( کروزول و اسید کرسیلیک ) 1- فعالیت میکروب کشی وسیعی دارند ولی هاگ کش نیستند. 2- در غلظتهای زیاد سمی بوده و خاصیت خورندگی دارند. 3- بوی تند و زننده دارند و فعالیت پس مانده هایشان عالی است. 4- درصورت وجود مواد آلی بسیار فعال می باشند. 5- به دلیل اینکه گازهای سمی می باشند برای استفاده در جوجه ها یا تخم مرغهای نطفه دار مناسب نیستند. 6- نسبتا" گران می باشند. آلدئیدها ( گلوتارالدئید ) 1- فعالیت میکروب کش ، هاگ کش و قارچ کشی وسیعی دارند. 2- درصورت وجود مواد آلی ، فعالیت خفیف تا متوسطی دارند. 3- فعالیت پس مانده هایشان ضعیف می باشد. 4- نسبتا" سمی می باشند. 5- هزینه مناسبی دارند. عوامل اکسیدکننده ( پراکسیدهیدروژن ، پرمنگنات پتاسیم ) 1- فعالیت میکروب کشی وسیع تا متوسطی را دارند ولی هاگ کش نیستند. 2- درصورت وجود مواد آلی غیر فعال می شوند. 3- نسبتا" خاصیت خورندگی داشته و سمیت محدودی دارند. 4- فعالیت پس مانده های آنها ضعیف و محدود می باشد. 5- بعنوان یک عامل بوزدا و تمیز کننده بسیار ارزشمند می باشند. 6- هزینه مناسبی دارند. به نقل از http://www.prtsico.com/archive/articles/8409/840911113.aspx

کنترل کننده IDE

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

کنترل کننده IDE رسانه های ذخیره سازی یکی از بخش های مهم در کامپیوتر محسوب می گردند. اهمیت موضوع فوق به نوع استفاده از کامپیوتر بستگی نداشته و همواره رسانه های ذخیره سازی اطلاعات ، دارای جایگاه خاص خود در کامپیوتر بوده و خواهند بود. در اغلب کامپیوترهای شخصی از یکی از دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات زیر استفاده می گردد.( معمولا" در یک سیستم بیش از یک مورد استفاده گردد )

فلاپی درایو

هارد درایو

CD-ROM درایو

معمولا" هر یک از دستگاه های فوق از طریق یک واسط ( اینترفیس ) با نا م IDE ) Integrated Drive Electronics) به کامپیوتر متصل می گردند.اینترفیس IDE یک روش استاندارد برای اتصال ( ارتباط) یک دستگاه ذخیره سازی به کامپیوتر است .شکل زیر هارد را بمراه برد کنترلی مربوطه در کنار یکدیکر نشان می دهد.

نحوه شکل گیری IDE IDE با هدف استاندارد کردن استفاده از هارد ( هارد درایو ) در کامپیوترها ایجاد شده است . نکته مهم در رابطه با IDE تلفیق( در کنار هم قرار دادن ) هارد ( هارد ، درایو ) و کنترل کننده با یکدیگر است . کنترل کننده یک برد الکترونیکی بهمراه مجموعه ای از تراشه ها است که نحوه ذخیره و بازیابی اطلاعات بر روی هارد دیسک را مشخص می نماید. اغلب کنترل کننده ها دارای حافظه اختصاصی خود بوده که از آن بعنوان یک بافر و در جهت افزایش کارآئی عملکرد هارد دیسک استفاده می گردد. قبل از مطرح شدن IDE ، کنترل کننده ها و هارد دیسک ها از یکدیگر جدا بودند. در چنین مواردی همواره این احتمال وجود داشت که کنترل کننده تولیده شده توسط یک شرکت با هارد دیسک تولیده شده توسط شرکت دیگر، با یکدیگر مطابقت نداشته و قادر به کار در کنار یکدیگر نباشند! وجود فاصله بین کنترل کننده و هارد خود عاملی برای کاهش کیفیت سیگنال مربوطه بوده که اثرات مستقیمی را در رابطه با کارآئی هارد دیسک بدنبال داشت . در سال 1984 کامپیوترهای شخصی AT را با ویژگی های منحصر بفرد در معماری بکار گرفته شده عرضه شد. در معماری فوق از مجموعه ای اسلات برای افزایش کارت های سخت افزاری از نوع ISA)Industry Standard Architecture) استفاده بعمل آمد. گذرگاه (BUS) جدید قادر به ارسال داده بصورت شانزده بیت در هر لحظه بود.( گذرگاه های اولیه ISA قادر به ارسال داده بصورت هشت بیت در هر لحظه بودند) در معماری ارائه شده برای اولین بار از ترکیب درایو / کنترل کننده استفاده گردید. یک کابل، درایو/ کنترل کننده را به یک کارت ISA که به کامپیوتر متصل بود ، ارتباط می داد. تکنولوژی فوق را می توان نقطه شروع اینترفیس های ATA )AT Attachment ) در نظر گرفت . در سال 1986 ، درایوهای IDE را معرفی شد. ایده درایوهای فوق از استاندارد ATA بود. بتدریج تکتولوژی IDE رایج و اغلب تولیدکنندگان برای تولید درایو / کنترل کننده از استاندارد فوق تبعیت کردند. شکل زیر یک کنترل کننده را نشان می دهد.

کنترل کننده ها، درایوها ، آداپتورهای میزبان اغلب بردهای اصلی (MotherBoard) بهمراه یک اینترفیس IDE عرضه می شوند. اینترفیس فوق را کنترل کننده IDE نیز می نامند.اینترفیس در خقیقت یک آداپتور میزبان ( Host Adapter) است . این بدان معنی است که آداپتور فوق شرایطی را فراهم می نماید که یک دستگاه به یک کامپیوتر ( میزبان ) متصل گردد. کنترل کننده بر روی بردی قرار دارد که به هارد متصل است . در ابتدا هدف از طراحی اینترفیس IDE ، اتصال یک هارد به کامپیوتر بود ولی بتدریج بعنوان یک اینرفیس جامع و کامل برای اتصال دستگاه های دیگر نظیر : فلاپی و CD-ROM نیز مورد توجه و استفاده قرار گرفت . کابل دستگاه های IDE از یک کابل ریبونی برای ارتباط با یکدیکر استفاده می نمایند. در این نوع کابل نمام سیم های مورد نظر بصورت تخت و در کنار یکدیگر قرار می گیرند. این نوع ریبون ها دارای 40 و یا 80 سیم می باشند. ابتدا و انتهای کابل های فوق از یک کانکتور خاص استفاده می گردد. در فسمت میانی کابل فوق از یک کانکتور دیگر نیز استفاده می گردد . مجموع طول کابل فوق نمی تواند از 18 اینچ ( 46 سانتیمتر) بیشتر باشد.فاصله بین اولین کانکتور ( یک سر کابل ) و کانکتور دوم ( میانی ) حداکثر 12 اینج و فاصله دومین کانکتور تا کانکتور سوم ( سر دیگر کابل ) حداکثر 6 اینچ است . رعایت فواصل فوق ، پیوستگی سیگنال را بدنبال خواهد داشت . سه کانکتور فوق دارای رنگ های متمایزی بوده و به دستگاه های خاصی متصل خواهند شد.

کانکتور آبی برای اتصال به برد اصلی

کانکتور مشکی برای اتصال به درایو اولیه (Master)

کانکتور خاکستری برای اتصال به درایو ثانویه (Slave)

در یک طرف کابل فوق یک نوار وجود دارد. نوار فوق اعلام می کند که سیم موجود در آن سمت ، به پین شماره یک متصل است . سیم شماره 20 به جائی متصل نخواهد بود.( در محل فوق پینی وجود ندارد) از محل پین فوق برای اطمینان از اتصال کابل به درایو مورد نظر استفاده می گردد. شکل زیر یک کانکتور کابل IDE را نشان می دهد.

Pin Description Pin Description 1 Reset 23 -IOW 2 Ground 24 Ground 3 Data Bit 7 25 -IOR 4 Data Bit 8 26 Ground 5 Data Bit 6 27 I/O Channel Ready 6 Data Bit 9 28 SPSYNC: Cable Select 7 Data Bit 5 29 -DACK 3 8 Data Bit 10 30 Ground 9 Data Bit 4 31 RQ 14 10 Data Bit 11 32 -IOCS 16 11 Data Bit 3 33 Address Bit 1 12 Data Bit 12 34 -PDIAG 13 Data Bit 2 35 Address Bit 0 14 Data Bit 13 36 Address Bit 2 15 Data Bit 1 37 -CS1FX 16 Data Bit 14 38 -CS3FX 17 Data Bit 0 39 -DA/SP 18 Data Bit 15 40 Ground 19 Ground 41 +5 Volts (Logic) (Optional) 20 Cable Key (pin missing) 42 +5 Volts (Motor) (Optional) 21 DRQ 3 43 Ground (Optional) 22 Ground 44 -Type (Optional) دستگاه های اصلی و ثانویه یک اینترفیس IDE ، قادر به حمایت از دو دستگاه است . اکثر بردهای اصلی دارای دو اینترفیس می باشند ( اولیه و ثانویه ) در این حالت می توان حداکثر چهار دستگاه IDE را استفاده کرد.با توجه به اینکه کنترل کننده و درایو از یکدیکر متمایز ( جدا ) می باشند، عملیات کنترلی اضافه ای بمنظور تشخیص دستگاه ارسال کننده اطلاعات وجود نخواهد داشت. شکل زیر اینترفیس های اولیه و ثانویه موجود بر روی یک بر دصلی را (ازنمای نزدیک) نشان می دهد.

عکس پیدا نشد

بمنظور اتصال دو درایو به یک کابل IDE ، از یک نوع پیکربندی خاص با نام " Master " و " Slave " استفاده می کند.با استفاده از پیکربندی فوق یک کنترل کننده درایو قادر به اعلام زمان ارسال اطلاعات توسط درایو دیگر برای کامپیوتر است . در چنین حالتی درایو Slave درخواستی را برای درایو Master ارسال تا اطمینان حاصل نماید که آیا Master در حال ارسال اطلاعات است یا خیر؟ در صورتیکه Master بیکار باشد به Slave اعلام تا عملیات ارسال داده توسط وی آغاز گردد. در صورتیکه درایو Master در حال ارسال اطلاعات باشد به Slave اعلام می گردد که می بایست در انتظار بوده تا زمانیکه عملیات ارسال داده توسط Master به اتمام رسیده و به Slave اعلام گردد. از پین شماره 39 کانکتور برای تشخیص اتصال درایو Slave استفاده بعمل می آید. پین فوق حامل یک سیگنال خاص بمنظور تشخیص حضور درایو Slave است . سیگنال فوق Drive Active/Slave Present )DASP) نامیده می شود. توصیه می گردد درایوMaster به کانکتور انتهائی کابل متصل و Jumper مربوطه به هارد در وضعیت Master قرار گیرد. Jumper مربوط به درایو دوم را در حالت Slave قرار داده و آن را به کانکنور میانی کابل متصل نمائید. کنترل کننده ها بمنظور تشخیص Master و یا Slave بودن یک درایو از Jumper های تنظیم شده استفاده خواهند کرد. هر درایو قابلیت Master شدن و یا Slave بودن را دارا است .در صورتیکه صرفا" یک درایونصب شده باشد می بایست درایو فوق بصورت Master باشد

تحقیق درباره، مواد بیهوش کننده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 25

دید کلی

نظریات متعددی برای بیان نحوه عملکرد بیهوش کننده های عمومی ارائه شده است چرا که عملکرد آنها را نمی‌توان با یک نظریه واحد توضیح داد. در واقع این نظریات تنها آثار ایجاد شده با این بیهوش کننده ها را توصیف می‌کنند، بدون شرح اینکه چگونه این آثار ایجاد می‌گردند. به سبب اینکه ساختمان شیمیایی، خواص فیزیکوشیمیایی و آثار فارماکولوژیک این ترکیبات بسیار متفاوت است، پذیرفته شده است که آنها به طور غیر انتخابی سیستم اعصاب مرکزی را از طریق یک مکانیسم فیزیکوشیمیایی تضعیف می‌نمایند. یعنی اثر این مواد مدیون خواص شیمیایی بوده و با یک گیرنده فارماکولوژیک، تشکیل کمپلکس نمی‌دهند. به عبارت دیگر بیهوش کننده های عمومی داروهائی فاقد ویژگی ساختمانی هستند.

مواد بیهوش ‌کننده

مواد بیهوش کننده داروهائی هستند که سبب ایجاد بی دردی، از بین رفتن هوشیاری، شل شدن عضلات و فعالیت رفلکسی شده و این عمل را با تضعیف سیستم اعصاب مرکزی به طور غیر انتخابی و برگشت پذیر انجام می‌دهند. بیهوش کننده های عمومی به دو دسته بیهوش کننده های استنشاقی و داخل وریدی تقسیم میشوند معمولا این داروها را همراه با داروهای الحاقی تجویز می کنند.

عملکرد مواد بیهوش کننده

نظریات موجود درباره عملکرد بیهوش کننده ها را می‌توان به نظریات فیزیکی و نظریات بیوشیمیایی طبقه‌بندی نمود. نظریات فیزیکی عمدتا بر اساس دو خاصیت فیزیکوشیمیایی مولکول ماده بیهوش کننده یعنی قابلیت قطبی شدن و حجم مولکول بنا نهاده شده است. نظریات بیوشیمیایی بر پایه آثاری است که بیهوش کننده‌های عمومی در سیستم های بیوشیمیایی ایجاد می‌نمایند. ولیکن، هیچ یک از این نظریات با شواهد تجربی بدون شبهه حمایت نشده است. چند تن از محققین پیشنهاد کرده اند که اثر اصلی که توسط بیهوش کننده های عمومی ایجاد می‌شود از تداخلات فیزیکی مانند تداخلاتی که سبب تغییرات هم‌آرائی در ماکرومولکولها می‌گردد ناشی می‌شود و نقش دوم را تغییرات بیوشیمیایی داراست.

نظریات فیزیکی

نظریات چربی: این نظریه توسط میر در سال 1899 و اورتون در سال 1901 پیشنهاد شده است. در این نظریه چنین فرض شده است که اثر بیهوش کننده ها مستقیما به ضریب توزیع عامل بیهوش کننده بین روغن زیتون و آب بستگی دارد، به این ترتیب که، هر چه این ضریب بزرگتر باشد فعالیت بیهوش کنندگی دارو نیز بیشتر است. این نظریه صرفا بیانگر یک مسیر موازی بین حلالیت در چربی و اثر بیهوش کنندگی می‌باشد و در هر حال، نحوه اثر بیهوش کننده ها را توضیح نداد.

تعمیمی در نظریه اورتون- میر توسط ولینز در سال 1954 پیشنهاد شده است. طبق نظر او قدرت یک داروی بیهوشی نه فقط به غلظت آن در غشا بلکه به فضائی که اشغال می‌کند بستگی دارد. بیهوشی هنگامی رخ می‌دهد که در نتیجه جذب در یک ناحیه آب گریزی، بخشی از داروی بیهوشی که حجم آن دارای اهمیت است به درون فاز غشائی برسد. متعاقبا غشا با جذب مایع یا ایجاد ناهنجاری، منبسط شده و غشای دو لایه فسفولیپیدی سبب می‌شود که یا مستقیما هدایت یونی مهار شود و یا از تغییرات ضروری در هم‌آرائی پروتئین های غشا که برای هدایت یونی لازم است جلوگیری می‌کند. شواهدی مبنی بر اینکه محل اثر بیهوش کننده‌های عمومی غشاست وجود دارد. تداخل این داروها با چربی‌ها سبب آثار غیر اختصاصی بیهوشی عمومی می‌شود، در حالی که تداخل با پروتئین غشا دلیلی برای اثر انتخابی و ویژگی می‌باشد.

نظریات محیط مائی

طبق نظر میر در سال 1961 و پاولینگ در سال 1961، محیطی که در سیستم اعصاب مرکزی برای بیهوشی مهم است، محیط چربی نبوده بلکه محیط مائی است. با در نظر گرفتن بعضی مواد مانند کلروفروم و گزنون که در محیط خارج از بدن بلورهای ریز هیدراته تشکیل می‌دهند، پاولینگ تاکید کرد که بلورهای مشابهی توسط مولکول های آب در مایع مغزی تشکیل می‌شود که" کلاتریت" نامیده می‌شود. این بلورها در اثر تشکیل پیوند مواد بیهوش کننده با زنجیره های جانبی پروتئین ها و دیگر مواد حل شده از طریق نیروهای واندروالس پایدار می‌شوند. این بلورهای ریز هیدراته هدایت پیامهای الکتریکی را که برای نگهداری هوشیاری لازم است تغییر می‌دهند. متعاقب این عمل تخدیر یا بیهوشی رخ می‌دهد.