طرح کسب و کار طرح توجیهی گاو داری شیری 400 راسی (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

مقدمه

امروزه با پیشرفت علم تغذیه بشر به این باور رسیده که یک فرهنگ صحیح غذائی می تواند سلامت جامعه را بدنبال داشته باشد واز سلامت یک جامعه می توان اهداف والائی همچون 1-فکر سالم و خلاق 2- شادابی و سر زندگی 3-مصرف حداقل دارو 4-وابستگی کمتر و ...........را مد نظر داشت که این چنین جامعه ای مطمئنا از لحاظ اقتصادی بالا و دارای استقلال مالی فکری خواهد بود در کشور ما نیز فرهنگ مصرف فراورده های دامی مخصوصا شیر روز به روز گسترده تر می شود که این مسئله مسئولین امر بر آن داشته که در جهت رشد و گسترش صنعت دامپروری گامهای مثبتی بر دارند که در این زمینه می توان احداث واحدهای بزرگ دامداری را نام برد که اگر با مدیریت بالائی اداره شوند می توان به تامین نیاز جامعه به این منبع غذائی ارزشمند امیدوار بود انشاا....

موضوع طرح :

احداث ساختمان و تجهیز تاسیسات وخرید ماشین آلات مورد نیاز یک واحد گاوداری به ظرفیت چهار صد راس گاو مولد ؛ خرید تلیسه آبستن سنگین علوفه مورد نیاز حداقل سه ماه

موقعیت جغرافیائی طرح:حدود ده کیلو متری جنوب غربی نیشابور واقع در حدود پانصد متری غرب جاده نیشابور –سبزوار اراضی روستای فتح آباد

عملیات اجرای طرح:شامل تسطیح و آماده سازی زمین ؛ ساخت فضای مسقف مورد نیاز؛نصب تاسیسات مورد نیاز ؛خرید ماشین الات مورد نیاز ؛خرید دام وعلوفه

اهداف طرح :هدف از اجرای این طرح تامین بخشی از نیاز جامعه به فراورده های دامی مخصوصا شیر ؛اشتغال زائی نهایتا سود آوری در حد معقول

پ

ردیف

شرح

مساحت(متر مربع)

ارزش واحد

ارزش کل

1

اصطبل گاو شیری

2400

800

1920000

2

اصطبل تلیسه ها

1200

800

960000

3

اصطبل گوساله های نر

200

450

90000

4

بهاربند گوساله های نر

400

120

24000

5

اصطبل گوساله های ماده

200

450

90000

6

بهاربند گوساله های نر

400

120

24000

7

اصطبل گوساله های زیر شش ماه

200

450

90000

8

بهاربند گوساله های زیر شش ماه

400

120

24000

9

باکسهای گوساله

250

100

25000

10

انبار کنسانتره

500

550

275000

11

هانگار علوفه

800

600

480000

12

اتاق انتظار شیر دوشی

200

200

40000

13

شیردوشی

300

900

270000

14

اتاق شیر سرد کن

100

800

80000

15

زایشگاه

270

500

135000

16

بیمارستان

100

600

60000

17

قرنطینه

200

500

100000

18

سرایداری

200

850

170000

19

نگهبانی

50

700

35000

20

مدیریت

100

1300

130000

21

خانه کارگری

200

850

170000

22

اتاق کنترل

50

1300

95000

23

سیلو

280

180

50400

24

انبار تاسیسات وتجهیزات

100

400

40000

25

جمع

5377400

4ب-هزینه ماشین الات وتجهیزات

ردیف

شرح

واحد

تعداد

ارزش واحد

ارزش کل

1

ماشین سواری

دستگاه

1

100000

100000

2

کامیونت

"

2

500000

1000000

3

تراکتور

"

3

80000

240000

4

تریلی

"

2

30000

60000

طرح کسب و کار طرح 50 راسی گاو شیری (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

به نام خدا

پروژه کارآفرینی :

طرح توجیهی گاو داری شیری پنجاه راسی

استاد ارجمند :

جناب آقای نوری زاده

طراح :

ناصر قربانی

مقدمه :

شیر یکی از مواد غذائی با ارزش می باشد که در سلامت جامعه نقش مهمی ایفا می کند امروزه با توجه به بالا رفتن فرهنگ مصرف شیروفرا ورده های آن تولید این ماده غذائی از اهمیت بالائی بر حور دار می باشد در کشور ما ایران امروزه دامداری از لحاظ علمی پیشرفت زیادی داشته و عده زیادی از علاقه مندان به این حرفه روی آورده اند

موضوع طرح :

تکمیل وتجهیز وخرید دام یک واخد گاو شیری به ظرفیت پنجاه راس

موقعیت طرح :

حدود یازده کیلو متری جنوب غربی شهر فیروزه از توابع شهرستان نیشابور؛اراضی روستای احمدیه

منبع طرح:

شرکت تعاونی مهراب نیشابور

هدف از اجرای طرح:

تامین قسمتی از فراورده های دامی مورد نیازحامعه ؛ اشتغالزائی؛ وبا یک مدیریت علمی دارای سود آوری معقول

هزینه های طرح 1-هزینه های ثابت2-هزینه های جاری

شرح هزینه های ثابت

هزینه ساختمانی

ردیف

شرح

مساحت(مسقف)

مساحت(غیرمسقف)

ارزش واحد

ارزش کل

1

اصطبل گاو شیری

250

-

500

125000

2

بهار بند "

-

500

150

75000

3

اصطبل تلیسه ها

63

-

500

31500

4

بها ربند "

-

126

150

18900

5

اصطبل گوساله ماده

25

-

500

12500

6

بهاربند " "

-

50

150

7500

7

اصطبل گوساله نر

25

-

500

12500

8

بهاربند " "

-

50

150

7500

9

اسطبل گوساله تا6 ماه

25

-

500

12500

10

بهاربند " " " "

-

50

150

7500

11

زایشگاه

35

-

800

28000

12

بیمارستان

15

-

800

12000

13

انبار کنسانتره

60

-

450

27000

14

هانگار علوفه

100

-

300

30000

15

سیلو

-

140

180

25200

16

اداری

30

-

1300

39000

17

مسکونی

50

-

850

42500

18

جایگاه دامپزشکی

-

25

150

3750

19

شیر دوشی

70

-

900

63000

20

اتاق شیر سرد کن

21

-

1000

21000

21

اتاق انتظار

35

-

180

6300

22

جمع

608150

طرح کسب و کار طبقه بندی کردن تیپ در گاو های شیری هلشتاین 8ص (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

طبقه بندی کردن تیپ در گاوهای شیری هلشتاین

پس از اینکه ارزیاب تیپ گاوهای شیری را ارزیابی کرد و صفات مختلف بدنی را مورد اندازه گیری یا قضاوت چشمی قرارداد بایستی بر اساس امتیازات حاصله ؛ گاوهای شیری را کلاسه بندی یا طبقه بندی کرد. در روش طبقه بندی معمولا نمره مربوط به هر قسمت از بدن دام جداگانه محاسبه گشته و پس از آن نمره تیپ نهایی یا فاینال اسکور و سپس امتیاز کل تیپ دام مشخص می گردد. امتیاز کل یا فاینال کلاس برای گاوهای شیری هلشتاین در طبقات مختلف زیر قرار می گیرد:

طبقه

امتیازکل

Excellent

90-100

Very Good

85-89

Good plus

80-84

Good

75-79

Fair

65-74

Poor

50-64

تعیین امتیاز نهایی یا فاینال اسکور:

برای تعیین امتیاز نهایی قسمتهای مختلف بدن گاو امتیاز بندی شده و سپس نمره هر قسمت از بدن دام جداگانه محاسبه و در تعیین نمره نهایی مورد استفاده قرار می گیرد.برای این کار بدن یک گاو شیری به 5 قسمت اصلی زیر تقسیم بندی می گردد:

1- چهار چوب بدنی و ظرفیت پذیری دام که در تقسیم بندی کانادایی نمره 20 و در تقسیم بندی آمریکایی نمره 15 را به خود اختصاص می دهد.

2- کپل که در سیستم طبقه بندی کانادایی نهایتا 10 نمره به آن تعلق می گیرد.

3- دست و پا که در سیستم طبقه بندی کانادایی نمره 16 و در طبقه بندی آمریکایی نمره 15 را به خود اختصاص می دهد.

4- سیستم پستانی که در هر دو روش طبقه بندی بیشترین امتیاز یعنی 40 را به خود اختصاص می دهد.

5- خصوصیات شیرواری که در سیستم کانادایی نمره 14 و در سیستم طبقه بندی امریکایی نمره 20 به آن تعلق میگیرد.

همانطور که مشخص است سیستم طبقه بندی تیپ در هر کشور جداگانه می باشد و هر کشوری با توجه به استراتژی اصلاح نژادی خود نمره مربوط به قسمتهای مختلف بدن دام را تعیین می نماید . مثلا در سیستم طبقه بندی کانادایی نمرات قسمتهای مختلف بدن به شرح زیر است:

نمره نهایی

قسمتهای مختلف بدن

20

چهارچوب بدنی و ظرفیت پذیری

10

کپل

16

دست وپا

40

سیستم پستانی

14

خصوصیات شیرواری

در سیستم طبقه بندی آمریکایی نمرات قسمتهای مختلف بدن دام به شرح زیر تعیین می گردد:

نمره نهایی

قسمتهای مختلف بدن

15

چهار چوب بدنی

20

خصوصیات شیرواری

10

ظرفیت پذیری بدنی

15

دست و پا

40

سیستم پستانی

همانطور که ملاحظه میشود در هر دوسیستم نمره نهایی یا فاینال اسکور حد اکثر به عدد 100 خواهد رسید.

حال با توجه به اینکه سیستم طبقه بندی تیپ در کشور ایران نزدیک به سیستم کانادایی میباشد به توضیح این سیستم خواهیم پرداخت:

1- چهار چوب بدنی و ظرفیت پذیری : (نمره نهایی 20)

در این قسمت امتیازهای مربوط به صفات زیر : قد؛ عرض سینه؛ اندازه بدن؛ قدرت کمر و عمق بدن محاسبه گشته و نمره نهایی برای آن تعیین می شود. هر یک از صفات فوق درصدی از امتیاز نهایی این قسمت را به خود اختصاص می دهند.از کل نمره این بخش که 20 میباشد مقدار15% به قد و قامت؛8% به توازن بدن؛20% به اندازه بدن؛ 29% به عرض سینه؛20% به عمق بدن؛8% به قدرت کمر اختصاص داده میشود. در این بخش معایب تیپی زیر نیز ممکن است توسط ارزیاب دیده شده و آنها را در اسکور کارت علامت زده باشد که شامل : کجی صورت؛شانه بالی؛پشت شانه ضعیف؛ میباشد . چنانچه این معایب مشاهده شده باشد بین 0.5 تا 2 امتیاز از کل امتیاز این قسمت کسر می گردد.

2- کپل (نمره نهایی 10 )

طرح کسب و کار صنعتی شدن گاو داری 7ص (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

گذر از دامداری سنتی به دامداری صنعتی و نقش آموزش و ترویج

مقدمه :

در حال حاضر ، فعالیت های دامداری کشور در قالب دو نوع نظام دامداری صورت می گیرد :

الف) نظام دامداری سنتی و ب ) نظام دامداری صنعتی

         با وجود این ، تمایز کامل این دو نظام بهره برداری به دلیل فرایند گذار کاملا میسر نیست . این در حالی است که برآوردها نشان می دهد که نظام دامداری سنتی کشور بالغ بر 70 % تولید گوشت قرمز و محصولات دامی کشور را به خود اختصاص داده است ، لذا سهم نظام دامداری صنعتی در این زمینه اندک است . بنابر این به نظر می رسد که انجام هر گونه تحول در فعالیت های دامداری کشور مستلزم اتخاذ سیاست هایی است که بتواند نظام دامداری سنتی کشور را به نحو مطلوبی تحت تاثیر قرار دهند .با گسترش دانش رسمی و فنون جدید دامداری ، نظام های محلی و دانش و فنون بومی دامداری مورد بی مهری قرارگرفتند ، غافل از آنکه دانش و فنون جدید ، شکلهای تغییر یافته ای از دانش و فنون بومی می باشند .در دهه های گذشته ، بسیاری از صاحبان علوم رسمی دامداری اعتقاد داشته اند که گذار از دامداری سنتی به دامداری نوین ، مستلزم نفی آن نیست ، بلکه به معنای تداوم و حرکت در طول آن است . به عبارت دیگر ، بسیاری از روشها و فنون دامداری نوین ، خلق الساعه نیستند ، بلکه همان روشها و فنون دامداری سنتی هستند که به طور آهسته و پیوسته ، تغییر و تکامل یافته اند .در دهه های گذشته ، بسیاری از کشورهای تحت تاثیر موفقیتها و فن آوریها قرار گرفتند که با شتاب و برداشتی تقلیدی ، تجارب ارزشمند نظام دامداری سنتی را کنار گذاشتند و به شکلهای جدیدی از نظامهای دامداری بویژه نظام دامداری صنعتی گرایش پیدا کردند . با افزایش این گرایش ، رفته رفته نظام دامداری سنتی به فراموشی سپرده شد و تضعیف گردید ولی در عوض ، نظام دامداری صنعتی گسترش یافت . اخیرا مشخص گردیده که برخی از روشها و فنون مورد استفاده در نظام دامداری صنعتی از پا یداری لازم برخوردار نیست . پس نبایستی تجدید و احیای نظام دامداری سنتی را ویران کرد ، بلکه می بایست آن را اصلاح نمود .مقایسه نظام های دامداری سنتی و صنعتی نشان میدهد که هر دو نظام از قابلیت ، توانمندی و محدودیت هایی برخوردارند ، لذا رهیافت بدیل و پایدار در راستای تولید سالم و بیشتر ، طراحی یک نظام دامداری ارگانیک و استفاده از توانمندیها و قابلیتهای هر دو نظام و رفع محدودیتهای آنها می باشد .

مقایسه دو نظام دامداری سنتی و صنعتی :

فرایند تولید دامداری ها به تدریج به سمت صنعتی شدن پیش می رود ، بیش از ۷۰% درصد شیر و گوشت مورد نیاز کشور را دامداری های سنتی و خرد روستایی تأمین می کنند و سهم دامداریهای صنعتی کمتر از ۳۰% درصد است.

در حال حاضر۵۳ میلیون گوسفند، ۲۶ میلیون بز و بزغاله و حدود۵/۵ میلیون گاو، گاومیش و شتر جمعیت دامهای سبک و سنگین کشور را تشکیل می دهند.دامداری سنتی از حداقل امکانات و تجهیزات برخوردار است و در این شیوه نگاه بهره بردار، نگاه معیشتی به دام است.

در دامداری های سنتی، سرمایه گذاری فقط در دام است و ریسک سرمایه گذاری در سنتی ها پایین تر از دامداری های صنعتی است، در دامداری های صنعتی با توجه به این که دام به صورت متمرکز پرورش داده می شود، آسیب پذیری بیشتر است و رعایت یک سری اصول و فنون و دانش را می طلبد که این خود از موانع رشد دامداری های صنعتی است.

در خصوص دلایل بروز روند کند تبدیل دامداریهای سنتی به صنعتی می توان گفت : در واحدهای صنعتی چون دام با یک منظور خاص نگهداری می شود، دانش فنی از جهات مدیریت، تغذیه و بحثهای اصلاح نژاد دام از اصول کار است؛ زیرا اگر نیاز دام از این حیث تأمین نشود قطعاً نمی توان بازده تولید مورد انتظار را پاسخگو باشد. از سوی دیگر چون پرورش دام این واحدهای صنعتی به صورت متمرکز است، بروز هر عارضه ممکن است خسارات سنگینی ایجاد کند، بنابراین حضور دامپزشک در این دامداری ها ضروری است و دامدار باید از نظر اطلاعات فنی و بخصوص مدیریت در سطح بالایی باشد .

ارتقای سطح آگاهی بهره برداران به نوع دام و کاری که انجام می دهند، برگزاری دوره های آموزشی، اعمال سیاستهای حمایتی چون تأمین مصالح ساختمانی در گذشته و اعطای تسهیلات بانکی را از جمله سیاستها و حمایتهای دولت برای تبدیل دامداری های سنتی به صنعتی می باشد.

در مقایسه قیمت تمام شده محصولات دامی در دو روش سنتی و صنعتی می توان گفت: در دامداریهای سنتی چون نگاه تولید، معیشتی و خانوادگی است، هزینه های نیروی انسانی را لحاظ نمی کنند و تصور اذهان بر این است که قیمت تمام شده نسبت به دامداری های صنعتی پایین تر است، اما اگر بازده تولید و میزان خروجی محصولات در کنار هم قرار بگیرد، خلاف این اثبات خواهد شد.به طور مثال یک گوساله بومی در یک دامداری سنتی طی یک دوره شیردهی دو تن شیر می دهد، اما تولید یک گاو اصیل در دامداری صنعتی۸تن شیر است.

در دام سبک همچنین تصوراتی وجود دارد و به اعتقاد سنتی ها با تأمین علوفه از مراتع، قیمت تمام شده گوشت نسبت به واحدهای صنعتی پایین تر است اما این که دامدار برای رسیدن به مرتع باید چه هزینه ای را متقبل شود، محاسبه نمی شود.با وجود تمام این مسایل دولت هیچ اصراری بر تجمیع دامداری های سنتی و تبدیل آنها به صنعتی ندارد و لزومی برای انجام این کار نمی بیند، زیرا سالهاست روستایی با دامداری عجین شده است. اما مقتضیات تولید و لزوم افزایش بهره وری، بهره بردار را به سمت بهینه سازی فرایند تولید هدایت می کند و روستاییان چاره ای جز تن دادن به بهینه سازی فرایند تولید ندارند

به راستی دامپروری ما در دنیا از چه جایگاهی برخوردار است ؟

به راستی دامپروری ما در دنیا از چه جایگاهی برخوردار است ؟ چرا با تلاش های فرا گیر صورت گرفته باز میانگین تولید گاوهای اصیل ما با گاوهای موجود در کشورهای غربی تفاوت بسیار دارد ؟ آیا اشکال کار از ناحیه مدیریت و به کار گرفتن اصول علمی در دامپروری های ماست ؟آیا توان ژنتیکی گاوهای ما بیش از این نیست ؟ آیا فن آوری های مورد استفاده در غرب با امکانات ما تفاوت زیاد دارد ؟ و در آخر آیا عقب ماندگی ما تنها به عوامل ذکر شده در بالا خلاصه می شود ؟

در حالی این سوالات را مطرح می کنیم که میانگین تولید سالیانه گاوهای اصیل هلشتاین در ایران حدود 7 الی 8 تن می باشد در حالی که در آمریکا 12 تن است .

طبق مشاهدات صورت گرفته از گاوداری های آمریکا به وضوح مشخص است که اختلاف سطح صنعت دامپروری آنها با ما بسیارکمتر از اختلاف سطح تولید موجود است . فن آوری های مورد استفاده آنها نیز درحد واحدهای بزرگ صنعتی ماست. پس راز این اختلاف در چه می تواند باشد ؟

تقسیم بندی سه گانه از نظام ترویج :

1- نظام ترویج دولتی :

فعالیتهای ترویج در کشور های جهان سوم عمدتا از طریق نظام ترویج دولتی انجام می گیرد چرا که این فعالیت ها هزینه بر هستند و بخش خصوصی جز برخی سازمان های زیست محیطی تمایلی به سرمایه گذاری در آن را ندارند .در این نظام سیاست ها ، استراتژی ها و اهداف ترویج توسط دولت انجام می پذیرد . در این نظام عاملین اجرائی از پیکره دولت برگزیده می شوند و

طرح کسب و کار شیر گاو (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 36

شیر گاو

مقدمه

پروتئین حیوانی نقش اساسی در تغذیه انسان و کمبود آن باعث اختلالات رشد و تولید مثل و عقب افتادگی فکری و غیره می گردد. پیشرفت یک مملکت را می توان از روی مصرف پروتئین سرانه حیوانی سنجیده و در واقع یکی از عوامل پیشرفت،تغذیه صحیح با پروتئین حیوانی کافی می باشد. حدود 50% پروتئین حیوانی مورد مصرف سرانه در کشور ما از طریق شیر تامین شده که قسمت اعظم شیر تولیدی توسط گاوهای شیری تولید میشود لذا با توجه به این امر پرورش و نگهداری گاوهای شیرش از اهمیت ویژه ای برخوردار می گردد.

راههای افزایش تولید شیر استفاده صحیح از اصول علمی دامپروری شامل تغذیه ، مدیریت، بهداشت و اصلاح نژاد می باشد. ناگفته نماند که اصلاح نزاد بدون بهبود وضع تغذیه ،مدیریت و بهداشت نتیجه مطلوب خود را نمی تواند بروز دهد ، بنا بر این افزایش میزان تولید شیر از طریق رکوردگیری و اصلاح نژاد و رساندن تولید به مرز خودکفائی یکی از ضروری ترین مسائل دامی کشور می باشد که مرکز اصلهح نژاد با استفلده از سیستمهای رکورد گیری در جهت رفع نیاز کشور به فرآورده های دامی و با استفاده از دستاوردهای جدید علمی و تکنیکهای پیشرفته و نیز با کمک گرفتن از صاحب نظران مربوطه و همکاری دامداران جهت خود کفائی محصولات دامی حرکت می نماید.

به منظور رسیدن به این امر مهم هر کدام از صفات اقتصادی مورد نظر باید دقیقا رکوردگیری شده در پرونده گاو ثبت گردد. با توجه به آمارو ارقام بدست آمده از رکوردگیری می توان گاو را حذف و یا انتخاب نمود یعنی از روی رکوردگیری انفرادی، گاوهای کم تولید شناسائی می شوند و آنهایی که اقتصادی نیستند حذف می گردند.

با توجه به رکورد حاصله گاوها بر حسب تولید تقسیم بندی شده و جیره هر گروه متناسب با تولید آنها تنظیم می گردد، گله های تحت پوشش هر ماه یکبار بطور مرتب رکوردگیری انفرادی شده و نمونه شیر هر گاو از نظر درصد چربی آزمایش می گرددو همچنین از روی رکورد های بدست آمده میتوان اسپرم یا گاو نر مناسب را انتخاب و به گاو ماده تلقیح نمود.

بنابر این آنچه در مورد صفات کمی مثل تولید شیر ،چربی پروتئین ، تولید مثل ، تیپ و ........ باید به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. اندازه گیری دقیق و مرتب این صفات در زمان های تعیین شده و جمع آوری رطلاعات لازم و تجزیه و تحلیل این داده ها بر حسب نتایج آنها و اعمال روشهای اصلاح صفات مورد نظر و بهبود روشهای تغذیه ، مدیریت ، تولید مثل و...... می باشد .

تاریخچه رکوردگیری در ایران و جهان

الف: تاریخچه رکوردگیری شیر در دنیا

بتدریج از اواخر قرن 19 به بعد دامپروران ، مراکز علمی دامپروری و اتحادیه های گاوداران در اروپا و امریکا عمالیات رکوردگیری و تست شیر را به منظور انتخاب بهترین گاوها جهت اصلاح نژاد و نگهداری شروع نمودند.

در آن زمان برای اولین بار پروفسور A.M.Leory که از محققان علوم دامی فرانیه بود در یکی از جزوات خود احتمالل انجام رکوردگیری در فواصل معیین (پریودیک) را به جای رکوردگیری روزانه مطرح نمود،این نظریه توسط سایر کارشناسان بخصوص آقای و Flesch Mann و همکارانش در دانمارک پس ار 9 سال آزمایش و عملیات بر روی یک گلهء 60 راسی در اول ماه مه 1895 ثابت گردید و این شروع عنلیات رکوردگیری شیر برای اولین بار در دنیا بود . این تکنیک پس از یک سری تغییر و تحولات مورد قبول کشورهای دیگر مانند سوئد، آلمان، هلند و کشورهائی که صنعت گاو شیری آنها دارای اهمیت اقتصهدی است، واقع گردید ولی با وجود این روشهای حاصله دقیقا کامل نبوده و بحث های زیادی درباره احتمال اشتباه در روش روزانه با روش دوره ای وجود داشت اگر چه محاسبات اولیه معلوم نبود که در روش رکوردگیری روزانه با تستهای ماهیانه اختلاف زیادی وجود دارد .

در حقیقت کشورهایی که به مزایای رکوردگیری شیر پی برده اند روش رکوردگیری(پریودیک) را که بین 7 روز تا 2 ماه می باشد با تججه به شرایط خاص خود انتخاب می نمایند.

در سال 1923 کشورهایی که سیستم رکوردگیری شیر را اجراء نمودند در یک سمینار بین المللی دامپروری قانونی را تصویب کردند که یک روش استاندارد برای رکوردگیری لازم تشخیص داده شد ولی برخی دیگر از کشورها با توجه به شرایط محیطی و اهداف پیش بینی شده روشهای خاص خود را اعمال می نمودند.

در سال 1931 در کنگرهء بین المللی گاوهای شیری در کپنهاک دانمارک پیشنهاد تشکیل یک سیستم و سازمان بین المللی رکوردگیری ارائه گردید و در سال 1947 کمیسیونی مرکب از نمایندگان سویس،فرانسه و هلند در رم تشکیل و طرحهایی برای محاسبات ،فرمولاسیون و نتایج حاصل از رکوردگیری به منظور استاندارد نمودن عملیات رکورد را ارائه دادند این طرح ها جهت بررسی در کشورهای عضو ارسال و نتایج حاصل از بررسی ها در کنفرانسی که در سپتامبر 1949 در رم برگزار گردید مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نهایتا قرار بر این شد که گروهی از کارشناسان ، طرحها و قوانین جامع تصویب شده رکوردگیری را تهیه و به سازمان های رکوردگیری کشورهای عضو ارسال نمایند.

گروه مذکور طرحی را به صورت پیش نویس جهت تصویب به تمام کشورهای عضو ارسال نمود. همچنین این مجمع پیشنهاد تشکیل گروهی به نام کمیتهء رکوردگیری شیر اروپا را با عضویت نمایندگان ارائه نمود بدین ترتیب سرانجام پس از یک دوره 30 ساله سازمان بین المللی