لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
هپاتیت B :
ویروس هپاتیت B (HBV ) یک ویروس با DNA دو رشته ای است که در خانواده Hepadnaviriid دسته بندی می شود . باعث ایجاد بیماری در انسان می شود و ویروسهای هم خانواده باعث تولید هپاتیت در اردکها ، موش خرمای زیر زمینی ، موش خرمای کوهی آمریکایی می شود . دارای چهار ژن
X,Precore ,enr ,pol می باشد که مستقیماً کار رمز گشایی از DAN پلی مراز را به عهده دارد و سپس پروتئین ها را دسته بندی کرده ، و شامل یک پروتئین بیش هسته ای و یک پروتیئین X می باشد . که کارکرد این پروتئین X به روشنی مشخص نیست ولی در فعال سازی سلولهای میزبان و گسترش بیماری موثر است .
فاکتورهای خطرناک برای بیماری HBV در حالیکه در آمریکا هپاتیت Bبیماری همه گیر بومی نیست ، ولی در بخشهایی از آسیا صدها میلیون نفر دچار این بیماری شده اند .
این بیماری به صورت افقی به وسیله انتقال محصولات خونی و نزدیکی جنسی منتقل شده و از راه عمودی هم به شیوه سرایت از مادر به جنین در مدحله پیش از تشکیل ناف که در واقع شایع ترین شیوه انتقال در مناطق اپیدمی شده می باشد . منابع خونی در کشورهای پیشرفته برای برای ویروس HBV مورد بازرسی قرار می گیرند و امروزه این شیوه انتقال بسیار نادر است . شایع ترین راه سرایت در کشور های غربی امروزه از طریق مصرف مواد مخدر تزریقی (وریدی) و نزدیکی جنسی می باشد . خطر بیماری هپاتیت در بیقراری های همجنس بازان مرد و همچنین سرایت از مرد به زن و از زن به مرد می باشد . این شیوه های سرایت می توانند با استفاده صحیح از کاندوم بر طرف گردد . کارکنان مراکز سلامتی و بیماران همو دیالیزی در خطر بالایی قراردارند . واکسنهایی برای پیشگیری از این بیماری وجود دارند . پیشگیری توسط ایمونو گلوبین هپاتیت B هم شیوه خوبی است .
اشکال بیماری هپاتیت 2 هپاتیت به دو حالت حاد و مزمن ایجاد می گردد . ابتلا به حالت مزمن بستگی به سن فرد دارد . حدود 90 درصد بیماران مزمن نوزادان و 50 درصد هم بچه های کوچک هستند .در واقع تنها حدود 5 تا 10 درصد بزرگسالان در معرض ابتلا به هپاتیت مزمن می باشند . در برخی اشخاص که به بیماری مزمن دچارند ، خصوصا نوزادان و کودکان ، بیماری از نظر به ایمنی به درستی قابل تشخیص نیست . بیماری حاد هپاتیت B از بیماری غیر قابل تشخیص در مراحل با ایمنی تا مرگ و میری حدود 2 درصد متفاوت است . بیماری از بیماران حاد علائم زیر را نشان می دهند : بی اشتهایی ، حالت تهوع ، استفراغ ، تب ، درد های شکمی و یرقان ، در مواردی که بسیار شدید باشد پیوند کبد می تواند راه مناسبی برای جلوگیری از خطر مرگ باشد . حدود 90 تا 95 درصد بیماران بزرگسال ها حاد و بدون شکل تحت درمان قرار می گیرند و حدود 5 تا 10 درصد هم به بیماری از نوع مزمن دچار می شوند . تاریخچه بیماری مزمن به طرز وحشتناکی می تواند بین اشخاص تغییر کند . برخی ممکن است به حالت ثبات برسند ، این بیماران هیچ نشانه ای و علامتی ندارند و برخی ممکن است در بافت برداری از کبد علائم بیماری را نشان بدهند ، برخی اشخاص بیمار ممکن است مشکلات کبدی بسیار جزئی پیدا کنند و در برخی دیگر ممکن است به بیماری کبدی شدید منجر شود . این بیماران در معرض ابتلا به یک پیش سرطان کبدی قرار دارند . این نوع سرطان در آمریکا بسیار نادر است ولی در دنیا بسیار مواج دارد . زیرا هپاتیت در شرق بسیار همه گیرو برمی شده است .
بیماری مزمن هپاتیت به دو حالت برگشت پذیر و برگشت ناپذیر ظاهر می شود . در حالت برگشت ناپذیر مقدار ویروس در کبد بسیار پایین است و DNA سرم هپاتیت هم خیلی است و آنتی ژن هپاتیت B معمولا دیده نمی شود .(HBEAG ( این یک پروتیین جانشین است که تنها در زمان افزایش ویروس ها فعال می شود . در حالت برگشت پذیر مریض معمولا نشانه هایی از وجود HBEAG را دارد و در معرض خطر هپاتیت حاد و حتی پیش سرطان کبد هم قرار دارد . در موارد نادر با جهش ژن پیش هسته ای ممکن است بیماری برگشت پذیر می تواند در نبود سرم HBEAG هم رخ دهد .تشخیص : راه تشخیص معمولا سرم شناسی است . البته تمام افراد بیمار چه حاد و چه مزمن سرم هپاتیت B را دارند با آنتی ژن HBEAG در بیماری حاد HBEAG پس از چند هفته از بیماری ظاهر شده و شروع به حمله می کند . ضمنا در بیماران حاد با درصد ویروس برگشت پذیر زیاد ، هم قابل رویت هستند . در همین زمان پادتن های Igm در سرم با آنتی ژن های هسته قابل رویت می شوند . ضمنا پادتن های Img هم در مقابل هسته پدیدار می شوند و پش از مدتی پادتن های Igm در مقابل آنتی ژن هسته نمایان شده و Img و Hbeag ناپدید می شوند . بدن که یک پاسخ ایمنی در مقابل هپاتیت داده است پادتن هایی را علیه هپاتیت تولید می کند . این پادتن ها توسط واکسیناسیون هم تولید یم شوند . برخی از افراد در مقابل این هپاتیت ایمن می مانند ولی برخی پادتن ها را از دست داده و در آینده دوباره در معرض خطر
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
هپاتیت B :
ویروس هپاتیت B (HBV ) یک ویروس با DNA دو رشته ای است که در خانواده Hepadnaviriid دسته بندی می شود . باعث ایجاد بیماری در انسان می شود و ویروسهای هم خانواده باعث تولید هپاتیت در اردکها ، موش خرمای زیر زمینی ، موش خرمای کوهی آمریکایی می شود . دارای چهار ژن
X,Precore ,enr ,pol می باشد که مستقیماً کار رمز گشایی از DAN پلی مراز را به عهده دارد و سپس پروتئین ها را دسته بندی کرده ، و شامل یک پروتئین بیش هسته ای و یک پروتیئین X می باشد . که کارکرد این پروتئین X به روشنی مشخص نیست ولی در فعال سازی سلولهای میزبان و گسترش بیماری موثر است .
فاکتورهای خطرناک برای بیماری HBV در حالیکه در آمریکا هپاتیت Bبیماری همه گیر بومی نیست ، ولی در بخشهایی از آسیا صدها میلیون نفر دچار این بیماری شده اند .
این بیماری به صورت افقی به وسیله انتقال محصولات خونی و نزدیکی جنسی منتقل شده و از راه عمودی هم به شیوه سرایت از مادر به جنین در مدحله پیش از تشکیل ناف که در واقع شایع ترین شیوه انتقال در مناطق اپیدمی شده می باشد . منابع خونی در کشورهای پیشرفته برای برای ویروس HBV مورد بازرسی قرار می گیرند و امروزه این شیوه انتقال بسیار نادر است . شایع ترین راه سرایت در کشور های غربی امروزه از طریق مصرف مواد مخدر تزریقی (وریدی) و نزدیکی جنسی می باشد . خطر بیماری هپاتیت در بیقراری های همجنس بازان مرد و همچنین سرایت از مرد به زن و از زن به مرد می باشد . این شیوه های سرایت می توانند با استفاده صحیح از کاندوم بر طرف گردد . کارکنان مراکز سلامتی و بیماران همو دیالیزی در خطر بالایی قراردارند . واکسنهایی برای پیشگیری از این بیماری وجود دارند . پیشگیری توسط ایمونو گلوبین هپاتیت B هم شیوه خوبی است .
اشکال بیماری هپاتیت 2 هپاتیت به دو حالت حاد و مزمن ایجاد می گردد . ابتلا به حالت مزمن بستگی به سن فرد دارد . حدود 90 درصد بیماران مزمن نوزادان و 50 درصد هم بچه های کوچک هستند .در واقع تنها حدود 5 تا 10 درصد بزرگسالان در معرض ابتلا به هپاتیت مزمن می باشند . در برخی اشخاص که به بیماری مزمن دچارند ، خصوصا نوزادان و کودکان ، بیماری از نظر به ایمنی به درستی قابل تشخیص نیست . بیماری حاد هپاتیت B از بیماری غیر قابل تشخیص در مراحل با ایمنی تا مرگ و میری حدود 2 درصد متفاوت است . بیماری از بیماران حاد علائم زیر را نشان می دهند : بی اشتهایی ، حالت تهوع ، استفراغ ، تب ، درد های شکمی و یرقان ، در مواردی که بسیار شدید باشد پیوند کبد می تواند راه مناسبی برای جلوگیری از خطر مرگ باشد . حدود 90 تا 95 درصد بیماران بزرگسال ها حاد و بدون شکل تحت درمان قرار می گیرند و حدود 5 تا 10 درصد هم به بیماری از نوع مزمن دچار می شوند . تاریخچه بیماری مزمن به طرز وحشتناکی می تواند بین اشخاص تغییر کند . برخی ممکن است به حالت ثبات برسند ، این بیماران هیچ نشانه ای و علامتی ندارند و برخی ممکن است در بافت برداری از کبد علائم بیماری را نشان بدهند ، برخی اشخاص بیمار ممکن است مشکلات کبدی بسیار جزئی پیدا کنند و در برخی دیگر ممکن است به بیماری کبدی شدید منجر شود . این بیماران در معرض ابتلا به یک پیش سرطان کبدی قرار دارند . این نوع سرطان در آمریکا بسیار نادر است ولی در دنیا بسیار مواج دارد . زیرا هپاتیت در شرق بسیار همه گیرو برمی شده است .
بیماری مزمن هپاتیت به دو حالت برگشت پذیر و برگشت ناپذیر ظاهر می شود . در حالت برگشت ناپذیر مقدار ویروس در کبد بسیار پایین است و DNA سرم هپاتیت هم خیلی است و آنتی ژن هپاتیت B معمولا دیده نمی شود .(HBEAG ( این یک پروتیین جانشین است که تنها در زمان افزایش ویروس ها فعال می شود . در حالت برگشت پذیر مریض معمولا نشانه هایی از وجود HBEAG را دارد و در معرض خطر هپاتیت حاد و حتی پیش سرطان کبد هم قرار دارد . در موارد نادر با جهش ژن پیش هسته ای ممکن است بیماری برگشت پذیر می تواند در نبود سرم HBEAG هم رخ دهد .تشخیص : راه تشخیص معمولا سرم شناسی است . البته تمام افراد بیمار چه حاد و چه مزمن سرم هپاتیت B را دارند با آنتی ژن HBEAG در بیماری حاد HBEAG پس از چند هفته از بیماری ظاهر شده و شروع به حمله می کند . ضمنا در بیماران حاد با درصد ویروس برگشت پذیر زیاد ، هم قابل رویت هستند . در همین زمان پادتن های Igm در سرم با آنتی ژن های هسته قابل رویت می شوند . ضمنا پادتن های Img هم در مقابل هسته پدیدار می شوند و پش از مدتی پادتن های Igm در مقابل آنتی ژن هسته نمایان شده و Img و Hbeag ناپدید می شوند . بدن که یک پاسخ ایمنی در مقابل هپاتیت داده است پادتن هایی را علیه هپاتیت تولید می کند . این پادتن ها توسط واکسیناسیون هم تولید یم شوند . برخی از افراد در مقابل این هپاتیت ایمن می مانند ولی برخی پادتن ها را از دست داده و در آینده دوباره در معرض خطر