نماز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

((بسم الله الرحمن الرحیم ))

نماز و نیایش ، ارتباط صمیمانه ئی است میان انسان و خدا ، میان آفریده و آفریدگار .

نماز ، تسلا بخش و آرامشگر دلهای مضطرب و خسته و بستوده آمده و مایه ی صفای باطن و روشنی روان است . پیمان و انگیزه ای تحرک و بسیج و آمادگی در حالتی صمیمانه و دور از رنگ و فریب است برای نفی هر چه بدی و زشتی است و تدارک هر چه نیکوئی و زیبائی برنامه ئی است برای باز یافتن و آنگاه ، ساختن خویش .. و کوته9 سخن ، رابطه ای و استفاضه ئی مداوم است با سرچشمه و پدید آورنده ی همه ی نیکیها ، با خدا ..

چرا آن را برترین و مهمترین واجبات دانسته اند ؟ چرا آن را پایه و اساس دین خوانده اند ؟ چرا بدون آن هیچ عملی پذیرفته نیست ؟ مگر در ان چه چیز فوق العاده ئی نهفته است ؟ نماز از ابعاد گوناگونی قابل ملاظه است . قبلاً لازم است اندکی به هدف خلقت انسان ، اشاره شود . به آنچه در جهان بینی اسلام ، یکی از خطوط اصلی محسوب میگردد . «آفریده » بودن انسان و اعتقاد به اینکه دست قدرتمند و با حکمتیاو را پدید آورده ، لزوماً بدینمعنی است که: از آفرینش او برای بودن او ، هدف و مقصدی وجود داشته است . این هدف را می توان پیمودن راهی برای رسیدن به سرمنزلی دانست . پیمودن راهی بر طبق نقشه ئی دقیق و با وسیله هائی معین و در نهایت ، رسیدن به آن منزل مقصود.

در اینصورت ، ناگریز باید راهی را بدان مقصد می رسد شناخت و مسیر را تشخیص داد و هدف وهمواره در نظر داشت تا بدان نتیجه ی موعود رسید . کسی که قدم در راه می گذارد باید مستقیم حرکت کند و مرتب متوجه هدف باشد . و راههای انحرافی و حرکتهای بیهوده او را به خود مشغول نسازد و برای تداوم حرکت و حفظ جهتگیری صحیح ، از دستورات راهبر و راهنمائیکه برای او تعیین کرده اند ( پیامبر) سرپیچی نکند . آن هدف ، تعالی و تکامل بی پایان انسان است و بازگشت به خدا و بروز خصلت های نیک ، و انرژی ها و استعدادهای نهانی انسان و به کار افتادن این همه در راه نیکی و نیکسازی خود و جهان انسانها...

پس باید الله را بشناسد ، و راهی را که او برایتعالی آدمی به وی ارائه داده ، درپیش گیرد و بی تأمل و سستی به حرکت پردازد .. انجام کارهائی که انسان را به هدفش نزدیک می کند و ترک کارهای بیهوده یا مضر است که به زندگی آدمی ، معنی میدهدو او را در راهی که پیمودن آن ، فلسفه ی زندگیاوست پیش می برد . بدون این ، زندگی، بی حاصل و بی مضمون است . به دیگر زبان ، زندگی کلاسی است ، آزمایشگاهی است که در آن باید بر طبق قانون ها و فورمولهائی که خدای جهان آفرین و زندگی بخش ، پدید آورده است عمل کرد تا به نتیجه ی عالی و دلخواه رسید . این قانون ها را که همان سنت های الهی و قوانین آفرینش اند باید شناخت و زندگی خود را با آن تطبیق داد پس خود را نیز باید شناخت و ذخیره ها و همچنین نیازهای خود را بدست آورد . و این مسئولیت و تکلیف بزرگ انسان است و تکلیفی است فقط انجام آن ، قادر بر حرکت آگاهانه و موفق خواد بود و بدون آن یا بی حرکت است و یا ناآگاه و قهراً نا موفق .

دین ، ضمن آنکه هدف و جهت و راه وسیله را مشخص و تبیین می کند، توش و توان لازم برای پیمودن راه را نیز به انسان می بخشد و مهمترین محموله ی کوله بار راهپیمایان این راه ، توشه ی « یاد خدا » است .

طلب و امید و اطمینان که بالهای نیرومند این پروازند ، فرآورده زائیده ای یاد خدا می باشند . یاد خدا از طرفی هدف را که همانا پیوستن به او معنی به بی نهایت خوبی و کمال است همواره در مد نظر قرار می دهد و مانع از گم کردن جهتگیری میشود و راهپیما را درباره ای راه و وسیله ، حساس و هوشیار ، میدارد و از طرفی بدو قوت قلب ونشاط واصمینان می بخشد و او را از سرخوردگی و فریفتگی به پدیده های مشغولساز یا بیم از ناهنجاری ها و ناهمواری ها ، محافظت میکند.

جامعه ی اسلامی و هر گروه یا فرد مسلمان در صورتی می تواند در راهی که اسلام ، ارائه داده و همه ی پیامبران بدان دعوت کرده اند ، به استواری و بی