زراعت جو آبی در استان زنجان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

زراعت جو آبی در استان زنجان

جو نقش مهمی در تامین پروتئین حیوانی و خوراک دامها داشته و به همین لحاظ برای نیل به خوداکتفایی در تامین پروتئین حیوانی و رهایی از وابستگی به واردات جو برای علوفه دامهای کشور ، پرداختن به کشت و کار آن از اهمیت خاصی برخوردار است.

استان زنجان ، با داشتن معادل ۳۵ هزار هکتار سطح زیرکشت جو آبی و دیم ( آبی 10 هزار هکتار و دیم 25000 هکتار ) ، یکی از استانهای مستعد زراعت این محصول می باشد.

مشخصات گیاه شناسی :

ریشه جو مانند گندم افشان است و اکثر ریشه های آن تا فاصله 40 سانتیمتری در اطراف پراکنده می شوند. البته ممکن است برخی از ریشه ها به عمق هم نفوذ کنند.

ساقه های جو از میان گره های استوانه ای توخالی تشکیل شده اند. طول میان گره ها از قاعده بطرف ساقه بتدریج زیاد می‌شود طول ساقه در اکثر واریته ها حدود 150-120 سانتیمیر است ثابت شده است که بین ارتفاع ساقه و توسعه ریشه همبستگی مثبت وجود دارد.

بنابراین در شرایط دیم و کم آبی ساقه هاییکه مرتفع تر باشند عملکرد بیشتری دارند. جو نیز مانند گندم از محل گره های واقع در سطح خاک ریشه و ساقه ثانویه ( پنجه ) تولید میکند که این پنجه ها در جوهای دو ردیفه بیشتر از جوهای شش ردیفه می‌باشند. ( البته تحت شرایط یکسان )

جو نیز مانند گندم دارای گل آزین سنبله است. هر سنبله از یک گل که مستقیما بر روی گره های اتصال دارند تشکیل شده است. پس بر روی هر بند سه گل و در دو طرف سنبل 6 گل وجود دارد. در برخی از انواع جو شش گل تبدیل به دانه میشوند و تشکیل سنبله های شش ردیفه میدهند که به جوهای شش ردیفه موسومند. در بعضی دیگر فقط گلهای میانی بارور میشوند و تشکیل سنبلهای دو ردیفه میدهند که به جوهای دو ردیفه موسومند.

موارد اختلاف بوته سبز جو و گندم :

1. رنگ برگهای جو معمولا سبز روشن و رنگ برگهای گندم سبز تیره است.

2. انتهای برگ جو گرد ( مدور ) است درصورتیکه انتهای برگهای گندم تیز می باشد.

3. عرض پهنک برگها در جو بیشتر و طول برگهای آن کمتر از گندم است.

4. ریشکها در جو معمولا بلندتر از گندم و در یک امتداد و تقریبا بر روی هم قرار دارند درصورتیکه ریشکهای گندم نسبت ب محور سنبل با زاویه حاده قرار گرفته و متفرق می باشند.

طبقه بندی زراعی جو :

1. جو آبی پاییزه :

جوهای پاییزه نیازمند به یک دوره طولانی سرما در مراحل اولیه زندگی خود هستند که این سرما موجب میشود که گیاه در موقع معینی ( بهار ) به سنبل رفته و حاصل بدهد.

اگر این نوع جوها در بهار کاشته شوند به سنبل نخواهند رفت و فقط رشد علفی خواهند داشت.

جوهای پاییزه ( زمستانه ) بدلیل اینکه مدت زمان بیشتری برای استفاده از مواد غذایی و رطوبت خاک داشته و عملکرد بیشتری دارند. طول دوره زندگی آنها زیادتر (270-240 روز ) و غالبا از نوع شش پری هستند.

رایج ترین رقم مورد کشت در مناطق سرد و معتدل استان ، رقم ماکویی است. این رقم مقاوم به سرما بوده و مناسب کشت در مناطق مرتفع دارای زمستان سرد میباشد.

توان عملکرد :

متوسط عملکرد این رقم در ایستگاه های مختلف مناطق سرد کشور بین 5/6-5/5 تن در هکتار برآورد شده است و بالاترین میزان برداشت 9 تن در هکتار نیز از بعضی ایستگاههای تحقیقاتی کشور گزارش شده است.

مشخصات زراعی جو ماکویی :

جو ماکویی رقمی نیمه پا بلند بوده و متوسط ارتفاع آن 105 سانتیمتر و نسبت به خوابیدگی مقاوم است. این رقم دیررس و نیمه حساس به ریزش دانه بوده و رنگ دانه آن روشن با وزن هزار دانه 42-40 گرم است.

مقاومت نسبت به بیماری ها :

نتایج بررسی های بعمل آمده در ایستگاه های تحقیقاتی مناطق سرد گشور نشان می دهند که این رقم نسبت به بیماری سفیدک جو مقاوم است.

توصیه های زراعی :

تاریخ کاشت : مناسبترین تاریخ کاشت در مناطق سرد استان در نیمه اول مهر ماه است و کشت باید در تاریخی صورت گیرد که قبل از بروز سرما ، گیاه به حالت 4-3 برگه یا روزت درآید.

میزان بذر : مصرف 130 تا 150 کیلوگرم بذر در هکتار ، در کشت ماشینی توصیه شده است. این مقدار بسته به نحوه تهیه بستر بذر ، نوع خاک ، تاریخ کاشت و سایر عوامل متفاوت است. در استان زنجان در مناطق مختلف از 150 تا 180 کیلوگرم بذر در هکتار کاشته شده و نتایج خوبی ( 10-7 تن در هکتار ) بدست آمده است.

ضد عفونی بذر : ضد عفونی بذر قبل از کاشت با سم ایپیریدون + کارباندازیم کنترل موثری بر روی بیماری لکه قهوه‌ای و سیاهک‌های آشکار و پنهان جو دارد.

میزان کود : به عنوان یک توصیه عمومی میزان 120 کیلوگرم فسفات آمونیم و 150 کیلوگرم اوره در دو نوبت 100 کیلوگرم در هنگام کاشت و 50 کیلوگرم به صورت سرک پیشنهاد می شود. ولی بهتر است قبل از کاشت نسبت به تجزیه خاک اقدام نمود و بعد طبق توصیه اقدام به کودپاشی کرد.

برای مبارزه با علف های هرز پهن برگ از علف کشهای گرانستار به میزان 20 کیلوگرم در هکتار و برای مبارزه با علفهای هرز نازک برگ از علفکش پومااکسترا به میزان 2/1 لیتر در هکتار استفاده می شود. این دو س قابل اخلاط می باشند. لازم به توضیح است که این توصیه ممکن است با انواع سموم موجود در بازار تغییر نماید و بهتر