تحقیق در مورد نقش مالچ ها در زراعت یم 9 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

عنوان : نقش مالچ ها ( خاکپوش ها ) در زراعت دیم

1-‌رضا حنیفی - دانشجوی رشته مهندسی کشاورزی ( زراع و اصلاح نباتات ) دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه

2-‌ رویا علیزاده - دانشجوی رشته مهندسی کشاورزی ( زراع و اصلاح نباتات ) دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه

چکیده

مقصود از مالچ عبارتست از هر ماده ای که در سطح خاک روئیده و در همان محل نگهداری شده,هر ماده ای که در خاک روئیده ولی قبل از قرار گرفتن در جای اصلی خود تغییر ماهیت داده شده باشدرا شامل می شود.

دلائل استفاده از مالچ ها شامل : تعدیل درجه حرارت خاک – اثرات عناصر غذائی خاک – کنترل شوری خاک بهبود ساختمان خاک – کنترل کیفیت گیاه و کنترل علفهای هرز می باشد.

بسیاری از خواص و شرایط خاک به طور مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر مالچ ها قرار می گیرند. از جمله این خواص : آب خاک از طریق کنترل روناب – افزایش نفوذپذیری – کاهش تبخیر و کنترل علف هرز – درجه حرارت خاک از طریق ممانعت از تابش خورشید و غیره ... می باشد.

در مناطقی که خاک به طور موثری از مالچ پوشیده شده افزایش عملکرد غالباً قابل توجه است . افزایش عملکرد ناشی از افزایش رژیم آّب و درجه حرارت خاک , اصلاح ساختمان خاک , اصلاح شوری خاک و کنترل فرسایش و سایر عوامل خاکی و محیطی گیاه در ارتباط با استفاده از مالچ ها بوده است .

مقدمه :

تاریخ کاربرد مالچ ها در خاک احتمالا به قدمت کشاورزی می رسد. رومیان باستان جهت صرفه جویی آب سنگها را در سطح خاک قرار می دادند. این عملیات مناسب مناطقی بودند که دسترسی به کارگر به آسانی میسر نبود. اما با معرفی کشاورزی مکانیزه آنها دیگر عملی نبودند.

در کشاورزی مکانیزه امروز از بقایای گیاهی زراعی باقیمانده در مزرعه یا در مورد گیاهان با ارزش از موادی که در جای دیگر ساخته شده و به مزرعه انتقال یافته اند به عنوان مالچ استفاده می کنند .

دلائل استفاده از مالچ ها :

مالچ ها به دلائل متفاوتی به کاربرده می شوند اما زراعت در مناطق خشک , صرفه جویی آب و کنترل فرسایش بدون شک از اهم این دلایل می باشند. اگر مالچ ها به طور صحیح به کار برده شوند مطمئناً در کنترل فرسایش آبی و بادی موثر خواهند بود . سایر دلائل استفاده از مالچ ها شامل: تعدیل درجه حرارت خاک – اثرات عناصر غذائی خاک – کنترل شوری خاک – بهبود ساختمان خاک – کنترل کیفیت گیاه و کنترل علفهای هرز می باشد.

تعاریف

مقصود از مالچ عبارتست از هر ماده ای که در سطح خاک روئیده و در همان محل نگهداری شده ؛ هر ماده ای که در خاک روئیده ولی قبل از قرار گرفتن در جای اصلی خود تغییر ماهیت داده شده باشد ؛ و هر ماده ای که تهیه یا ساخته شده و قبل از قرار گرفتن در محل اصلی به آنجا حمل شده است . منظور از زراعت دیم به معنای وسیع کلمه کشاورزی بدون آبیاری می باشد . این عمل در هر منطقه جغرافیایی می تواند انجام شود . زراعت دیم ,عبارتست از کشاورزی در مناطقی که تبخیر و تعرق مطلق بیشتر از مقدار آبی است که توسط نزولات آسمانی تامین می گردد.

بررسی مطالعات قبلی

بسیاری از خواص و شرایط خاک به طور مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر مالچ ها قرار می گیرند. از جمله این خواص : آب خاک از طریق کنترل روناب – افزایش نفوذپذیری – کاهش تبخیر و کنترل علف هرز – درجه حرارت خاک از طریق ممانعت از تابش خورشید – هدایت و نگهداری گرما و خنک شدن در اثر تبخیر – مواد غذایی خاک از طریق افزایش مواد آلی , نیتریفیکاسیون متفاوت و قابلیت حل مواد معدنی و غیره تحت تاثیر مالچ ها قرار می گیرند . البته در کشاورزی مناطق خشک , احتمالا آب خاک – درجه حرارت خاک – ساختمان و شوری خاک از همه مهمتر هستند.

آب خاک

مناطق خشک به علت ماهیت آنها , عموماً مقدار نزولات آسمانی دریافتی آنها جهت تولید موفقیت آمیز گیاهان زراعی کافی نیست . بعلاوه قسمت عمده نزولات آسمانی دریافتی , توسط روناب و تبخیر تلف می شود. همچنین مقدار آبی که وارد خاک می شود , ممکن است قبل از کشت گیاه تبخیر شود. در حالی که نزولات آسمانی در مناطق خشک محدود و غیر منظم است و تبخیر مطلق در این مناطق زیاد است. اگر قسمت عمده این نزولات به طور موثری صرفه جوئی شود و به مصرف تولیدات گیاهی برسد عملکرد خوبی بدست خواهد آمد. دریافتی در بسیاری از مناطق خشک خیلی کمتر است . بنابراین در این مناطق نزولات آسمانی به طور کلی کافی است و از آنها به طور موثر جهت تولیدات گیاهی استفاده نمی شود. تحقیقات متعددی جهت تعیین اثر مالچها بر ذخیره آب , محتوای آب خاک و تبخیر از آن انجام شده است . در این تحقیقالت از مواد بسیار متفاوتی استفاده شده است ولی یکی از این مواد که بسیار مورد تحقیق قرار گرفته است پلاستیک(شامل پلی اتیلن , کلروپلی ونیل و ورقه های مشابه ) می باشد . میزان تاثیر ورقه های پلاستیکی بستگی به مقدار سطحی که توسط پلاستیک پوشیده شده است دارد.

گر چه در مقایسه با خاک بدون پوشش , ورقه های پلاستیکی عموماً موجب افزایش محتوای آب خاک و کاهش تبخیر می شوند ولی معمولاً گران هستند و کاربرد آنها برای گیاهان کم ارزش به خصوص در مزارع بزرگ مشکل است . پاشیدن مالچ های نفتی و آسفالت و صمغها

زراعت و اصلاح نباتات

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 76

مقدمه 5

گروه بندی گیاهان زراعی: 5

طبقه بندی علمی گیاهان 5

گروه بندی گیاهان زراعی بر اساس هدف تولید و مورد مصرف: 6

گروه بندی بر اساس مورد مصرف خاص: 7

گروه بندی بر اساس عکس العمل به طول روز: 8

گروه بندی بر اساس طول دوره ی رشد: 8

گروه بندی بر اساس حرارت مطلوب رشد: 8

گروه بندی بر اساس طول عمر: 9

گروه بندی بر اساس عملیات زراعی: 9

زراعت عمومی (GENERAL FARMING) 9

مقدمه: 9

(طبقه بندی گیاهان زراعی CROPS ) 11

الف) طبقه بندی بر اساس هدف تولید : 11

1- غلات CEREALS 11

2-حبوبات LEGUMES 11

3-گیاهان علوفه أی FODELER CROPS 12

4-گیا هان ریشه أی ROOTY OR RADICAL CROPS 12

5-گیا هان فیبری یا لیفی FIBEROUS CROPS 12

6-گیاهان غده أی GLANDIFORM /CROPS 12

7-گیاهان داروی: MEDICINAL /C 12

8-گیاهان قندی SUGAR/C 12

9-گیاهان تدخینی SMOKING 13

10- گیاهان روغنی OIL CROPS 13

ب-طبقه بندی بر اساس هدف خاص : 13

1-گیاهان پوششی COVER CROPS 13

2-گیاهان مکمل COMPLEMENTALY/C 13

3-گیاهان سیلویی SILAGE /C 13

5- گیاهان همراه CYNERGIC /C 14

6- نباتات غله ای TRAPPING /C 14

جنبه های فیزیولوژیکی غلات : 14

فرایند فتوسنتز : 14

کارایی فتو سنتز : 15

فتوسنتز و عملکرد غلات : 15

اختلاف در کارایی فتوسنتز : 16

نمو گیاه و فتو سنتز : 17

روابط مخزن – منبع : 18

برنج 19

مقدمه 19

توصیف کلی برنج : 19

سازگاری : 20

آب و هوا : 20

خاک : 20

برنج غرقابی : 20

برنج شناور : 21

برنج آپلند ( کوهی ): 22

تیپ های برنج : 22

بیوتیپ های برنج : 23

خصوصیات خاک برنج های غرقابی و شناور : 24

اثرات غرقابی برروی خاک ها : 24

عوامل موثر بر استفاده از کودهای ازته به شرح زیر است : 25

1 – تغییرات فیزیکی : 25

2 – تغییرات میکروبی : 25

3-تغییرات شیمیایی : 25

کود های بیولوژیکی : 26

تولید به روش راتون در برنج ( راتون کراپینگ ) : 27

نکات قابل توجه در عملیات برنج : 28

مقایسه سیستم های کشت برنج : 29

آبکشت یا هایدروپونیک(مقاله ای از کار عملی کشت هیدروپونیک در کانکس) 30

مقدمه : 30

هدفها و امکانات گوناگون کاربرد آبکشت (مزایا): 30

معایب آبکشت: 31

احتیاجات غذایی گیاه: 31

مواد و روشها: 32

بحث و نتیجه گیری: 32

پیشنهادات و انتقادات: 34

بخش سوم: حشرات و اهمیت آنها 34

فصل اول:کلیات 34

بعضی از علل پایداری حشرات 35

معایب حشرات : 35

اول – حشرات باعث تخریب و خسارت انواع و اقسام گیاهان میگردند. 35

دوم- حشرات موجب آزار و ناراحتی انسان و نیز ایجاد خسارت روی جانوران اهلی و وحشی به شرح زیر می گردند 36

محاسن حشرات 36

فصل دوم: مورفولوژی ، تشریح و فیزیولوژی 38

اول - ساختمان خارجی بدن حشرات Morphology: 38

الف – جلد و مشتقات آن : 38

ب – ماهیچه ها : 39

پ – ساختمان سر و ضمائم آن : 40

پیوستهای سر: 41

قطعات دهان : 43

تیپ زننده (مکنده زننده) Piercing – Sucking 44

تیپ مکنده Siphoning 44

تیپ لیسنده Sponging 44

تیپ مخطط Chewing – Lapping 45

ت – قفسه سینه ( ( Thorax و ضمائم آن : 45

ضمائم قفس سینه 46

1- پاها (Legs): 46

2- بال ها (Wings) : 47

ث- شکم : ( Abdomen) 48

پیوستهای شکم: 49

دوم: تشریح و فیزیولوژی: 49

الف – دستگاه گوارش Digestive system 49

ب- دستگاه دفع حشرات : 50

پ – دستگاه تنفس:Respiratory system 50

1- مکانیسم تنفس در حشرات : 51

2- متابولیسم تنفس : 52

ت – دستگاه گردش خون Circulatory system: 52

1- مکانیسم گردش خون: 53

2- ترکیبات خون: 53

ث – دستگاه تولید مثل Reproductive system : 54

1- دستگاه تناسلی نر 55

2- دستگاه تناسلی ماده 56

ح – دستگاه عصبی Nervous system: 57

ج – اعضاء حسی در حشرات : 60

1- حس بینائی 60

2- حس شنوایی 61

3- حس لامسه 62

4- حس چشائی 62

5- حس بویایی 62

آنتوژنی و بیولوژی : 63

الف – نشو و نمای جنینی : 63

ب- نشو و نمای بعد از دوره جنینی : 64

1- تغییر جلد و مکانیسم آن : 64

2- مکانیسم دگردیسی Metamorphosis : 65

تقسیم حشرات با توجه به مراحل رشدی بعد از نشو و نمای جنینی 66

الف – حشرات با استحاله ناقص یا تدریجی Heterometabola : 66

ب- حشرات با استحاله کامل Holometabola : 67

مراحل نشو و نمای فردی در حشرات Ontogeny : 68

اول) تخم: 68

دوم) لارو Larve 69

اشکال لاروی : 70

سوم) شفیره : ( pupa) 71

چهارم) حشره کامل Adult: 72

تولید مثل Reproduction : 73

روش های تولید مثل 73

1- پدوژنز paedogenesis 73

2- نئوتنی Neoteny 74

3- چند جنینی Polyembryony 74

منابع 75

زراعت جو دیم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

زراعت جو دیم

تعریف زراعت دیم :

کشت محصولات کشاورزی بدون آبیاری و با استفاده از نزولات آسمانی ( باران و برف ) را دیم کاری می‌گویند.

سطح زیرکشت جو در استان به شرح زیر است :

1. جو آبی در حدود 10000 هکتار است که شامل ارقام جو ماکویی ، والفجر ، زرجو و ارقام محلی میباشد.

2. جو دیم در حدود 25000 هکتار بوده که رقم قالب محلی می‌باشد و بهاره کشت می‌گردد ( اواخر اسفند و اوایل فروردین ماه ) که بعلت داشتن دوره رشد کوتاه دارای عملکرد بسیار پایینی است.

توصیه‌های مدیریت زراعت جهت بهبود زراعت جو دیم :

اصول زراعت دیم رعایت شود.

1. در فصل آیش عملیات زراعی مناسب و صحیح جهت ذخیره و حفظ رطوبت اجرا گردد.

2. در فصل آیش از ماشین آلات مناسب استفاده گردد.

3. شخم درست برخلاف شیب زده شود.

4. در طول فصل آیش علف‌های هرز کنترل گردد.

5. بذر بطور صحیح در زمین کاشته شود و موقع کاشت رعایت گردد.

6. از کودهای شیمیایی مناسب استفاده گردد.

7. از بذور اصلاح شده ، بوجاری شده و ضدعفونی شده استفاده شود.

8. جو دیم را نباید در زمینهای پر شیب کشت کرد. زیرا حداکثر شیب برای جو دیم 12 درصد است و شیب بیشتر باعث فرسایش خاک و تخریب مزرعه می‌شود.

9. بهترین خاک برای زراعت دیم شنی رسی یا لیمونی است. زیرا خاصیت نگهداری و ذخیره رطوبت و مواد غذایی در این خاکها زیاد است.

10. مسئله دیگر در انتخاب زمین‌های دیم رنگ خاک است. زیرا رنگ خاک نشان دهنده جنس خاک و مواد درونی آن است. بعنوان مثال رنگ سیاه ، خاکستری یا قهوه‌ای نشان دهنده حاصلخیزی خوب تا متوسط و رنگ سفید روشن نشان دهنده آهکی بودن یا گچدار و نمکدار بودن زمین است که این نوع خاکها فقیرند و جهت کاشت دیم مناسب نیستند. و بالاخره رنگ سرخ و زرد که عموما ارزش زراعتی نداشته و از نظر مواد غذایی فقیرند.

11. در زراعت دیم نباید از گاوآهن برگردان دار استفاده کرد زیرا این نوع گاوآهن ها در زمین‌های مرطوب و آبی مورد استفاده قرار می‌گیرند و استفاده از آن ها در زراعت دیم بعلت برگرداندن کامل خاک و ادغام خاک زراعتی که در قسمت بالا قرار دارد با خاک زیر ، باعث از بین رفتن رطوبت خاک و همچنین باعث فرسایش خاک می‌گرددند. و در نتیجه از میزان تولید کاسته شده و باعث تخریب خاک زراعتی می شوند.

مراحل مختلف زراعت جو دیم به روش صحیح :

دیمکاری به روش صحیح را می‌توان به پنج مرحله تقسیم کرد که این مراحل عبارتند از :

1. آماده کردن زمین

2. کاشت

3. داشت

4. برداشت

قبل از آنکه به توضیح و تشریح هر یک از مراحل فوق پرداخته شود ، مطالبی چند پیرامون آیش گذاری مطرح می‌گردد.

1. آیش گذاری : در دیمزارهای استان به علت کمی رطوبت و بارندگی، زمین را یکسال در میان میکارند و در سال نکاشت (آیش) ، عملیات زراعی جهت حفظ رطوبت آن انجام می‌دهند و به عبارت دیگر بعلت میزان بارندگی محدود در سال کشت ، رطوبت سال نکاشت را همراه با رطوبت سال کشت در اختیار گیاه قرار می‌دهند.

آیش گذاری با انجام عملیات زراعی صحیح فواید زیر را دارد :

- از بین رفتن علفهای هرز

- افزایش مواد آلی خاک ( در نتیجه فعالیت موجودات زنده خاک )

- ذخیره آب و جلوگیری از فرسایش خاک

آیش گذاری در مناطق باد خیز و گرم و خشک :

کشاورزان در این مناطق بعد از برداشت صحیح یعنی برداشت جو از ارتفاع حداقل 25-20 سانتیمتری سطح خاک عملیات زیر را جهت حفظ رطوبت و نگهداری خاک باید انجام بدهند.

در این مناطق بعلت بالا بودن درجه حرارت در فصل گرما و بادهای منطقه کلش های سطح مزرعه را باید به حال خود باقی گذاشت.

نتیجه این عمل شامل موارد زیر است :

- کلش های باقیمانده در سطح خاک مزرعه از تابش مستقیم آفتاب به سطح خاک جلوگیری میکند. این کار در عمق ده سانتیمتری خاک 2 تا 4 درجه از حرارت خاک میکاهد و در نتیجه از تبخیر رطوبت خاک جلوگیری میکند.

- با بجا گذاشتن کلش در مناطق بادخیز از حرکت خاک دیمزار جلوگیری میشود.

- در زمینهای شور اگر سطح خاک پوشش نداشته باشد سال به سال به شوری خاک اضافه خواهد شد. زیرا وقتی آفتاب مستقیما به خاک بتابد ، خاک گرم شده و باعث حرکت آبهای زیر زمینی به طرف بالا میشود و این آب به همراه خود نمکها را به سطح خاک میاورد و پس از تبخیر آنها را در سطح خاک باقی می ‌گذارد. در نتیجه بعد از چند سال درجه شوری خاک بالا رفته و خاک غیر قابل استفاده میشود.

- در هنگام بارندگی، در زمینهای دیم، قطره های باران به روی کاه و کلش افتاده و از فشار مستقیم آن به خاک جلوگیری می کند و سپس به آرامی جذب میشود. همچنین وجود کاه و کلش در سطح زمین از سله بستن خاک جلوگیری میکند. که سله بستن باعث جاری شدن آب در سطح خاک و عدم نفوذ در خاک میشود.

زمان شخم در این مناطق با گاوآهن قلمی از اول پاییز تا اواخر آبان میباشد و در بعضی مواقع تا اواخر آذر نیز ادامه دارد.

1. آماده کردن زمین :

اهداف :

- کشاورزان به تاثیرات گاوآهنهای قلمی و پنجه غازی در دیمزارها و دلایل استفاده از آنها آشنایی پیدا می‌کنند.

- روش انجام شخم با گاوآهنهای قلمی و پنجه غازی را آموخته و عمل مینمایند.

الف ) روش شخم با گاوآهن قلمی در فصل آیش :

زمان شخم زدن با گاوآهن قلمی در فصل آیش در مناطق خشک و بادخیز ، پاییز می‌باشد.

طریقه کار :

کشاورزان زمین مورد نظر را باید در ماه های مهر و آبان با گاوآهن قلمی شخم بزنند تا مقداری از کلش های باقیمانده با خاک مخلوط گردد. گاوآهن قلمی، هم خاک را شیار میدهد و هم مقداری از کلش و بقایای گیاهی را با خاک مخلوط میکند که بدین صورت مجموعه مناسبی از مخلوط خاک و کلش ایجاد مینماید که با این عمل علاوه بر اینکه از شسته شدن خاک جلوگیری مینماید نفوذ آب در خاک را آسان و زیاد می‌گرداند.

باید توجه داشت که در همه حالت شخم باید در خلاف جهت شیب مزرعه باشد تا در موقع بارندگی، آب در مزرعه جاری نشده و سطح مزرعه شسته نشود.

عمق شیب با این گاوآهن 20 الی 25 سانتیمتر میباشد که بوسیله چرخ تنظیم شاسی گاوآهن تنظیم میشود.

ب ) شخم با گاوآهن پنجه غازی در فصل آیش :

پس از سپری شدن دوره زمستان، در دیمزارها ، برای مبارزه با علفهای هرز نوبت به استفاده از گاوآهن پنجه غازی میرسد. ابتدا تیغه های گاوآهن پنجه غازی را به جای تیغه های گاوآهن های قلمی می بندیم و تا عمق 8 الی 10 سانتی متری را بدون برگرداندن خاک ، شخم میزنیم تا ریشه تمام علفهای هرز را قطع کند.

زمان شخم با این گاوآهن در فصل بهار میباشد که در سه نوبت انجام میشود:.شخم اول : زمان انجام آن بستگی به شرایط منطقه ، گرما و رطوبت و انواع علفهای هرز دارد و بطور کلی زمانی است که علفهای هرز بیش از دو سوم منطقه را پوشانده و هنوز سه برگه نشده باشند. با این شخم علفهای هرز که مقدار زیادی از رطوبت زمین را مصرف میکنند از بین رفته و همچنین سطح خاک نرم شده و از سله بستن خاک و هدر رفتن رطوبت آن جلوگیری میشود.

عمق این شخم 6 الی 8 سانتیمتر میباشد که با چرخ تنظیم که به شاسی گاوآهن متصل است تنظیم میشود.

شخم دوم : دومین شخم بهاره معمولا پس از 15 تا 20 روز بعد از اولین شخم بهاره جهت از بین بردن باقیمانده علفهای هرز انجام میگردد که معمولا این شخم در کلیه مناطق لازم است.

عمق این شخم 8 تا 10 سانتیمتر است.

شخم سوم : بندرت انجام میگیرد و معمولا در مناطقی که اواخر فصل ، بارندگی خوبی داشته باشد صورت میگیرد که حدوداً 10 الی 15 روز بعد از شخم دوم است.

عمق این شخم 8 تا 10 سانتیمتر می‌باشد.

2. کاشت :

اهداف :

- کشاورزان با کلیه مراحل کاشت و ترتیب آنها آشنا میشوند.

- با خصوصیات بذر مناسب برای کاشت در دیمزارها آشنا میشوند.

الف ) آماده کردن بذر :

بذری که جهت کاشت جو در دیمزارها انتخاب میشود باید مشخصات زیر را داشته باشد :

1. قدرت جوانه‌زنی

2. پنجه زنی

3. زودرسی

4. مقاومت به گرما و سرما

5. مقاومت در برابر ریزش

جو در مقایسه با گندم نسبت به سرما حساس‌تر است بنابراین ارقام جو باید از مقاومت زیادتری برخوردار باشند تا در منطقه کشت گردند.

در حال حاضر به لحاظ کم بودن ارقام جو مقاوم به سرما و رقم پاییزه اکثریت قریب به اتفاق مزارع جو دیم در استان زنجان بصورت بهاره کشت میشود که بعلت عملکرد پایین و پاکوتاه بودن قابل برداشت با کمباین نیست. بنابراین ارقام توصیه شده باید از عملکرد بالا،‌ مقاومت به سرما و ارتفاع مناسب برای برداشت مکانیزه برخوردار باشند.

رقم مورد کشت و توصیه شده برای مناطق سرد استان :

جو سهند : این رقم از انواع جوهای دو ردیفه با تیپ رشد پاییزه بهاره و دارای ریشکهای تقریبا بلند میباشد. عملکرد آن در سالهای خشک بیش از یک تن بوده و در سالهای با بارندگی مناسب و بیش از 400 میلیمتر ، بیش از دو تن عملکرد دانه دارد. ارتفاع بوته ها حدود هشتاد سانتیمتر و قابل برداشت با کمباین میباشد. میزان پروتئین دانه بالا و 13 درصد میباشد. این جو دارای دانه های درشت بوده و وزن هزار دانه آن در شرایط خوب 50 - 45 گرم است. این رقم مقاومت بسیار خوبی در مقابل سرما ، خشکی ، ورس و ریزش دارد.

تاریخ کاشت :

در منطقه زنجان که در اکثر سالها بارندگی پاییزه ناکافی است تاریخ کاشت جو تاثیر کمتری در عملکرد دارد و در هر صورت بهتر است کاشت جو سهند که در سالهای اخیر معرفی و ترویج شده است در اوایل مهرماه و تا آخر مهر خاتمه یابد تا در صورت بارندگی های احتمالی اول فصل از آن استفاده نماید.

عمق کاشت :

در زراعت دیم به جهت اینکه محدودیت اصلی رشد گیاه، رطوبت میباشد، بنابراین کاشت عمیق در حدود 8 سانتیمتر مناسب تر است زیرا سطح خاک یا بعلت تابش مستقیم آفتاب و وزش باد و درنتیجه تبخیر سریعا رطوبت خود را از دست داده و خشک میشود و گیاه نمیتواند به زندگی خود ادامه دهد. ولی اعماق پایین تر خاک دیرتر خشک شده و رطوبت در آن وجود خواهد داشت.

یکی دیگر از محدودیتهای رشد در منطقه ، سرما میباشد. در اواخر پاییز که پوشش برف نیز وجود ندارد دمای خاک به شدت پایین آمده و درصورت کشت سطحی ، طوقه و ریشه گیاه در معرض خطر یخ زدگی و سرما قرار میگیرند. بدین لحاظ عمق مناسب کاشت باعث خواهد شد خسارتی به گیاهچه جوان و حساس جو وارد نیاید.

میزان بذر مصرفی :

میزان بذر توصیه شده برای رقم جو سهند 350 دانه در متر مربع و حدود 140 کیلوگرم در هکتار و فاصله خطوط کاشت با دستگاه عمیق کار 15 تا 20 سانتیمتر میباشد.

تناوب کاشت :

در منطقه زنجان معمولترین تناوب بصورت آیش-گندم و جو میباشد و در بعضی مناطق بندرت عدس و نخود در تناوب گنجانده میشود. برای جلوگیری از فرسایش خاک در سالهای آیش که همراه عملیات خاک ورزی از قبیل شخم میباشد ، رعایت تناوب عدس - جو ، نخود – جو و یونجه یکساله-جو الزامی است.همجنین کشت اسپرس(خشه یونجه)دردیمزار های کم بازده خاک را تقویت کرده وبرای کشت مجدّد گندم وجوآماده می کند.میزان بذر اسپرس مورد نیاز 40کیلو در هکتار می باشد.اسپرس سه سال در زمین خواهد بود وبایددرسال اول کاشت ،مزرعه قرق شود تا مورد چرای دام قرارنگیرد.

مزایای تناوب :

الف ) تثبیت ازت هوا توسط گیاهان دیم خانواده لگومینوز.

ب ) افزایش مواد آلی خاک و برگرداندن بقایای گیاهی به خاک.

ج ) تقویت خاک بعلت تثبیت ازت هوا.

د ) اصلاح خصوصیات فیزیکی خاک.

ه ) وجود پوشش گیاهی از تابش مستقیم آفتاب به خاک که باعث از بین رفتن مقداری از رطوبت و موجودات زنده خاک میشود جلوگیری مینماید.

و ) آفات و بیماری های خاک زی کاهش میابد و علفهای هرز در مزرعه کمتر میشود.

نیاز غذایی :

درصورت داشتن نزولات جوی مناسب بهاره مصرف 100 کیلوگرم کود ازته ( 50 کیلوگرم در موقع کاشت و 50 کیلوگرم در بهار بصورت سرک ) توصیه میشود ولی در صورتی که نزولات بهاره کافی نباشد مصرف 50 کیلوگرم کود ازته در پاییز و موقع کاشت بهمراه کود فسفاته کفایت میکند ( برای پایداری بیشتر کود ازته در خاک ، سولفات آمونیوم و نیترات آمونیوم بر اوره برتری دارد )

در خصوص مصزف کودهای فسفاته توجه به سابقه مصرف کودهای فسفره و نتایج تجزیه خاک از اهمیت خاصی برخوردار است. وقتی که فسفر قابل جذب خاک از 8-7 میلی

زراعت ذرت علوفه ای در استان زنجان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

زراعت ذرت علوفه ای در استان زنجان:

مقدّمه:

درسال های اخیر بعلّت احداث دامداری های متمرکز و گاوداری ها ، سطح زیرکشت ذرّت علوفه ای استان افزوده شده است.درحال حاضرسطح زیرکشت این محصول در استان حدود800هکتار می باشد.که بعلت کمبود چاپروگران بودن آن کشت این محصول توسعه چندانی نیافته است.

ذرت ازجمله گیاهانی است که مورد توجه خاص بوده است.خصوصاًپس از پیدایش ارقام هیبرید با عملکردبالاوکیفیّت مطلوب،بسیاری از مؤسّسه های تحقیقاتی در سراسر دنیا روی این محصول با ارزش سرمایه گذاری وفعّالیّت های مؤثّری انجام داده اند.که به موفقیّت های چشمگیری نیز دست یافته اند.

ذرت بعدازگندم وبرنج سوّمین محصول زراعی دنیا ازنظرسطح زیر کشت و دومین محصول بعدازگندم ازنظرمیزان تولید است.که علاوه بر تامین دانه وعلوفه ی موردن نیاز مرغداری ها ودامداری ها درصنعت غذایی،شیمیایی ودارویی نیز از اهمیّت ویژه ای برخورداراست.

دراستان زنجان به لحاظ توسعه ی دامداری ونیاز مبرم به علوفه،توسعه ی کشت ذرت علوفه ای بایددر کنار افزایش تولید یونجه،جوودیگرنباتات علوف ای مدنظر قرار گیرد.بنابراین راه توسه کشت باید باتولیدارزان وسیله برداشت که مهم ترین عامل بازدارنده کشت وکار این محصول باارزش میباشد،بازگردد.و یا اینکه تسهیلات لازم در اختیارکشاورزان قرار داده شود.

خوشبختانه تسهیلات بانکی کافی دراختیار کشاورزان عزیز قرار میگیرد که این عزیزان باید از این فرصت برای خرید ادوات و دنباله بند های تراکتور مورد نیاز مزرعه ی خود استفاده نمایند.

مشخصات گیاه:

1. ریشه:

ذرّت دارای ریشه افشان می باشد وایریشه ها از هر طرف گسترش یافته و مواد غذایی لازم گیاه را تأمین مینمایند. درغالب واریته ها چهار ریشه از جوانب بذر به اطراف گسترش یافته وتا آخر عمر گیاه فعّال هستند. و بقیه ریشه ها از گره ای که پایین تراز سطح زمین بوجودامده، توسعه می یابند. این ریشه ها بسته به رطوبت زمین ممکن است کوتاه تر و یا اگر زمین خشک باشد طولانی تر به اطراف گسترش یابند. وبعد از آن بطور عمقی درخاک فرو میروند توسعه ریشه در این موقع بستگی زیادی به سبکی یا سنگینی خاک و حاصلخیزی آن دارد و بهر صورت در بعضی از خاک های مناسب، عمق این ریشه ها را تا 5/2 متر دیده اند.

سرعت گسترش ریشه در ذرّت خیلی زیاد است. بطوریکه در مدّت چهارهفته تا 60سانتیمتردراطراف ساقه توسعه می یابد. بدیهی است درخاک های نا مساعد وسنگین توسعه وگسترش ریشه به مقدار زیادی تقلیل می یابد.

2. ساقه:

ساقه ذرّت معمولاًبه ارتفاع 2تا3 متر می رسد ولی در بعضی از انواع زودرس به ارتفاع 90 سانتیمتر و در برخی تا 50 سانتیمتر(پاپ کورن) و کمتر ارتفاع دارد. و درمناطق حارّه ونیمه حارّه امکان دارد بلندی ساقه ذرت تا 6 یا 7 متر و قطر ساقه آن به 3 تا 4 سانتیمتر برسد. ساقه ذرّت بطور معمول 14 گره دارد ولی این گره های ساقه را بعضی اوقات از 8 تا 21 گره هم شمارش کرده اند. میان گره های ذرّت معمولاً در نزدیکی زمین کوتاه و هرچه ارتفاع نبات بیشتر می شود زیاد تر می گردد.

3. برگ:

تعداد برگ های ذرّت 8 تا 48 عدد است که حدّ متوسّط آن را بین 12 تا 18 می گیرند. انواع زود رس آن برگ های کم تری دارند. در صورتی که انواع دیر رس دارای برگ های بیشتری هستند. طول برگ های آن از 30 سانتیمتر تا 150 سانتیمتر و عرض آن نیز تا 15 سانتیمتر رسیده است. در بعضی واریته ها استعداد زیادی برای روییدن جوانه های جانبی دارد و وضع رویش آن ها هم بستگی به واریته ذرّت دارد.

4. گل و تلقیح:

ذرّت به علّت بی مانند بودن گل آذین در میان تمام غلّات مشخّص و متمایز است.

گل آذین انتهایی ذرّت ذرّت در انتهای ساقه قرار دارد و کاملاً شاخه شاخه و به آسانی قبل گل کردن تشخیص داده می شود و گل آذین نر ذرّت تا 5 میلیون گرده (بسته به گونه ی ذرّت) برای تلقیح به وجود می آورد. گل آذین ماده از لابلای برگ- هایی که بعداً بلال در میان آن به وجود می آید بیرون آمده و به صورت یک دسته رشته های ابریشمین مرطوب و چسبنده می باشند که گرده های نر از قسمت بالا به علّت تکان خوردن یا وزش باد و یا سنگینی وزن خود بر روی آن می ریزد و به علّت چسبندگی در همان جا قرار گرفته دانه های بلال را بارور کرده و تشکیل دانه می دهند.رطوبت کافی چه در هوا وچه در خاک برای گیاه در این موقع حسّاس است و خشک بودن زمین دوره نگهداری گل آذین را کم کرده و نیز دانه بستن را در بلال تقلیل میدهد. همچنین اگر رطوبت نسبی هوا خشک باشد همین خطر را دارد و این دو آمل اگر همزمان با هم باشند اثرات نامطلوبی در دانه بستن وتولید محصول خواهند داشت. واگر گرمای هوا در این موقع در حدود 32 درجه سانتیگراد یا بالا تر باشد وضع نامساعدی به وجود می آید که دانه بندی ذرّت را خیلی پایین می آورد.

اکولوژی ذرّت:

1. حرارت : ذرّت یک گیاه گرم سیری است که در طول دوره رشد احتیاج زیادی به حرارت دارد. درموقع جوانه زنی درجه حرارت خاک بخصوصقسمت سطحی (5سانتی متری نزدیک سطح زمین)باید حدود 10درجه سانتی گراد باشد.

مناسب ترین درجه حرارت در طول دوره رشد ذرّت 30-20درجه سانتی گراد است.افزایش درجه حرارت محیط بیش از 35درجه سانتی گراد،چنانچه مصادف با زمان گل دادن باشد موجب عدم تلقیح می شود.

2. طول روز و فتوپریود : پراکنش تشعشع در داخل اجتماع گیاهی با قابلیت عبور نور از برگ ، وضع قرار گرفتن برگها ( زاویه برگها با ساقه ) تراکم و ارتفاع گیاهان و نیز زاویه تابش نور خورشید مرتبط می باشد.

با افزایش سن برگ ، قابلیت عبور نور از آن به مقدار کمی کاهش میابد.

3. رطوبت : ذزت در دوران زندگی خود به آب نسبتا زیادی نیاز دارد. کمبود آب یکی از عوامل محدود کننده کشت گیاه بشمار می رود. بطور کلی در طول 45 روز اول رشد ذزت بین صفر تا 8/3 میلی‌متر و در طول گرده افشانی 9 میلی‌متر در روز ، بعد از گرده افشانی 13 میلی‌متر در روز مصرف آب دارد.

آب مورد نیاز ذرت 600-400 میلی‌متر در کل دوره رشد و نمو است.

4. خاک : ذرت در اراضی با خاکهای لومی که بحد کافی نرم ، عمیق ، بدون زه و وغنی از آهک و هوموس باشد ، بهترین رشد را دارد. PH بین 5/7-5/6 برای ذرت مناسب می باشد. زمینهای خیلی سبک و خیلی سنگین برای کشت ذرت مناسب نیستند.

5. مراحل فنولوژی رشد : عملکرد یک گیاه توسط فتوسنتز و رشد و نمو آن شکل می گیرد. اثر عوامل دیگر مثل عناصر معدنی و رژیم آبیاری به مقدار تاثیر آن بر فرایندهای فیزیولوژیکی بستگی دارد. حصول عملکرد بالا به سطح مطلوبی از عوامل مختلف تکنیکی و فنی کشاورزی و دسترسی به هیبریدهائی پرمحصول ، زمانبندی و بکارگیری صحیح نهاده‌ها بستگی دارد.

تناوب زراعی :

اصولا کشت متوالی یک گیاه موجب کاهش محصول می گردد. ذرت نیز از این شرایط مستثنی نیست و برای دستیابی به عملکرد مطلوب نیاز به برنامه ریزی صحیح و اصولی در امر تناوب می باشد. گیاهانی که در تناوب با ذرت قرار می گیرند باید ضمن تامین نمودن حاصلخیزی خاک ، در کنترل و یا حداقل جلوگیری از افزایش آفات ، بیماری ها و علفهای هرز نیز موثر باشند. گردش های زراعی زیر برای تولید ذرت مناسب هستند :

1. چغندر قند ، ذرت ، غلات ( گندم یا جو ) .

2. پنبه ، ذرت ، غلات ( گندم یا جو ) در مناطقی که کشت پنبه معمول است.

3. یونجه 3 تا 5 ساله ، ذرت ، گندم یا جو در مناطقی که دامپروری وجود داشته باشد.

تهیه زمین :

عملیات تهیه زمین شامل شخم ، دیسک ، درصورت نیاز استفاده از لولر ( ماله ) ، کودپاش و نهرکن است که زمان و نحوه اجرای آن بستگی به محصول قبل از کشت ذرت و نوع کشت فعلی ( بهاره یا تابستانه ) دارد. چنانچه نوع کشت تابستانه بعد از برداشت گندم و جو باشد ، فرصت زمانی برای تهیه زمین خصوصا در قطعات مربوط به برداشت گندم در مناطق سرد و معتدل استان ( به جز طارم ) که امکان سرمای زودرس پاییزه وجود دارد محدود است و هرگونه تاخیر در تهیه زمین امکان مواجه شدن با سرما و خسارت وارده زیاد می شود. بعد از آماده کردن یک بستر نرم و مناسب ، باید بذر ذرت با تراکم موردنیاز در عمق مناسب قرار گیرد. بذرکارهای پنوماتیک که با نیروی مکش کار می کنند نسبت به سایر بذرکارهای موجود موفق تر عمل می کنند و قادرند با کشت یکنواخت و منظم بذرها بر اساس فواصل تنظیم شده ، فضای رویش کافی را برای هر بذر فراهم سازند.

تاریخ کاشت :

دمای مناسب برای جوانه زدن بذر ذرت 18 درجه سانتیگراد است و در دمای پایین تر از 8/12 درجه سانتیگراد جوانه زدن بذر به کندی صورت می گیرد و حداقل درجه حرارت برای جوانه زدن بین 9 تا 10 درجه سانتیگراد است. همچنین درجه حرارت در زمان گرده افشانی باید کمتر از 35 درجه سانتیگراد باشد. در استان زنجان بعد از 15 اردیبهشت می توان کشت ذرت را شروع کرد ( در طارم کشت ذرت علوفه‌ای مرسوم نمی باشد ).

نیاز غذایی :

الف : کودهای شیمیایی :

ذرت در خاکهای آهکی با بافت لومی ، عمق کافی ، نفوذ پذیری مناسب و دارای مواد آلی کافی ( 1 تا 2 درصد ) بیشترین عملکرد را دارد. خاکهای خیلی سنگین برای کشت ذرت مناسب نیستند. این نوع زمینها را برای کشت ذرت باید بوسیله کودهای حیوانی و سبز اصلاح کرد. زمینهای رسی و آهکی و نیز زمینهای رسی شنی که عمق کافی داشته باشند برای کشت این گیاه مناسب اند. ذرت در خاکهایی که PH آنها بین 6 تا 7 باشد بخوبی رشد و نمو می کند و محصول قابل توجهی عاید می گردد.

مصرف مواد غذایی بویژه ازت و فسفر بوسیله گیاه ذرت در مقایسه با سایر گیاهان زراعی در سطح بالاتری قرار دارد. زراعت ذرت در زمینهای حالخیز و پرقوت محصول مناسبی می دهد. درحالی که در اراضی فقیر و پست موفقیت چندانی ندارد ، لذا این نکته در انتخاب محل کشت ذرت باید مورد توجه قرار گیرد. متوسط برداشت ازت ( N ) ، فسفر ( ) و پتاسیم ( ) از خاک توسط این محصول بترتیب 200 ، 80 و 160 کیلوگرم در هکتار است.

طی پژوهش های وسیع انجام شده در کشور مشخص شده است که در طول 25 روز اول رشد گیاه ، تنها 8 درصد ازت مورد نیاز برداشت می شود. 35 درصد ازت در فاصله 26 تا 50 روزگی و 31 درصد در فاصله 51 تا 75 روزگی ، 20 درصد در فاصله 76 تا 100 روزگی و بالاخره 6 درصد بعد از این مدت قابل استفاده است. بنابراین مقدار مصرف کود ارته با توجه به میزان نیاز هر مرحله زمانی تعیین می گردد. متوسط کود ازته برای ذرت علوفه ای 400 کیلوگرم است. بدیهی است تعیین مقدار دقیق مصرف باید براساس تجزیه خاک باشد. باتوجه به اینکه مصرف ازت بوسیله گیاه بتدریج صورت می گیرد بنابراین کودهای ازته را باید در دو یا چند نوبت ، بخشی از آن قبل از کاشت و بقیه بصورت سرک به خاک اضافه گردد. در خاکهای سبک و شنی تعداد این دفعات بیشتر از سایر خاکها میباشد. بعلاوه نحوه آبیاری مزرعه موثرترین عامل در راندمان کودهای ازته است.

میزان توصیه کود نیترات آمونیوم ( کیلوگرم در هکتار ) براساس آزمون خاک :

میزان کربن آلی خاک O.C % میزان کود نیترات آمونیوم مورد نیاز ذرت

2 <  - - - - - - - - - - 600

2 >  - - - - - - - - - - 450

نیاز ذرت به فسفر کمتر از ازت و تقریبا یک پنجم آن است. کود فسفره باید همراه با کاشت مصرف شود و بهترین شیوه مصرف کود فسفره در زراعت ذرت ، در زیر و کنار دانه های کاشته شده است. با توجه به اینکه کود سوپر فسفات تریپل ارزانتر از فسفات آمونیم است ، پیشنهاد می شود از سوپر فسفات تریپل استفاده شود. مقدار مصرف سوپر فسفات تریپل و یا فسفات آمونیم در زنجان طبق جدول زیر میباشد :

میزان توصیه کود سوپرفسفات تریپل ( کیلوگرم در هکتار ) بر اساس آزمون خاک :

میزان فسفر قابل جذب ( میلی گرم در کیلوگرم ) میزان کود سوپر فسفات تریپل مورد نیاز ذرت

5-0 - - - - - - - - - - - - 200

10-6 - - - - - - - - - - - - 150

15-11 - - - - - - - - - - - - 100

15 >  - - - - - - - - - - - - 50

میزان توصیه کود سولفات پتاسیم ( کیلوگرم در هکتار ) بر اساس آزمون خاک :

میزان پتاسیم قابل جذب ( میلی گرم در کیلوگرم ) میزان کود سولفات پتاسیم مورد نیاز ذرت

100-0 - - - - - - - - - - - - 250

200-101 - - - - - - - - - - - - 200

250-200 - - - - - - - - - - - - 150

زراعت جو آبی در استان زنجان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 18

زراعت جو آبی در استان زنجان

جو نقش مهمی در تامین پروتئین حیوانی و خوراک دامها داشته و به همین لحاظ برای نیل به خوداکتفایی در تامین پروتئین حیوانی و رهایی از وابستگی به واردات جو برای علوفه دامهای کشور ، پرداختن به کشت و کار آن از اهمیت خاصی برخوردار است.

استان زنجان ، با داشتن معادل ۳۵ هزار هکتار سطح زیرکشت جو آبی و دیم ( آبی 10 هزار هکتار و دیم 25000 هکتار ) ، یکی از استانهای مستعد زراعت این محصول می باشد.

مشخصات گیاه شناسی :

ریشه جو مانند گندم افشان است و اکثر ریشه های آن تا فاصله 40 سانتیمتری در اطراف پراکنده می شوند. البته ممکن است برخی از ریشه ها به عمق هم نفوذ کنند.

ساقه های جو از میان گره های استوانه ای توخالی تشکیل شده اند. طول میان گره ها از قاعده بطرف ساقه بتدریج زیاد می‌شود طول ساقه در اکثر واریته ها حدود 150-120 سانتیمیر است ثابت شده است که بین ارتفاع ساقه و توسعه ریشه همبستگی مثبت وجود دارد.

بنابراین در شرایط دیم و کم آبی ساقه هاییکه مرتفع تر باشند عملکرد بیشتری دارند. جو نیز مانند گندم از محل گره های واقع در سطح خاک ریشه و ساقه ثانویه ( پنجه ) تولید میکند که این پنجه ها در جوهای دو ردیفه بیشتر از جوهای شش ردیفه می‌باشند. ( البته تحت شرایط یکسان )

جو نیز مانند گندم دارای گل آزین سنبله است. هر سنبله از یک گل که مستقیما بر روی گره های اتصال دارند تشکیل شده است. پس بر روی هر بند سه گل و در دو طرف سنبل 6 گل وجود دارد. در برخی از انواع جو شش گل تبدیل به دانه میشوند و تشکیل سنبله های شش ردیفه میدهند که به جوهای شش ردیفه موسومند. در بعضی دیگر فقط گلهای میانی بارور میشوند و تشکیل سنبلهای دو ردیفه میدهند که به جوهای دو ردیفه موسومند.

موارد اختلاف بوته سبز جو و گندم :

1. رنگ برگهای جو معمولا سبز روشن و رنگ برگهای گندم سبز تیره است.

2. انتهای برگ جو گرد ( مدور ) است درصورتیکه انتهای برگهای گندم تیز می باشد.

3. عرض پهنک برگها در جو بیشتر و طول برگهای آن کمتر از گندم است.

4. ریشکها در جو معمولا بلندتر از گندم و در یک امتداد و تقریبا بر روی هم قرار دارند درصورتیکه ریشکهای گندم نسبت ب محور سنبل با زاویه حاده قرار گرفته و متفرق می باشند.

طبقه بندی زراعی جو :

1. جو آبی پاییزه :

جوهای پاییزه نیازمند به یک دوره طولانی سرما در مراحل اولیه زندگی خود هستند که این سرما موجب میشود که گیاه در موقع معینی ( بهار ) به سنبل رفته و حاصل بدهد.

اگر این نوع جوها در بهار کاشته شوند به سنبل نخواهند رفت و فقط رشد علفی خواهند داشت.

جوهای پاییزه ( زمستانه ) بدلیل اینکه مدت زمان بیشتری برای استفاده از مواد غذایی و رطوبت خاک داشته و عملکرد بیشتری دارند. طول دوره زندگی آنها زیادتر (270-240 روز ) و غالبا از نوع شش پری هستند.

رایج ترین رقم مورد کشت در مناطق سرد و معتدل استان ، رقم ماکویی است. این رقم مقاوم به سرما بوده و مناسب کشت در مناطق مرتفع دارای زمستان سرد میباشد.

توان عملکرد :

متوسط عملکرد این رقم در ایستگاه های مختلف مناطق سرد کشور بین 5/6-5/5 تن در هکتار برآورد شده است و بالاترین میزان برداشت 9 تن در هکتار نیز از بعضی ایستگاههای تحقیقاتی کشور گزارش شده است.

مشخصات زراعی جو ماکویی :

جو ماکویی رقمی نیمه پا بلند بوده و متوسط ارتفاع آن 105 سانتیمتر و نسبت به خوابیدگی مقاوم است. این رقم دیررس و نیمه حساس به ریزش دانه بوده و رنگ دانه آن روشن با وزن هزار دانه 42-40 گرم است.

مقاومت نسبت به بیماری ها :

نتایج بررسی های بعمل آمده در ایستگاه های تحقیقاتی مناطق سرد گشور نشان می دهند که این رقم نسبت به بیماری سفیدک جو مقاوم است.

توصیه های زراعی :

تاریخ کاشت : مناسبترین تاریخ کاشت در مناطق سرد استان در نیمه اول مهر ماه است و کشت باید در تاریخی صورت گیرد که قبل از بروز سرما ، گیاه به حالت 4-3 برگه یا روزت درآید.

میزان بذر : مصرف 130 تا 150 کیلوگرم بذر در هکتار ، در کشت ماشینی توصیه شده است. این مقدار بسته به نحوه تهیه بستر بذر ، نوع خاک ، تاریخ کاشت و سایر عوامل متفاوت است. در استان زنجان در مناطق مختلف از 150 تا 180 کیلوگرم بذر در هکتار کاشته شده و نتایج خوبی ( 10-7 تن در هکتار ) بدست آمده است.

ضد عفونی بذر : ضد عفونی بذر قبل از کاشت با سم ایپیریدون + کارباندازیم کنترل موثری بر روی بیماری لکه قهوه‌ای و سیاهک‌های آشکار و پنهان جو دارد.

میزان کود : به عنوان یک توصیه عمومی میزان 120 کیلوگرم فسفات آمونیم و 150 کیلوگرم اوره در دو نوبت 100 کیلوگرم در هنگام کاشت و 50 کیلوگرم به صورت سرک پیشنهاد می شود. ولی بهتر است قبل از کاشت نسبت به تجزیه خاک اقدام نمود و بعد طبق توصیه اقدام به کودپاشی کرد.

برای مبارزه با علف های هرز پهن برگ از علف کشهای گرانستار به میزان 20 کیلوگرم در هکتار و برای مبارزه با علفهای هرز نازک برگ از علفکش پومااکسترا به میزان 2/1 لیتر در هکتار استفاده می شود. این دو س قابل اخلاط می باشند. لازم به توضیح است که این توصیه ممکن است با انواع سموم موجود در بازار تغییر نماید و بهتر