تحقیق در مورد خوراک و پوشاک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .docx : 

خوراک و پوشاک

خوراک و پوشاک و نوع آن در جامعه ای، نشانه ها و نمادهای فرهنگیجامعه است. نوع خوراک و پوشش هر جامعه‌ای نشانگر اعتقادات و باورهای مردم وارزشهائی است که در آن جامعه حاکم می باشد. موضوع خوراک و پوشاک در آرمان شهر رضویاز آن جهت اهمیت می یابد که ارزشی محسوس و قابل مشاهده بوده و نشانگر آرمانها وتمنیات مردم می‌باشد. از آنجائی که دیدگاه ها و سیره حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) دررابطه با موضوع یاد شده دارای اهمیت فراوانی است و از طرفی در احادیث و روایات اهلبیت(ع) و آن حضرت، خوراک و پوشاک در قالبی جداگانه بحث شده است، در این نوشتار همدو موضوع به صورت جداگانه بحث می شود.

پوشش نمادی از آراستگی دینی وفرهنگی

یکی از وجوه آراستگی که در جامعه اهمیت فراوان دارد نوع پوشش و لباس است. در آموزه های دینی در این خصوص نکات بسیار مهمی ذکر شده است. خداوند متعال در قرآنمجید می فرماید« به مردان با ایمان بگو دیده ها فرو بندند و اندامشان را با پوششیمناسب محفوظ دارند که این برای آنان پاکیزه تر است زیرا خدا به آنچه می کنند آگاهاست به زنان با ایمان نیز بگو دیدگان خود را از هر نامحرمی فرو بندند و اندامشان رابپوشانند و زینت هایشان را آشکار نکنند مگر آنچه به طور طبیعی پیداست و باید سینه ودوش خود را با مقنعه بپوشانند»[1]

در این آیه پوشش مناسب، پوششی معرفی شده است که اندامهای بدن را حفظ کند و در ارتباطات اجتماعیتحریک آمیز نباشد. در روایات آمده است که انتخاب نوع و شکل لباس باید به گونه ایباشد که متعارف و مطابق با فرهنگ و عرف زمان و محل زندگی باشد.

امام صادق(ع) میفرماید: بهترین لباس هر زمان، لباس اهل آن زمان است. [2]

اسلام به مسلمانان توصیه می کند در برخورد با مردم و موقعحضور در اجتماع به زیبائی و آراستگی ظاهر خود اهتمام ورزند. پیامبر در این خصوصفرموده اند« خداوند دوست دارد هر گاه بنده اش ازخانه خارج می شود خود را برایبرادرانش بیاراید »[3]

لباس شهرت ممنوع

اسلام لباس شهرت را در بین مسلمانان منع کرده است. باید از پوشیدن لباسیکه باعث انگشت نما شدن مرد می گردد در جامعه اسلامی و شهر مذهبی خوداری شود زیراموجب احساس خود بزرگ بینی یا حقارت و ضعف در شخصیت است.

امام صادق: خداوند لباسشهرت را مبغوض دارد. برای انسان همین خواری و ذلت بس است که لباس شهرت بپوشد و یامرکبی سوار شود که مو جب شهرت او گردد. [4]

لباس نعمت خدا و هدیه ای زیبا

از الطافی که خداوند بهانسان عطا فرموده و او را از سایر جانداران متمایز ساخته نعمت حجب و حیاست که درفطرت او نهاده شده و روشن ترین شکل بروز این گرایش، احساس نیاز به پوشش و پو شاندنبدن از دیگران است و چه خوب است که این پوشش زیبا و شایسته شأن انسانی و منزلتاجتماعی فرد باشد تا انسان را از منظر دیگران خوشایند سازد.

امام صادق(ع) میفرمایند «البس و تجمل فان الله جمیل یحب الجمال ولیکن من الحلال”لباس زیبا بپوش،زیرا خداوند زیبائی را دوست دارد اما باید از حلال باشد. [5]

شخصی از امام حسن(ع) پرسید: چرا هنگام برخاستن برای نمازلباسهای خوب و زیبا می پوشید؟ حضرت در پاسخ چنین فرمود: خداوند زیباست و زیبائی رادوست دارد بنابراین برای پروردگارم زینت می کنم. [6]

حضرت علی(ع) در خصوص تمیزی لباس می فرمایند«شستن لباسها غم واندوه را دور می سازد و از پاکیزگی برای نماز شمرده می شود. [7]

پیامبر (ص) نیز به تمیزی لباس تأکید دارند «هر کس لباس میپوشد باید آن را تمیز نگه دارد»

پوشش در آرمان شهر رضوی

با توجه به مباحثی که پیرامون نماز در اسلام و احادیث و روایات شد. حال بحث را در آرمان شهر رضوی پی میگیریم که در این شهر آرمانی:،پوشش باید چگونه باشد. در این خصوص به سیره حضرترضا(ع) می پردازیم. جماعتی از متصوفه در نقد امام رضا گفتند: که مقام امامت شایسته کسی است که غذای ساده بخورد و لباس های معمولی و خشن بپوشد بر الاغ سوار شود و بهعیادت بیماران برود. امام رضا(ع) در مقابل سخنان بی مورد ایشان فرمود: اگر چه مااین مواردی را که شما گفتید رعایت می کنیم اما برای دریافت حق مطلب و حقیقت موضوعبدانید حضرت یو سف با آنکه پیغمبر بود بر حسب شرایط زمان خود لباسهای فاخر و زیبامی پوشید:، بر تخت آل فرعون می نشست و در میان مردم حکم می داد و قضاوت می نمود.

چیزی که مردم از امام خود می خواهند قسط و عدالت است. او باید وقتی سخن می گویدراست بگوید و چون قضاوت می کند به عدالت حکم نماید و هنگامی که وعده می دهد به وعدهو عهد و پیمان خود وفا کند.