کارخانه آسفالت 48 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 48

مقدمه

راه وسیله‌ای جهت جابجایی و حمل و نقل مسافرین و کالا و پایه گسترش اقتصادی در هر کشور می‌باشد. از دیدگاه باربری و حمل مسافر، به راه‌های زمینی، هوایی و دریایی تقسیم می‌شود.

راه زمینی

راه زمینی که با ویژگی خاص ساخته می‌شود، شامل راه (جاده) و راه‌آهن می‌باشد، که ذیلاً به توصیف آن پرداخته خواهد شد:

راه‌سازی زمینی، از پیدایش تمدن بشر آغاز شده است و پس از ساخته شدن چرخ که بزرگترین کامیابی بشر در دوران باستانی بوده، اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است.

قبل از پیدایش چرخ، جهت عبور چارپایان به ویژه در مناطق صعب‌العبور، مناطقی که زمین‌های سست و آب و هوای مرطوب داشته، مناطقی چون کویر که زمین‌های نمکزار، آبگیر و لجنی داشته است، ضمن انتخاب مسیر مناسب و امن نسبت به ساخت راه و کاروان‌سرا، اقدام می‌نمودند و با توجه به آثار باقیمانده از رومیان در بابل و غیره، برای ساختن راه‌ و خیابان و محافظت از طغیان رودخانه‌های دجله و فرات، از آجر، ملات و قیرهای معدنی استفاده می‌نمودند و در مسیرهای گود و جاهایی که نیاز به خاکریزی داشته با ریختن مخلوط‌های شن و ماسه و قلوه‌سنگ در لایه‌های حدود 30 سانتیمتری و متراکم نمودن آن به روش آن زمان نسبت به ساخت راه اقدام می‌نمودند و جهت پایدار نمودن راه از خرده‌سنگ و ذخال چوب استفاده می‌کردند.

اکثر راه‌های شبکه‌ای کاروان‌رو در زمان حکومت صفوی ساخته و یا بازسازی شده‌اند. در بین راه، محل امن جهت استراحت کاروانیان، کاروانسراهای شاه عباسی ساخته شده که آثار آنها مشهود است. ساختمان کاروانسراها طوری ساخته شده که کاروانیان بتوانند بیشترین استراحت را داشته و بارهای خود را در سکوهای آن به راحتی تخلیه و مجدداً بار چارپایان نمایند.

در حال حاضر، شبکه‌های اصلی و راه‌آهن، اکثراً با اصول فنی و با شکل منظم ساخته شده است. نخستین کلنگ راه‌آهن سراسری در ایران روز بیست و سوم مهرماه 1306 به زمین زده شد و پس از 11 سال، روز سوم شهریور 1317 راه‌آهن 1389 کیلومتری تهران ـ قم به اهواز و بندر شاپور افتتاح شد.

جسم راه

جسم راه از دو قسمت تشکیل شده است:

بستر و زیرسازی

روسازی

1) بستر راه

قبل از احداث راه ضروری است که مطالعات نقشه‌برداری، مسیریابی و غیره تعیین و پس از تهیه نقشه‌های لازم و رسم خط پروژه محل‌های خاکبرداری و خاکریزی مشخص شده و ضمن پیاده نمودن نقشه در محل نسبت به اجرای عملیات و بسترسازی اقدام گردد:

هنگام عملیات اجرایی دقت شود که لوله‌های آب، گاز، نقت، کابل برق، تاسیسات نظامی، تاسیسات و ابنیه فنی مهم موجود در کنار جاده از صدمات احتمالی در حین عملیات بسترسازی مصون بمانند.

در کل مسیر جاده، خاک‌های نباتی برداشته شده و اگر ریشه اضافی در خاک باقی بماند، به طریق مناسب خشکانده شده و در صورتی که ابنیه مزاحم، آشغال و زباله و غیره در مسیر است، پاکسازی گردند. خاک‌های نباتی و آشغال و نخاله‌های بنایی برداشته شده در محل‌های مناسب تخلیه شوند.

اگر مسیر راه از باغ، باغستان و جنگل می‌گذرد، لازم است در حریم راه درختان قطع و ریشه‌های آنها معدوم شوند. طول شاخه‌های درختان در حریم مسیر نباید بیش از 5 متر باشد و اگر خطوط لوله و غیره از مسیر راه می‌گذرند، محل آنها تغییر یابند.

در صورت وجود چاه آب، قنات و یا چاه‌های خشک و متروکه در مسیر راه ضمن رعایت کلیه مسائل نسبت به تغییر مسیر قنات و پر کردن چاه‌ها و چاله‌های ناشی از کندن ریشه درختان اقدام شود. چاه‌ها و چاله‌ها باید به صورت لایه لایه پر و متراکن شوند.

لازم است کلیه عملیات خاکبرداری بر اساس نقشه‌های اجرایی باشد و خاک‌های حاصل از‌ آن به مصرف خاکریزی برسد و چنانچه قابل مصرف در خاکریزی نیست، در محلی مناسب که جای کشت و املاک شخصی مردم نباشد، دپو کرد.

باید از احداث راه در مسیر زمین‌های سست، لجنی، خاک‌های ریزشی، زمین‌های گچ So4Ca, 2H2o، مسیرهای سیل‌گیر، برف‌گیر و بهمن‌گیر، ماسه‌زار و بادگیر، پرتگاه و ماسه بادی روان خودداری کرد. اگر به اجبار لازم است مسیر راه در محل‌های یاد شده قرار گیرد، اصول فنی و ایمنی در عملیات راه‌سازی و مقاوم کردن بستر راه صورت پذیرد. بدین منظور، لازم است که در مسیر راه مطالعات ژئوتکنتیک با حفر گمانه تا عمق مورد لزوم و یا حداقل 2 متر و نمونه‌برداری و آزمایش‌های لازم انجام شود تا در صورت نامناسب بودن خاک زیرسازی و بستر، نسبت به تعویض مسیر و یا تعویض خاک و عملیات فنی دیگر اقدام شود و اگر نتایج آزمایش، نشانه مرغوب بودن مصالح

روش های مرمت و نگهداری راههای آسفالت شده ، پل ها و وسایل کنترل ترافیک 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

بسمه تعالی

موضوع تحقیق:

روش های مرمت و نگهداری

راههای آسفالت شده ، پل ها و وسایل کنترل ترافیک

ارائه دهندگان :

پیام مبصر

حامد محمدی

جابر رحیمی

استاد راهنما:

مهندس فلاح

دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان خرداد 86

بطور کلی انواع خرابی ها به دو دسته تقسیم می شوند.

الف) خرابی های بنیادی

ب) خرابی های سطحی

خرابی های بنیادی به علت عدم قدرت باربری کافی بستر راه و صدمه های وارد شده اتفاق می افتد.

خرابی های سطحی به علت ناهمواری زیاد سطح جاده ، بهره برداری از مسیر راه را با اشکال مواجه می کند

تشخیص نوع خرابی راه بسیار مهم است چرا که عمل مرمت و بهسازی راه بر اساس تشخیص نوع خرابی انجام می شود

ترکها:

ترکهای موزائیکی (پوست ماری – سوسماری)

این نوع ترک ها که در تکه های نسبتا کوچک چند ضلعی ظاهر می شوند به دلیل شبیه بودن به پشت سوسمار به این نام خوانده می شود و با تکرار بارگذاری وسعت آنها افزایش می یابد

عوامل بوجود آورنده این ترکها عبارت اند از:

1)تغییر شکل بیش از حد لایه ها در اثر بارگذاری

2) خستگی بیش از حد لایه ها

روش مرمت : اگر ترک خوردگی موضعی باشد با استفاده از وصله عمیق آن را تعمیرمی کنیم. اگر ترک خوردگی منطقه وسیعی را پوشانده باشد برای تقویت آن باید از یک لایه روکش آسفالتی با ضخامت مناسب استفاده کرد

وصله سطحی

انجام وصله سطحی شامل مراحل زیر است

الف) خط کشی و بریدن قسمت خراب شده روسازی به صورت شکل های منظم هندسی بطوری که خطوط برش حداقل حدود 30سانتی متر در تمام نقاط از خرابی ها فاصله داشته و ضمنا سطح برش به صورت قائم و عمود بر سطح رو سازی باشد.

ب) تمیز کردن قسمت بریده شده از آب و مواد شل و کنده شده با استفاده از جارو و یا هوای فشرده

ج) قیرپاشی سطح داخلی قسمت بریده شده شامل کف و دیواره ها

د) پر کردن محل گودی با مخلوط بتن آسفالتی

ه) کوبیدن و متراکم کردن مخلوط به طوری که سطح نهایی به دست آمده همسطح روسازی قسمت های مجاور شود.

وصله عمقی

مراحل این روش نظیر آنچه که در مورد وصله سطحی شرح داده شده است با این تفاوت که علاوه بر بریدن و برداشتن سطح رویه ی آسفالتی قسمتی و یا تمام مصالح لایه اساس و زیراساس هم برداشته می شود ضمنا در این حالت قیر پاشی تنها به سطح دیواره ها محدود می شود .

ترک برشی:

به ترک هاییی گفته می شود که به موازات محور طولی راه و به فاصله کمی از لبه رو سازی قرار گرفته باشند . این ترک ها ممکن است علاوه بر ترک های طولی دارای ترکهای عرضی نبز باشند . علت وجود این ترکها مقاومت برشی پایین خاک یا مصالح روسازی است .

این نوع ترکها در راههایی که در خاکریز های با شیب شیروانی زیاد و ناپایدار ساخته شده اند مشاهده می شوند .

روش مرمت : پس از رفع علت خرابی با برداشتن قسمت های ناپایدار روسازی و پرکردن آن با بتن آسفالتی گرم ، سطح قسمتهای خراب شده و نشت کرده ی روسازی عملیات تعمیر انجام می شود.

ترک انقباضی :

این ترک ها بر اثر تغییر حجم و جمع شدن رویه آسفالتی در اثر افت دمای محیط بوجود می آیند این ترک ها معمولا عرضی هستند و گاهی هم به شکل مجموعه ای از ترک ها قطعات بزرگی را تشکیل می دهند تفاوت ظاهری این ترک ها با ترکهای موزاییکی این است که ترک های انقباضی سطح رویه را به قطعات بزرگتری تقسیم می کنند و همچنین گوشه های این قطعات تیزتر است و علت بوجود آمدن این نوع ترک ها به کار بردن قیری است که برای آب و هوای منطقه مورد نظر سفت می باشد

روش مرمت:برای مرمت این نوع خرابی باید ابتدا ترک ها با قیر یا قیر حاوی ماسه ریز دانه و سنگدانه (بسته به نسبت گشادی ترک) پرشود و سپس در صورت لزوم با استفاده از یک لایه نازک روسازی ، روکش شود.

تر کهای بین دو خط:

این نوع ترک ها در حقیقت همان درزهای طولی بین خطوط راه هستند که به علت اجرای نادرست رویه آسفالتی درزهای آن باز شده اند ورود آب در این ترک ها باعث تشدید خرابی و باز تر شدن ترک ها می شود

علت وجود این ترکها ، اجرای غیر همزمان رویه آسفالتی خطوط مجاور یکدیگر است . زیرا پس از پخش و کوبیدن آسفالت خط اول و سپس خط مجاور آن درزی بین دو خط بوجود می آید که باعث خرابی در آینده می شود. همچنین این نوع خرابی بین خط کناری و شانه آسفالتی راه ممکن است بوجود آید . جهت اجتناب از این خرابی ها باید حتی المقدور سعی شود با بکار بردن مقدار کافی ماشین های پخش آسفالت، مصالح تمام عرض راه بطور همزمان پخش و کوبیده شود.

جهت مرمت ترک بین دو خط باید این ترک ها با استفاده از قیر یا قیر حاوی ماسه ریزدانه و گرد سنگ پر شود تا جلوی ورود آب به داخل ترک گرفته شود .

ترک های انعکاسی :

ترک های انعکاسی به ترک هایی اطلاق می شود که در سطح روکش آسفالتی و در محل هایی که ترک هایی در سطح روسازی قدیمی وجود داشته پدید آمده باشد . این ترک ها در حقیقت انعکاس ترک های لایه زیرین در لایه روکش آسفالتی است . این ترک ها معمولا در سطح روکش آسفالتی که بر روی روسازی آسفالتی یا ترک های عریض تر و مرمت نشده ساخته می شوند نیز پدید می آیند .

علت بوجود آمدن ترک های انعکاسی حرکات افقی و قائم لایه واقع در زیر روکش آسفالتی است .

این حرکات در اثر تغییرات رطوبت و درجه حرارت در مصالح روسازی و هچنین در اثر عبور وسایل نقلیه سنگین به وقوع می پیوندد .

برای مرمت ترک های انعکاسی باید این ترک ها با استفاده از قیر یا قیر حاوی ماسه ریز دانه و گرد سنگ پر شوند .

ترک های هلالی (لغزشی):

ترک های هلالی معولا در مسیر حرکت چرخ های وسایل نقلیه به علت وارد شدن نیروهای شدید افقی (ترمز کردن) در سطح رویه آسفالتی بوجود می آید .

علت تشکیل شدن این ترک ها فقدان چسبندگی کافی بین لایه رویه ی آسفالتی و لایه زیر آن است . وجود موادی از قبیل گرد و خاک ، روغن های نفتی یا آب که ممکن است به علت عدم دقت روی سطح راه قبل از اجرای رویه آسفالتی وجود داشته باشد ، می تواند منجر به به وجود آمدن این ترک ها شود. عدم بکار بردن اندود سطحی بین لایه آستر و لایه رویه ی آسفالتی نیز می تواند سبب بوجود آمدن ترک های هلالی شکل شود.

مناسب ترین نحوه مرمت این نوع خرابی ، کندن قسمت خراب شده و استفاده از بتن آسفالتی گرم برای انجام وصله سطحی است.

تغییر شکل های سطح رویه:

نشست محل کنده کاری شده:

این خرابی به نشستی که در محل کنده کاری شده ی روسازی به منظور عبور آب و گاز یا کابل تلفن و امثال آن بوجود آمده اطلاق می شود. علت این خرابی فقدان تراکم کافی مصالح به کار رفته برای پرکردن مجدد محل کنده شده است .

برای جلوگیری از بوجود آمدن این خرابی باید ابتدا محل کنده کاری شده بلافاصله پس از اتمام عملیات با مصالح مناسب پر شده و به خوبی متراکم شود و سپس روسازی آن با استفاده ار بتن آسفالتی گرم انجام شود باید توجه داشت که ضخامت رویه آسفالتی محل مرمت شده نباید به هیچ وجه از ضخامت رویه قسمت های مجاور آن کمتر باشد .

برای مرمت محل نشست کرده باید قسمت خراب شده با استفاده از بتن آسفالتی گرم پر شده و به خوبی متراکم شود . ضخامت لایه بتن آسفالتی بکار رفته باید به اندازه ای باشد که پس از متراکم کردن آن سطحش قدری از سطح بقیه روسازی بالاتر باشد .

روکش آسفالتی

روکش کردن بطور کلی برای دو منظور مختلف انجام می شود .

الف) رفع ناهمواری های سطح روسازی که به علت ترک خوردن ، تغییر شکل دادن ، خرد شدن و غیره بوجود می آید

ب) افزایش قدرت باربری روسازی

معولا مساله ای که در طرح روکش ها مطرح است تعیین مشخصات فنی مصالح روکش و تعیین ضخامت آن است در مواردی که روکش فقط به منظور رفع ناهمواری های سطح یک روسازی انجام می شود ضخامت روکش کم است و حتی ممکن است به نازکی 1.5 تا 2 سانتی متر نیز برسد از طرف دیگر در مواردی که هدف از انجام روکش افزایش قدرت باربری روسازی است ضخامت روکش باید با در نظر گرفتن عوامل موثر از قبیل شرایط سیستم روسازی موجود ،میزان آمد و شد وسایل نقلیه ، شرایط جوی منطقه و مقاومت خاک بستر به طور صحیح و اصولی طرح شود.

موج:

این خرابی به صورت موجی در جهت حرکت وسایل نقلیه در سطح رویه آسفالتی بوجود می آید . روسازی های آسفالتی که مصالح رویه آنها به طرز صحیح ، طرح و انتخاب نشده اند و در نتیجه دارای استقامت برشی کافی نیستند ، به این صورت در می آیند . موج

تولید آسفالت در کارگاه 33 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

موضوع:

آسفالت در کارگاه

استاد:

آقای مهندس فندرسکی

دانشجو:

مهدی ملاعباسی

پاییز 85

تولید آسفالت در کارگاه

در این قسمت چگونگی تهیه بتن آسفالتی در کارگاه مورد بررسی واقع می‌شود.

در مراحل اولیه پیدایش آسفالت، اکثراً آسفالت را در پاتیل‌های بزرگ تهیه می‌کردند و طرز تهیه آسفالت در آن زمان‌ها به این طریق بود که مصالح سرند شده را در پاتیل فلزی ریخته و زیر آن را به کمک یک فارسونکا (مشعل) حرارت می‌دادند و هنگامی که مصالح به اندازه کافی گرم می‌شدند، قیر مذاب و گرم شده را تا به آن اضافه می‌نمودند و خوب مخلوط کرده و سپس در سطح راه پخش می‌نمودند. این روش ابتدایی که در آن عوامل متشکله آسفالت غالباً کم و زیاد می‌شدند، امروز تقریباً منسوخ شده و در موارد معدودی جهت تهیه آسفالت در حجم کم والاالخصوص برای تهیه آسفالت ایزولاسیون بام ساختمان‌ها بکار گرفته می‌شود.

با توسعه صنایع، به تدریج وسایل و ماشین‌آلات بهتری در اختیار راه‌سازان قرار داده شد، تا جایی که امروزه انواع کارخانه‌های آسفالت مداوم و متناوب به صورت نیمه اتوماتیک، اتوماتیک و حتی کارخانه‌های آسفالت مجهز به کامپیوتر به بازار عرضه شده است.

بی‌شبهه عرضه کارخانه‌های آسفالت با ظرفیت زیاد، مهمترین و بالاترین امکان را به پیمانکاران داده است تا بهترین راندمان را از ماشین‌آلات پخش آسفالت به دست آورند. امروزه کارخانه‌هایی با تولید متجاوز از 250 تن آسفالت در ساعت نیز در اختیار صنایع راه‌سازی قرار دارد.

کارگاه تهیه آسفالت

هر کارگاه آسفالت مشتمل بر واحدهایی است که به یکدیگر وابستگی داشته، به نحوی که راندمان تولید آسفالت کارگاه بستگی تام به عملکرد این واحدها که ذیلاً به‌طور مختصر تشریح می‌شوند، دارد:

واحد تولید نیرو

واحد سنگ‌شکن

مخازن قیر

کارخانه آسفالت

عوامل فوق ارکان اصلی تولید آسفالت محسوب شده و سایر عوامل از جمله وسایل پخش، وسایل حمل و نقل در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرند.

معمولاً در هر کارگاه آسفالت یک واحد تولید نیرو (برق) وجود دارد که قدرت آن با توجه به مصرف دستگاه‌های موجود در کارگاه انتخاب می‌گردد. اکثراً بیش از یک ژنراتور در این واحد نصب می‌شود که جوابگوی مصارف مختلف از جمله روشنایی کارگاه و مصرف دستگاه‌های مختلف باشد.

وظیفه تهیه مصالح اعم از شکسته و یا طبیعی با واحد سنگ‌شکن است. در اینجا به ذکر این نکته اکتفا می‌شود که معمولاً واحد سنگ‌شکن، یکی دو ماه زودتر فعالیت خود را شروع می‌کند تا قسمتی از مصالح مورد نیاز را تهیه نماید تا در صورت بروز اشکالاتی در کار سنگ‌شکن وقفه‌ای در تهیه آسفالت حاصل نشود و همان‌طوری که قبلاً تذکر داده شد، سرندهایی که در دستگاه سنگ‌شکن نصب می‌شود، با توجه به دانه‌بندی است که پیمانکار بر اساس آن آسفالت تهیه می‌نماید.

در هر کارگاه، آسفالت با توجه به ظرفیت کارخانه آسفالت تعدادی مخزن قیر نصب می‌شود. مخازن قیر به‌طور سری نصب شده و به نحوی جاسازی شده‌اند که می‌توان در زیر مخازن فارسونکا قرار داده و قیر داخل مخزن را گرم و ذوب نمود. از هر یک از مخازن قیر، لوله‌ای مجهز به شیر فلکه به یک لوله اصلی قطور (حدود 10 سانتیمتر قطر) متصل می‌شود. ابتدا تمامی مخازن قیر با قیر مورد مصرف پر شده و سپس به تدریج مصرف می‌شوند و هر مخزن که قیر آن تمام شود، بایستی در اسرع وقت نسبت به پر کردن مجدد اقدام نمود. طرز استفاده از قیر مخازن به این ترتیب است که با قرار دادن فارسونکا در زیر مخزن، قیر گرم و ذوب می‌شود تا حدی که بتوان توسط پمپ آن را کشید و به فلاسک کارخانه آسفالت پمپاژ نمود. قیر پمپ شده در فلاسک توسط یک سیستم تبادل حرارتی روغنی تا ماکزیمم 137درجه سانتیگراد (برای قیرهای خالی 100-60) گرم می‌شود و این قیر آماده برای تزریق به دستگاه مخلوط‌کن آسفالت می‌باشد.

هنگامی که قیر مخزن خاتمه یافت، شیر فلکه را بسته و شیر فلکه مخزن بعدی که قبلاً گرم شده است، باز می‌نمایند تا دائماً جریان قیر گرم از لوله اصلی به طرف فلاسک قیر کارخانه آسفالت جریان داشته باشد.

هم اکنون دو تیپ کارخانه آسفالت در دنیا شناخته شده است که از نقطه‌نظر نحوه تهیه آسفالت با یکدیگر اختلاف دارند.

الف: کارخانه‌های آسفالت متناوب

ب: کارخانه‌های آسفالت مداوم

سازندگان این گونه کارخانه‌ها از هر دو نوع با ظرفیت‌های مختلف ساخته و به بازار عرضه می‌دارند.

کارخانه‌های آسفالت مداوم و متناوب امروزه مجهز به دستگاه‌های مختلف بوده، به طوری که در برخی تمام اجزاء کارخانه و در بعضی دیگر قسمتی از اجزاء کارخانه به صورت اتوماتیک بوده و به همین دلیل با توجه به درجه اتوماسیون، کارخانه‌های آسفالت به شرح زیر نامگذاری شده‌اند:

کارخانه‌های آسفالت معمولی

کارخانه‌های آسفالت نیمه اتوماتیک

کارخانه‌های آسفالت تمام اتوماتیک

آسفالت های سطحی 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

آسفالتهای سطحی

1-1مقدمه :

آسفالتهای سطحی یک لایه نازک وکم خرج رویه آسفالتی است که معمولا برای راههای اصلی وفرعی که میزان آمد و شد آنها زیاد نباشد ( کمتر از 300 بوسیله نقلیه سنگین در روز ) بکار می رود آسفالتهای حفاظتی یا سطحی به آن گروه از عملیات آسفالتی اطلاق می شود که جهت پوششی ومحافظت سطح راه در مقابل عوامل جوی وجلوگیری از فرسایش آن توسط آمد و شد وسایل نقلیه اجرا می شود این نوع آسفالت را میت وان در بسته های خاکی شنی ویا رویه های آسفالتی وبتنی اجرا نمود.

ضخامت لایه آسفالت سطحی معمولا کم است و در نتیجه کمک قابل ملاحظه ای بر افزایش باربری سیستم روسازی می کند ضخامت آسفالتهای سطحی کمتراز 5/2 سانتیمتر است و علی الاصول جز روسازی راه محسوب نمی شدند بنابراین رویه آسفالت سطحی باید بر روی سطح آماده شده راهی که دارای قابلیت باربری که دارای قابلیت باربری کافی است ساخته شود رویه آسفالت سطحی ممکن است دریک لایه و یا چند لایه ریخته شود.

هر یک از لایه های آسفالت سطحی به این ترتیب ساخته می شود که ابتدا قیر لازم بمقدار کافی بر روی سطح آماده شده راه پخش و سپس بر روی آن بمیزان لازم مصالح سنگی پخش شده با غلتک زدن کوبیده می شود تا حدود دو سوم قطر دانه های در قیر فرو رود هرگاه لازم باشد که رویه آسفالت سطحی در چند لایه ساخته شود مصالح ساخته شود مصالح سنگی درشت دانه ترد رلایه های زیرین و مصالح سنگی ریزدانه در لایه های بالایی بکار میرود تا دانه ها دریکدیگر قفل و

بست و سطح نهایی بدست آمده و دارای خلل و فرج کمتری باشد. آسفالت های سطحی چند لایه ای در صورتی که ضخامت کل لایه آسفالت سطحی قابل توجه باشد علاوه بر دارا بودن مزایای آسفالت های سطحی نازک میتوانند بر قدرت باربری سیستم روسازی نیز بیافزاید. در برخی از انواع آسفالتهای حفاظتی حتی مصالح سنگی هم مصرف نمی شوند بعضی فقط به بخش قیر بر بسته آماده شده خاکی ما شنی و یا آسفالته راه اکتفا می شود و همچنین بمنظور جلوگیری از گرد وغبار ناشی از حرکت وسایل نقلیه بکار می رود. 1

2-1 موارد کاربرد آسفالتهای سطحی :

1. در راههائیکه تکمیل ضخامت لایه روسازی و با رویه راه در چند مرحله انجام می شود گاهی اوقات از آسفالت سطحی در نخستین مرحله اجرای طرح استفاده می کنند تا در مرحله بعدی آنرا با آسفالت گرم ویا بتنی سیمانی روکش وتقویت نمایند

2. درراههائیکه احداث رویه های بتنی سیمانی ویا بتنی آسفالتی از نظر فنی اقتصادی ومیزان درآمد و شد قابل توجیه نیست بعد از روسازی آنرا با یک دو لایه آسفالت سطحی رویه سازی می کنند.

3.سطوح تیره رنگ رویه های سیاه آسفالتی اغلب بعلت فقدان درخشندگی لازم و محدود کردن وسعت دید رانندگان بهنگام نسبت خطراتی ایجاد می کند این نقص عمده را می توان با اجرای یک لایه آسفالت سطحی با مصالح سنگی شفاف و روشنی برطرف کرد.

4. آسفالت سطحی از نفوذ آب وهوا و یخبندان در قشرهای روسازی ورویه های که بمرور زمان فرسایشی یافته خشک و هوا زده و ترک خورده اند جلوگیری می کند و بدین ترتیب مانع کاهش ناب آوری وتوان بارپذیری راه می شود.

5. غبار ناشی بسترراههای شنی و خاکی ویا ایجاد یک لایه نسبتا مقاوم از طریق پخش لایه های متعدد ومتناوب قیر بر روی این بسترها یکی از موارد کاربرد آسفالت سطحی است زیرا لایه قیری سطح راه غیرقابل نفوذ نموده و مانع اشتباع لایه های خاکی راه در برابر نفوذ آب می شود و بدین ترتیب موجب ثبت وتقویت و تحکیم و در نهایت افزایش نسبی تحمل بارپذیری راه می شود.

6.اغلب راههای آسفالتی که نواقصی اساسی و زیربنایی ندارد ولی در سطح آنها آسیب دیدگاهی ایجاد شده است می توان نخست با انجام تعمیرات و لکه گیری این نواقص را اصلاح نموده و سپس با اجرای آسفالت سطحی یک لایه ی ویا دو لایه ی برای آن آرایشی نوین که یک نواخت هم باشد تامین کرد و عمر مفید آنرا افزایش داد.

7. سطوح آسفالتی قیرزده و لغزنده ویا رویه های بتنی صیقل یافتند و غالبا بعلت فقدان تاب لغزشی بویژه بعد از بارندگی وبهنگام خیس بودن سطح راه برای وسایل نقلیه حوادث زیان آوری ایجاد می نماید اجرای آسفالت سطحی بر روی این سطوح لغزنده بعنوان یک تجربه مفید در جهت تامین بی خطری و اصلاح و افزایشی ناب لغزشی سطح راه کاربرد رایج ومتداولی دارد. 3

مقاله درمورد استفاده از الیاف در آسفالت 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

استفاده از الیاف در آسفالت

1.مقدمه

امروزه راه یکی از عوامل مهم در ارتباط و انتقال مسافران و بارها می‌باشد و از عوامل مهم روز است که بحث های بسیاری دارد و کنفرانسهای مختلفی در رابطه با آن برگزار می شود.

در راه های با آمد وشد زیاد ،در رویه راه از مصالح قیری یا سیمانی استفاده می شود .که در اثر اعمال بار این نوع رویه ها دچار تغییر شکلهایی می شود که باعث ایجاد تنشهای کششی افقی در لایه روسازی می شود که اگر این تنشها از میزان استقامت کششی مصالح بیشتر باشد باعث ایجاد ترک می گردد.

یکی از روشهای مهم برای کاهش و کنترل عرض ترکهای حاصل از کشش مستقیم استفاده از الیاف است.

به منظور ایجاد شرایط ایزوتروپ و به منظور ایجاد سیستمی که بتواند در تمام جهات به طور تقریبا یکنواخت سبب افزایش نرمی شده و مقاومت کششی را نیز حفظ کند ،استفاده از رشته های نازک و کوتاه که به صورت تصادفی در تمام جهات در آسفالت توزیع شود .روش مناسبی به نظر می رسد .این رشته نازک ،الیاف نامیده می شوند که دارای انواع و شکلهای مختلف بوده و کاربردهای متعددی دارند. ازچمله آنها الیاف فولادی ،پلیمری ،شیشه‌ای و … می باشد .

2.ترکها در آسفالت:

الف )ترک موزاییکی ( پوست ماری – سوسماری ):

این ترک به علت داشتن شباهت به پوست بدن سوسمار به این نام شناخته شده است .

این خرابی با ترک خوردن تمام و یا قسمتی از سطح رویه آسفالتی به شکل نسبتأ کوچک چند ضلعی ظاهر می‌شود که با تکرار بار گذاری بر وسعت آن افزوده می شود .

علت به وجود آمدن این نوع ترکها تغییر شکل یا خستگی بیش از حد در اثر بار گذاری بر روی لایه ها می باشد و معمولا در روسازیهای که بر روی لایه های اساس و زیر اساس که تراکم کافی نداشته و یا خاکهایی که دارای تغییر شکل زیاد و مقاومت کم می باشند ایجاد می شوند .

ب) ترک برشی (کناری ):

این ترکها به موازات محور طولی راه و به فاصله کمی از روسازی بوجود می آیند این نوع ترکها ممکن است علاوه بر ترکهای طولی دارای ترکهای عرضی نیز باشند که معمولا یک یا چند ترک طولی را قطع کرده و به روسازی منتهی می گردد.

علت بوجود آمدن این ترکها میتواند فقدان پایداری و استقامت برشی خاک یا مصالح کناره های روسازی باشد که عدم تراکم محل کنده شده و عبور وسایل نقلیه به فاصله کم از محل کنده شده باعث تغییر شکل جانبی خاک و ایجاد ترک می شود .

ج)ترکهای انقباضی :

این ترک در اثر تغییر حجم و جمع شدن رویه در اثر افت دمای محیط می باشد که معمولا عرضی بوده و گاهی به شکل مجموعه ای از ترکهای به هم پیوسته که قطعات بزرگی را تشکیل می دهند وجود دارند تفاوت بین این ترک و ترک موزاییکی این است که در این ترک سطح رویه به قسمتهای بزرگتری تقسیم شده و در گوشه ها تیزتر می باشد .

علت بوجود آمدن این ترکها استفاده قیر سفت در منطقه آب و هوایی خاص می باشد .

د)ترکهای بین دو خط:

این ترکها همان درزهای طولی بین خطوط راه هستند که به دلیل اجرای غیر هم زمان رویه آسفالتی خطوط مجاور بوجود می آیند که به علت اجرای نادرست رویه درز آنها باز مانده و با ورود آب شاهد خرابی بیشتری خواهیم بود همچنین این خرابی بین خط کناری و شانه آسفالتی راه ممکن است بوجود آید.

و)ترکهای انعکاسی :

این ترکها در سطح روکش آسفالتی و در محل ترکهایی که در سطح روسازی قدیمی بوده بوجود می آید، که علت آن حرکات قائم و افقی لایه واقع در زیر روکش آسفالتی است .

ی)ترکهای هلالی :

این ترکها در مسیر حرکت وسایل نقلیه به علت وارد شدن نیروهای شدید افقی (ترمز کردن )در سطح رویه آسفالتی بوجود می آید که علت آن میتوان فقدان چسبندگی بین لایه رویه آسفالتی و لایه زیرین آن باشد .

3.مواد افزودنی و تأثیر آن در آسفالت:

مهمترین فواید مواد افزودنی :

1)کاهش قیمت 2)کم شدن ضخامت لایه های آسفالتی 3)کم شدن مرمت های روزمره و طولانی شدن فواصل بین بهسازی رویه های آسفالتی 4)بالا رفتن فشار مجاز آسفالت 5)بکار گرفتن تولیدات جدید صنعتی و وسایل جدید در تولید و اجراء 6)بکار گرفتن ضایعات صنایع و بهداشت محیط زیست

تقسیم بندی مواد افزودنی :