روش طراحی اصلاح شده برای آسفالت مخلوط گرم روش اندونزیایی اصلاح شده برای طراحی آسفالت 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

روش طراحی اصلاح شده برای آسفالت مخلوط گرم

روش اندونزیایی اصلاح شده برای طراحی آسفالت

چکیده

در گذشته مسیرهای پوشیده با بتن آسفالتی در جاده‌های اندونزی به طور کلی از شکستگی پیش از موقع توسط شکاف و ترک خوردگی آسیب دیده است. در مقابل، سطوح آسفالت جاده ساخته شده با مشخصات فعلی به طور معمول توسط تغییر شکل پلاستیک پیش از موعد دچار شکستگی و نقص می‌شوند. فشرده‌سازی مخلوط با ترکیب تحت ترافیک سنگین، جاهای خالی (خلاء) را در ترکیب تا نقطه‌ای کاهش می‌دهد که ملات قیر و سنگدانه خیلی ریز، فشارهای ترافیک تحمیل شده بیشتر را حمل می‌کند.

اطلاعات برای تایید اینکه این باید مورد انتظار باشد. اگر VIM زیر 3 درصد افت کند، نشان داده شده‌اند. یک روش ترکیب شرح داده شده که طراحی مارشال را با فشردگی برای امتناع تکمیل می‌کند. معیار طراحی ترکیب از فساد پلاستیک برای مطلوب‌سازی دوام ترکیب را نشان می‌دهد.

مقدمه

در اندونزی روش قدیمی اصلاح یک مسیر زمین ساخت نوع تلفورد است. زمانی که میزان‌های ترافیک به قدر کافی برای تایید اصلاح بیشتر بالا بود، تلفورد معمولاً با استفاده از نفوذ زیرسازی جاده (ماکادام یا آسفالت) پوشانده شده بود. به هر حال کیفیت جاده ضعیف که به طور شدید سرعت وسیله نقلیه را محدود کرده، ضعیف بود و جاده‌ها نیاز به تعمیر مکرر داشتند. در سال 1970 و اوایل 1980، بخش بزرگی از جاده‌های شلوغ Java با بتن آسفالت پوشانده نشده بود. کیفیت جاده در حدود وسیعی اصلاح نشده بود، اما AC اغلب به طور پیش از موعد توسط شکاف یا روش ریش شدن دچار نقص و شکست می‌شد. این واضح بود که انعطاف‌پذیری و دوام ترکیب‌ها به ویژگی‌های اصلاح شده و جدید نیاز داشت که در اوایل سال 1980 توسعه یافته بود.

ورقه غلطک خورده داغ (Hot Rolled Sheet (HRS)) یک نوع آسفالت غلطک خورده در بریتانیا و جنوب آفریقا بکار رفته که معرفی نشده بود. متاسفانه نیازمند به این نوع ترکیب برای داشتن یک درجه‌بندی فاصله به قدر کافی تاکید نشده بود. از این رو، اکثر آسفالت تولید شده با این ویژگی واقعاً AC خوب با یک محتوای قیر بالا بود. یک ویژگی جدید برای ترکیبات AC همچنین معرفی شده بود. این شامل نیاز به یک محتوای حداقل محکم کننده عالی برای اصلاح و ترکیب بود.

به طور متوالی اختلافات دیگری برای ویژگی‌ها وجود دارد، اما نیاز به محتوای بالا باقی مانده است، در حالی که ترک خوردگی پیش از موعد (زودهنگام) در حد زیادی حذف نشده، یک نوع متفاوت شکستگی زود هنگام از طریق تغییر شکل پلاستیک حالا به طور سنگیت در جاده‌های شلوغ و پر رفت و آمد شایع است. این شکل شکستگی رد چرخ بزرگ سبب شده توسط جریان مواد سطحی به طرف حاشیه مسیرهای چرخ ایجاد می‌شود.

این به طور واقعی جدی‌تر از شکستگی است، زیرا آسفالت بدفرم شده می‌توان توسعه اولیه‌تر زبری بالا و خط تصادفات افزایش یافته را حاصل آورد. همچنین این به طور مکرر حالتی است که لایه تغییر شکل یافته باید حذف شود. قبل از اینکه یک سطح جدید قرار گیرد. متاسفانه هیچ یک از این طرح‌های اولیه، مشکل اساسی را ارائه نداده است که به منظور حمل محتویات بالای قیری باشد. مخلوط باید خلاءهای کافی را در سنگدانه‌های معدنی (VMA) بعد از خرید و فروش غیرقانونی برای تطبیق قیر و اجازه حفظ خلاءهای کافی در مخلوط برای مطمئن شدن از این است که مخلوط از طریق تغییر شکل پلاستیکی شکست نخورد، داشته باشد. بدون شک مساله توسط یک شدت در حال افزایش بار ترافیک شدیدتر شده است.

پیشرفت به طرف یک روش موثر طراحی آسفالت

عملکرد سطوح آسفالت در اندونزی موضوع تحقیق توسط موسسه اندونزیایی مهندسی جاده و آزمایشگاه تحقیقی حمل و نقل از سال 1998 شده است. در 1993، IRE و TRL گزارشاتی را منتشر کردند که در آن عملکرد یک دسته وسیع HRS و ترکیبات AC ارزیابی شده بود. یک رابطه واضح بین فقدان یا کمبود VIM و وقوع تغییر شکل پلاستیک نشان داده شده بود. در نتیجه این، بیان شده بود که مرحله طراحی ترکیب باید شامل «تراکم برای امتناع» جهت مطمئن شدن از اینکه VIM نمی‌توانست با یک ارزش زیر یک میزان بحرانی کاهش یابد، شود. در این مقاله نشان داده شده که این توصیه یک توصیه منطقی باقی می‌ماند. به هرحال، بدون مراقبت اضافی در روش طراحی، مساله ترک خوردگی پیش از موقع ضرورتاً جلوگیری نخواهد شد. این مهم بود.

بنابراین برای بررسی حالت‌های شکستگی که در سطح آسفالت در محیط‌های گرمسیری رخ می‌دهد. بنابراین یک روش طراحی مناسب می‌توانست برقرار گردد.

ترک خوردگی در سطوح آسفالت

ترک‌ها توسط فشارها یا کشش‌هایی سبب شده‌اند که می‌تواند توسط بار ترافیک، اثرات محیطی یا ترکیبی از این دو ایجاد شود. بزرگترین فشارهای کششی توسط خمیدگی جاده سبب نشده‌اند که در نزدیک انتهای یک لایه آسفالت رخ می‌دهند. این فشارها، در شکل 1 نشان داده شده‌اند. فشارها کشش‌زای کوچکتر اما مهم همچنین در بالای آسفالت رخ می‌دهد. در جلو، پشت و کنار بار چرخ همانند سنگفرش به طور زودگذر انحراف ایجاد می‌گردد. به علاوه، نیروهای اصطکاک، ترمز و فرمان می‌تواند همچنین موجب فشارها در سطح شود. تغییرات روزانه و فصلی دریا همچنین موجب فشارهای کشش‌پذیر در سطح آسفالت می‌شود. اینها در اندونزی کمتر از کشورهای دور از مناطق گرمسیری مهم هستند.

تئوری خستگی کلاسیک فرض می‌کند که ترک‌ها در ته لایه آسفالت شروع می‌شود، جایی که کشش‌ها با بیشترین خمیدگی رخ می‌دهند. به هرحال، مراکز از سطوح جاده ترک خورده، استفاده کرده که نشان داده که اکثریت گسترده ترک‌ها در بالای آسفالت شروع می‌گردد. این حالت شکستگی در بسیاری کشورهای دیگر مشاهده شده است. این نشان داده

تولید آسفالت در کارگاه 33 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

موضوع:

آسفالت در کارگاه

استاد:

آقای مهندس فندرسکی

دانشجو:

مهدی ملاعباسی

پاییز 85

تولید آسفالت در کارگاه

در این قسمت چگونگی تهیه بتن آسفالتی در کارگاه مورد بررسی واقع می‌شود.

در مراحل اولیه پیدایش آسفالت، اکثراً آسفالت را در پاتیل‌های بزرگ تهیه می‌کردند و طرز تهیه آسفالت در آن زمان‌ها به این طریق بود که مصالح سرند شده را در پاتیل فلزی ریخته و زیر آن را به کمک یک فارسونکا (مشعل) حرارت می‌دادند و هنگامی که مصالح به اندازه کافی گرم می‌شدند، قیر مذاب و گرم شده را تا به آن اضافه می‌نمودند و خوب مخلوط کرده و سپس در سطح راه پخش می‌نمودند. این روش ابتدایی که در آن عوامل متشکله آسفالت غالباً کم و زیاد می‌شدند، امروز تقریباً منسوخ شده و در موارد معدودی جهت تهیه آسفالت در حجم کم والاالخصوص برای تهیه آسفالت ایزولاسیون بام ساختمان‌ها بکار گرفته می‌شود.

با توسعه صنایع، به تدریج وسایل و ماشین‌آلات بهتری در اختیار راه‌سازان قرار داده شد، تا جایی که امروزه انواع کارخانه‌های آسفالت مداوم و متناوب به صورت نیمه اتوماتیک، اتوماتیک و حتی کارخانه‌های آسفالت مجهز به کامپیوتر به بازار عرضه شده است.

بی‌شبهه عرضه کارخانه‌های آسفالت با ظرفیت زیاد، مهمترین و بالاترین امکان را به پیمانکاران داده است تا بهترین راندمان را از ماشین‌آلات پخش آسفالت به دست آورند. امروزه کارخانه‌هایی با تولید متجاوز از 250 تن آسفالت در ساعت نیز در اختیار صنایع راه‌سازی قرار دارد.

کارگاه تهیه آسفالت

هر کارگاه آسفالت مشتمل بر واحدهایی است که به یکدیگر وابستگی داشته، به نحوی که راندمان تولید آسفالت کارگاه بستگی تام به عملکرد این واحدها که ذیلاً به‌طور مختصر تشریح می‌شوند، دارد:

واحد تولید نیرو

واحد سنگ‌شکن

مخازن قیر

کارخانه آسفالت

عوامل فوق ارکان اصلی تولید آسفالت محسوب شده و سایر عوامل از جمله وسایل پخش، وسایل حمل و نقل در درجه دوم اهمیت قرار می‌گیرند.

معمولاً در هر کارگاه آسفالت یک واحد تولید نیرو (برق) وجود دارد که قدرت آن با توجه به مصرف دستگاه‌های موجود در کارگاه انتخاب می‌گردد. اکثراً بیش از یک ژنراتور در این واحد نصب می‌شود که جوابگوی مصارف مختلف از جمله روشنایی کارگاه و مصرف دستگاه‌های مختلف باشد.

وظیفه تهیه مصالح اعم از شکسته و یا طبیعی با واحد سنگ‌شکن است. در اینجا به ذکر این نکته اکتفا می‌شود که معمولاً واحد سنگ‌شکن، یکی دو ماه زودتر فعالیت خود را شروع می‌کند تا قسمتی از مصالح مورد نیاز را تهیه نماید تا در صورت بروز اشکالاتی در کار سنگ‌شکن وقفه‌ای در تهیه آسفالت حاصل نشود و همان‌طوری که قبلاً تذکر داده شد، سرندهایی که در دستگاه سنگ‌شکن نصب می‌شود، با توجه به دانه‌بندی است که پیمانکار بر اساس آن آسفالت تهیه می‌نماید.

در هر کارگاه، آسفالت با توجه به ظرفیت کارخانه آسفالت تعدادی مخزن قیر نصب می‌شود. مخازن قیر به‌طور سری نصب شده و به نحوی جاسازی شده‌اند که می‌توان در زیر مخازن فارسونکا قرار داده و قیر داخل مخزن را گرم و ذوب نمود. از هر یک از مخازن قیر، لوله‌ای مجهز به شیر فلکه به یک لوله اصلی قطور (حدود 10 سانتیمتر قطر) متصل می‌شود. ابتدا تمامی مخازن قیر با قیر مورد مصرف پر شده و سپس به تدریج مصرف می‌شوند و هر مخزن که قیر آن تمام شود، بایستی در اسرع وقت نسبت به پر کردن مجدد اقدام نمود. طرز استفاده از قیر مخازن به این ترتیب است که با قرار دادن فارسونکا در زیر مخزن، قیر گرم و ذوب می‌شود تا حدی که بتوان توسط پمپ آن را کشید و به فلاسک کارخانه آسفالت پمپاژ نمود. قیر پمپ شده در فلاسک توسط یک سیستم تبادل حرارتی روغنی تا ماکزیمم 137درجه سانتیگراد (برای قیرهای خالی 100-60) گرم می‌شود و این قیر آماده برای تزریق به دستگاه مخلوط‌کن آسفالت می‌باشد.

هنگامی که قیر مخزن خاتمه یافت، شیر فلکه را بسته و شیر فلکه مخزن بعدی که قبلاً گرم شده است، باز می‌نمایند تا دائماً جریان قیر گرم از لوله اصلی به طرف فلاسک قیر کارخانه آسفالت جریان داشته باشد.

هم اکنون دو تیپ کارخانه آسفالت در دنیا شناخته شده است که از نقطه‌نظر نحوه تهیه آسفالت با یکدیگر اختلاف دارند.

الف: کارخانه‌های آسفالت متناوب

ب: کارخانه‌های آسفالت مداوم

سازندگان این گونه کارخانه‌ها از هر دو نوع با ظرفیت‌های مختلف ساخته و به بازار عرضه می‌دارند.

کارخانه‌های آسفالت مداوم و متناوب امروزه مجهز به دستگاه‌های مختلف بوده، به طوری که در برخی تمام اجزاء کارخانه و در بعضی دیگر قسمتی از اجزاء کارخانه به صورت اتوماتیک بوده و به همین دلیل با توجه به درجه اتوماسیون، کارخانه‌های آسفالت به شرح زیر نامگذاری شده‌اند:

کارخانه‌های آسفالت معمولی

کارخانه‌های آسفالت نیمه اتوماتیک

کارخانه‌های آسفالت تمام اتوماتیک

آسفالت های سطحی 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

آسفالتهای سطحی

1-1مقدمه :

آسفالتهای سطحی یک لایه نازک وکم خرج رویه آسفالتی است که معمولا برای راههای اصلی وفرعی که میزان آمد و شد آنها زیاد نباشد ( کمتر از 300 بوسیله نقلیه سنگین در روز ) بکار می رود آسفالتهای حفاظتی یا سطحی به آن گروه از عملیات آسفالتی اطلاق می شود که جهت پوششی ومحافظت سطح راه در مقابل عوامل جوی وجلوگیری از فرسایش آن توسط آمد و شد وسایل نقلیه اجرا می شود این نوع آسفالت را میت وان در بسته های خاکی شنی ویا رویه های آسفالتی وبتنی اجرا نمود.

ضخامت لایه آسفالت سطحی معمولا کم است و در نتیجه کمک قابل ملاحظه ای بر افزایش باربری سیستم روسازی می کند ضخامت آسفالتهای سطحی کمتراز 5/2 سانتیمتر است و علی الاصول جز روسازی راه محسوب نمی شدند بنابراین رویه آسفالت سطحی باید بر روی سطح آماده شده راهی که دارای قابلیت باربری که دارای قابلیت باربری کافی است ساخته شود رویه آسفالت سطحی ممکن است دریک لایه و یا چند لایه ریخته شود.

هر یک از لایه های آسفالت سطحی به این ترتیب ساخته می شود که ابتدا قیر لازم بمقدار کافی بر روی سطح آماده شده راه پخش و سپس بر روی آن بمیزان لازم مصالح سنگی پخش شده با غلتک زدن کوبیده می شود تا حدود دو سوم قطر دانه های در قیر فرو رود هرگاه لازم باشد که رویه آسفالت سطحی در چند لایه ساخته شود مصالح ساخته شود مصالح سنگی درشت دانه ترد رلایه های زیرین و مصالح سنگی ریزدانه در لایه های بالایی بکار میرود تا دانه ها دریکدیگر قفل و

بست و سطح نهایی بدست آمده و دارای خلل و فرج کمتری باشد. آسفالت های سطحی چند لایه ای در صورتی که ضخامت کل لایه آسفالت سطحی قابل توجه باشد علاوه بر دارا بودن مزایای آسفالت های سطحی نازک میتوانند بر قدرت باربری سیستم روسازی نیز بیافزاید. در برخی از انواع آسفالتهای حفاظتی حتی مصالح سنگی هم مصرف نمی شوند بعضی فقط به بخش قیر بر بسته آماده شده خاکی ما شنی و یا آسفالته راه اکتفا می شود و همچنین بمنظور جلوگیری از گرد وغبار ناشی از حرکت وسایل نقلیه بکار می رود. 1

2-1 موارد کاربرد آسفالتهای سطحی :

1. در راههائیکه تکمیل ضخامت لایه روسازی و با رویه راه در چند مرحله انجام می شود گاهی اوقات از آسفالت سطحی در نخستین مرحله اجرای طرح استفاده می کنند تا در مرحله بعدی آنرا با آسفالت گرم ویا بتنی سیمانی روکش وتقویت نمایند

2. درراههائیکه احداث رویه های بتنی سیمانی ویا بتنی آسفالتی از نظر فنی اقتصادی ومیزان درآمد و شد قابل توجیه نیست بعد از روسازی آنرا با یک دو لایه آسفالت سطحی رویه سازی می کنند.

3.سطوح تیره رنگ رویه های سیاه آسفالتی اغلب بعلت فقدان درخشندگی لازم و محدود کردن وسعت دید رانندگان بهنگام نسبت خطراتی ایجاد می کند این نقص عمده را می توان با اجرای یک لایه آسفالت سطحی با مصالح سنگی شفاف و روشنی برطرف کرد.

4. آسفالت سطحی از نفوذ آب وهوا و یخبندان در قشرهای روسازی ورویه های که بمرور زمان فرسایشی یافته خشک و هوا زده و ترک خورده اند جلوگیری می کند و بدین ترتیب مانع کاهش ناب آوری وتوان بارپذیری راه می شود.

5. غبار ناشی بسترراههای شنی و خاکی ویا ایجاد یک لایه نسبتا مقاوم از طریق پخش لایه های متعدد ومتناوب قیر بر روی این بسترها یکی از موارد کاربرد آسفالت سطحی است زیرا لایه قیری سطح راه غیرقابل نفوذ نموده و مانع اشتباع لایه های خاکی راه در برابر نفوذ آب می شود و بدین ترتیب موجب ثبت وتقویت و تحکیم و در نهایت افزایش نسبی تحمل بارپذیری راه می شود.

6.اغلب راههای آسفالتی که نواقصی اساسی و زیربنایی ندارد ولی در سطح آنها آسیب دیدگاهی ایجاد شده است می توان نخست با انجام تعمیرات و لکه گیری این نواقص را اصلاح نموده و سپس با اجرای آسفالت سطحی یک لایه ی ویا دو لایه ی برای آن آرایشی نوین که یک نواخت هم باشد تامین کرد و عمر مفید آنرا افزایش داد.

7. سطوح آسفالتی قیرزده و لغزنده ویا رویه های بتنی صیقل یافتند و غالبا بعلت فقدان تاب لغزشی بویژه بعد از بارندگی وبهنگام خیس بودن سطح راه برای وسایل نقلیه حوادث زیان آوری ایجاد می نماید اجرای آسفالت سطحی بر روی این سطوح لغزنده بعنوان یک تجربه مفید در جهت تامین بی خطری و اصلاح و افزایشی ناب لغزشی سطح راه کاربرد رایج ومتداولی دارد. 3

تحقیق در مورد روکش آسفالت خیابان ها 5 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

روکش آسفالت خیابان ها

عوامل موثر

عوامل موثر در انتخاب نوع آسفالت چیست؟

نوع روکش و آسفالت را می توان به سادگی با توجه به حجم ترافیک شهری در خیابان و نوع خاک انتخاب نمود اما گاهی انتخاب روکش آسفالت آنقدر پیچیده می شود که باید با توجه به تحقیقات و پژوهش های سنگین صورت گرفته و فاکتور های مهم و وزین مانند چرخه هزینه زندگی انتخاب کرد. هر گاه که در انتخاب از متدولوژی استفاده شود باید سبک انتخاب شده عینی، منطقی، علنی، قابل توضیح و مهم تر از همه این که بهترین معیار برای پرداخت کننده مالیات را در بر داشته باشد.

بسیاری از آژانس های سازنده بزرگراه های ایالات متحده امریکا درصددند تا روند روکش کردن خیابان ها را مورد بررسی و بازبینی قرار دهند تا نسب به رعایت اصول و الگوهای آسفالت کاری مطمئن شوند. در برخی از ایالات تصمیم گیری در این خصوص فقط بر عهده سازمان مرکزی است و در برخی دیگر به سازمان ها و ادارات زیر مجموعه نیز تفیذ اختیار شده است.

روکش کردن خیابان ها کاری بسیار دشوارتر از آسفالت کردن مسیر درب منزل تا پارکینگ اتومبیلتان است. اما آسفالت کردن خیابان ها با این نوع آسفالت بسیار متفاوت است چرا که آسفالت مطلوب می بایست در برابر ترافیک و عبور و مرور سنگین اتومبیل ها و بدی شرایط آب و هوایی بسیار مقاوم بوده و از نظر همواری به گونه ای باشد که بتوان بر روی آن هاکی بازی کرد.

همچنین اگر عمل آسفالت کردن خیابان ها به خوبی صورت گرفته و از آن به خوبی محافظت شود جذابیت خاصی را به خیابان ها و خانه ها ومغازه ها می بخشد. به همین جهت است که طراحان و مهندسین با استفاده از خلاقیت خود تغییرات جالبی را در رنگ و الگوی آسفالت کاری پدید آورده اند. باید از آسفالت خیابان ها طوری محافظت شود که در زمستان ها در اثر برف و یخبندان آسیبی نبیند و در تابستان هم آلودگی و کثیفی بر آن تاثیر گذار نباشد. اگر آسفالت این گونه باشد بدیعی است که مقرون به صرفه، بادوام و دائمی خواهد بود و همچنین نگهداری از آن نیزراحت تر می باشد.

برای تحقق این امر سه فاکتور اساسی وجود دارد که عبارتند از:

1)طراحی مناسب

2)استفاده از مصالح و مواد مرغوب

3)اجرای صحیح عملیات ساخت و زیرسازی ومهمتر از آن نظارت صحیح

تاثیرطراحی مناسب چیست؟

اگر طراحی دقیق و مناسب باشد می توان گفت که خیابان آسفالت شده تا 20 سال به همان صورت اولیه و بدون مشکل باقی می ماند.

شالوده: جاده از زمین و خاک درست شده است پس می بایست کار زیرسازی آن را با استفاده از مواد جامد شروع کرد.

*زیرسازی خیابان می بایست هموار، قرص و محکم باشد و در بستر حمل و نقل شهری واقع شود. به هیچ عنوان استفاده از تن مایه های گیاهی و حیوانی و خاک های سطحی در زیرسازی تجویز نمی گردد.

*حدود 6 تا 8 میلیمتر از سطح بالایی زیرسازی باید با سنگ ریزه های زبر و در عین حال متراکم پر شود.

*برای عریض سازی و زیرسازی دوباره خیابان باید مجددا عملیات زیرسازی با سنگ ریزه ها صورت گیرد تا زه کشی محل اجرا با اطمینان بیشتری انجام شود.

روکش کردن: آنچه می بینیم و به نظر مناسب می آید ملزوما مطلوب نیست. به عنوان مثال اگر روکش خیابان در نظر صاف و هموار می آید دلیل بر مطلوب بودن و مناسب بودن آن نیست. در واقع آنچه فاکتور اصلی در مطلوب بودن آسفالت مد نظر است تراکم و ضخامت آسفالت اجرایی است.

*راههای ورودی و اختصاصی به کمترین تراکم ضخامت یعنی چیز در حدود 50 میلیمتر آسفالت مخلوط گرم نیازمند است.

*ضخامت هر لایه آسفالت معمولا سه چهارم ضخامت آسفالت نرم و مخلوط و گرم است. پیمانکار می بایست در قراردادش میزان ضخامت و تراکم روکش را بطور دقیق ذکر کند تا ابهامات در این مورد از بین رفته و از هر گونه کارشکنی ممانعت به عمل آید.

*برای اینکه دوام آسفالت بیشتر شود بهتر است که 50 میلیمتر به زیرسازی و 40 میلیمتر به لایه های رویی و سطح خیابان اختصاص یابد.

زه کشی: هنگامیکه آب بر آسفالت ها جاری می شوند و از مسیر خانه ها روان شده و از زیر سازی آسفالت عبور می کنند، تهدید کننده است.

*روکش خیابان ها باید دارای شیب باشد_در شیب گذاری گذاشتن شیب یک چهارم اینچ در هر 5/30 معمول است.(2 سانتی متر متر برای هر یک متر عرض(

*زه کشی زیر زمینی لزومی ندارد.

*برای هر 30 متر از خیابان ارتفاع شیب می بایست 460 میلیمتر باشد.

*زه کشی باید از ساختمان ها فاصله داشته باشد و نباید اجازه داد تا آب در لبه آسفالت خیابان جمع شود.

چرا استفاده از مواد و مصالح مرغوب

*در خیابان ها که نیروی زیادی بر آن وارد نمی شود همان آسفالت HMA سنتی مناسب است. در بیشتر موارد HL-8 مخلوط برای زیرسازی (به اندازه 19 میل متر) این قبیل خیابان ها استعمال می شود. در زیرسازی جاده های خارج از شهر و پارکینگ ها می توان از HL-3 (به اندازه 5/12 میلیمتر) برای بخش های سطحی استفاده نمود. برخی عقیده دارند که استفاده از HL-3 و یا HL-3A (به اندازه 5/12 میلی متر) به روکش و آسفالت دوام بیشتری می بخشد.

تحقیق درباره؛ استفاده از الیاف در آسفالت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

استفاده از الیاف در آسفالت

1.مقدمه

امروزه راه یکی از عوامل مهم در ارتباط و انتقال مسافران و بارها می‌باشد و از عوامل مهم روز است که بحث های بسیاری دارد و کنفرانسهای مختلفی در رابطه با آن برگزار می شود.

در راه های با آمد وشد زیاد ،در رویه راه از مصالح قیری یا سیمانی استفاده می شود .که در اثر اعمال بار این نوع رویه ها دچار تغییر شکلهایی می شود که باعث ایجاد تنشهای کششی افقی در لایه روسازی می شود که اگر این تنشها از میزان استقامت کششی مصالح بیشتر باشد باعث ایجاد ترک می گردد.

یکی از روشهای مهم برای کاهش و کنترل عرض ترکهای حاصل از کشش مستقیم استفاده از الیاف است.

به منظور ایجاد شرایط ایزوتروپ و به منظور ایجاد سیستمی که بتواند در تمام جهات به طور تقریبا یکنواخت سبب افزایش نرمی شده و مقاومت کششی را نیز حفظ کند ،استفاده از رشته های نازک و کوتاه که به صورت تصادفی در تمام جهات در آسفالت توزیع شود .روش مناسبی به نظر می رسد .این رشته نازک ،الیاف نامیده می شوند که دارای انواع و شکلهای مختلف بوده و کاربردهای متعددی دارند. ازچمله آنها الیاف فولادی ،پلیمری ،شیشه‌ای و … می باشد .

2.ترکها در آسفالت:

الف )ترک موزاییکی ( پوست ماری – سوسماری ):

این ترک به علت داشتن شباهت به پوست بدن سوسمار به این نام شناخته شده است .

این خرابی با ترک خوردن تمام و یا قسمتی از سطح رویه آسفالتی به شکل نسبتأ کوچک چند ضلعی ظاهر می‌شود که با تکرار بار گذاری بر وسعت آن افزوده می شود .

علت به وجود آمدن این نوع ترکها تغییر شکل یا خستگی بیش از حد در اثر بار گذاری بر روی لایه ها می باشد و معمولا در روسازیهای که بر روی لایه های اساس و زیر اساس که تراکم کافی نداشته و یا خاکهایی که دارای تغییر شکل زیاد و مقاومت کم می باشند ایجاد می شوند .

ب) ترک برشی (کناری ):

این ترکها به موازات محور طولی راه و به فاصله کمی از روسازی بوجود می آیند این نوع ترکها ممکن است علاوه بر ترکهای طولی دارای ترکهای عرضی نیز باشند که معمولا یک یا چند ترک طولی را قطع کرده و به روسازی منتهی می گردد.

علت بوجود آمدن این ترکها میتواند فقدان پایداری و استقامت برشی خاک یا مصالح کناره های روسازی باشد که عدم تراکم محل کنده شده و عبور وسایل نقلیه به فاصله کم از محل کنده شده باعث تغییر شکل جانبی خاک و ایجاد ترک می شود .

ج)ترکهای انقباضی :

این ترک در اثر تغییر حجم و جمع شدن رویه در اثر افت دمای محیط می باشد که معمولا عرضی بوده و گاهی به شکل مجموعه ای از ترکهای به هم پیوسته که قطعات بزرگی را تشکیل می دهند وجود دارند تفاوت بین این ترک و ترک موزاییکی این است که در این ترک سطح رویه به قسمتهای بزرگتری تقسیم شده و در گوشه ها تیزتر می باشد .

علت بوجود آمدن این ترکها استفاده قیر سفت در منطقه آب و هوایی خاص می باشد .

د)ترکهای بین دو خط:

این ترکها همان درزهای طولی بین خطوط راه هستند که به دلیل اجرای غیر هم زمان رویه آسفالتی خطوط مجاور بوجود می آیند که به علت اجرای نادرست رویه درز آنها باز مانده و با ورود آب شاهد خرابی بیشتری خواهیم بود همچنین این خرابی بین خط کناری و شانه آسفالتی راه ممکن است بوجود آید.

و)ترکهای انعکاسی :

این ترکها در سطح روکش آسفالتی و در محل ترکهایی که در سطح روسازی قدیمی بوده بوجود می آید، که علت آن حرکات قائم و افقی لایه واقع در زیر روکش آسفالتی است .

ی)ترکهای هلالی :

این ترکها در مسیر حرکت وسایل نقلیه به علت وارد شدن نیروهای شدید افقی (ترمز کردن )در سطح رویه آسفالتی بوجود می آید که علت آن میتوان فقدان چسبندگی بین لایه رویه آسفالتی و لایه زیرین آن باشد .

3.مواد افزودنی و تأثیر آن در آسفالت:

مهمترین فواید مواد افزودنی :

1)کاهش قیمت 2)کم شدن ضخامت لایه های آسفالتی 3)کم شدن مرمت های روزمره و طولانی شدن فواصل بین بهسازی رویه های آسفالتی 4)بالا رفتن فشار مجاز آسفالت 5)بکار گرفتن تولیدات جدید صنعتی و وسایل جدید در تولید و اجراء 6)بکار گرفتن ضایعات صنایع و بهداشت محیط زیست

تقسیم بندی مواد افزودنی :