آفات گیاهان زینتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

آفات گیاهان زینتی

جلسه سی و سوم

خصوصیات دشمنان طبیعی مطلوب

مقدمه :

در جلسات گذشته در مورد روش‌های کنترل آفات صحبت کردیم. در این جلسه به مبحثی تحت عنوان ویژگی‌های دشمن طبیعی مطلوب می‌پردازیم.

دانستن ویژگی‌های دشمن طبیعی برای بکار بردن آن بعنوان یک کنترل کننده‌ی مطلوب لازم و ضروری است.

* خصوصیات دشمن طبیعی مطلوب 

1) سازگاری اکولوژیکی؛ باید بین نیازهای اکولوژیک دشمن طبیعی و میزبان مخصوصا از نظر دما و رطوبت مطلوب تطابق وجود داشته باشد. برای مثال، یک دشمن طبیعی در منطقه گرمسیر را نمی‌توان وارد یک منطقه سردسیر کرد  و انتظار کارآیی مطلوب را از آن داشت.

هماهنگی زمانی و مکانی؛ باید بین فعالیت فصلی دشمن طبیعی و میزبان تطابق وجود داشته باشد. البته در کنترل گیاهان زینتی و گلخانه‌ای تطابق فصلی را می‌توان از طریق رهاسازی دشمن طبیعی به صورت مصنوعی ایجاد نمود.

فرض کنید که جمعیت آفت در اردیبهشت ماه به اوج طبیعی Peak خود می‌رسد. در حالیکه جمعیت دشمن طبیعی مثلاً در اواخر خرداد به حداکثر خود می‌رسد. بنابراین دشمن طبیعی نمی‌تواند در موقع مناسب مؤثر باشد زیرا آفت زودتر خسارتش را وارد کرده است .

در مورد پارازیتوئیدها وجود هماهنگی داخلی (Internet synchronization) با میزبان ضروری است. به عبارتی پارازیتوئید باید قادر باشد مراحل رشد و نمو را در داخل بدن میزبان طی کند و تبدیل به حشره کامل شود. اگر پارازیتوئید نتواند به حشره کامل تبدیل شود لازم است که در هر نسل آفت، یک رهاسازی مجدد وجود داشته باشد. این مسئله در مورد آفات گلخانه‌ای و آفات گیاهان زینتی مقرون به صرفه نیست.

روش‌های مختلف رهاسازی دشمنان طبیعی

بطور کلی رها سازی دشمنان طبیعی به سه صورت انجام می‌شود :

2) رها سازی تلقیحی یا (Inoculative release)؛ در این روش دشمن طبیعی یک بار تکثیر و رهاسازی می‌شود. این دشمن طبیعی برای همیشه در اکوسیستم و در محیط مستقر می‌شود و آفت را تحت کنترل در می‌آورد. یکی از جالب‌ترین روش‌های کنترل آفات است که به آن کنترل بیولوژیک کلاسیک هم اطلاق می‌شود.

3) روش رهاسازی تلقیحی فصلی یا (Seasonal inoculative release)؛ برای کنترل بیولوژیک آفات گیاهان گلخانه‌ای از روش رهاسازی تلقیحی فصلی استفاده می‌شود. در این روش در ابتدای فصل یا در زمانی که آفت در گلخانه ظاهر می‌شود دشمن طبیعی رهاسازی می‌شود و تا انتهای فصل دشمن طبیعی فعالیت می‌کند و آفت را تحت کنترل در می‌آورد. در واقع این روش در مواردی استفاده می‌شود که امکان ادامه کنترل بیولوژیک یا ادامه بقای دشمن طبیعی در شرایط گلخانه در طی سال‌های متوالی وجود ندارد.

4) روش رهاسازی اشباعی یا (Inundative release)؛ در هر زمانی که نیاز باشد دشمن طبیعی را در محیط رهاسازی می‌کنند. و کلاً بقا دشمن طبیعی در محیط هدف نیست، بلکه رهاسازی دشمن طبیعی و کاهش جمعیت آفت کفایت می‌کند. اگر مجدد جمعیت آفت افزایش پیدا کرد رهاسازی دیگری انجام می‌شود.

5) واکنش به تراکم؛ دشمن طبیعی مطلوب باید به سرعت به تغییرات جمعیت میزبان یا آفت واکنش نشان دهد. یعنی وقتی که جمعیت آفت افزایش پیدا می‌کند، دشمن طبیعی باید به این افزایش تراکم میزبان یا آفت، بسرعت  واکنش نشان دهد و جمعیت خود را افزایش دهد. وقتی که جمعیت میزبان کاهش پیدا می‌کند جمعیت دشمن طبیعی یا پارازیتوئید یا پرداتور هم کاهش پیدا کند.

6) ظرفیت تولید مثل؛ سرعت رشد جمعیت دشمن طبیعی باید برابر یا بیشتر از میزبان یا آفت باشد.

مثلاً اگر آفتی در یک محدوده زمانی می‌تواند 20 نتاج ماده تولید کند دشمن طبیعی آن هم حداقل باید 20 نتاج ماده تولید کند تا دشمن طبیعی مؤثر باشد.

7) قدرت جستجوگری؛ دشمن طبیعی مطلوب باید قادر باشد میزبان یا آفت را در تراکم‌های پایین پیدا کرده و آن‌ها را مورد حمله قرار دهد یا پارازیته کند. دشمنان طبیعی مؤثر از قدرت جستجوگری بالایی برخوردارند و می‌توانند جمعیت میزبانشان را در سطوح پایین تحت کنترل در بیاورند. درحالیکه دشمنان طبیعی که از قدرت جستجوگری پایینی برخوردارند عموماً قادر به پیدا کردن میزبان در تراکم‌های پایین نیستند.

8) اختصاصی بودن میزبان؛ مؤثرترین دشمنان طبیعی مونوفاژ هستند. دشمنان طبیعی با طیف میزبانی محدود نسبت به دشمنان طبیعی با طیف میزبانی وسیع در کنترل آفات موفق‌تر هستند.

دشمنان طبیعی که طیف میزبانی وسیع دارند خیلی در کنترل آفات مؤثر نیستند. دشمنان طبیعی پلی‌فاژ بدلیل اینکه در روی یک میزبان تمرکز پیدا نمی‌کنند عموماً قادر به کنترل یک آفت خاص نیستند. و نمی‌توانند به سرعت به تغییرات جمعیت یک آفت خاص واکنش نشان دهند. در حالیکه دشمنان طبیعی مونوفاژ و در مواردی الیگوفاژها بسرعت به تراکم جمعیت میزبان خودشان واکنش نشان می‌دهند.

9) هیپرپارازیتیسم؛ هیپرپارازیتیسم رشد و نمو یک پارازیتوئید روی یک پارازیتوئید دیگر است و به عنوان یک پدیده منفی در برنامه‌های کنترل بیولوژیک قلمداد می‌شود.

آفات گیاهان زینتی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

ارتباط حشرات با زندگی انسان

 مقدمه :

در گذشته‌های دور تا کنون حشرات به شکل‌های مختلف با زندگی انسان ارتباط داشته‌اند و براساس این ارتباط حشرات را به دو گروه تقسیم می‌کنیم:

1- حشرات مفید؛

2- حشرات مضر.

   آیا تغذیه زنبورها از گل‌ها باعث خسارت به آن‌ها می شود؟

تحقیقات نشان داده است که زنبور عسل به ازای هر یک ریال عسلی که تولید می کند 4 برابر آن در افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی از طریق گرده افشانی نقش دارد؛ و لذا این نظریه به هیچ وجه درست نیست. گروه دیگر از حشرات مفید، حشرات حشره‌خوار هستند و به دو گروه شکارگرها و پارازیتوئیدها تقسیم می‌شوند. حشرات شکارگر، حشراتی هستند که از طریق تغذیه حشرات آفت را مورد استفاده قرار می‌دهند و جمعیت آن‌ها را در طبیعت کنترل می‌کنند مانند کفشدوزک‌های خانواده ککسی نلیده ( Coccinellidea ) که حشرات کامل که لاروهای آن‌ها از شته تغذیه می‌کنند یا بال توری‌های خانواده‌ی کرایزوپیده ( Chrysopidae ) که آن‌ها هم شکارگر شته هستند.

 گروه دیگر از حشرات مفید پارازیتوئیدها هستند که تخم خود را بر روی بدن میزبان یا در داخل بدن میزبان قرار می‌دهند و بعد از اینکه لاروشان از داخل تخم خارج شد محتویات بدن میزبان‌شان را مورد تغذیه قرار می‌دهند و بعد از کامل شدن، و از بدن میزبان خارج می‌شوند و میزبان هم از بین خواهد رفت.

 چه حشراتی در بعضی از شرایط مفید و در بعضی از شرایط دیگر مضر می‌باشند؟

از سال 1900 تا 1920 چندین گونه از کاکتوس‌ها وارد استرالیا شدند. کاکتوس‌ها فاقد دشمن طبیعی بودند و هیچ موجود زنده‌ای از این گیاهان تغذیه نمی کرد. به همین دلیل به آفت بسیار مهمی تبدیل شدند و میلیون‌ها هکتار از مزارع استرالیا را تحت پوشش قرار دادند. بعدها محققین استرالیایی پروان‌هایی بنام ( Cactoblastis cactorum ) را وارد استرالیا کردند و کاکتوس‌ها را بطور کامل تحت کنترل در آوردند در حالیکه همین حشره ممکن است در شرایط دیگر بعنوان یک آفت مطرح شود.

 گروه دیگر از حشرات مفید، حشرات پاکسازی کننده محیط هستند و به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:

 الف) حشرات مدفوع‌خوار؛ مانند سوسک‌های خانواده اسکارابیده ( Scarabaeidae )که از مدفوع جانوران در اکوسیستم‌ها تغذیه می‌کنند، و به این طریق محیط را هم از فضولات حیوانات پاک می‌کنند، و هم از افزایش جمعیت مگس‌های مضر جلوگیری می‌کنند.

 ب) حشرات لاشه‌خوار؛ مانند مگس‌های خانواده کالیفوریده ( Calliphoridea ) و سوسک‌های خانواده درمستیده ( Dermestidae ) ، که لاشه جاندارانی را که در طبیعت از بین می‌روند مورد تغذیه قرار می‌دهند و بدین ترتیب محیط را پاکسازی میکند.

گروه دیگر از حشرات مفید، حشرات خاکزی هستند بسیاری از حشرات یک بخش یا کل دوره زندگی خودشان را در داخل خاک سپری می‌کنند و از این طریق می‌توانند در بهبود خصوصیات فیزیکی خاک نقش داشته باشند.

گروه بعدی از حشرات مفید، حشراتی هستند که بعنوان غذای سایر جانداران و یا حشرات با ارزش غذایی مطرح هستند. حشرات توسط گروههای مختلفی از موجودات مورد تغذیه قرار می‌گیرند، بعنوان  مثال دوزیستان مانند قورباغه‌ها، مارمولک‌ها، بعضی از موش‌ها و بعضی از گونه‌های پرندگان به ویژه بعضی از آن‌ها که مختصراً از حشرات تغذیه می‌کنند. این پرندگان ارزش زیبایی شناختی دارند و چنانچه این حشرات در محیط نباشند این پرندگان هم که در واقع بصورت تخصصی از حشرات تغذیه می کنند از بین می‌روند.

گروه دیگر از حشرات مفید حشراتی هستند که ارزش هنری دارند مانند پروانه‌ها، حتی در شعر بسیاری از شعرای ما از پروانه استفاده شده است.

انواع حشرات

1- حشرات مفید

1- حشرات گرده افشان

2- حشرات تولید کننده فرآورده‌های تجاری و غذایی

3- حشرات حشره‌خوار   

الف- شکارگرها

 ب- پارازیتوئیدها

2-حشرات مضر

4- حشرات پاکسازی کننده محیط

الف- مدفوع‌خوار

 ب- لاشه‌خوار

5- حشرات خاکزی

6- حشراتی با ارزش غذایی

7- حشراتی با ارزش هنری 

 حشرات مضر

حشرات مضر بطور کلی به سه گروه اصلی تقسیم می شوند:

۱- حشراتی که از گیاهان تغذیه می‌کنند؛

۲- حشراتی که از فرآورده‌های انباری تغذیه می‌کنند؛

۳- حشراتی که انسان و سایر جانوران را مورد حمله قرار می‌دهند.

حال به شرح هر یک از این سه گروه می‌پردازیم.

1- حشراتی که از گیاهان تغذیه می‌کنند

الف) حشراتی که از گیاهان تغذیه می‌کنند ممکن است بصورت مستقیم به گیاه خسارت وارد کنند. مثل ملخ‌ها، لارو پروانه‌ها و سوسک‌ها که مستقیماً از بخش‌های مختلف گیاه تغذیه می‌کنند اعم از برگ، گل، میوه و چوب.