تحقیق درباره؛ ایروبیک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

ایروبیک – آمادگی هوازی واصول تمرینات آن

درچند سال اخیر بحث تمرینات ایروبیک درسطح جامعه وبخصوص بین زنان متداول شده وسئوالات گوناگونی دراین زمینه ازطریق ایمیل از من پرسیده میشود, لذابرآن شدم تامفاهیم اساسی ازاین بخش تمرینات بدنسازی رازودتر ازموعدی که درنظرداشتم دروبلاگ (بخش بدنسازی ) قراردهم که امیدوارم مورد استفاده قراربگیرد.

تمرینات ایروبیک(به معنای مصطلح) که دراصل تمرینات هوازی دربحث بدنسازی میباشند دارای تعاریف علمی واصول خاصی هستند . به غلط دربین برخی افرادجامعه , تعدادی حرکات ریتمیک (وهمراه باآهنگ) ,به تمرینات ایروبیک مشهورشده اند .یادآوری این نکته ضروریست که اینگونه تمرینات( حرکات ریتمیک وهمراه باآهنگ) دربهبودآمادگی هوازی افراد ودرنتیجه بالارفتن قابلیتهای تنفسی وریوی تاثیرگذارمیباشندبه شرط رعایت کردن اصول تمرین . درکل منظور ازهوازی این است که بدن (عضلات ) برای مصرف انرژی مورد نیازخود درفعالیت ها,میبایست مواد انرژی زارادرحضور اکسیژن به انرژی تبدیل نماید.

اما مفاهیم مهم واساسی درتمرینات هوازی

برای شناخت عمیق ترودرنتیجه اجرای بهتر تمرینات هوازی می باید بابرخی اصطلاحات علمی (که بسیارمشابه همدیگر هستند ) دراین زمینه آشنا شویم که من آموزش آنهارابصورت پرسش وپاسخ مطرح میکنم .

سئوال 1- سیستم هوازی چیست ؟

پاسخ : به مجموعه فرآیندهای سوخت وسازدرداخل بدن اطلاق میشود که دراین فرایند تجزیه کربوهیدراتها(قندها) – اسیدهای چرب(چربی ها)درحضور اکسیژن تنفسی به انرژی موردنیازبدن تبدیل میشوند.

سئوال 2- فعالیت های هوازی کدامند؟

پاسخ : به فعالیتهای گفته میشود که باشدت متوسط ومدت زمان نسبتا طولانی انجام شده وگروههای عضلانی بزرگ بدن رافعال میکنندواجرای آنها به حضور اکسیژن تنفسی وابسته است.

سئوال3- استقامت هوازی یعنی چه؟

پاسخ : توانایی وتحمل بدن فردجهت مقاومت دربرابرخستگی درورزشهای طولانی مدت رااستقامت هوازی یا استقامت قلبی - تنفسی گویند.

نکته ( استقامت عضلانی با استقامت قلبی - تنفسی متفاوت است )

سئوال 4- ظرفیت هوازی چیست؟

پاسخ : به حداکثر توانایی مصرف اکسیژن توسط بدن درفعالیتهای شدید وطولانی مدت ظرفیت هوازی گفته میشود که به آن Vo2max نیز میگویند.

سئوال 5- آمادگی هوازی چیست ؟

پاسخ : حداکثر توانایی دستگاه تنفسی(ریه ها – قلب – عروق) جهت جذب وانتقال اکسیژن به عضلات راآمادگی هوازی می نامند.

سئوال 6- آستانه هوازی یعنی چه ؟

پاسخ : به حداقل شدت ومدت تمرین برای اثرگذاشتن برآمادگی هوازی , آستانه هوازی گفته  میشود.(بصورت عمومی حداقل شدت تمرین برای دستیابی به آستانه هوازی 70 درصد ضربان قلب یا 55درصد حداکثر اکشسیژن مصرفی یا 20دقیقه مدت تمرین توصیه میگردد)

سئوال 7- فعالیتهای بی هوازی کدامند ؟

پاسخ : به آن دسته ازفعالیتهای بدنی که اجرای آنها به حضور ومصرف اکسیژن وابسته نیست اطلاق میشود.(مانند انواع پرتابها- دوی 100متر- پرشها – وفعالیتهایی که باسرعت بالادرمدت زمان کوتاه < بین چند ثانیه تا3دقیقه> انجام میشوند)

سئوال 8- آستانه بی هوازی به چه معناست؟

پاسخ : به شدتی ازتمرین گفته میشود که اکسیژن مصرفی جهت تامین انرژی موردنیاز کافی نبوده ومقدار(سطح ) اسیدلاکتیک عضله وخون بالارود.

نکته (هرچه آستانه بی هوازی درورزشکاری بیشتر باشد, موفقیت اودرفعالیتهایی ازنوع استقامتی  بیشتر خواهد بود)

سئوال 9- شدت تمرینات هواز ی راچگونه کنترل نماییم ؟

پاسخ : درنظرگرفتن حداکثر اکسیژن مصرفی معیاربسیارخوبی است که محدودیت هایی نیزدارد(گرانی وآزمایشگاهی بودن آن)-اما جایگزین کردن محدوده ای ازضربان قلب بسیارساده ومطلوب است , که به دوروش ازضربان قلب درکنترل شدت تمرین استفاده میگردد

الف) براساس ضربان قلب ذخیره ای (روش کاروونن) :

برای این روش باید مراحل زیرراانجام داد

1-    الف- حداکثرضربان فرد راباتوجه به فرمول (سن – 220= حداکثرضربان قلب فرد) بدست آورد

2-    الف- ضربان قلب استراحت (هنگام بیدارشدن وقبل ازبرخاستن ازرختخواب) راشمرد

3-    الف- حداکثر ضربان فرد رامنهای ضربان قلب استراحت نمایید.(بدست آمدن ضربان قلب ذخیره ای)

4-    الف- 60 تا 80 درصد ضربان قلب ذخیره ای رامحاسبه کنید.

5-    الف- عددحاصله ازمرحله قبل را به ضربان قلب استراحت اضافه نمایید

به نظر مشکل وزیاد شده نه ؟! ولی خیلی خیلی ساده است . به مثال توجه کنید

مثال: فرض کنیم شما یک ورزشکار هستید با سن 20سال- حالابااستفاده ازروش کارونن می خواهیم بدانیم محدوده شدت تمرین شمابرای بهبود آمادگی هوازی درتمرینات چقدراست؟

1-                                           200= سن شما (20) – 200

2-                                           ضربان قلب استراحت شما پس ازبیدارشدن وقبل ازبرخاستن ازرختخواب = 60 ضربه دردقیقه

3-                                           (ضربان قلب ذخیره ای شما) 140= 60- 200

4-                                           60 درصد ضربان قلب ذخیره ای شما : 84= 60% ×140

5-                                           80درصدضربان قلب ذخیره ای شما : 112= 80%×140

باتوجه به اعداد حاصله شدت تمرینی که باعث بالارفتن آمادگی هوازی شما شود شدتی است که ضربان قلب شمادر آن تمرین بین 112 تا144 ضربه دردقیقه شود.

راحت بود ؟ حتماراحت بود

نکته مهم : رعایت نکردن شدت تمرین بصورت اصولی میتواند صدمات خطرناک وگاهی جبران ناپذیر به فرد وارد آورد- پس این محاسبات ساده رادرتمرینات هوازی خود جدی بگیرید.

ب) براساس ضربان قلب حداکثر :

این روش ازروش کارونن بسیارساده تروکاربردی تراست . معمولا شدت تمرین برای حفظ یاآمادگی هوازی ورزشکار بین 70 تا85 درصد حداکثر ضربان قلب توصیه میشود به مثال زیر دقت کنید:

شما فردی هستید ورزشکار باسن 20 سال – حداکثر ضربان قلب شما باتوجه به فرمول ( سن – 220) عدد 200 خواهد بود- 70 درصد عدد 200میشود 140 و 85درصد عدد200 میشود 170

پس شما بایستی تمرین آمادگی هوازی خود رابه شدتی انجام دهید که ضربان قلب شما بین 140 تا 170 ضربه دردقیقه باشد.این روش واقعا ساده بود نه؟

درجدول زیر مشاهده میکنید که درصد ضربان قلب به روش کارونن با درصد حداکثر اکسیژن مصرفی فرد برابراست وازدقت بالاتری برخوردارمی باشد .

حداکثر

اکسیژن مصرفی

درصدبرحسب

ضربان قلب ذخیره ای

درصدبرحسب

حداکثرضربان قلب

50

50

66

55

55

70

60

60

74

65

65

77

70

70

81

75

75

85

80

80

88

85

85

92

90

90

96

آمادگی جسمانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

ترکیب وزن

تودهٔ جسم را مى‌توان به دو نوع بافت تقسیم کرد: یکى بافت بدون چربى که شامل عضلات، استخوان و اندام‌ها مى‌باشد و دیگرى بافت چربی. درصد نسبى بافت بدون چربى و بافت چربى که ساختار و ترکیب بدن را تشکیل مى‌دهند مى‌تواند به‌عنوان معیار ترکیب بدن باشد. ترکیب بدن به دلایل مختلف مهم است:

۱. نسبت بالاى بافت بدون چربى نشانه‌اى از ظرفیت بالاى انجام کار است و نسبت بالاى بافت چربى با ظرفیت انجام کار رابطهٔ منفى دارد؛

۲. وزن اضافى ناشى از بافت چربى به بار و مقاومت کار در موقع حرکت بدن اضافه مى‌شود؛

۳. چربى اضافى مى‌تواند دامنهٔ حرکت را محدود کند؛

۴. چاقی، شخص را در معرض خطر سکته و ابتلاء به بیمارى قلبى و عروقی، فشار خون و مرض قند قرار مى‌دهد.

ترکیب بدن همچنین مى‌تواند به‌دلیل اثرى که بر احساس فرد مى‌گذارد مهم باشد. جوامع زیادى براى اندام‌هاى ورزیده ارزش قائل هستند. چاقى ممکن است به خودپندارى به شکل منفى کمک کند؛ لذا براى اشخاص چاق ایجاد ارتباط با دیگران دشوار مى‌شود. به یاد داشته باشید که هر شخص مقدارى بافت چربى دارد که براى حفاظت، پوشش و عایق‌سازى و ذخیرهٔ انرژى لازم است. زنان به حداقل بافت چربى )در حدود ۱۲ درصد از وزن بدن خود( براى حمایت کارکردهاى فیزیولوژیک دورهٔ باردارى نیازمند هستند. تنها وزن اضافى ناشى از بافت چربى با آمادگى جسمانى و تندرستى ارتباطى منفى دارد.

افراد مى‌توانند از دو عامل اصلى محیطى یعنى رژیم غذایى و ورزش براى تنظیم مقدار نسبى بافت‌هاى بدون چربى و چربى بدن خود استفاده کنند. انسان مى‌تواند غذاى زیادى مصرف کند که منجر به ذخیرهٔ چربى اضافى مى‌شود. چون فعالیت جسمى نیاز به انرژى دارد، بدن کالرى حاصل از غذاى مورد استفاده را براى فعالیت قرار داده، از ذخیره شدن آن به‌عنوان بافت چربى جلوگیرى مى‌کند.

حفظ و نگهدارى ترکیب بدن تا اندازه‌اى به تعادل بین کالرى مصرف شده در رژیم غذایى و میزان متابولیک به‌ اضافهٔ مقدار فعالیت جسمى که انجام مى‌دهید مربوط مى‌شود. میزان متابولیک، مقدار انرژى است که در زمان معینى براى ادامهٔ کارکرد بدن مصرف مى‌شود. افراد از این نظر باهم متفاوت هستند. برخى از افراد کالرى بیشترى نسبت به دیگران براى ادامهٔ زندگى مصرف مى‌کنند. میزان متابولیک تحت کنترل هورمون‌هاى مختلفى است؛ لذا به راحتى نمى‌توانید در کوتاه مدت آن را تغییر دهید. در مقابل، مى‌توانید سطح فعالیت و ورزش خود را به‌طور روزانه کنترل کنید.

ترکیب بدن و ورزش

بافت چربى در طى دو دوره به‌ سرعت افزایش مى‌یابد. شش ماه اول بعد از تولد و دوباره در اوایل دورهٔ نوجوانی. در دختران این افزایش در سراسر دورهٔ نوجوانى ادامه مى‌یابد، در حالى که در پسران این افزایش متوقف شده، ممکن است براى مدتى معکوس شود. بافت عضلانى نیز در دورهٔ طفولیت به سرعت رشد و نمو مى‌کند و سپس در دورهٔ کودکى به حالت یکنواخت در مى‌آید و دوباره در دورۀ نوجوانى و جهش رشد به‌طور چشمگیر و قابل توجه در پسران افزایش مى‌یابد. رژیم غذایى یا ورزش ممکن است این الگوى عمومى را تغییر دهد. بیش از حد غذا خوردن منجر به وزن اضافى همراه با چربى خواهد شد و گرسنگى کشیدن مى‌تواند منجر به کاهش بیش از اندازهٔ سطوح چربى بدن شود، به‌طورى‌که بدن انرژى مورد نیاز خود را از شکستن بافت عضلانى و استفاده از آن به‌دست مى‌آورد و در نتیجه بافت عضلانى را ضایع مى‌کند. ورزش، کالرى و انرژى را مى‌سوزاند و به‌صورت بالقوه ترکیب بدن را تغییر مى‌دهد، بنابراین رابطهٔ بین ترکیب بدن و ورزش مستلزم توجه دقیق است.

در هر دو تحقیقات مقطعى و بلند مدت، پژوهشگران رابطهٔ بین ورزش و ترکیب بدن را آزمایش کرد‌ه‌اند. تحقیقات مقطعى عموماً نشان داده‌اند که درصد چربى بدن جوانان ورزشکار در مقایسه با کودکان گوشه‌گیر پائین‌تر است )پاریزکوا، ۱۹۷۳(. با وجود این، غیر ممکن است بتوان از طریق تحقیقات مقطعى تعیین کرد که شیوۀ زندگى فعال منجر به لاغر شدن بدن مى‌شود )ممکن است کودکان لاغر فعالیت را راحت‌تر تشخیص دهند، لذا شیوهٔ زندگى فعال را اختیار کنند(. تحقیقات بلند مدت ارزش بیشترى در خصوص مطالعهٔ روابط بین سطوح فعالیت و ترکیب بدن را دارند، بنابراین در هر کجا که امکان داشته باشد، دربارهٔ اطلاعات مربوط به تحقیقات بلند مدت بحث خواهیم کرد.

پاریزکوا یک رشته تحقیق در زمینهٔ ترکیب بدن و سطوح فعالیت پسران و دختران در چک و اسلواکى سابق انجام داد. تحقیق نخست از نوع مقطعى بود و یکى از چند تحقیقى بود که کودکان کم سن و سال را مورد آزمایش قرار داد. تحقیقات دیگر او از نوع بلند مدت بودند. در تحقیق مقطعی، ولانسکى و پاریزکوا )۱۹۷۶( اندازه‌هاى چربى زیر پوست دو گروه از کودکان را که سن آنها بین ۲ تا ۵ سال بود باهم مقایسه کردند. یک گروه از کودکان در کلاس ویژهٔ تربیت بدنى همراه با والدین خود شرکت کردند، در حالى که گروه دیگر در هیچ نوع برنامه و کلاس تربیت بدنى شرکت نکردند. چربى زیر پوست کودکانى که در کلاس تربیت بدنى شرکت کرده بودند، حتى در این سن کم، در سطح پائینى بود.

ترکیب بدنى سالخوردگان

به‌طورى که در مباحث قبلى ملاحظه شد وزن کلى بدن افراد معمولاً در بزرگسالى افزایش مى‌یابد که بازتاب تجمع چربى است؛ سپس بعد از ۵۰ سالگى وزن کلى بدن کاهش مى‌یابد که این امر نیز بازتاب کاهش تودهٔ عضلانى بدن است، نه کاهش وزن چربی. در دورهٔ سالخوردگى و پیرى کاهش سختى و وزن استخوان و بافت عضلانى هر دو مى‌تواند اضافه شدن بافت چربى را بپوشاند. شواهد دیگر پیشنهاد مى‌کنند که این تغییرات در ترکیب بدن پیامد غیرقابل اجتناب کهولت و پیرى است؛ براى مثال، شفارد)۱۹۷۸ ب( اطلاعات به‌دست آمدهٔ پالوک، فروتا و آزانو )۱۹۷۴ و ۱۹۷۸( را در مورد افراد شرکت‌کننده در رشتهٔ دو و میدانى که سن آنها بین ۴۰ تا ۷۰ سال یا بیشتر بود جمع‌آورى کرد. این افراد با افزایش سن تمایلى براى افزایش وزن یا چربى بدن خود نداشتند. علاوه بر این، سالخوردگانى که هنوز در طول هفته ۳۰ تا ۴۰ میل )۴۸۰۰۰ تا ۶۴۰۰۰ متر( مى‌دویدند نشان دادند که کاهش تودهٔ عضلانى بدن آنها قابل توجه نیست.

سالتین و گریمبى )۱۹۶۸( همین‌طور در بین بزرگسالانى که به‌طور منظم در ورزش دویدن و جهت‌یابى شرکت کرده بودند اثرى از بالا رفتن وزن چربى بدن پیدا نکردند، اگرچه آنها مقدارى از وزن بدن خود را بعد از سن ۴۵ سالگى از دست دادند احتمال دارد این امر انعکاس کاهش تودهٔ عضلانى بدن باشد. هیت، هاگبرگ و احسانى )۱۹۸۱( سطوح مشابهى از درصد چربى بدن و تودهٔ عضلانى بدن را در ورزشکاران جوان و ورزشکاران پیش‌کسوتى که سن آنها در حدود ۵۰ تا ۷۲ سال بود ثبت کرده‌اند. ظاهراً، ادامه دادن تمرین‌هاى مقاومتى در دورهٔ بزرگسالى اثر مطلوبى بر ترکیب بدن آنها خواهد داشت؛ اگرچه هنوز سؤالات دربارهٔ دامنهٔ کاهش تودهٔ عضلانى بدن بعد از سن ۴۵ سالگى به جاى خود باقى است.

آیا سالخوردگانى که برنامه‌هاى ورزشى را آغاز مى‌کنند مى‌توانند تغییرات سودمندى در ترکیب بدن خود به‌وجود آورند؟ تحقیقات انجام شده براى رسیدن به پاسخ این سؤال مبهم است. بعضى از پژوهشگران تغییر کم یا هیچ‌گونه تغییرى در مورد وزن بدن، وزن چربی، یا تودهٔ عضلانى بدن در سالخوردگانى که ورزش را شروع کرده بودند به‌دست نیاوردند )آدامز و دیوریس، ۱۹۷۳؛ دیوریس، ۱۹۷۰؛ پاریزکوا و آیزلت، ۱۹۶۸(. برعکس سیدنی، شفارد و هاریسون )۱۹۷۷( کاهش تخمینى درصد چربى بدن و چربى زیر پوست را در سالخوردگانى که به مدت ۱۴ هفته در برنامهٔ تمرین مقاومتى شرکت کرده بودند به ثبت رسانیدند. تعداد کمى از سالخوردگان در این تحقیق به تمرینات خود براى یک سال ادامه دادند و وزن چربى بیشترى را از دست دادند، لیکن از وزن بدن آنها کاسته نشد. این مطلب حاکى از آن است که به تودهٔ عضلانى بدن افزوده شده است. بدیهى است، تحقیقات بیشترى براى روشن شدن یافته‌هائى که باهم تعارض دارند موردنیاز است.

آمادگی ذهنی برای شرکت در مسابقه 22 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

آمادگی ذهنی برای شرکت در مسابقه

ورزشکاری که برای شرکت در بازیهای المپیک واجد شرایط است باید با ورزشکارانی رقابت کند که شایسته ،قوی ،قابل انعطاف ،قدرتمند و ماهر میباشند.تمام این افراد انرژی و وقت زیادی را صرف نموده اند ،تا ورزشکاری نمونه شوند.ولی به هر حال ،در نهایت فقط یک قهرمان و دو برنده مدال وجود خواهند داشت .اغلب تفاوت بین فردی که مدال می گیرد با فردی که مقام مثلاً هشتم را می آورد ،فقط عدم توفیق در احراز یک یا چند ثانیه بیشتر است.مصاحبه با ورزشکارانی که موفق به احراز مقامهای عالی شده اند اغلب نشان دهنده نوعی آمادگی است که آنها را از سایرین متمایز می سازد و از بین هر ده نفر از این ورزشکاران بزرگ ،نه نفر اعلام نموده اند که مدتی از نظر روانی دوره ای سخت و دشوار داشته اند.

ورزشکاری که می خواهد با سایر ورزشکاران برجسته رقابت کند باید در مورد آمادگی ذهنی خود به درستی بیاندیشند .انتظار برنده شدن فقط به این دلیل که مسافت بیشتری را نسبت به ورزشکار دیگر طی کرده اید و یا چون وزنه سنگین تری را بالا برده اید کافی نیست .در تجزیه و تحلیل نهایی این موضوع بسیار مهم است که بتوانید تحت فشار شدید مسابقه ،آرامش خود را حفظ کنید.

این بخش به ارائه راهنماییها و پیشنهاداتی جهت آماده سازی شما برای شرکت در مسابقه می پردازد.ورزشکاران مختلف بارها این راهنمائیها را بکار برده و آن را امتحان نموده اند .به کار بستن این نکات توسط ورزشکاران باعث شده است که آنها در زمان مسابقه موفق به کسب ثبات در اجرای مهارتهایشان گردند.هر چند که کاربرد این روش معجزه نمی کند.و هیچ موفقیتی را نیز تضمین نمی نماید .اما به هر حال با استفاده از این روش مانع از بروز وقفه ای در جریان فعالیتهایشان و نیز عدم حصول آمادگی لازم برای شرکت در مسابقه می گردید.

چرخه پیروزی

تحقیقاتی که پیرامون روانشناسی ورزشی انجام شده ،نشان داده است که اجرای مهارتهای ورزشی بر اساس چرخه پیروزی قرار دارد.این چرخه نشانگر رابطه بین نحوه احساس شما در مورد خودتان و اینکه احتمالاً در مسابقه چطور ظاهر می شوید،می باشد.

اگر تصور مثبتی از خود دارید،احتمال بیشتری دارد که طرز تلقی مثبتی نیز داشته باشید.و این موضوع به نوبه خود منجر به انتظارات بالاتری می گردد.این موضوع معمولاً منجر به بهبود رفتار(کمی زودتر به رختخواب رفتن یا وقت بیشتری را صرف آمادگی نمودن)می شود.و این ترتیب سطح اجرای مهارتها افزلیش می یابد.در نتیجه تصور مثبت شما از خودتان در پیشرفت بیشتر موثر خواهد بود.

به هر حال اثرات یک تصور منفی از خود نیز به همان اندازه می تواند قوی باشد،بنابر این حفظ جهت چرخه به سمت مثبت بسیار حائز اهمیت می باشد.برای مطمئن شدن از این موضوع ،ساده ترین راه،اطمینان یافتن از حضور شما در اکثریت جلسات تمرین و مسابقه می باشد.ویکی از روشهای اطمینان از تحقق آن،تعیین اهداف و مقاصد خودتان است.

میدانیم که آمادگی کلید موفقیت است.یکبار یک میلیونر تکزاسی می گفت که برای موفقیت سه راز وجود دارد .اول اینکه ،افراد باید بدانند که از یک موقعیت معین دقیقاً چه می خواهند-نه بطور تقریبی و مبهم بلکه بطور اخص.بعد باید مشخص گردد که برای دستیابی به این اهداف باید چه بهایی بپردازند و چه فداکاریهائی انجام دهند.و بالاخره اینکه باید آماده پرداخت این بها و انجام این فداکاریها باشندومتأسفانه ،بسیاری از ورزشکاران فقط 2 مورد از سه مورد فوق را کسب می کنند و در دستیابی به موفقیت با شکست مواجه می گردند.

آمادگی برای شرکت در مسابقه عبارتست از ایجاد عاداتی که منجر به پیروزی می گردد.تحقیقاتی که در کانادا درباره ورزشکاران شرکت کننده در المپیک انجام شد.مبین این نکته است .که فقط چند قانون

آمادگی برای اخذ گواهی ISOTS 17799 82 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 114

بخش اول

آمادگی برای اخذ گواهی ISO/TS 17799

پیش گفتار

در طول تاریخ، موج عقاید، تلاش ها، پاداش ها، رسوم، و ترس، انسان را به پیش رانده است. امروزه توجه به کیفیت به عنوان وسیله افزایش توان رقابت، بسیار مروم شده است.

مقامات دولتی همت خود را بر این گذاشته اند تا صنایع را به بهبود کیفیت محصولات و خدمات تشویق کنند. برای شرکت هایی که به استانداردهای بین المللی سیستم کیفیت دست یافته و موفقیت هایی در عملکرد کیفیت گرا به دست آورده اند، جوایزی تعیین شده و بسیاری از شرکت ها در هراس هستند که در صورت محروم شدن از چنین جوایزی، مشتریان خود را از دست دهند. در بسیاری از سازمان ها، کیفیت به روش سعی و خطا حاصل شده است. برخی برای دستیابی به آن با بهره گیری از طراحی، آینده نگری کرده و چندین نسل و دو جنگ جهانی را به سلامت پشت سر نهاند. «باید دید رمز کار در چه بوده است».

اغلب بنگاه های کسب و کار غربی از انگیزة سود (پول در آوردن بدون توجه به پی آمدهای آن) زاده شدند. پس از ویرانی جنگ دوم جهانی تقاضای زیادی برای کالاهای مصرفی و تجدید تسلیحات وجود داشت. کمیت مهم تر از کیفیت بود، زیرا تقاضا بر عرضه فزونی داشت. درست پس از این که ژاپن به کشورهای غربی اثبات کرد که پیش گرفتن بر انتظارات مشتری، افزایش مداوم سود را تضمین می کند. آنان توجه خود را به کیفیت معطوف کردند و «عرضه» کم کم بر «تقاضا» پیشی گرفت.

عقیده بر این است که راز معجزه اقتصادی ژاپن «کایزن» بوده است. کایزن به مععنی پی گیری بی وقفه و بی پایان بهبود کیفیت به صورت تدریجی و با حداکثر استفاده از منابع موجود است. صنعتگران غربی معتقدند که برای پیشرفت باید پول بیشتری خرج کنند و تجهیزات قدیمی، فن آوری قدیمی و ساختمان های قدیمی را نوسازی کنند. ژاپن برای این کار واژه دیگری دارد: کای روی. معنی آن ایجاد بهبود از طریق صرف پول است. در عین حال که غرب برای رفع مشکلات فقط پول خرج کردن را می شناسد، ژاپن بهبود را از طریق تغییرات تدریجی حاصل می کند. تنها زمانی که ظرفیت بهبود از این طریق تمام می شود، نوبت «کای روی» است. سرعت بهبود تدریجی، کند است و توجه مدیران غربی را جلب نمی کند. غربی ها بجای اینکه روی منابع کم بازده تلاش کنند، آنها را دور می ریزند و سیستم جدیدی را جایگزین می کنند، بی توجه به اینکه همراه با آن، مشکلات جدیدی پدید خواهد آمد. با کنار گذاشتن سیستم قدیمی، ممکن است اصل مسئله با جوانب آن کنار گذاشته شود.

تکلیف چنین دیدگاهی با سیستم های کیفیت و ISO TS 19949 چیست؟ سیستم های کیفیت، بایستی شرکت ها را قادر سازند که کنترل خود را حفظ کنند، ثبات پیش بینی پذیری و توان مندی پدید آوردند، اگر یکی از آن شرکت هایی هستید که همواره در حال تغییرید، سیستم های کیفیت شما را قادر می سازند این کار را در شرایط کنترل شده انجام دهید نه به روش سعی و خطا. سیستم های کیفیت شما را قادر می سازند کاری را که همیشه می کنید بهتر انجام دهید. گام نخست، در پدید آوردن یک سیستم کیفیت، روی کاغذ آوردن فرایند اصلی است. پس از آن، اقداماتی را شروع کنید که نخست شما را قادر به حصول نتایجی یک نواخت کند. سپس عملکرد خود را به تدریج بهبود بخشیده و در گام های بعدی، تغییرات و پیچیدگی را کاهش دهید. به این ترتیب، از طریق تغییر تدریجی، بهبود مستمر – در یک کلام «کایزن» - حاصل می شود. با این حال موفقیتی در به کارگیری ابزارهای صحیح به دست نیامده است. یک بازیکن گلف می تواند همان چوب گلف بازیکن حرفه ای را داشته باشد بدون این که بتواند مهارت او را نشان دهد، پس بازیکن حرفه ای چه دارد که به نظر می رسد برای آماتور دست یافتنی نیست؟ به عبارت ساده، کسب دانش است که شخص را قادر می سازد چیزهای درستی را برای انجام دادن انتخاب کند و مهارت های لازم را برای توانا ساختن او برای انجام درست کار در همان

تحقیق؛ ایروبیک

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

ایروبیک – آمادگی هوازی واصول تمرینات آن

درچند سال اخیر بحث تمرینات ایروبیک درسطح جامعه وبخصوص بین زنان متداول شده وسئوالات گوناگونی دراین زمینه ازطریق ایمیل از من پرسیده میشود, لذابرآن شدم تامفاهیم اساسی ازاین بخش تمرینات بدنسازی رازودتر ازموعدی که درنظرداشتم دروبلاگ (بخش بدنسازی ) قراردهم که امیدوارم مورد استفاده قراربگیرد.

تمرینات ایروبیک(به معنای مصطلح) که دراصل تمرینات هوازی دربحث بدنسازی میباشند دارای تعاریف علمی واصول خاصی هستند . به غلط دربین برخی افرادجامعه , تعدادی حرکات ریتمیک (وهمراه باآهنگ) ,به تمرینات ایروبیک مشهورشده اند .یادآوری این نکته ضروریست که اینگونه تمرینات( حرکات ریتمیک وهمراه باآهنگ) دربهبودآمادگی هوازی افراد ودرنتیجه بالارفتن قابلیتهای تنفسی وریوی تاثیرگذارمیباشندبه شرط رعایت کردن اصول تمرین . درکل منظور ازهوازی این است که بدن (عضلات ) برای مصرف انرژی مورد نیازخود درفعالیت ها,میبایست مواد انرژی زارادرحضور اکسیژن به انرژی تبدیل نماید.

اما مفاهیم مهم واساسی درتمرینات هوازی

برای شناخت عمیق ترودرنتیجه اجرای بهتر تمرینات هوازی می باید بابرخی اصطلاحات علمی (که بسیارمشابه همدیگر هستند ) دراین زمینه آشنا شویم که من آموزش آنهارابصورت پرسش وپاسخ مطرح میکنم .

سئوال 1- سیستم هوازی چیست ؟

پاسخ : به مجموعه فرآیندهای سوخت وسازدرداخل بدن اطلاق میشود که دراین فرایند تجزیه کربوهیدراتها(قندها) – اسیدهای چرب(چربی ها)درحضور اکسیژن تنفسی به انرژی موردنیازبدن تبدیل میشوند.

سئوال 2- فعالیت های هوازی کدامند؟

پاسخ : به فعالیتهای گفته میشود که باشدت متوسط ومدت زمان نسبتا طولانی انجام شده وگروههای عضلانی بزرگ بدن رافعال میکنندواجرای آنها به حضور اکسیژن تنفسی وابسته است.

سئوال3- استقامت هوازی یعنی چه؟

پاسخ : توانایی وتحمل بدن فردجهت مقاومت دربرابرخستگی درورزشهای طولانی مدت رااستقامت هوازی یا استقامت قلبی - تنفسی گویند.

نکته ( استقامت عضلانی با استقامت قلبی - تنفسی متفاوت است )

سئوال 4- ظرفیت هوازی چیست؟

پاسخ : به حداکثر توانایی مصرف اکسیژن توسط بدن درفعالیتهای شدید وطولانی مدت ظرفیت هوازی گفته میشود که به آن Vo2max نیز میگویند.

سئوال 5- آمادگی هوازی چیست ؟

پاسخ : حداکثر توانایی دستگاه تنفسی(ریه ها – قلب – عروق) جهت جذب وانتقال اکسیژن به عضلات راآمادگی هوازی می نامند.

سئوال 6- آستانه هوازی یعنی چه ؟

پاسخ : به حداقل شدت ومدت تمرین برای اثرگذاشتن برآمادگی هوازی , آستانه هوازی گفته  میشود.(بصورت عمومی حداقل شدت تمرین برای دستیابی به آستانه هوازی 70 درصد ضربان قلب یا 55درصد حداکثر اکشسیژن مصرفی یا 20دقیقه مدت تمرین توصیه میگردد)

سئوال 7- فعالیتهای بی هوازی کدامند ؟

پاسخ : به آن دسته ازفعالیتهای بدنی که اجرای آنها به حضور ومصرف اکسیژن وابسته نیست اطلاق میشود.(مانند انواع پرتابها- دوی 100متر- پرشها – وفعالیتهایی که باسرعت بالادرمدت زمان کوتاه < بین چند ثانیه تا3دقیقه> انجام میشوند)

سئوال 8- آستانه بی هوازی به چه معناست؟

پاسخ : به شدتی ازتمرین گفته میشود که اکسیژن مصرفی جهت تامین انرژی موردنیاز کافی نبوده ومقدار(سطح ) اسیدلاکتیک عضله وخون بالارود.

نکته (هرچه آستانه بی هوازی درورزشکاری بیشتر باشد, موفقیت اودرفعالیتهایی ازنوع استقامتی  بیشتر خواهد بود)

سئوال 9- شدت تمرینات هواز ی راچگونه کنترل نماییم ؟

پاسخ : درنظرگرفتن حداکثر اکسیژن مصرفی معیاربسیارخوبی است که محدودیت هایی نیزدارد(گرانی وآزمایشگاهی بودن آن)-اما جایگزین کردن محدوده ای ازضربان قلب بسیارساده ومطلوب است , که به دوروش ازضربان قلب درکنترل شدت تمرین استفاده میگردد

الف) براساس ضربان قلب ذخیره ای (روش کاروونن) :

برای این روش باید مراحل زیرراانجام داد

1-    الف- حداکثرضربان فرد راباتوجه به فرمول (سن – 220= حداکثرضربان قلب فرد) بدست آورد

2-    الف- ضربان قلب استراحت (هنگام بیدارشدن وقبل ازبرخاستن ازرختخواب) راشمرد

3-    الف- حداکثر ضربان فرد رامنهای ضربان قلب استراحت نمایید.(بدست آمدن ضربان قلب ذخیره ای)

4-    الف- 60 تا 80 درصد ضربان قلب ذخیره ای رامحاسبه کنید.

5-    الف- عددحاصله ازمرحله قبل را به ضربان قلب استراحت اضافه نمایید

به نظر مشکل وزیاد شده نه ؟! ولی خیلی خیلی ساده است . به مثال توجه کنید

مثال: فرض کنیم شما یک ورزشکار هستید با سن 20سال- حالابااستفاده ازروش کارونن می خواهیم بدانیم محدوده شدت تمرین شمابرای بهبود آمادگی هوازی درتمرینات چقدراست؟

1-                                           200= سن شما (20) – 200

2-                                           ضربان قلب استراحت شما پس ازبیدارشدن وقبل ازبرخاستن ازرختخواب = 60 ضربه دردقیقه

3-                                           (ضربان قلب ذخیره ای شما) 140= 60- 200

4-                                           60 درصد ضربان قلب ذخیره ای شما : 84= 60% ×140

5-                                           80درصدضربان قلب ذخیره ای شما : 112= 80%×140

باتوجه به اعداد حاصله شدت تمرینی که باعث بالارفتن آمادگی هوازی شما شود شدتی است که ضربان قلب شمادر آن تمرین بین 112 تا144 ضربه دردقیقه شود.

راحت بود ؟ حتماراحت بود

نکته مهم : رعایت نکردن شدت تمرین بصورت اصولی میتواند صدمات خطرناک وگاهی جبران ناپذیر به فرد وارد آورد- پس این محاسبات ساده رادرتمرینات هوازی خود جدی بگیرید.

ب) براساس ضربان قلب حداکثر :

این روش ازروش کارونن بسیارساده تروکاربردی تراست . معمولا شدت تمرین برای حفظ یاآمادگی هوازی ورزشکار بین 70 تا85 درصد حداکثر ضربان قلب توصیه میشود به مثال زیر دقت کنید:

شما فردی هستید ورزشکار باسن 20 سال – حداکثر ضربان قلب شما باتوجه به فرمول ( سن – 220) عدد 200 خواهد بود- 70 درصد عدد 200میشود 140 و 85درصد عدد200 میشود 170

پس شما بایستی تمرین آمادگی هوازی خود رابه شدتی انجام دهید که ضربان قلب شما بین 140 تا 170 ضربه دردقیقه باشد.این روش واقعا ساده بود نه؟

درجدول زیر مشاهده میکنید که درصد ضربان قلب به روش کارونن با درصد حداکثر اکسیژن مصرفی فرد برابراست وازدقت بالاتری برخوردارمی باشد .

حداکثر

اکسیژن مصرفی

درصدبرحسب

ضربان قلب ذخیره ای

درصدبرحسب

حداکثرضربان قلب

50

50

66

55

55

70

60

60

74

65

65

77

70

70

81

75

75

85

80

80

88

85

85

92

90

90

96