تحقیق در مورد انتقال دستی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .DOC ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن .DOC : 

انتقال قدرت دستی چگونه کار می کند؟ (ترجمه از سمیرا جمالیان)

هنگام رانندگی با اتومبیل دنده دار ممکن است با چنین سوالاتی روبه رو شوید:

●چه ارتباطی بین حرکت H مانند دنده و چرخ دنده های درون جعبه دنده وجود دارد؟ وقتی دنده را عوض می کنید چه چیزی درون جعبه دنده جا به جا می شود؟

●وقتی راننده در عوض کردن دنده اشتباه می کند، صدای قیژقیژ شنیده می شود. واقعا چه اتفاقی می افتد؟

●اگرهنگامی که راننده در بزرگراه  مشغول رانندگی با سرعت بالا است ، ناگهان دنده را به عقب بزند چه اتفاقی می افتد؟ آیا ممکن است کل جعبه دنده متلاشی شود؟

در این مقاله، با بررسی سیستم انتقال قدرت دستی به این سوالات و حتی سوالات بیشتری در این زمینه پاسخ داده می شود.

اول از همه باید بدانید که ، اتومبیل ها به علت ساختار موتورهای بنزینی به جعبه دنده احتیاج دارند. هر موتوری یک خط قرمز دارد (ماکزیمم دور موتور که اگربیش از این مقدار دور داشته باشد متلاشی می شود)

 در ضمن اگر قسمت " اسب بخار چگونه کار می کند؟  " را بخوانید ، می فهمید دور موتوری که در آن قدرت و گشتاور در ماکزیمم خود هستند دامنه ی محدودی دارد. برای مثال ، یک موتور ممکن است ماکزیمم توان خود را در ۵۵۰۰ دور در دقیقه به دست آورد. سیستم انتقال قدرت این امکان را ایجاد می کند که با کم و زیاد شدن سرعت خودرو نسبت دنده بین موتور و چرخ های   خودرو تغییر کند. در واقع شما دنده را عوض می کنید تا موتور زیر خط قرمز بماند در حالی که دور موتور نزدیک به دور آن در بهترین حالت عملکرد است.

به طور ایده آل ، جعبه دنده باید آنقدر در نسبت دنده ها  قابلیت تغییر داشته باشد که موتور بتواند همیشه با تعداد دور مربوط به بهترین شرایط عملکرد خودش بچرخد. این ایده ی مربوط به CVT ها است.

یک CVT تقریبا دامنه ی نا محدودی از نسبت دنده ها دارد. در گذشته CVT ها در هزینه ، اندازه وقابلیت اطمینان توانایی رقابت با سیستم های 4 و5 سرعته را نداشتند در نتیجه به ندرت در خودرو های تولید شده مشاهده می شدند. امروزه ، پیشرفت در زمینه ی طراحی ،  CVT ها را متداولتر کرده است. Toyota pruis  یک خودروی هیبریدی  است که در آن از CVT استفاده شده است.

جعبه دنده از طریق کلاچ به موتور وصل شده است. بنا براین محور ورودی جعبه دنده با همان تعداد دورهای موتور می چرخد.

یک جعبه دنده ی ۵ سرعته یکی از ۵ نسبت دنده را برای محور ورودی به کار می گیرد تا تعداد دور متفاوتی در محور خروجی ایجاد کند.

برای اطلاعات بیشتر قسمت CVT چگونه کار می کند را بخوانید.

حال به یک جعبه دنده ی ساده نگاه کنید:

برای فهمیدن ایده ی اصلی یک جعبه دنده ی استاندارد ، به دیاگرام زیر که مربوط به یک جعبه دنده ی دو سرعته و ساده در حالت خلاص است توجه کنید:

حال هر یک از اجزای دیاگرام را بررسی می کنیم:

●محور سبز رنگ از طریق کلاچ از موتور خارج شده است.چرخ دنده و محور سبز رنگ  به هم متصلند و یک واحد مجزا را تشکیل می دهند.(کلاچ وسیله ایست که امکان اتصال و قطع اتصال موتور و جعبه دنده را ایجاد می کند.وقتی که پدال کلاچ را فشار می دهید، اتصال موتور و جعبه دنده قطع می شود در نتیجه موتور حتی در حالت خلاص کار می کند. با رها کردن پدال ، موتور و محور سبز مستقیمآ به هم وصل می شوند ، به این ترتیب چرخ دنده ومحور سبز با همان تعداد دور موتور می چرخند.)

●محور قرمز وچرخ دنده ها میل هرزگرد نام دارد. محور وچرخ دنده ها مانند قسمت قبل به هم متصل اند ویک واحد مجزا را ایجاد می کنند. در نتیجه همه ی چرخ دنده های روی هرزگرد و حتی خود میل مانند یک واحد می چرخند.محور سبز و قرمز رنگ از طریق چرخ دنده هایشان مستقیمآ به هم متصل اند در نتیجه با چرخش محور سبز ، محور قرمز هم شروع به حرکت می کند. بدین ترتیب میل هرزگرد ، قدرتش را با درگیر شدن کلاچ از موتور می گیرد.

●محور زرد رنگ یک محور هزارخار است که مستقیمآ بوسیله ی دیفرانسیل به میل گاردان وصل شده وسپس به چرخ های خودرو متصل است.اگر چرخ ها در حال حرکت باشند ، محور زرد هم متحرک خواهد بود.

●دنده های آبی رنگ روی یاتاقان سوارند و بر روی محور زرد رنگ می چرخند.اگر موتور خاموش باشد ولی اتومبیل با دنده ی خلاص در حال حرکت ، محور زرد می تواند داخل دنده ی آبی بچرخد با وجود اینکه دنده ی آبی و میل هرزگرد ساکن اند.

 ●حلقه ((collar یکی از دو دنده ی آبی را به میل گاردان زرد رنگ متصل می کند. حلقه بوسیله ی هزارخار مستقیمآ به محور زرد مرتبط است و با آن حرکت می کند.به علاوه میتواند برای درگیر کردن هر یک از دنده های آبی  روی محور زرد به چپ و راست بلغزد. دندانه های روی حلقه(dog teeth) در سوراخ های روی دنده ی آبی قرار می گیرند و آنها را درگیر می کنند.

دنده یک:

تصویر زیر نشان می دهد که چگونه در دنده ی یک ، حلقه، چرخ دنده ی آبی سمت راست را درگیر می کند:

تحقیق درباره: میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

اگر یک زن آلوده به ویروس اچ. آی. وی. باردار شود، 35 درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد و آلوده شدن کودک وجود دارد. هر ساله بیش از 700,000 کودک از طریق والدین خود آلودگی به ویروس اچ. آی. وی. را دریافت می کنند. حدود 15 تا 20 درصد در طی مدت بارداری، 50 درصد در زمان زایمان و 33 درصد درطی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می کنند.

انتقال از مادر به نوزاد (MTCT)

راه های شناخته شده ای که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را ممکن می کند، عبارتند از:

قبل از تولد و در طی دوران بارداری

هنگام زایمان

بعد از زایمان و زمان شیردهی

دانستن این که آیا شما در زمان بارداری اچ. آی. وی مثبت هستید

بعضی اوقات زنان مایل هستند که بدانند که آیا در زمان بارداری آلوده به ویروس اچ. آی. وی. می باشند. بدیهی است که بخش اعظم آن، دلواپسی و نگرانی از سلامت کودک می باشد، اما راه هایی وجود دارد که می تواند میزان خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. از مادر به کودک را به حداقل برساند. مهم این است که شما با پزشک و یا با مراقب بهداشت خود در این باره مشورت کنید و بهترین راه های موجود برای کاهش میزان خطر انتقال ویروس به نوزاد خود را بررسی کنید.

راه های کاهش خطر انتقال به نوزاد:

یک مادر آلوده می تواند خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد را بوسیله انجام بعضی مداخله های مطمئن درمانی به حداقل کاهش دهد. این راه ها شامل:

استفاده داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان بارداری (به غیر از ماه های اولیه 3 تا 4 ماهه اول آبستنی)

مصرف داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان زایمان

انتخاب زایمان سزارین

دادن داروهای ضدویروس ایدز به نوزاد برای مدت کوتاهی بعد از تولد

عدم شیر دهی طبیعی از سینه به نوزاد 2

باردار شدن در صورتی که شما اچ. آی. وی. مثبت هستید

اگر شما اچ. آی. وی. مثبت هستید و به داشتن فرزند فکر می کنید، بسیار مناسب خواهد بود که ابتدا به نتایج پیرامون بارداری به دقت فکر کنید. پزشک شما و یا مراقب بهداشتی شما بایستی قادر باشد که به شما کمک کند تا در مورد انتخاب بهترین گزینه و راه برای حفظ سلامتی خودتان و کودکتان تصمیم بگیرید. شما ممکن است که احساس کنید سلامت کودک شما مهمتر است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. در درجه اول بررسی کنید که آیا به استانداردهای بهداشتی دسترسی دارید؟ شما بایستی به همان استانداردهای بهداشتی و درمانی دسترسی داشته باشید که قابل دسترسی برای هر زنی باشد، که به باردار شدن فکر می کند و یا باردار است.

ازنقطه نظر سلامتی هیچ تفاوتی بین دو زن با اچ. آی. وی مثبت "یکی آبستن و دیگری غیر آبستن" وجود ندارد.

یک زن اچ. آی. وی. مثبتی که آبستن می شود، پس از طی کردن دوره سه ماهه اول بارداری اجازه خواهد داشت که از داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. برای حفظ سلامتی خود استفاده کند. ضمن اینکه مصرف این داروها می تواند از انتقال ویروس اچ. آی. وی. مادر به کودک پیش گیری کند. ویروس اچ. آی. وی. برای دوران بارداری تغییری بوجود نمی آورد و تأثیری در مراحل تکامل جنین به نوزاد ندارد. در بعضی کشورها ، زنان از امکاناتی مانند:

استفاده از داروهای ضد ویروس ایدز در طی دوران بارداری و زایمان،

انتخاب شیوه های زایمان،

امتناع از شیردهی طبیعی به نوزاد خود و استفاده از جایگزین های دیگر

و همچنین دادن بعضی داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد خود

برخوردار هستند. این امکانات در اصل، راه هایی هستند که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را کاهش می دهند.

بعضی اوقات، یک زن اچ. آی. وی. مثبت که درمان دارویی را شروع کرده و تحت مراقبت پزشکی قرار دارد، متوجه شود که حامله است. در این صورت پزشک معالج خود را سریعاً در جریان بگذارید. پزشک معالجی که درمان زیر نظر وی انجام می گیرد می تواند مشاوره و راهنمایی دقیق و صحیح را بدهد که چه چیزی برای شما بهترین است. شاید از نظر پزشک شما اولین راه معقول این باشد که فوراً داروهایی را که استفاده می کنید، تغییر دهید و در طی دوران بارداری از داروهای دیگری که مناسب این دوران است، استفاده کنید. تغییر روش درمانی بدون مشورت پزشک معالج توصیه نمی گردد.

تحقیق درمورد میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

اگر یک زن آلوده به ویروس اچ. آی. وی. باردار شود، 35 درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد و آلوده شدن کودک وجود دارد. هر ساله بیش از 700,000 کودک از طریق والدین خود آلودگی به ویروس اچ. آی. وی. را دریافت می کنند. حدود 15 تا 20 درصد در طی مدت بارداری، 50 درصد در زمان زایمان و 33 درصد درطی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می کنند.

انتقال از مادر به نوزاد (MTCT)

راه های شناخته شده ای که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را ممکن می کند، عبارتند از:

قبل از تولد و در طی دوران بارداری

هنگام زایمان

بعد از زایمان و زمان شیردهی

دانستن این که آیا شما در زمان بارداری اچ. آی. وی مثبت هستید

بعضی اوقات زنان مایل هستند که بدانند که آیا در زمان بارداری آلوده به ویروس اچ. آی. وی. می باشند. بدیهی است که بخش اعظم آن، دلواپسی و نگرانی از سلامت کودک می باشد، اما راه هایی وجود دارد که می تواند میزان خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. از مادر به کودک را به حداقل برساند. مهم این است که شما با پزشک و یا با مراقب بهداشت خود در این باره مشورت کنید و بهترین راه های موجود برای کاهش میزان خطر انتقال ویروس به نوزاد خود را بررسی کنید.

راه های کاهش خطر انتقال به نوزاد:

یک مادر آلوده می تواند خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد را بوسیله انجام بعضی مداخله های مطمئن درمانی به حداقل کاهش دهد. این راه ها شامل:

استفاده داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان بارداری (به غیر از ماه های اولیه 3 تا 4 ماهه اول آبستنی)

مصرف داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان زایمان

انتخاب زایمان سزارین

دادن داروهای ضدویروس ایدز به نوزاد برای مدت کوتاهی بعد از تولد

عدم شیر دهی طبیعی از سینه به نوزاد 2

باردار شدن در صورتی که شما اچ. آی. وی. مثبت هستید

اگر شما اچ. آی. وی. مثبت هستید و به داشتن فرزند فکر می کنید، بسیار مناسب خواهد بود که ابتدا به نتایج پیرامون بارداری به دقت فکر کنید. پزشک شما و یا مراقب بهداشتی شما بایستی قادر باشد که به شما کمک کند تا در مورد انتخاب بهترین گزینه و راه برای حفظ سلامتی خودتان و کودکتان تصمیم بگیرید. شما ممکن است که احساس کنید سلامت کودک شما مهمتر است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. در درجه اول بررسی کنید که آیا به استانداردهای بهداشتی دسترسی دارید؟ شما بایستی به همان استانداردهای بهداشتی و درمانی دسترسی داشته باشید که قابل دسترسی برای هر زنی باشد، که به باردار شدن فکر می کند و یا باردار است.

ازنقطه نظر سلامتی هیچ تفاوتی بین دو زن با اچ. آی. وی مثبت "یکی آبستن و دیگری غیر آبستن" وجود ندارد.

یک زن اچ. آی. وی. مثبتی که آبستن می شود، پس از طی کردن دوره سه ماهه اول بارداری اجازه خواهد داشت که از داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. برای حفظ سلامتی خود استفاده کند. ضمن اینکه مصرف این داروها می تواند از انتقال ویروس اچ. آی. وی. مادر به کودک پیش گیری کند. ویروس اچ. آی. وی. برای دوران بارداری تغییری بوجود نمی آورد و تأثیری در مراحل تکامل جنین به نوزاد ندارد. در بعضی کشورها ، زنان از امکاناتی مانند:

استفاده از داروهای ضد ویروس ایدز در طی دوران بارداری و زایمان،

انتخاب شیوه های زایمان،

امتناع از شیردهی طبیعی به نوزاد خود و استفاده از جایگزین های دیگر

و همچنین دادن بعضی داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد خود

برخوردار هستند. این امکانات در اصل، راه هایی هستند که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را کاهش می دهند.

بعضی اوقات، یک زن اچ. آی. وی. مثبت که درمان دارویی را شروع کرده و تحت مراقبت پزشکی قرار دارد، متوجه شود که حامله است. در این صورت پزشک معالج خود را سریعاً در جریان بگذارید. پزشک معالجی که درمان زیر نظر وی انجام می گیرد می تواند مشاوره و راهنمایی دقیق و صحیح را بدهد که چه چیزی برای شما بهترین است. شاید از نظر پزشک شما اولین راه معقول این باشد که فوراً داروهایی را که استفاده می کنید، تغییر دهید و در طی دوران بارداری از داروهای دیگری که مناسب این دوران است، استفاده کنید. تغییر روش درمانی بدون مشورت پزشک معالج توصیه نمی گردد.

تحقیق در مورد سیستم انتقال نیرو (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 55

سیستم انتقال نیرو

انتقال نیرو

موتور اتومبیل به تنهایی قادر نیست در تمام شرایط رانندگی نیرو و سرعت لازم را برای چرخها فراهم نماید.زیرا قدرتی که بتواند جوابگوی احتیاجات خودرو باشد در زمانهای مختلف بطور وسیعی تغییر می کند. برای انتقال قدرت تولیدی موتور به چرخهای محرک دستگاهها و مکانیزمهای متعددی بکار گرفته می شوند. این مجموعه که در فاصله موتور و چرخهای محرک جای دارند خط نیرو نامیده می شوند.

به خط نیرو اعمال مختلف ازجمله موارد زیر را می توان نسبت داد:

1- دوران موتور بدون حرکت اتومبیل را ممکن می سازد.

2- در شرایطی که سرعت دوران موتور زیاد است اجازه می دهد اتومبیل با سرعت کم حرکت کند.

3- در حالیکه موتور فقط در یک جهت دوران می نماید امکان حرکت وسیله نقلیه را به سمت جلو یا عقب فراهم می سازد.

اسامی دستگاههائی که در خط نیروی اتومبیل های معمولی می توان یافت عبارتند از:

1- کلاچ 2- جعبه دنده( گیربکس) 3- اوردارایو 4- گاردان 5- دیفرانسیل

در دنباله مطلب بطور مفصل ساختمان، طرز کار، عیب یابی هر یک از این اجزاء می پردازیم.

کلاچ

اتصال جعبه دنده به موتور معمولاً بوسیله کلاچ صورت می گیرد. در لحظه شروع حرکت بخاطر وجود مقاومت های زیاد در برابر خودرو احتیاج به نیروی فراوانی داریم که این نیرو بوسیله موتور تأمین می گردد. برای اینکه کلیه نیروی موتور به یکباره به جعبه دنده و از آنجا به قسمت های بعدی موجود در خط نیرو منتقل نشود و در اتومبیل حرکت ناگهانی ایجاد نکند این نیرو بایستی بتدریج به خط نیرو منتقل گردد. کلاچ سبب می شود که اولاً اتومبیل به یکباره از جا کنده نشود و در ثانی شروع حرکت اتومبیل آرام و بدون ضربه باشد.

در این مورد کلاچ نقش مبدل دور را ایفا می کند. وظیفه مهمتر کلاچ این است که دستگاه محرک اتومبیل را در مقابل بار ناگهانی و زیاد از حد مجاز حفظ نماید. به عبارت دیگر کلاچ نقش کلید اطمینانی را بازی می کند. که مانع از انتقال ضربات ناگهانی و بار غیر مجاز به دستگاه محرک وسیله نقلیه می شود. علاوه بر موارد یاد شده برای وجود کلاچ در خط نیرو دلایل دیگری نیز به شرح زیر ذکر می شود.

1- چون نیروی تولیدی موتورهای احتراق در سرعت های پائین کم بوده و با زیادشدن دور موتور، افزایش می یابد بنابراین در لحظه شروع حرکت موتور بایستی بدون بار حرکت کند.

2- برای تعویض دنده بایستی خط اتصال نیرو قطع گردد و این کار توسط کلاچ انجام می شود در مبحث گیربکس در این مورد بیشتر توضیح داده خواهد شد.

3- برای روشن کردن موتور بهتر است اینرسی که حرکت دورانی دارد و بوسیله استاتر به حرکت درمی آیند به حداقل ممکن تقبل یابد و این عمل نیز بوسیله کلاچ عملی خواهد بود.

انواع کلاچ:

الف: کلاچ های اهرمی:

در این دسته از کلاچها برای عمل قطع و وصل از نیروی عضلانی کمک گرفته می شود. در این نوع کلاچها برای صرف نیروی کمتر گاهی از وسایل کمکی هیدرولیکی استفاده می شود. کلاچهای اهرمی به سه دسته اصطکاکی، یکطرفه و قلاب شونده تقسیم می شوند.

کلاچ های اصطکاکی:

1-کلاچ های یک طرفه با فنرهای مارپیچی

2- کلاچ های یک صفحه ای با فنر دیاگرامی( خورشیدی)

3- کلاچ های دو صفحه ای با هر دو نوع فنر

4- کلاچ های چندصفحه ای

ب: کلاچ های خودکار :

این گروه کلاچ هایی هستند که قطع و وصل ارتباط آنها بطور خودکار انجام می شود.

1- کلاچ های وزنه ای

2- کلاچ های هیدرودینامیکی

3- کلاچ هایی الکترومغناطیسی

4- کلاچ های ترکیبی که ترکیبی از چند نوع کلاچ های ذکر شده هستند.

1- کلاچ های اصطکاکی خشک یک صفحه ای:

این نوع کلاچ امروزه در اکثر اتومبیلها مورد استفاده قرار می گیرد. کلاچ یا کاسه کلاچ شامل.

صفحه کلاچ 2- صفحه فشاردهنده 3- انگشتی کلاچ 4- فنرهای مارپیچی می باشد.

مقاله درباره میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

میزان خطر انتقال از مادر به نوزاد

اگر یک زن آلوده به ویروس اچ. آی. وی. باردار شود، 35 درصد احتمال انتقال ویروس به نوزاد و آلوده شدن کودک وجود دارد. هر ساله بیش از 700,000 کودک از طریق والدین خود آلودگی به ویروس اچ. آی. وی. را دریافت می کنند. حدود 15 تا 20 درصد در طی مدت بارداری، 50 درصد در زمان زایمان و 33 درصد درطی دوران شیرخوارگی آلودگی را دریافت می کنند.

انتقال از مادر به نوزاد (MTCT)

راه های شناخته شده ای که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را ممکن می کند، عبارتند از:

قبل از تولد و در طی دوران بارداری

هنگام زایمان

بعد از زایمان و زمان شیردهی

دانستن این که آیا شما در زمان بارداری اچ. آی. وی مثبت هستید

بعضی اوقات زنان مایل هستند که بدانند که آیا در زمان بارداری آلوده به ویروس اچ. آی. وی. می باشند. بدیهی است که بخش اعظم آن، دلواپسی و نگرانی از سلامت کودک می باشد، اما راه هایی وجود دارد که می تواند میزان خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. از مادر به کودک را به حداقل برساند. مهم این است که شما با پزشک و یا با مراقب بهداشت خود در این باره مشورت کنید و بهترین راه های موجود برای کاهش میزان خطر انتقال ویروس به نوزاد خود را بررسی کنید.

راه های کاهش خطر انتقال به نوزاد:

یک مادر آلوده می تواند خطر انتقال ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد را بوسیله انجام بعضی مداخله های مطمئن درمانی به حداقل کاهش دهد. این راه ها شامل:

استفاده داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان بارداری (به غیر از ماه های اولیه 3 تا 4 ماهه اول آبستنی)

مصرف داروهای ضدویروس ایدز در طول زمان زایمان

انتخاب زایمان سزارین

دادن داروهای ضدویروس ایدز به نوزاد برای مدت کوتاهی بعد از تولد

عدم شیر دهی طبیعی از سینه به نوزاد 2

باردار شدن در صورتی که شما اچ. آی. وی. مثبت هستید

اگر شما اچ. آی. وی. مثبت هستید و به داشتن فرزند فکر می کنید، بسیار مناسب خواهد بود که ابتدا به نتایج پیرامون بارداری به دقت فکر کنید. پزشک شما و یا مراقب بهداشتی شما بایستی قادر باشد که به شما کمک کند تا در مورد انتخاب بهترین گزینه و راه برای حفظ سلامتی خودتان و کودکتان تصمیم بگیرید. شما ممکن است که احساس کنید سلامت کودک شما مهمتر است، اما سلامت شما هم به همان میزان مهم است. در درجه اول بررسی کنید که آیا به استانداردهای بهداشتی دسترسی دارید؟ شما بایستی به همان استانداردهای بهداشتی و درمانی دسترسی داشته باشید که قابل دسترسی برای هر زنی باشد، که به باردار شدن فکر می کند و یا باردار است.

ازنقطه نظر سلامتی هیچ تفاوتی بین دو زن با اچ. آی. وی مثبت "یکی آبستن و دیگری غیر آبستن" وجود ندارد.

یک زن اچ. آی. وی. مثبتی که آبستن می شود، پس از طی کردن دوره سه ماهه اول بارداری اجازه خواهد داشت که از داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. برای حفظ سلامتی خود استفاده کند. ضمن اینکه مصرف این داروها می تواند از انتقال ویروس اچ. آی. وی. مادر به کودک پیش گیری کند. ویروس اچ. آی. وی. برای دوران بارداری تغییری بوجود نمی آورد و تأثیری در مراحل تکامل جنین به نوزاد ندارد. در بعضی کشورها ، زنان از امکاناتی مانند:

استفاده از داروهای ضد ویروس ایدز در طی دوران بارداری و زایمان،

انتخاب شیوه های زایمان،

امتناع از شیردهی طبیعی به نوزاد خود و استفاده از جایگزین های دیگر

و همچنین دادن بعضی داروهای ضد ویروس اچ. آی. وی. به نوزاد خود

برخوردار هستند. این امکانات در اصل، راه هایی هستند که انتقال ویروس از مادر آلوده به نوزاد را کاهش می دهند.

بعضی اوقات، یک زن اچ. آی. وی. مثبت که درمان دارویی را شروع کرده و تحت مراقبت پزشکی قرار دارد، متوجه شود که حامله است. در این صورت پزشک معالج خود را سریعاً در جریان بگذارید. پزشک معالجی که درمان زیر نظر وی انجام می گیرد می تواند مشاوره و راهنمایی دقیق و صحیح را بدهد که چه چیزی برای شما بهترین است. شاید از نظر پزشک شما اولین راه معقول این باشد که فوراً داروهایی را که استفاده می کنید، تغییر دهید و در طی دوران بارداری از داروهای دیگری که مناسب این دوران است، استفاده کنید. تغییر روش درمانی بدون مشورت پزشک معالج توصیه نمی گردد.