لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
داروهای مسکن، خواب آور و ضد تشنج
تعداد زیادی از داروهای این گروه با تضعیف سیستم عصبی مرکزی، خاصیت آرام بخش یا خواب آوری را اعمال می کند .
یافته های پاتولوژیک :
در افرادیکه جان خود را از دست می دهند عبارتند از ادم ریوی –پنومونی-ادم مغزی .
یافته های بالینی :
تظاهرات اصلی مسمومیت با این داروها عبارتند از کوما و کاهش تعداد تنفس.
مسمومیت حاد:
علائم زود رس :
خواب آلودگی ، تیرگی شعور، بی قراری ، پیشرفت سریع به کوما همراه تنفس کند و کم عمق، شل شدن عضلات ، افت فشار خون ، سیانوز، کاهش درجه حرارت بدن افزایش درجه حرارت بدن و بالاخره عدم وجود رفلکسها را خواهیم داشت.
مسمومیت مزمن:
علائم : راشهای پوستی ، تیرگی شعور ، گیجی، خواب آلودگی بی حالی عدم ثبات عاطفی و هیجانی یا افسردگی –عصبانیت قضاوت مختل –بی اعتنایی به ظواهر شخصی و سایر اختلافات رفتاری .
اقدامات فوری و عمومی :
1-بازنگه داشتن راه تنفس و خارج کردن جسم خارجی از دهان .
2-به منظور کاهش فشار و دید در مغز و احتمال ایجاد و ادم مغزی ، سر بیمار در بالاتر از بدن او نگه دارید .
3-از وادار کردن بیمار به استفراغ خودداری کنید .
پیش آگهی :
الف: خفیف: بیمار هوشیار است ، درمان لازم نیست.
ب:متوسط:بیمار هوشیار نیست ، تنفس های بیمار منظم و کامل است ، سیانوز یا ادم ریه وجود ندارد ، فشار خون نرمال است، با پرستاری خوب و متعادل نمودن مایعات بهبودی در عرض 48-24 ساعت ایجاد می شود .
ج:شدید: کوما، تنفس نامنظم، سطحی و کند، سیانوز، عدم وجود رفلکسها، فشار خون پایین گشاد شدن مردمک چشم وعدم پاسخ به محرکهای دردناک ، بازگشت از کوما 5-3 روز طول می کشد. میزان مرگ و میر کمتر از 5% است.
پیشگیری:
1-داروهای آرام بخش را نبایستی در دسترس افراد روانی قرار داد تا خودشان مصرف کنند .
2-ظرف حاوی این داروها بایستی دارای بر چسب هشتدار دهنده بوده و از دسترس افراد به دور باشد
3-این داروها بایستی دور از رختخواب بیمار قرار بگیرد تا بیمار به هنگام خواب اشتباها آنرا نخورد .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 2
داروهای مسکن، خواب آور و ضد تشنج
تعداد زیادی از داروهای این گروه با تضعیف سیستم عصبی مرکزی، خاصیت آرام بخش یا خواب آوری را اعمال می کند .
یافته های پاتولوژیک :
در افرادیکه جان خود را از دست می دهند عبارتند از ادم ریوی –پنومونی-ادم مغزی .
یافته های بالینی :
تظاهرات اصلی مسمومیت با این داروها عبارتند از کوما و کاهش تعداد تنفس.
مسمومیت حاد:
علائم زود رس :
خواب آلودگی ، تیرگی شعور، بی قراری ، پیشرفت سریع به کوما همراه تنفس کند و کم عمق، شل شدن عضلات ، افت فشار خون ، سیانوز، کاهش درجه حرارت بدن افزایش درجه حرارت بدن و بالاخره عدم وجود رفلکسها را خواهیم داشت.
مسمومیت مزمن:
علائم : راشهای پوستی ، تیرگی شعور ، گیجی، خواب آلودگی بی حالی عدم ثبات عاطفی و هیجانی یا افسردگی –عصبانیت قضاوت مختل –بی اعتنایی به ظواهر شخصی و سایر اختلافات رفتاری .
اقدامات فوری و عمومی :
1-بازنگه داشتن راه تنفس و خارج کردن جسم خارجی از دهان .
2-به منظور کاهش فشار و دید در مغز و احتمال ایجاد و ادم مغزی ، سر بیمار در بالاتر از بدن او نگه دارید .
3-از وادار کردن بیمار به استفراغ خودداری کنید .
پیش آگهی :
الف: خفیف: بیمار هوشیار است ، درمان لازم نیست.
ب:متوسط:بیمار هوشیار نیست ، تنفس های بیمار منظم و کامل است ، سیانوز یا ادم ریه وجود ندارد ، فشار خون نرمال است، با پرستاری خوب و متعادل نمودن مایعات بهبودی در عرض 48-24 ساعت ایجاد می شود .
ج:شدید: کوما، تنفس نامنظم، سطحی و کند، سیانوز، عدم وجود رفلکسها، فشار خون پایین گشاد شدن مردمک چشم وعدم پاسخ به محرکهای دردناک ، بازگشت از کوما 5-3 روز طول می کشد. میزان مرگ و میر کمتر از 5% است.
پیشگیری:
1-داروهای آرام بخش را نبایستی در دسترس افراد روانی قرار داد تا خودشان مصرف کنند .
2-ظرف حاوی این داروها بایستی دارای بر چسب هشتدار دهنده بوده و از دسترس افراد به دور باشد
3-این داروها بایستی دور از رختخواب بیمار قرار بگیرد تا بیمار به هنگام خواب اشتباها آنرا نخورد .