تحقیق در مورد برنامه نویسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 139

درس اول : آغاز کار با C#

در این درس با ارائه چند برنامه و مثال ساده به طرز کار زبان C# می‌پردازیم. اهداف این درس عبارتند از :

فهم ساختار پایه‌ای یک برنامه C#

آشنایی با Namespace

آشنایی با کلاس (Class)

آشنایی با عملکرد متد Main()

آشنایی با ورودی/خروجی یا I/O

لیست 1-1، یک برنامة ساده با عنوان Welcome در زبان C#

// Namespace اعلان

using  System;

// کلاس آغازین برنامه

class WelcomeCSS

  {

   // آغاز کار اجرای برنامه

   public static void Main()

    {

     // نوشتن متن در خروجی

     Console.WriteLine("Welcome to the C# Persian Tutorial!");

    }

  }

برنامة لیست 1-1 دارای 4 پارامتر اصلی است، اعلان Namespace، کلاس، متد Main() و یک دستور زبان C#.

در همین جا باید به یک نکته اشاره کنم، برای زبان C# همانند بیشتر زبانهای برنامه‌سازی دو نوع کامپایلر وجود دارد. یک نوع کامپایلر که به کامپایلر Command Line معروف است و نوع دیگر کامپایلر Visual است. کامپایلر‌های Command Line محیطی شبیه به محیط DOS دارند و با دادن یک سری دستورات به اجرا در می‌آیند. کامپایلرهای Visual محیطی همانند ویندوز دارند که با دارا بودن محیط گرافیکی و ابزارهای خاص، برنامه‌نویس را در امر برنامه‌سازی کمک می‌کنند. از نمونه‌های هر یک از کامپایلرها، می‌توان به Microsoft C# Command Line Compiler که یک کامپایلر Command Line و Microsoft Visual C# که یک کامپایلر Visual است، اشاره کرد. البته در حال حاضر بیشتر از کامپایلرهای ویژوال استفاده می‌شود.

من سعی می‌کنم در آینده به توضیح محیط Visual C# و Visual Studio.Net بپردازم. اما فعلاً برای اجرای برنامه‌ها می‌توانید از Visual Studio.Net استفاده کنید. پس از نصب آن، وارد محیط C# شده و در قسمت انتخاب برنامة جدید گزینة Console را جهت اجرای برنامه‌ها انتخاب نمایید.

برای این درس، فعلاً به توضیحات بیشتر دربارة محیط ویژوال نمی‌پردازم اما در آینده به توضیح کامل محیط Visual Studio.Net خواهم پرداخت.

برای اجرای کد بالا در صورتیکه از محیط ویژوال استفاده می‌کنید باید بر روی دکمة Run کلیک کنید و در صورتیکه کامپایلر Command Line دارید با دستور  زیر می‌توانید برنامه را اجرا کنید : csc Welcome.cs

پس از اجرای برنامه، کامپایلر برای شما یک فایل قابل اجرا(Executable) تحت نام Welcome.exe تولید می‌کند.

نکته : در صورتیکه از Visual Studio.Net(VS.Net) استفاده کنید، پس از اجرای برنامه، یک صفحه برای نمایش خروجی به سرعت باز شده و بسته می‌شود و شما قادر به دیدن خروخی نخواهید بود. برای اینکه بتوانید خروجی برنامه را ببینید، در انتهای برنامه دستور زیر را وارد نمایید :

‍Console.ReadLine();

 استفاده از این دستور باعث می‌شود تا برنامه منتظر دریافت یک ورودی از کاربر بماند، که در این حالت شما می‌توانید خروجی برنامه خود را دیده و سپس با زدن کلید Enter برنامه را خاتمه دهید.

نکتة دیگری که در مورد زبان برنامه‌نویسی C# باید مورد توجه قرار دهید اینست که این زبان Case Sensitive است، بدین معنا که به حروف کوچک و بزرگ حساس است یعنی برای مثال ReadLine با readLine متفاوت است به طوریکه اولی جزو دستورات زبان C# و دومی به عنوان یک نام برای متغیر یا یک تابع که از طرف کاربر تعریف شده است در نظر گرفته می‌شود.

اعلان Namespace به سیستم اعلان می‌نماید که شما از توابع کتابخانه‌ای  System  جهت اجرای برنامه‌ها خود استفاده می‌نمایید. دستوراتی مانند WriteLine و ReadLine جزو توابع کتابخانه‌ای System می‌باشند. اغلب دستورات و توابع مهم و کلیدی استفاده از کنسول ورودی/خروجی در این کتابخانه می‌باشد. در صورتیکه در ابتدای برنامه از using System استفاده نکنید، یابد در ابتدای هر یک از دستورات برنامه که مربوط این کتابخانه است، از کلمة System استفاده نمایید. بعنوان مثال در صورت عدم استفاده از using System باید از دستور System.Console.WriteLine() به جای Console.WriteLine() استفاده نمایید.

تعریف کلاس،Class Welcome CSS، شامل تعریف داده‌ها(متغیرها) و متدها جهت اجرای برنامه است. یک کلاس، جزو معدود عناصر زبان C# است که بوسیلة آن می‌توان به ایجاد یک شی (Object) از قبیل واسط‌ ها (Interfaces) و ساختارها(Structures)، پرداخت. توضیحات بیشتر در این زمینه در درس‌های آینده ذکر می‌شوند. در این برنامه کلاس هیچ داده‌ و متغیری ندارد و تنها شامل یک متد است. این متد، رفتار(Behavior) این کلاس را مشخص می‌کند.

متد درون این کلاس بیان می‌کند که این کلاس چه کاری را پس از اجرا شدن انجام خواهد داد. کلمة کلیدی Main() که نام متد این کلاس نیز می‌باشد جزو کلمات رزرو شده زبان C# است که مشخص می‌کند برنامه از کجا باید آغاز به کار نماید. وجود متد Main() در تمامی برنامه‌های اجرایی ضروری است. در صورتیکه یک برنامه حاوی متد Main() نباشد بعنوان توابع سیستمی همانند dll های ویندوز در نظر گرفته می‌شود.

قبل از کلمة Main() کلمه دیگری با عنوان static آورده شده است. این کلمه در اصطلاح Modifier می‌گویند. استفاده از static برای متد Main() بیان می‌دارد که این متد تنها در در همین کلاس قابل اجراست و هیچ نمونه‌ای (Instance) دیگری از روی آن قابل اجرا نمی‌باشد. استفاده از static برای متد Main() الزامی است زیرا در ابتدای آغاز برنامه هیچ نمونه‌ای از هیچ کلاس و شی‌ای موجود نمی‌باشد و تنها متد Main() است که اجرا می‌شود. (در صورتیکه با برخی اصطلاحات این متن از قبیل کلاس، شی، متد و نمونه آشنایی ندارید، این به دلیل آنست که این مفاهیم جزو مفاهیم اولیة برنامه‌نویسی شی‌گرا (OOP) هستند. سعی می‌کنم در درس‌های آینده به توضیح این مفاهیم نیز بپردازم، ولی فعلاً در همین حد کافی می‌باشد.)

هر متد باید دارای یک مقدار بازگشتی باشد، یعنی باید مقداری را به سیستم بازگرداند، در این مثال نوع بازگشتی void تعزیف شده است که نشان دهنده آنست که این متد هیچ مقداری را باز نمی‌گرداند یا به عبارت بهتر خروجی ندارد. همچنین هر متد می‌تواند دارای پارامترهایی نیز باشد که لیست پارامترهای آن در داخل پرانتزهای جلوی آن قرار می‌گیرد. برای سادگی کار در این برنامه متد ما دارای هیچ پارامتری نیست ولی در ادامة همین درس به معرفی پارامترها نیز می‌پردازم.

متد Main() رفتار و عمل خود را بوسیله Console.WriteLine(…) مشخص می‌نماید. Console کلاسی در System است و WriteLine() متدی در کلاس  Console. در زبان C# از اپراتور "." (نقطه dot) جهت جداسازی زیرروتین‌ها و زیرقسمتها استفاده می‌کنیم. همانطور که ملاحظه می‌کنید چون WriteLine() یک متد درون کلاس Console است به همین جهت از "." جهت جداسازی آن استفاده کرده‌ایم.

در زبان ‍C#، برای قرار دادن توضیحات در کد برنامه از // استفاده می‌کنیم. بدین معنا که کامپایلر در هنگام اجرای برنامه توجهی به این توضیحات نمی‌کند و این توضیحات تنها به منظور بالا بردن خوانایی متن و جهت و کمک به فهم بهتر برنامه قرار می‌گیرند. استفاده از // تنها در مواردی کاربرد دارد که توضیحات شما بیش از یک خط نباشد. در صورت تمایل برای استفاده از توضیحات چند خطی باید در ابتدای شروع توضیحات از /* و در انتها آن از */ استفاده نمایید. در این حالت تمامی مطالبی که بین /*  */ قرار می‌گیرند به عنوان توضیحات (Comments) در نظر گرفته می‌شوند.

تمامی دستورات (Statements) با ";"، سمی کولون، پایان می‌یابند. کلاس‌ها و متد‌ها با } آغاز شده و با { خاتمه می‌یابند. تمامی دستورات بین { } یک بلوک را می‌سازند.

بسیاری از برنامه‌ها از کاربر ورودی دریافت می‌کنند. انواع گوناگونی از این ورودی‌ها می‌توانند به عنوان پارامتری برای متد Main() در نظر گرفته شوند. لیست 2-1 برنامه‌ای را نشان می‌دهد نام کاربر را از ورودی دریافت کرده و آن را بر روی صفحه نمایش می‌دهد. این ورودی به صورت پارامتری برای متد Main() در نظر گرفته شده است.

تحقیق در مورد برنامه نوشته شده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

1-1 - برنامه بنویسید که LED ها را یک در میان روشن کند.

ORG 00H

Javad: MOV P2,#55H

SJMP javad

END

2-1-

الف) ثابعی با نام delay 1sec طوری بنویسید که 1sec تاخیر ایجاد کند.

Delay:

MOV R3, # 4

Next3:

MOV R1, # 206

Next2:

MOV R0,# 200

DJNZ R0,$

DJNZ R1, Next2

DJNZ R3,Next3

RET

ب)برنامه بنویسید که تمام LED ها را با تاخیر 1Secروشن و خاموش کند . ORG 00H

Start: MOV P2, 00H

LCALL Delay

MOV P2, #FF H

LCALL Delay

SJMP Start

END

2-2-برنامه بنویسید که LED ها را با تاخیر 1Secو به صورت حالت های زیر روشن کند

Of- Of -Of- Of-Of- Of-Of -Of

On-On-On-On-On-On-On-On

Of- Of -Of- Of-Of- Of-Of -Of

On-On-On-On-On-On-On-On

Of- Of -Of- Of-Of- Of-Of -Of

On-On-On-On-Of- Of-Of -Of

Of- Of -Of- Of-Of- Of-Of -Of

Of- Of -Of-Of-On-On-On-On

ORG 00H

Start: MOV R2,#2

Next1:MOV P2 ,# 00H

LCALL Delay

MOV P2,# 0FF H

LCALL Delay

DJNZ R2,Next1

MOV P2, # 00H

LCALL Delay

MOV P2, #0F0H

LCALL Delay

MOV P2,#00H

LCALL Delay

MOV P2,# 0FH

LCALL Delay

SJMP Start

END

3-1-برنامه فلاشر را طوری بنویسید که هر یک از حالت ها در حافظه ROM ذخیره شود .

00H,0FFH,00H,55H,0AAH,55H,0AAH

ORG 00H

START: MOV R7,#9

MOV DPTR, #FLASH

NEXT: CLR A

MOVC A , @A+ DPTR

MOV P2 , A

LCALL DELAY

INC DPTR

DJNZ R7, NEXT

SJMP START

FLASH: DB 00H,0FFH,00H,55H,0AAH,55H,0AAH

DELAY:MOV R3,# 4

NEXT3:MOV R1,# 206

NEXT2:MOV R0,#200

DJNZ R0, $

DJNZ R1, NEXT2

DJNZ R3, NEXT3

RET

END

3-2-برنامه بالا را طوری تغییر دهید که اولین داده نشان دهنده تعداد حالت ها باشد.

9, 00H,0FFH,00H,55H,0AAH,55H,0AAH

4-1-

الف)تابعی بنویسید که تعداد یک رقمی موجود در رجیستر A را روی سون سگمنت نمایش دهد .

Seven seg: MOV A, 30H

MOV DPTR , #SEVEN

MOVC A,@A+ DPTR

CLR P3.6

CLR P3.5

MOV P2, A

SETB P3.7

RET

SEVEN: DB 03H,9FH,25H,0DH,99H,49H,41H,1FH,01H,09H

ب) برنامه ای بنویسید که رقم دلخواه 5 را رموی سون سگمنت نمایش دهد.

ORG 00H

START: MOV 30H,# 6

LCALL Seven seg

SJMP START

END

4-2-برنامه ای بنویسید که سون سگمنت به صورت ثانیه شمار تک رقمی عمل کند.

ORG 00

START: MOV R7, #10

MOV DPTR, #SEVEN

NEXT : CLR A

MOVC A, @A+DPTR

CLR P3.6

CLR P3.5

MOV P2, A

SETB P3.7

LCALL DELAY

INC DPTR

DJNZ R7, NEXT

SJMP START

SEVEN: DB 03H,9FH,25H,0DH,99H,49H,41H,1FH,01H,09H

DELAY: MOV R3,#

NEXT3: MOV R1,#

NEXT2: MOV R0,#

DJNZ R0, $

DJNZ R1, NEXT2

DJNZ R3, NEXT3

RET

END

تحقیق در مورد برنامه دلفی آقای کاظمی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 53

تاریخچه مختصری از زبان دلفی از زمان پیدایش تا دلفی 6 به تفکیک نسخه‌های مختلف آن دلفی در واقع یک کامپایلر پاسکال است. دلفی 6 نسل جدید کامپایلر های پاسکال است که شرکت Borlandاز زمان ایجاد اولین نسخه پاسکال توسط Andres Hejlsberg در 15 سال پیش به بازار عرضه کرد.

برنامه نویسی به زبان پاسکال در سالیان سال از استواری و ثبات، زیبایی و ظرافت و البته سرعت بالای کامپایل سود برده است. دلفی هم از این قاعده مستثنی نیست. کامپایلر دلفی ترکیبی از بیش از یک دهه تجربه طراحی کامپایلر پاسکال و معماری بهبود یافته کامپایلر های 32 بیتی است. اگرچه قابلیت های کامپایلرها با گذشت زمان پیشرفت قابل توجهی داشته است ولی سرعت آن چندان کاهش نیافته و همچنان از سرعت بالایی برخوردار است.

به علاوه استحکام وقدرت کامپایلر دلفی معیاری برای سنجش دیگر کامپایلر هاست. در اینجا به بررسی تفصیلی روند حرکتی دلفی در هر یک از نسخه های آن می پردازیم و مشخصات مهم آن رابررسی می کنیم.

سال 1995 :Delphi1در زمان استفاده از سیستم عامل DOS برنامه نویسان مجبور بودند از بین زبان پر قدرت ولی کم سرعت Basic و زبان کارآمد ولی پیچیده و نامفهوم Assembly یکی را انتخاب کنند. پاسکال با ارائه یک زبان ساخت یافته و یک کامپایلر سریع و کم نقص این شکاف را پرکرد. برنامه نویسان Windows 3.1 هم با تصمیم گیری مشابهی رو برو شدند. یکی زبان قدرتمند و سنگین ++C و یکی زبان ساده و محدود کننده Visual Basic . ارائه Delphi1 در این مورد هم راه حل خوبی برای برنامه نویسان بود. دلفی مجموعه متفاوتی برای برنامه نویسی بود . طراحی و توسعه برنامه های کاربردی، ایجاد DLL ها، پایگاههای داده و ... که یک محیط ویژوال وسیع را تشکیل می داد. Delphi1 اولین ابزار برنامه نویسی ویندوز بود که محیط طراحی ویژوال، کامپایلر بهینه کد برنامه و دسترسی قوی به پایگاههای داده را در یک جا جمع کرد که آن را به یکی از بهترین ابزارهای روش نوین توسعه سریع نرم افزار (Rapid Application Development) تبدیل کرد. این مجموعه قدرتمند باعث شد که در همان زمان بسیاری از برنامه نویسان زبانهای دیگر به Delphi روی بیاورند و این موفقیت بزرگی برای Borland به حساب می آمد. همچنین بسیاری از برنامه نویسان پاسکال دلفی را ابزاری یافتند که توسط آن هم از توانایی و تجربه خود در برنامه نویسی پاسکال استفاده می کردند و هم توانایی کار در ویندوز را به دست آوردند. همچنین زبانی که در آن زمان با نام پاسکال شیئی (ObjectPascal) در دانشگاهها ایجاد شده بود یک زبان بسیار خشک و محدود کننده بود که اصلاٌ حالت کاربردی پیدا نکرد. ویژگیهای دلفی مثل طراحی ظاهری حساب شده و کاربر پسند آن باعث شد که زبان پاسکال شیئی عملاٌ از رده خارج شود. تیم طراحی VB در Microsoft قبل از حضور دلفی هیچ رقیب مهمی برای خود نمی دید. VisualBasic در آن زمان زبانی نا کارآ ، کم سرعت و کند ذهن بود. Visual Basic 3 در عمل اصلا توانایی رقابت با Delphi 1 را نداشت. در این سال شرکت Borland گرفتار یک سری مشکلات قضائی با شرکت Lotus بود که در نهایت هم متخلف شناخته شد. همچنین درگیری مشابهی هم با Microsoft بر سر تلاش در تغییر دادن فضای نرم افزار های Microsoft پیدا کرد. همچنین Borland مشغول طراحی و فروش طرح Quatro به شرکت Novell و طراحی پایگاه های داده dBase و Paradox بود که با استقبال قابل توجهی مواجه نشد. در این زمان که Borland مشغول فعالیتهای قضایی و تجاری بود Microsft توانست گوی سبقت را از Borland برباید و قسمت اعظم بازار ابزار های برنامه نویسی تحت Windows را در اختیار بگیرد و سعی می کرد تا این طرز فکر را اشاعه دهد که چون Windows را طراحی کرده صلاحیت و توانایی تهیه بهترین ابزار های برنامه نویسی تحت آن را نیز در دست دارد. در این شرایط Borland با عرضه Delphi و نسخه جدید ++Borland C سعی کرد خدشه ای در فرمانروایی Microsoft وارد کند و سهمی در بازار بزرگ این محصولات داشته باشد.

سال 1996 :Delphi2یک سال بعد Delphi2 تمام مزایای نسخه قبلی را تحت سیستم های جدید 32 بیتی, (Windows95) (Windows NT) ارائه داد. همچنین Delphi2 با ارائه خصوصیات اضافه و کارکرد های قویتری نسبت به Delphi1 توانایی های خود را افزایش داد. (ازجمله ارائه کامپایلر 32 بیتی که سرعت بالایی به نرم افزار ها می بخشید، کتابخانه بزرگ و کاملی از اشیای مختلف، شیوه جدید و تکامل یافته ای برای اتصال به پایگاه های داده مختلف، ادیتور پیشرفته، پشتیبانی از OLE ، توانایی وراثت در فرمهای ویژوال و سازگاری با پروژه های 16 بیتی Delphi1 ). Delphi2 به معیاری برای سنجش و مقایسه همه ابزارهای توسعه نرم افزار در آن زمان تبدیل شد. در آن زمان با ارائه سیستم 32 بیتی Windows95جهش بزرگی در سیستم عامل Windows رخ داد و Borland بسیار مشتاق بود که Delphi را به بهترین ابزار برنامه نویسی سیستم جدید تبدیل کند. نکته این که در آن زمان به منظور تاثیر در افکار عمومی و تاکید بر قدرت Delphi در سیستم عامل 32 بیتی قرار بود که نرم افزار با نام جدید Delphi32 به بازار عرضه شود ولی در آخرین مراحل به خاطر اینکه نشان دهند این زبان زبانی رشد یافته و تکامل یافته نسخه قبلی یعنی Delphi1 است نام Delphi2 را برای آن انتخاب کردند. Microsoft تلاش کرد که با Visual Basic 4 با Delphi مقابله کند ولی از ابتدا کیفیت پایین آن و ضعف آن در انتقال برنامه های 16 بیتی به سیستم 32 بیتی و بروز اشکالات ساختاری در طراحی آن موجب شکست زودهنگام Visual Basic 4 شد. در این زمان هنوز تعداد زیادی از برنامه نویسان به Visual Basic وفادار بودند. Borland هنچنین روشها و ابزارهای قدرتمندی همچون PowerBuilder برای طراحی نرم افزار های Client/Server ارائه داد ولی Delphi هنوز آن قدر قدرتمند نشده بود که بتواند نرم افزارهایی که جایی در بین توسعه گران پیدا کرده اند را براندازد.

سال 1997 :Delphi3از زمان تهیه و توسعه Delphi1 تیم توسعه Delphi در فکر گسترش و ایجاد یک زبان قدرتمند جهانی بود. برای Delphi2 این تیم تمام نیروی خود را صرف اعمال مربوط به انتقال تواناییها و کارکرد ها به سیستم 32 بیتی و همچنین اضافه کردن خصوصیات Client/Server و پایگاه داده کرد. در زمان تهیه Delphi3 تیم توسعه فرصت لازم برای گسترش مجموعه ابزار موجود را یافت و در این راستا کیفیت و کمیت ابزارهای Delphi بهبود یافت. به علاوه راه حل هایی برای مشکلات عمده و قدیمی برنامه نویسان تحت ویندوز ارائه شد. به ویژه استفاده از برخی فناوری های پیچیده و نا مفهوم (مثل COM و ActiveX وتوسعه نرم افزار های تحت Web وکنترل پایگاههای داده چند کاربره). روش نمایش کد برنامه همچنین توانایی کامل کردن خودکار کد (Code Completion) عملیات کد نویسی را راحت تر کرد. ضمن این که همچنان در بیشتر موارد اساس و متدولوژی برنامه نویسی مانند Delphi1 بود و بر پایبندی به قوانین اصولی Pascal تاکید می شد. در این زمان رقابت شرکت های تولید کننده ابزار های برنامه نویسی بسیار تنگاتنگ شده بود. Microsoft با ارائه Visual Basic 5 به پیشرفت های خوبی دست یافت ازجمله پشتیبانی قوی از COM و ActiveX و ایجاد برخی خصوصیات و تغییرات کلیدی و اساسی در کامپایلر VB. ضمن این در همین سال Borland با پشتوانه قوی Delphi و با استفاده از ساختار موفق آن ابزارهای دیگری همچون Forte و BC++ Builder به بازار عرضه کردتیم Delphi در زمان طراحی Delphi3 چند تن از اعضای کلیدی خود را از دست داد. Andres Hejlsberg معمار اصلی Delphi در اقدام غیر منتظره ای Borland را ترک کرد و تصمیم گرفت

تحقیق در مورد برنامه SQL Server

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

برنامه SQL Server

مقادیر قابل قبول   انواع داده

  مقادیر عددی 

مقادیر اعداد صحیح از 63^2- تا1-63^2      bight

مقادیر اعداد صحیح از 31^2- تا 1-31^2      Int

مقادیر اعداد صحیح از 15^2- تا 1-15^2      Smallint

مقادیر اعداد صحیح از 0 تا 255      Tinyint

مقادیر اعداد صحیح با ارزش 0 و 1     bit

مقادیر مقیاس با دقت ثابت شده از 1+38^10 تا 1-38^10     decimal

مقادیر  Decimal همچنین می تواند تعریف شود به صورتNumeric  ، دامنه مقادیر یکسان می باشد.

مقادیر Monetary (مالی) از 63^2- تا 1-63^2 (مقادیر Money تا 0.0001 از هرواحد دقت دارد). Money

مقادیرMonetary از 3648 . 748 . 214- تا 3647 . 748 . 214 می باشد Smallmoney

(مقادیر Small Monetary تا 0001/0 واحد دقیق می باشد).

مقادیر صحیح شناور (متغیر) از 308+E1.79- تا 308+E1.79 (مقادیر Float فقط تقریبی می باشد) Float  

مقادیر صحیح شناور متغیر از 38+E3.40- تا 38+E3.40 می باشند (مقادیر real فقط تقریبی می باشد) real 

مقادیر تاریخ و زمان از 1.1753 ژانویه تا 31.9999 دسامبر می باشد datetime  

(مقادیر Date Time تا 3 هزارم ثانیه یا 3.33 میلی ثانیه دقت دارد)   Smalldatedtime  

مقادیر تاریخ و زمان از 1 ژانویه و 1900 تا 6 ژوئن و 2079 می باشد (مقادیرSmalldatetime  تا 1 دقیقه دقت دارند)

 مقادیر کاراکتری  

مقادیر حرفی کدگذاری نشده با طول ثابت با طول حداکثر 8000 حرف می باشد.    Char

مقادیر حرفی کدگذاری نشده با طول متغیر با طول حداکثر 8000 حرف می باشد.   Varchar

داده کدگذاری شده با طول متغیر با طول حداکثر 1-31^2 (647 . 741 . 073 . 1) حرف می باشد. Text

داده کدگذاری شده با طول ثابت با طول حداکثر 4000 حرف می باشد     Nchar

داده کدگذاری نشده با طول متغیر با حداکثر طول 4000 حرف می باشد       nvarchar

داده کدگذاری شده با طول متغیر با حداکثر طول 1-30^2 (823 . 741 . 073 . 1) حرف می باشد ntext

  مقادیر باینری (1 و 0)

داده باینری با طول ثابت با حداکثر طول 8000 بایت می باشد    binary

داده باینری با طول متغیر با حداکثر طول 8000 بایت می باشد     Varbinary

داده باینری با طول متغیر با حداکثر طول 1-31^2 (647 . 783 . 147 . 2) بایت می باشد Image  

  مقادیر دیگر

یک مرجع مبناء برای یک Cursor می باشد (یکCursor  یک ماهیتی است که یک مرجع مبناء را برای یک سطر مشخص در یک Result Set نشان می دهد.    Cursor 

یک شمار واحد پایگاه داده است که به هنگام می شود هر زمانی که یک سطر به هنگام شود. (نوع داده  rowversion در نسخه قبلی از Timestamp SQL Server نامیده می شود) rowversion

مقادیری از هر نوع غیر از text ، ntext ، rowversion (timestamp) و sql - variant می باشد. یک معرف واحد کلی GUID می باشد.  Uniqveidentifier

guid

Guid که از GloballyUniqueIdentifier گرفته شده، یک مقادیر باینری (1 و 0) 16 بایتی می باشد که هیچ کامپیوتر دیگری در دنیا نخواهد مقدار آن را تولید کند. نوع داده uniqueidentifier برای ذخیره کردن Guids استفاده می شود. SQL Server به طور خودکار مقادیر Guid را از همان راهی که مقادیر Identity ایجاد می شود، فراهم نمی کند. زیرا یک جدول می تواند شامل Guids چندگانه باشد، اما فقط یک Identity منحصر به فرد باشد. اگر چه، تابع NEWID که SQL Server آن را به صورت پیش فرض در نظر می گیرد زمانی که خصوصیات IsrowGuid ، Yes می شود. یک Guid جدید بر خواهد گشت زمانی که سطر قرار داده می شود.

ایجاد کردن ستونهای محاسباتی

علاوه بر اینکه ستونها به طرز ساده اطلاعات را در جداول Underlying و نماها نشان می دهد، همچنین Query تان می تواند شامل ستونهایی باشد که محاسبه شده اند بر اساس داده های Underlying ، توابع SQL Server یا هر ترکیب دوتایی. ستون محاسباتی به وسیله مشخص کردن یک عبارت به عنوان ستون ایجاد می گردد.

ما به عبارات Transact-SQL در Detail در درس 21 "The Transact-SQL Language" می پردازیم. بنابراین در این تمرین ما فقط یک جفت از عبارات ساده که بر اساس اپراتور الحاق رشته Transact-SQL که دو رشته و تابع GETDATE را که داده ها و زمان سیستم جاری را باز می گرداند اضافه می کنیم.

ایجاد کردن یک ستون محاسباتی با استفاده از قاب Grid

1- قاب SQL را پنهان کرده و قابGrid را به وسیله کلیک کردن دکمه روی نوار ابزار Query Designer نشان می دهیم.

2- در هر سل ستون خالی در قاب Grid کلیک کرده و Oil Name +' – '+ Latin Name را تایپ می کنیم.

راهنمایی: شما می توانید سل ها را در قاب Grid به وسیله درج کردن خطوط تقسیم بین سر ستونها عریض تر سازید.

3- کلید Tab را فشار می دهیم. SQL Server ، 1 Expr را به عنوان نام مستعار ستون پیشنهاد می دهد.

4- نام مستعار را برای Extended Name تغییر می دهیم.

5- دکمه Run را برای به کارگیری مجدد Query کلیک می کنیم. Query Designer ستون جدید را در قاب Results نشان می دهد.

ایجاد کردن یک ستون محاسباتی با استفاده از قاب SQL

1- قاب Grid را پنهان کرده و قاب SQL را به وسیله کلیک کردن دکمه ها روی نوار ابزار  Query Designer نشان می دهیم.

2- GETDATE را به عنوان [ Today’s Data ] برای لیست ستون از شروط Select اضافه می کنیم.

راهنمایی: کاما را قبل از GETDATE فراموش نکنید.

3- دکمه Run را در نوار ابزار Query Designer برای به کارگیری مجدد Query کلیک می کنیم.  SQL Server تاریخ جاری در هر سطر را نشان می دهد.

استفاده کردن از شرط Top n

زمانی که شما دستور Return Top را از منوی متن جدول انتخاب می کنید. SQL Server شرط Top n را در پایین پوششها برای ایجاد صفحه نمایش در Query Designer استفاده می کند. علاوه بر اینکه یک شماره مشخصی از سطرها را مشخص می کنید شما می توانید همچنین یک درصد از سطرها را به وسیله استفاده کردن از شرط Top n Percent نشان دهید. همان طوری که شما ممکن است انتظار داشته باشید درصدی از سطرهای مشخص شده را باز می گردانیم.

نشان دادن سطرهای Top s

1- Top 5 را قبل از اولین کلمه در Column-List از شروط Select در قاب SQL اضافه می کنیم.

2- دکمه Run را در نوار ابزار Query Designer برای به کارگیری مجدد Query کلیک می کنیم.  SQL Server فقط 5 سطر اول را نشان می دهد.

نشان دادن Top 5 درصد از سطرها

1- کلمه Percent را بعد از Top 5 در قاب SQL اضافه می کنیم.

2- دکمه Run را در نوار ابزار Query Designer برای به کارگیری Query کلیک می کنیم. SQL Server فقط 5 درصد اول از سطرها را در SQL Server نشان می دهد.

شرط WHERE

با استفاده از شرط اختیاری WHERE از حالت SELECT شما می توانید یک زیر مجموعه از سطرها که باز گردانده می شوند را مشخص کنید. برای مثال شما ممکن است بخواهید فقط مشتریهایی که بیش از $1000 در 12 ماه قبل خرج کرده اند را ببینید یا اینکه فقط نامهای Oil که با حرف R شروع می شوند را ببینید. شما این ملاکها را با استفاده از شرط WHERE مشخص خواهید کرد.

شرط WHERE BASIC

Operator Meaning

 مساویست با   =

 بزرگتر از   <

 کوچکتر از   >

بزرگتر یا مساویست با     =<

تحقیق در مورد برنامه nero

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

Nero چیست ؟

Nero محبوبترین و یکی از قدرتمندترین نرم افزارهای رایت سی دی در دنیاست که با توجه به قابلیتهای فراوان آن هر روز بر تعداد کاربران خود در سراسر دنیا افزوده است آشنایی با محیط نرم افزار در حالت Nero Burning Rom بعد از نصب نرم افزار و ثبت آن از زیر مجموعه نرم افزارهای ویندوز خود برای ورود در حالت Nero Burning Rom به دنبال مسیر ذیل بروید : Start > programs > Nero > Nero 6 Ultra Edition > Nero Burning ROM بعد از باز کردن Nero برای اولین بار پنجره New Compilation ظاهر میگردد که مهمترین پنجره برنامه بوده و شما قادر خواهید بود از طریق آن نوع فرمتی که میخواهید برای رایت استفاده کنید را انتخاب کنید . انتخاب نوع فرمت از کادر محاوره ای سفید رنگ سمت چپ و فشاور دادن دکمه New بالا سمت راست امکان پذیر خواهد بود . رایت به صورت Data : اصولا کلیه فایلهای کامپیوتر Data میگوئیم و مهمترین و اصلی نوع حالت رایت خواهد بود . برای رایت به صورت Data بعد از باز کزدن برنامه Nero و در پنجره New Compilation از کادر محاوره ای سمت چپ گزینه CD-ROM(ISO) را انتخاب و سپس New بزنید . نکته : اگر CD شما خام و برای اولین باراقدام به رایت بر روی آن مینمائید در پنجره New Compilation و از قسمت Multisession گزینه Start Multisession Disk را انتخاب و در غیر این صورت گزینه Continue Multisession Disk را جهت رایت مجدد انتخاب و از پنجره ظاهر شده با نام Select track آخرین Session را انتخاب و OK بزنید .

نرو بله همان نرم افزاری که اکثر کاربران نام آن را شنیده و یا با آن سرو کار داشته اند. نرو در نسخه جدید خود امکانات قابل توجهی قرار داده که به شما توصیه میکنیم این نسخه را حتما روی کامپیوتر خود نصب کنید .(نسخه ultra edition)پس از نصب در منوی استارت در شاخه neroنرم افزارهای این مجموعه به صورت تفکیک شده مشخصند .اما شما با انتخاب گزینه nero start smart این نرم افزار را مدیریت کنید. در منوی باز این گزینه شش ایتم وجود دارد. اولین ایتم favorite است که نمایش دهنده نرم افزارهای پر کااربرد این نسخه نرو است.مثلا گزینه های ساخت سی دی اطلاعاتی یا ساخت سی دی audio یا ساخت vcd, و تهیه نسخه پشتیبان است. در گزینه بعد نوع سی دی که میخواهیم رایت کنیم مشخص میکنیم ( صوتی audio -ویدئویی video-فایلهایی که نه صوتی نه تصویری است data) پس از انتخاب هر گزینه به nero express میشوید .روی گزینه add کلیک کنید ( میتوانید بدون گزینه add فایل رااز my computer به داخل nero بکشید ) اگر فایلی اضافه یا اشتباه انتخاب کرده اید را میتوانید با گزینه delet حذف کنید.سپس گزینه next را بزنید در قسمت اول نام رایتر خود را انتخاب کنید بعد از انتخاب recorder در قسمت بعد باید نام سی دی را انتخاب نمایید که پیش فرض my disk میباشد .در قسمت writing speed سر عت رایت را مشخص میکنید .ترجیحا پایین تر از 24 را انتخاب کنید .تیک زدن گزینه allow files to be به شما اجازه میدهد بعد ها هم فایل جدیدی به سی دی اضافه کنید.تیک زدن verify data on اطلاعات پس از رایت بازرسی میشود . ترجیحا در هنگام رایت پوشه ها نام فارسی انتخاب نکنید. حالا گزینه burn را انتخاب کنید تا کار رایت شروع شود .حال شما وارد محیط اصلی Nero در حالت Data شده اید . در قسمت سمت راست شما به کلیه درایوهای هارد دیسکت و اطلاعات مربوط به آن و در قسمت چپ نیز شما به اطلاعات و محتوای سی دی داخل رایتر خود دسترسی خواهید داشت . شما با انتخاب فایل و یا پوشه مورد نظر از سمت راست(1) و پائین نگه داشتن موس و انتقال آن به قسمت سمت چپ (2) قادر به دراگ گردن (انتقال داده ها) به سی دی خواهید بود . توجه داشته باشید که محتوای پوشه ها و یا فایلها نباید از حجم سی دی بالاتر باشد . در غیر این صورت عمل رایت صورت نمیگیرد . شما از قسمت پائین برنامه نرو (3) میتوانید به میزان حجم باقسمانده سی دی در حالت دراگ کردن برنامه ها باشید . ( نمایش در حالت آبی = عادی – زرد = اضطراری – قرمز = غیرطبیعی و غیر قابل رایت ) حال از منوهای بالا برنامه Nero ابتدا File و سپس Compilation Properties را انتخاب و از پنجره ظاهر شده که مربوط به تنظیمات مربوط به رایت میباشد به زبانه Born رفته و از قسمت Write Speed سرعت عمل رایت را انتخاب و OK بزنید و منظر بمانید تا عملیات رایت پایان پذیرد . رایت سی دی صوتی : مجدد به پنجره New Compilation باز رفته ( کلید های ترکیبی Ctrl+N در محیط برنامه ) و از کادر محاوره ای سمت چپ گزینه Audio CD را انتخاب و New بزنید . حال ضمن در نظر داشتن میزان حجم انتقال داده ها از روی هارد دیسک نسبت به دراگ کردن فایلهای صوتی تان از قبیل Mp3 – Wav و ... به سمت چپ اقدام کنید . در پایان جهت رایت از کلید F7 جهت ظاهر شدن پنجره Compilation Properties استفاده کنید . حال با انتخاب سرعت رایت از زبانه Burn که قبلا توضیح دادیم و فشار دادن کلید Burn منتظر کامل شدن عملیات رایت یک سی دی صوتی بمانید . رایت سی دی تصویری : به پنجره New Compilation رفته و اینبار Video-CD سی دی را از کادر محاوره ای سمت چپ انتخاب کنید . قبل از فشار دادن New شما میتوانید نسبت به نوع Encode خروجی در حالت PAL و یا NTSC در قسمت Encoding Resolution اقدام کنید . بعد از انتخاب حال بر روی New کلیک نمائید . در پنجره ظاهر شده از کادر محاوره ای بالا سمت چپ بر روی پوشه قرمز رنگ