تحقیق نقش کشت بافت در توسعه تحقیقات برنج

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

نقش کشت بافت در توسعه تحقیقات برنج

- باززایی گیاهان

هنگامی که پینه‌های مشتق از پروتوپلاست به بزرگی 2 میلی‌متر رسیدند، در یک محیط غذایی باززایی کشت می‌شوند. معمولاً از محیط غذایی N6 بدون تنظیم کننده رشد یا با سیتوکنین (یک میلی‌گرم بر لیتر کینیتن) به عنوان محیط غذایی باززایی استفاده می‌شود (جدول 2-3). عبداله و همکاران (1986) ثابت کردند که محیط غذایی N6 به دلیل این که غلظت آمونیوم آن در مقایسه با MS پایین‌تر است برای باززایی مناسب‌تر می‌باشد. عموماً  باززایی گیاهی در برنج از راه اندام زایی وقوع می‌یابد. با این حال، وجود گزارش‌های اندکی حاکی از این است که گیاهان می‌توانند از راه رویان زایی بدنی نیز حاصل شوند (عبداله و همکاران، 1986، کیوزوکا و همکاران، 1987).

معمولاسرعت باززایی گیاهچه‌ها20-10% است. این سرعت نه تنها به شرایط کشت در محیط باززایی بلکه به پروره‌ها، منابع و تعداد واکشت‌های لاین‌‌های یاخته‌ای مورد استفاده در جداسازی پروتوپلاست ‌ها بستگی دارد. بالاترین سرعت باززایی در نیپون بار و یاماهوشی گزارش شده است. این دو پروره در دودمانه به یکدیگر وابسته هستند. هر دوی آن‌ها دارای قابلیت باززایی بالایی در کشت بساکند (ساساکی 1986). ساسانیشی‌کی وکوشی هیکاری نیز برای کشت پروتوپلاست استفاده شدند. عموماً هنگامی که زیرکشت‌های منشاء از یاخته‌های مرسیتمی جوان نظیر رویان‌های نارس، خوشه‌های جوان و بساک‌ها انتخاب شوند، دارای سرعت باززایی بالا خواهند بود. علاوه بر این، وقتی که پروتوپلاست‌‌ها از پینه‌ای که برای مدت طولانی واکشت شده‌اند جدا شوند، سرعت باززایی زیاد خواهد بود. پینه تازه به اندازه یک سال پس از آغاز کشت، برای کشت پروتوپلاست پیشنهاد می‌شود.

اوگورا و همکاران (1987) از پروتوپلاست تعداد زیادی گیاه باززایی کردند. بسیاری از گیاهان باززایی در مقایسه با شاهد تمایل به تولید پنجه‌ها و خوشه‌ها و میزان محصول بیش‌ترند. با وجود این، طول ساقه، تعداد دانه در خوشه و باروری دانه‌ها به پایین تمایل داشتند. هشت درصد گیاهان باززایی شده‌یک دسته ازکروموزوم‌های دولاد عادی را داشتند. از طرف دیگر، در حالتی که توری‌یاما و همکاران (1986) از کشت پروتوپلاست پینه‌ها که از دانه‌های گرده‌ی بساک‌ها منشا یافته بودند، گیاهانی را باززایی کردند که 33% آن‌ها تک لاد و 39% دولاد بارور، و بقیه با صفات ریخت شناختی ناهنجار، عقیم بودند.

باززایی گیاه از طریق کشت پروتوپلاست سازگانی مرکب از چندین مرحله است. هر مرحله بایستی متناسب و با دقت و بطور کامل انجام شود. حتی یک خطای کوچکی در یک مرحله ممکن است باعث شکست کامل شود. از این‌رو، از ایجاد خط یاخته‌ای آغازین تا مرحله باززایی گیاه بایستی در کشت دقت زیادی مبذول داشت.

اطلاعات منعکس در جدول‌های 2-2 و 2-3 نتایج موفقیت آمیز حالت‌های اولیه هستند. پس از این، چند مطالعه دیگری نیز توسط گروه‌های تحقیقاتی مختلف گزارش شده است.سازگان کشت پروتوپلاست فن مهمّی است که تصور می‌شود برای توسعه زیست‌فن شناسی، بویژه همجوشی پروتوپلاست و انتقال ژن مورد استفاده قرار گیرد.   

کشت بافت عبارت است از کشت یاخته، بافت، پیش‌دش (protoplast) و اندام‌های گیاهی در شرایط گندزدایی شده و در محیط غذایی مصنوعی در داخل لوله آزمایش. اکنون این فناوری به عنوان یک روش پایه‌ای و یک ابزار محوری بسیار عالی در تکثیر و اصلاح نژاد گونه‌های گیاهی مهم اقتصادی موقعیت ویژه‌ای‌را کسب کرده است. کشت بافت گیاهی در کشاورزی و باغبانی نیز کاربردهای عملی فراوانی دارد. آزمایشگاه‌های ریزازدیادی سالیانه میلیون‌ها نهال درختان و گیاهان زینتی را تولید و به بازار عرضه می‌کنند. کشت انتهای شاخه یا مریستم به منظور تولید گیاهان عاری از ویروس به طور گسترده‌ای در حال اجراست. کشت بساک، تخمک و همجوشی پیش دش‌ها در به‌نژادی با کاهش مدت زمان لازم و افزایش کارایی انتخاب، سرعت عمل را زیاد کرده است و علاوه بر این روش خوبی در درک فرایندهای زادشناختی (Genetic)، تنکارشناختی (Physiology)، زیست شیمیایی و زیست شناسی مولکولی به شمار می‌رود. از طرف دیگر گیاهان تراریخت که از انتقال DNA خارجی به یاخته‌ها و پس‌از باززایی گیاهی حاصل می‌شوند، به سرعت در حال پیشرفت است و تأثیر این محصولات در سلامت انسان در کشورهای اروپایی و آمریکایی تردیدهایی را برانگیخته است.اگرچه دامنه‌ی چنین جنبش هایی به آسیا و آفریقا کشیده نشده است امّا به منزله‌ی هشداری برای همه‌ی ملل جهان تلقی می گردد. اهداف اصلی این