لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 6 صفحه
قسمتی از متن .docx :
بهداشت مدارس
مقدمه
وضعیت سلامت و بهداشت هر فرد ، هر جامعه ، هر ملت ، با تاثیر متقابل و تلفیق اثر دو محیط تعیین میشود: یکی محیط زیست داخلی خود انسان و دیگری محیط پیرامون وی. برابر مفاهیم نوین ، بیماری به علت برهم خوردن توازن حساس موجود بین انسان و محیط زیست او روی میدهد. در بین سه عامل بوم شناختی یعنی میزبان ، محیط زیست و عامل بیماریزا که موجب بیماری میشوند ، عامل بیماری زا بطور معمول با کمک آزمایشگاه شناخته میشود. میزبان برای بررسی در دسترس قرار دارد ، ولی محیطی که بیمار از آن آمده است ، بطور معمول ناشناخته است.
با وجود این ، بیشتر اوقات کلید پیدا کردن ماهیت بیماری ، بروز آن ، پیشگیری و مبارزه با بیماری در محیط زیست قرار دارد. بدون آگاهی از محیط زیست ممکن است، کلید مذکور در اختیار پزشکانی که مشتاق درمان ، پیشگیری و مبارزه با بیماری هستند، قرار نگیرد. مهندسی بهداشت محیط در واقع کاربرد روشهای فنی به منظور ارتقا و بهبود شرایط بهداشتی جامعه است که بیشترین فعالیت علمی آن در اجرای پروژههای آب رسانی و تسهیلات دفع فاضلاب ، متمرکز میباشد. کشورهای فعال در زمینه بهداشت محیط زیست با کندی پیش میروند. بسیاری از ضعفهای بهداشت در کشورها ، به علت نقص زیست محیطی است. عوامل زیست محیطی اساسی و پایهای برای بهداشت افراد و جامعه بعضی موارد هستند که توضیح داده میشوند.
محیط زیست
همه محیطهایی که در آنها زندگی جریان دارد محیط زیست نامیده میشود. به عنوان مثال استخر آب ، یک شهر ، اقیانوس و کویر همگی انواعی انواعی از محیط زیست به حساب میآیند.
در محیط زیستی عوامل غیر زنده مانند خاک ، آب ، گازها و غیره به همراه جانداران وجود دارند. موجودات زنده با هم و با محیط غیر زنده خود ارتباطی متقابل برقرار میسازند. این ارتباطها برای بقای محیط زیست بسیار لازمند. کارشناسان محیط زیست هنگام بررسی ، مناطق زیستی را مورد مطالعه قرار میدهند. هر منطقه زیستی شامل موجودات زنده ویژه عوامل غیر زنده است اکوسیستم نام دارد و دانشی که به بررسی اکوسیستمها میپردازد. اکولوژی نامیده میشود.
پارکهای ملیو محلهای طبیعی باید با دقت تمام کنترل و اداره شوند تا مراجعین ، تعادل زندگی طبیعی را بر هم نزنند.
منظور از محیط، محوطه فیزیکی و نیز جو روانی، اجتماعی و فرهنگی مدرسه است. تحقیقات متعددی بر مرکزیت اهمیت محیط فیزیکی و روانی و اجتماعی مدرسه در تأثیر گذاری بر سلامت دانش آموزان و در پیشرفت یا باز ماندن از اهداف برنامه های بهداشت مدارس دارد.
هدف از این برنامه ها ایجاد محیطی ایمن، بهداشتی و همایتی است که یادگیری را تقویت می کند این کیفیت ها از طریق استانداردهایی که به همین منظور تنظیم می گردد قابل ارزیابی واهد بود و شامل فعالیتهایی است که در جهت اجرای ضوابط بهداشتی مدرسه انجام می گیرد. مهمترین مسائلی که در بهداشت محیط مدرسه مورد توجه قرار می گیرد عبارتند از:
1- محل احداث مدرسه
2- وضعیت ساختمان مدرسه
3- آب آشامیدنی سالم
محل احداث مدرسه:
مکان مدرسه باید دور از سر و صدا، عبور و مرور وسیله نقلیه، محل انباشته شدن زباله، راه آهن و کارخانه باشد. محوطه مدرسه باید دارای وسعت کافی باشد و برای جلوگیری از ایجاد گرد و غبار امکان شستشو، کف حیاط از آسفالت و یا بتون و یا مصالح مشابه پوشیده شده باشد.
ساختمان مدرسه:
رعایت تمام شرایط ایمنی و بهداشت در ساختمان مدرسه دارای اهمیت است که این شرایط عبارتند از: کف کلاسها، سقف، روشنایی، تهویه کلاسها، پنجره ها، درجه حرارت، وسیله گرمازا، کپسول ضد حریق، تهویه هوا، پله ها، تابلو کلاس، میز و صندلی، دستشویی، استفاده از صابون، توالت، دفع بهداشتی فاضلاب، آبخوری، دفع بهداشتی زباله، بوفه مدرسه. رعایت هر یک از شرایط ایمنی فوق مطابق با استانداردهای آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است که به اختصار توضیح داده می شود:
کف کلاسها: باید قابل شستشو و صاف و بدون درز و شکاف باشد و از لغزندگی و مرطوب بودن آن جلوگیری شود.
سقف: باید ساف و بدون درز و شکاف و به رنگ روشن باشد.
روشنایی: روشنایی کلاسها باید به طور طبیعی تأمین شود، بهتر استنور از سمت چپ دانش آموز بتابد و نه از روبرو. بزرگی پنجره ها باید یک پنجم مساحت کلاس باشد و به فاصله حداقل 100 تا 120 سانتی متری بالاتر از کف کلاس قرار گرفته باشند.
تهویه کلاسها: اگر پنجره ها در دیوارهای روبروی یکدیگر کار گذاشته شده باشند تهویه کلاس بهتر انجام می گیرد.
تهویه هوا: در کلاس باید به خوبی صورت گیرد حداقل 6 بار در روز و با باز کردن در و پنجره کلاس.
درجه حرارت: درجه حرارت مناسب برای کلاس درس 18 تا 21 درجه سانتی گراد است کلاس بسیار گرم موجب کسالت و خواب آلودگی و کلاس سرد باعث سردی بدن دانش آموز شده و او را مستعد ابتلا به عفونتهای ریوی می نماید.
وسیله گرمازا: باید فضای کلاس را به طور یکنواخت گرم کند مانند شوفاژ و یا بخاری دیواری که دارای دودکش باشد تا گازهای حاصل از مواد سوختنی به فضای کلاس وارد نشود و خطر آتش سوزی نداشته باشد.
کپسول ضد حریق: لازم است هر مدرسه به تعداد کلاسها کپسول ضد حریق در اختیار داشته باشند.
پله ها: اگر ساختمان مدرسه دارای پله است باید ارتفاع پله 18 سانتی متر و عرض آن 30 سانتی متر دارای نرده محافظ و بدون لغزندگی باشد.
تابلوی کلاس: باید در محل مناسبی که نور کافی به آن بتابد و در معرض دید کامل دانش آموزان باشد،قرار گیرد. تابلو نباید شفاف باشد که موجب انعکاس نور گردد و نیز فاصله آن تا اولین ردیف دانش آموز نباید از 20/2 مترکمتر باشد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 3 صفحه
قسمتی از متن .doc :
بهداشت ورزش
رعایت نکات کلی
رابطه ی ورزش با بهداشت بر کسی پوشیده نیست. اگر ورزش می خواهد برای فرد و جامعه سلامتی و شادابی را به ارمغان آورد، باید با بهداشت قرین بوده و از آن بیگانه نباشد. ورزش بدون رعایت موازنی بهداشتی – تا حدود زیادی – نقض غرض خواهد بود. کُتُبی که امروزه در زمینه ی ورزش تألیف و منتشر می شوند، به طور معمول از یک سری مباحث بهداشتی خالی نمی باشند. ورزشکاران باید بیش از دیگران به بهداشت و نظات اهمیت دهند. آنها بیش از دیگران عرق می کنند، با ورزشکاران دیگر و گاه زمین و یا تشک ورزشی در تماس نزدیکند و ... .
رعایت نکات بهداشتی یکی از نیازهای ضروری ورزشکاران محسوب میشود، افرادی که ورزش میکنند بهصورت مستمر و منظم حتماً بایستی الزاماً به نکات بهداشتی ذیل توجه و نگاه دقیق و کافی داشته باشند تا بتوانند بدنی سالم، نیرومند، قوی، ورزیده و پرانرژی داشته باشند، و از قابلیتها و استعدادهای ورزشی خود در میادین ورزش قهرمانی کمال بهرهبرداری را ببرند، لذا رعایت نکات بهداشتی همانند پیشگیری قبل از بیماری است؛ و اثرات مثبت و مفیدی برای تندرستی و سلامتی ورزشکاران دارد که بهشرح ذیل تقدیم میشود.
1. ورزشکاران میبایست بعد از انجام نرمشها و تمرینات و فعالیتهای ورزشی بدن خود را با وسایل بهداشتی بشویند و دوش بگیرند که دچار بیماریهای پوستی و غیره نشوند.
2. لباس ورزش آنها مانند (پیراهن، شورت و جوراب) باید تمیز و بهداشتی باشد.
3. از لباسهای ورزشی (مانند گرمکن، تیشرت، جوراب، شورت و غیره) پلاستیکی استفاده نکنند.
4. کفش ورزشی آنها باید مناسب و اندازه بوده و تنگ نباشد.
5. از حولة تمیز برای پاک کردن عرق و خشک کردن بدن استفاده نمایند.
6. به افرادیکه از نظر سلامتی بدن مشکل دارند توصیه میشود قبل از شروع تمرینات به پزشک مراجعه کنند.
7. از خوردن غذا کمتر از 3 ساعت قبل از تمرینات ورزش جداً خودداری شود.
8. از آب آشامیدنی و از نوشیدنیهای بعد از تمرینات ورزش در هوای گرم بیشتر استفاده شود.
9. برای خریدن کفش ورزشی حتماً بعدازظهر اقدام کنید، زیرا در این زمان پای شما بزرگترین حجم را دارد.
10. از استعمال دخانیات جداً خوداری کنند.
11. اطلاعات بهداشتی و پزشکی خود را از طریق مطالعهی کتابهای علمی، ورزشی بالا ببرند.
12. از پوشیدن لباس ورزشی خیس جداً خودداری فرمایید.
منبع
مجید حصارنویی – کارشناس تربیت بدنی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 6 صفحه
قسمتی از متن .doc :
تعریف آموزش بهداشت
به طور کلی، آموزش و بهداست عبارت است از «تشویق و ترغیب مردم برای قبول و نگاهداری رفتار و اعمالی که برای ادامه زندگی سالم ضروری است، و هم چنین به کاربردن عقل و منطق برای استفاده صحیح از خدمات بهداشتی که در دسترس آنان است.» نقش آموزش بهداشت در آگاه کردن مردم برای پیشگیری از بیماری ها و استفاده صحیح از خدمات بهداشتی : آموزش بهداشت درآگاه کردن مردم از بیماری ها و خطرات آنها نقش اصلی و عمده را دارد. هر چقدر خدمات بهداشتی مختلف از طرف دولت در اختیار مردم قرار گیرد، در صورتی که مردم نسبت به استفاده از آنها آگاهی و اعتقاد نداشته باشند، بی ثمر خواهد بود. هیچ برنامه بهداشتی ، بدون آموزش موفق نخواهد بود و عدم اطلاع و اعتقاد مردم در مورد برنامه های بهداشتی موجب اتلاف وقت ، بودجه و نیروی انسانی خواهد بود.
اهداف آموزش بهداشت : اهداف آموزش بهداشت عبارت است از : 1 – تغییر رفتار در مردم و جایگزین کردن عادات بهداشتی به جای عادات غیربهداشتی2 – قرار دادن سلامت به عنوان یک ارزش اجتماعی3 – تشویق مردم در استفاده صحیح از خدمات بهداشتی
مراحل آموزش بهداشت : گام اول در آموزش بهداشت، اطلاع دادن به مردم است درباره آنچه که باید در زمینه یک زندگی سالم بدانند تا از یک تندرستی کامل جسمی، روانی و اجتماعی بهره مند شوند. پس از اطلاع و آگاهی نسبت به آن ، باید نسبت به آن مسأله دید و یا نگرش مناسب پیدا کرد و یا نسبت به انجام آن کار متقاعد شد. در مرحله آخر انجام یک عمل بهداشت می گویند.
نقش گروه های کمکی در آموزش بهداشت : آموزش بهداشت به طور رسمی و غیررسمی از طریق وزارت بهداشت و توسط افرادی که مربی بهداشت نامیده می شوند، انجام می گیرد. آموزش بهداشت به این افراد محدود نمی شود، بلکه تمام افرادی که به نحوی با مردم سر و کار دارند، می توانند نقش مهمی، در این امور داشته باشند. یکی از این گروه ها، روحانیون هستند که به دلیل تماس مستقیم و نزدیک با مردم قادر به انجام چنین کاری هستند . این افراد می توانند در مجالس سخنرانی و یا سایر برنامه هایی که در ارتباط با مردم هستند، مطالب و نکات بهداشتی لازم را با آنان در میان بگذارند.
روش های آموزش بهداشت: 1 – آموزش جمعی : این آموزش ها غالباً با استفاده از وسایل ارتباط جمعی مانند رادیو، تلویزیون ، روزنامه، مجله، کتاب و امثال اینها به مردم داده می شود. از معایب و محدودیت این روش می توان، یک طرفه بودن آن، معین نبودن گروه آموزش گیرنده، عدم آشنایی کافی آموزش دهندگان با اختصاصات فردی، خانوادگی آموزش گیرندگان ، ملزم نبودن گروه مورد نظر برای استفاده از آموزش ها، نبودن روابط انسانی مؤثر در آموزش بین آموزش دهندگان و آموزش گیرندگان را نام برد. از ویژگی های آموزش جمعی می توان امکان انتشار آموزش ها را در زمان معین بین عده زیادی از افراد نام برد که غالباً به طریق دیگری به آنان دسترسی نیست.
2 – آموزش گروهی : در این نوع آموزش ها، به افرادی از یک طبقه معین اجتماعی ، در مورد مسائل بهداشتی ، آموزش داده می شود. از ویژگی های این روش این است که به دلیل رو در رو بودن آموزش دهندگان گیرندگان امکان بحث و شکافتن جنبه های گوناگون یک مسأله بهداشتی وجود دارد. افراد آموزش گیرنده، عقاید خود را مطرح می کنند و تبادل اطلاعات، موجب تکمیل معلومات آنها می شود.
این روش نیز دارای نواقص و محدودیت هایی است زیرا به سبب اختلاف هایی که در روش آموزش گیرندگان وجود دارد، ممکن است آموزش برای افراد از گروه مفید نباشد و یا حداقل فایده مورد انتظار را نداشته باشد و یا عده ای از افراد شرکت کننده در آموزش بنا به ملاحظاتی عقاید خود را صریح بیان نکنند و یا آنهایی که کمرو هستند، به طور جدی در بحث شرکت نکنند.
3 – آموزش های فردی : آموزش های فردی چهره به چهره بهترین نوع آموزش ها هستند که دو طرف می توانند مفاهیم را درست درک کنند، مشکلات بهداشتی خود را مطرح و بررسی کنند و بالاخره به نتایجی برسند که در روش زندگی خود تغییراتی دهند. این روش با تمام فاید بخش بودنش، به دلیل امکانات محدودی که از نظر زمان و نیروی انسانی ورزیده برای آموزش بهداشت وجود دارد، اکثراً با دامنه محدودی اجرا می شود.
به طور کلی آموزش بهداشت، در خانه ، مدرسه و اجتماع انجام می گیرد: 1 – آموزش بهداشت در خانه : خانه اولین محلی است که کودک در آن پرورش می یابد و به همین جهت خانواده نقش مهمی در رشد شخصیت و آموزش و ایجاد عادت کودک دارد. طبق نظر
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 26 صفحه
قسمتی از متن .docx :
بهداشت روان
مقدمه
بیماری های روانی از بدو پیدایش بشر وجود داشته و هیچ فردی، از هیچ طبقه اقتصادی ـ اجتماعی خاصی، در مقابل آن ها مصونیت نداشته و خطری است که بشر را مرتبا تهدید میکند. خوشبختانه نهضت بهداشت روانی در نیم قرن اخیر، افکار غلط و خرافات در مورد این بیماری ها را کنار گذاشته و نشان داده که اوّلا بیماری های روانی، قابل پیشگیری بوده و ثانیا در صورتیکه مانند سایر بیماری ها به موقع تشخیص داده و تحت درمان قرار گیرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها کاسته خواهد شد. در راستای همین ایده, بهداشت روانی که جزئی از بهداشت عمومی محسوب می شود به پیگیری موارد زیر می پردازد:
· افزایش سطح بهداشت روانی از طریق ارتقاء آگاهی های جامعه در مورد بیماری های روانی
· شناسایی و تشخیص زودرس اختلالات روانی و درمان آن ها
· پیشگیری از عوارض و عود بیماری و توانبخشی بیماران
· پیشگیری از بروز بیماری های روانی از طریق پیشگیری و درمان بیماری های جسمی
تاریخچه
در حقیقت بهداشت روان را میتوان یکی از قدیمی ترین موضوعات به شمار آورد. زیرا بیماری های روانی از زمان های قدیم وجود داشته, بطوریکه بقراط در حدود 400 سال قبل از میلاد عقیده داشته که بیماران روانی را مانند بیماری جسمی باید درمان کرد. تقریبا از سال 1930 یعنی بعد از تشکیل اوّلین کنگره بین المللی بهداشت روان بود که این رشته بصورت جزئی از علوم پزشکی درآمد و سازمان های روانپزشکی و مراکز پیشگیری در کشورهای مترقی یکی بعد از دیگری فعالیت خود را شروع کردند.
در سال 1930 اوّلین کنگره بین المللی بهداشت روان با شرکت نمایندگان پنجاه کشور در واشنگتن تشکیل شد و مشکلات روانی کشورها و مسائلی از قبیل تاسیس بیمارستان ها, مراکز درمان سرپائی, مراکز کودکان عقب مانده ذهنی و نظایر آن مورد مطالعه قرار گرفت. ولی در 18 سال بعد یعنی در سال 1948 در سومین کنگره بین المللی بهداشت روان که در لندن تشکیل شد اساس فدراسیون جهانی بهداشت روان بنیان گذاری شد و در همان سال این فدراسیون به عضویت رسمی سازمان یونسکو و سازمان بهداشت جهانی درآمد بطوریکه سازمان جهانی بهداشت در ژنو نقش رهبری رسمی فدراسیون جهانی بهداشت روان را به عهده گرفت. از آن تاریخ به بعد هر سال یک جلسه بین المللی و هر چهار سال یکبار کنگره جهانی تشکیل شده و می شود. در نتیجه تلاش و کوشش های پیگیر روز 18 فروردین مطابق با هفتم آوریل روز جهانی بهداشت اعلام گردیده در سراسر جهان مسائل بهداشتی کشورها مورد بررسی قرار میگیرد. از مسئولین بهداشتی کشورهای مختلف خواسته شده تا برنامه های بهداشت روانی را جزء برنامه های بهداشت عمومی قرار دهند.
در کشور ایران نیز علیرغم آنکه از زمان محمدبن زکریای رازی و بعد, ابوعلی سینا به بیماران روانی (دیوانگان آن زمان) توجه داشته و برای آنها از دستورات مختلف داروئی و روش های گوناگونی همچون تلقین استفاده میکردند, ولی بطور رسمی در سال 1336 برنامه های روانشناسی و بهداشت روان از رادیوی ایران آغاز شد و در سال 1338 اداره بهداشت روانی در اداره کلّ بهداشت وزارت بهداری وقت، تشکیل گردید. اگرچه از سال 1319 تدریس بیماری های روانپزشکی دانشگاه تهران آغاز شده بود با قبول استراتژی P.H.C توسط جمهوری اسلامی ایران و ایجاد شبکه های بهداشتی درمانی, در کشور, موضوع بهداشت روان به منزله جزء نهم خدمات اوّلیه بهداشتی پذیرفته شد و در حال حاضر نیز از موضوعات بسیار ضروری در کشور, مورد توجه قرار دارد.
تعریف بهداشت روان
بهداشت روان علمی است برای بهتر زیستن و رفاه اجتماعی که تمام زوایای زندگی از اوّلین لحظات حیات جنینی تا مرگ اعم از زندگی داخل رحمی, نوزادی, کودکی تا نوجوانی, بزرگسالی و پیری را در بر میگیرد. بهداشت روان، دانش و هنری است که به افراد کمک میکند تا با ایجاد روش هایی صحیح از لحاظ روانی و عاطفی بتوانند با محیط خود سازگاری نموده و راه حل های مطلوب تری را برای حل مشکلاتشان انتخاب نمایند.
تعریف سازمان جهانی
بهداشت روان، عبارتست از: قابلیت ارتباط موزون و هماهنگ با دیگران, تغییر و اصلاح محیط فردی و اجتماعی و حل تضادها و تمایلات شخصی به طور منطقی, عادلانه و مناسب. نتیجه آنکه مفهوم بهداشت روانی عبارت خواهد بود از تامین رشد و سلامت روانی فردی و اجتماعی، پیشگیری از ابتلاء به اختلال روانی, درمان مناسب و بازتوانی آن.
ویژگی های افرادی که از نظر روانی سالم هستند
· این افراد نسبت به خود آرامش دارند یعنی به طور نسبتا معقولی احساس امنیت و کفایت دارند
· توانائی های خود را در حد واقعی خود ارزیابی میکنند, نه بیشتر و نه کمتر
· به خود احترام میگذراند (Self- respect) و کمبودهای خود را می پذیرند
· به حقوق دیگران احترام می گذارند
· میتوانند به دیگران علاقمند شوند و آن ها را دوست بدارند
· میتوانند احترام و دوستی دیگران را جلب کنند
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 21
مو؛ نصف زیبایی رو
توجه به این نکته ضروری است که هر چند مو از سلول های مرده تشکیل شده ولی خود از وضع درون انسان حکایت می کند. نگهداری از مو از جمله حساسیت های یک فرد اجتماعی است و مو که خود سلولی بی جان است به انسان جان می بخشد تصور یک انسان بدون مو، ابرو و مژه که بیشتر به یک روح شبیه است تصوری ترسناک است. متأسفانه برخی محصولات آرایشی و به اصطلاح بهداشتی بیش از سودی که به مو برسانند ضرری می رسانند که تا سال ها ماندگار و پابرجاست! استفاده از مواد نفتی چون پارافین یا روغن هایی که از ترکیبات آن کسی جز سازنده اش آگاه نیست (چون نظیر انواع واکس و کرم مو و...) برای بعضی از مردم علی الخصوص جوانان عادت شده و جالب اینجاست که انتظار ریزش و یا سفید شدن یک دانه مو را هم ندارند. استفاده از موادی که هیچ بار تغذیه ای برای بدن ندارند، فقط شکم پرکن هستند و بدن را با فقر مواد غذایی روبرو می کنند که خود از عوامل مؤثر ریزش مو سفید شدن و... است. موادی چون چیپس، پفک، تخمه و...از همین دسته اند. یکی دیگر از علل بسیار مهم ریزش و ضعف مو در مردان، استعمال دخانیات است که حتی با علم به ضرر آن باز هم شاهد ترویج آن در بین جوانان و حتی پزشکان هستیم. سیگار کشیدن باعث جمع شدن چربی زائد در اطراف پیاز مو و مانع رسیدن مواد غذایی به آن می شود. انجام برخی کارها که البته نیاز به همت و اراده دارد در مراقبت از مو از اهمیت زیادی برخودار است. مثلاً کمتر خانواده ای است که برنج این منبع بزرگ ویتامین به خصوص ویتامین های خانواده «B» را به طور صحیح مصرف کند و آن را آبکش نکند. ما به پوست «برنج» که همان سبوس است به چشم ماده ای زائد و کاه صفت نگاه می کنیم در حالی که در کشورهای غربی با استفاده از آن انواع داروها را برای سفید شدن پوست و سیاه شدن مو و... می سازند و با چند برابر قیمت به کشورهای مصرفی می فروشند. چند دستور راحت که فقط نیاز به کمی رعایت دارد را برای شما می آوریم:
1- سعی کنید در برنامه غذایی خود از سبزیجات و میوه های تازه بسیار استفاده شود. خوردن سبزیجاتی چون کرفس، جعفری، کاهو و اسفناج توصیه می شود. اسفناج جدا از تقویت غده های رنگینه ای مو، منبع عظیم آهن است که باعث تقویت استخوان، ناخن و مو می شود. ذکر این نکته ضروری است که اسفناج در حالت عادی در بدن دارای جذب بسیار پایینی است و باید همراه آبلیمو یا ماست خورده شود.
2- بعد از استحمام اگر موهای شما پف می کند به جای استفاده از ژل ها که باعث خفه شدن مو می شود، از روغن های مفید گیاهی استفاده کنید و البته به یاد داشته باشید که هیچ روغنی نباید بیش از 3 ساعت روی سر بماند و پس از آن باید با یک شامپوی خوب شسته شود.
3- از حنا - این گیاه مفید - استفاده کنید. خود حنا به هیچ وجه با شامپوهای حنا قابل مقایسه نیست. اگر از رنگ دادن حنا خوشتان نمی آید می توانید از پودر گل ختمی استفاده کنید. به این ترتیب دیگر حنایتان رنگ نمی دهد، به علاوه از خواص خود ختمی نیز بهره برده اید.
4-شلتوک یا همان سبوس برنج، گیاه ارزان قیمتی است که در هر عطاری یافت می شود. می توانید برای سفید شدن پوست و سیاه شدن مو از دم کرده آن مانند چای استفاده کنید.
5- از رسیدن گرد و خاک و دود به موهایتان جلوگیری کنید که دشمن مو هستند.
سعی کنید موهای خود را با شانه پلاستیکی شانه نکنید؛ بهترین شانه شانه چوبی است. در ضمن استفاده از سشوار نیز به هیچ وجه توصیه نمی شود و اگر مجبور به استفاده از آن هستید حتی الامکان از درجه بسیار گرم آن استفاده نکنید. به علاوه از شانه کردن موی خیس خودداری کنید یا به علاوه ، در حالی که موهایتان خیس هستند، آنها را شانه نکنید.
برای داشتن موهایی زیبا چه کاری انجام دهیم؟
اگر دوست دارید هنگامی که مقابل آینه ایستاده اید و به شانه کردن موهای خود مشغول هستید، از برق و زیبایی موهایتان به وجد بیایید؛ رعایت نکاتی را که می تواند کمک بسیاری به این امر بکند در برنامه زندگی خود قرار دهید.در این جا به برخی نکات اشاره می کنیم:
1-انتخاب یک شامپوی مناسب مهمترین راه برای حفظ سلامت موی سر است. شامپو مسئول پاک کردن موها از هرگونه آلودگی، گرد و خاک و چربی است که بر روی سر انباشته شده و برایش دردسر ساز شده اند. حال اگر شامپوی انتخابی ما توان از بین بردن این مواد زاید را نداشته باشد، در واقع به مهمترین وظیفه خود عمل نکرده است.
هیچگاه سشوار داغ را روی موی خیس نگیرید چرا که این کار باعث شکنندگی مو می شود. اگر هم عجله به خشک شدن سریع مو داشتید، سشوار را روی گرمای کم یا متوسط بگذارید و آن را از فاصله دور به شکلی که مرتب آن را روی قسمت های مختلف مو می چرخانید نگه دارید. هیچگاه برای چند دقیقه بر روی یک نقطه متوقف نشوید.
2-همیشه با توجه به نوع و جنس مو شامپوی خود را انتخاب کنید. شخصی که موی چرب دارد نباید از شامپویی که مختص موهای خشک است استفاده کند.
3-به نحوه شستن موها دقت کنید. به آرامی موها را بشویید و به تمیز شدن تمامی قسمت های آن توجه نمایید.
4-برای نرمی مو از نرم کننده استفاده کنید. اگرچه بسیاری از تولیدکنندگان ادعا می کنند که شامپوهایشان حاوی نرم کننده است، اما بسیاری از آنها فاقد این ماده هستند و در نتیجه شخص نیاز دارد تا از یک نرم کننده جانبی نیز بهره ببرد.
5-پس از شستن، موهای خود را به آرامی با یک حوله خشک کنید. توجه داشته باشید که هیچگاه سشوار داغ را روی موی خیس نگیرید چرا که این کار باعث شکنندگی مو می شود. اگر هم در خشک کردن سریع مو عجله داشتید، سشوار را روی گرمای کم یا متوسط بگذارید و آن را از فاصله دور به شکلی که مرتب آن را روی قسمت های مختلف مو می چرخانید نگه دارید. هیچگاه برای چند دقیقه بر روی یک نقطه متوقف نشوید.