تصفیه مصنوعی فاضلاب 12 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

تصفیه مصنوعی فاضلاب

وقتی تصفیه طبیعی نتواند جوابگوی نیاز ما برای حفاظت محیط زیست باشد استفاده از تصفیه مصنوعی فاضلاب لازم می گردد. انتخاب روش تصفیه مصنوعی می تواند به دلایل زیر باشد:

کافی نبودن قدرت تصفیه طبیعی منبع های آبی موجود در مجاورت شهر برای دفع فاضلاب به آنها

نیاز به بهره برداری از منابع طبیعی آب برای آشامیدن و یا شنا و نظایر آن

نا مناسب بودن شرایط اقلیمی محل برای استفاده از تصفیه طبیعی مثلاً وجود زمستانهای بلند و سرمای بسیار شدید .

احتمال بهره برداری نادرست از تاسیسات تصفیه طبیعی و در نتیجه خطر گسترش بیماری های مختلف به ویژه مالاریا .

کافی نبودن زمین ارزان قیمت جهت پخش فاضلاب در روی آن و یا ایجاد دریاچه های تصفیه قاضلاب در آن .

برخی از قسمت های تصفیه فاضلاب به شرح زیر است :

1-ایستگاه پمپاژ ورودی فاضلاب

به علت جریان ثقلی در لوله انتقال فاضلاب از شهر به تصفیه خانه غالباً لوله در نقطه ورود به تصفیه خانه نسبت به سطح زمین در گودی قرار می گیرد لذا تاسیسات بالا آورنده فاضلاب برای اینکه به یکانهای تصفیه خانه سوار شوند اولین واحدی است که در یک پالایشگاه فاضلاب ساخته می شود .

2- آشغالگیر

آشغالگیر هایی که برای فاضلاب شهری به کار میروند معمولاً از میله هایی با سطح مقطع دایره به قطر های 16 تا 30 میلیمتر و یا از تسمه های فولادی با سطح مقطع مستطیل و به پهنای 30 تا 80 میلیمتر و کلفتی 10 تا 20 میلیمتر ساخته می شوند . آشغالگیر ها را بسته به شکل کاربردشان به آشغالگیر های دستی و آشغالگیر های مکانیکی تقسیم میکنند.

آشغالگیر های دستی برای تصفیه خانه های کوچک مورد استفاده می باشند شیب میله های آنها برای دبی های کم حداکثر 1:1 و برای دبی های زیاد و به علت بزرگتر شدن کانال فاضلاب مانند شکل (1) برابر 1:3 تا 1:2 انتخاب می گردد. طول میله های آشغالگیر دستی نباید از 2 متر بیشتر

گردد.

شکل (1)

آشغالگیر های مکانیکی را می توان مانند شکل (2) با کمک تسمه گردانی که تیغه هایی روی آن کار گذاشته شده ساخت و یا بصورت دایره ای به کار برد. در نوع دایره ای چنگک از میله فلزی شانه مانند که توسط اهرام گردانی به محور موتور حرکت دهنده ی آن پیوسته می باشد.

شکل (2)

آشغالگیر ها از نظر فاصله بین میله ها یشان نیز به صورت زیر دسته بندی می شوند :

آشغالگیر دهانه فراخ: در آشغالگیر دهانه فراخ فاصله میله ها از یکدیگر یعنیe در صورتیکه تمیز کردن آن دستی باشد 60 تا 80 میلیمتر و گاهی تا 150 میلیمتر و اگر تمیز کردن آن بوسیله ماشین انجام گیرد 40 تا 75 میلیمتر انتخاب می شود . آشغالگیر دهانه فراخ را در اول تصفیه خانه و پیش از آشغالگیر دهانه تنگ می سازند تا مانع از ورود قطعات بزرگ شناور از قبیل تخته و چوب و بطری و کاغذ و پارچه و غیره به تصفیه خانه شود.

آشغالگیر های دهانه تنگ: در این آشغالگیر ها فاصله میله ها برابر 10 تا 40 میلیمتر می باشد در آشغالگیر های دهانه تنگ علاوه بر مواد درشت نامبرده مقدار بیشتری از مواد آلی مانند برگهای درختان قطعات میوه و پوسته آنها و نظایر آنها از فاضلاب گرفته می شود .

دفع آشغال : در تصفیه خانه های شهرهای کوچک و متوسط آشغالها را پس از خشک کردن و جمع آوری توسط کامیون به بیرون شهر انتقال داده می شود و در زیر زمین دفن می کنند . در شهر های بزرگ و بسیار بزرگ می توان تاسیسات تهیه کود از آشغال را مورد بررسی قرار داد.

آشغال خرد کن : در کشور های صنعتی که انرژی برق ارزان است آشغالگیر ها را مجهز به ماشینی ویژه ی خرد کردن آشغال می کنند . این ماشینها به کمک چنگک و تیغه هایی آشغالها را خرد و ریز ریز کرده و همراه فاضلاب وارد یمانهای بعدی فاضلاب می کنند تا مانند مواد آلی موجود در فاضلاب مراحل تصفیه را گذرانده و تبدیل به مواد کودی پایدار گردند.

3- حوض دانه گیر ( ماسه گیر )

حوض دانه گیر اولین واحدی است که در تصفیه خانه که عمل ته نشینی در آن انجام می گیرد . هدف از ته نشین کردن در این حوض ها جدا سازی مواد دانه ای و تجزیه ناپذیر معدنی مانند ذرات ماسه به قطر های بزرگتر و یا مساوی 1/0 تا 2/0 میلیمتر می باشد. علاوه بر جدا سازی مواد دانه ای باید ساختمان این حوض ها و سرعت جریان در آنها به گونه ای باشد که مواد سبک آلی تجزیه پذیر ته نشین نشده و وارد تصفیه خانه گردند.

مشکل موجود در راه رسیدن به دو هدف نامبرده تغییر سرعتی است که در نتیجه نوسانهای مقدار فاضلاب در جریان آن نمودار می شود. برای تثبیت سرعت جریا ن فاضلاب در این حوض ها روشهای مختلفی متداول هستندکه بر مبنای آن انواع حوضهای دانه گیر به صورت زیر پایه گذاری می شوند :

حوض های دانه گیر کم عمق ، حوض های دانه گیر گود ، حوض های دانه گیر دایره ای شکل ، و بالأخره حوض های دانه گیر با کمک دمیدن هوا .

3-1 حوض های دانه گیر کم عمق :

این حوض ها خود به دو نوع مستطیل و دایره ای تقسیم می شوند .

الف) حوض دانه گیر کم عمق و مستطیل شکل :