تحقیق در مورد تیتانیم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

مقدمه :

مجموعه های افیولیتی بر اساس درصد وزنی تیتانیم به دو دسته غنی از تیتانیم و فقیر از تیتانیم تقسیم شده اند (Church & Riccio 1977). افیولیت های غنی از تیتانیم دارای نسبت TiO2> 1.75 بوده و از نظر جایگاه زمین تکتونیکی و سنگ شناسی شباهت زیادی به حوضه های اصلی اقیانوسی و یا حوضه های پشت قوسی (Ensialic) داشته و همینطور در مراحل پایانی یا نهایی باز شدگی حوضه های پشت قوسی وسط اقیانوسی ایجاد می شوند. انواع فقیر از تیتانیم از ماگماهایی که نشانگر مراحل آغازین بازشدگی حوضه های پشت قوسی و یا میان اقیانوسی می باشند متبلور می شوند. در منطقه کهنوج با وجود عدم حضور گسترده سنگهای پریدوتیتی ماهیت افیولیتی آن پذیرفته شده است )1985 (McCall و همچنین بر اساس نتایج بدست آمده از آنالیز عناصر خاکی نادر (REE) این مجموعه دارای منشأ B-MORB می باشد (Ghai & Hassanipak 2004). اما با توجه به چند زادی بودن این مجموعه (مهندسی مشاور 1369) این سوال مطرح است که آیا کانه زایی تیتانیم در مجموعه تماماً از ماگمای اولیه و در طی فرایندهای حین تبلور صورت گرفته است و یا عوامل بعدی همچون نفوذ پیاپی دایک های دیابازی و پلاژیوگرانیتی و دگرسانی های ثانویه مرتبط عوامل اصلی کانه زایی می باشند؟ این مطالعه جهت پاسخ به این پرسش با تکیه بر رفتار زمین شیمایی عناصر اصلی و جزئی و مطالعه مقاطع میکروسکوپی صورت گرفته است.

تیتانیم

"Matthew A. Hunter" در سال 1910 بوسیله حرارت دادن TiCl4 با سدیم در بمب فولادی در دمای 800-700 درجه سانتی‌گراد برای اولین بار تیتانیم فلزی خالص ( 9/99% ) تهیه کرد. فلز تیتانیم تا سال 1946 خارج از آزمایشگاه کاربردی نداشت. در این سال ، "William Justin Kroll" اثبات نمود که می‌توان تیتانیم را بوسیله کاهش تتراکلرید تیتانیم با منیزیم بصورت تجاری تولید کرد؛ ( این روش امروزه همچنان مورد استفاده است)

پیدایــــــش

فلز تیتانیم در طبیعت بصورت ترکیب با سایر عناصر وجود دارد و این عنصر ، نهمین عنصر فراوان در پوسته زمین محسوب می‌شود ( 06/0% کل جرم ) و در بیشتر سنگهای آذرین و رسوبات آنها یافت می‌شود. بیشتر در مواد معدنی brookite , ilmenite , leucoxene , perovskite , rutile ، anatase و sphene وجود داشته و نیز در سنگ معدن آهن و titanates دیده می‌شود.از میان این مواد معدنی فقط ilmenite ، leucoxene و rutile از نظر اقتصادی اهمیت دارند. چون تیتانیم به‌راحتی در دماهای زیاد با اکسیژن و کربن واکنش می‌کند، تهیه فلز تیتانیم خالص مشکل است. منابع مهم تیتانیم در استرالیا ، اسکاندیناوی ، آمریکای شمالی و مالزی قرار دارند.این فلز در شهاب سنگها یافت شدهوحضورآدرخورشید و ستارگان M-type نیز شناسایی شده است. سنگهایی که در ماموریت آپولو 17 از ماه آورده شده‌اند، حاوی 1/12% TiO2 هستند. بعلاوه تیتانیم در خاکستر ذغال سنگ ، گیاهان و حتی بدن انسان یافت شده است

بحث : کمپلکس افیولیتی بند زیارت در بین طولهای جغرافیایی 57درجه و37 دقیقه و57درجه و50 دقیقه شرقی و عرضهای 27 درجه و 35 دقیقه تا 27درجه و55دقیقه شمالی در جنوب شهر کهنوج واقع شده است. این پهنه در محل برخورد سه زون ساختاری بلوک لوت، سنندج سیرجان و مکران می باشد. این مجموعه با سن مزوزوئیک- سنوزوئیکزیرین به واسطه عملکرد دو گسل بزرگ جیرفت در شرق و سبزواران در غرب بصورت یک فرازمین بر روی سطح نمایان گردیده است. مجموعه های سنگی واحد گنج، دره انار، چاه میرک و بیدک در حاشیه توده های گابرویی بند زیارت واقع شده اند. مجموعه افیولیتی بند زیارت شامل یک بخش عظیم گابرویی و یک سری نفوذی شامل دیوریت و پلاژیوگرانیت و یک سری آتشفشانی شامل دایکهای دیابازی و پیلولاوا است. این مجموعه به دو بخش گابروی بالایی و گابروی زیرین تقسیم شده است (Kananian et al. 2001 Hassanipak et al. 1995 ;)..

گابروهای فوقانی در قسمت غربی واقع شده اند و مناطق کم ارتفاع منطقه را تشکیل می دهند. این گابروها شامل گابروهای معمولی، اولیوین گابروها، گابروهای روشن، هورنبلندگابروها و فروگابرو ها می شوند. در این بخش تراکم دایکها ی پلاژیو گرانیتی و دیابازی بیشتر بوده و عموما این تراکم به سمت شمال و غرب افزایش می یابد.

علی رغم چند زادی بودن زمانی این مجموعه افیولیتی با توجه به شباهت شیمیایی و پیوستگی تفریقی عناصر به نظر می رسد که کلیه بخشها ی مجموعه افیولیتی از یک منشاء تفریق یافته باشند که از ابتدا مقدار تیتانیم سنگ مادر ماگما قابل توجه بوده است. با توجه به شواهد شیمیایی و بررسی های میکروسکوپی تفریق ماگمایی با تبلور اولیوین در گابروهای تحتانی آغاز می شود. در مقاطع میکروسکوپی نسبت این کانی تا حدود 25 درصد رسیده و نتایج تجزیه دستگاهی به روش آنالیز میکروپروپ نشانگر ترکیب فورستریتی آنها است این کانی ها توسط پلاژیوکلازهای کلسیک احاطه شده اند (شکل1-الف). با ادامه روند تفریق MgO نسبت به SiO2 کاهش یافته و در مراحل نهایی تفریق مقدار آن به صفر نزدیک می گردد (شکل 2-ج). پیوستگی بسیار مشخص روند افزایشی میزان SiO2 (شکل 2-الف) در مراحل مختلف تفریق بلورین سنگهای مجموعه افیولیتی شاهدی بر منشاء واحد سنگهای این مجموعه است. همچنین رفتار عناصر جزئی سازگار (Cr, Ni, Co) و عناصر ناساز گار (V, Cu, Zn, Sr,…) (شکل2-ب) در تمام بخشها هماهنگی داشته، بطوریکه عناصر سازگار در طی تفریق روند کاهشی و عناصر ناسازگار روند افزایشی نشان می دهند. به طور مثال عنصر کروم در فروگابروها که در مراحل نهایی تفریق نهشته شده اند کمترین فراوانی را داشته و در مراحل اولیه بجایFe+3 در ساختمان پیروکسن ها وارد میشود.Ni رفتاری مشابه کروم دارد و در مراحل اول بجای منیزیم در ساختمان الیوین قرار می گیرد.Co نیز هم در ساختمان پیروکسن ها وهم در ساختمان اولیوین جایگزین آهن و منیزیم می شود. اما عناصر مس، وانادیم، روی و اسکاندیم روند افزایشی در طی تفریق از خود نشان می دهند و حداکثر مقدار آنها در دایک های پلاژیوگرانیتی و فرو گابرو ها دیده می شود.

پس از تشکیل اولیوین، مقدار Al2O3 در مذاب بالا می رود که در مرحله تشکیل کانیهای پلاژیوکلاز مصرف می گردد و در سنگهای غنی از این کانیها این وضعیت به خوبی مشخص می گردد (شکل1-د). در این حالت فراوانی پلاژیو کلاز ها از 40% در گابروهای معمولی بخش تحتانی به 90% در آنورتوزیت ها در بخش فوقانی می رسد. تبلور پلاژیوکلاز ها و پیروکسن ها احتمالاً بصورت همزمان در ادامه تفریق رخ داده است چرا که در مقاطع میکروسکوپی کانی های پلاژیوکلاز با جهت یافتگی اتفاقی به طور کامل یا ناقص به وسیله کانی های کلینوپیروکسن احاطه شده اند و کوچکتر از بلور در برگیرنده می باشند. باید توجه داشت که پلاژیوکلازها تمایل دارند سریعتر از پیروکسنها هسته های بلوری بسازند Hach 1991)). قرار گرفتن کانیهای پیروکسن مابین کانیهای پلاژیوکلاز در برخی ازحالات نیز دلیل دیگری بر تبلور همزمان این دو کانی است.کانی های کلینوپیروکسن غنی از کلسیم و بیشتر از نوع اوژیت و دیوپسید می باشند که با توجه به نتایج آنالیز مایکروپروب حاوی تیتانیم بالایی هستند. این کانی ها در مقاطع نازک به رنگ صورتی بنفش و با ماکل ساعت شنی دیده می شود (شکل1-ت). در مواردی نیز در حاشیه تماس کلینوپیروکسن ها و پلاژیوکلازها کانی آمفیبول تشکیل شده است که بنظر می رسد نتیجه واکنش بین بلورهای اولیه و مایع بین بلوری باشد.پس از تبلور سه کانی کومولوس (اولیوین، پلاژیو کلاز و پیروکسن) تفریق پیشرونده سیال ماگمایی، بخصوص پس از تبلور پلاژیوکلازها موجب غنی شدگی نهایی ماگما از عناصر آهن و تیتانیم در سیال باقی مانده می شود. سیال غنی از آهن و تیتانیم در شرایط فشار بخشی بالای اکسیژن از ماگما جدا شده که پس از تبلور آن کانی های ایلمنیت ،مگنتیت و تیتانومنیتیت بصورت پر کننده فضای خالی (بین کومولایی) کانیهای پیروکسن و پلاژیو کلاز به صورت بی شکل قرا می گیرند (شکل 1-ج). این فرایند در هنگام تشکیل سنگهای فرو گابرو ها که محتوی حداکثر تیتانیم هستند به حداکثر فعالیت خود می رسد. بنابراین سری تبلور بلورین اولیه به شکل اولیوین- پلاژیوکلاز- پیروکسن- (ایلمنیت+تیتانومگنتیت) و یا اولیوین- (پلاژیوکلاز+ پیروکسن)-(ایلمنیت+ تیتانومگنتیت) می باشد. در مقاطع میکروسکوپی واکنش بین پیروکسن و سیال اکسیدی در مرز این دو به خوبی مشخص بوده بطوریکه در حاشیه بلورهای پیروکسن باریکه ای از پیروکسن ثانویه تشکیل شده است و ایجاد آن به دگرسانی دویتریک نسبت داده می شود داده های الکترون مایکروپروب نشانگر تشکیل تیتانواوژیت در این حاشیه ها می باشد (شکل 1.ب).شکل 2-ه و 2-ت نشانگر همبستگی بسیار بالای بین دو عنصر TiوFe است دو این دو عنصر طی فرایند تفریق یک افزایش بسیار فزاینده ای را دارا می باشند در حالی که در محدوده تغییرات تیتانیم مقدار کلسیم تقریباً ثابت باقی می ماند. این حالت نشانگر توزیع میزان اندکی از تیتانیم در شبکه سیلیکات ها همزمان با تفریق ماگمایی است و بدین ترتیب بخش اعظم تیتانیم موجود در ماگمای اولیه در فازهای اکسیدی که بعدا متبلور می گردند تجمع می یابد.

خصوصیات قابل توجه

تیتانیم ، عنصر فلزی است که به سبب مقاومت زیاد خود در برابر فرسودگی ( تقریبا" به مقاومت پلاتینیم ) و استحکامی که نسبت به وزن خود دارد، معروف است. فلزی است سبک ، محکم ، قابل ساخت آسان با جرم حجمی پایین 40% ( هم‌چگال با فولاد ) که به شکل خالص کاملا" چکش خوار ، آسان برای کار ، براق و به رنگ نقره‌ای درخشان می‌باشد. نقطه ذوب نسبتا" زیاد این عنصر ، آنرا به یک فلز دیر گداز مفید تبدیل کرده است.تالیم به سختی فولاد اما 45% سبکتر از آن است و با اینکه 60% سنگین‌تر از آلومینیوم می‌باشد، دو برابر محکم‌تر از آن است. این خصوصیات ، تیتانیم را در برابر انواع معمولی فرسودگی بسیار مقاوم می‌کند. این فلز در معرض هوا یک لایه اکسید بی‌اثری را تولید می‌کند، اما اگر در محیطهای بدون اکسیژن قرار گیرد، انعطاف‌پذیر است.این فلز که اگر در هوا گرم شود، شروع به سوختن می‌کند، تنها عنصری است که می‌تواند در گاز نیتروژن خالص بسوزد. تیتانیم در مقابل اسید سولفوریک رقیق ، اسید هیدروکلریک ، گاز کلر ، محلولهای کلرید و بیشتر اسیدهای آلی مقاوم است.تجربیات نشان داده است که تیتانیم بعد از بمباران با دوترون ، بسیار رادیواکتیو شده و عمدتا" ارسال پوزیترون و اشعه‌های نیرومند گاما می‌کند. این عنصر دارای دو گونه است؛ شکل آلفا چهار ضلعی که در دمای 880 درجه سانتی‌گراد به‌آرامی به شکل بتا مکعبی تغییر می‌کند. اگر در اثر کاربردها حرارت سرخ شود، با اکسیژن ترکیب شده و در حرارت 550 درجه سانتی‌گراد با کلر ترکیب می‌گردد.

کاربردها

1)قریبا" 95% تیتانیم به شکل دی‌اکسید تیتانیم ( TiO2) مصرف می‌شود که رنگدانه سفید ثابتی است با قدرت پوشش خوب در رنگها ، کاغذ و پلاستیکها. رنگهایی که با دی‌اکسید تیتانیم ساخته می‌شوند، منعکس‌کننده‌های بسیار خوب پرتو مادون قرمز هستند و بنابراین منجمان ، بطور گسترده ای از آن استفاده می‌کنند

2)آلیاژهای تیتانیم به علت استحکام ، سبکی ، مقاومت بسیار زیاد در برابر فرسودگی و توانایی تحمل حرارتهای بسیار زیاد در هواپیما و موشک مورد استفاده قرار می‌گیرند، اگرچه کاربردهای آن در محصولات مصرفی مثل چوب گلف ، دوچرخه و کامپیوترهای laptop نیز در حال رواج است. تیتانیم بیشتر با آلومینیوم ، آهن ، منگنز ، مولیبدنم و مواد دیگر آلیاژ می‌سازد

3)به‌علت مقاومت زیاد آن در برابر آب دریا ، از آن برای ساخت میله‌های پروانه و وسایل کشتی استفاده می‌شود.

4)برای ساخت سنگ جواهرهای مصنوعی ظریف بکار می‌رود.

5)مایع بی‌رنگ تتراکلرید تیتانیم ( TiCl4 ) برایiridize شیشه مورد استفاده قرار می‌گیرد و چون در هوای مرطوب شدیدا" تولید بخار می‌کند، برای ایجاد پرده دود ( جهت استتار ) نیز کاربرد دارد.

تحقیق درباره؛ ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها

چکید ه مطالب :

سه گروه از تحقیقات انجام را برای ارزیابی و نشانه گذاری کردن دامها به وسیله دی اکسید تیتانیم به کار می رود ، هشت گاوپرواری تمام کپه های علف موجود در یک دشت را مصرف می کردند که گروهی از آنها فاقد سیستم و گروهی دارای مکمل غذایی بودند .

بعد از آن بازیافت هر مدفوع آنها پس از مصرف Tio2 انجام شد . در آن هیچ گونه نشانة بیماری نبود . به طور خلاصه محاسباتی که با مراجعه به دی اکسید تیتانیم انجام شد مدفوع یاد شده ، هیچ گونه تفاوتی با مجموعة مدفوعات معمولی و قبلی دام ها نداشت .

در نمونة دوم برنامه غذایی روزانه گاو محدود شده بود به یک رژیم غذایی ساده همراه با ذرت دی اکسید تیتانیم موجود در مدفوع این گاوها درصدی در حد 95% بازیافت شده بود ولی با استفاده از تری اکسید کروم (cr2o3) میانگین آن حدود 113% رسیده بود با مراجعه به Tio2 4 درصد آن در حدود p

در نمونه سوم :

هشت گاو پرواری در یک میدان به ابعاد 4*4 قرار داده شدند و با برنامه غذایی ذرت به اضافه لیتیم تغذیه شدند که بازیافت مدفوع اکسید تیتانیم آنها با میانگین 90% بود در حالی که میانگین cr2o3 رقمی برابر 98% بود .

خلاصه ارزیابی با در نظر گرفتن Tio2 هزینه کمتری داشت در حدود 6/1 تا ¾ که این رقم تفاوت چندانی با محاسبه درصدی آنها در مقایسه با cr2o3 به مدفوع معمولی دام ها نداشت .

تحقیقات بعدی معنی کرد که دی اکسید تیتانیم برای تشخیص و ارزیابی و همچنین مقایسه کردن دامها مناسب است .

مقدمه :

تری اکسید کروم یک نشانگر تشخیص معمولی می باشد که برای مطالعات در مورد حیوانات نشخوار کننده به کار می رود هر چند مطالعات بر روی حیوانات نسخوار کننده ای که با علوفه تغذیه می کردند ، ثابت کرد که بازیافت مدفوع تری اکسید کروم اغلب در حدود 100% نیست ولی در میان حیوانات گوناگون دارای ارقام مختلفی است . بر اساس این تری اکسید کروم برای استفاده به عنوان غذا و یا دوا در رژیم غذایی حیوانات استفاده نمی شود .

دی اکسید تیتانیم جانشین تری اکسید کروم می باشد و مثل آن بعنوان نشانگر برای اثبات مطالعات انجام شده مواد یا رنگهای افزودنی که میزان افزایش آنها از یک درصد تجاوز نمی کند به کار می رود و این کار تا پایان محصول ادامه دارد . (AAF, 1996)

به هر حال دی اکسید تیتانیم کمتر بعنوان یک وسیله ارزشیابی حیوانات نشخوار کننده به کار می رود بهبودی در حدود 99% در لبنیات گاوهایی که با Tio2 تغذیه شده اند مشاهده شد اگر چه اختلافات شبانه روزی برای الگوسازیهای مشابه پیشنهاد شد ، آزمایشات ثابت کرده اند که برنامه ریزی کردن بر روی Tio2 بعنوان یک نشانگر ارزیابی برای تغذیه گاوها با علوفه و علفهای سبز و سبزیجات یک برنامه غذایی مناسب می باشد .

مواد و روشها :

آزمایش یک : هشت گاو پرواری در حدود 373 کیلوگرم در مطالعات ارزشیابی 1998 برای بازیابی مدفوع آنها از Tio2 استفاده شده است .

همة گاوهای پرواری دارای لیتیم اضافی بوده اند ( cp % 7/5 و %27 (NDF .

در دشتهای دارای علفهای خشک و آب دو تا از گاوهای نشانه گذاری شده دارای چهار رفتار بوده اند .

1 _ کنترل کردن بدون هیچ گونه مکملی

2 _ درصد 6/1 کیلوگرم ذرت بعنوان مکملی به برنامه غذایی اضافه شد .

3 _ بر اساس روش DM ، 43 کیلو مکمل غذایی که شامل 30% پروتئین خام می باشد به برنامه غذایی آنها اضافه شد .

4 _ حدود 5/0 گرم آمین کامل .

همه گاوهای پرواری مقدار 20 گرم نمک سفید دریافت کردند ، مکمل غذایی همه آنها نمک سفید بود در تمامی طول روز مدفوع آنها خشکیده و تکه تکه در بین علفهای خشک مشاهده شد .

ملاس ساخته شده در تکه های کوچک مشاهده شد ( منظور مدفوع آنهاست ) .

برای هر گاو پرواری 100 گرم از دی اکسید تیتانیم به طور جداگانه وزن شد و با هر وعده غذایی آنها مخلوط گردید مراه با نمک و مکملهای غذایی ، در همه جهات گاوها تمام وعده غذایی و همین طور مکملها را مصرف کردند . مصرف Tio2 بر اساس ارزیابی بصری و آنچه که مشاهده شد با اینکه Tio2 دارای رنگ سفید درخشان است ولی مدفوع گاوها رنگی سیاه و محکمی مانند لاستیک داشت . ولی با این حال مصرف Tio2 درست کامل و مقرون به صرفه است .

رفتار و عکس العمل گاوها بر اساس 14 مشخصه از جمله نوع علوفه ، مکملهای غذایی ، مدفوع علوفه هایی که داده شده و میانگین مصرفی آنها 115% می باشد بررسی می شود .

مدفوعات گاوها ( همه مدفوعات جمع شده در علفزار ) در آخر هر هفت دوره جمع آوری میشوند و برای هر روز یک نوع مدفوع وجود داشت که در هر گاو و جداگانه وزن شد . بعد از مخلوط کردن با دست و هم زدن آنها ، نمونه ها دوباره بازبینی شدند در حدود 2 درصد از حجم خارجی هر مدفوع را تشکیل می دهند هاین درصد به طور متوالی و متناوب هر روز اندازه گیری می شود . در 50درجه سانتیگراد در هوای بسیار خشک و گرم خشک می شدند به مدت 48 ساعت ، سپس هوا متوازن شده و دوباره حجم آنها اندازه گیری شد . نمونه های موجود در هوای خشک در سطحی به اندازه یک میلیمتر پهن بودند بعد از خشک کردن برای روش DM در نظر گرفته شدند .

به مدت 24 ساعت در 100 درجه سانتیگراد قرار گرفتند .

بعد از Tio2 در محصولات رنگینه ای کوتاه مدت استفاده شد .

با یک تعدیل کم ، حدود 10 میلی لیتر است 30 درصد حجم آب بیشتر از 20 میلی لیتر پیشنهاد شده است برای این آزمایش از 4 میلی لیتر آب 30 درصد استفاده شده است .

ما قادر بودیم از نوار خطی Tio2 حدود 10 میلی لیتر ماده جذب شدنی استفاده کنیم نمونه ( مواد غذایی ، مدفوع فاقد Tio2 نمونه مدفوع حاوی Tio2 ) این نمونه های در اثر استفاده از Tio2 به صورت تیغه تیغه شده بودند و میانگین بهره وری آنها حدود

تحقیق درباره؛ ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها

چکید ه مطالب :

سه گروه از تحقیقات انجام را برای ارزیابی و نشانه گذاری کردن دامها به وسیله دی اکسید تیتانیم به کار می رود ، هشت گاوپرواری تمام کپه های علف موجود در یک دشت را مصرف می کردند که گروهی از آنها فاقد سیستم و گروهی دارای مکمل غذایی بودند .

بعد از آن بازیافت هر مدفوع آنها پس از مصرف Tio2 انجام شد . در آن هیچ گونه نشانة بیماری نبود . به طور خلاصه محاسباتی که با مراجعه به دی اکسید تیتانیم انجام شد مدفوع یاد شده ، هیچ گونه تفاوتی با مجموعة مدفوعات معمولی و قبلی دام ها نداشت .

در نمونة دوم برنامه غذایی روزانه گاو محدود شده بود به یک رژیم غذایی ساده همراه با ذرت دی اکسید تیتانیم موجود در مدفوع این گاوها درصدی در حد 95% بازیافت شده بود ولی با استفاده از تری اکسید کروم (cr2o3) میانگین آن حدود 113% رسیده بود با مراجعه به Tio2 4 درصد آن در حدود p

در نمونه سوم :

هشت گاو پرواری در یک میدان به ابعاد 4*4 قرار داده شدند و با برنامه غذایی ذرت به اضافه لیتیم تغذیه شدند که بازیافت مدفوع اکسید تیتانیم آنها با میانگین 90% بود در حالی که میانگین cr2o3 رقمی برابر 98% بود .

خلاصه ارزیابی با در نظر گرفتن Tio2 هزینه کمتری داشت در حدود 6/1 تا ¾ که این رقم تفاوت چندانی با محاسبه درصدی آنها در مقایسه با cr2o3 به مدفوع معمولی دام ها نداشت .

تحقیقات بعدی معنی کرد که دی اکسید تیتانیم برای تشخیص و ارزیابی و همچنین مقایسه کردن دامها مناسب است .

مقدمه :

تری اکسید کروم یک نشانگر تشخیص معمولی می باشد که برای مطالعات در مورد حیوانات نشخوار کننده به کار می رود هر چند مطالعات بر روی حیوانات نسخوار کننده ای که با علوفه تغذیه می کردند ، ثابت کرد که بازیافت مدفوع تری اکسید کروم اغلب در حدود 100% نیست ولی در میان حیوانات گوناگون دارای ارقام مختلفی است . بر اساس این تری اکسید کروم برای استفاده به عنوان غذا و یا دوا در رژیم غذایی حیوانات استفاده نمی شود .

دی اکسید تیتانیم جانشین تری اکسید کروم می باشد و مثل آن بعنوان نشانگر برای اثبات مطالعات انجام شده مواد یا رنگهای افزودنی که میزان افزایش آنها از یک درصد تجاوز نمی کند به کار می رود و این کار تا پایان محصول ادامه دارد . (AAF, 1996)

به هر حال دی اکسید تیتانیم کمتر بعنوان یک وسیله ارزشیابی حیوانات نشخوار کننده به کار می رود بهبودی در حدود 99% در لبنیات گاوهایی که با Tio2 تغذیه شده اند مشاهده شد اگر چه اختلافات شبانه روزی برای الگوسازیهای مشابه پیشنهاد شد ، آزمایشات ثابت کرده اند که برنامه ریزی کردن بر روی Tio2 بعنوان یک نشانگر ارزیابی برای تغذیه گاوها با علوفه و علفهای سبز و سبزیجات یک برنامه غذایی مناسب می باشد .

مواد و روشها :

آزمایش یک : هشت گاو پرواری در حدود 373 کیلوگرم در مطالعات ارزشیابی 1998 برای بازیابی مدفوع آنها از Tio2 استفاده شده است .

همة گاوهای پرواری دارای لیتیم اضافی بوده اند ( cp % 7/5 و %27 (NDF .

در دشتهای دارای علفهای خشک و آب دو تا از گاوهای نشانه گذاری شده دارای چهار رفتار بوده اند .

1 _ کنترل کردن بدون هیچ گونه مکملی

2 _ درصد 6/1 کیلوگرم ذرت بعنوان مکملی به برنامه غذایی اضافه شد .

3 _ بر اساس روش DM ، 43 کیلو مکمل غذایی که شامل 30% پروتئین خام می باشد به برنامه غذایی آنها اضافه شد .

4 _ حدود 5/0 گرم آمین کامل .

همه گاوهای پرواری مقدار 20 گرم نمک سفید دریافت کردند ، مکمل غذایی همه آنها نمک سفید بود در تمامی طول روز مدفوع آنها خشکیده و تکه تکه در بین علفهای خشک مشاهده شد .

ملاس ساخته شده در تکه های کوچک مشاهده شد ( منظور مدفوع آنهاست ) .

برای هر گاو پرواری 100 گرم از دی اکسید تیتانیم به طور جداگانه وزن شد و با هر وعده غذایی آنها مخلوط گردید مراه با نمک و مکملهای غذایی ، در همه جهات گاوها تمام وعده غذایی و همین طور مکملها را مصرف کردند . مصرف Tio2 بر اساس ارزیابی بصری و آنچه که مشاهده شد با اینکه Tio2 دارای رنگ سفید درخشان است ولی مدفوع گاوها رنگی سیاه و محکمی مانند لاستیک داشت . ولی با این حال مصرف Tio2 درست کامل و مقرون به صرفه است .

رفتار و عکس العمل گاوها بر اساس 14 مشخصه از جمله نوع علوفه ، مکملهای غذایی ، مدفوع علوفه هایی که داده شده و میانگین مصرفی آنها 115% می باشد بررسی می شود .

مدفوعات گاوها ( همه مدفوعات جمع شده در علفزار ) در آخر هر هفت دوره جمع آوری میشوند و برای هر روز یک نوع مدفوع وجود داشت که در هر گاو و جداگانه وزن شد . بعد از مخلوط کردن با دست و هم زدن آنها ، نمونه ها دوباره بازبینی شدند در حدود 2 درصد از حجم خارجی هر مدفوع را تشکیل می دهند هاین درصد به طور متوالی و متناوب هر روز اندازه گیری می شود . در 50درجه سانتیگراد در هوای بسیار خشک و گرم خشک می شدند به مدت 48 ساعت ، سپس هوا متوازن شده و دوباره حجم آنها اندازه گیری شد . نمونه های موجود در هوای خشک در سطحی به اندازه یک میلیمتر پهن بودند بعد از خشک کردن برای روش DM در نظر گرفته شدند .

به مدت 24 ساعت در 100 درجه سانتیگراد قرار گرفتند .

بعد از Tio2 در محصولات رنگینه ای کوتاه مدت استفاده شد .

با یک تعدیل کم ، حدود 10 میلی لیتر است 30 درصد حجم آب بیشتر از 20 میلی لیتر پیشنهاد شده است برای این آزمایش از 4 میلی لیتر آب 30 درصد استفاده شده است .

ما قادر بودیم از نوار خطی Tio2 حدود 10 میلی لیتر ماده جذب شدنی استفاده کنیم نمونه ( مواد غذایی ، مدفوع فاقد Tio2 نمونه مدفوع حاوی Tio2 ) این نمونه های در اثر استفاده از Tio2 به صورت تیغه تیغه شده بودند و میانگین بهره وری آنها حدود