تحقیق در مورد تیره عرعر

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 9 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تیره عرعر

نام لاتین خانواده: Simarubaceae

خصوصیات خانواده:

گیاهان این تیره به صورت درخت و یا درختچه اند. برگ هایی معمولا منفرد، ساده یا مرکب و شامل برگچه های منقسم و یا تغییر شکل یافته به صورت خار ( انواعی از آنها که در صحرای خشک می رویند) دارند. گل های آنها نر ـ ماده یا بر دو نوع نر و ماده، دو پایه یا پلی گام ، منفرد و یا مجتمع به صورت نوشته است.

هر گل آنها شامل کاسه ای مرکب از 8-3 کاسبرگ ، به همان تعداد گلبرگ و پرچم هایی به تعداد 2 برابر گلبرگ است .

میوه این گیاهان، شکوفا، به صور مختلف سته، شفت یا سامار و محتوی دانه های آلبومن دار است.

در تیره عر عر ، 30 جنس و 200 گونه گیاه جای دارد که عمدتا به استثنای معدودی، در مناطق بین استوایی و گرم کره زمین می رویند. بعضی از آنها گیاهان زینتی و زیبا هستند و پیوسته در نواحی مختلف پرورش می یابند. تعداد کمی از آنها خواص درمانی داشته، در پزشکی حائز اهمیت است.

Quassia amara L نام جنس و گونه به لاتین

درختچه ای است به ارتفاع 2 تا 5 متر و دارای شاخه های نامنظم و برگهای متناوب، مرکب از 3 یا 5 برگچه بی کرک و کامل که بطور خودرو در نواحی حاره امریکای جنوبی می روید. در گویان و ونزوئلا، کلمبیا و پاناما پرورش می یابد.

گلهای آن قرمز رنگ، فاقد بو. نر – ماده ، منظم، مجتمع به صورت خوشه و شاملکاسه بسیار کوچک ، مرکب از 3 یا 5 دندانه، 5 گلبرگ و 1 پرچم است. تخمدان آن دارای 5 خانه است و پس از رسیدن به میوه به صورت شفت، به رنگ سیاه و مرکب از 5 قسمت مشخص تبدیل می گردد. در داخل هر یک از قسمتهای میوه آن نیز یک دانه جای دارد.

این گیاه به نام کاسیای سورینام Quassia de surium نیز موسوم می باشد.

چوب گیاه مذکور Picraena excela ، Quassia excelsa Sw. که موثر تر از گیاه فوق ذکر گردیده از نظر درماین حائز اهمیت است.

درخت اخیر، دارای ارتفاعی بین 15 تا 20 متر و ظاهری شبیه درخت زبان گنجشک است. در آنتیل مخصوصا در ژامائیک می روید و بهمین علت آنرا Quassia de Jamique نیز می نامند. قطعات چوب تنه، شاخه ها و ریشه گیاهان مذکور، بطور مخلوط در بازرگانی در معرض استفاده قرار می گیرد. این قطعات را عموما پوست تیره رنگی به ضخامت متوسط یک سانتیمتر از خارج فرا می گیرد .

چوب کاسیا، رنگ سفید مایل به زرد دارد و بر روی آن ، رگه های زرد رنگ و مشخص دیده می شود. چوب کاسیا، سبک وزن، فاقد بو ولی دارای طعمی بغایت تلخ است.

چوب کاسیا در زیر میکروسکوپ، آوندهای فراخی (در چوب Q.de jamaque ) نشان می دهد که به وضع منفرد یا به تعداد 2 یا زیادتر در پارانشیم چوبی دیده می شوند. در نوع Q.amara دهانه آوندهای چوبی تنگ تر ولی تعداد آنها بیشتر است، بطوری که ظاهر کاملا متفاوت نشان می دهد.

اشعه مغزی که مناطق تاریک (سلولهای فیبری)، روشن (پارانشیم چوبی) ومتحد المرکز را به صورت قطعاتی جدا از یکدیگر در می آورد، مرکب از 2 یا 3 ردیف سلول باریک به ابعاد مختلف است.

وزن میکولی 44/388 می باشد. ماده تلخی است که توسط Clark از چوب کاسیای ژامائیک به دست آمده یکسان بودن آن با پیکر اسمین نیز توسط Whaley , Adams صورت گرفته است.

ایزوکواسین، به صورت متبلور در متانول به دست می آید و در گرمای 222-225 درجه نیز ذوب می شود.

نئوکواسین، به فرمول C22H3.O6 و به وزن ملکولی 46/390 است. با کواسین، تواما در چوب کاسیا آمارا وجود دارد. استخراج آن توسط London و همکارانش صورت گرفته است.

نئوکواسین، ماده ای است بسیار تلخ که به صور مختلف متبلور می گردد ولی فرم پایدار تبلور آن، نوع منشوری شکل و ضخیم است که در گرمای 5/227- 5/228 ذوب می شود. فرم ناپایدار تبلور آن، به صورت ورقه های باریک می باشد. که در این حالت، در گرمای 213 درجه ذوب می گردد.

نئوکواسین،دراستن سرد، کلروفرم، پیریدین، اسید استیک، استات اتیل گرم، بنزن و الکل حل می شود. درجه انحلال آن دراتر و اتردوپترول کم است.

خواص درمانی

کاسیا یکی از مقوی های تلخ ( فاقد تانن) ، اشتا آور و تقویت کننده دستگاه گوارش است. مصرف آن با ایجاد یبوست همراه نیست بعلاوه می توان آنرا با املاح آهن نیز مصرف کرد. در موارد سوء هضم، ضعف عمل دستگاه هضم، قولنج هایکبدی ، نقرس و اب آوردن انساج بکار می رود. در تقویت عمومی بدن، وجهت بیمارانی که پس از بهبودی، به ضعف قوا مبتلا میگردند. مورد استفاده قرار میگیرد. فراورده های کاسیا در پستانداردان ایجاد سمیت نمی کند ولی سمیت آن برای حشرات بسیار زیاد است.

مقاله تیره توت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 22 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

Artocarpaceae یا Moraceae تیره توت

خصوصیات خانواده: تیره بزرگی از گیاهان گلدار بدون گلبرگ و دارای بالغ بر 1000 گونه گیاه است که در 73 جنس جای داده شده اند. گیاهان به صورت درخت یا درختچه و دارای انواع بالا رونده یا به ندرت علفی می باشند بعضی از آنها نیز بر روی درختان مختلف به سرمیبرند. عموما برگهای ساده، متناوب ( به ندرت متقابل) استیپول دار و گلهائی بر دو نوع نر و ماده، واقع بر روی یک یا دو پایه و مجتمع به صورت گرزن هائی به وضع در هم و به حالت فشرده بر روی یک نهنج مشترک دارند. پوشش گل آنها در هر دو نوع گل ، از 2 تا 6 قطعه پیوسته به هم تشکیل می یابد.

دراز بودن الیاف بافت آبکش از مشخصات دیگر این تیره می باشد فرمول گل گیاه این خانواده عبارت است از CA4Co0AG2 یا CA4 Co0 A4 G0 (منبع 2 فارسی)

در گل های نر آنها پرچم هایی به تعداد قطعات پوشش گل و در گل های ماده ، مادگی مرکب از 2 برچه مشاهده می شود که منحصرا یکی از آنها زایاست به طوری که برچه دیگر تدریجا از بین می رود. تخمدان آنها محتوی یک تخمک است که آن هم پس از رسیدن، به میوه معمولا فندقه یا شفت تبدیل می گردد. مجموعه میوه ها در این گیاهان ، نوعی میوه فراهم بوجود می آورد که قسمت گوشتدار آنرا نهنج گل آذین و یا به ندرت کاسبرگها گل تشکیل می دهند.

غالبا دارای شیرابه هستند که مجاری ترشحی شیرابه بدون جدار حد فاصل در غالب بافتها، مخصوصا در ناحیه آبکش دیده می شود، رنگ شیرابه در غالب آنها شیری و در بعضی مانند Morus ها، صاف و زلال و در برخی دیگر محتوی مواد کائوچوئی است بشره غالب این گیاهان پوشیده از تار است و بعلاوه خوشه آهکی سیستولیت در آنها مشاهده می شود

نام جنس فارسی : انجیر خوراکی، انگلیسی Ficus carica عربی : تین

خصوصیت جنس: درخت انجیر، ساقه ای به ارتفاع 3 تا 10 متر و شاخه های منشعب و کم مقاومت دارد. برگ های آن دارای پهنک لوبدار و منقسم به 7 تا 5 تقسیم عمیق است. سطح برگ های آن ظاهر نا صاف و خشن دارد.

در اعضاء درخت انجیر ، شیرابه فراوان شیری رنگ با طعم تند و سوزاننده جریان دارد. گل های آن بر 2 نوع نر و ماده و واقع در جدار داخلی گل آذین گلابی شکل است. قسمت فوقانی محفظه گلابی شکل دارای سوراخ کوچکی است که گل های نر در مدخل آن و در زیر فلسهای ریز جای دارد.

گل های ماده گل آذین، عموما در قسمت داخلی محفظه گلابی شکل جایگزین است و از آفرینش این گلها، میوه های فراوان و ریزی در درون قسمت گوشتدار نهنج تشکیل می شود. گل ماده 5-3کاسبرگ، مادگی 2 برچه ای و دارای کلاله قلابی شکل هستند درختان انجیر معمولا 3 مرتبه در سال ، یکی در اواخر بهار، دومیدر تابستان و سومی در پاییزمیوه میدهند، میوه های پاییزی معمولا کوچکتر از دو موسم دیگر است.

خواص درمانی

شیرابه درخت انجیر ، طعم تلخ و تند سوزاننده و اثر مسهلی دارد و چون دارای اثر هضم کننده فیبرین است، از این جهت می توان عمل آنرا شبیه شیره لوزالمعده دانست. ضمنا چون دیاستازهای مختلف دیگر هم دارد از این جهت سابقا از آن برای ترد و نرم کردن گوشت استفاده به عمل می آورند.

در استعمال خارج اگر شیرابه درخت انجیر بر روی زگیل و میخچه اثر داده شود تدریجا از بین می برد و این شیرابه به عنوان داروی مقوی برای غرایز جنسی، تعلیل حرارت بدن و تشدید فعالیت اعصاب بویایی به کار می رود (منبع 1 لاتین) با توجه به مقاله Ayurveda جهت درمان جذام و بیماریهای جلدی مختلف در حات مزمن استفاده به عمل می آمده است. ضمنامخلوط کردن با زرده تخم مرغ یا روغن بر روی زخم ها به صورت مالیدن اثر داده می شود. ((منبع 3 لاتین)

مصرف جوشانده ساقه های جوان درخت انجیر برای رفع آب آوردن انساج (هیدروپیزی) و جوشانده پوست تازه درخت، برای رفع اسهالهای ساده و خونریزی ها و عامل بند آورنده میزان خونی توصیه شده است.(منبع 2 لاتین)

برگ پخته درخت انجیر اثر ملین دارد و سابقا از له شده آن به صورت مالیدن، جهت درمان بواسیر استفاده به عمل می آمده است. بعلاوه جوشانده برگ انجیر را بر روی تومورها جهت از بین بردن التهاب و احتمالا درمان آن اثر می داده اند.

انجیر علاوه بر آنکه به علت مطبوع و مغذی بودن، به هردو حالت خشک و تازه مصرف می گردد، میوه ای ملین و نرم کننده است انجیر خشک، مخلوط با خرما، عناب و کشمش، در فرمول 4میوه مفید، برای رفع ناراحتی های سینه، وارد میشود.

جوشانده انجیر خشک به صورت تیزان، جهت رفع التهاب مجاری تنفسی و کلیه بیماریهای التهابی، ذات الریه، ذات الجنب نزله های شش ومثانه، ورم کلیه، سرخک، مخملک، آبله و ... میتواند مورد استفاده قرار گیرد.

از عصاره استخراج شده ازمیوه انجیر که پاپین نامیده می شود سندرمی شناخته شده بنام سندرم

تحقیق در مورد تیره سنبل الطیب Valerianaceae 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تیره سنبل الطیب Valerianaceae

گیاهانی عموما علفی یکساله یا پایا، بندرت به صورت بوته های کم و بیش چوبی و غالبا دارای ساقه های منشعب اند. عموما برگهائی متقابل، ساده یا لوبدار و یا منقسم به قطعات برگچه مانند و در هر حال استیپول دار دارند. گلهای آنها نر-ماده یا منحصرا دارای یکی از اجزای اصلی گل (پرچم یا مادگی)، پلی گام، شامل قطعات 5 تائی و به رنگهای سفید، گلی و یا سفید مایل به زرد است که معمولا به صورت گرزنهای دو سویه مجتمع می‌باشند. از اختصاصات ساختمانی گل این گیاهان آن است که اولا دارای کاسه بسیار کوچک‌اند بطوری که گه گاهی عاری از آن بنظر می‌رسند و ثانیا جام گل آنها غالبا لوله ای یا قیفی شکل و دارای پهنکی منقسم به لوبهای نامساوی و یا شامل دو لب متمایز است. ضمنا لوله جام گل در عده ای از آنها مانند Valeriana ها، قوزدار و یا دارای دنباله مشخص می‌باشد. مادگی این گیاهان اصولا شامل 3 برچه است ولی غالبا یکی از آنها به حالت زایا باقی می‌ماند که آن نیز محتوی یک تخمک اپی تروپ می‌باشد. دو برچه دیگر معمولا فاقد تخمک باقی می‌مانند.

تعداد پرچمهای این گیاهان، روی طرح اصلی گل باید 5 باشد ولی چون همیشه پرچم خلفی آنها از بین می‌رود، مجموعا 4 پرچم (حداکثر) در آنها مشاهده می‌گردد. عده ای از آنها نیز پرچمهای کمتر از 4 و حتی یک پرچم دارند بطوری که مراحل تدریجی، کاهش تعداد پرچمها را می‌توان بخوبی در آنها مشاهده کرد. گرده افشانی در این گیاهان همیشه به کمک حشرات صورت می‌گیرد.

میوه آنها به صورت فندقه ای است که گاهی در انتها به یک دسته تار ختم می‌شود و محتوی دانه های بدون البومن می‌باشد.

از نظر اختصاصات تشریحی، وجود غده های ترشح به شرح زیر در انواع این گیاهان قابل توجه است:

غده های ترشحی واقع بر روی پایه ای مرکب از چند ردیف سلول و راس چند سلولی.

غده های داخلی یک سلولی که در لایه چوب پنبه (assise subereuse) یا در آندودرم ریشه جای دارند.

گیاهان این تیره بیشتر در نواحی معتدله نیمکره شمالی مخصوصا منطقه مدیترانه و اسیا می‌رویند ولی در قاره امریکا، بیشتر، در نواحی واقع در نیمکره جنوبی مانند رشته جبال آندوشیلی پراکندگی دارند.

تعداد کلی گونه های آنها به 400 می‌رسد که در 13 جنس جای دارند. از جنس های مهم آن، Valeriana (دارای 200 گونه)، Valerianella (60 گونه) و Centranthus (12 گونه) را نام می‌بریم.

از بعضی از آنها، از قدیم الایام به عنوان ضد تشنج و یا تهیه اسانس استفاده بعمل می‌آمده است.

انواع داروئی آنها به شرح زیر است:

Valeriana officinalis L.

فرانسه: Herbe aux chats, Valeriane sauvage, Valeriane officinale

انگلیسی: Valerian, Valerian

آلمانی: Gemeiner Baldrian

ایتالیائی: Herba de'gatti, Amantilla, Valeriana

عربی: حشیشه القطع

فارسی:علف گربه، سنبل الطیب

گیاهی علفی و دارای ساقه قوی به ارتفاع 5/0 تا 5/1 و حتی 2 متر است. به حالت خودرو در جنگلهای کم درخت، مخصوصا حاشیه جریانهای آب یا گودالهای غالب نواحی اروپا، اسیا و ایران می‌روید. پراکندگی آن در مناطق کوهستانی بنحوی است که معمولا از ارتفاع 1000 متری دامنه ها بالاتر نمی رود بطوری که بندرت ممکن است در ارتفاعات 2000 متری بدان برخورد شود. آنچه که تشخیص این گیاه را در همان نظر اول امکان پذیر می‌سازد، ارتفاع نسبتا زیاد گیاه و شیارهای عمیق ساقه آن است که بر روی آن، برگهائی با ظاهر شبیه به برگ بعضی Fraxinus ها مشاهده می‌شود.

ریزوم آن، پوشیده از ریشه های فراوانی است که از بعضی از آنها، انشعابات منتتهی به جوانه، خارج می‌گردد و این خود در تکثیر پایه های گیاه در یک ناحیه، کمک فراوان می‌کند. در قاعده ساقه این گیاه مجاور سطح خاک، تعدادی فلس مشاهده می‌شود که تحتانی ترین قسمت ساقه را می‌پوشانند. برگهای آن دارای وضع متقابل و منقسم به 7 تا 11 برگچه بیضوی، نوک تیز و دندانه دار است ولی گاهی برگهای منقسم به 11 تا 23 برگچه باریک نیز در گیاه مشاهده می‌گردد که ظاهری باریکتر از دیگران دارند. قسمتهای فوقانی ساقه، دارای برگهائی مرکب از برگچه های نسبتا باریک، به تعداد کمتر است.

بوی مطبوع ریزوم گیاه، چون گربه را به سمت خود جلب می‌کند بطوری که این جانور، در اطراف آن به جست و خیز می‌پردازد، از اینجهت این گیاه راعلف گربه می‌نامند.

گلهای این گیاه، دارای رنگ سفید یا صورتی و بوئی مطبوع است و در اواخر خرداد تا اوایل مرداد نیز به صورت گل آذین دیهیم سه شاخه با ظاهر چتر مانند بر روی ساقه ظاهر می‌شود.

جام گل آن لوله ای، متورم و منتهی به پهنکی منقسم به 5 لوب نامساوی است. در داخلی آن 3 پرچم و یک مادگی مرکب از تخمدان 3 برچه ای دیده می‌شود که 2 تای آنها تدریجا تحلیل می‌رود و منحصرا سومی باقی می‌ماند و خاتمتا به میوه ای فندقه و منتهی به یک دسته تار در انتها تبدیل می‌گردد. دانه آن دارای رویانی با لپه های بزرگ و مسطح است.