جوندگان به گروهی از جانوران پستاندار گفته می شود که از روی خصوصیات دندانها از سایر گروهها متمایز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

جوندگان به گروهی از جانوران پستاندار گفته می شود که از روی خصوصیات دندانها از سایر گروهها متمایز می شوند. بدین ترتیب که در فک پائین دارای جفت و در فک بالا دارای یک یا دو جفت دندان ثنایا می باشند. این دندانها درشت و فاقد ریشه بوده و ارتفاع آن همیشه ثابت است. در این جانوران دندان آسیاب مطلقاً وجود ندارد و جای آنها روی فک خالی و نمایان است. در اغلب جوندگان رودة کور خیلی رشد کرده است. از نظر طبقه بندی جوندگان به دو زیر راسته تقسیم می شوند:

الف-زیر راستة Duplicidentata

که در فک بالا دو جفت دندان ثنایا دارند که جفت دوم به صورت ستونهای کوچکی در پشت دندانهای جفت اول قرار گرفته اند و خرگوشها از این گروهند.

ب-زیر راستة Sipmlicidentata

که در فک بالا فقط یک جفت دندان ثنایا دارند. انواع موشها در این گروه طبقه بندی شده اند. در زیر فقط به شرح مختصری راجع به گونه هائی از این زیر راسته که در کشاورزی اهمیت دارند می پردازیم:

موش مغان Microtus Socialis و Microtus arvalis

موش کلاهو Clitellus fulvus

موش تاترا Tatera indica

موش ورامین Nesokia indica

موش سیاه Rathus rathus

موش سیاه Rathus rathus

موش خانگی Mus musculus

مریونها Meriones Spp.

موش شکول Glis-glis Caspicus

مبارزه با موشها:

1-تعیین نوع موش:

اول از همه باید نوع موشی را که در نظر است برای دفع آن مبارزه کنیم، مشخص سازیم. زیرا تا نوع موش مشخص نشود، تعیین نوع مبارزه و طعمه و حتی نوع سم غیر ممکن خواهد بود. مثلاً می دانیم برای مبارزه با موش کا اهو از فتوکسین استفاده می شود و تلفات هم تا 90 درصد می رسد ولی همین سموم را اگر در مبارزه با موش ورامین یا موش مغان به کار برند تلفات حداکثر به 60-50 درصد می رسد و یا برای مبارزه با موش انباری یا موش ورامین حداکثر 5-3 درصد فسفوردوزنگ مخلوط می کنند. بنابراین برای انجام یک مبارزه باید قبل از هر چیز نوع موش منطقه را شناخت تا مبارزه با موفقیت انجام شود.

2-فصل مبارزه:

فصل مبارزه خود اهمیت زیادی دارد. مثلاً برای مبارزه با موش مغان در طول پائیز و زمستان طعمة گندم با فسفوردوزنگ تا 98 درصد تلفات می دهد ولی همین طعمه در بهار 45-35 درصد تلفات وارد می آورد زیرا موشها در این فصل رغبتی به خوردن مواد پر کالری ندارند و در فصل بهار و تابستان طعمه هائی که براساس علف سبز تهیه می شوند نتیجه بهتری می دهند و یا در موش ورامین در فصل پائیز و زمستان مصرف طعمه با مغز گردو نتیجه مطلوبی می دهد ولی در بهار و تابستان گردپاشی لانه ها تلفاتی تا حدود 99-98 درصد می دهد. بنابراین باید دقت کامل به فصل مبارزه نمود و بعد طرز مبارزه را انتخاب کرد.

3-محل زندگی موشها:

انتخاب سم بایستی بر حسب محل زندگی موشها باشد. اگر مبارزه در صحرا و دور از آبادی انجام می شود،‌ انتخاب نوع سم آسان است ولی اگر همین موش در محل زندگی انسان و شهرها دیده شود باید حتماً از سمومی که برای انسان و دام بی خطرند استفاده شود. مثلاً موش خانگی وقتی که به مزارع حمله می کند می توان از سموم فسفوردوزنگ به نسبت 3% استفاده کرد ولی اگر این موش در منازل دیده شود باید زا سموم بی خطر مانند ترکیبات وارفاین-کومارین و برمولین و غیره استفاده کرد.

4-غلظت سم:

دستوراتی که برای مبارزه با موش داده می شود از روی مطالعات زیادی به دست آمده است که هم از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه باشد و هم مؤثر واقع شود. لذا پیروی از دستورات صادر شده اجباری است. مثلاً‌ موش مغان با اینکه جثه کوچکی دارد در دستورات مبارزه طعمه را با 10 درصد فسفوردوزنگ آلوده می سازند. زیرا با تراکم زیادی که این موش در هکتار دارد جمع وزن زندة موش در هکتار بالا است و باید طعمه را با دُز حداکثر مصرف کرد. در صورتی که با مبارزه با موش ورامین که جثة نسبتاً درشتی دارد،‌ دُز فسفوردوزنگ مصرفی 50 درصد خواهد بود. چون با توجه به تراکم موش در هکتار جمع وزن موجود زنده در هکتار خیلی کمتر از موش اولی است و مصرف سم زیادی از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد.

5-بیولوژی:

قبل از اقدام به مبارزه، بیولوژی موش مورد نظر را کاملاً مورد توجه قرار دهید تا از نقاط ضعف آن حداکثر استفاده را برای بالا بردن نتیجة مبارزة بدست آورید. مثلاً مبارزه شیمیایی با موش کلاهو یا موش شکول در فصولی که قسمتی یا همة موشها به خواب زمستانه رفته اند بی نتیجه است و باید از مبارزة مکانیکی استفاده نمود.

6-رعایت کامل اصول زراعی:

برای جلوگیری از خسارت موشها مخصوصاً در باغات و مزارع صیفی، پاک کردن مزارع از علف هرز یا زدن شخم عمیق در پائیز اهمیت زیادی دارد و از تراکم موشها در بهار خواهد کاست.

7-دقت برای انتخاب ماده برای طعمه:

در این امر در صحرا و برای مبارزه با موشهای صحرائی می توان فرمولهای کلی توصیه کرد. مثلاً می گوییم در مبارزه با موش مغان در فصل زمستان به عنوان طعمه گندم مصرف کرد و در بهار از طعمة سبز استفاده نمود. این دستور کلی است و نتیجة مطلوب هم می دهد. ولی در مبارزه با موشهای خانگی یا انباری وضع اینطور نیست و نمی توان فرمول کلی برای انتخاب طعمه بدست آورد و در هر مورد باید کسی که مبارزه را سرپرستی می کند قبل از طعمه گذاری با انجام آزمایشهائی نوع طعمه مورد لزوم خانه یا انبار را پیدا کند. اگر موشی در انباری دیده شد باید قبلاً چند نوع ماده بدون سم در گوشه و کنار انبار قرار داد و دو یا سه روز مراقب بود که موشها به کدام طعمه توجه خواهند داشت. پس از پیدا کردن نوع غذای مورد علاقه موشهای این انبار یا منزل، طعمه را براساس آن ماده تهیه می کنند. در اینجا باید متذکر شد که موش خانگی یا انباری به انواع غذاهای مختلف دسترسی دارد. اگر کمبودی

راهبردهای مدیریت تلفیقی آفات

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

راهبردهای مدیریت تلفیقی آفات (IPM) در کنترل جوندگان مضر کشاورزی

By اکرم اسدی | On June 22, 2007 | In علوم کشاورزی | Rated

    1. مقدمه جوندگان در سطح وسیعی به محصولات، قبل و بعد از برداشت خسارت می زنند. با توجه به این برآورد می شود در هر سال 20 درصد ذخایر غذایی جهان توسط جوندگان مصرف یا آسیب می بیند. جدی ترین مشکلات ایجاد شده توسط جوندگان در زمین های کشاورزی بر سر محصولات گرمسیری کشتزارهایی مانند نیشکر، درخت خرما، کاکائو و قهوه و همچنین برنج، سایر غلات و محصولات غذایی اتفاق می افتد. بطوری که آب و هوای گرمسیری امکان گسترش گونه های زیادی از جوندگان را فراهم می سازد و عملا جوندگان در هر شرایط آب و هوایی، به غلات و سایر محصولات در انبارها و مزارع حمله می کنند . بررسی ها، میزان آسیب محصولات توسط جوندگان را مشخص کرده است و سطوح قابل توجهی را در برخی نواحی نشان می دهد. در جدول 2 نمونه هایی از محصولات مناطق ویژه و سطوح آسیب توسط گونه های مختلف جوندگان نشان داده شده است.

2. راهبردهای مدیریت تلفیقی آفات (IPM) در کنترل جوندگان مضر کشاورزی مؤثرترین و اقتصادی ترین راهبردهای کنترل صحیح جوندگان استفاده از مدیریت تلفیقی آفات (IPM) می باشد. برای حفاظت محصولات از آسیب جونده در انبار، اقدامات احتیاطی جلوگیری کننده برای کنترل هجوم و جلوگیری از استقرار و تثبیت در اولین مکان مفید خواهد بود. اقدامات اصولی شامل حذف منیع غذایی و کاهش تعداد پناهگاه ها است. در صورت امکان، محصولات می باید در بسته های کاملا مقاوم در برابر جونده انبار شوند. درها، پنجره ها و دیوارها می باید نفوذناپذیر باشد و هر سوراخی در ساختمان مسدود شود . جوندگان می توانند به آسانی وارد هر سوراخی در ساختمان( یک متر زیر یا بالای سطح زمین) شوند. تمام راههای ورودی بایستی مسدود شوند، زیرا جوندگان می توانند به سوراخهایی به کوچکی 6 میلی متر وارد شوند. سوراخ ها بایستی با پوشش آهنی، ورقه های فلزی گالوانیزه شده یا ملات سیمانی مسدود شوند. در نواحی ورودی انبار به خصوص در شرایطی که ساختمان بیرونی مسقف نشده است، کالاهای انبار شده روی عایق هایی گذاشته شوند یا در کانتینرهای مقاوم به موش مسدود شوند. هر ریخت و پاش در بیرون انبار بایستی بطور منظم پاکسازی شود، زیرا جوندگان را جلب خواهد کرد. زباله های محوطة بیرونی و به هم ریختگی، پناهگاه بالقوه ای برای جوندگان فراهم می کند که می باید برطرف شوند. علف های هرز و متراکم یا پوشش گیاهی دائمی بلند در حدود 3 تا 10 متری محوطة بیرونی انبارها قطع شده و شاخه های درختانی که مشرف به انبارند هرس شوند . آب راکد همچنین ممکن است جوندگان را جلب کند و تاحد ممکن از اطراف انبارها حذف شوند. برای کنترل جوندگان در زمین زیرکشت، پیشگیری و حفاظت مشکل تر است، همچنانکه در بیشتر موارد مناطق وسیعی درگیر می شوند و ممانعت عملی نیست . به هر حال چندین اقدام بازدارنده غیرشیمیایی در دسترس هستند و ممکن است به شکل مؤثری برای محصولات و در مناطق ویژه ای استفاده شوند. هر قدر که کنترل عملی است، اقدامات جلوگیری کننده ممکن است با کاهش وسعت پناهگاه در داخل و اطراف مزارع بوسیلة حذف بیش از حد پوشش گیاهی، زباله، توده های نی و جگن و غیره انجام شود. سایر اقدامات از جمله سوزاندن مزارع بعد از برداشت برای کشتن یا بیرون کردن جونده، یک روش معمول به ویژه در مزارع نیشکر می باشد. این امکان وجود دارد، قبل از کاشت ممکن است مزارع برای کشتن یا بیرون کردن جونده غرقاب شوند. در مورد بعضی از محصولات، بعد از برداشت شخم عمیق برای خراب کردن لانه ها و بیرون کردن جونده استفاده می شود. حذف باقیمانده های محصول بعد از برداشت سبب خواهد شد جونده برای غذا به جای دیگر برود و ممکن است در مورد غلات، بوسیلة چرای چهارپایان اهلی بطور موقتی یا سوزاندن به شکلی که ذکر شده در مورد مزارع نیشکر انجام شود. همچنین شخم عمیق بعد از برداشت شرایطی ایجاد خواهد کرد که باقیمانده های محصول کمتر دردسترس جوندگان قرار گیرد. در بیشتر موارد در شرایطی که جوندگان، تهدیدی اصلی برای محصولات کشاورزی می باشند، طعمه مسموم باید علاوه بر روشهای ذکر شده در بالا برای ایجاد کنترل مناسب، استفاده شود. قبل از شروع یک برنامة طعمه گذاری، گزینه های دردسترس و نقاط قوت و ضعف شان می باید ارزیابی شوند. امروزه 3 رده اصلی از سموم جونده کش وجود دارد. قدیمی ترین آنها، سموم حاد هستند که شامل ترکیباتی مانند آرسنیک، استرکنین، فسفید روی، مونوفلوئوراستات سدیم و غیره می باشد. از بین این ترکیبات فسفید روی ایمن ترین است و تنها سمی است که هنوز در تعدادی از کشورهای توسعه یافته استفاده اش مجاز می باشد. از زمان قدیم، سموم حاد برای خرید در فرم فعال تکنیکال دردسترس بوده اند و بطور قانونی یا به شکلی دیگر بوسیلة استفاده کنندگان نهایی برای مخلوط کردن با مواد غذایی متفاوت و ساخت طعمه های مورد نیاز خود استفاده می شده است. مسئله عمومی سموم حاد این است که بسیار سریع عمل می کنند و جونده ظرف مدت کوتاهی بعد از خوردن طعمه آسیب خواهد دید و پس از آن دیگر طعمه مسموم را نخواهد خورد. این اثر به طعمه گریزی معروف می باشد و در تمام سموم حاد رخ می دهد. اگر موش به میزان کافی طعمه مسموم را در اولین تغذیه نخورد، در مرحله بعد طعمه را دوباره نخواهد خورد و درنتیجه منجر به مرگش نمی شود. به دلیل وجود اثر طعمه گریزی در سموم حاد، طعمه نبایستی در کمتر از 60 روز مجددا استفاده شود و حتی با وجود این شرایط به 100 درصد کنترل در مزرعه منتج نخواهد شد. به علت اثر طعمه گریزی و اغلب کیفیت نسبتا پایین فرمولاسیون "خانگی" نتایج کنترل با طعمه های حاد خانگی تا حدودی اندک هستند. امروزه در آمریکا، فسفید روی به علت عدم وجود مشکلات باقیمانده محصول و اثرات خطر ثانویه اش (حیوانات شکارچی ممکن است از جوندگانی که در اثر سم از بین رفته اند، استفاده کنند و این مورد موجب مرگ حیوانات شکارچی شود) تنها جونده کش مجاز برای طعمه گذاری در زمین های زیر کشت است. در آمریکا فرمولاسیون پلت های آمادة فسفید روی، بسیار مطبوع و خوشایند برای جوندگان هستند و برای استفاده نسبتا ایمن و ضد آب می باشند. پلت های آمادة فسفید روی برای طعمه گذاری در مزارعی مانند مزارع نیشکر بسیار مناسب هستند.

تحقیق در مورد حشرات و جوندگان موذی 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

حشرات و جوندگان موذی

از دیرباز حشرات و جانوران موذی به سبب ایجاد مزاحمت برای انسان و سایر موجودات زنده مورد توجه قرار گرفته اند .این موجودات با گزش و نیش خود مزاحمت بسیاری برای انسان فراهم می آورند و گاه نیش سمی آنان مرگ موجودات را به همراه داشته و مشکلات عدیده ای پیامد این گزش می باشد .گاهی اوقات نیش و گزش باعث تحریک و آلرژی شدید می شود .انتقال عوامل بیماری زا به روشها و به صورت مختلف توسط حشرات و جانوران موذی و ایجاد اپیدمی های چندان بزرگ جان هزاران انسان را با خطر جدی مواجه نموده و گاهی سبب مرگ می شود .

در ادامه سعی گردیده به معرفی چند نمونه از حشرات و جانوران موذی از لحاظ اهمیت پزشکی و راههای مقابله با آنها پرداخته شود .

پشه ها :

اهمیت پزشکی :

بیماریهای مالاریا ،وشرریا بانکروفتی ،تب زرد ،تب دانگ ،بروگیا مالائی ،آربوویروسها و ویروسهای مولد آنسفالیت بیماریهایی هستند که توسط پشه ها منتقل می شود .

راههای مبارزه :

الف )مبارزه با لاروها

1- مبارزه بیولوژیک :استفاده از ماهیها مانند آفانیوس و گامبوزیا

2- مبارزه فیزیکی :زهکشی اراضی ،از بین بردن آبهای راکد ،جلوگیری از ورود فاضلابها به اراضی کشاورزی ،پرکردن گودالها و چاله ها ،ایجادتغییر شکل درلانه های لاروی،کندن و از بین بردن گیاهان آبزی

3- مبارزه شیمیایی:استفاده از حشره کشهایی که خاصیت لارو کشی دارند مانند Abate ،استفاده از روغنهای معدنی مانند نفت و گازوئیل

4- مبارزه تلفیقی :تلفیق دو یا چند راه مبارزه مانند تلفیق مبارزه بیولوژیک و شیمیایی

ب )مبارزبا بالغین

1- محافظت شخصی :مسدود کردن در و پنجره با استفاده از توریها –استفاده از پشه بندو پشه کشهای برقی –استفاده از آئروسل ها(اسپری) –استفاده از دور کننده ها (پمادهای حاوی دی متیل فتالیت)

2-سم پاشی ابقایی :استفاده از حشره کش ها مشروط بر اینکه مقاومت نسبت به آنها مشاهده نشده باشد .

مگس خانگی :

اهمیت پزشکی :در انتقال بسیاری از عوامل بیماریزا از طریق مکانیکی (برگرداندن غذای خورده شده ،مدفوع ،موهای موجود بر روی پاهای بدن بر روی سطوح و مواد غذایی )نقش دارد از جمله :

-ویروسها (از قبیل فلج اطفال،تراخم،هپاتیت )

-ریکتزیاها و باکتریها (از قبیل تب کیو ،وبا ،حصبه ،سل ،جذام ،سیاه زخم)

راههای مبارزه

الف )بهسازی محیط

-قراردادن مواد زائد و زباله داخل کیسه زباله پلاستیکی و بستن زدن آنها ،سوزاندن و دفن زباله

ب)مبارزه فیزیکی

-نصب توری بر روی درب پنجره و هواکش ساختمان ها

-نصب تله های نوری ماوراءبنفش در فروشگاههای مواد غذایی و رستوران ها

ج)مبارزه شیمیایی

-استفاده از اسپری حشره کش

-سم پاشی اماکن داخلی و خارجی با استفاده از حشره کشهای ابقائی به شرط نداشتن مقاوت نسبت به آنها

-استفاده از طناب های آغشته به حشرکشها

-استفاده از طعمه های جامد یا مایع :مخلوط شکر یا سبوس با حشره کش به غلضت 1تا2 درصد و قرار دادن آنها در دسترس مگس ها

-سم پاشی مرتب محل جمع آوری زباله ها

ساس تختخواب =ساس رختخواب

اهمیت پزشکی :

آزار نیش و گزش ،ایجاد آلرژی و ناراحتی می کند .

راههای مبارزه :

-دقت در هنگام خریداری لوازم چوبی دست دوم

-مبارزه شیمیایی (استفاده از مالاتیون 2 درصد –استفاده از دیازینون 5/0 درصد –استفاده از پریمفوس متیل 1درصد –استفاده از پروپکسور=بایگون 1 درصد –استفاده از کارباریل 1 درصد(سوین ) –استفاده از بندیو کارب 24/0 درصد(فایکام) –استفاده از دلتامترین 005/0 درصد –استفاده از بیوزرمترین

توجه :باید کلیه شیارها ،شکافها، درز لوازم چوبی و کف اطاقها سم پاشی شود .برای هر 25 تا 50 متر 1 لیتر حشره کش کافی است .فاصله 2 سم پاشی کمتر از دو هفته نباشد .

کنترل هیره (کنه انسانی و دامی یا مایت) مولد بیماری گال

یکی دیگر از بیماریهایی که در زمانها و در محلهای خاص بوجود می آید بیماری گال است که توسط یک بندپا (مایت یا هیره ) به نام سارکوپت اسکابیئی ایجاد میشود. با ورود و فعالیت این هیره داخل پوست، در نواحی مخصوص از بدن خارش شدید ایجاد میشود که علاوه بر خارش، محل خراشها هم راه ورودی برای باکتریهای مختلف میباشد که عفونت ثانویه پیامد آن است . این بیماری در جوامعی مشاهده میشود که تعداد زیادی از افراد مجبورند با هم در یک محل و تحت شرایط خاص زندگی کنند مانند زلزله ، سیل و سایر بلایا .

جهت درمان بیماری گال

1 – مالیدن کرم یا امولسیون 1% گامکسان بر روی بدن ، استفاده از بنزیل بنزوات 10% . داروهایی نظیر میتیگال نیز در صورت در دسترس بودن توصیه میشود . یک بار درمان کافیست ولی اگر به میزان کافی دارو در دسترس باشد 7-2 روز بعد تکرار شود .

2 – جوشاندن ملحفه ها و لباسها (عدم استفاده از ملحفه ها و لباسهای زیر آلوده لااقل برای یک هفته )

3 – سمپاشی کمپ یا چادر با استفاده از حشره کشهای بهداشتی

کلیه افراد اعم از آلوده یا سالم که در یک محل زندگی میکنند بایستی در یک زمان از مواد فوق استفاده نمایند تا بیماری کنترل شود.

شپش سر و بدن

اهمیت پزشکی :

انتقال بیماریهای پدیکولوزیس ‘ تیفوس اپیدمیک و آندمیک ‘تب خندق ‘تب راجعه اپیدمیک ‘تیفوئید ‘تب ولگردان توسط شپش بدن می گردد و بیماری زرد زخم توسط شپش سر ایجاد می شود .

راههای مبارزه :

1-شپش سر :

-رعایت بهداشت شخصی و آموزش بهداشت در مدارس