دانلود پایان نامه دوربین عکاسی (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

کنترل کنتراست در عکاسی دیجیتال، قسمت دوم

روشهای زمان‌دهی، موقعیت‌دهی و نقطه‌دیدروشهایی برای کنترل کنتراست هست که به عکاسی در زمان مناسب، یا تغییر نقطه دید شما بستگی دارد. استفاده از این روشها وابسته به سوژه مورد عکاسی است. طبیعی است که اگر از سوژه‌های متحرک و سریع عکاسی می‌کنید (عکاسی حیات وحش، ورزشی، عکاسی میدانی و خیابانی، حوادث و نظایر آن) بسیاری از این روشها عملی نیستند. اما اگر عکاسی شما منظره، توریستی، معماری و نظایر آن است، ممکن است بتوانید با این روشها کنتراست را بخوبی کنترل کنید.

مشکلات نور وسط روزتا جایی که ممکن است از عکاسی در نور آفتاب وسط روز که نوری تخت از بالای سر با سایه‌های تند دارد، پرهیز کنید. این نور به هیچ وجه جالب نیست، نه برای عکاسی از مردم و نه برای منظره. معمولا در چنین شرایطی، نور از محدوده دینامیکی سنسور دوربین شما فراتر خواهد رفت.

کنتراست و ابرنور روزهای ابری (بخصوص با ابرهایی سفید و با تیرگی متوسط) برای بسیاری از انواع عکاسی عالی است. لایه‌های ابر، نور شدید آفتاب را کم می‌کند و آن را به گونه ای پخش می‌کند که با کاهش محدوده دینامیکی، امکان گرفتن عکسی خوب از سایه و روشن‌های موجود را برای شما فراهم می‌کند. روزهای ابری شدید کمی عکاسی مشکل است. لایه تیره ابر باعث می شود که نور بسیار کم و تخت دارای تلالو اندکی باشد. در چنین شرایطی، می‌توانید بر روی عکاسی معماری، ماکرو، گلها و سوژه‌های مشابه تمرکز کنید. جالب است که عکس سوژه‌های دارای رنگهای متنوع و زیاد در چنین شرایط نوری خیلی خوب می‌شود.

در ابتدا و انتهای روز که نور قابل کنترل‌تر است عکاسی کنیداندکی قبل از طلوع آفتاب، در هنگام طلوع، و اندکی بعد از طلوع عکاسی کنید. کنتراست کلی در این زمانها بسیار کمتر از مواقع دیگر است، چون نور خورشید مجبور است بخاطر زاویه کمتر نسبت به موقعیت شما، مسافت بیشتری را در اتمسفر نفوذ کند. به علاوه، سایه‌های بلند ناشی از ارتفاع کم خورشید، منظره را جذاب‌تر می‌کند و نیز رد نور جزئیات بافت های مختلف را به خوبی نمایش می‌دهد. در چنین اوضاعی باید آماده تغییر سریع تنظیمات نورسنجی باشید و بدانید که از چه می‌خواهید عکس بگیرید، زیرا میزان نور، رنگ آن و کیفتش به سرعت در حال تغییر است. مشابه با همین وضعیت، در یک ساعت مانده به غروب آفتاب، خود غروب و بخصوص نیم ساعت یا همین حدود پس از غروب زمانی ایده‌آل به ویژه برای عکاسی منظره می‌باشد. در این زمان کنتراست به تدریج کم می‌شود و شما می توانید به سادگی تمام محدوده سطوح مختلف نور را عکاسی کنید. نور قبل از غروب بسیار گرمتر از نور معمولی روز است و گرمای رنگها می‌تواند تصویر شما را برجسته کند. حتی بعد از پایین رفتن خورشید هم دست از عکاسی بر ندارید. بعضی اوقات حتی در زمانی که فکر می‌کنید دیگر زمان عکاسی به پایان رسیده است، با تعجب خواهید دید که خورشید که اکنون از سطح افق پایینتر است نور بهتری را ایجاد کرده است. نقطه دید بهتری را انتخاب کنید

تغییر نقطه دید یا موقعیت می‌تواند یک راه عالی برای دستیابی به کنتراست تصویر مناسب باشد. اگر در یک روز آفتابی در حال عکاسی از مردم هستید، به سادگی به یک ناحیه سایه بروید. در سایه نه تنها کنتراست بسیار کمتر می‌شود، بلکه چشم سوژه ها نیز بخاطر نور خورشید نیمه بسته نمی‌شود. برای عکس‌های معماری یا مناظر شهری، دیگر وجوه ساختمان را برای گرفتن عکسی بهتر بررسی کنید. ممکن است بتوانید موقعیتی را پیدا کنید که بخاطر یک نور متفاوت کنتراست تصویر کاهش یابد. دسته دیگر از پیشنهادات مربوط به کنترل کنتراست، روش‌هایی را شرح می‌دهد که می‌توانید تنظیمات دوربین و نورسنجی را به گونه‌ای تغییر دهید تا بهترین نتیجه ممکن بدست آید:

روشهای تنظیم دوربین و نورسنجیعلاوه بر تنظیمات فیزیکی نور و زمان یا موقعیت عکاسی، عکاسان محدوده قابل دسترسی از ابزار را روی دوربین خود در اختیار دارند تا محدوده دینامیکی دوربین را با کنتراست تصویر هماهنگ کنند. بسیاری از این پیشنهادات به مشخصات ویژه دوربین دیجیتال شما وابسته خواهد بود. در اینجا سعی شده است که راهنمایی‌ها وسیع و کلی باشند تا برای تمام عکاسان با دوربین‌های مختلف مفید باشد. اما ناچارا بعضی راهنمایی‌ها مربوط به دوربین‌های خاصی است که با آنها آشنایی بیشتری داشته‌ایم. توضیحات این بخش بیشتر بر اساس دوربین‌های کانن عرضه شده، ولی ماهیتا با بسیاری از دوربین‌های برند دیگر مانند نیکون، فوجی، پنتاکس و سونی یکسان است و فقط ممکن است بعضی از اصطلاحات در آنها بهنامی دیگر شناخته شود.

از هیستوگرام دوربین استفاده کنید.

نمایش یک هیستوگرام که نورسنجی مناسبی را نشان می دهد.

اگر دوربین شما دارای امکان نمایش هیستوگرام است، عکسهای آزمایشی با رزولوشن پایین و با سطوح نورسنجی متفاوت بگیرید (با استفاده از امکان جبران نوری یا تنظیم دستی نور) و سپس هیستوگرام های بدست آمده را بررسی کنید. سعی کنید عکسی بگیرید که نمودار هیستوگرام آن در وسط واقع شده و در دو انتهای تاریک و روشن (چپ و راست) آن نمودار خط عمودی را قطع نکرده باشد. این یک نورسنجی ایده‌آل برای یک منظره کم نور است. ولی فرض می‌کنیم شرایط نوری خاصی داریم که با اعمال هر نورسنجی، قادر به رسیدن به چنین وضعیتی نیستیم.

کارت خاکستری را فراموش نکنید.

استفاده از کارت خاکستری 18 درصد در عکاسی فیلمی برای دستیابی به نورسنجی خوب، قدمتی طولانی دارد. با پر کردن کل سطح سنسور دوربین با یک مقدار معین خاکستری و نورسنجی بر اساس آن، می‌توان فرض کرد که طیف‌های روشن‌تر و تاریک‌تر نیز به درستی در عکس ثبت می‌شود. عکاسان دیجیتال نیز می‌توانند با کمی تغییر از این روش استفاده کنند. شرایط نوری پیچیده یا دشوار، کارت خاکستری (یا حتی یک پارچه که دارای همان تیرگی است) را در همان نوری که می‌خواهید عکاسی کنید قرار دهید. دوربین را به آن نزدیک کنید یا لنز را زوم کنید تا تمام کادر با طیف خاکستری مشخص شده پر شود. دوربین را طوری تنظیم کنید تا حداکثر اطلاعات قابل دستیابی را روی صفحه نمایش نشان دهد. وقتی مقدار دیافراگم و سرعت شاتر مورد نظر روی صفحه دیده شد، آن را به خاطر بسپارید یا جایی یادداشت کنید. اکنون روی منظره مورد نظرتان فوکوس کنید. اگر نورسنج دوربین، تنظیمات متفاوتی را نشان می‌دهد، با استفاده از جبران نوری دوربین یا قرار دادن دوربین در مد دستی و تغییر تنظیمات نورسنجی دوربین را مطابق آنچه که با کارت خاکستری اندازه‌گیری شده است تنظیم نمایید. با این کار می‌توانید مطمئن شوید که بهترین سطح نورسنجی را بر اساس نور موجود، خواهید داشت. البته می‌توانید در صورتی که می‌خواهید منظره را روشنتر یا تیره تر ثبت نمایید، این تنظیمات را به دلخواه خود تغییر دهید.

از یک کارت کالیبره کردن هیستوگرام استفاده کنید.

کارت کالیبره کردن هیستوگرام

در صورتی که دوربین شما دارای امکان نمایش هیستوگرام است، می توانید از یک فکر هوشمندانه برای بهینه کردن کنتراست در نورسنجی خود استفاده کنید. در این روش به جای یک کارت خاکستری خالص،

آشنایی با سیستم دوربین ها 23 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 26

آشنایی با سیستم دوربین ها

عکاسی به معنای عام آن برسه محور دوربین ، مواد حساس به نور (فیلم) و نوار استوار است که بدون هر یک از این عوامل عکاسی غیر ممکن خواهد بود .

دوربین : دوربینهای عکاسی امروزه تنوع بسیار چشمگیری از لحاظ سیستم و شکل ظاهری دارند ، اما پایه و اساس تمامی آنها اتاقک تا ریک است . اتاقک تا ریک از زمانهای بسیار دور شناخته شده بود . در قرن یازدهم حسن بن هیثم دانشمند عرب اتاقک تاریک را برای رصد ستاره ها و مطالعه در خسوف و کسوف مورد استفاده قرار می داد .

بعد ها این وسیله طی جنگهای صلیبی به اروپا راه یافت و توسط لئوناردو داوینچی نابغة‌ قرن شانزدهم کمراابسکیور Camera Obscura نام گرفت .

اتاقک تاریک عبارت بود از اتاقکی که فقط بر روی یکی از سطوح آن روزنة ریزی تعبیه شده بود ، نو ر از روزنه عبو رکرده وتصویر نسبتا‏ٌ واضح و وارونه ای بر روی سطح مقابل روزنه تشکیل می داد . در واقع تصویر اتاقک تا ریک از نقاط بسیار ریز نوری تشکیل می شود .( نه خطوط و یا سطوح نوری) ، به همین دلیل در محاسبه و تعبیه قطر رو زنه دقت فراوانی می شود .

اگر قطر روزنه ریز تر از حد معمول باشد ، شعاعهای نوری در محل روزنه افتراق پیدا می کنند و با بزرگتر شدن روزنه ، نقاط نوری تداخل کرده و در نهایت وضوح تصویر از بین می رود . پس از اندک زمانی اتقک تاریک مورد استفاده عنقشان قرار گرفت ، بدین معنی که آنها صفحاتی را روی سطح مقابل روزنه می چسباندند و تصویری را که بر روی آن شکل می گرفت ، طراحی می کردند . تصویر بدست آمده به این روش ، از پرسپکتیو بسیار صحیحی بر خوردار بود ، اما برای این کار ، چون تصویر بسیار تاریک بود و نور کمی به داخل اتا قک می تابید لازم بود نقاشان مدت زیادی را در این اتاقک باقی بمانند تا چشمشان به تاریکی عادت کند و قادر به ددن تصویر شود .

بعدها در سال1550 ایتالیاییها روزنة اتاقک تاریک را به یک عدسی محدب مجهز کردند، با این کار روشنایی و وضوح تصویر بسیار بهبود یافت و زمینه برای تغییر تحولهای مهم

این وسیله فراهم شد . در قرن هفدهم که به علت کم حجم شدن اتاقک تاریک قابل حمل شده بود ، آینة 45درجه ای به آن افزوده شد . آینه نور منعکس شده از موضوع را بر روی صفحه ای واقع در داخل اتاقک انتقال می داد و طراحان از تصویر بدست آمده استفاده می کردند . بعدها نوع کوچکتری از این اتاقکها به صورت تا شو ساخته شد که آن را بر روی میز یا محل تختی می گذاشتند وعدسی آن را رو به موضوع قرار می داد ند. نور با عبور از عدسی و شکسته شدن توسط آینه به صفحة شیشه ای مالتی واقع در سطح بالای جعبه می رسید و تصویر بر روی این صفحه تشکیل می شد . این وسیله به سرعت در مناطق عمومی و پارکها به کار گرفته شد و تاچندی پیش نیز برخی از عکاسان دوره گرد از آنها استفاده می کردند .

این پدیده افراد زیادی را به فکر ثبت تصویر تشکیل شده در آن انداخت و فعالیت های مختلفی شروع شد . سرانجام در سال 1822 ژوزف نیسفورنیپس افسر بازنشسته فرانسوی موفق که به ساخت داروی ثبوت شده بود ، اولین تصویر ثابت دنیا را بر روی کاغذ ثبت کرد . این اختراع به سرعت توسط افراد دیگر تکمیل شد ، اما به دلیل آنکه در آن ایام دستگاه آگراندیسوری وجود نداشت ، برای ثبت هر موضوعی اتاقکی مناسب با ابعاد آن می ساختند ، مثلا‏ُ برای عکاسی از یک واگن قطار از دوربین بسیار بزرگ موسوم به ”ماموتکمرا” سود می جستند .

با گذشت سالیان متمادی ، اتقک تاریک تحولات بسیا ری یافت و به وسایل متعددی مجهز شده است تا سرانجام به شکل دوربین های امروزی درآمد . هر چند دوربین های عکا سی با طیف بسیار گسترده ای در مدل ، شکل ، اندازه و مارکهای مختلف عرضه می شوند ، اما در بسیار مشخصات اصولی مشترکندکه این وجه اشتراک امکان طبقه بندی آنها را از چند لحاظ فراهم می آورد .

عده ای دوربین ها را از لحاظ نوع و قطع فیلم مصرفی طبقه بندی کرده اند که به ترتیب عبارتند از :

1ـ دوربین های قطع بزرگ ـ2ـ دوربین های قطع متوسط ـ3ـ دوربین های قطع کوچک ـ4ـ دوربین های مینوکسی یا کاراگاهی ـ5ـ دوربین های خاص

1ـ دوربین های قطع بزرگ : از این دوربین ها به دلیل دارا بودن حجم و وزن زیاد در آتیله بر روی سه پایه استفاده می شود و با فیلم های قطع بزرگ ( فلیم تخت ) تک صفحه ای کار می کنند . قطع فیلم های تخت در ابعاد 12*9 سانتی متر تا اندازه های حتی 40*30 سانتی متری ساخته می شوند . هر یک از فیلم های تخت در محفظه ای به نام شا سی قرار می گیرند و پس از تنظیم دوربین در محل شیشه تار گذاشته می شوند در واقع دوربین های ویوکمرا از این دسته اند .

2ـ دوربین های قطع متوسط : این د وربین ها از حجم کمتر ی برخور دارند و به همین دلیل آنها را علاوه بر ر وی د ست در فضاهای غیر آتلیه ای مورد استفاده قرار می دهند . قطع فیلم این دوربین ها 120 است . فیلم های 120، به عرض 5/61 میلی متر می باشند و طول آنها ثابت است ، اما بسته به اندازة کادر دوربین ها تعداد متفاوتی را با آن عکاسیم می کنند با این فیلم ها دوربین های کادر 9*6 سانتی متری ، 9کادرودوربین های 6*6 ، 12 کادر و دوربین های 6*5/4 ، 16کادرعکسبرداری می کنند .

3ـ دوربین های قطع کوچک : رایجترین دوربین هایی که در حال حاضر مورد استفادة حرفه ایها و غیر حرفه ایها قرار می گیرند دوربین هایی هستند که از قطع فیلم 135 و126 بر خوردارند . فیلم های 135 دارای عرض 35 میلی متری هستند و در مورد دروبین هایی که کادر 36*24 میلی متری را عکسبرداری می کنند فیلم های 20 ، 24 و 36 قطعه ای عر ضه می شود و دوربین هایی که کادر آنها 24*18 میلی متری است با فیلم 36 قطعه ای ، 72 قطعه را عکسبرداری می کنند .

4ـ دوربین های مینوکسی یا کاراگاهی : به آن دسته از دوربین ها اتلاق می شود که فیلم 110 مصرف می کنند .

5ـ دوربین های خاص : شامل دوربین های پو لاروید و برخی از دوربین هاست که کاربرد ویژه و تخصصی دارند . علاوه بر اندازه و قطع فیلم ها دوربین ها را از لحاظ نحوه تشکیل تصویردر ویزورنیز مقایسه کرده اند .

در دوربین های قطع بزرگ ، تصویر به صورت واژگون و چپ و راست دیده می شود . در ویزور دوربین های قطع متوسط تصویر چپ وراست دیده می شود و در دوربین های قطع کوچک تصویر هم جهت با موضوع است .

سرانجام آنکه دسته دیگر از طبقه بندی ها بر اساس سیستم ویزور و نحوه نورگیر آنهاست. در اکثر دوربین های قطع بزرگ ویزور خاصی وجود ندارد و نور پس از عبور از لنز به سطح شیشه ماتی که در محل قرار گرفتن فیلم واقع شده است بر خورد می کند .

دوربین عکاسی دیجیتال

پاورپوینت دوربین عکاسی دیجیتال به آموزش و بررسی دوربین های دیجیتال وانواع واجزای آنها در 18 اسلاید می پردازد.

تحقیق در مورد نحوه انتخاب یک دوربین دیجیتال (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

نحوه انتخاب یک دوربین دیجیتال

اکثر پیشرفت ها و تحولات چشمگیر در عرصه دستگاههای الکترونیکی در بیست سال گذشته ، مدیون پیشرفت های مهم و عظیم تری در صحنه های دیگر تکنولوژی است. بررسی عملکرد دستگاههای الکترونیکی نظیر : CD ، DVD ، MP3s و DVR ، توجه ما را به این واقعیت مهم معطوف می نماید که تمامی آنان از یک پردازش پایه مشابه استفاده می نمایند : تبدیل اطلاعات آنالوگ به دیجیتال ( صفر و یک ) . رویکرد فوق، تغییرات گسترده ای را در رابطه با نحوه برخورد با اطلاعات صوتی و تصویری ، بدنبال داشته است . دوربین دیجیـتال ، یکی از نمونه های قابل توجه در این زمینه بوده که نسبت به مدل های قبل از خود ، بصورت اساسی تغییر نموده است( تفاوت عمده نسبت به با دوربین های سنتی ) . تمامی فرآیندها در دوربین های سنتی، مبتنی بر فعالیت های شیمیائی و مکانیکی می باشد. تمامی دوربین های دیجیتال دارای یک کامپیوتر از قبل تعبیه شده بوده وتصاویر را بصورت الکترونیکی ذخیره می نمایند.

فرض کنید ، قصد تهیه یک عکس و ارسال آن از طریق نامه الکترونیکی برای دوست خود را داشته باشیم . در این رابطه می بایست تصویر اخذ شده ، بصورتی نمایش و مشخص گردد که کامپیوتر قادر به شناسائی آن باشد ( بیت ها و بایت ها ) . در حقیقت یک تصویر دیجیتال، رشته ای طولانی از صفر و یک بوده که تمامی نقاط رنگ شده که پیکسل نامیده می شوند را مشخص می نماید. ترکیب و اجتماع تمامی نقاط فوق با یکدیگر ، تصویر دیجیتالی مورد نظر را ایجاد می نماید. در صورتیکه قصد تهیه یک عکس را داشته باشیم ، می توان از دو گزینه زیر استفاده نمود:

استفاده از دوربین های فیلم سنتی . در این روش با استفاده از یک دوربین عکسبرداری ، عکس مورد نظر گرفته شده و پس از پردازش فیلم بصورت شیمیائی، امکان چاپ آن با استفاده از کاغذ ها ی مخصوص ، فراهم می شود. در ادامه ، عکس آماده شده توسط اسکنر ، اسکن و بصورت دیجیتال تبدیل می گردد .

استفاده از یک دوربین دیجیتال : در این روش ، با استفاده از یک دوربین دیجیتال و تابش نور به شی مورد نظر و دریافت فیدبک های مربوطه و تبدیل آنان به مجموعه ای از پیکسل ها ، تصویر مورد نظر مستقیما" بصورت دیجیتال تبدیل می گردد .یک دوربین دیجیتال ، همانند یک دوربین سنتی دارای امکانات متعددی نظیر : مجموعه ای از لنزها می باشد . این نوع دوربین ها در مقابل تمرکز نور بر روی بخشی از فیلم ، نور را بر روی یک دستگاه نیمه هادی تابانده که ضبط الکتریکی نور راانجام خواهد داد . در ادامه، یک کامپیوتر اطلاعات الکترونیکی را به داده دیجیتال تبدیل می نماید . مهمترین تفاوت بین یک دوربین دیجیتال و یک دوربین مبتنی برفیلم ، عدم استفاده از فیلم در دوربین های دیجیتال می باشد. در مقابل ، دوربین های دیجیتال دارای یک سنسور بوده که نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می نماید . سنسورهای استفاده شده در اکثر دوربین های دیجیتال ، از نوع CCD)Charge Coupled Device) می باشد . در تعدادی دیگر از دوربین های دیجیتال از تکنولوژی نیمه هادی CMOS)complementary metal oxide semiconductor) استفاده می شود. با اینکه سنسورهای CMOS ، تصاویر دیجیتال با کیفیت مطلوبتر را ارائه می نمایند و در آینده متداولتر خواهند شد ، ولی نمی توان ادعا نمود که تکنولوژی فوق جایگزین سنسورهای CCD در دوربین های دیجیتال خواهد شد . CCD ، مجموعه ای بسیار کوچک از دیودهای حساس به نور بوده که مسئولیت تبدیل تصویر ( نور ) به الکترون ( سیگنال های الکتریکی ) را برعهده دارند . دیودهای فوق ، photosites نامیده می شوند . هر photosite ، حساس به نور می باشد.

جایگاه دوربین دیجیتال

همانگونه که اشاره گردید، تصاویر اخذ شده با استفاده از دوربین های دیجیتال ، به رشته ای طولانی از پیکسل تبدیل می گردند. با توجه به نقش حیاتی پیکسل ها در دوربین های دیجیتال ، تولید کنندگان و تهیه کنندگان توجه بسیار خاصی نسبت به پارامتر فوق دارند .مگا پیکسل ، واحد اندازه گیری بزرگتری نسبت به پیکسل است .مگا ، به معنی یک میلیون و پیکسل نقاط بسیار کوچکی می باشند که یک عکس را ایجاد می نمایند. تمامی تصاویر از نقاط بسیارریزی به نام پیکسل تشکیل می گردند . یک تصویر حاوی میلیون ها نقطه و یا پیکسل بوده که تشخیص آنان بدون چشم مسلح عملا" غیر ممکن می باشد. بدیهی است ، هر اندازه که دوربین دیجیتال دارای پیکسل های بیشتری باشد ، قادر به آگاهی جزیئات بیشتری از تصویر خواهد بود. بموازات افزایش اطلاعات مربوط به جزئیات یک تصویر ، می توان براحتی ابعاد و اندازه تصویر را بزرگتر و عملیات مربوطه را در ارتباط با آنان انجام داد . برخی از دقت ها ی ( وضوح ) متداول که در دوربین های دیجیتال استفاده می گردد ، بشرح زیر می باشد :

256 در 256 پیکسل : دقت فوق در اکثر دوربین های دیحیتال ارزان قیمت ارائه می گردد . دقت فوق پائین بوده و معمولا" کیفیت تصاویر اخذ شده توسط این نوع از دوربین ها نیز مطلوب نخواهد بود . مجموع تمامی پیکسل ها 65،000 می باشد .640 در 480 پیکسل : دقت فوق نیز پائین بوده و در اکثر دوربین های دیجیتال از آن

نحوه انتخاب یک دوربین دیجیتال

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

نحوه انتخاب یک دوربین دیجیتال

اکثر پیشرفت ها و تحولات چشمگیر در عرصه دستگاههای الکترونیکی در بیست سال گذشته ، مدیون پیشرفت های مهم و عظیم تری در صحنه های دیگر تکنولوژی است. بررسی عملکرد دستگاههای الکترونیکی نظیر : CD ، DVD ، MP3s و DVR ، توجه ما را به این واقعیت مهم معطوف می نماید که تمامی آنان از یک پردازش پایه مشابه استفاده می نمایند : تبدیل اطلاعات آنالوگ به دیجیتال ( صفر و یک ) . رویکرد فوق، تغییرات گسترده ای را در رابطه با نحوه برخورد با اطلاعات صوتی و تصویری ، بدنبال داشته است . دوربین دیجیـتال ، یکی از نمونه های قابل توجه در این زمینه بوده که نسبت به مدل های قبل از خود ، بصورت اساسی تغییر نموده است( تفاوت عمده نسبت به با دوربین های سنتی ) . تمامی فرآیندها در دوربین های سنتی، مبتنی بر فعالیت های شیمیائی و مکانیکی می باشد. تمامی دوربین های دیجیتال دارای یک کامپیوتر از قبل تعبیه شده بوده وتصاویر را بصورت الکترونیکی ذخیره می نمایند.

فرض کنید ، قصد تهیه یک عکس و ارسال آن از طریق نامه الکترونیکی برای دوست خود را داشته باشیم . در این رابطه می بایست تصویر اخذ شده ، بصورتی نمایش و مشخص گردد که کامپیوتر قادر به شناسائی آن باشد ( بیت ها و بایت ها ) . در حقیقت یک تصویر دیجیتال، رشته ای طولانی از صفر و یک بوده که تمامی نقاط رنگ شده که پیکسل نامیده می شوند را مشخص می نماید. ترکیب و اجتماع تمامی نقاط فوق با یکدیگر ، تصویر دیجیتالی مورد نظر را ایجاد می نماید. در صورتیکه قصد تهیه یک عکس را داشته باشیم ، می توان از دو گزینه زیر استفاده نمود:

استفاده از دوربین های فیلم سنتی . در این روش با استفاده از یک دوربین عکسبرداری ، عکس مورد نظر گرفته شده و پس از پردازش فیلم بصورت شیمیائی، امکان چاپ آن با استفاده از کاغذ ها ی مخصوص ، فراهم می شود. در ادامه ، عکس آماده شده توسط اسکنر ، اسکن و بصورت دیجیتال تبدیل می گردد .

استفاده از یک دوربین دیجیتال : در این روش ، با استفاده از یک دوربین دیجیتال و تابش نور به شی مورد نظر و دریافت فیدبک های مربوطه و تبدیل آنان به مجموعه ای از پیکسل ها ، تصویر مورد نظر مستقیما" بصورت دیجیتال تبدیل می گردد .یک دوربین دیجیتال ، همانند یک دوربین سنتی دارای امکانات متعددی نظیر : مجموعه ای از لنزها می باشد . این نوع دوربین ها در مقابل تمرکز نور بر روی بخشی از فیلم ، نور را بر روی یک دستگاه نیمه هادی تابانده که ضبط الکتریکی نور راانجام خواهد داد . در ادامه، یک کامپیوتر اطلاعات الکترونیکی را به داده دیجیتال تبدیل می نماید . مهمترین تفاوت بین یک دوربین دیجیتال و یک دوربین مبتنی برفیلم ، عدم استفاده از فیلم در دوربین های دیجیتال می باشد. در مقابل ، دوربین های دیجیتال دارای یک سنسور بوده که نور را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می نماید . سنسورهای استفاده شده در اکثر دوربین های دیجیتال ، از نوع CCD)Charge Coupled Device) می باشد . در تعدادی دیگر از دوربین های دیجیتال از تکنولوژی نیمه هادی CMOS)complementary metal oxide semiconductor) استفاده می شود. با اینکه سنسورهای CMOS ، تصاویر دیجیتال با کیفیت مطلوبتر را ارائه می نمایند و در آینده متداولتر خواهند شد ، ولی نمی توان ادعا نمود که تکنولوژی فوق جایگزین سنسورهای CCD در دوربین های دیجیتال خواهد شد . CCD ، مجموعه ای بسیار کوچک از دیودهای حساس به نور بوده که مسئولیت تبدیل تصویر ( نور ) به الکترون ( سیگنال های الکتریکی ) را برعهده دارند . دیودهای فوق ، photosites نامیده می شوند . هر photosite ، حساس به نور می باشد.

جایگاه دوربین دیجیتال

همانگونه که اشاره گردید، تصاویر اخذ شده با استفاده از دوربین های دیجیتال ، به رشته ای طولانی از پیکسل تبدیل می گردند. با توجه به نقش حیاتی پیکسل ها در دوربین های دیجیتال ، تولید کنندگان و تهیه کنندگان توجه بسیار خاصی نسبت به پارامتر فوق دارند .مگا پیکسل ، واحد اندازه گیری بزرگتری نسبت به پیکسل است .مگا ، به معنی یک میلیون و پیکسل نقاط بسیار کوچکی می باشند که یک عکس را ایجاد می نمایند. تمامی تصاویر از نقاط بسیارریزی به نام پیکسل تشکیل می گردند . یک تصویر حاوی میلیون ها نقطه و یا پیکسل بوده که تشخیص آنان بدون چشم مسلح عملا" غیر ممکن می باشد. بدیهی است ، هر اندازه که دوربین دیجیتال دارای پیکسل های بیشتری باشد ، قادر به آگاهی جزیئات بیشتری از تصویر خواهد بود. بموازات افزایش اطلاعات مربوط به جزئیات یک تصویر ، می توان براحتی ابعاد و اندازه تصویر را بزرگتر و عملیات مربوطه را در ارتباط با آنان انجام داد . برخی از دقت ها ی ( وضوح ) متداول که در دوربین های دیجیتال استفاده می گردد ، بشرح زیر می باشد :

256 در 256 پیکسل : دقت فوق در اکثر دوربین های دیحیتال ارزان قیمت ارائه می گردد . دقت فوق پائین بوده و معمولا" کیفیت تصاویر اخذ شده توسط این نوع از دوربین ها نیز مطلوب نخواهد بود . مجموع تمامی پیکسل ها 65،000 می باشد .640 در 480 پیکسل : دقت فوق نیز پائین بوده و در اکثر دوربین های دیجیتال از آن