مقاله درمورد دوره گوتیک معماری و فضای عمومی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

دردوره گوتیک معماری و فضای عمومی

در تمامی دوره گوتیک در قرون میانه، زمانی که معماری در فرانسه و انگلیس با بنا ساختن کلیساهای اعظم غول پیکر با فضای داخلی فوق العاده که نمایانگر یکی از نقاط اوج نبوغ معماری اروپایی است، تحت غلبه اجرای معماری در عظیم ترین مقیاسهای تاریخ غرب بود، معماری ایتالیایی امری بی اهمیت و نسبتاً کوچک محسوب می شد. هرچند معماری گوتیک در ایتالیا وجود داشت اما به نظر می رسد وسعت میدان دید، نبوغ و ابهت معماری دولتشهرها از آن فراتر رفت. دوره رنسانس توسعه یک معماری جدید را از قرن پانزدهم تا قرن شانزدهم تجربه کرد که اولین نمونه معماری مدرن بود. زمانی که ما به ساختمانهای دوره رنسانس نگاه می کنیم در نظرمان آشنا هستند تقریباً چنان که گویا آنها یکصد سال پیش ساخته شده اند. زبان معماری که بوسیله معماران رنسانس ایتالیا ابداع شد تبدیل به زبان معماری غالب دنیای جدید شد که تنها با ظهور معماری مدرن در قرن بیستم کنار گذاشته شد

معماران دوره رنسانس معماری خود را تا حدودی در نتیجه علاقه احیا شده خود نسبت به ویرانه های روم و یونان، از طریق بازیابی متون کلاسیک درباره معماری و به خصوص ده کتاب نویسنده رومی، ویتروویوس که درباره معماری نگاشته شده بود اخذ کردند. آنان همچنین اشکال جدید و زبان دیداری جدیدی ابداع کردند که از دوره کلاسیک منشعب نشده بود. بتدریج معماران، اومانیستها و نقاشان دوره رنسانس (معماری در رنسانس به عنوان یک هنر کامل و فراگیر تلقی می شد) اندیشه ای جدید درباره فضای عمومی ابداع کرد که در آن جامعه احساس افتخار و ارجمندی کند و جامعه در مقیاسی که تمام شهر را در بر می گیرد تنظیم و ترتیب یابد

در دوره رنسانس معماری به عنوان هنر عالی در نظر گرفته می شد. نظریه پردازان بر این باور بودند که طراحی معماری مانند همه هنرها از تجربه انسانی بر می خیزد اما معماری همچنین نمایانگر عالیترین دستاوردهای هنری ممکن برای بشریت بود. اما معماری چنان که امروز تلقی می شود یک حرفه تخصصی تلقی نمی شد. طراحی معماری بوسیله معماران حرفه ای، نقاشان، مجسمه سازان (از قبیل میشل آنجلو)، اومانیستها، بنایان و افراد آماتور ساده با صرف زمان و هزینه بسیار انجام می شد

هنر طبق چیزی که در نهایت از کتابهای ویتروویوس درباره معماری اخذ شده بود مبتنی بر هفت اصل بود. مهمترین اصل در این میان تقارن بود و این به آن معنا بود که بخشهای مختلف بایستی از نظر هندسی متعادل باشند. در اولین نمونه های معماری رنسانس نوعی شیدایی برای نظم و تقارن وجود دارد. علاوه بر این بخشهای مختلف یک کلیت معماری باید مطابق و هماهنگ با یکدیگر باشند که در نظریه معماری به این موضوع حالت و مزاج بنا گفته می شد. با این حال با توسعه معماری، طراحان شروع به طغیان علیه سخت گیریهای نظریه ویتروویوسی کردند. در دهه 1530 به خصوص در کارهای میشل آنجلو، معماران شروع به رفتاری دیوانه وار درباره عدم تقارن و استفاده از مخلوطی به شدت نامنظم از عناصر معماری کردند. این شیوه طغیانگر معماری با نام معماری صاحب سبک و براساس پدیده ای مشابه در نقاشی رنسانس نامگذاری شد

برونلسکی

به طور معمول ابداع شیوه منحصر به فرد ایتالیایی در معماری رنسانس به فیلیپو برونلسکی (1377-1466) نسبت داده می شود. او همچنین ابداعگر اصول زاویه دید خطی در طراحی و نقاشی شمرده شده است. در سال 1419 او مأموریت یافت گنبد کلیسای اعظم فلورانس را که بنای آن در سال 1296 آغاز شده بود بسازد. در سال 1419 ساختمان همچنان ناتمام باقی مانده بود زیرا هیچ کس به درستی درباره چگونگی ساخت گنبد نمی توانست تصمیم گیری کند. برونلسکی مشکل را با ابداع نوع جدیدی از گنبد حل کرد. گنبد برونلسکی به جای حالت نیمکره ای، هرمی و مرتفع بود. گنبد هشت وجه داشت و برونلسکی در خارج گنبد در مرز وجه های مجاور قوسهایی سفید رنگ ساخت تا توجه را به این هشت وجه جلب کند. این اولین گنبدی بود که از زمان دوره کلاسیک تا آن زمان ساخته شده بود که به طور عمده کارکردی خارج ساختمانی به جای کارکردی داخل ساختمانی داشت. در معماری قرون وسطی، گنبدها به نحوی طراحی می شدند تا از داخل مجموعه بنا قابل دید باشند. با این حال گنبد برونلسکی از تمامی فلورانس قابل مشاهده بود و در حقیقت هنوز امروز هم بر منظره هوایی شهر تسلط دارد. در اینجا چندین ابتکار مطرح است: طراحی با هشت وجه توجه را به بخشهای هندسی و تقارن آن جلب می کند و به این ترتیب شاید گنبد برونلسکی بهترین نمونه از اصل تقارن در معماری رنسانس باشد. این تقارن چیزی بود که ویتروویوس، معمار کلاسیک آن را عالیترین فضیلت یک معماری تلقی می کرد. این گنبد همچنین با توجه کردن به فضای عمومی، همچنان که یک پدیده معماری داخلی است یک پدیده معماری خارجی نیز محسوب می شود و به عنوان مرکز ثقل دیداری در زندگی شهری فلورانس عمل می کند

قرن پانزدهم

قرن پانزدهم شاهد افزایش قابل توجه طرحهای معماری نه تنها در ثروتمندترین شهرها از قبیل فلورانس بلکه در سراسر ایتالیا بود. اصول ویتروویوسی تقارن و نظم تقریباً در تمامی طرحها به کار گرفته می شد. علاوه بر این ابداع برونلسکی درباره زاویه دید، که یک روش و ابزار نگارگری بود، شیوه ساختن بنا را بوسیله معماران ایتالیایی تغییر داد. معماری رنسانس قرن پانزدهم در غلبه سطوح مسطح و خطوط مشخص و قدرتمند بود و بر این اصول معماری تأکید می کرد

اقسام ساختمانها در حال افزایش بود. علاوه بر ساختمانهای معمول قرون وسطی از قبیل کلیساها، کلیساهای کوچک و بیمارستانها، طراحان رنسان دو نوع جدید از ساختمان را خلق کردند: ویلا و پالازو. ویلا خانه ای اعیان نشین در ییلاقات خارج از شهر بود که شهروندان ثروتمند و قدرتمند مانند خاندان دمدیسی در آن زندگی می کردند. معماران رنسانس شکل اولیه مزارع استحکام بندی شده اشرافی را در قالب ویلا تبدیل به خانه هایی با فضاهای وسیع، راحت و دلپذیر ساختند. ویلا با پالازو یا خانه شهری نسبت داشت. اینها خانه هایی بودند که افراد ثروتمند و قدرتمند زمانی که از شهر بازدید می کردند در آن سکونت داشتند. در قرن سیزدهم این گونه پالازوها ساختمانهایی کم اهمیت و باریک بودند که طبقه اول آنها به عنوان مغازه به اجاره داده می شد. قرن پانزدهم شاهد ظهور پالازوهای بزرگ، وسیع و درخوری بود که تمامی طبقات به فضاهای زندگی اختصاص داده شده بود. باز هم معماران به جنبه های بیرونی این پالازوها علاقه مند بودند. آنها ساختمانهایی هم خصوصی و هم عمومی بودند. از جنبه عمومی و براساس ظواهر خارج آنها، این ساختمانها بیانگر ثروت و قدرت صاحبان خود بودند

مقاله درمورد چکیده بررسی دیدگاه معلمان دوره های ابتدایی ، راهنمایی و متوسطه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

بررسی دیدگاه معلمان دوره های ابتدایی ، راهنمایی و متوسطه

در مورد آموزش تلفیقی کودکان استثنایی

چکیده تحقیق :

هدف این تحقیق تعیین دیدگاه معلمان استان آذربایجان شرقی نسبت به آموزش تلفیقی است. به این منظور 488 نفر معلم عادی و 81 نفر معلم استثنایی به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و 116 معلم تلفیقی به روش نمونه برداری در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند . پس از تعیین نمونه ها اطلاعات لازم توسط ابزار پژوهش که توسط محقق ساخته شده بود و از نظر اعتبار و روایی در حد قابل قبولی بود جمع آوری شدند و با آزمون تحلیل عاملی ، آزمون F و T و خی دو ، داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

بخشی از یافته های پژوهش :

1ـ با استفاده از تحلیل عاملی سه عامل تحت عنوان تاثیر منفی آموزش تلفیقی بر کودکان عادی (عاملA ) تاثیر منفی آموزش تلفیقی بر کودکان استثنایی (عامل B ) و تاثیر مثبت آموزش تلفیقی بر کودکان استثنایی ( عاملC ) نام گذاری شد.

2ـ معلمان عقیده دارند که آموزش روشهای تدریس ویژه، مهمترین نیاز آموزش معلمان تلفیقی است.

3ـ به عقیده معلمان محدود کردن تعداد دانش آموزان کلاس ، بهترین نوع حمایت از معلمان تلفیقی است.

4ـ به نظر معلمان عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان تلفیقی به ترتیب اهمیت عبارتند از :

1ـ آموزش معلمان تلفیقی

2ـ رضایت شغلی معلمان

3ـ تجهیز مدارس به وسایل کمک آموزشی و توانبخشی

4ـ حمایت از معلمان تلفیقی

5ـ میزان همکاری مدیران و عوامل اجرایی

6ـ میزان همکاری والدین

7ـ نگرش مثبت معلمان به آموزش تلفیقی

8ـ سن ورود به سیستم آموزش تلفیقی

9ـ انعطاف پذیری در برنامه درسی

5ـ دیدگاه معلمان استثنایی به آموزش تلفیقی مثبت تر از دیدگاه معلمان عادیست.

6ـ معلمانی که رشته تحصیلی آنان علوم تربیتی است نسبت به معلمانی که رشته تحصیلی آنان غیر علوم تربیتی است ، دیدگاه مثبت تری نسبت به آموزش تلفیقی دارند.

7ـ معلمانی که در دوره آموزش تلفیقی شرکت نموده اند دیدگاه مثبت تری نسبت به آموزش تلفیقی دارند در مقایسه با سایر معلمان که در دوره ی فوق شرکت نکرده اند .

8ـ دیدگاه معلمان ابتدایی و متوسطه از دیدگاه معلمان راهنمایی نسبت به آموزش تلفیقی مثبت تر است.

9ـ دیدگاه معلمان استثنایی نسبت به آموزش تلفیقی از دیدگاه معلمان عادی و تلفیقی مثبت تر است.

10ـ از نظر معلمان در آموزش تلفیقی باید برنامه درسی دانش آموزان عادی و استثنایی متفاوت باشد.

11ـ از نظر معلمان در آموزش تلفیقی ، ضمن استفاده از روشهای تدریس متداول باید از آموزش انفرادی نیز استفاده کرد.

12ـ معلمان معتقدند که نحوه ارزیابی دانش آموزان تلفیقی باید متفاوت از دانش آموزان عادی باشد.

13ـ 9/62% معلمان عادی ، 50% معلمان تلفیقی و 1/53% معلمان استثنایی معتقدند که فضای فیزیکی مدارس برای اجرای آموزش تلفیقی مناسب نیست.

14ـ 8/82% از معلمان عادی 8/88% از معلمان تلفیقی و 1/74% از معلمان استثنایی معتقدند که در مدارس عادی وسایل کمک آموزشی و توان بخشی مورد نیاز دانش آموزان تلفیقی به حد کافی وجود ندارد.

15ـ از نظر معلمان استثنایی تاثیر مثبت آموزش تلفیقی از تاثیر منفی آن بر دانش آموزان استثنایی بیشتر است اما از نظر معلمان عادی تاثیر منفی آن از تاثیر مثبت آن بیشتر است.

پروژه معماری دوره سامانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

معماری دوره سامانی

بقعه اسماعیل سامانی

مقدمه

در تاریخ هر کشوری، با گذشت زمان و برخوردار با آداب و رسوم، فرهنگها و هنرهای گوناگون همواره سبکهای خاصی از هنر و بخصوص معماری بوجود می آیند که مطالعه هر کدام از این طریق، خود نشانگر ذوق، سلیقه، استعداد و امکانات آن عصر می باشد.

طبیعی است این آثار در ابنیه در طی قرون متمادی، همواره مورد اسیب و لطمات گوناگون قرار گرفته و شکل اصلی خود را از دست می دهند. اما در این بین، همواره آثاری نیز وجود دارند که از استحکام خوبی برخوردار بوده و تا زمالن حاضر، بر جای مانده اند.

آنچه حائز اهمیت است، دسترسی به این اثار می باشد که متاسفانه در مورد ایران، با توجه به تغییر حدود و ثغور، در طی سالیان متمادی، برخی از این آثار به سایر کشورهای همسایه تعلق یافته است.

از جمله می توان از معماری و هنر دورة سامانی، متعلق به اواخر سدة سوم هجری – نیمه دوم قرن نهم میلادی – نام برد که از جمله ادوار قابل توجه در تاریخ ایران بوده و موجبات شکوفایی هنر و معماری ایرانی – اسلامی را فراهم آورده است. اما همانگونه که بعداً ذکر خواهد شد، از این زمان، آثار چندانی در دست نبوده و آنچه در دست است، بنای بقعة اسماعیل سامانی است که امروز در بخارا، در جمهوری ازبکستان شوری قرار دارد.

این بنا، به علت استحکام، طرلح و نمای زیبای آن و همچنین از نظر به رفد بودن، همواره مورد توجه بوده و از مشخصات بارز دوره سامانی بشمار می رود.

با روی کار آمدن سامانیان دراواخر قرن سوم هجری، نوزایشی اصیل در خراسان – گه بعدها ماوراءالنهر و افغانستان نامیده شد – پدیدار گشت.

در خصوص تکامل تدریجی معماری در اوایل این دوره سامانیان نتیجه گیری کلی مشکل است. از سه قرن اول هجری، بناهای زیاید موجود نیست، در صورتیکه از منابع چنین مستفاد می شود که در این دوره، صدها بنای زیبا و مساجد عالی ساخته می شود.

معماری و بطور کلی هنر، در دوره سامانیان، آمیزه ای بود از سنن پیشین هنری، همراه با ذوق جدید اسلامی که در نتیجه، هنری ایرانی – اسلامی، مهذب و دارای کیفیت عالی، بوجود آورده بود. اما لازم به تذکر است که بعلت اشیاء هنری و اینکه برخی از آنها را بطور قطع نمی توان به اصل ئ مکان مشخصی متعلق دانست، تشخیص طرحهای هنری، آسیای مرکزی از طرحها ادوار اسلامی ایران، کمی دشوار است. با توجه به کاوشهای باستان شناسی در اسیای مرکزی شوروی، می توان به این نکته اشاره نمود که آثار هنری دوره سامانیان، ترکیبی از سنن هنری محلی، سنن ایران دوره سامانی و بیشتر هنر دروه اولیه اسلامی و هنر اسلامی جدیدی که در دوره عباسیان توسعه یافت. نمونه بارز این مکتب جدید اسلامی، آثار مکشوف در شهر ساوه، پایتخت موقت خلفای عباسی است که از این رو، به مکتب ساوه معروف است. مقبره اسماعیل سامانی در بخارا از نمونه های متأثر از این مکتب در ایران دوره سامالنی بشمار می رود.

برای آشنایی بیشتر با معماری و تزئینات رایج این عهد، بد نیست که به تأثیر آجر، در این عهد اشاره ای داشته باشیم. بلژعلت شرایط اقلیمی، شکل متداول ساختمان در آسیای مرکزی، بناهای خشتی و گلی بود. در ساختمانهای بزرگتر و بناهای عمومی، خشت خام و آجر، هر دو بکگتار می رفته است و معمولاً داخل این بناها را با گچ، سفید می کردند. خاکهای رسی، به سهولت در مناطق مختلف موجود بود و فراوانی خاکی، شکل پذیر، به همراه ملاطی چسبندهؤ شکل گیری آجر اسانتر می نمود. ساختمان آجری، فاقد ناهمواری های روی سنگ و سختی و سنگینی بوده است. از طرفی، ایجاد بمایی با شکوه و عظیم – که همزمان نوعی لطافت و ظرافت را برای بیننده به همراه داشته باشد – مسئله ای بود که در این دوره، با ساتفاده از آجر قابل حل بود.

از این رو، می توان گفت که کارگران این زمان، در آجرپزی و آجرکاری کاملاً استاد بودن و در بناهای موجود نیز، نشانی از عجله زیاد، یا بی دقتی که در برخی از ادواز ادوار بعد دیده می شود، مشاهده نمی گردد. در ساختمان بناهای اولیه، تمام توجه به استفاده از بنا نبود، بلکه به آرایش و تزئین اهمیت داده می شود و ارتباطی کامل بین ساختمان و اشکال تزئینی آندیده می شود. این ارایش، تنها تزئین بی تناسب و جداگانه نیست که روی سطح بنا اضافه شده باشد، بلکه نتیجه وحدت واقعی بین مصالح و سبک ساختمان است. همینکه اشکال معماری در تنوع و مقدار، زیاد گردید، معماران متوجه شدند که مقصود از تزئین، اهمیت دادن نقشه اصلی ساختمان است. تکامل آجرکاری برای این مقصود بسیار مناسب بود؛ چنانکه از دیوارهایی که آجر در کمال سادگی استعمال می شد، تا آنهایی که تنوع بی حد، در طرح و نقشها داشت، به خوبی ددیه می شود.

بقعه اسماعیل سامانی، این تنوع قریب را به خوبی نشان می دهد. از روی این بنا و برجهای معروف محمود غزنوی در غزنین، چنین مستفاد می گردد که از این ناحیه بسوی شمال شرقی بود که طرق گوناگون آجرکاری به سایر نقاط ایران برده شد.

بقعه اسماعیل سامانی

بقعه اسماعیل سامانی در بخارا – که می توان گفت پیش از سال 332 هـ.ق 943/م بنا دشه – تقریباً یه شکل مربع کاملی است که دیوارهای خارجی آن، کمی بسوی داخل قایل داشته و طول هر ضلع آم، دو متر است. در گوشه ها، ستونهای مدوری است که در داخل بنا تعبیه گشته، از گوشه های ساختمان و سنگینی بالا بر روی آنها فاشر می آورد. راهروی طاقداری در بالای دیوار دور تا دور ساخته شده و در بالای چهار گوشه بنا، چهار گنبد کوچک واقع گشته

پروژه بناهای تاریخی دوره صفویه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

بناها و یادمان های تاریخی

کاخ ها و عمارت ها

سر در عالی قاپو

یکی از بناهای مهم دوره صفویه در قزوین «حیاط نادری» با عمارت ها و باغ های بسیار زیبا بوده است. این مجموعه هفت در داشته است که یکی از آن ها را عالی قاپو می نامیدند. از درهای آن جز در عالی قاپو، اثری باقی نمانده است.

این بنا درگاه بلندی دارد که به خیابان شهدای قزوین مشرف است. این در به هشتی بزرگی متصل است و در داخل، در دو طرف آن دو اتاق وجود دارد که جایگاه دربانان بوده است. راهرو طبقه دوم بنا نیز از همین اتاق ها می گذشته است. در سمت غرب این در، سه اتاق طولانی پهلوی هم در اتاق ها در دوره قاجاریه به قرائت خانه و دیگری به چای خانه و دیگری به چای خانه تبدیل شد. اکنون تمام اتاق ها متعلق به چای خانه است. در طرف شرقی بنا، بعدها، مدرسه ای ساخته شد. این قسمت نیز در گذشته مانند طرف غربی، جایگاه قراولان و نگهبانان بوده است. جلو در عالی قاپو جلوخانی است که در دو طرف آن دو سکوی پهن با سنگ ساخته شده است.

از اره های سردر، با کاشی پوشیده شده اند و بقیه سر در با گچ پوشیده شده است. در قسمت میانی سر در و بالای در، کتیبه ای به خط ثلث جلی به قلم علی رضا عباسی- نقاش معروف- در کاشی معرق نوشته شده است. بالای کتیبه در وسط سر در، پنجره مشبک بزرگی از کاشی معرق نوشته شده است. بالای کتیبه، در وسط سردر، پنجره مشبک بزرگی از کاشی معرق دورو قرار دارد نظیر آن را در دیوار شمالی نیز کار گذاشته اند. یکی از پنجره ها به خیابان شهدا و دیگری به حیاط شهربانی کنونی گشوده می شود. امروزه سر در عالی قاپو و حیاط و ساختمان های شمالی آن، از محل اداره شهربانی قزوین است.

عمارت چهل ستون

این بنای تاریخی که یادگاری از دوران صفویه است، در وسط یک باغ قرار گرفته است. این بنا در دو طبقه ساخته شده و تالار بزرگی دارد و در روزگار رونق، دارای درهای خاتم کاری، راهروهایی با تزئینات نقاشی، کاشی کاری و طلا کاری جالب بوده است که به مرور زمان، این تزئینات از بین رفته و یا زیبایی اولیه خود را از دست داده است.

قطعه های تاریخی

در نقاط مختلف استان قزوین، قلعه های متعددی وجود دارد که برجسته ترین آن ها قلعه الموت است که با جنبش سیاسی و دینی حسن صباح ارتباط مستقیم دارد. در زیر، به معرفی مهم ترین قلعه های محدوده استان قزوین می پردازیم:

قلعه الموت

این قلعه بر فراز کوهی است که اطراف آن را پرتگاه های عظیم بریدگی های شگفت فرا گرفته است. این کوه از نرمه گردن ‌(میان نرمه لات و گمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا کرده است. صخره های پیرامون قلعه که رنگ سرخ و خاکستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شده اند. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه دسترسی به آن راه بسیار باریکی است که در جانب شمال آن قرار دارد.

قلعه الموت را مردم محل «قلعه حسن» می نامند. این قلعه از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده است. هر بخش به دو بخش: قلعه پایین و قلعه بالا تقسیم شده است که در اصطلاح محلی، آن ها را «جورقلا» و «پیازقلا» می نامند. طول قلعه حدود 120 متر و عرض آن در نقاط مختلف بین 10 تا 35 متر متغیر است.

دیوار شرقی قلعه بالا یا قلعه بزرگ که از سنگ و ملاط گچ ساخته شده است، کم تر از سایر قسمت ها آسیب دیده است. طول آن حدود 10 متر و ارتفاع آن بین 4 تا 5 متر است. در طرف جنوب، در داخل صخره اتاقی کنده شده که محل نگهبانی بوده است. در جانب شمال غربی قلعه بالا نیز دو اتاق به داخل در داخل سنگ کوه کنده اند. در اتاق اول، چاله آب کوچکی قرار دارد که اگر آب آن را کاملا تخلیه بکنند، داشته باشد. در پای این اتاق، دیوار شمالی قلعه به طول 12 متر و پنهای 1 دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت، قلعه پایین تر واقع شده است و پرتگاه مخوفی دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت قلعه، حوضی به طول 8 متر و عرض 5 متر در سنگ کنده اند که هنوز هم بر اثر بارندگی های زمستان و بهار پر از آب می شود. در کنج جنوب غربی این حوض، درخت تاک کهن سالی که هم چنان سبز و شاداب است، جلب توجه می کند. اهالی محل معتقدند که آن را «حسن صباح» کاشته است. این قسمت از قلعه، به احتمال زیاد همان محلی است که حسن صباح مدت 35 سال در آن اقامت داشته و پیروان خود را رهبری می نموده است.

در جانب شرقی قلعه، پاسداران قلعه و افراد خانواده هایآن ها ساکن بوده اند. در حال حاضر آثار کمی از دیوار جنوبی این قسمت باقی مانده است. در جانب شمال این دیوار، ده آخور برای چارپایان در داخل سنگ کوه کنده شده است. گذشته از‌ آثار دیور جنوبی، دیوار غربی این قسمت به ارتفاع 2 متر هم چنان پابرجاست، ولی از دیوار شرقی اثری دیده نمی شود. در این قسمت، سه آب انبار کوچک در دل سنگ کنده اند و چند اتاق نیز در سنگ ساخدته شده که در حال حاض ویران شده اند.

بین دو قسمت قلعه یعنی قلعه بالا و پایین میدانگاهی قرار دارد که بر گرداگرد آن دیواری محوطه قلعه را به دو قسمت تقسیم کرده است. در حال حاضر در میان میدان آثار فراوانی به صورت توده های سنگ و خاک مشاهده می شود که بی شک باقی مانده بناها و ساختمان های فراوانی است که در این محل وجود داشته و ویران گشته اند.

به طور کلی باید گفت، قلعه الموت که دو قلعه بالا پایین را در بر می گیرد، به صورت بنای سترگی بر فراز صخره ای سنگی بنا شده و دیوارهای چهارگانه آن به تبعیت از شکل و وضع صخره ها ساخته شده اند، از این رو عرض آن به خصوص در قسمت های مختلف فرق می کند از این برج های قلعه سه برج گوشه های شمالی و جنوبی و شرقی هم چنان بر پای اند و برج گوشه شرقی

تحقیق بررسی نقش درخت مقدس بر سطح مهرهای دوره ی آشور میانه و نو

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 36

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

موضوع:

بررسی نقش درخت مقدس بر سطح مهره های دوره ی آشور میانه و نو

استادراهنما :

جناب آقای دکتر حمید رضا ولی پور

تهیه کننده:

مجید کوهی گیلوان

نام درس : سکه ، مهر و تابلت

مقطع : کارشناسی ارشد (پیش از تاریخ)

پاییز 1388

فهرست مطالب

عنوان صفحه

بررسی نقش درخت مقدس.... 1

دوره آشور میانی 3

دوره ی آشور جدید 16

درخت مقدس به شکل شبکه ای 16

درخت مقدس به شکل لوزی... 21

درخت مقدس به شکل شبکه های هندسی 23

بحث و نتیجه گیری 28

کتاب شناسی 32

بررسی نقش درخت مقدس بر سطح مهرهای دورهی آشور میانه و نو

بینالنهرین باستان دشت حاصلخیزی است که در دو سوی آن دو رود پر آب دجله و فرات جاری است. در این دشت تمدنی چهار هزارساله وجود داشته که دارای توالی تاریخی از دولت شهرها، پادشاهیها و امپراتوریهاست که در مقاطع مختلف بوجود آمده و از بین رفتهاند. یکی از مهمترین مواد فرهنگی به دست آمده از این تمدن که نشان دهندهی تداوم فرهنگی از دورهی قدیم تا جدید است و معمولاً بر سطح آن نوشتههایی به خط میخی دیده میشود، مهرها هستند.

انگیزهای که موجب ایجاد خط بر سطح مهرها شد، نیازی بود که برای ثبت و ضبط فعالیتهای اقتصادی احساس میشد. علاوه بر آن برسطح بیشتر مهرها نام صاحب مهر نیز نوشته میشد. مهرهای اولیه عموماً استامپی بود. این مهرها معمولاً از گل یا سنگ ساخته میشد و با تصاویری کنده شده از حیوانات، گیاهان و یا تصاویر سمبلیک تزئین میشد این مهرها معمولاً بر روی گل مرطوب یا موم برای مهر و موم کردن کوزهها، درها و انبارها، فشرده میشد.

بیشتر مهرهای به دست آمده از بینالنهرین، مهرهای استوانهای یا سیلندری شکل هستند. بر سطح این مهرها معمولاً تصاویر مختلف و خطوط میخی حک میشد. این مهر معمولاً بر سطح یک سطح صاف گلی غلطانده میشد که در نتیجهی آن تزئینات و تصاویر حک شده بر سطح مهر به شکل پیوسته و گاهی به شکل یک داستان و روایت بر سطح گلی (تابلت) ایجاد میشد. این طرحهای ایجاد شده بر سطح گل به نام اثر مهر شناخته میشود. شمار زیادی مهر و اثر مهر در بینالنهرین مربوط به دورههای مختلف به دست آمده است.

شمار زیادی از مهرها از مواد فرهنگی نرم که قابل حکاکی هستند؛ مثل استخوان، صدف و سنگ آهک ساخته شدهاند. اما شماری نیز از مواد سختتر مثل: سنگ مرمر، کلسیت، سرپانتین و هماتیت یا سنگهای رنگارنگ و ارزشمند مثل: عقیق، ابسیدین، یاقوت و سنگ لاجورد ساخته شدهاند. لاجورد به خاطر زیبائی و استحکامش بسیار معمولتر بوده است.

تمرکز مطالعات بر طرحهای حک شده روی مهرها، ما را قادر میسازد تا بخش زیادی از ویژگیهای فرهنگی و مذهبی و شیوهی زندگی باستان مردم بینالنهرین را بازسازی کنیم. مشخص است که نقشهای انسانی، حیوانی و گیاهی نقش شده بر سطح مهرهای آشوری تأثیر مثبتی بر زندگی دارندهی مهر دارند. همینطور صحنههای نقش شده بر سطح مهرها بازتابی از زندگی، مراسم، اعتقادات و وسایل استفاده شده توسط انسان در آن دوره است. بنابراین شمار زیادی از این تصاویر سمبلهای انسانی و خدایانی هستند که نشان دهندهی مذهب و ادبیات شرق نزدیک در دوران باستان است.

تحقیق حاضر به بررسی یکی از مهمترین طرحهای ایجاد شده بر سطح مهرهای آشور میانی و نو؛