لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 17
ماهی سالم را بشناسیم
یکی از علل یا عواملی که مصرف کنندگان محصولات دریایی بویژه ماهی را هنگام خرید دچار تردید و عدم استقبال می نماید شکل ظاهری و ابعاد فیزیکی آبزیان است. از اینرو مصرف کنندگان به لحاظ روانی سعی می نمایند با خاطری آسوده و اطمینان کامل نسبت به خرید انواع ماهی اقدام نمایند و این روند مستلزم آگاهی و شناخت آنان نسبت به مشخصات ماهی سالم از ناسالم است. درنوشتار زیر سعی شده تا علائم و مشخصات ماهی سالم و غیر سالم تشریح شود.
تعریف فساد:
فساد در مواد غذایی به آن گونه تغییرات و دگرگونیها در ماهی و فراورده های آن علل و عواملی دارد که در زیر به آنان می پردازیم. ابتدا به ویژگیهای ظاهری ماهی فاسد و سالم می پردازیم:
1- نشانه های ظاهری ماهی فاسد:
آثار فساد که با حواس پنجگانه قابل تشخیص است اشاره میشود تا بتوان ماهیان فاسد و سالم را به میزان زیادی از هم تفکیک کرد. پوست و فلسها در ماهی سالم درخشان, شفاف, براق و به اصطلاح دارای جلای فلزی است. با شروع فساد و گندیدگی سطح بدن کدر و به زرد متمایل به قهوهای میگراید. معمولاً تغییر رنگ پوست ماهی از قسمت انتهایی بدن(دم) شروع میشود. در ماهی تازه فلسها محکم به بدن چسبیدهاند ولی در ماهی فاسد فلسها براحتی کنده شده و برنگ کدر درمیآید.
گوشت و بافت ابتدا محکم و سفت بوده بطوریکه پس از فشار دادن گوشت با انگشت جای خالی بسرعت پرمیشود ولی با شروع فساد گوشت نرم و طرد شده بطوریکه جای انگشت پر نشده و میتوان گوشت را از استخوان پشت به سادگی جدا کرد. چشم ماهی در ابتدا برجسته, محدب و شفاف است ولی بتدریج فرورفته, چروک خورده و کدر میشود و از حالت تحدب به صورت یک خط مستقیم در میآید. مردمک چشم لکهدار و شیری رنگ شده و قرنیه سیاه و مات می گردد. عنبیه در ابتدا سفید و بتدریج خونی رنگ و قرمز تیره میشود. فرق بین ماهی تازه و منجمد فقط چشم آنها بوده بطوریکه چشم در ماهی تازه محدب و بدون فرورفتگی و برجسته است ولی در ماهی منجمد چشم فرورفته است.
در مورد برانشها بدو رنگ مهم است. بوی برانش در ماهی تازه و بطور کلی در ماهی بوی علفهای تازه دریایی بوده و یک رویه مخاطی روشن و بدون بو روی آنرا میپوشاند. به محض اینکه ماهی به سمت کهنگی و فساد میرود بو هم به سوی بوی چربی اکسید شده و سپس بوی فساد و تعفن پیش میرود. رنگ برانشها در ابتدا قرمز تیره و پرخون است ولی بتدریج به قرمز صورتی, قرمز تند مایل به قهوهای یا خاکستری گراییده و یک لایه مخاطی ضخیم, لزج و بدبو روی برانشها را میپوشاند. در ماهی قابل پختن و سرخ کردن برانشها بدون بو و به رنگ قرمز صورتی باید باشد.
شکم در ماهیان تازه حالت طبیعی خرد را دارا بوده و محکم و سفت است. بتدریج که ماهی بسوی فساد میرود شکم ابتدا شل و وارفته شده
و سپس بادکرده و می ترکد. این وضعیت در ماهیان کوچک مثل کیلکا و ساردین که دارای پوست ظریفی هستند بخوبی قابل رویت است. بنابراین ماهی تازه دارای شکم سفت بوده ولی ماهی کهنه و فاسد دارای شکم نرم میباشد. رنگ داخل شکم خونی است و سپس تیره و پس از آن سفید میشود. رنگ معده نیز بترتیب قرمز خونی, تیره و سفید شده و سپس میترکد و محتویات داخل آن که شامل شیرابه و آنزیمهای مختلف می باشد, به داخل محوطه شکمی میریزند.
2- علل فساد:
علت فساد در ماهی و فراوردههای را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:
الف) فساد به علت فعالیت موجودات ریز ذرهبینی(Micro Organisms)
ب) فساد به علت فعالیتهای شیمیایی و بیو شیمیایی
الف) فساد به علت فعالیت موجودات ریز ذره بینی ( میکروار گانیسمها):
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
تغذیه و دندان های سالم کودک
چه نوع تغذیه ای برای داشتن دندان های سالم و محکم توصیه می شود؟ کودکان برای حفظ رشد مناسب و سلامتی خود، بایستی از تمامی گروه های اصلی غذایی استفاده کنند که این گروه ها شامل پنج گروه اصلی نان و غلات، میوه ها، سبزی ها، شیر و لبنیات و گروه گوشت و حبوبات است. مصرف زیاد و بیش از حدّ مواد کربوهیدرات دار باعث خرابی دندان ها می شود. مواد کربوهیدراتی شامل انواع کیک، آب نبات، کلوچه، شیر و سایر غذاهای شیرین، نوشیدنی های شیرین ، مواد نشاسته دار مثل چیپس و برشتوک است. علت اصلی پوسیدگی دندان ها ، باقی ماندن مواد کربوهیدراتی بر روی آنهاست. برای حفظ سلامتی بیشتر دندان کودکان ، توصیه هایی را در مورد انتخاب صحیح و مصرف غذاها برای شما بیان می کنیم :
1- میوه و سبزی فراوانی در یخچال داشته باشید و به عنوان میان وعده ، به جای مواد کربوهیدرات دار، به کودک خود بدهید. میوه و سبزی هایی را به کودک خود بدهید که آب زیادی داشته باشد مثل هلو ، هندوانه ، طالبی ، خربزه ، کرفس و خیار . موز و کشمش را کم مصرف کنید ، زیرا نسبت به سایر میوه ها دارای قند بیشتری هستند، اگر هم مصرف کردید بلافاصله مسواک بزنید.
2- به همراه ناهار یا به عنوان میان وعده، پنیر مصرف کنید. مصرف انواع پنیر به خصوص پنیر کهنه مثل پنیر چدار باعث ترشح بزاق می شود و بزاق تکه های غذا را از دندان ها دور می کند.
3- مواد غذایی چسبنده را که نیاز به جویدن زیادی دارند، مصرف نکنید. کشمش، انجیرخشک، کلوچه، پاستیل، عسل ، شیره، شکلات های چسبنده و شکلات کاکائویی به دندان ها می چسبند و بزاق نمی تواند آنها را از دندان جدا کند. اگر کودک شما چنین مواد غذایی را مصرف کرد، بایستی بلافاصله دندان های خود را مسواک بزند.
4- خوراکی های شکردار را با وعده های غذایی مصرف کنید نه به عنوان میان وعده. اگر می خواهید به عنوان دسر به کودک خود شیرینی بدهید، آن را بلافاصله بعد از خوردن وعده غذایی اصلی به او بدهید، زیرا در مواقع صرف وعده های غذایی، بزاق زیادی در دهان وجود دارد که تکه های غذا را از دندان ها جدا می کند. نوشیدن مایعات بعد از غذا هم خرده های غذا را از دندان ها دور می کند.
5- کودک خود را عادت دهید تا جایی که ممکن است به دفعات کم، میان وعده مصرف کند، زیرا دفعات زیاد میان وعده ها بیشتر از مقدار غذای مصرف شده در هر میان وعده، در پوسیدگی دندان ها موثر است. در فاصله ی بین وعده های غذایی ، بزاق خرده های غذا را از دندان ها پاک می کند، در نتیجه از عمل باکتری ها جلوگیری می کند. مصرف مکرر میان وعده ها بدون فاصله زمانی ومسواک نکردن دندان ها، غذای مورد نیاز باکتری های مولد پوسیدگی را فراهم کرده، در نتیجه با ایجاد پلاک های دندانی، پوسیدگی دندان را تسریع می کند. بنابراین تا حدی که امکان دارد تعداد میان وعده ها را کاهش دهید، طوری که بیشتر از یک یا دو بار در روز نشود. بعد از مصرف میان وعده - مخصوصاً اگر خوراکی شیرین و چسبنده بود- حتماً دندان خود را مسواک بزنید.
6- مواد غذایی شیرین را که روی دندان باقی می مانند، مصرف نکنید. آب نبات های سفت، نقل و شکلات باعث می شوند همواره یک لایه قندی روی دندان ها وجود داشته باشد و باعث پوسیدگی دندان می شود.
7- مواد غذایی را که شکر ندارند ، مصرف کنید.
8- هرگز موقع خواب یک شیشه حاوی شیر، شیرخشک، آب میوه یا نوشیدنی شیرین دیگر را به دست کودک خود ندهید. این نوشیدنی ها حاوی شکرهستند. اگر موقع خواب باید به کودک یک شیشه حاوی نوشیدنی بدهید، آن را از آب سالم پر کنید که هم دندان ها را از ذرات غذا تمیز می کند و هم شکر ندارد، در نتیجه از پوسیدگی دندان ها جلوگیری می کند.
9- از منابع غذایی کلسیم دار در برنامه غذایی کودک خود استفاده کنید که باعث استحکام دندان ها می شود. منابع غنی از کلسیم عبارتند از شیر ، ماست ، پنیر، ماهی و سبزیجات سبز رنگ مثل کلم ، کلم بروکلی ، اسفناج و جعفری.
سایر توصیه ها :
1- اگر کودک آدامس مصرف می کند، آدامس هایی را که شکر ندارند یا شیرین کننده آن گزیلیتول (XYLITOL) است، به او بدهید. گزیلیتول باکتری های دهان را کاهش می دهد و عمل جویدن، ترشح بزاق را افزایش می دهد.
2- برای سالم نگه داشتن دندان های کودک، از محلول فلوراید ، مسواک و نخ دندان استفاده کنید. بهترین راه برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ها، استفاده روزانه از خمیر دندان فلوراید دار در هنگام مسواک زدن است. فلوراید به داخل دندان ها نفوذ می کند و از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. حداقل دو بار در روز و بعد از هر وعده غذایی یا میان وعده، دندان های کودک خود را مسواک کنید یا به او بگویید مسواک بزند. اگر امکان مسواک زدن دندان ها در بین وعده های غذایی وجود ندارد، حداقل دهان را چندین بار با آب بشویید. بهترین راه برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ها، استفاده روزانه
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 1
فناوری در خدمت شیر سالم
ترش شدن شیر خام نشانه تخمیر آن است نوعی باکتری قند موجود در شیر را به اسید لاکتیک تبدیل کرده و همین اسید لاکتیک است که شیر را ترش مزه می کند. اگرچه این پدیده در تهیه برخی فناوری های لبنی همچون پنیر و ماست نقش حیاتی ایفا می کنند اما می تواند نشانه ای از فساد شیر باشد.
برای جلوگیری از ترش شدن سریع شیر و نگهداری طولانی تر آن از روش های مختلفی استفاده می کنند: پاستوریزه کردن، استریلیزه کردن، استریلیزه کردن در دمای خیلی زیاد، تغلیظ شیر و خشک کردن شیر.
در روش پاستوریزه کردن، شیر را تا دمای معینی حرارت داده و سپس آن را سریع سرد می کنند در این روش مزه و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی شیر تغییر نمی کند اما مقادیری از ویتامین های شیر مانند ویتامین های ث و تیامین از بین می رود. برای جلوگیری از فساد، این شیر را باید در دمای یک تا چهار درجه سانتی گراد در یخچال نگهداری نمود البته سرما جلوی رشد باکتری ها را نمی گیرد بلکه فقط آن را کند می کند به همین دلیل حتی شیر پاستوریزه ای که در یخچال نگهداری شده هم بالاخره بعد از سه روز فاسد می شود. وقتی شیر پاستوریزه فاسد شود غیر قابل مصرف شده و بوی بدی از آن به مشام می رسد اگر هم اشتباهاً مصرف شود سبب مسمومیت فرد شده تهوع و استفراغ ایجاد می نماید در روش استریلیزاسیون شیر را تا جایی حرارت میدهند که میکروب های بیماری زا و غیر بیماری زای آن تا حد زیادی ازی بین برود. علت هموژنیزه کردن شیر هم آن است که چربی در شیر پراکنده شده و در طول مدت نگهداری خامه اش جدا نشود و همچنین اثر محافظت کنندگی گلبول های چربی برای میکروب ها خنثی شود در این روش باکتری های باقی مانده در شیر خیلی کم است و این شیر مدت سه ماه در یخچال و خارج آن قابل نگهداری است.
برای جلوگیری از فساد شیر و نگهداری طولانی مدت آن راه های دیگری هم وجود دارد یکی از این راه ها این است که شیر را تا دمای بسیار بالات حرارت دهند (استرلیزاسیون به روش فرادما) این شیر را می توان سه تا شش ماه خارج از یخچال نگهداری نمود البته تا زمانی که در پاکت شیر را باز نکرده باشند چون وقتی هوا بتواند وارد قوطی شی شود میکروب ها هم می توانند.
منبع روزنامه همشهری مورخ 16/3/86