اصول شبکه های مبتنی بر تجهیزات سیسکو

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 31

اصول شبکه های مبتنی بر تجهیزات سیسکو (بخش اول)

سوال یک : برای دستیابی به روتر و اینترفیس رابط کاربر آن از کدامیک از روش های زیر می توان استفاده کرد ؟( سه گزینه را انتخاب نمائید ) .

Console connection

TFTP session

Telnet session

Modem connection

FTP session

مشاهده پاسخ :

پاسخ : گزینه c ، a و d

توضیحات :

از طریق یک Telnet session ، modem connection و یا console connection امکان دستیابی به روتر و بخش رابط کاربر آن وجود دارد .

با استفاده از TFTP می توان یک IOS image جدید را درون حافظه روتر مستقر نمود و امکان دستیابی به اینترفیس خط دستور وجود ندارد .

از FTP sessions برای ایجاد ارتباط و دستیابی به اینترفیس خط دستور روتر استفاده نمی گردد .

سوال دوم : یک سوئیچ Catalyst 2950 پس از آغاز فعالیت خود برای اولین مرتبه ، از چه مکانی اطلاعات پیکربندی اولیه را دریافت می نماید ؟  

سوئیچ یک فایل پیکربندی را از طریق یک سرویس دهنده TFTP دریافت ( download ) می نماید . 

سوئیچ در ابتدا فعالیت خود را با یک سری عملیات پایه آغاز می نماید و در ادامه منوی setup را فعال می نماید .

سوئیچ به صورت اتوماتیک پیکربندی شبکه را تشخیص و پیکربندی خود را بر اساس آن انجام می دهد .

سوئیچ دارای پیکربندی اولیه با یک رمز عبور غیرکد شده است . 

مشاهده پاسخ :

پاسخ : گزینه b

توضیحات :

تمامی سوئیچ های Catalyst عملیات اولیه سوئیچینگ را انجام داده و در ادامه یک منوی Setup (مشابه روتر) را بر روی صفحه نمایش می دهند .

سوئیچ دارای یک آدرس IP و یا gateway پیش فرض به منظور ارتباط با یک سرویس دهنده TFTP نمی باشد . بنابراین گزینه a نادرست است .

سوئیچ های Catalyst در ارتباط با پیکربندی پیش فرض خود می باشند و پس از روشن شدن سیستم قادر به تشخیص اتوماتیک پیکربندی شبکه محلی نمی باشند . بنابراین گزینه c نادرست است .

زمانی که سوئیچ برای اولین مرتبه روشن می گردد، هیچگونه رمز عبوری بر روی آن تنظیم نشده است . بنابراین گزینه d نادرست است

سوال سوم: روتر پس از راه اندازی ، در اولین مرحله چه کاری را انجام می دهد ؟

استقرار IOS image در حافظه

انجام تست معروف POST 

پیکربندی آدرس های IP بر روی اینترفیس ها

پیاده سازی محدودیت های لیست دستیابی

مشاهده پاسخ :

پاسخ : گزینه b

توضیحات :

زمانی که یک روتر سیسکو فعالیت خود را آغاز می نماید ( پس از روشن شدن ) ، در اولین مرحله برنامه ای موسوم به POST ( برگرفته شده از Power On Self Test ) را جهت حصول اطمینان از صحت عملکرد سخت افزار اجراء می نماید .

IOS image پس از اجرای برنامه POST در حافظه مستقر خواهد شد . بنابراین گزینه a نادرست است.

گزینه های c و d نادرست می باشند چراکه هر دو عملیات اشاره شده را می توان پس از استقرار IOS image در حافظه انجام داد .

سوال چهارم : در زمان ارتباط با روتر از طریق پورت کنسول ، چه نوع پیکربندی توصیه می گردد ؟

9600bps, 8 data bits, no parity, 1 stop bit, hardware flow control

9600bps, 8 data bits, no parity, 1 stop bit, no flow control

56000bps, 8 data bits, no parity, 1 stop bit, hardware flow control

56000bps, 8 data bits, no parity, 1 stop bit, no flow control

مشاهده پاسخ :

پاسخ : گزینه b

توضیحات :

نرم افزار ارتباطی ( نظیر HyperTerminal ) می بایست بر اساس پارامترهای مشخص شده در گزینه b تنظیم گردد .

گزینه a نادرست است چون hardware flow control پیکربندی نشده است .

گزینه های c و d به دلیل عدم در نظر گرفتن میزان صحیح bps ، نادرست می باشند . مقدار 9600 می بایست در نظر گرفته شود .

سوال پنجم : فرض کنید قصد داریم پیکربندی روتر را از راه دور و به کمک یک مودم انجام دهیم . مودم را به کدام اینترفیس زیر می بایست متصل نمود ؟

Console

Eth0/0

AUX

Ser0/0

مشاهده پاسخ :

پاسخ : گزینه c

توضیحات :

برای پیکربندی راه دور می بایست مودم را به پورت AUX متصل نمود .

از پورت کنسول جهت انجام پیکربندی به صورت محلی استفاده می گردد . بنابراین گزینه a نادرست است .

با استفاده از اینترفیس Eth0/0 نمی توان پیکربندی راه دور را از طریق مودم انجام داد . بنابراین گزینه b نادرست است.

با استفاده از اینترفیس ser0/0 نمی توان به کمک مودم پیکربندی راه دور را انجام داد . بنابراین گزینه d نادرست است.

سوال ششم :پس از راه اندازی اولیه روتر،  با استفاده از کدامیک از  روش های زیر می توان پیکربندی آن را انجام داد؟ ( سه گزینه را انتخاب نمائید ) .

ایجاد یک Terminal session از طریق Telnet

download پیکربندی از طریق TFTP

ایجاد یک Command-line session  از طریق TFTP

download پیکربندی از طریق CiscoWorks2000

مشاهده پاسخ :

پاسخ : گزینه های b ، a و d

توضیحات :

پیکربندی یک روتر را می توان از طریق برقراری یک Telnet session با روتر انجام داد .

گزینه b نیز درست است چراکه فایل های پیکربندی را می توان از طریق یک سرویس دهنده TFTP دانلود نمود . همچنین ، گزینه d درست می باشد چون نرم افزارهای مدیریت شبکه نظیر Cisco work2000 تسهیلات لازم به منظور دانلود فایل های پیکربندی را ارائه می نمایند .

از طریق TFTP نمی توان به اینترفیس خط دستور دستیابی‌ داشت ، بنابراین گزینه c نادرست می باشد

سوال هفتم: کدام گزینه زیر به عنوان یک مد پیکربندی در روتر محسوب می گردد که امکان استفاده از تعداد محدودی دستورات پایه مانیتورینگ را فراهم می نماید ؟

User EXEC level

Restricted EXEC level

Guest EXEC level

Anonymous EXEC level

مشاهده پاسخ :

اصول سیستم های شبکه جزوه کلاسی 75 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 76

اصول سیستم های شبکه

جزوه کلاسی

استاد ازگلی

فهرست مطالب :

Internet work Basics Intمبانی

Introduction to LAN Protocol LANمقدمه ای بر پروتکل

Introduction to WAN Protocol WAN مقدمه ای بر پروتکل

Bridging and switching Basics پل سازی و راه گزینی

Routing Basics مبانی مسیر یابی

Network Management Basics مبانی مدیریت شبکه

Ethernet Technologies تکنولوژی های اِترنت

8. Internetworking Technology Over View Intدیدگاه تکنولوژی

فصل اول : مبانی (Internetworking)

شبکه :

به مجموعه ای از کامپیوترهای مستقل و متصل به یکدیگر شبکه گفته می شود. در سیستم های توزیع شده کامپیوترها متصل هستند ولی مستقل نیستند ولی در شبکه علاوه براینکه کامپیوترها متصل به یکدیگرند از همدیگر مستقل نیز می باشند.

اهداف شبکه و ویژگیهای آن ( Goals of Network ) :

اشتراک منابع ، برنامه ها ، داده ها و تجهیزات (Resource, Programs, Data and Device Sharing )

قابلیت اطمینان ( به دلیل تعدد منابع )High Reliability

هزینه کم ( به دلیل بعدهای مسافت ) Saving money

Salability : نیازها و سرویس ها متناسب با سخت افزار رشد پیدا کرده و تغییر می کنند. در شبکه نیز وقتی یک بسته نرم افزاری ارتقاء پیدا می کند ، نیازها و سرویس ها تغییر پیدا می کنند.

Communication Medium : افراد مختلف در نقاط مختلف با هزینه کم و سرویس خوب می توانند از طریق شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

Internetwork:

یک مجموعه ای از Individual Network (Network های متفرق و جدا از هم ( که حتی توپولوژی پروتکل هایشان با یکدیگر فرق می کند را به هم متصل می کند.عمل اتصال توسط Intermediate Devices ( Deviceهای واصل ، وسایل رابط ) صورت می گیرد و بنابراین یک شبکه Single ولی Large پدید می آید.

تعریفTerminal : یک Porte سریال (Com) یک مانیتور(Monitor) ، یک کیبورد (Keyboard) تشکیل یک Terminal را می دهند این وسیله CPU ندارد و صرفاً یک وسیله ورودی و نمایش دهنده می باشد.

تاریخچه Internetworking :

قبل از به وجود آمدن PC ها از Main Frame استفاده می شد که این کامپیوترها به کمک Terminalها و با سیستم Time sharing عمل می کنند. ( Main frame ها text base می باشند.) شرکت IBM پروتکلی به نام SNA (System Network Architecture) تعریف کرد که یک پروتکل 7 لایه ای ( مطابق OSI ) بود پس از ساخته شدن PC ها بحث LAN به وجود آمد.

شبکه های LAN (Local Area Network):

از به هم بسته شدن چند عدد PC به جهت ایجاد انتقال پیام، LAN به وجود می آید.در LAN بحث File Sharing مطرح شد که فایلی را توسط File Server می توان در اختیار User ها قرار داد. اصولاً LAN شبکه هایی با فاصله ی زیر یک کیلومتر ( در یک یا چند ساختمان ) می باشد. ( تکنولوژی Broad Cast باعث محدود شدن LAN از نظر فاصله می گردد.)

شبکه های MAN (Metropolitan Area Network) :

اگر فاصله ها از حدی بیشتر شود دیگر شبکه های LAN جوابگو نخواهد بود در شبکه های MAN ایستگاه های مرکزی ارتباط بین یک سری شبکه های LAN را برقرار می کند. ایجاد شبکه های MAN هزینه بالایی خواهد داشت. ( تلوزیون کابلی )

شبکه WAN (Wide Area Network):

از به هم پیوستن LANها توسط خطوط تلفن WAN به وجود آمد و محیط عملیاتی گسترده شد. در شبکه های WAN از تکنولوژی Point-to-Point استفاده می شود. که این اطلاعات نقطه به نقطه ارسال می شوند تا به مقصد برسند. بین شبکه ها مسیریاب وجود دارد.

امروزه High Speed LAN به وجود آمده است . سرعت LAN های قبلی در هر ده (1MG) بود که این سرعت به 10 MG و 100 MG و 1G ارتقاء یافت.این گونه شبکه ها عرض باند زیادی در اختیار دارند.

با به وجود آوردن LAN ها بحث Internet work گسترده تر شد.

تقسیم بندی شبکه ها :

از دیدگاه جغرافیایی ( فاصله ایستگاه ها )

LAN

MAN

WAN

از دیدگاه تکنولوژی انتقال داده ها

Point-to-Point

Broad Cast ( ( پخش همگانی)

مزایای Internet work :

اتصال LAN های Isolate ( یکپارچه سازی LAN های جدا از هم )

جلوگیری از Duplication of Resource ( Resourceهای اضافی را حذف می کند )

ایجاد نمودن مدیریت شبکه (Network Management) مدیریت فقط اعمال زور نیست.

وقتی که بحث Internet work مطرح می شود خیلی از سرویس ها جلوه ی دیگری پیدا می کنند (مثل Video Conferencing )

مدل OSI ( Open System Interconnection) :

اصول اولیه شبکه های خصوصی مجازیvpn 13 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

اصول اولیه شبکه های خصوصی مجازی

Vpn‌ احتمالاً از جمله موضوعاتی است : که زیاد در مورد آن صحبت می شود . اما نکتة عجیب این است که کمتر فردی را می توان یافت که مفاهیم آن را در رابطه با اینترنت و یا دسترسی از راه دور خوب درک کرده باشد سالها است که vpn ها پیرامون ما وجود دارند ، اما تا کنون چندان مورد توجه قرار نگرفته اند.

بخشی از سردرگمی های مربوط به آن از کلمة Private (خصوصی) منشأ می گیرد. مثلاً مدت زیاد است که شرکت های مختلف امکان اتصال از طریق خطهای اجاره ای خصوصی را برای سایت های خود (مانند شعبه های اداری) فراهم کرده اند. این در واقع نوعی شبکة خصوصی می باشد ، که تا دور دست کشیده شده است . این حالت را بیشتر vpn مبتنی بر سیم حامل می نامند. در این روش ISP (یا شرکت تلفن) مدارهای مجازی بین سایتها ایجاد می کند در این حالت برای برقراری ارتباط خصوصی دو نوع مدار مجازی ممکن است وجود داشته باشند که عبارتند از PVC,SVC متداولترین روش PVC می باشد.

در اینجا روش Internet vpn شرح داده می شود. Internet vpn روشی است که بر اساس آن دو کامپیوتر یا شبکه می توانند از طریق یک شبکه اشتراکی یا عمومی (مانند اینترینت) به صورت خصوصی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این روش نیز نوعی گسترش شبکة خصوصی می باد. اما در اینجا دیگر نیازی نیست که ISP یا شرکت تلفن ، نوعی اتصال مجزا و اضافی برای برقراری ارتباط ارائه کند. بنابراین چنین روشی می تواند به میزان زیادی در هزینه تان صرفه جویی کند . vpn ها به اتصال سایت به سایت محدود نمی شوند. بلکه این امکان را برایتان فراهم می کنند که سرویس گیرنده های سیار ، یا سرویس گیرنده هایی که در مسافرت هستند. بتوانند با شرکت خود ارتباطی از نوع کاملاُ ایمن برقرار کنند. مثلاً سرویس گیرندة راه دور ابتدا شمارة ISP محلی خود را می گیرد.(این روش در هزینة تلفن صرفه جویی خواهد کرد.) سپس از طریق اینترنت نوعی vpn با شبکة شرکت خود برقرار می کند.

Vpn ها در واقع ایمنی و قابلیت اطمینان کارهایی که ممکن است انجام آنها از سایر روشها در شبکه های عمومی نا امن باشند ، را فراهم. Vpn در اصل از سه تکنولوژی تشکیل شده است که وقتی همراه با یکدیگر مورد استفاده قرار می گیرند نوعی اتصال ایمن را فراهم می کنند. تکنولوژی های مزبور عبارتند از اعتبار سنجی (Authentication) ایجاد تونل (Tunneling) و رمزگذاری (Eneryption).

اعتبـار سنجـی

اولین دلیل برای اعتبار سنجی در vpn اطمینان هویت سرویس گیرنده و سرویس دهنده می باشد که باید قبل از برقراری جلسة vpn مشخص شود. البته چنین مطلبی به معنی این نیست که همواره باید اعتبار سنجی به صورت دو طرفه باشد . اما قبل از برقراری تونل و امکان ارسال داده ها، باید مرحلة اعتبار سنجی با موفقیت انجام شود . نوع اعتبار سنجی که مورد استفاده قرار می گیرد به نوع سرویس گیرنده های موجود در شبکه و نیز روشی که انتخاب کرده اید بستگی خواهد داشت.

تنها مشکل احتمالی این است که اگر سرویس گیرنده های راه دور از نوع سرویس گیرنده های سطح پایین باشند. احتمالاً توسط پروتکل اعتبار سنجی EAP پشتیبانی نشده اند. در حقیقت سرویس گیرنده های سطح ویندوز NT و ویندوز 9x این ویژگی را پشتیبانی نمی کنند . هنگام تصمیم گیری در مورد نوع پروتکل EAP که باید مورداستفاده قرار گیرد. در نظر داشته باشید که باید بالاترین سطح اعتبار سنجی را انتخاب کنید. به عبارت دیگر باید پروتکل های اعتبار سنجی نظیر Ms-CHAp , EAP و یا MS-CHAPv2 را مورد استفاده قرار دهید.

ایجـاد تـونـل

روش ایجاد تونل (Tunneling) در مرحله أی مورد استفاده قرار می گیرد که می خواهید پروتکل های پوشانندة دادهای شکبه مانند ( Net beui. Appele talk , Ipx/spx , Tcp/Ip) بتوانند از اینترنت عبور کنند بله درست است که Tcp/Ip به خودی خود می تواند از اینترنت عبور کند. اما در آن صورت بخشی از تونل یا vpn نخواهد بود. ایجاد تونل را به صورت راهی که موش کور در زیر زمین برای اتصال از نقطه ای به نقطة دیگر ایجاد می کند در نظر بگیرید.

برای ایجاد تونل ابتدا باید هویت دو انتهای آن تایید شود. بعد از اعتبار سنجی آنها ، تونل ایجاد و اطلاعات بین دو نقطه مزبور ارسال می شود. این حالت را شکل 11-16 مشاهده می کنید. دو پروتکلی که در ویندوز 2000 مسئول ایجاد تونل های vpn می باشند عبارتند از از pptp و L2tp که در قسمتهای قبل شرح داده شدند. پروتکل ایجاد تونل L2tp نسبت به pptp پیشرفته تر است . L2tp از Ipsec به عنوان پروتکل اعتبار سنجی و رمزگذاری استفاده می کند.

L2tp فقط در نگارشهای ویندوز RRAS2000 وجود دارد و فقط سرویس گیرنده های مبتنی بر ویندوز 2000 به آن مجهز می باشند . جدول 1 نشان می دهد که سرویس گیرنده های مختلف می توانند چه نوع پروتکل های ایجاد تونل را پشتیبانی کنند.

جدول 1 : سرویش گیرنده ها و پروتکل های ایجاد تونلی که توسط آنها پشتیبانی می شوند.

سرویس گیرنده VPn

پروتکل ایجاد تونلی که پشتیبانی شده است

ویندوز 2000

L2tp,PPTP

ویندوز NT نگارش 4

PPTP

ویندوز 98

PPTP

ویندوز 95

PPTP همراه با Dial-up Networking نگارش 1/3 در ویندوز

آموزش کامپیوتر شبکه – نرم افزار 28ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 31

آموزش کامپیوتر

آموزش کامپیوتر - شبکه – نرم افزار

آموزش دلفی

نکات مفید کار در محیط دلفیمحیط دلفی برای برنامه نویسی یکی از بهترین محیطهای برنامه نویسی است گذشته از کارکرد داخلی و کمپایلر آن که بسیار قوی و سریع است، محیط آن یعنی IDE آنهم قدرت بسیار زیادی دارد که باعث شده یکی از بهترین ادیتورها باشد. در این مقاله من سعی بر این داشته ام تا با ارائه یک سری از نکات و کلیدهای میانبر که می توانند برای کار در دلفی بسیار مفید و کارا باشند، کمک کنم تا شما بتوانید با قدرت بیشتر به برنامه نویسی و کار در این محیط قدرتمند ادامه دهید.در قسمت اول مقاله که در حال حاضر در مقابل شماست من یک سری از کلیدهای میانبر و ترکیبی مورد استفاده در IDE دلفی را بصورت لیست وار و همراه یک توضیح کوچک آورده ام. دوستان عزیز برنامه نویس ممکنه که شما مدتها با دلفی مشغول برنامه نویسی بوده باشید اما من یقین دارم که در این لیست نکات و روشهای جدیدی را خواهید آموخت.جستجو در متن بصورت مستقیم:برای اینکار کلیدهای Ctrl+E را بفشارید و بدنبال آن شروع به تایپ کلمه مورد نظر کنید نتیجه آن را خود ببینید. برای اینکه به کلمه بعدی بروید کافیست کلید F3 را بزنید.ایجاد فرورفتگی در کد:بعضی اوقات – که خیلی هم پیش می‌آید – لازم است که یک مقداری از متن را بصورت بلوک شده به جلو و یا عقب ببریم. منظور دندانه دار کردن متن است که به خوانایی برنامه کمک می کند. برای اینکار می تونید از کلید Ctrl ShiftI برای جلو بردن و Ctrl+Shift+U برای عقب برگرداندن متن بلوک شده استفاده کنید.پرش به قسمت تعریف یک شی (Object):ببنید شی مورد نظرتون (از قبیل VCL, Procedure, Function,...) در کجا و چطور تعریف شده می توانید کلید Crtl رو پایین نگه داشته و روی شی مورد نظر Click کنید.برای تغییر حالت کاراکترها:شما می توانید یک قسمت از متن (که ممکن است با حروف بزرگ و یا کوچک تایپ شده باشد) را انتخاب کنید و با زدن کلیدهای Ctrl+O+U به ترتیب تمامی حروف کوچک آن قسمت از متن را به حروف بزرگ و تمامی حروف بزرگ آنرا به حروف کوچک تبدیل کنید. برای تعییر حالت یک کلمه نیز میتوانید روی کلمه مورد نظر رفته و کلیدهای Ctrl+K+F برای بزرگ کردن و کلیدهای Ctrl+K+E را برای کوچک کردن حروف آن کلمه بکار برد.درست کردن ماکرو متنی:این امکان بسیار مفید است و می تواند بسیاری از کارهای نوشتاری را کاهش دهد با اینکار شما میتوانید یک سری از کارهای تکراری که روی متون انجام می دهید را بصورت ماکرو در آورده و از آنها به راحتی استفاده کنید. برای شروع به ضبط ماکرو کلیدهای Ctrl+Shift+R را بفشارید و آن سری کارهایی را که می خواهید را انجام دهید و سپس برای اینکه به کار ضبط ماکرو پایان دهید کلیدهای Ctrl+Shift+R را دوباره بزنید. حال برای استفاده از ماکرو کافیست در هر جا که لازم بود کلیدهای Ctrl+Shift+P را بفشارید.انتخاب متن بصورت مربعی:اگر شما از کهنه کارهای کامپیوتر باشید حتما از زمان داس یادتون هست که برنامه ای بود به نام PE2 که یکی از امکانات بسیار جالبش این بود که یک مربع از متن رو میتوانستین انتخاب کنید و آنرا کپی یا حذف کنید. بله درست متوجه شدید در محیط دلفی هم شما اینکار را میتوانید انجام دهید اما نه به مشکلی PE2 بلکه اینکار را میتوانید فقط با گرفتن کلید Alt و کشیدن موس روی متن انجام دهید. هر چند ممکن است در نگاه اول زیاد این امکان مفید به نظر نیاید ولی بعضی وقتهای خیلی کار را راحت میکنه، که حتماً تجربه خواهید کرد.گذاشتن علامت روی متن:این کار که به BookMark معروف است بسیار مفید و کارا می باشد. در هنگامی که شما روی قسمتی از متن برنامه کار میکنید و می خواهید به یک قسمت دیگر بروید ممکن است برای برگشتن به مکان اول خود کمی مشکل پیدا کنید. ولی شما میتوانید با زدن چند دکمه به محل مورد نظرتون باز گردید. برای اینکار در خطی که قصد دارید علامت بگذارید کلیدهای Ctrl+Shift+0..9 را بفشارید. منظور اینست که کلیدهای Ctrl+Shift را نگه دارید و یکی از اعداد 0 تا 9 را وارد کنید تا آن خط به همان شماره علامت گذاری شود و سپس هر جا که خواستید بروید و سپس هر بار که کلید Ctrl را نگه دارید و شماره مورد نظر را وارد کنید به همان خط باز خواهید گشت. البته توجه داشته باشید که فقط می توانید 10 خط را با این روش علامت گذاری بکنید و برای برداشتن علامت ها کافیست روی همان خط دوباره کلید Ctrl+shift و شماره‌ای که برای آن خط وارد کرده اید را بفشارید با اینکار علامت آن خط برداشته می شود.ایجاد کلاس مورد نظر:

آموزش شبکه پیشرفته 35 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

network

APIPA چیست ؟

در یک شبکه کامپیوتری سرویس ها و خدمات متعددی از طریق سرویس دهندگان مختلف در اختیار سرویس گیرندگان قرار می گیرد . اختصاص پویای اطلاعات مربوط به آدرس دهی IP توسط سرویس دهنده DHCP ( برگرفته از Dynamic Host Configuration Protocol  ) ،  نمونه ای در این زمینه است .DHCP ، پس از پروتکل BOOTP مطرح و مهمترین هدف آن تامین اطلاعات مورد نیاز یک ایستگاه و یا سایر دستگاه های شبکه ای در ارتباط با پروتکل TCP/IP است . بدین منظور از سه روش متفاوت استفاده می گردد :

اختصاص اتوماتیک : در این روش سرویس دهنده DHCP یک آدرس دائم را به یک سرویس گیرنده نسبت می دهد .

اختصاص پویا : متداولترین روش استفاده از سرویس دهنده DHCP  در یک شبکه می باشد که بر اساس آن سرویس دهنده یک آدرس را به صورت پویا در اختیار سرویس گیرنده قرار می دهد . آدرس نسبت داده شده به سرویس گیرنده بر اساس مدت زمان مشخص شده توسط سرویس دهنده DHCP  تعیین می گردد ( محدود و یا نامحدود )

اختصاص دستی : در این روش که معمولا" توسط مدیران شبکه استفاده می گردد  ، یکی از آدرس های موجود در بانک اطلاعاتی سرویس دهنده DHCP  به صورت دستی به یک سرویس گیرنده و یا سرویس دهنده خاص نسبت داده می شود (  Reservations)  .

در صورتی که پیکربندی پروتکل TCP/IP  بر روی یک کامپیوتر بگونه ای انجام شده  است که کامپیوتر و یا دستگاه شبکه ای مورد نظر را ملزم به استفاده از خدمات سرویس دهنده DHCP می نماید ( تنظیمات انجام شده در صفحه Properties پروتکل TCP/IP )  ولی در عمل سرویس دهنده وجود نداشته باشد و یا سرویس گیرندگان قادر به برقراری ارتباط با آن نباشند و یا برای سرویس دهنده DHCP  مشکل خاصی ایجاد شده باشد ، تکلیف سرویس گیرندگان و متقاضیان استفاده از خدمات سرویس دهنده DHCP چیست ؟ در چنین مواردی سرویس گیرندگانی که بر روی آنان یکی از نسخه های ویندوز ( به جزء ویندوز NT ) نصب شده است ، می توانند از APIPA (  برگرفته از Automatic Private IP Addressing   ) استفاده نمایند . با استفاده از سرویس فوق که صرفا" در شبکه های کوچک قابل استفاده خواهد بود ( حداکثر 25 دستگاه موجود در شبکه ) ، هر یک از سرویس گیرندگان می توانند به صورت تصادفی یک آدرس IP  خصوصی را بر اساس مشخصات جدول زیر به خود نسبت دهند .

آدرس رزو شده توسط APIPA 

 169.254.0.1 TO 169.254.255.254

Subnet Mask

 255 . 255 . 0 . 0

و اما چند نکته در ارتباط با روش آدرس دهی APIPA :

زمانی که یک سرویس گیرنده پاسخ مناسبی را از سرویس دهنده DHCP دریافت ننماید ، پس از مدت زمان کوتاهی یک آدرس تصادفی را از شبکه دریافت می نماید .

با توجه به این که سرویس گیرنده به صورت کاملا" تصادفی یک آدرس IP را انتخاب می نماید ، همواره این احتمال وجود خواهد داشت که یک کامپیوتر آدرسی را انتخاب نماید که قبلا" توسط کامپیوتر دیگری استفاده شده باشد . برای حل این مشکل ، پس از انتخاب یک آدرس IP توسط سرویس گیرنده ، یک بسته اطلاعاتی broadcast شامل آدرس IP  توسط سرویس گیرنده در شبکه ارسال و بر اساس پاسخ دریافتی ، در خصوص نگهداری و یا آزادسازی آدرس IP تصمیم گیری می گردد.

اطلاعات ارائه شده توسط APIPA ، یک آدرس IP و یک Subnet mask می باشد و سایر اطلاعلاتی که عموما" توسط سرویس دهنده DHCP ارائه می گردد را شامل نمی شود . مثلا" با استفاده از APIPA نمی توان آدرس  gateway پیش فرض را در اختیار سرویس گیرندگان قرار داد . بنابراین مبادله اطلاعات محدود به کامپیوترهای موجود در یک شبکه محلی کوچک می گردد که تماما" دارای فضای آدرس دهی شبکه   0 . 0 . 254 . 169  می باشند . در صورت نیاز می بایست سایر اطلاعات لازم در ارتباط با پیکربندی پروتکل TCP/IP به صورت دستی مشخص گردد. 

سرویس گیرندگانی که از APIPA استفاده می نمایند به صورت ادواری و در بازه های زمانی پنج دقیقه ، شبکه را به منظور وجود یک سرویس دهنده DHCP بررسی می نمایند . در صورتی که سرویس دهنده DHCP در دسترس قرار بگیرد ، سرویس گیرنده یک درخواست را برای وی ارسال و اطلاعات مربوط به پیکربندی TCP/IP را از آن دریافت می نماید .

پتانسیل استفاده از APIPA به صورت پیش فرض بر روی تمامی نسخه های ویندوز فعال می باشد . برای غیرفعال نمودن آن می بایست تنظمیات ریجستری را تغییر داد:- اجرای برنامه Regedit - یافتن کلید زیر بر اساس نام در نظر گرفته شده برای کارت شبکه :

HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\Tcpip\Parameters\Interfaces

- ایجاد یک DWORD Value  ( نام آن IPAutoconfigurationEnabled و مقدار آن صفر در نظر گرفته شود ) - در صورتی بر روی کامپیوتر چندین آداپتور موجود است ،‌ می بایست مراحل فوق برای هر یک از آنان تکرار گردد .