قطع فاز در الکتروموتور

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 63

فصل ششم :

بررسی قطع شدگی فاز در موتورهای و نحوه حفاظت آنها

مقدمه :

در صورت قطعی فاز در مدار تغذیه موتورهای سه فاز یا در اتصالات سیم پیچی استاتور موجب نامتعادلی جریان خط و ایجاد مولفه منفی جیان در سیم پیچی موتور می گردد که بدترین نوع این حالت از نظر نامتعادلی نامتعادل شدن ولتاژ تغذیه موتور می باشد که منجر به ایجاد مولفه منفی جریان و در نتیجه بالا رفتن جریان در سیم پیچی موتور و تولیدات حرارت در سطح روتور می گردد که در صورت ازدیاد این جریان از میزان مجاز آن منجر به صدمه دیدن روتور می گردد لذا در موتورهای با قدرت زیاد که از نظر اقتصادی نیز حائز اهمیت می باشد می بایست حتی المقدرو در هنگام وقوع قطعی فاز در موتور آنرا از مدار خارج تا از صدمات احتمالی بعدی که ناشی از افزایش حرارت در اثر عبور جریان نامتعادل می باشد جلوگیری نمود لذا این فصل در ابتدا سعی نموده است قطعی فاز در موتورها را هم از نظر قطعی فاز در منبع تغذیه و هم در سیم پیچی (فاز) موتورها مورد بررسی قرار دهد و سپس با ارائه نحوه حفاظتهای مختلف مناسبترین رله جهت تشخیص (Phase fauure ) قطعی فاز را با توجه به شرایط فنی واقتصادی معرفی نماید .

هنگامیکه قطعی فازی در موتورهای اندوکسیونی یاسنکرون در منعب تغذیه با سیم پیچی موتور اتفاق می یافتد یک جریان شامل مولفه منفی در ماشین جاری خواهد شد که این جریان مولفه منفی در داخل ماشین میدانی ایجاد خواهد نمود که در جهت عکس چرخش ماشین عمل نموه و یک جریان زیاد فوکو در سطح روتور بوجود می آورد این جریان مولفه منفی موجب دوبرابر شدن فرکاس جریان روتور می گردد و در اثر جاری شدن جریان در سطح روتور و لبه های غیر مغناطیسی آن بعلت افت RI2 به سرعت باعث افزایش حرارت در ماشین می شود و اگر درجه حرارت از میزان حد مجاز ماشین فراتر رود و یا بیش از حد مجاز جریان مولفه منفی جاری شود هسته آهن روترو ذوب خواهد شد و به ساختمان آن خسارت وارد می شود ساده ترین قطعی فاز در موتور ها قطع یکی از فیوزهای موتور در اثر جریان ضربه ای ناشی از راه اندازی ممکن است باشد که موجب نامتعادلی ولتاژ خواهد شد و در این نامتعادلی ولتاژ هیچگونه ارتباطی بین مولفه مثبت جریان و مولفه منفی جریان نمی توان بین نمود و در اصل بستگی به میزان نامتعادل بودن ولتاژ همچنین نسبت مولفه های منفی به مولفه های مثبت ولتاژ در ماشین دارد این نسبت می تواند از مدار معادل موتورهای اندوکسیونی بدست آید که در شکل زیر مدار متعادل مولفه مثبت و منفی در یک موتور اندوکسیونی سه فاز را هنگامیکه موتور دو فاز شده است را نشان می دهد .

لازم به یادآویست که میزان مولفه منفی جریان بستگی به میزان نامتعادلی ولتاژ با نسبت مولفه منفی امپدانس به مولفه مثبت امپدانس دارد که جهت میزان مولفه مثبت امپدانس ماشینها در لغزشهای مختلف و درحالت ایستاده و همچنین مولفه منفی امپدانس در لغزشهای مختلف و حتی درحالت سرعت نامی هنگامیکه لغزش کم باشد می توان از فرمولهای ذیل تعیین نمود :

مولفه مثبت امپدانس در لغزشهای مختلف :

مولفه مثبت امپدانس در حالت

توقف (S= 1)

مولفه منفی امپدانس در لغزشهای مختلف :

مولفه منفی امپدانس در سرعت نامی هنگامیکه لغزش کوچک می باشد .

از آنجائیکه در موتورهای اندوکسیونی میزان مقاومت تقریبا در مقابل راکتاس کوچک می باشد . منفی امپدانس در سرعت نامی تقریبا برابر مولفه مثبت امپدانس در حالت ایستاده می باشد Z 20 = Z10 و نسبت مولفه مثبت به مولفه منفی امپدانس ماشین در حالت سرعت نامی می تواند تقریبا برابر جریان راه اندازی به جریان نامی باشد :

به عنوان مثال در ماشینهایی که جریان راه اندازی آنها تقریبا 6 برابر جریان نامی روتور می باشد در 5% مولفه منفی ولتاژ تغذیه تقریبا به اندازه (6) به میزان 30% مولفه منفی جریان خواهیم داشت بنابراین جریان منفی در روتور ایجاد می کند که فرکانس موثر آن تقریبا دو برابر فرکانس نامی خواهد شد (100H Z )

از آنجاییکه نسبت مقاومت AC روتور در فرکانس به مولفه dc آن تحت گردش نامی معمولا بین 3 تا 6 برابر خواهد بود بنابراین مولفه منفی جریان بیشتری از مولفه مثبت ایجاد می نماید این نابرابری حرارت در طراحی رله ها می بایست به حساب آید که در آن جهت حفاظت مطمئنی را در مقابل نامتعادی داشته باشیم که از فرمول زیر بدست می آید:

I1 : مولفه مثبت جریان تغذیه

I2 : مولفه منفی جریان تغذیه

Ieq : جریان عملکرد

تحقیق در مورد فصل ششم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 32

فصل ششم

مشخصات پیام نما

1-6) سطوح اجرای WST

(World standard Teletexd) WST از یک فرمت ثابت استفاده می‌کند (فرمت دیتای ارسال شده مستقیماً در صفحه نمایش رسم می شود.) بنابراین از یک دکودر نسبتا ساده ای بهره می گیرد. این (سادگی دکودر) گسترش بیشتر سیستم را نفی نمی‏کند. تجهیزات جدیدی چون گرافیک با قابلیت بالا اضافه کردن کرکترهای مخصوص برای رنج وسیعی از زبانهای گوناگون (پیام نمای استاندارد، مستقل از استاندارد رنگی که استفاده می‏کند و تنها بستگی به فرکانس و پهنای باند تصویر کانال تلویزیون دارد) و ارسال تصاویر به شکل ثابت (STILL) به سیستم اضافه شده است. این تجهیزات مختلف سطح گوناگونی به وجود آورده اند که مشخصات آنها در ذیل به اختصار آمده است:

سطح 1: فونت 96 کرکتری، کرکترهای حروف بزرگ و کوچک، ارتفاع دوبرابر چشمک زدن (FLASHING) گرافیک موزاییک، کرکترهای پنهان، صفحات زیر نویس دار و خبر کوتاه و 8 رنگ.

سطح 2: بسته های (PACKETS) دیتای اضافی (سطرهای نمایش داده نشده (Non- Displayed)، و شبه صفحات (Pseudo Pages) برای ارسال کرکترهای اضافه و بدون فاصله (Space) یک انتخاب گسترده برای رنگهای زمینه تصویر و پیش زمینه تصویر ، قابلیت گرافیک بالا و مشخصات نمایشی دیگر .

سطح 3: (Dinamically Redefinable Character Set) DRCS یا مجموعه کرکترهای قابل تعریف مجدد مکانیکی، که به استناد آن مجموعه کارکترها می توانند دارای عناصر تصویری و کرکترهای خاص نوشتاری باشند، توانایی جابجائی با استفاده از صفحات مجازی را دارند، ایجاد ارتباط از صفحات به منظور نمایش در صفحات مجازی برای انتقال مجموعه کرکترها را انجام می دهند، واحدهای انتقال پترن (Pattern Transfer Units) PTU را دارند که با این واحدها می توان حداکثر 96 PTU را با به کارگیری صفحات مجازی جابجا کرد.

سطح 4: صفحات نمایش حروف هندسی (Alphageometeric) صفحات مقدمه به کار گرفتن صفحات مجازی برای دوباره نویسی صفحات برای دیتای باز- فرمت شونده آرایه فرامین ترسیم (Layer syntax) نحوی، فرض را بر این قرار می‏دهد که پردازش دیتا در نقطه دریافت صورت می پذیرد.

سطح 5: نمایش حروف هندسی، تصاویر ثابت (Still) شبه صفحات در بردارنده دیتای تصویری (Photographic) این سطوح به شکل انعطاف پذیر (Flexible) تعیین شده اند تا در صورت نیاز مشخصات هر سطحی بتوان آن را اجرا نمود.

دیتای مورد نیاز برای صفحه سطح 1 برابر 960 (24*40) بایت است و برای سطح 2 به مقدار ماکزیمومی برابر 1920 بایت محدود می باشد یک صفحه سطح 5 ممکن است به9600 بایت نیاز داشته باشد و از این رو گنجایش چنین صفحاتی به طور مشخصAccess Time را افزایش می دهد.

شکل دیکودر های فعلی، (Full Level One Features) FLOF است که به این معناست که آنها تمام مشخصات و علائم مخصوصی که در سطح 1 تعریف شده را در بر دارند. بعضی دیکودرها، همچنین تعدادی از علائم مشخصه سطح 2 نظیر سطرهای نمایش داده نشدنی (Non- displayed) را در خود دارند. این سوال مطرح است که آیا سطوح بالاتر هیچ گاه تکمیل خواهند شد.

2-6) بسته ها

شماره های بسته ها متناسب با شماره های سطر است. بسته پیام نما شامل 45 بایت بانمضام 2 بایت وارد شونده (RUN-IN) و 1 بایت کد میدان می باشد. بلافاصله آن دو بایت گروه مجله و آدرس بسته (Magazin And Packet Adress) MPAG می آید.

این بسته ها حاوی دیتای کنترلی هستند و قبل از صفحات پیام نما ارسال می شوند (بسته های 0-23). به طوری که دیتای کنترلی اضافی برای دیکودر قبل از صفحه فعلی می رسد. این وضعیت سرعت پردازش را افزایش می دهد و از نیاز داشتن به هر گونه تغییر صفحه بعد از نمایش اولیه صفحه جلوگیری به عمل میآورد.

بسته های 0-23: مشمول سطح 1 هستند. آنها مستقیماً به صفحه نمایش داده شده وابسته اند و 40 بایت بعد از مقدمه جهت تعیین کرکترها و خصوصیات نمایشی شان اختصاص دارد.

بسته 24: برای نمایش اعلان پیام های فوری (Fastext) در پائین صفحه بر روی سطر 25 ام استفاده می شود این اعلان ها 40 کلمه کلیدی کد شده رنگی دارند مثل خبر (قرمز)، هواشناسی (زرد) ورزش (سبز) و اقتصاد (آبی سیر) رنگها با کلیدهای روی دستگاه کنترل از راه دور بیننده هماهنگی دارند.

بسته 25: شامل 40 کرکتر با خصوصیات نمایشی شان و Overwrites صفحه عنوان سطر 0 بر روی دیکودری است که این شکل از بسته را در بر دارد.

مقاله نسخه ششم IP

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

خود را برای نسخه ششم IP آماده کنید

اشاره : احتمالاً تا به حال درباره آینده‌ای که در آن همه چیز از PC و کامپیوترهای جیبی (PDA) گرفته تا اتومبیل، تلفن و وسایل خانه همه و همه قادر به اتصال به اینترنت هستند، ‌چیزهایی شنیده یا خوانده‌اید. تصور کنید، ‌شما در سفر هستید و PDA شما از وجود فردی در پشت در منزل‌تان در صدها کیلومتر آن ‌طرف‌تر خبر می‌دهد. شما از طریق وب‌کم منزل متوجه می‌شوید که مردی بسته‌ای برای شما آورده است. در را باز می‌کنید، بسته را تحویل می‌گیرید و بعد در منزل را قفل می‌کنید. همه این‌ها به‌صورت بی‌سیم و از فاصله‌ای دور انجام می‌شود. هیجان‌انگیز است! اینترنت باعث می‌شود شما از صدها کیلومتر دورتر، به‌راحتی کارهای منزل‌تان را انجام دهید، در حالی‌که پشت میزتان نشسته‌اید و قهوه می‌نوشید یا در سفر هستید. اما مسأله‌ای که وجود دارد این است که تحقق چنین آینده‌ای مستلزم این است که هر وسیله‌ای دارای یک آدرس IP خاص برای ایجاد ارتباط و معرفی خود در شبکه اینترنت باشد. ولی مسأله این است که با شیوه فعلی آدرس‌دهی IP این حجم از وسایل قابل آدرس‌گذاری نیستند و با کمبود آدرس IP روبرو می‌شویم و یابهتر بگوییم با کمبود روبرو شده‌ایم.

تا قبل از سال 1980 کسی تصور نمی‌کرد روزی 4 میلیارد آدرسIP به اتمام برسد. در آن موقع تعداد محدودی شبکه کامپیوتری وجود داشت و به همین دلیل طراحان تصمیم گرفتند از یک آدرس 32IP بیتی استفاده کنند و به این ترتیب میلیون‌ها شبکه در اینترنت اولیه جای گرفتند. اما می‌دانیم رشد اینترنت جهانی به‌صورت نمایی است و در کمتر از یک‌سال اندازه آن دو برابر می‌شود. لذا با این نرخ رشد همه آدرس‌های تولید شده به زودی استفاده خواهند شد و رشد سیستم امکان‌پذیر نخواهد بود. در حال حاضر دنیای غرب به طور کامل به اینترنت متصل است و گسترش اینترنت در آسیا و کشورهای در حال توسعه، در آینده‌ای نزدیک این محدودیت فضا را بیشتر مشخص خواهد کرد. درصد زیادی از آدرس‌های IP به دانشگاه‌ها و سازمان‌ها آمریکایی اختصاص یافته است، برای مثال دانشگاه استانفورد بیش از 17 میلیون آدرس IP در اختیار دارد و درحالی‌که به هند با بیش از 1 میلیارد نفر جمعیت 2 میلیون آدرس IP اختصاص یافته است. یعنی همین الان هم با کمبود آدرس IP روبرو هستیم. در حال حاضر هزاران شبکه در سطح جهان از NAT به‌عنوان راه‌حلی موقت برای تهیه و گسترش آدرس IP استفاده می‌کند. NAT با تعداد محدود و البته اندکی آدرس IP اینترنت تعداد زیادی آدرس در دامنه  خود ایجاد می‌کند و به روتر‌ها، فایروال‌ها و دروازه‌های متصل به اینترنت اجازه می‌دهد تا یک IP عمومی اینترنت را با تعدادی از وسایل داخل شبکه خود که هر یک با آدرس خاصی مشخص شده‌اند به اشتراک بگذارند و چون این آدرس‌های محلی هیچ ارتباطی با آدرس‌های IP اینترنت ندارند، لذا دیگر نگرانی از بابت تکراری بودنشان نداریم. اما مشکلی که وجود دارد این است که NAT و سایر روش‌های آدرس‌دهی مثل DHCP که قادر به دادن IP به شبکه به‌طور خودکار هستند در گسترش مفهوم اینترنت به معنای واقعی آن کمک نکرده‌اند. همچنین با این‌ که NAT در کشورهای غربی و آمریکا به خوبی کار می‌کند اما بسیاری از کشورهای در حال توسعه به خاطر کمبود آدرس‌های اختصاص داده شده به آن‌ها مجبورند از چندین لایه NAT در شبکه‌های خود استفاده کند که این کار، فعالیت‌هایشان را سخت و پیچیده کرده است.یکی دیگر از دلایل ایجاد نسخه‌ای جدید ا‌ز IP به خاطر کاربردهای جدید اینترنت است. مثلاً کاربردهای صوتی و ویدیویی نیاز به تحویل اطلاعات در فواصل منظمی دارند. پروتکل IP باید از تغییر زیاد مسیرها در اینترنت جلوگیری کند تا جریان این اطلاعات در اینترنت بدون وقفه ادامه یابد و همان‌طور که می‌دانیم پروتکل IPV4 سرویسی برای تحویل صوت و تصویر به‌صورت بلادرنگ تعریف نکرده است.عوامل دیگری هم هستند که باعث می‌شوند احساس کنیم که عمر IPV4 به پایان خود نزدیک شده است. فرض کنید بخواهیم اتصالی بین ساختمان‌های شهرها و یا حتی کشورها داشته باشیم، در این‌صورت باید از تکنولوژی موسوم به IP سیار یا mobile IP استفاده کنیم. اما مشکل اینجاست که این فناوری  با IPV4 چندان خوب کار نمی‌کند چرا که قبل از ارسال هر پکت به مکان خاصی در سراسر شبکه باید تعداد زیادی hops در شبکه ساخته شود که این کار بسیار وقت‌گیر و پر دردسر است.با توجه این‌که ما هر روز انتظار بیشتری از اینترنت و دنیای شبکه‌ها داریم و به دنبال کاربردهای جدیدتر هستیم لذا نیاز به قابلیت‌های آدرس‌دهی و مسیریابی پیچیده‌تری نیز داریم. مثلاً علاقه به فناوری‌های همکاری از راه دور که ارتباط بین گروهی از همکاران را ایجاد می‌کند نظیر کنفرانس تلفنی، بیشتر شده است. برای انجام موثر این کار مکانیسمی لازم است که امکان ایجاد گروه‌ها را فراهم کند، تغییر آن را امکان‌پذیر سازد و راهی برای ارسال یک کپی از هر بسته به هر یک از اعضای شرکت کننده در گروه پیش‌بینی نماید. بنابراین نسخه جدیدی از پروتکل IP برای امکان‌پذیر نمودن این آدرس‌دهی و مسیریابی لازم است.و از همه موارد ذکر شده در بالا مهم‌تر امنیت اینترنت تحت IPV4 است که کاری بس دشوار، گیج‌کننده و البته نه چندان مطمئن می‌باشد و تنها راه حل آن ایجاد پروتکل جدیدی با ساختارهای جدید است که بتواند به‌خوبی استانداردهای امنیتی را حمایت کند. به همین سبب بالاخره موسسه IETF در سال 1994 نسخه جدید IP یا IPNG را معرفی کرد و در 1998 نسخه بهبود یافته IPNG به نام IPV6 منتشر شد. در حال حاضر در ژاپن IPV6 به مشتریان پیشنهاد می‌شود. پیش‌بینی شده است که انتقال کامل از IPV4 به IPV6 حدود 10 سال به طول بیانجامد.IPV6 خیلی از ویژگی‌های طراحی IPV4 که موجب موفقیت آن شده را نگاه داشته است. مثلاً IPV6 مثل IPV4 به‌صورت Connection less است. در آن هر دیتاگرام یک آدرس مقصد دارد و سیستم‌یابی هر دیتاگرام در آن به‌صورت مستقل صورت می‌گیرد. گر‌چه IPV6 اصول پایه را از IPV4 دریافت نموده و تمام جزئیات را تغییر داده است.

نقشه کشی صنعتی در محیط Drawing

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 29

بخش ششم

نقشه کشی صنعتی در محیط Drawing

اهداف این فصل

در تمرین عملی این فصل چگونگی تهیه نقشه های دو بعدی از تنادهای مختلف یک قطعه را تجربه خواهید کرد. علاوه بر این اضافه کردن جزئیاتی از نظیر اندازه گیریها، تلرانس گذاریهای هندسی و دیگر نمادهای متداول در نقشه کشی صنعتی را به این نقشه ها خواهید آموخت.

قطعه ای که در تمرین عملی این فصل با‌ آن کار می کنیم همان قطعة ماشینکاری شده است که در بخش قبل مدل سازی کردید. نکته ای که قبل از شروع به کار باید یادآوری کنیم ارتباط مستقیم محیطهای Part، Drawing و Assembly است. به این ترتیب برای اندازه گیری نقشه های دو بعدی از همان اندازه گیریهای مدل سه بعدی در محیط Part یا Assembly استفاده می کنیم و هر تغییر در هر یک از محیطها در دیگران نیز مستقیماً انعکاس می یابد.

ابزار و دستوراتی که در تمرین عملی استفاده می کنیم بیشتر متعلق به نوار ابزارهای Drawing و Annotation می باشند پس بهتر است قبل از شروع کار با انتخاب View، Toolbars آنها را فعال کنید.

1-6) تمرین عملی

1-6) باز کردن یک پروندة جدید از نوع Drawing

1)File، New، Draw.

2) در کادر بازشده گزینة Standard Format را انتخاب کنید و سپس قالب بندی استاندارد D-Landscape را انتخاب کنید سپس دکمة OK را کلیک کنید تا برگه ای جدید با قالب بندی انتخاب شده باز شود.

شکل 1. 6

3) در مکانی دلخواه از برگة باز شده کلیک راست کنید و گزینة Properties را انتخاب کنید.

4) در کادر بازشده (با نام Sheer Setup) در قسمت Type Projection نوع چیدمان نماهای اصلی (بالا، راست، جلو) را Third angle انتخاب کنید. در این نوع چیدمان نمای جلو از قطعه در گوشة پایینی و سمت چپ نقشه قرار می گیرد. در حالی که در نوع First angle نمای جلو در گوشة بالایی سمت چپ قرار می گیرد.

5) دکمة OK را کلیک کنید.

نکته: در این بخش از سیستم استاندارد ANSI و واحد اینچ برای واحد طول استفاده می شود. پس توصیه می شود قبل از شروه کار تنظیمات مربوطه را انجام دهید.

6) در زیر نمای عمومی از برگه ای از نوع D-Landscape را مشاهده می کنید.

هر برگه از دو لایة جلویی و عقبی (Front Layer, Back Layer) تشکیل شده است. نقشه هایی که از نماهای مخحتلف یک قطعه تهیه می شود برروی لایة جلویی ایجاد می شوند. ولی جزئیات مربوط به قالب بندی برگه در لایة عقبی که اصطلاحاً قالب بندی برگه (Sheet Format Layer) خوانده می شود ذخیره می شود و برای هر گونه ویرایش قالب بندی برگه باید این لایه را بالا آورد. برای بالا آوردن این لایه باید برروی برگه کلیک راست کرد و گزینة Edit Sheet Format را انتخاب کنید. شکل 3. 6

2-6) ویرایش قالب بندی برگه

1) به وسیلة دستور Zoom to area و یا Zoom In/Out (هر دوی این دستور در ذیل گزینة Modify از منوی View موجود می باشند و در نوار ابزار View نیز به وسیلة آیکون های شبیه ذره بین مشخص شده اند. جدولی که در گوشة پایینی و سمت راست نقشه وجود دارد را بزرگ کنید.

شکل 4. 6

2) برروی برگه کلیک راست کنید و از منوی باز شده گزینة Edit Sheet Format را انتخاب کنید. بدین ترتیب لایة عقبی برگه بالا آورده می شود و این لایه که تا به حال فقط خواندنی بود، آمادة ویرایش می گردد و می توانید متون و یا خطوط دلخواه را به آن بیفزایید و یا از آن حذف کنید.

3) برای مثال برروی عبارت COMPANY NAME دوبار پشت سر هم کلیک کنید و نام شرکتی که در آن فعالیت دارید را وارد کنید و پس از اتمام کار برروی مکانی دلخواه در برگه کلیک کنید.

شکل 5. 6

4) آیکون دستور Text را در نوار ابزار Annotation کلیک کنید و یا Insert، Annotations، Notes را انتخاب کنید.

5) در ناحیة خالی که در زیر نام شرکت وجود دارد کلیک کنید (این ناحیة با نام TITLE مشخص شده است) و نام قطعه ای که قصد دارید از آن نقشه تهیه کنید را وارد کنیدا برای مثال در این تمرین عملی عنوان Machined block که در واقع نام پرونده همان قطعة ماشینکاری شدة بخش 4 می باشد را وارد کنید.

6) می توانید با غیرفعال نمودن گزینة Use Document Font و کلیک کردن دکمة Font در کادر باز شده (با نام Note) نوع قلم و اندازة آن را برای متنی که می خواهید وارد کنید تغییر دهید.

7) پس از وارد کردن متن دکمة OK را در کادر Note کلیک کنید.

شکل 6. 6

3-6) برگشت به لایة جلویی برگه

1) اکنون یکبار برروی مکانی دلخواه در برگه کلیک راست کنید و گزینة Edit Sheet را انتخاب کنید.

2) بدین ترتیب لایة جلوئی دوباره بالا آورده می شود و لایة قالب بندی (عقبی) به جای اصلی خود برمی گردد و در حالت فقط خواندنی (Read Only) قرار می گیرد.

4-6) وارد نمودن قطعه ازر محیط Part به داخل محیط Drawing

1) File، Open، Machined block را انتخاب کنید تا پروندة مربوطه به قطعه ای که در بخش 4 مدل سازی نمودید باز شود.

2) Window، Tile Horizontaly را انتخاب کنید تا پنجرة مربوط به محیط Drawing و پنجرة محیط Part با هم در یک صفحة تصویر نمایش داده شوند.

شکل 7. 6

3) به وسیلة تکنیک کشیدن و رها کردن (drang and drop) که قبلاً بارها انجام داده اید، به وسیلة ماوس نام قطعة داخل محیط Part را از نمودار درختی انتخاب کرده و پس از کشیدن در داخل محیط Drawing راها سازید.

بدین ترتیب نرم افزار به طور خودکار سه نمای اصلی از قطعه (جلو، بالا، راست) را در محیط Drawing برروی برگة بازشده ایجاد می کند. با توجه به آنکه نوع چیدمان نماها را Third Angle انتخاب نمودید. مشاهده می کنید که نمای جلو از قطعه در گوشة پایین سمت چپ برگه جای می گیرد و نمای بالا و راست به ترتیب در بالا و سمت راست نمای جلو قرار می گیرند.

شکل 8. 6

4) توجه داشته باشید که نمای بالا و راست با نمای جلو تراز می گردند و کاملاً به آن متصلند به طوری که وقتی نمای جلو را حرکت دهید دو نمای دیگر نیز به گونه ای حرکت می کنند که دوباره با آن تراز گردند.

5) نمای راست تنها می تواند به سمت چپ و یا راست حرکت کند و به همین ترتیب نمای بالا نیز تنها می تواند به سمت بالا و یا پایین حرکت داده شود.

6) در مراحل بعدی چگونگی تغییر این محدودیتها و وابستگیها را خواهید آموخت.

شکل 9. 6

5-6) ایجاد نمای ایزومتریک به وسیله دستورNamed View