ضرب المثل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 12

ضرب المثلها از دیدگاه مردم

مسئله تعریف ضرب المثل به نظر می رسد که به قدمت علاقه انسان به آنها باشد . مردمی که آگاهانه از آنها استفاده می کردند یا شروع به جمع آوری آنها در دوران باستان می کردند واضح است که نیاز داشتند که بین ضرب المثل ها وسایر صنایع مرموز کلامی مانند شعارها، عبارات و کلمات قصار و…….. تفاوت قائل شوند.

نه تنهاچنان مغزها ی متفکربزرگی مانند ارستیل 2 و پلاتو3 بلکه دانشمندان یونان نیز با این سئوال که در ضرب المثل از چی تشکیل شده است ؟ کلنجار می رفتند .

جان فردریک4 بعضی از این تعریفهای اخیر را در مقاله جذابش تحت عنوان « مفهوم یونانی ضرب المثل ها» را بررسی کرد.

بعد از فردریک بارتل 5 جرویتینگ نیز هزاران تعریف از ضرب المثل را که از دوران باستان تاعصر جدید گردآوری کرده بود ،در مقاله ای قابل توجه به نام « ماهیّت ضرب المثلها» گردآوری کرد.

در پنجاه سال اخیر از زمان مطالعات دقیق و ویتینگ مقاله های علمی برجسته ، رساله ها وحتی کتابهایی که همه سعی می کردند که به اصطلاحاتی باتعریف کلی ضرب المثل برسند، تأیید شدند .

دانشمندان درسراسر جهان به جستجوی تعاریف کاربردی از ضرب المثلها ادامه می دهند . از آن جمله بعضی از تازه ترین نمونه ها به زبان انگلیسی توسط : شرئی آرورا 6، نیگل بارلی 7، اتو سیتل 8 و…..انجام شد .

اما بر خلاف تعریف های مهم وعالمانه ای که بر اساس دیدگاههای زبان شناسی بود ، همه تا حدودی با عقاید دانشمند قدیمی ضرب المثل ( آرچر تایلر9) موافق بودند که معتقد بود « یک ویژگی غیر قابل توصیف به ما می گوید که یک جمله ضرب المثل هست و دیگری نیست .

تعریفهای جدید تر ممکن است در حقیقت متناسب باشند با جمله هایی که ما تا کنون آنها را ضرب المثل می دانستیم اما دوباره در سخنان تایلر خردمند: «در هیچ تعریفی نمی تواند برای ، بطور قطعی مشخص کند که یک جمله ضرب المثل است » یک تعریف نمی تواند نکات رایج ومرسومی برای تشخیص صحیح ضرب المثل داشته باشد.

اما بگذارید دنیای بحث ها ی فلسفی وجدی را رها کنیم وبه شعار تایلر درباره ویژگی غیر قابل توصیفی که به طور فرضی به ما می گویدکه ضرب المثل چیست توجه کنیم.

1. WOIFGANG MIEDER 2. Anstol 3. Plato 4 jan fredri 5. Brtlett jenwhitlay

6Shirley Arora 7. Mgel Barley 8. Otto Blehr 9. Archer Taylcr

نظریه های غیر تخصصی در مورد ضرب المثل چه می گویند؟

افراد غیر کارشناس چگونه یک جمله را به عنوان ضرب المثل می شناسند.؟

امروزه دیدگاه عمومی در موردضرب المثل چه می گوید؟

برای جواب دادن به این سؤالات بگذارید به 55 نمونه تعریف ضرب المثل که من از دانش آموزان ،؟دوستان و آشنایان در حدود سال گذشته جمع آوری کرده ام ،نگاه کنیم .

از نظر من هیچ کس نمی تواند نظرمن را در مورد پذیرفتن این تحقیق عوض کند و حتی با وجود این که این نمونه تحقیق برای من مثال بسیار کوچکی است ، می تواندنظریه خوبی در ارائه دیدگاه عمومی مردم در مورد ضرب المثل باشد .

برای این منظور من بررسی را از تعدادی مقاله های مشهور را در مورد ضرب المثل در روزنامه ها ومجلات که متخصصین ضرب المثل به آنها توجه نکرده اند ،اضافه خواهم کرد .

فعالیتهایی در غالب مقاله ای که از سال 1877 تا 1984 میلادی در نشریه هایی مثل Newday,Time. Atlantic Mcnrhy, Saturday,Review,New york Times بوجود آمدند ،مطمئناً به دستیابی تعریفی از ضرب المثل از دیدگاه عموم ( ونه دیدگاه علمی ) کمک خواهندکرد .

قبل از شروع بحث ،بهتری آن است که چند نمونه از این ضرب المثلهای انگلیسی را ذکر کنیم :

« یک ضرب المثل خوب هیچ گاه دیرتر از موعد به کار نمی رود» « ضرب المثلها نتیجه تجربه هستند» « هیچ چیز نمی تواند بر ضرب المثل غلبه کند » « اگر ضرب المثل قدیمی کمتر مورد توجه باشد ،ولی درستی آن کمتر نیست » « گفته قدیمی نمی تواند بی نظیر باشد»

« دانش ضرب المثل نمی تواند ممتاز باشد » ،« ضرب المثل های رایج به ندرت دروغ می گویند» « درگفته قدیمی که مدت طولانی به عنوان حقیقت ثابت شده ، نمی تواند رد شود» « در ضرب المثل های قدیمی حقیقت را می گویند» « هر ضرب المثل حقیقت است » « در ضرب المثلهای قدیمی نتیجه حقیقت هستند» « آنچه که همه می گویند ، حقیقت است »

از نظر استفاده کنندگان ضرب المثل ،در تمام مراحل زندگی ،ضرب المثل عقل سلیم تجربه ،خرد و بالاتر از همه حقیقت را در بر می گیرد .

آیا چنین تعریفی هنوز حقیقت را حفظ می کند یا افراد مدرن در یک جامعه تکنولژیکی (فنی )ضرب المثل ها را از جنبه انتقادی بیشتری می بینند؟ آیا ضرب المثل ها هنوز به عنوان هسته ناب دانش و حقیقت در نظر گرفته می شوند، یا به عنوان قسمتهای منسوخ تعلیم اخلاقی به استهزا گرفته می شوند؟

55 نمونه تعریف اخیر از ضرب المثل ممکن است باعث تعجب کسانی شود که متوجه می شوند این توصیفها از ضرب المثل از افراد یک جامعه بافرهنگ و تحصیلکرده بر آمده است.

در حقیقت نحوه جمع آوری این تعریفها به این صورت بود که از مردم خواسته شد نظرشان را در مورد این سؤال کلیشه ای بدون آمادگی قبلی روی کاغذ بنویسد .

آن سؤال این بود:شما ضرب المثل را چگونه تعریف می کنید؟

جوابهای این سؤال به ترتیب حروف الفبا در زیر ذکر شده است:

ضرب المثل شامل یک جمله کوتاهی است که دانش عمومی رادر برگرفته است .

ضرب المثل شامل دانشی است که از یک نسل به نسل دیگر منتقل می شود.

ضرب المثل ها موقعیت های را توصیف می کنند که قبلاً اتفاق افتاده اندو بارها وبارها تکرار می شوند.

مقاله درمورد ریشه تاریخی ضرب المثل

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

ریشه تاریخی ضرب المثل «از کیسه خلیفه می بخشد»

ریشه تاریخی ضرب المثل  قوز بالا قوز

ریشه تاریخی ضرب المثل چیزی که عیان است...

ریشه تاریخی ضرب المثل آتش بیار معرکه

ریشه تاریخی ضرب المثل آب زیر کاه

هر گاه کسی از کیسه دیگری بخشندگی کند و یا از بیت المال عمومی گشاده بازی نماید، عبارت مثلی بالا را مورد استفاده و استناد قرار داده، اصطلاحاً می گویند: «فلانی از کیسه خلیفه می بخشد».

اکنون ببینیم این خلیفه که بود و چه کسی از کیسه وی بخشندگی کرده که به صورت ضرب المثل درآمده است:

عبدالملک بن صالح از امرا و بزرگان خاندان بنی عباس بود و روزگاری دراز در این دنیا بزیست و دوران خلافت هادی، هارون الرشید و امین را درک کرد. مردی فاضل و دانشمند و پرهیزگار و در فن خطابت افصح زمان بود. چشمانی نافذ و رفتاری متین و موقر داشت؛ به قسمی که مهابت و صلابتش تمام رجال دارالخلافه و حتی خلیفه وقت را تحت تأثیر قرار می داد. به علاوه چون از معمرین خاندان بنی عباس بود، خلفای وقت در او به دیده احترام می نگریستند.

به سال 169 هجری به فرمان هادی خلیفه وقت، حکومت و امارت موصل را داشت. ولی پس از دو سال یعنی در زمان خلافت هارون الرشید، بر اثر سعایت ساعیان از حکومت برکنار و در بغداد منزوی و خانه نشین شد. چون دستی گشاده داشت پس از چندی مقروض گردید. ارباب قدرت و توانگران بغداد افتخار می کردند که عبدالملک از آنان چیزی بخواهد، ولی عزت نفس و استغنای طبع عبدالملک مانع از آن بود از هر مقامی استمداد و طلب مال کند. از طرف دیگر چون از طبع بلند و جود و سخای ابوالفضل جعفر بن یحیی بن خالد برمکی معروف به جعفر برمکی وزیر مقتدر هارون الرشید آگاهی داشت و به علاوه می دانست که جعفر مردی فصیح و بلیغ و دانشمند است و قدر فضلا را بهتر می داند و مقدم آنان را گرامیتر می شمارد؛ پس نیمه شبی که بغداد و بغدادیان در خواب و خاموشی بودند، با چهره و روی بسته و ناشناس راه خانه جعفر را در پیش گرفت و اجازه دخول خواست. اتفاقاً در آن شب جعفر برمکی با جمعی از خواص و محارم من جمله شاعر و موسیقی دان بی نظیر زمان، اسحاق موصلی بزم شرابی ترتیب داده بود، و با حضور مغنیان و مطربان شب زنده داری می کرد. در این اثنا پیشخدمت مخصوص، سر در گوش جعفر کرد و گفت: «عبدالملک بر در سرای است و اجازه حضور می طلبد». از قضا جعفر برمکی دوست صمیمی و محرمی به نام عبدالملک داشت که غالب اوقات فراغت را در مصاحبتش می گذرانید.

در این موقع به گمان آنکه این همان عبدالملک است نه عبدالملک صالح، فرمان داد او را داخل کنند. عبدالملک صالح بی گمان وارد شد و جعفر برمکی چون آن پیرمرد متقی و دانشمند را در مقابل دید به اشتباه خود پی برده چنان منقلب شد و از جای خویش جستن کرد که «میگساران، جام باده بریختند و گلعذاران، پشت پرده گریختند، دست از چنگ و رباب برداشتند و رامشگران پا به فرار گذاشتند». جعفر خواست دستور دهد بساط شراب را از نظر عبدالملک پنهان دارند؛ ولی دیگر دیر شده کار از کار گذشته بود. حیران و سراسیمه بر سرپای ایستاد و زبانش بند آمد. نمیدانست چه بگوید و چگونه عذر تقصیر بخواهد. عبدالملک چون پریشانحالی جعفر بدید، بسائقه آزاد مردی و بزرگواری که خوی و منش نیکمردان عالم است، با خوشرویی در کنار بزم نشست و فرمان داد مغنیان بنوازند و ساقیان لعل فام، جام شراب در گردش آورند. جعفر چون آنهمه بزرگمردی از عبدالملک صالح دید بیش از پیش خجل و شرمنده گردیده، پس از ساعتی اشاره کرد بساط شراب را برچیدند و حضار مجلس (بجز اسحاق موصلی) همه را مرخص کرد. آنگاه بر دست و پای عبدالملک بوسه زده عرض کرد: «از اینکه بر من منت نهادی و بزرگواری فرمودی بی نهایت شرمنده و سپاسگزارم. اکنون در اختیار تو هستم و هر چه بفرمایی به جان خریدارم». عبدالملک پس از تمهید مقدمه ای گفت: «ای ابوالفضل، می دانی که سالهاست مورد بی مهری خلیفه واقع شده، خانه نشین شده ام. چون از مال و منال دنیا چیزی نیندوخته بودم، لذا اکنون محتاج و مقروض گردیده ام. اصالت خانوادگی و عزت نفس اجازه نداد به خانه دیگران روی آورم و از رجال و توانگران بغداد، که روزگاری به من محتاج بوده اند، استمداد کنم. ولی طبع بلند و خوی بزرگ منشی و بخشندگی تو که صرفاً اختصاص به ایرانیان پاک سرشت دارد مرا وادار کرد که پیش تو آیم و راز دل بگویم، چه می دانم اگر احیاناً نتوانی گره گشایی کنی بی گمان آنچه با تو در میان می گذارم سر به مهر مانده، در نزد دیگران بر ملا نخواهد شد. حقیقت این است که مبلغ ده هزار دینار مقروضم و ممری برای ادای دین ندارم».

جعفر بدون تأمل جواب داد: «قرض تو ادا گردید، دیگر چه می خواهی؟»

عبدالملک صالح گفت: «اکنون که به همت و جوانمردی تو قرض من مستهلک گردید، برای ادامه زندگی باید فکری بکنم، زیرا تأمین معاش آبرومندی برای آینده نکرده ام».

جعفر برمکی که طبعی بلند و بخشنده داشت، با گشاده رویی پاسخ داد: «مبلغ ده هزار دینار هم برای ادامه زندگی شرافتمندانه تو تأمین گردید، چه میدانم سفره گشاده داری و خوان کرم بزرگمردان باید مادام العمر گشاده و گسترده باشد. دیگر چه می فرمایی؟»

عبدالملک گفت: «هر چه خواستم دادی و دیگر محلی برای انجام تقاضای دیگری نمانده است».

جعفر با بی صبری جواب داد: «نه، امشب مرا به قدری شرمنده کردی که به پاس این گذشت و جوانمردی حاضرم همه چیز را در پیش پای تو نثار کنم. ای عبدالملک، اگر تو بزرگ خاندان بنی عباسی، من هم جعفر برمکی از دودمان ایرانیان پاک نژاد هستم. جعفر برای مال و منال دنیوی در پیشگاه نیکمردان ارج و مقداری قایل نیست. می دانم که سالها خانه نشین بودی و از بیکاری و گوشه نشینی رنج می بری، چنانچه شغل و مقامی هم مورد نظر باشد بخواه تا فرمانش را صادر کنم».

مقاله درمورد ضرب المثل های انگلیسی همراه با معادل فارسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

ضرب المثل های انگلیسی همراه با معادل فارسی

تحقیق در مورد تاریخچة ضرب سکه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تاریخچه ضرب سکه

اولین سکه چه موقع ساخته شد؟

سکه عبارت از یک تکه فلز است که وزن و عیار مخصوص دارد، با علامت مخصوص یا مهر کسانی که آن را ضرب می کنند.اولین سکه هائی که در دنیا ساخته شد هفت قرن قبل از میلاد مسیح بود که توسط لیدی ها ساخته شد، آنها قوم ثروتمند و با قدرتی بودند که در آسیای صغیر می زیستند.

این سکه های اولیه از جنس مخصوصی که الکتروم نام داشت ساخته می شدند. الکتروم یک ترکیب طبیعی است که 75 درصد طلا و 25 درصد نقره دارد. این سکه ها به شکل و اندازه یک لوبیا بوده اند و تقریباً یک پول رسمی محسوب می شدند. سپس یونانی ها هم به تقلید آنها از این فکر که یک پول رسمی فلزی رسمی داشته باشند استقبال و بنابراین شروع به ساختن پول سکه ای کردند.

بدین ترتیب، حدود صد سال بعد، بسیاری از شهرهای سرزمین بزرگ یونان و آسیای صغیر، در جزایر دریای اژه و سیسیل و جنوب ایتالیا برای خود ضرابخانه داشتند. سکه های طلا با ارزش ترین سکه ها به حساب می آمده اند. بعد هم سکه های نقره ای و بالاخره سکه ها مسی.

ضرب سکه توسط یونانی ها حدود 500 سال دوام داشت. رومی ها هم این عقیده را پذیرفته و حدود 500 سال ضرب سکه را اجرا کردند. بعد کم کم هنر ضرب سکه آن حدت و شدت خود را از دست داده و از سال 500 تا حدود 1400، سکه های متعلق به این دوره خیلی نازک بوده و قابل توجه نبودند. اما در قرن پانزدهم، هنر ضرب سکه دوباره احیا و فلز، فراوان تر شد و استاد کاران این حرفه برای قلم زدن روی سکه ها به کار گمارده شدند.

اولین سکه های انگلیسی قبل از رسیدن رومی ها ضرب شده بودند و در زمان غلبه «نورمنها» قریب هفتاد ضرابخانه دایر، در این کشور وجود داشت. اما در سال 1850 ضرابخانه سلطنتی، تنها ضرابخانه انحصاری و تأسیس شده از طرف دولت بود.

تاریخچة سکه از صدر اسلام تا پایان دورة حکومت خوارزمشاهیان

قدرمسلم آن که، در مورد سیر و تحول و تکامل سکه در این سرزمین، نکات فراوان وجود دارد که نمی‌توان همگی آنان را در چنین مطلب فشرده‌ای فراهم آورد. بدین ترتیب این سری مطالب، تنها جهت آگاهی نخستین، برای خوانندة جویا و نشانة‌راهی بس طولانی و پراهمیت برای پژوهشگر و محقق تواند بود.

ـ دوره اشکانى، ساسانى

برخى از سکه هاى نقره موجود در دوره حاکمیت سلسله اشکانى و ساسانى ضرب شده اند که روى این سکه ها تصویر نقش برجسته و نیمرخ فرمانروا با نگاه به سمت چپ و بر پشت سکه نیز نقش آتشدان زرتشتى با شعله هایى که ازمیان آن متصاعد مى شود و غالباً نیز با دو نگهبان آتش ـ آذربد ـ ایستاده بر دو جانب آن مشهود است.

ـ سکه هاى عرب ساسانى

سکه هاى موسوم به عرب ساسانى که در سالهاى 30 تا 80 هجرى قمرى رواج داشته در نگاه نخست شبیه سکه اى متعلق به اواخر دوره ساسانى مى نماید با چهره پادشاه و آتشدان لیکن ویژگى شاخص در این سلسله مسکوکات دعا یا عبارت دینى عربى است که در حاشیه روى سکه ضرب خورده و بیشتر از همه عبارت الحاقى (بسم الله) و (لله الحمد) مى باشد که این امر توسط حکام مسلمان درآغاز حاکمیت اسلام صورت مى گرفت و مجدداً سکه را نشر مى کردند.

ـ سکه هاى ادوار اسلامى

در این بخش از مسکوکات موزه قم سکه هاى متعدد از جنس طلا و نقره متعلق به زمان حکومت خلفاى اموى و عباسى وجود دارد که نام حاکم و سال ضرب و محل ضرب به خط کوفى روى سکه مشهود است. سکه هاى اموى عمدتاً در شهرهاى دمشق و واسط، ضرب شده و سکه هاى دوره عباسى نیز در شهرهاى عباسیه، کوفه، بغداد، رى، نهاوند، اصفهان، ضرب گردیده است.

بخش دیگر سکه هاى ادوار اسلامى متعلق به دوران حکومت سلجوقیان، ایلخانان و امراء مظفرى، آل جلایر، تیمورى، صفویه و قاجارى است.

این بخش از سکه ها نیز عمدتاً در ضرابخانه هاى جرجان، نیشابور، بغداد، دامغان، رشت، فومن، تبریز، سمرقند، سارى، هرات، اصفهان، و... ضرب شده اند.

تعداد قابل توجهى از سکه هاى موجود که از جنس نقره مى باشد در ضرابخانه دارالایمان قم ضرب گردیده است.

تحقیق در مورد تاریخچة ضرب سکه 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

تاریخچه ضرب سکه

اولین سکه چه موقع ساخته شد؟

سکه عبارت از یک تکه فلز است که وزن و عیار مخصوص دارد، با علامت مخصوص یا مهر کسانی که آن را ضرب می کنند.اولین سکه هائی که در دنیا ساخته شد هفت قرن قبل از میلاد مسیح بود که توسط لیدی ها ساخته شد، آنها قوم ثروتمند و با قدرتی بودند که در آسیای صغیر می زیستند.

این سکه های اولیه از جنس مخصوصی که الکتروم نام داشت ساخته می شدند. الکتروم یک ترکیب طبیعی است که 75 درصد طلا و 25 درصد نقره دارد. این سکه ها به شکل و اندازه یک لوبیا بوده اند و تقریباً یک پول رسمی محسوب می شدند. سپس یونانی ها هم به تقلید آنها از این فکر که یک پول رسمی فلزی رسمی داشته باشند استقبال و بنابراین شروع به ساختن پول سکه ای کردند.

بدین ترتیب، حدود صد سال بعد، بسیاری از شهرهای سرزمین بزرگ یونان و آسیای صغیر، در جزایر دریای اژه و سیسیل و جنوب ایتالیا برای خود ضرابخانه داشتند. سکه های طلا با ارزش ترین سکه ها به حساب می آمده اند. بعد هم سکه های نقره ای و بالاخره سکه ها مسی.

ضرب سکه توسط یونانی ها حدود 500 سال دوام داشت. رومی ها هم این عقیده را پذیرفته و حدود 500 سال ضرب سکه را اجرا کردند. بعد کم کم هنر ضرب سکه آن حدت و شدت خود را از دست داده و از سال 500 تا حدود 1400، سکه های متعلق به این دوره خیلی نازک بوده و قابل توجه نبودند. اما در قرن پانزدهم، هنر ضرب سکه دوباره احیا و فلز، فراوان تر شد و استاد کاران این حرفه برای قلم زدن روی سکه ها به کار گمارده شدند.

اولین سکه های انگلیسی قبل از رسیدن رومی ها ضرب شده بودند و در زمان غلبه «نورمنها» قریب هفتاد ضرابخانه دایر، در این کشور وجود داشت. اما در سال 1850 ضرابخانه سلطنتی، تنها ضرابخانه انحصاری و تأسیس شده از طرف دولت بود.

تاریخچة سکه از صدر اسلام تا پایان دورة حکومت خوارزمشاهیان

قدرمسلم آن که، در مورد سیر و تحول و تکامل سکه در این سرزمین، نکات فراوان وجود دارد که نمی‌توان همگی آنان را در چنین مطلب فشرده‌ای فراهم آورد. بدین ترتیب این سری مطالب، تنها جهت آگاهی نخستین، برای خوانندة جویا و نشانة‌راهی بس طولانی و پراهمیت برای پژوهشگر و محقق تواند بود.

ـ دوره اشکانى، ساسانى

برخى از سکه هاى نقره موجود در دوره حاکمیت سلسله اشکانى و ساسانى ضرب شده اند که روى این سکه ها تصویر نقش برجسته و نیمرخ فرمانروا با نگاه به سمت چپ و بر پشت سکه نیز نقش آتشدان زرتشتى با شعله هایى که ازمیان آن متصاعد مى شود و غالباً نیز با دو نگهبان آتش ـ آذربد ـ ایستاده بر دو جانب آن مشهود است.

ـ سکه هاى عرب ساسانى

سکه هاى موسوم به عرب ساسانى که در سالهاى 30 تا 80 هجرى قمرى رواج داشته در نگاه نخست شبیه سکه اى متعلق به اواخر دوره ساسانى مى نماید با چهره پادشاه و آتشدان لیکن ویژگى شاخص در این سلسله مسکوکات دعا یا عبارت دینى عربى است که در حاشیه روى سکه ضرب خورده و بیشتر از همه عبارت الحاقى (بسم الله) و (لله الحمد) مى باشد که این امر توسط حکام مسلمان درآغاز حاکمیت اسلام صورت مى گرفت و مجدداً سکه را نشر مى کردند.

ـ سکه هاى ادوار اسلامى

در این بخش از مسکوکات موزه قم سکه هاى متعدد از جنس طلا و نقره متعلق به زمان حکومت خلفاى اموى و عباسى وجود دارد که نام حاکم و سال ضرب و محل ضرب به خط کوفى روى سکه مشهود است. سکه هاى اموى عمدتاً در شهرهاى دمشق و واسط، ضرب شده و سکه هاى دوره عباسى نیز در شهرهاى عباسیه، کوفه، بغداد، رى، نهاوند، اصفهان، ضرب گردیده است.

بخش دیگر سکه هاى ادوار اسلامى متعلق به دوران حکومت سلجوقیان، ایلخانان و امراء مظفرى، آل جلایر، تیمورى، صفویه و قاجارى است.

این بخش از سکه ها نیز عمدتاً در ضرابخانه هاى جرجان، نیشابور، بغداد، دامغان، رشت، فومن، تبریز، سمرقند، سارى، هرات، اصفهان، و... ضرب شده اند.

تعداد قابل توجهى از سکه هاى موجود که از جنس نقره مى باشد در ضرابخانه دارالایمان قم ضرب گردیده است.