لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 19 صفحه
قسمتی از متن .doc :
عدس
عدس از قدیمی ترین منابع غذایی گیاهی بشر است و عمر آن به قدمت تاریخ کشاورزی است. از عدس هم در قرآن (سوره بقره آیه 61) و هم در انجیل نام برده شده است. وجود بقایای دانه های عدس در مقابر مصری به 2300 سال قبل از میلاد مسیح می رسد. کشت آن در مصر، جنوب اروپا و غرب آسیا در قدیم رواج داشته و از این مناطق بعداً به شمال اروپا، هندوستان، چین و بطرف غرب تا اتیوپی پراکنده گردیده است. کشورهای عمده تولید کننده عدس در دنیا عبارتند از هندوستان، ترکیه، سوریه، پاکستان، اسپانیا و بنگلادش. در ایران کشت عدس بیشتر به استانهای شمال غربی و غرب کشور اختصاص یافته است.
منشاء عدس به نظر می رسد از کشورهای شرق مدیترانه مثل آسیای صغیر، یونان و مصر باشد که از آنجا به طرف هند گسترش یافته است. کشت آن بعداً در اروپا، آفریقا و آمریکا رواج یافته است.
کلیات گیاه شناسی
عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین درد .
عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار درد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .
عدس دو نوع است :
1)عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است .
2)عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .
ترکیبات شیمیایی:
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد .
مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است :
انرژی 340 کالری
پروتئین 25 گرم
چربی 1 گرم
مواد نشاسته ای 60 گرم
کلسیم 80 میلی گرم
فسفر 380 میلی گرم
آهن 7 میلی گرم
پتاسیم 8 میلی گرم
ویتامین آ 600 واحد بین المللی
ویتامین ب 1 0/4 میلی گرم
ویتامین ب2 0/2 میلی گرم
ویتامین ب 3 2 میلی گرم
آرسنیک 1 میلی گرم
خواص داروئی:
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
کلیات گیاه شناسی
عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین درد .
عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار درد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .
عدس دو نوع است :
1)عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است .
2)عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .
ترکیبات شیمیایی:
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد .
مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است :
انرژی 340 کالری
پروتئین 25 گرم
چربی 1 گرم
مواد نشاسته ای 60 گرم
کلسیم 80 میلی گرم
فسفر 380 میلی گرم
آهن 7 میلی گرم
پتاسیم 8 میلی گرم
ویتامین آ 600 واحد بین المللی
ویتامین ب 1 0/4 میلی گرم
ویتامین ب2 0/2 میلی گرم
ویتامین ب 3 2 میلی گرم
آرسنیک 1 میلی گرم
خواص داروئی:
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند .
عدس دارای خواص زیر است .
1)عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و مادران شیدره حتما باید از آن استفاده کنند .
2)عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند .
3)برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید .
4)برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید .
5)آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.
6)پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است .
7)عدس را می توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است .
8)عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد .
طرز استفاده:
به مبحث نسخه پیچی گیاهان دارویی برای بیماری مورد نظر مراجعه نمایید
مضرات :
عدس با تمام مزایایی که درد نباید زیاد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند ثانیا قابض است و جریان خون را در رگها آهسته می کند . البته می توان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد . ضمنا عدس بعلت داشتن میکروپروتئین برای افرادیکه ناراحتی کلیه مخصوصا تقویت کلیه دارند زیانبخش است
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
عدس
عدس از قدیمی ترین منابع غذایی گیاهی بشر است و عمر آن به قدمت تاریخ کشاورزی است. از عدس هم در قرآن (سوره بقره آیه 61) و هم در انجیل نام برده شده است. وجود بقایای دانه های عدس در مقابر مصری به 2300 سال قبل از میلاد مسیح می رسد. کشت آن در مصر، جنوب اروپا و غرب آسیا در قدیم رواج داشته و از این مناطق بعداً به شمال اروپا، هندوستان، چین و بطرف غرب تا اتیوپی پراکنده گردیده است. کشورهای عمده تولید کننده عدس در دنیا عبارتند از هندوستان، ترکیه، سوریه، پاکستان، اسپانیا و بنگلادش. در ایران کشت عدس بیشتر به استانهای شمال غربی و غرب کشور اختصاص یافته است.
منشاء عدس به نظر می رسد از کشورهای شرق مدیترانه مثل آسیای صغیر، یونان و مصر باشد که از آنجا به طرف هند گسترش یافته است. کشت آن بعداً در اروپا، آفریقا و آمریکا رواج یافته است.
کلیات گیاه شناسی
عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین درد .
عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار درد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .
عدس دو نوع است :
1)عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است .
2)عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .
ترکیبات شیمیایی:
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد .
مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است :
انرژی 340 کالری
پروتئین 25 گرم
چربی 1 گرم
مواد نشاسته ای 60 گرم
کلسیم 80 میلی گرم
فسفر 380 میلی گرم
آهن 7 میلی گرم
پتاسیم 8 میلی گرم
ویتامین آ 600 واحد بین المللی
ویتامین ب 1 0/4 میلی گرم
ویتامین ب2 0/2 میلی گرم
ویتامین ب 3 2 میلی گرم
آرسنیک 1 میلی گرم
خواص داروئی:
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 3
عدس Lentil
نام علمی Lens culinaris medic
عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین درد .
عدس پسرعموی لوبیا وهردو از خانواده حبوبات هستند . حبوبات، دانه هایی هستند که درون یک پوسته محافظ رشد می کنند. عدس شبیه به یک ذره بین یا عدسی است.
پوسته بیرونی دانه، خال خال و رنگارنگ است و طیف رنگ آن، قهوه ای مایل به قرمز، قهوه های مایل به خاکستری و سبز می باشد. لایه درونی آن( لپه)، قرمز یا زرد می باشد.
عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار درد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .
عدس دو نوع است :
1)عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است .
2)عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .
ترکیبات شیمیایی:
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد .
مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است :
انرژی
340 کالری
پروتئین
25 گرم
چربی
1 گرم
مواد نشاسته ای
60 گرم
کلسیم
80 میلی گرم
فسفر
380 میلی گرم
آهن
7 میلی گرم
پتاسیم
8 میلی گرم
ویتامین آ
600 واحد بین المللی
ویتامین ب 1
0/4 میلی گرم
ویتامین ب2
0/2 میلی گرم
ویتامین ب 3
2 میلی گرم
آرسنیک
1 میلی گرم
خواص داروئی:
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند .
عدس دارای خواص زیر است
1)عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و مادران شیدره حتما باید از آن استفاده کنند .
2)عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند .
3)برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید .
4)برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید .
5)آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.
6)پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است .
7)عدس را می توان بعنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است .
8)عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد .
مضرات :
عدس با تمام مزایایی که درد نباید زیاد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند ثانیا قابض است و جریان خون را در رگها آهسته می کند . البته می توان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد . ضمنا عدس بعلت داشتن میکروپروتئین برای افرادیکه ناراحتی کلیه مخصوصا تقویت کلیه دارند زیانبخش است .
نکات تغذیه ای
عدس دارای مواد مغذی، فیبر، کربوهیدرات های پیچیده و اسید فولیک است. همچنین کم چربی، کم کالری، بدون کلسترول و به همان نسبت ارزان قیمت می باشد. ما به ترتیب زیر مواد مغذی موجود درعدس را برایتان بیان می کنیم :
1- اسید فولیک : یکی از مهمترین مواد مغذی موجود درعدس است. اداره بهداشت و سلامتی آمریکا توصیه می کند تمام خانم هایی که نزدیک به زایمانشان است، باید روزانه 400 میلی گرم اسید فولیک دریافت کنند ولی بیشتر افراد این کار را انجام نمی دهند.
یک لیوان عدس پخته ، 90 درصد مقدار مورد نیاز اسید فولیک را در روز را تأمین می کند و بیشتر از هر غذای غنی نشده دیگری، اسید فولیک را برای بدن فراهم می کند.
2- آهن: منبع خوبی از آهن است. خصوصاً برای خانم ها که نیاز آهن بدنشان بیشتر است. مصرف عدس به همراه منابع غذایی ویتامین C ، باعث جذب بهتر و مؤثرتر آهن در بدن می شود. منابع ویتامین C شامل : گوجه فرنگی ، فلفل سبز، کلم بروکلی ، مرکبات یا آبمیوه ها است .
3- پروتئین: از لحاظ پروتئینی غنی است ، فقط اسید آمینه متیونین درآن کم است . مصرف غلات، تخم مرغ، آجیل و دانه های خوراکی دیگر، گوشت و لبنیات به همراه آن، یک پروتئین کامل وغنی را تشکیل می دهد.
4- فیبرهای محلول: عدس دارای فیبرهای محلول است که این فیبرها مانند یک جاروی زبر، دستگاه گوارش را تمیز می کنند. این نوع فیبر گلوکز( قند) و کلسترول سرم را کاهش می دهد. همچنین نیاز به انسولین را در افراد دیابتی کم می کند. مواد غذایی حاوی فیبر ؛ محلول شامل سبزیجات، جوی دوسر، جو و سبوس جو، میوه ها و انواع لوبیا می باشد.
عدس در تقویت حافظه بسیار موثر و سرشار از بسیاری ویتامین ها از است و فلزاتی چون آهن , کلسیم و ازهمه C و کمی B , A جمله بیشتر فسفر در آن وجود دارد.
این مواد مغذی بسیار قابل توجه هستند و در گستره وسیعی در سراسر کره زمین سالهاست که مورد استفاده قرار می گیرند .
ارزان قیمت و به صورت نسبی حاوی پروتئین بیشتری در مقایسه با دیگر گیاهان هستند .
قابل ذکر است که تنها ۷۰٪ پروتئین حاصل از حبوبات به وسیله بدن جذب می شوند . ۳۰٪ دیگر از آنجایی که همراه با فیبر است از طریق سیستم گوارشی دفع میشوند .
لز آنجایی که این مواد مغذی یه لحاظ کربوهیدراتی غنی هستند می توانند یک مورد خوب به جهت استفاده در کنار منابع غنی پروتئینی نظیر دانه ها مغزهای روغی پودرهای پروتئینی (سویا یا وی ) یا تخم مرغ ها باشند . میزان چربی آن ها کم و به لحاظ محتوی فیبر مواد معدنی و ویتامین ها غنی می باشند .
عدس معمولا در جنوب غربی آسیا رشد می کند . عدسها حاوی دو نوع متفاوت می باشند که یک نوع آن کوچک و قهوه ای و دیگری بزرگتر و زرد است . عدس حاوی ۱۰ گرم پروتئین می باشد ؛ پخت آن در مقایسه با سایر حبوب سریعتر و دارای طعم مطلوبی است .
بذر کوچکی دارد ولی معمولا بذر آنها در دسترس نیست و یا به مقدار زیاد موجود نمی باشد . رشد گیاه و نیتروژن تثبیت شده توسط عدس ها معمولا کمتر از دیگر لگوم است اما برای خاکهای خشک مناسب است یکی دیگر از مزایای این گیاهان این است که بقایای آن به سرعت خرد شده و به خاک بر می گردد .
کاشت:
در زراعتهای دیم کشور، رعایت تناوب زراعی در کشت گندم با یکی از محصولات لگوم از جمله عدس، نخود یا ماشک، موجب افزایش تولید می شود، حقیقتی محقق موسسه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه در مقاله ای به بررسی جایگاه عدس و نخود در تناوب زراعی گندم دیم پرداخته است.در این مقاله آمده است: با توجه به سطح زیرکشت گندم دیم کشور که بالغ بر 4 میلیون هکتار می شود، همه ساله حدود نیمی از این اراضی بصورت آیش رها می شود که برقراری یک شیوه تناوب زراعی و به زیرکشت بردن زمین های آیش موجب می شود که با تولید محصولات دیگر مانند حبوبات و دانه های روغنی سطح تولید در استانها و نهایتا در کل کشور بالا رفته و موجب افزایش عایدی کشاورزان و درآمد ملی کشور شود.این بررسی به مدت 5 سال در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد.نتایج نشان داد که اجرای تناوب زراعی گندم با یکی از محصولات لگوم، باعث افزایش تولید گندم و افزایش سود اقتصادی از زمین می شود.این بررسی می افزاید: با رعایت تناوب زراعی مناسب، هم از زمینهای آیش که قسمت بزرگی از سطح زمینهای زراعی کشور را تشکیل می دهند، می توان استفاده کرد و هم با ایجاد پوشش گیاهی در زمین خالی و خشک، از فرسایش آبی و بادی جلوگیری کرد و از رطوبت موجود نیز حداکثر استفاده انجام می شود
http://www.irteb.com/herbal/plantbank-Lentil.htm
http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=3408