تحقیق کوتاه در مورد فرنگ سازی که برای ارائه کنفرانس عالی می باشد.
رفتار در قرن 21
وبالاخره هزاره جدید رسید: برای بیشتر ما این هزاره پراز امید و نوید و شروعهای تازه است، اما همچینین این هزاره مملو از پیش بینی ها و پیشگویی های مهیب(شوم) است. بعد از همه بازیها، هیجانات غیرضروری ، تبلیغات و رفتارهای نامناسب (شرم آور) واتفاقات درام و ناراحت کننده ای که ما را به عصر جدید راهنما کرده است ما ممکن است که دائما نیازمند این باشیم که مدتی تفکر کنیم و شرایط را مجددا بررسی کنیم.
آیا ما دربخش ادب و نزاکت پیشرفتی حاصل کرده ایم؟ آیا ما نسبت به نسلهای قبل از خود بی ادبتر هستیم؟ یا ما هنوز برای ادب و مودب بودن ارزش قائل هستیم. البته ما دیگر مردم را به خیابان نمی کشیم اما با خوشحالی به انتقاد از یک شخص (رفیق) خودمان در رسانه ها می پردازیم. ما از بی ادبی دیگران شکایت می کنیم اما به راحتی به توجیه اعمال خود می پردازیم وقتیکه با لحن بد و عصبانی با فروشنده ای برخورد می کنیم، یا راه راننده دیگری را درجاده قطع می کنیم( البته برای اینکه ما عجله بیشتری داریم ) یا از کنار همکاران خود بدون سلام و احوالپرسی رد می شویم.
به راستی که جامعه ما پر از مثالهایی از بی ادبی است. یک مدیرارتباطاتی را می شناسم که به تازگی از یک ساندویچ فروشی به خاطر بی توجهی به جواب دادن به تشکر مودبانه این خانم در انتهای معامله انتقاد کرده بود. فروشنده به جای خجالت کشیدن از بی ادبی خودش از پشت کانتر بیرون آمده و دنبال مشتری کرده وبه اوبخاطر جسارتش برای گفتن اینکه خواهش میکنم یک جواب مرسوم برای تشکر است، فحش می دهد .
به عنوان یک جامعه به خصوص در نواحی شلوغ ، ما حساس، گستاخ هستیم و به راحتی اعصبانی می شویم. اگرچه که ما ادعا میکنیم که ادب و رفتار مودبانه را ارج می نهیم اما زمانیکه ناراحت وعصبانی میشویم در دادن عکس العمل مشابه سریع هستیم. بعلاوه به طور مشتاقانه ای عادتهای گستاخی، بدخلقی و ستیزه جویی (آماده بحث و دعوا) را در فرهنگهای خود پذیرفته ایم. به طور خلاصه ما زمان زیادی را برای سوگواری برای مرگ ادب صرف می کنیم به جای اینکه برای زنده کردن مجدد آن تلاش کنیم.