تحقیق در مورد سابقه قالی باقی دربیرجند 31ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 31 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

سابقه قالی باقی دربیرجند

1- ازمناطق معروف قالی بافی این شهر کویری که درجنوب خراسان واقع شده است می توان از روستاهای درخش ، مود، گسگ، سربیشه، بهلگرد، نوغاب، دستگرد، هندوالان وبیشتر روستاهای منطقه قائنات نام برد. سابقه قالی بافی این منطقه آن طور که از کتاب جغرافی دانان قدیم مانند مقدسی و ابن حوقل بر می آید به هزار سال قبل و شاید بیشتر برسد. ابواسحاق ابراهیم اصطخدی نیز در کتاب معروف مسالک و ممالک به رواج کرباس و پلاس و سایر بافته ها اشاراتی دارد. شهرستان قاین نیز که تا چندی قبل جزو یکی از بخش های شهر بیرجند به شمار می آمد نیز یکی از مناطق قدیمی قالی بافی جنوب خراسان است. قالی های این منطقه با قدمت دویست ساله زینت بخش آستان مقدس رضوی، موزه ها و نزد مجموعه داران فرش است. سرپرستی سایکس که حدود 100 سال قبل از قاینات دیدن کرده در کتاب ‹‹هشت سال در ایران›› درباره قالی قاینات می نویسد: نقش های قالی های قائن اکثر گل و بوته است که در کرمان نیز مرسوم است. تجار قالی معمولاً کالای خود را به مشهد فرستاده و از آنجا به استامبول، مصر و وین حمل می کند. قیمت یک فرد قالی ممتاز 11×14متری با بافت قالی در حدود 20 پوند است. در بین مجموعه فرش های کاخ گلستان یک قطعه قالیچه زیبا و نفیس وجود داردکه حدود 300 سال قبل در قائن بافته شده است. سیاوش آزادی در کتاب ‹‹ قالی ایران›› درباره این فرش می نویسد: ‹‹اندازه این قالیچه 58/1×82/2متر است. در متن سورمه ای فرش یک نقش تکراری به صورت متقارن بافته شده و چهار پرنده سفید یک لوزی را تشکیل داده اند. در وسط هر لوزی یک گل بزرگ نقش گردیده که با شاخه هایی به شیوه اسلیمی، شکوفه ها و برگ ها احاطه گردیده اند.›› وجود این فرش و نظایر آن که از لحاظ نقش، رنگ، مرغوبیت و زیبایی در حد بسیار ممتازی ارزیابی شده اند. نشانگر این حقیقت است که در گذشته در منطقه قاینات این هنر در اوج خود بوده است در صورتی که فرش های کنونی این ناحیه در سطح نازلی قرار دارد وبه هیچ وجه با فرش های قدیمی قابل مقایسه نیستند.

2- تاریخ قالیچه بافی در منطقه بیرجند به سالهای بسیار دور باز می گردد اگرچه درکتب تاریخی به این امر اشاره گردیده اما مطابق تحقیقات و با توجه به بررسی های انجام شده می توان برای قالی بیرجند سابقه ای در حدود 200 سال قائل شد. آنچه که بیش از پیش موجب توجه هر پژوهنده ای می گرددتعداد نسبتاًفراوان اساتید و افرادی است که به نوعی در عرصه قالی های نفیس و مشهور منطقه از 200 سال قبل تا به امروز سهیم بوده اند.

برخی از اهالی و دست اندرکاران سابقه قالی بافی در روستاهای اطراف بیرجند را به مراتب بیشتر از شهر بیرجند می دانند به ویژه روستای درخش که نامی آشنا برای دوستاران قالی است. روستای درخش واقع در شمال شرقی بیرجند قدیمی ترین منطقه قالی بافی این ناحیه است. که تاریخ قالی بافی آن به اوایل قرن 13 هجری شمسی می رسد. نام درخش از افتخارات این هنر در جنوب خراسان می باشد که شهر بیرجند نیز به آن می بالد.

3- از گذشته تا کنون به بافتن فرش های زیبا و مرغوب در سراسر ایران شهرت داشته و نفیس ترین فرش های موزه فرش ومجموعه فرش های آستان قدس رضوی در این روستا بافته شده است. فرش های درخش دارای ترنجی بزرگ زیبا و برجسته است که با ظرافت و دقت بسیار زیاد در متن ساده فرش که به رنگ قرمز لاکی و نخودی طراحی شده، جلوه زیادی به این فرش ها داده است. در موزه فرش تهران نیز تعدادی فرش با طرح محرمات وجود دارد که در روستای درخش بافته شده و از لحاظ مرغوبیت و زیبایی منحصر به فرد است. در میان فرش های نفیس کاخ گلستان نیز سه قطعه قالیچه که در این روستا بافته شده دیده می شود سایکس در کتاب ‹‹هشت سال در ایران›› درباره کیفیت فرش های درخش می نویسد : ‹‹در ناحیه درخش در حدود 450 دستگاه قالی دایر است و متأسفانه رنگ های جوهری جای رنگ های نباتی را گرفته و می گوید اگر چه در قیمت چندان تفاوت ندارد ولی تهیه رنگ جوهری سهل تر و خالی از زحمت است . البته یکی دو نفر از استادهای معروف قالی باف هنوز رنگ های نباتی را به کار می برند. ایل بهلوری نیز که در زیر کوه و درخش سکونت دارند یک قطعه قالی نظیر قالیچه های ترکمنی می بافند که آنها نیز خالی از تعریف نیست.››

قالی های بافته شده در کارگاه های شهر بیرجند در بین سالهای 1317-1313شمسی در اوج شهرت خود بوده و از لحاظ زیبایی ترنج، نقوش زمینه ، ظرافت و رنگ آمیز در تمام بازارهای اروپایی به ویژه در آلمان غربی از اعتبار و شهرت زیادی برخوردار بوده است.در میان فرش های کاخ گلستان یک قطعه فرش نفیس در اندازه 42/5×80/10متر دیده می شود که تارو پود از نخ پنبه و پرهای آن از پشم است. این فرش از سال 1365 هجری قمری در بیرجند بافته شده و شعر زیر روی آن بافته شده است:

به سعی چاکر شاهنشاهی امیر قهستان تمام شود که شود فرش در اتاق گلستان

طرح این فرش ‹‹بته جغه›› به شیوه متداول در جنوب خراسان است. در متن بسیار تیره فرش چند ردیف بته بزرگ بافته شده که سر آنها در هر ردیف به یک سو متوجه شده اند. هر بته بین دو بته پایین و بالای خود قرار دارد بته های بزرگ اصلی توسط دو بته کوچک در میان گرفته شده اند و بین بته ها درخت های شکوفه ، زیبایی و جلوه زیادی به فرش داده است. پس از جنگ جهانی دوم متأسفانه فرش های بیرجند به سیر نزولی از نظر طرح ونقش، رنگ آمیزی و مرغوبیت ادامه داده و اعتبار جهانی خود را از دست دادند تا اینکه با تأسیس ‹‹شرکت شرق›› مجدداً احیا شدند. این شرکت علاوه برکارگاه های شهری در روستاهای مود و بهلگرد مبادرت به سرپایی دارهای قالی هایی که از لحاظ دوام ، زیبایی و رنگ آمیزی در حد بالایی قرار داشتن تولید به بازارهای سراسر جهان عرصه کرد.

4- پس از درخش روستای مود واقع در 38 کیلومتری جنوب شرقی بیرجند واقع شده است.

5- یکی از معتبرترین و قدیمی ترین مناطق قالی بافی شهرستان بیرجند می باشد که فرش های آن از لحاظ طرح، زیبایی ترنج و دوام از شهرت و اعتبار زیادی برخوردار است. قدمت قالی بافی در این روستا به قبل از دوره صفویه می رسد. نقشه ‹‹ ربعی سعدی›› مودکه درحال حاضر دربیشتر روستاها بافته می شوند برای اولین بار توسط یکی از قالی بافان ماهر وباذوق این روستا طراحی شده وبه نام او شهرت پیدا کرده است. رنگ آمیزی قالی های مود بسیارزیبا، هم آهنگ وسرشار از لطافت وزیبایی است. چند قطعه فرش لچک ترنج از این روستا درموزه فرش تهران وجود دارد که دزمره زیباترین ونفیس ترین ومرغوب ترین فرش های این موزه است. طراحان قالی جنوب خراسان درحفظ واشاعه نمادهای ایرانی تلاش فراوان کردند، بطور مثال ماه وخورشید به عنوان برجسته ترین عناصر خیر وتاریکی وخشکی به عنوان خطرناک ترین عناصر شر همیشه درزندگی ایرانیان قدیم مطرح بودند. بنابراین عناصر مورد اشاره به اشکال مختلف روی تمام دست بافته های مردم ایران بویژه مردم شرق ایران جلوه کرده اند. میزان بارندگی درجنوب خراسان بسیار اندک است به این سبب گل، درخت، باغ، چمن، آب وحیوانات آبزی وپرندگان نیز محدود وبسیار باارزش شمرده می شوند. هنرمندان وطراحان قالی این منطقه باذوق ومهارت خاصی این مواهب الهی را روی فرش بافته وبه زندگی مردم داخل کرده اند. نظربه اهمیت گل ودرخت، معمولاً

طرح، نقش و رنگبندی قالی بلوچ خراسان (جنوب خراسان) 40 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 44

طرح، نقش و رنگبندی قالی بلوچ خراسان (جنوب خراسان)

واژگان کلیدی:

قالی بلوچ- طرح های قالی بلوچ- نقشمایه های قالی بلوچ- رنگبندی قالی بلوچ خراسان

چکیده:

اقوام هفت گانه بلوچ، کرد، عرب، ترک، فارس، چارایماق و سیستانی به دلیل شرایط خاص سیاسی و طبیعی در طول تاریخ در مناطق مختلف استان های خراسان رضوی و جنوبی سکونت گزیده اند. این اقوام تولیدکننده قالیهایی هستند که بلحاظ دارا بودن ویژگیهای مشترک در بازار جهانی فرش به نام قالی بلوچ خراسان شناخته شده اند. طرح ها و نقوش، نقشمایه، رنگهای کاربردی و همنشینی رنگ ها در این قالیها به هم شباهت بسیاری دارد در این مقاله تلاش گردیده با بهره گیری از طرح تحقیقاتی شناسایی، ریشه یابی و احیای نقوش قالی بلوچ خراسان ضمن معرفی طرح ها و نقوش و نقشمایه های قالی بلوچ خراسان در خصوص رنگبندی و همنشینی رنگها در این قالی بحث و بررسی به عمل می آید.

مقدمه:

قالی ایران درختی است که ریشه درژرفنای کویرداردوبلندای سرشاخه های آن به ارتفاعات البرزمیرسد.میوه شیرین این درخت تنومند قرنهاست که مورد توجه جهانیان قرارگرفته است! آنان نام ایران را با فرشهایش و قالی را توام با نام ایران شناحته و میشناسد! قالیبافی در ایران نقطه تقاطع فرهنگ تاریخ و اقتصاد محسوب میگردد! چراکه در بسیاری از مناطق روستائی، عشایری و شهری علاوه بر آنکه فرشبافی از بعد هنری نیازهای درونی بشر را برطرف می نماید، در ایجاد اشتغال، افزایش درآمد سرانه ملی و صدور فرهنگ ملی و اسلامی نقش بسزائی داشته و دارد. لذا همگی ما به فرش مدیون هستیم و می بایست در حد توان به معرفی فرشهای ایرانی بپردازیم! یکی از مهمترین ویژگیهای قالی ایرانی تنوع آن است. محققی همچون فورد(p.r.j.ford) براین نکته تاکید می نماید که فرشهای ایرانی آنقدر متنوع هستند که بسیاری از طرحها و نقوش آن ناشناخته است. قالیبافی درایران نزد اقوام مختلف از محبوبیت فوق العاده ای برخوردار است که در این بین خراسان همواره یکی از مهمترین مراکز بافت قالی بوده است. این استان که زمانی از یک طرف به استان سغد و از طرف دیگر به خوارزم ختم میگردیده از دیرباز تاکنون همواره یکی از مهمترین قطب های تولید فرش بوده است .

هجوم ازبکها، افاغنه و مغولها و تاخت و تاز این اقوام و در بسیاری از موارد ویران نمودن شهرهای بزرگی همچون نیشابور و کاشمر نتوانسته است رشد هنرهای سنتی بویژه قالیبافی را در خراسان متوقف نماید و همواره علیرغم وجود بحرانهای مختلف در مقاطع متعدد تاریخی این هنر- صنعت از رشد خوبی برخوردار بوده است. تنوع سبکهای بافت ، طرحها و نقوش و اقوام و قبائلی که دراستان خراسان به شغل قالیبافی اشتغال دارند نیزبسیارزیاداست، در حالیکه در شمالی ترین نقطه استان طرحها ونقوش زیبای ترکمن بافته میشود وهر یک از شهرهای استان طرح ونقش ویژه ای دارند، درسراسرمرزمشترک خراسان باافغانستان وترکمنستان واستان سیستان وبلوچستان دستبافته هایی تولیدمیگرددکه با عنوان فرشهای بلوچی در بازارهای داخلی و خارجی به فروش میرسد. این دستبافته های عشایری و روستائی بسیار سحرآمیزاست و طرحهایش دریچه ای است به سوی شناخت فرهنگ اقوام مختلفی که در این نواحی زندگی می کنند.

طرحها و نقوش فرش دستباف انعکاسی از باورها، اعتقادات، مشاهدات، آرزوها، آرمانها و بطور کلی فرهنگ بافندگان می باشد.

علیرغم جایگاه بسیار مهم قالی بلوچ خراسان درکلان فرشهای ایرانی شرقی متاسفانه اطلاعات دقیق کارشناسی وسامان یافته ای درباره طرحها و نقوش ، نقشمایه ها و موتیفها، رنگبندی آنها ( منجمله تعداد و تنوع رنگها و همنشینی رنگها ) وجود نداشت، لذا طرح شناسایی، ریشه یابی طرحها و نقوش قالی بلوچ خراسان توسط مدیریت پژوهش مرکز ملی فرش ایران اجرا گردید که این مقاله نیز برداشتی از پژوهش فوق می باشد.

1 - شناسایی اقوام مشهور به بلوچ خراسان

مشهورترین اقوام تولیدکننده قالی های بلوچ خراسان به شرح ذیل می باشند:

الف- تیموریها: در دوره تیموری از افغانستان وارد ایران گردیده و اکنون کشورهای افغانستان و ایران سکونتگاه این قبیله می باشد مهمترین تیره های تولیدکننده فرش دستباف اقوام زوری، بروقی، کودنی، یعقوب خانی، کریمدادی، پربزی، سوربزی، دهخانه، صالحی، طاهری، سلجوقی، زوری، خوافی، شیخی می باشند اقوام تیموری ایران در شهرستان های مختلف استان خراسان رضوی بالاخص تربت جام، تایباد، مشهد، فریمان، خواف، تربت حیدریه و… زندگی می کنند.

ب- بلوچ ها: تیره های اصیل بلوچ شامل قبایل جان بیکی ،کوهکن، سالار خانی، علی اکبر خانی، اسد خانی، رسولخانی می باشند. تیره های اصیل بلوچ عمدتاً در شهرستان های خواف، تایباد، تربت حیدریه و سرخس زندگی میکنند.

ج- ترکها: شامل ترکهای مهاجر روسی، ترکهای شاهسون، ترکهای بهلولی، --- و بالاخره ترکمنهای ساریخ می باشند.سکونتگاه اصلی ترک های مهاجر شهرستانهای سرخس، تربت حیدریه و مشهد می باشد.

د- اعراب: تیره های طاهری، چوبداری،خزایی و عارفی از اقوام عرب هستند که از صدراسلام تا کنون در مناطق فردوس، قاین و بیرجند سکونت دارند.

2- پتانسیل های بالقوه: مناطق محل اسکان اقوام مشهور به بلوچ خراسان یکی از مستعدترین مناطق جهت توسعه قالیبافی در سطح استان های خراسان جنوبی و رضوی محسوب می باشد، برداشت سالانه بالغ بر پنج هزار تن پشم بلوچی، دویست تن پیله ابریشم، مقادیر متنابهی رنگدانه طبیعی، اقلیم خاص، فرهنگ خاص در خصوص زنان و از همه مهمتر تنوع اقوام و قبایل از مهمترین پتانسیلهای بالقوه منطقه در خصوص توسعه فرشبافی محسوب می گردد.

3- ویژگیهای دار، ابزار ، مواد اولیه و بافت قالی بلوچ خراسان:

3-1- دستگاه قالیبافی مورد استفاده افقی است و از چاقوی بافت و شانه بسیار ساده ای استفاده می کنند که عمدتاً توسط کولی ها ساخته می شود.

3-2- مواد اولیه مورد استفاده پشم گوسفند و موی بز و شتر می باشد.

3-3- از تاب z برای خامه و برای تار و پود از تاب S استفاده می گردد.

3-4-جنس تار و پود از پشم گوسفند می باشد.

3-5- برای رنگرزی در گذشته از رنگدانه های طبیعی بالاخص روناس، برگ بید، برگ توت، اسپرک، پوست انار و نیل استفاده می نموده اند. دندانه کاربردی آنان در رنگرزی ماده ای به نام مک بوده که سولفات آهن داشته است.

3-6- پشم الوان، دندانه سولفات آهن و آب سنگین باعث گرایش رنگ ها به سمت تیرگی شده است.

3-7-عمده ترین ویژگی قالی بلوچ خراسان گلیم بافی زیاد ابتدا و انتهای فرش است.

3-8- برای بخش گلیم بافی از شیوه سوماک یا پیچ استفاده می کنند.

سابقه قالی باقی دربیرجند 31ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

سابقه قالی باقی دربیرجند

1- ازمناطق معروف قالی بافی این شهر کویری که درجنوب خراسان واقع شده است می توان از روستاهای درخش ، مود، گسگ، سربیشه، بهلگرد، نوغاب، دستگرد، هندوالان وبیشتر روستاهای منطقه قائنات نام برد. سابقه قالی بافی این منطقه آن طور که از کتاب جغرافی دانان قدیم مانند مقدسی و ابن حوقل بر می آید به هزار سال قبل و شاید بیشتر برسد. ابواسحاق ابراهیم اصطخدی نیز در کتاب معروف مسالک و ممالک به رواج کرباس و پلاس و سایر بافته ها اشاراتی دارد. شهرستان قاین نیز که تا چندی قبل جزو یکی از بخش های شهر بیرجند به شمار می آمد نیز یکی از مناطق قدیمی قالی بافی جنوب خراسان است. قالی های این منطقه با قدمت دویست ساله زینت بخش آستان مقدس رضوی، موزه ها و نزد مجموعه داران فرش است. سرپرستی سایکس که حدود 100 سال قبل از قاینات دیدن کرده در کتاب ‹‹هشت سال در ایران›› درباره قالی قاینات می نویسد: نقش های قالی های قائن اکثر گل و بوته است که در کرمان نیز مرسوم است. تجار قالی معمولاً کالای خود را به مشهد فرستاده و از آنجا به استامبول، مصر و وین حمل می کند. قیمت یک فرد قالی ممتاز 11×14متری با بافت قالی در حدود 20 پوند است. در بین مجموعه فرش های کاخ گلستان یک قطعه قالیچه زیبا و نفیس وجود داردکه حدود 300 سال قبل در قائن بافته شده است. سیاوش آزادی در کتاب ‹‹ قالی ایران›› درباره این فرش می نویسد: ‹‹اندازه این قالیچه 58/1×82/2متر است. در متن سورمه ای فرش یک نقش تکراری به صورت متقارن بافته شده و چهار پرنده سفید یک لوزی را تشکیل داده اند. در وسط هر لوزی یک گل بزرگ نقش گردیده که با شاخه هایی به شیوه اسلیمی، شکوفه ها و برگ ها احاطه گردیده اند.›› وجود این فرش و نظایر آن که از لحاظ نقش، رنگ، مرغوبیت و زیبایی در حد بسیار ممتازی ارزیابی شده اند. نشانگر این حقیقت است که در گذشته در منطقه قاینات این هنر در اوج خود بوده است در صورتی که فرش های کنونی این ناحیه در سطح نازلی قرار دارد وبه هیچ وجه با فرش های قدیمی قابل مقایسه نیستند.

2- تاریخ قالیچه بافی در منطقه بیرجند به سالهای بسیار دور باز می گردد اگرچه درکتب تاریخی به این امر اشاره گردیده اما مطابق تحقیقات و با توجه به بررسی های انجام شده می توان برای قالی بیرجند سابقه ای در حدود 200 سال قائل شد. آنچه که بیش از پیش موجب توجه هر پژوهنده ای می گرددتعداد نسبتاًفراوان اساتید و افرادی است که به نوعی در عرصه قالی های نفیس و مشهور منطقه از 200 سال قبل تا به امروز سهیم بوده اند.

برخی از اهالی و دست اندرکاران سابقه قالی بافی در روستاهای اطراف بیرجند را به مراتب بیشتر از شهر بیرجند می دانند به ویژه روستای درخش که نامی آشنا برای دوستاران قالی است. روستای درخش واقع در شمال شرقی بیرجند قدیمی ترین منطقه قالی بافی این ناحیه است. که تاریخ قالی بافی آن به اوایل قرن 13 هجری شمسی می رسد. نام درخش از افتخارات این هنر در جنوب خراسان می باشد که شهر بیرجند نیز به آن می بالد.

3- از گذشته تا کنون به بافتن فرش های زیبا و مرغوب در سراسر ایران شهرت داشته و نفیس ترین فرش های موزه فرش ومجموعه فرش های آستان قدس رضوی در این روستا بافته شده است. فرش های درخش دارای ترنجی بزرگ زیبا و برجسته است که با ظرافت و دقت بسیار زیاد در متن ساده فرش که به رنگ قرمز لاکی و نخودی طراحی شده، جلوه زیادی به این فرش ها داده است. در موزه فرش تهران نیز تعدادی فرش با طرح محرمات وجود دارد که در روستای درخش بافته شده و از لحاظ مرغوبیت و زیبایی منحصر به فرد است. در میان فرش های نفیس کاخ گلستان نیز سه قطعه قالیچه که در این روستا بافته شده دیده می شود سایکس در کتاب ‹‹هشت سال در ایران›› درباره کیفیت فرش های درخش می نویسد : ‹‹در ناحیه درخش در حدود 450 دستگاه قالی دایر است و متأسفانه رنگ های جوهری جای رنگ های نباتی را گرفته و می گوید اگر چه در قیمت چندان تفاوت ندارد ولی تهیه رنگ جوهری سهل تر و خالی از زحمت است . البته یکی دو نفر از استادهای معروف قالی باف هنوز رنگ های نباتی را به کار می برند. ایل بهلوری نیز که در زیر کوه و درخش سکونت دارند یک قطعه قالی نظیر قالیچه های ترکمنی می بافند که آنها نیز خالی از تعریف نیست.››

قالی های بافته شده در کارگاه های شهر بیرجند در بین سالهای 1317-1313شمسی در اوج شهرت خود بوده و از لحاظ زیبایی ترنج، نقوش زمینه ، ظرافت و رنگ آمیز در تمام بازارهای اروپایی به ویژه در آلمان غربی از اعتبار و شهرت زیادی برخوردار بوده است.در میان فرش های کاخ گلستان یک قطعه فرش نفیس در اندازه 42/5×80/10متر دیده می شود که تارو پود از نخ پنبه و پرهای آن از پشم است. این فرش از سال 1365 هجری قمری در بیرجند بافته شده و شعر زیر روی آن بافته شده است:

به سعی چاکر شاهنشاهی امیر قهستان تمام شود که شود فرش در اتاق گلستان

طرح این فرش ‹‹بته جغه›› به شیوه متداول در جنوب خراسان است. در متن بسیار تیره فرش چند ردیف بته بزرگ بافته شده که سر آنها در هر ردیف به یک سو متوجه شده اند. هر بته بین دو بته پایین و بالای خود قرار دارد بته های بزرگ اصلی توسط دو بته کوچک در میان گرفته شده اند و بین بته ها درخت های شکوفه ، زیبایی و جلوه زیادی به فرش داده است. پس از جنگ جهانی دوم متأسفانه فرش های بیرجند به سیر نزولی از نظر طرح ونقش، رنگ آمیزی و مرغوبیت ادامه داده و اعتبار جهانی خود را از دست دادند تا اینکه با تأسیس ‹‹شرکت شرق›› مجدداً احیا شدند. این شرکت علاوه برکارگاه های شهری در روستاهای مود و بهلگرد مبادرت به سرپایی دارهای قالی هایی که از لحاظ دوام ، زیبایی و رنگ آمیزی در حد بالایی قرار داشتن تولید به بازارهای سراسر جهان عرصه کرد.

4- پس از درخش روستای مود واقع در 38 کیلومتری جنوب شرقی بیرجند واقع شده است.

5- یکی از معتبرترین و قدیمی ترین مناطق قالی بافی شهرستان بیرجند می باشد که فرش های آن از لحاظ طرح، زیبایی ترنج و دوام از شهرت و اعتبار زیادی برخوردار است. قدمت قالی بافی در این روستا به قبل از دوره صفویه می رسد. نقشه ‹‹ ربعی سعدی›› مودکه درحال حاضر دربیشتر روستاها بافته می شوند برای اولین بار توسط یکی از قالی بافان ماهر وباذوق این روستا طراحی شده وبه نام او

قالی بافی 29 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 30

جانها به قدوم ملک العرش نهادیم

ما دیده و دل در گرو فرش نهادیم

 نقشی شود و بر زبر فرش در آید

هر نکته به ما از طرف عرش برآید

تاریخچه فرش

/

فرش ایران دارای تاریخی بسیار طولانی است، در ایران از دیرباز بافتن انواع فرش متداول بوده و انگیزه ای اجدادی داشته است. به نوشته مورخان، جهانگردان، جنگجویان و آثار مکشوفه از گذشتگان گویای آن است که فرشبافی به صورت هنری دستی ، مردمی ، روستایی و عشایری در ایران سابقه بس دراز دارد.

/

پروفسور «رودنکو» کاشف «فرش پازیریک» معتقد است که قالی مذکور  کار مردم ماد یا پارس و پارت (خراسان بزرگ) است. توجه به نقش های مشابه و هم زمان این فرش در ستون های تخت جمشید نیز این نظریه را تایید می نماید. آثار دیگری از جمله نقاشیهای برخی هنرمندان قرون وسطی حاوی نقش قالیهایی است که گفته اند بافت ایران بوده است . برخی مورخان در مورد حمله رومیان به ایران و غارت دستگرد قالی را از جمله غنایمی که در این غارت به دست آورده شده، قید نموده اند و نیز منابع یونانی از قالیهای زربفت ایران یاد کرده اند. «فرش بهارستان» با آن همه هنرمندی که به تأیید روایات مختلف، دربافت آن به کار رفته بوده اگر چه گاه در تعریف از آن راه اغراق پیموده شده اما خود نشانگر پیشرفت صنعت فرشبافی و صنایع جنبی از جمله طراحی و رنگرزی در ایران قدیم می باشد. فرش به عنوان نمودی از فکر و اندیشه بشری و متاثر از حس نوجویی او در طول تاریخ خود با نشیب و فرازهایی روبرو بوده که گاه با فراغت فکری هنرمندان و محیط مناسبی که برای رشد و شکوفایی هنر ایشان ایجاد گردیده به حد اعلای خود رسیده و گاه صدماتی که بر اثر مصائب طبیعی و غیر طبیعی بر پیکر جامعه وارد شده، آن را به دوره نهفتگی و خمود سوق داده است.

/

عصر مغول یعنی قرن هفتم هجری را می توان دروان بس غم انگیز برای انواع هنر ایرانی دانست و پس از آن قرون دهم  و یازدهم هجری را که عصر صفویان است زمان شکوفایی طبع هنری مردم ایران باید به شمار آورد. آغاز دوران صفوی متفارن با رشد بسیاری از هنرهای دستی و توسعه آن در کلیه شئون جامعه بوده است. بسیاری از هنرمندان ایرانی در این دوره ظهور کرده اند که با اغتنام فرصت از آرامش و محیط مساعدی که به وجود آمده عمر گرانبهای خود را بر سر ارتقاء سطح کیفی هنر و صنایع دستی نهاده اند وبا ابداع طرح ها و نقشه های زیبا و هنرمندانه جایگاه این صنایع به ویژه فرش را به حد اعلاء خود رسانیده اند و نام ایران را در سراسر جهان با آثار خود پرآوازه ساخته اند. با توجه به اهمیت عصر صفویه در اعتلاء هنر ایران و توجهی که در این زمان به صنعت قالیبافی مبذول شده، جا دارد به این عصر و وضعیت هنرمندان و قالیباقی آن مشروح تر بپردازیم.

/

 فرشهای دوران صفویه را می توان متعلق  به دو گروه زمانی دانست: اول: قالیهای بافته شده در دوران سلطنت شاه اسماعیل وشاه طهماسب که به"شاه طهماسبی" معروف است و خود مکتبی خاص دارد که به همین نام شهرت یافته. شاه طهماسب همواره به تشویق هنرمندان و قالیبافان و طراحان می پرداخت و خود از هنر بهره داشت و حتی نوشته اند، رنگرزی می دانست و مستقیمأ طراحی می نمود و بافندگان را راهنمایی می کرد. از این جهت در زمان پادشاهی او انواع صنایع ظریفه به ویژه قالی بافی راه ترقی پیمود و در طرح آن تغییرات کلی به وجود آمد. قالیهای ترنجدار جانشین آن گروه از قالیهایی شد که تا اواخر قرن 9 هجری در ایران بافته می شد و بعدأ به طرح مغولی و تیموری شهرت یافت. علاوه بر قالیهای ترنجدار در این دوره بافتن قالیهایی با طرح حیوان و شکارگاه متداول شد. دوم: قالیهای بافته شده در زمان شاه عباس که به مکتب " شاه عباسی" معروف است. در این دوره با اغتنام فرصت از وجود هنرمندان عصر نقشهای جدید به ویژه با استفاده از اسلیمی ها و گلهای مخصوص بوجود آمد برخی طرحهای قالی در مکتب شاه عباسی عبارتند از:/ الف – طرح ترنجدار یا لچک ترنج/ ب – طرح شکارگاه/ ج – طرح درختی/ د – طرح گلدانی .

/

اینک با توجه به سهولت ایجاد ارتباط بین هنرمندان نقاط مختلف و پیشرفت تکنیک طراحی و نقش پردازی، فرش همگام با سایر هنرها و صنایع مردمی رو به تکامل رفته است، طرحهای محلّی به نقاط دیگر برای بافت فرستاده می شود و هنرمندان از نتایج تجربیات دیگر همکاران خویش کاملاً با خبر می گردند. وسایل کار طراحی پیشرفت نموده و تکنیک جدید به کمک هنرمندان آمده و ایشان به مهارت در تهیه و تکثیر طرحهای خود اقدام می کنند. بازار های فرش جهانی به ویژه از اوائل قرن بیستم میلادی رونق گرفته و این خود تشویق دست اندرکاران را در پی داشته و به ویژه در تبریز، کرمان، کاشان، اصفهان، اراک ، داد و ستد این کالای ارزشمند را رونق داده و در این زمان است که بازار صادرات فرش های نو و کهنه گرم شده و کارگاه های بزرگ برای پاسخگویی به تقاضاهای روز افزون دایر گردیده است. این قالیها به اروپا به ویژه کشور آلمان و آمریکا حمل می گردد و موجبات تقویت بنیه مالی کشور را در حد خود فراهم می سازد و تجارت خارجی را به سرمایه گذاری در تولید فرشهای مورد درخواستشان تشویق و ترغیب می نماید. مجموعه این اقدام طی قرن اخیر در جهت تقویت بنیه اقتصادی کشور مؤثر بوده، اما دخالت فروشندگان و صاحبان سرمایه در کار طرح و رنگ فرش و سفارشات غیر مسئولانه ایشان به کیفیت این دستباف لطمه وارد ساخته است. عدم نظارت صحیح بر کار بافت فرش و بسیاری عوامل دیگر از جمله قیمت ها و چگونگی صادرات طی نیم قرن گذشته، رقبای فرش ایران را به میدان رقابت کشانده واز سوی دیگر سودجویان را به سوء استفاده از غفلت دست اندرکاران و انجام تقلباتی در مراحل مختلف تهیه موارد اولیه و تولید فرش وا داشته و در

ترجمه مقاله پیرامون قالی اصفهان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

قالی‌بافی در استان اصفهان

اصفهان در زمان صفویان یکی از مراکز عمده قالیبافی بود. در این شهر تعداد زیادی کارگاه وجود داشت که در آن قالیهای زر بفت بافته می‌‌شد. اصفهان در فتنه افغان آسیب فراوان دید و تعداد بسیاری از هنرمندان و صنعتگران خود را از دست داد ولی پس از چندی توانست رونق اولیه خود را به دست آورد. در زمان قاجاریه قالی بافی اصفهان دوباره احیاء شد. در وضعیت زندگی استاد درجنگ جهانی اول اصفهان یکی از مراکز عمده تهیه قالیچه بود و پس از آن نیز بحرانهای زیاد اقتصادی تأثیر در کار قالی بافی نگذاشت. تعداد رنگهای انتخاب شده در قالیهای اصفهان بسته به نوع طرح متفاوت است و از چند عدد تا چند ده رنگ در طرحهای معمول و حتی چند صد نوع رنگ در طرحهای ویژه متغیر است. گره قالیهای اصفهان فارسی بوده.ماده اصلی برای تهیه رنگهای فرشهای اصفهان گیاهی بوده است اما در سالیان اخیر بدلیل افزایش شدید قیمت مواد اولیه گیاهی کاربرد آن بسیار کاهش یافته و به جز چند تولید کننده قدیمی مانند صیرفیان و حکمت نژاد بقیه تولید کنندگان به استفاده از رنگهای شیمیایی رو آورده اند. در روستاهای اطراف اصفهان نیز کم و بیش دارهای قالی وجود دارد. روی این دارها قالی و قالیچه‌ها طرح شاه عباسی و سایر طرحهای اصفهان بافته می‌‌شود. رنگهای بکاررفته در آنها عموماً نباتی بوده و بیشتر از روناس، قارا، اسپرک، گنده یا گندل، پوست گردو، پوست انار و چند گیاه دیگر استفاده به عمل می‌‌آید. از توابع اصفهان که در هنر قالی بافی مشهور هستند از قالیچه‌های بختیاری و قالی‌های جوشقان بایستی نام برد. قالیچه‌های بختیاری را البته بیشتر در روستاهای شهرکرد و چهار محال می‌‌بافند. قالی و قالیچه‌های جوشقان از زمان صفویه مشهور عالم بوده است و سابقه قالی بافی جوشقان به پیش از زمان صفویان می‌‌رسد. ولی در روزگار شاه عباس این صنعت در آنجا توسعه بسیار یافت. در آن زمان کارگاههای متعدد شاهی در آنجا مشغول کار بوده اند. جوشقان در آن زمان از توابع کاشان بوده است. در موزه‌های اروپا و امریکا تعداد زیادی قالی وجود دارد که منصوب به این روستای کوچک بوده است. قالیهای جوشقان ریز بافت و دوپوده است.

نقش قالی جوشقان شکسته است و شاید از دویست و پنجاه سال پیش تابحال همچنین ثابت مانده است. رنگهای آن از بهترین رنگهای طبیعی انتخاب می‌‌شود و همچنین رنگها کاملاً زنده و شاداب است. نوع پشم قالی جوشقان بسیار خوب و خامه آن دستریس است و گره جفتی چندی است که در جوشقان رخنه کرده است. درمیمه واقع در سه فرسنگی جوشقان بر سر جاده اصفهان به تهران نیز قالیهایی با همان نقش شکسته جوشقانی اما ریز بافت و بهتر از کار خود جوشقان بافته می‌‌شود.

نایین در شمال یزد و کناره دشت کویر قرار دارد و پیش از این به بافتن عباهای بسیار لطیف شهرت داشت اما پس از آنکه در کشور ما مردم به لباس اروپایی درآمدند عبا منسوخ گشت. بافندگان نایین مانند شال بافان کرمان و مخمل و زیبا بافان کاشان به قالی بافی روی می‌‌آوردند. صنعت قالی بافی در نایین در آستانه جنگ دوم جهانی آغاز شد و چون بافندگان آنجا همواره با پشم نازکتر سروکار داشتند به بافتن قالیچه‌های بسیار ریز بافت پرداختند و از آنجا که میزان تولید کم و جنس بسیار خوب بود، بازار خوبی برای کالای خود یافتند. که در زمان جنگ باز بر رونق آن افزوده شد. بدین ترتیب قالی نایین که شاید بهترین قالی امروز ایران باشد پدید آمد. پشم نایین نازکتر و نرمتر از دیگر پشمهای ایران است. رنگها چندان دلاویز نیست و تنوع ندارد. شاید90 درصد قالیهای اصفهان دارای متنی است به رنگ کرم بایک ترنج سرمدادی یا آجری و حاشیه آجری تند، رنگهای فرعی نیز در مایه‌های تند و شماره آنها محدود است و شاید در سراسر صنعت قالی بافی اصفهان بیش از 15 رنگ بکار برده نشود. مسئول این امر البته رنگرزان اصفهان هستند. ولی همچنین خود صاحب کار که توجهی به مایه‌های رنگی که تحویل می‌‌گیرد ندارد نیز مقصر است.