لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 14
انتشار و اهمیت بیماریهای فوزاریومی نیشکر
بیماری پوکابونگ :
شدید ترین خسارت بیماری پوکابونگ از جاوه گزارش شده است ، شرایط آب و هوای گرم و خشک بعد از سپری شدن فصل بارندگی آلودگی در محور برگ بر روی ارقام حساس اتفاق می افتد. تحت چنین شرایطی آلودگی حتی در ارقام مقاوم نیز مشاهده می گردد. بیماری پوکابونگ در جاوه در رقم حساس poj2878 حدود 38 – 10 درصد از کل ساقه را از بین برده است. وقوع بیماری در اکثر کشورهای نیشکر خیز جهان گزارش شده است ولی در کمتر از کشوری میزان خسارت بیماری در حد خسارت ناشی از آن در جاوه می باشد. حساسیت ساقه های جوانتر (که از کشت آن 7-3 ماه گذشته) نسبت به ساقه های مسن تر به مراتب بیشتر است. آلودگی معمولا در ساقه های جوانتر که توسط ساقه های مسن تر پوشیده گشته اند دیده می شود. و همین ساقه های آلوده منبع آلودگی های جدید می باشند. در بعضی موارد قسمت زیادی از ساقه های اولیه در اثر بیماری از بین رفته و در نتیجه کاهش چشم گیری در برداشت محصول و مقدار قند رخ می دهد. حساسیت ارقام مختلف نیشکر به بیماری پوکابونگ در اثر مصرف دیر هنگام کود ازته افزایش می یابد زیرا این عمل باعث نرم شدن بافتهای ساقه می شود. همچنین آبیاری سنگین در آب و هوای خشک و دیر کاشتن قلمه ها که باعث مصادف شدن مراحل حساس رشد گیاه با دوره ی آلودگی می گردد و باعث حساستر شدن ارقام نیشکر به بیماری مزبور می شود.
1-1-7)علائم بیماری پوکابونگ :
در شرایط مزرعه ممکن است در اثر بیماری ، علائم متنوعی بروز نماید. علایم اولیه وخفیف تر پوکابونگ زرد شدن پهنک برگ و کلروزه شدن قاعده های برگ جوان می باشد. گاهی اوقات دیگر پهنک نیز کلروزه می گردد. در تقاط کلروزه شده و گاهی در حاشیه برگ ها ، خطوط و لکه های به رنگ قرمز تیره توسعه می یابد و گاهی این لکه ها و خطوط در قسمتهای سبز پهنک به سمت قاعده برگ پیشروی می نماید. معمولا قاعده برگهای آلوده نازکتر از برگهای سالم می باشد و سطح برگ های آلوده حالت چین و چروک به خود می گیرد. نواحی نکروزه شده تدریجا به قسمتهای غلاف برگ توسعه پیدا می کند. در بعضی موارد برگ های جوان کاملا باز نشده و بدور هم و محور برگ پیچ می خورند. غلاف برگ نیز ممکن است آلوده شود و در آن لکه های نامنظم و کوچک نکروزه شده به رنگ قرمز تیره مشابه آنچه که در پهنک برگ مشاهده می شود بوجود آید. در اثر بیماری ممکن است در رگبرگ های اصلی ، غلاف و ساقه زخم های نردبانی شکل و لوزی مانند در ردیف طولی یا لبه های تیره و نامنظم بوجود آید. گاهی اوقات آلودگی از محور برگ به سمت پایین ادامه می یابد و نقطه ی رشد گیاه آلوده می گردد. و از آنجا به ساقه راه یافته و ممکن است خطوط فرو رفته سیاه متمایل به قرمز در بین چندین میانگره بوجود آید که در عرض تقسیم شود. در نتیجه زخم های نردبانی شکل بوجود می آیند. بیماری پوکابونگ در مرحله پیشرفته و شدید تر ایجاد پوسیدگی فوقانی می نماید. مریستم انتهایی گیاه می میرد و قسمت فوقانی گیاه خشک و پژمرده می گردد و از بین می رود. بافت نزدیک نقطه ای رشد ساقه به محض آلوده شدن قهوه ای رنگ و نرم می گردد.
2-7)بیماری فوزاریومی ساقه و قلمه نیشکر :
این بیماری در اکثر کشورهای نیشکر خیز دنیا گزارش شده است. دلی در کمتر جایی که خسارت آن به اندازه خسارت وارده در هندوستان باشد. خسارت ناشی از بیماری مزبور ، توسط تعدادی از محققین به بیماری پوسیدگی قرمز ساقه ی نیشکر در اثر قارچ Gellumerela tucumanensis نسبت داده شده است. بر اساس مطالعات خانا ورافای در سال 1953 این بیماری به سه صورت ایجاد خسارت می کند.
1- کاهش قدرت جوانه زنی قلمه های کاشته شده
2- خشکانیدن ساقه های جوان در آوریل – می
3- پژمردگی و خشکیدگی ساقه در اگوست – دسامبر
از آنجائیکه عامل بیماری یک ساپروفیت اختیاری است ، لذا قادر است در بقایای تجزیه شده گیاهی بخوبی رشد کرده و اسپورهای زیادی تولید نماید که این اسپورهای تولید شده براحتی توسط باد و باران منتشر می شوند. همچنین آسکوسپورهای تولید شده نیز تحت شرایط محیطی مناسب از آسک بیرون پرتاب شده و ایجاد آلودگی می نمایند. کارموی معتقد است که حتی کنه ها نیز قادرند اسپورها قارچ را منتقل کنند. بوتلر خان در سال 1913 در هندوستان گزارش کرده اند حتی اسپورهای قارچ قادر به آلوده کردن ریشه های سالم نیشکر نیز می باشند.
3-7)بیماری چاقو بریدگی :
خسارت ناشی از بیماری (Knife cut) به اندازه ی خسارت بیماری پوکانک و پوسیدگی فوزاریومی ساقه و قلمه ی نیشکر نمی باشد و حتی در ساقه