تحقیق در مورد درباره زندگى و آثار فرانس دى وال (word)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

درباره زندگى و آثار فرانس دى وال

نکته

ما دو رو داریم که هر کدام از آنها در تناظر با ویژگى هاى کلیشه اى یکى از نزدیک ترین عموزاده هاى انسانریخت انسان یعنى شمپانزه و بونوبو هستند. در واقع ما انسانریختى دوقطبى هستیم. ما رویى بسیار زشت و ناخوشایند داریم و هنگامى که رذل مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که مى توان تصور کرد رذل تریم. اما در عین حال رویى بسیار خوشایند و فداکار نیز داریم و هرگاه خوب مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که بتوان تصور کرد هم عملاً بسیار دوست داشتنى تریم.

کمتر پیش مى آید کتابى که دانشمندان بسیار به آن استناد مى کنند و ارجاع مى دهند در عین حال در فهرست پرخواننده ترین کتاب هاى اعضاى کنگره ایالات متحده نیز آمده باشد. با این همه کتاب «سیاست شمپانزه ها» نوشته فرانس دى وال (de Waal .F) نخستى شناس، که از زمان انتشارش در سال ۱۹۸۲ بیش از ۶۰۰ بار از آن نقل قول شده، از جمله آثارى بود که نیوت گینگریچ، سخنگوى وقت مجلس نمایندگان ایالات متحده، خواندن آن را در سال ۱۹۹۴ به نماینده هاى تازه کار توصیه کرد. در این کتاب که شامل مطالبى از رشته هاى گوناگون است، ساختار اجتماعى نخستى ها به تفصیل بیان شده و شکاف موجود هم در منابع علمى و هم در پندارهاى عامه را پر کرده است. دى وال با نوشتن این کتاب یکى از نخستین دانشمندانى بود که تابوهاى علمى کهنه را شکست و جانوران را به عنوان موجوداتى شناختى و عاطفى بررسى کرد نه صرفاً ماشین هاى یادگیرى.

از آن زمان دى وال تبدیل به یکى از بانفوذ ترین پژوهشگران زندگى اجتماعى میمون ها و انسانریخت ها (apes) شده است. شش کتاب عامه فهم او، «سیاست شمپانزه ها: قدرت و جنسیت در میان انسانریخت ها» (۱۹۸۲)، «نیک سرشت: خاستگاه نیک و بد در انسان و جانوران دیگر» (۱۹۹۶)، «بونوبو: انسانریخت فراموش شده» (۱۹۹۷)، «انسانریخت و استاد سوشى: تاملات فرهنگى یک نخستى شناس» (۲۰۰۱)، «آلبوم خانوادگى من: سى سال عکاسى از نخستى ها» (۲۰۰۳) و «انسانریخت درون ما: نخستى شناسى پیشرو تبیین مى کند چرا ما آنکه هستیم، هستیم» (۲۰۰۵)، به بیش از ده زبان ترجمه شده و کارهایش پژوهش هاى تازه اى را درباره حل اختلاف و صلح سازى در جانوران برانگیخته است. او در سال ۱۹۹۳ به عضویت آکادمى سلطنتى علوم هلند و در سال ۲۰۰۴ به عضویت آکادمى ملى علوم ایالات متحده برگزیده شد.دى وال که اکنون در گروه روانشناسى دانشگاه امورى (Emory) در آتلانتاى جورجیا، استاد کرسى Candler .H.C و مدیر مرکز «حلقه هاى زنده» در «مرکز ملى نخستى پژوهى یرکیز» وابسته به دانشگاه امورى است همچنان مى کوشد تا با پژوهش هایش به مخاطبان چندرشته اى دست یابد. او در مقاله معارفه اش تحت عنوان «میمون در آینه: نه چندان غریبه» که در نهم اوت ۲۰۰۵ و در شماره ۳۲ «نشریه آکادمى ملى علوم آمریکا» منتشر شد، یافته هاى مربوط به واکنش میمون هاى کاپوچین به تصویر خودشان در آینه را ارائه مى کند. از آنجا که تشخیص خود در آینه با نخستین نشانه هاى همدلى (empathy) در کودک انسان همبسته است، این پژوهش نشان مى دهد که چگونه ظرفیت هاى گوناگون براى برقرارى پیوندهاى عاطفى در نخستى ها ایجاد مى شود. •زیست شناسى با فقط ذره اى از حیاتدى وال حتى پیش از آنکه کارش را در نخستى شناسى آغاز کند هرگز از جانوران دور نبود. او که نوه صاحب یک مغازه حیوان فروشى و پسر یک رئیس بانک بود، تعطیلات آخر هفته دوران کودکى اش را در زمین هاى هموارى که براى کشاورزى از دریا خشک شده بودند نزدیک خانه اش در وال ویک (Waalwijk) هلند مى گذراند. او در پروژه هاى جانورى اش نظیر تکثیر موش، پرورش کلاغ گردن بور و ایجاد یک باغ وحش آبى کوچک در حیاط پشتى با سطل هایى پر از ماهى و مارماهى غرق بود.با این حال معلم زیست شناسى دى وال در دبیرستان به قدرى کسالت آور بود که دانش آموز عاشق طبیعت را از انتخاب علوم حیاتى براى ادامه زندگى اش

مقاله درمورد نهنگ وال ترجمه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

نهنگ

نهنگ

نَهَنگ یا وال (به انگلیسی: Whale)، پستانداری آبزی است از رده آب‌بازسانان دمی بلند دارد. پشتش پهن و گوشتالو است و زندگیش را در اقیانوس‌هامی‌گذراند، اگر او را به ساحل بیاورند آن‌قدر به او فشار می‌آید که می‌میرد. نوزاد او وقتی به دنیا بیاید بزرگ است. نهنگ هم مثل بقیه پستانداران شیر می‌مکد. بدنش مو ندارد. هنگامی که می‌خواهد نفس بکشد، از بالای سرش آب فواره می‌زند.

نام 

این نام معمولاً به دو خانواده از راسته آب‌بازسانان یعنی نهنگ‌های دندان‌دار و همینطور بالنها اطلاق می‌شود.

کاربرد در متون 

در متون قدیمی ادبیات فارسی، نهنگ به معنای تمساح به کار رفته است[۱]. برای اشاره به این پستاندار آبزی تنومند، همان واژهٔ ماهی به کار می‌رفته است (مانند ماهی عنبر یا داستان «یونس و ماهی»).

شکار و وضعیت بقا 

به استثنای نهنگ شکار کوتوله، همه دیگر نهنگ‌های بزرگ‌جثه قربانی شکار گسترده توسط صنعت شکار نهنگ بوده‌اند. بیش از ۲ میلیون نهنگ توسط ابزارهای پیشرفته شکار در قرن ۲۰ام شکار شدند و این باعث شد که نهنگ‌های شکار و خاکستری و قطبی تا سال ۱۹۰۰ به شدت کاهش جمعیت پیدا کنند و تا مرز انقراض پیش بروند.

با آنکه امروزه به نظر می‌آید که جمعیت بسیاری از این گونه‌ها در حال بهبود و بازیابی خود است، بعضی هنوز بسیار تهدیدپذیر باقی مانده‌اند. در میان بیشترین تهدید شده‌ها می‌توان به نهنگ شکار اطلس شمالی، نهنگ شکار آرام شمالی، جمعیت‌های نهنگ قطبی ساکن شمالاقیانوس اطلس، جمعیت‌های نهنگ خاکستری ساکن غرب اقیانوس آرام، بیشتر جمعیت‌های نهنگ آبی اشاره کرد.[۲]

در تبعید 

نهنگ‌ها گاه به منظور نمایش و انجام حرکات نمایشی در جلوی بازدیدکنندگان، به پارک‌های نمایشی پستانداران دریایی برده می‌شوند. نهنگ‌هایی همچون بلوگا از پر هوادارترین نمونه‌های نهنگ در پارک‌هایی همچون سی ورلد هستند.

کنشگران محیط زیست و هواداران حقوق جانوران تاکنون پویش‌های بسیاری را در زمینه جلوگیری از بهره‌گیری نمایشی از این جانوران انجام داده‌اند. در یک نمونه از چنین اقدام‌هایی، کنشگران با ارایه شکایتی به دادگاه بهره‌کشی از نهنگ‌ها در پارک‌های آبی شهرهای اورلاندو و سن دیگو را مخالف با ماده منع بردگی در قانون اساسی آمریکا است. این مبارزه با رای دادگاه مبنی بر آنکه آن ماده درباره انسان‌ها است و نه جانوران، ناکام ماند.[۳]

راسته نهنگ ها

آب بازان پستاندارانی آبزی هستند و تمام عمر خود را در آب می گذرانند. بدن این حیوانات برای زندگی در داخل آب تغییر شکل یافته و شباهت زیادی به ماهی پیدا کرده است. گردن ندارند، دم به باله دمی تبدیل شده و این باله برخلاف باله برخلاف باله دمی ماهی ها، نسبت به سطح آب حالت افقی دارد. حرکت و پریدن حیوان به خارج از آب به وسیله بالا و پایین بردن آن انجام می گیرد. پا ندارند، دست ها به باله های سینه ای تبدیل شده است که مانند فرمان اتومبیل جهت حرکت را تعیین می کنند. باله های سینه ای از نظر شکل و اندازه متفاوت هستند در برخی مانند نهنگ گوژپشت دراز و در برخی مانند دلفین قاتل، پهن و پارو مانندند. در قسمت پشت، باله پشتی کوچکی وجود دارد که در وسط پشت و یا عقب تر قرار دارد. این باله در برخی بلند و خمیده، در برخی بسیار کوچک و یا اصلاً وجود ندارد. لاله گوش ندارند. بینی یک یا دو سوراخ دارد که در بالاترین ناحیه سر قرار گرفته اند. سوراخ های بینی برای جلوگیری از ورود آب به داخل آنها قابل انسدادند. آب بازان مانند سایر پستانداران شُش دارند و برای نفس کشیدن به سطح آب می آیند. پوست آنها صاف و بدون مو است. موهای کوتاهی که در اطراف دهان جنین بعضی از نهنگ های بدون دندان وجود دارد با بالا رفتن سن حیوان از بین می رود. به منظور افزایش سرعت و جلوگیری از هدر رفتن گرمای بدن، غدد پستانی و اندام های تناسلی و دفعی پنهان است.آب بازان فاقد غدد تولیدکننده عرق و تولیدکننده چربی هستند. یک لایه فیبری در زیر پوست دارند که به وسیله چربی و یا روغن پر می شود. این لایه به عنوان عایق عمل نموده، دمای بدن را در آب های سرد حفظ می کند. علاوه بر آن لایه چربی به عنوان منبع ذخیره انرژی عمل می کند و در اعماق آب نیز باعث کاهش فشار آب بر بدن می شود. قطر لایه چربی در برخی از نهنگ های بدون دندان ممکن است از نیم متر تجاوز کند. در زمانی که آب بازان به اعماق آب فرو می روند جریان خون در سطح بدن و ماهیچه ها کاهش می یابد. همچنین با کم شدن ضربان قلب از میزان اکسیژن مصرفی نیز کاسته می شود.

تحقیق در مورد درباره زندگى و آثار فرانس دى وال

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

درباره زندگى و آثار فرانس دى وال

نکته

ما دو رو داریم که هر کدام از آنها در تناظر با ویژگى هاى کلیشه اى یکى از نزدیک ترین عموزاده هاى انسانریخت انسان یعنى شمپانزه و بونوبو هستند. در واقع ما انسانریختى دوقطبى هستیم. ما رویى بسیار زشت و ناخوشایند داریم و هنگامى که رذل مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که مى توان تصور کرد رذل تریم. اما در عین حال رویى بسیار خوشایند و فداکار نیز داریم و هرگاه خوب مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که بتوان تصور کرد هم عملاً بسیار دوست داشتنى تریم.

کمتر پیش مى آید کتابى که دانشمندان بسیار به آن استناد مى کنند و ارجاع مى دهند در عین حال در فهرست پرخواننده ترین کتاب هاى اعضاى کنگره ایالات متحده نیز آمده باشد. با این همه کتاب «سیاست شمپانزه ها» نوشته فرانس دى وال (de Waal .F) نخستى شناس، که از زمان انتشارش در سال ۱۹۸۲ بیش از ۶۰۰ بار از آن نقل قول شده، از جمله آثارى بود که نیوت گینگریچ، سخنگوى وقت مجلس نمایندگان ایالات متحده، خواندن آن را در سال ۱۹۹۴ به نماینده هاى تازه کار توصیه کرد. در این کتاب که شامل مطالبى از رشته هاى گوناگون است، ساختار اجتماعى نخستى ها به تفصیل بیان شده و شکاف موجود هم در منابع علمى و هم در پندارهاى عامه را پر کرده است. دى وال با نوشتن این کتاب یکى از نخستین دانشمندانى بود که تابوهاى علمى کهنه را شکست و جانوران را به عنوان موجوداتى شناختى و عاطفى بررسى کرد نه صرفاً ماشین هاى یادگیرى.

از آن زمان دى وال تبدیل به یکى از بانفوذ ترین پژوهشگران زندگى اجتماعى میمون ها و انسانریخت ها (apes) شده است. شش کتاب عامه فهم او، «سیاست شمپانزه ها: قدرت و جنسیت در میان انسانریخت ها» (۱۹۸۲)، «نیک سرشت: خاستگاه نیک و بد در انسان و جانوران دیگر» (۱۹۹۶)، «بونوبو: انسانریخت فراموش شده» (۱۹۹۷)، «انسانریخت و استاد سوشى: تاملات فرهنگى یک نخستى شناس» (۲۰۰۱)، «آلبوم خانوادگى من: سى سال عکاسى از نخستى ها» (۲۰۰۳) و «انسانریخت درون ما: نخستى شناسى پیشرو تبیین مى کند چرا ما آنکه هستیم، هستیم» (۲۰۰۵)، به بیش از ده زبان ترجمه شده و کارهایش پژوهش هاى تازه اى را درباره حل اختلاف و صلح سازى در جانوران برانگیخته است. او در سال ۱۹۹۳ به عضویت آکادمى سلطنتى علوم هلند و در سال ۲۰۰۴ به عضویت آکادمى ملى علوم ایالات متحده برگزیده شد.دى وال که اکنون در گروه روانشناسى دانشگاه امورى (Emory) در آتلانتاى جورجیا، استاد کرسى Candler .H.C و مدیر مرکز «حلقه هاى زنده» در «مرکز ملى نخستى پژوهى یرکیز» وابسته به دانشگاه امورى است همچنان مى کوشد تا با پژوهش هایش به مخاطبان چندرشته اى دست یابد. او در مقاله معارفه اش تحت عنوان «میمون در آینه: نه چندان غریبه» که در نهم اوت ۲۰۰۵ و در شماره ۳۲ «نشریه آکادمى ملى علوم آمریکا» منتشر شد، یافته هاى مربوط به واکنش میمون هاى کاپوچین به تصویر خودشان در آینه را ارائه مى کند. از آنجا که تشخیص خود در آینه با نخستین نشانه هاى همدلى (empathy) در کودک انسان همبسته است، این پژوهش نشان مى دهد که چگونه ظرفیت هاى گوناگون براى برقرارى پیوندهاى عاطفى در نخستى ها ایجاد مى شود. •زیست شناسى با فقط ذره اى از حیاتدى وال حتى پیش از آنکه کارش را در نخستى شناسى آغاز کند هرگز از جانوران دور نبود. او که نوه صاحب یک مغازه حیوان فروشى و پسر یک رئیس بانک بود، تعطیلات آخر هفته دوران کودکى اش را در زمین هاى هموارى که براى کشاورزى از دریا خشک شده بودند نزدیک خانه اش در وال ویک (Waalwijk) هلند مى گذراند. او در پروژه هاى جانورى اش نظیر تکثیر موش، پرورش کلاغ گردن بور و ایجاد یک باغ وحش آبى کوچک در حیاط پشتى با سطل هایى پر از ماهى و مارماهى غرق بود.با این حال معلم زیست شناسى دى وال در دبیرستان به قدرى کسالت آور بود که دانش آموز عاشق طبیعت را از انتخاب علوم حیاتى براى ادامه زندگى اش

26072

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

درباره زندگى و آثار فرانس دى وال

نکته

ما دو رو داریم که هر کدام از آنها در تناظر با ویژگى هاى کلیشه اى یکى از نزدیک ترین عموزاده هاى انسانریخت انسان یعنى شمپانزه و بونوبو هستند. در واقع ما انسانریختى دوقطبى هستیم. ما رویى بسیار زشت و ناخوشایند داریم و هنگامى که رذل مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که مى توان تصور کرد رذل تریم. اما در عین حال رویى بسیار خوشایند و فداکار نیز داریم و هرگاه خوب مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که بتوان تصور کرد هم عملاً بسیار دوست داشتنى تریم.

کمتر پیش مى آید کتابى که دانشمندان بسیار به آن استناد مى کنند و ارجاع مى دهند در عین حال در فهرست پرخواننده ترین کتاب هاى اعضاى کنگره ایالات متحده نیز آمده باشد. با این همه کتاب «سیاست شمپانزه ها» نوشته فرانس دى وال (de Waal .F) نخستى شناس، که از زمان انتشارش در سال ۱۹۸۲ بیش از ۶۰۰ بار از آن نقل قول شده، از جمله آثارى بود که نیوت گینگریچ، سخنگوى وقت مجلس نمایندگان ایالات متحده، خواندن آن را در سال ۱۹۹۴ به نماینده هاى تازه کار توصیه کرد. در این کتاب که شامل مطالبى از رشته هاى گوناگون است، ساختار اجتماعى نخستى ها به تفصیل بیان شده و شکاف موجود هم در منابع علمى و هم در پندارهاى عامه را پر کرده است. دى وال با نوشتن این کتاب یکى از نخستین دانشمندانى بود که تابوهاى علمى کهنه را شکست و جانوران را به عنوان موجوداتى شناختى و عاطفى بررسى کرد نه صرفاً ماشین هاى یادگیرى.

از آن زمان دى وال تبدیل به یکى از بانفوذ ترین پژوهشگران زندگى اجتماعى میمون ها و انسانریخت ها (apes) شده است. شش کتاب عامه فهم او، «سیاست شمپانزه ها: قدرت و جنسیت در میان انسانریخت ها» (۱۹۸۲)، «نیک سرشت: خاستگاه نیک و بد در انسان و جانوران دیگر» (۱۹۹۶)، «بونوبو: انسانریخت فراموش شده» (۱۹۹۷)، «انسانریخت و استاد سوشى: تاملات فرهنگى یک نخستى شناس» (۲۰۰۱)، «آلبوم خانوادگى من: سى سال عکاسى از نخستى ها» (۲۰۰۳) و «انسانریخت درون ما: نخستى شناسى پیشرو تبیین مى کند چرا ما آنکه هستیم، هستیم» (۲۰۰۵)، به بیش از ده زبان ترجمه شده و کارهایش پژوهش هاى تازه اى را درباره حل اختلاف و صلح سازى در جانوران برانگیخته است. او در سال ۱۹۹۳ به عضویت آکادمى سلطنتى علوم هلند و در سال ۲۰۰۴ به عضویت آکادمى ملى علوم ایالات متحده برگزیده شد.دى وال که اکنون در گروه روانشناسى دانشگاه امورى (Emory) در آتلانتاى جورجیا، استاد کرسى Candler .H.C و مدیر مرکز «حلقه هاى زنده» در «مرکز ملى نخستى پژوهى یرکیز» وابسته به دانشگاه امورى است همچنان مى کوشد تا با پژوهش هایش به مخاطبان چندرشته اى دست یابد. او در مقاله معارفه اش تحت عنوان «میمون در آینه: نه چندان غریبه» که در نهم اوت ۲۰۰۵ و در شماره ۳۲ «نشریه آکادمى ملى علوم آمریکا» منتشر شد، یافته هاى مربوط به واکنش میمون هاى کاپوچین به تصویر خودشان در آینه را ارائه مى کند. از آنجا که تشخیص خود در آینه با نخستین نشانه هاى همدلى (empathy) در کودک انسان همبسته است، این پژوهش نشان مى دهد که چگونه ظرفیت هاى گوناگون براى برقرارى پیوندهاى عاطفى در نخستى ها ایجاد مى شود. •زیست شناسى با فقط ذره اى از حیاتدى وال حتى پیش از آنکه کارش را در نخستى شناسى آغاز کند هرگز از جانوران دور نبود. او که نوه صاحب یک مغازه حیوان فروشى و پسر یک رئیس بانک بود، تعطیلات آخر هفته دوران کودکى اش را در زمین هاى هموارى که براى کشاورزى از دریا خشک شده بودند نزدیک خانه اش در وال ویک (Waalwijk) هلند مى گذراند. او در پروژه هاى جانورى اش نظیر تکثیر موش، پرورش کلاغ گردن بور و ایجاد یک باغ وحش آبى کوچک در حیاط پشتى با سطل هایى پر از ماهى و مارماهى غرق بود.با این حال معلم زیست شناسى دى وال در دبیرستان به قدرى کسالت آور بود که دانش آموز عاشق طبیعت را از انتخاب علوم حیاتى براى ادامه زندگى اش

26072

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

درباره زندگى و آثار فرانس دى وال

نکته

ما دو رو داریم که هر کدام از آنها در تناظر با ویژگى هاى کلیشه اى یکى از نزدیک ترین عموزاده هاى انسانریخت انسان یعنى شمپانزه و بونوبو هستند. در واقع ما انسانریختى دوقطبى هستیم. ما رویى بسیار زشت و ناخوشایند داریم و هنگامى که رذل مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که مى توان تصور کرد رذل تریم. اما در عین حال رویى بسیار خوشایند و فداکار نیز داریم و هرگاه خوب مى شویم تقریباً از هر جانور دیگرى که بتوان تصور کرد هم عملاً بسیار دوست داشتنى تریم.

کمتر پیش مى آید کتابى که دانشمندان بسیار به آن استناد مى کنند و ارجاع مى دهند در عین حال در فهرست پرخواننده ترین کتاب هاى اعضاى کنگره ایالات متحده نیز آمده باشد. با این همه کتاب «سیاست شمپانزه ها» نوشته فرانس دى وال (de Waal .F) نخستى شناس، که از زمان انتشارش در سال ۱۹۸۲ بیش از ۶۰۰ بار از آن نقل قول شده، از جمله آثارى بود که نیوت گینگریچ، سخنگوى وقت مجلس نمایندگان ایالات متحده، خواندن آن را در سال ۱۹۹۴ به نماینده هاى تازه کار توصیه کرد. در این کتاب که شامل مطالبى از رشته هاى گوناگون است، ساختار اجتماعى نخستى ها به تفصیل بیان شده و شکاف موجود هم در منابع علمى و هم در پندارهاى عامه را پر کرده است. دى وال با نوشتن این کتاب یکى از نخستین دانشمندانى بود که تابوهاى علمى کهنه را شکست و جانوران را به عنوان موجوداتى شناختى و عاطفى بررسى کرد نه صرفاً ماشین هاى یادگیرى.

از آن زمان دى وال تبدیل به یکى از بانفوذ ترین پژوهشگران زندگى اجتماعى میمون ها و انسانریخت ها (apes) شده است. شش کتاب عامه فهم او، «سیاست شمپانزه ها: قدرت و جنسیت در میان انسانریخت ها» (۱۹۸۲)، «نیک سرشت: خاستگاه نیک و بد در انسان و جانوران دیگر» (۱۹۹۶)، «بونوبو: انسانریخت فراموش شده» (۱۹۹۷)، «انسانریخت و استاد سوشى: تاملات فرهنگى یک نخستى شناس» (۲۰۰۱)، «آلبوم خانوادگى من: سى سال عکاسى از نخستى ها» (۲۰۰۳) و «انسانریخت درون ما: نخستى شناسى پیشرو تبیین مى کند چرا ما آنکه هستیم، هستیم» (۲۰۰۵)، به بیش از ده زبان ترجمه شده و کارهایش پژوهش هاى تازه اى را درباره حل اختلاف و صلح سازى در جانوران برانگیخته است. او در سال ۱۹۹۳ به عضویت آکادمى سلطنتى علوم هلند و در سال ۲۰۰۴ به عضویت آکادمى ملى علوم ایالات متحده برگزیده شد.دى وال که اکنون در گروه روانشناسى دانشگاه امورى (Emory) در آتلانتاى جورجیا، استاد کرسى Candler .H.C و مدیر مرکز «حلقه هاى زنده» در «مرکز ملى نخستى پژوهى یرکیز» وابسته به دانشگاه امورى است همچنان مى کوشد تا با پژوهش هایش به مخاطبان چندرشته اى دست یابد. او در مقاله معارفه اش تحت عنوان «میمون در آینه: نه چندان غریبه» که در نهم اوت ۲۰۰۵ و در شماره ۳۲ «نشریه آکادمى ملى علوم آمریکا» منتشر شد، یافته هاى مربوط به واکنش میمون هاى کاپوچین به تصویر خودشان در آینه را ارائه مى کند. از آنجا که تشخیص خود در آینه با نخستین نشانه هاى همدلى (empathy) در کودک انسان همبسته است، این پژوهش نشان مى دهد که چگونه ظرفیت هاى گوناگون براى برقرارى پیوندهاى عاطفى در نخستى ها ایجاد مى شود. •زیست شناسى با فقط ذره اى از حیاتدى وال حتى پیش از آنکه کارش را در نخستى شناسى آغاز کند هرگز از جانوران دور نبود. او که نوه صاحب یک مغازه حیوان فروشى و پسر یک رئیس بانک بود، تعطیلات آخر هفته دوران کودکى اش را در زمین هاى هموارى که براى کشاورزى از دریا خشک شده بودند نزدیک خانه اش در وال ویک (Waalwijk) هلند مى گذراند. او در پروژه هاى جانورى اش نظیر تکثیر موش، پرورش کلاغ گردن بور و ایجاد یک باغ وحش آبى کوچک در حیاط پشتى با سطل هایى پر از ماهى و مارماهى غرق بود.با این حال معلم زیست شناسى دى وال در دبیرستان به قدرى کسالت آور بود که دانش آموز عاشق طبیعت را از انتخاب علوم حیاتى براى ادامه زندگى اش