انچه راجع واکسن غیر فعال انفلوانزا باید بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

انچه راجع واکسن غیر فعال انفلوانزا باید بدانید

By سحر میرشاهی | On December 2, 2006 | In علوم کشاورزی | Rated

دکتر حمید رضا گندمی 

برای چه باید واکسینه شوید؟انفلوانزا (Flu) نوعی بیماری با واگیری شدید است.این بیماری که توسط ویروس انفلوانزا ایجاد میشود از طریق ترشحات بینی و یا گلو به سایرین سرایت میکند . برخی دیگر از بیماریها هم می توانند علایم مشابهی ایجاد کنند که اغلب با انفلوانزا اشتباه می شوند . اما تنها بیماری که توسط ویروس انفلوانزا ایجاد میشود همان بیماری انفلوانزا است .هر کسی ممکنست به بیماری انفلوانزا درگیر شود . برای اکثر مردم دوره بیماری فقط چند روز است . این بیماری می تواند سبب ایجاد تب ،گلودرد ، لرزش ، کوفتگی ، سرفه ، سردرد و دردهای عضلانی گردد.

برخی ممکنست با شدت بیشتری بیمار شوند . انفلوانزا می تواند منجر به پنومونی شده و ممکنست در مبتلایان به بیماریهای قلبی و تنفسی شرایط خطرناکی را به وجود اورد . همچنین تب شدید و تشنج در کودکان ممکنست دیده شود . انفلوانزا حدود 36000 نفر را در ایالات متحده نابود میکند که عمدتا قربانیان از بین افراد مسن هستند .واکسن انفلوانزا می تواند از انفلوانزا پیشگیری کند .

واکسن غیر فعال انفلوانزادو نوع واکسن وجود دارد :نوعی واکسن غیر فعال ( کشته ) که به صورت تزریقی مصرف می شود و سالهاست که در ایالات متحده از ان استفاده میشود . نوع دیگر واکسن انفلوانزا ، واکسن زنده یا تخفیف حدت یافته است که در سال 2003 مورد تایید قرار گرفت . این واکسن به صورت اسپری در بینی مصرف میشود . این واکسن در بخش جداگانه ای تحت عنوان اطلاعات واکسنها تشریح شده است .ویروسهای انفلوانزا دایما در حال تغییر هستند . بنابراین واکسن های انفلوانزا هر ساله بایستی به روز شوند و برنامه های پیشنهادی واکسیناسیون به صورت سالیانه اعلام گردد .درمورد اغلب مردم ، واکسن انفلوانزا از بروز درگیری شدید توسط ویروس انفلوانزا جلوگیری می کند. این واکسن قادر به پیشگیری از بیماریهای شبه انفلوانزا که توسط سایر ویروسها حاصل میشوند نیست .حدود دو هفته زمان لازمست تا پس از تزریق واکسن انفلوانزا حفاظت علیه بیماری ایجاد شود . این محافظت حدود یکسال استمرار خواهد داشت . واکسنهای غیر فعال انفلوانزا را می توان همزمان با سایر واکسنها مثل واکسن پنوموکوک مصرف کرد.برخی واکسن های غیر فعال انفلوانزا حاوی ماده نگهدارنده تیمرسال(Thimerosal ) هستند که جیوه در ان بکار رفته است . برخی معتقدند که تیمرسال ممکنست با بروز مشکلاتی در کودکان واکسینه شده با این واکسنها مرتبط باشد . در سال 2004 انستیتو پزشکی گزارشی را منتشر ساخت که در ان مطابق با مطالعات علمی وجود چنین ارتباطی مردود اعلام گردید . اگر در این مورد نگران هستید می توانید از پزشک خود واکسن انفلوانزای فاقد تیمرسال را بخواهید .

چه افرادی باید واکسن غیر فعال انفلوانزا را دریافت دارند ؟واکسن غیر فعال انفلوانزا را می توان برای اطفال 6 ماه به بالا تجویز کرد . مصرف این واکسن برای افرادی که در خطر درگیری با شکل شدید انفلوانزا هستند و یا افرادی که قادر به انتقال انفلوانزا به افراد پر خطر هستند ( از جمله تمام اعضاء خانواده این افراد ) توصیه می شود .افرادی که در خطر ابتلا به شکل پیچیده انفلوانزا هستندشامل گروههای زیر میباشند :1- تمام اطفال 23-6 ماهه2- افراد 65 سال به بالا3- افرادی که تحت مراقبت طولانی مدت قرار داشته و مشکلات پزشکی مزمن دارند .4- افرادی که مشکل عدم سلامتی طولانی مدت دارند . این افراد ممکنست درگیر بیماریهای قلبی ، کلیوی، ریوی ، بیماریهای متابولیک نظیر دیابت ، اسم ، کم خونی و سایر عوارض خونی باشند .5- شرایط خاص (نظیر مشکلات عصبی- عضلانی ) که منجر به بروز ناتوانی های تنفسی میگردند.6- افرادی که دارای ضعف سیستم ایمنی میباشند شامل:الف- مبتلایان به HIV/AIDS یا سایر بیماریهایی که سیستم ایمنی را تضعیف می کنند .ب- افرادی که تحت درمان طولانی مدت با داروهایی نظیر استروئیدها قرار دارند.ج- افرادی که تحت درمان سرطان با اشعه X و یا دارودرمانی هستند.7- افراد 6 ماه تا 18 ساله ای که تحت درمان طولانی مدت با اسپیرین هستند (در صورت درگیری با انفلوانزا در این افراد علایم سندرم ری (Reys syndrome) ظاهر میشود ) .8- زنانی که در فصل شیوع انفلوانزا قصد بارداری دارند .کسانی که قادر به انتقال انفلوانزا به افراد پر خطر هستند شامل گروههای زیر می باشند:1- مربیان در منزل و یا خارج از منزل اطفال 23-0 ماهه2- پزشکان ، پرستاران ، اعضاء خانواده و سایر افرادی که در تماس نزدیک با افراد پرخطر درگیری با انفلوانزا هستندهمچنین ، واکسن انفلوانزا برای افراد 64-50 ساله و نیز همه کسانی که خواهان کاهش خطر ابتلی خود به انفلوانزا هستند نیز توصیه شده است .برای گروههای زیر برنامه تزریق سالیانه انفلوانزا توصیه شده است :1- افرادی که شغل انها در ارتباط با ارائه خدمات اجتماعی ضروری است .2- ساکنان خوابگاهها یا نواحی شلوغ که برای پیشگیری از شیوع بیماری ، واکسیناسیون در این گروه توصیه می شود .3- افراد پرخطر درگیری با انفلوانزا که بین ماههای اوریل تا اکتبر (فروردین-اردیبهشت تا مهر - ابان ) به نیمکره جنوبی و یا در هر زمان از سال به نواحی گرمسیری مسافرت میکنند. همینطور مصرف مرتب واکسن در گروههای متشکل توریستی که در هر موقع سال سفر میکنند پیشنهاد شده است .

چه موقع باید واکسن انفلوانزا را دریافت کرد؟بهترین زمان دریافت واکسن ماه اکتبر ( مهر - ابان) یا نوامبر ( ابان - اذر) است . اوج فصل درگیری با انفلوانزا معمولا فوریه ( بهمن - اسفند ) است ولی این دوره ممکنست از نوامبر (ابان - اذر) تا می ( اردیبهشت - خرداد) ادامه یابد . بنابراین دریافت واکسن در دسامبر( اذر – دی ) و یا پس از ان میتواند در اکثر سالها مفید واقع شود .تزریق واکسن انفلوانزا در افراد زیر باید در ماه اکتیر ( مهر - ابان ) و یا زودتر انجام شود :1- افراد 50 ساله و یا پیرتر2- افراد جوان که از نظر ابتلا به انفلوانزا و عوارض ان در گروه پر خطر قرار می گیرند ( مثل اطفال 6 تا 23 ماهه )3- اعضاء خانواده افراد پرخطر4- کارمندان شبکه های بهداشتی5- کودکان زیر 9 سال که واکسن انفلوانزا را بری اولین بار دریافت می کنند .اکثر مردم فقط به یک تزریق واکسن در سال احتیاج دارند . اطفال زیر 9 سال که واکسن انفلوانزا را برای اولین بار دریافت می کنند بایستی دو نوبت واکسن را به فاصله حداقل یک ماه دریافت کنند.افرادی که قبل از دریافت واکسن انفلوانزا بایستی با پزشک مشورت کنند:برخی افراد نباید واکسن غیر فعال انفلوانزا را دریافت کنند و یا قبل از تزریق باید با پزشک خود مشورت کنند . این افراد شامل گروههای زیر میشوند : افرادی که الرژی شدید ( مخاطره امیز برای حیات ) دارند باید با پزشک خود مشورت کنند . واکنش های الرژیک افراد نسبت به واکسن انفلوانزا نادرند :1- ویروس واکسن انفلوانزا در تخم مرغ کشت داده می شود . افرادی که الرژی شدیدی به تخم مرغ دارند نباید واکسن را دریافت دارند . 2- الرژی شدید نسبت به هر یک از اجزاء واکسن نیز دلیل دیگری برای عدم دریافت واکسن در این گروه محسوب میشود . 3- افرادی که واکنش شدیدی نسبت به دز قبلی واکسن انفلوانزا داشته اند برای مصرف مجدد واکسن با پزشک خود مشورت نمایند . ●● مبتلایان به سندرم ژویلاین – باره (Guillain-Barre syndrome ) که نوعی بیماری فلج کننده شدید بوده و GBS نیز نامیده میشود باید با پزشک خود مشورت کنند. چنین افرادی ممکنست مجاز به مصرف واکسن باشند اینکار حتما باید تحت نظر پزشک صورت گیرد . ●● مبتلایان به بیماریهای متوسط یا شدید باید قبل از دریافت واکسن صبر کنند تا بیماری انها فروکش نماید . بیماران راجع بازنگری در برنامه واکسیناسیون خود با پزشک یا پرستار خود مشورت کنند . مبتلایان به بیماریهای خفیف معمولا می توانند واکسن انفلوانزا را دریافت کنند .

خطرات ناشی از دریافت واکسن غیر فعال انفلوانزا چیست ؟یک واکسن مثل هر دارویی ممکنست با بروز مشکلات جدی نظیر واکنشهای الرژیک شدید همراه باشد . خطر بروز مشکلات حاد و یا مرگ در خصوص این واکسن بسیار کم است . مشکلات شدید ناشی از مصرف انفلوانزا بسیار نادر است . ویروسهای موجود در واکسن غیر فعال انفلوانزا کشته شدهاند . بنابراین ، این واکسن باعث درگیری با انفلوانزا نمی شود . عوارض خفیف مرتبط با این واکسن شامل دردناکی ، قرمزی ، و یا التهاب موضع تزریق ، تب و درد عمومی است . در صورت بروز این عوارض ، رخداد انها به محض انجام تزریق و 2-1 روز بعدی مشاهده میشود . عوارض شدید: ●●- الرژی های مخاطره امیز برای حیات در مورد این واکسنها بسیار نادر است . در صورت بروز ، رخداد این عوارض بین چند دقیقه تا چند ساعت پس از تزریق قابل مشاهده خواهد بود . ●●- در سال 1976 ، تیپ خاصی از واکسن انفلوانزا ( انفلوانزای خوکی ) با سندرم ژولاین – باره (GBS) در ارتباط بود . از ان پس ، ارتباط واکسنهای انفلوانزا با GBS به درستی اثبات نشده است . البته ، در صورت وجود خطر GBS از ناحیه واکسن های انفلوانزا ، رخداد ان بیشتر از 1 یا 2 مورد در هر یک میلیون فرد واکسینه شده نیست . میزان این خطر کمتر لز ریسک انفلوانزای شدیدی است که توسط واکسیناسیون قابل مهار است .

اگر عوارض شدید واکسیناسیون پیش امد؟ باید منتظر چه عواقبی بود ؟ ●● - هر گونه شرایط غیر معمول نظیر تب بالا و یا تغییرات رفتاری می تواند از جمله این عواقب باشد . علایم واکنشهای الرژیک شدید می تواند شامل سختی تنفس، گرفتگی صدا یا خس خس کردن ، کهیر ، رنگ پریدگی ، ضعف ، تپش قلب و سر گیجه باشد .

در چنین مواقعی چه باید کرد؟●●- تماس با پزشک و یا انتقال شخص به مراکز پزشکی و دادن اطلاعاتی نظیر انچه رخ داده ، تاریخ و ساعت بروز عواض و زمان دریافت واکسن برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص می توان به مراکز واکسیناسیون ،دپارتمان بهداشت منطقه و یا مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها مراجعه کرد .  به نقل از http://www.prtsico.com/archive/articles/8409/840905111.aspx

پروژه واکسن و واکسناسیون (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 46

1-واکسن چیست؟

واکسن دارویی است که برای تحریک سیستم ایمنی و در نتیجه تولید پاسخ مناسب طراحی شده است گاهی یک بار واکسیناسیون شخص را تا آخر عمر مصون نگه می‌دارد. (23)

-تاریخچه واکسیناسیون

اولین اطلاعات در مورد واکسیناسیون به قرن ششم بر می گردد. واکسیناسیون از زمان های بسیار قدیم در هند، چین و ایران مورد استفاده بوده است. تقریباً در قرن پیش بود که دکتر ادوارد جنیریک تکنیکی را برای واکسیناسیون بر ضد آبله کشف کرد. در 14(May) سال 1975 دکتر جیمز اولین بار از ویروس ضعیف شده آبله گاوی برای واکسناسیون فردی به نام جیمز فیلیپ بر علیه آبله استفاده کرد. کار جنر با واکسیناسیون آبله گاوی اولین تلاش علمی برای کنترل بیماری های عفونی بود. که با تلقیح دقیق و برنامه ریزی شده سیستماتیک صورت گرفته بود. کار ادوارد جنر پایه ای برای ساختن واکسن های جدید و مدرن شد. با وجود اینکه تقریباً یک قرن پیش دانشمند فرانسوی، دکتر لوئی پاستور دریافت که یک فرد می تواند بر علیه یک بیماری مسری و عفونی حفاظت شود هنگامی که این فرد با پاتوژن ضعیف شده آلوده شود که باعث ایجاد بیماری بسیار ضعیف و آرام می‌کند که تقریباً بدون ضرر است. مهمترین رویدار در تاریخ واکسیناسیون که به آن دلیل لوئی پاستور مشهور شد در سال 1885 زمانی رخ داد که پسری به نام ژوزف میستر توسط یک سگ هار گاز گرفته شده بود. برای اولین بار در تاریخ فردی به صورت موفقیت آمیز بر علیه هاری واکسیناسیون شده بود.

تا قرن نوزدهم در واکسن ویروس انسانی به وجود آمد. یکی واکسن آبله جنر و واکسن هاری که توسط لوئی پاستور ساخته شد. سه واکسن باکتریایی انسانی (تیفوئید، وبا و طاعون) نیز همچنین به وجود آمدند. تحقیقات اکتشافی و گسترش وسیع در علم واکسن سازی از سال 1950 شروع شد. دو واکسن معروف در طی این سالها به وجود آمدند که یکی واکسن غیر فعال شده پولیو بود که توسط دکتر جوناس سالک تولید شده ودیگری واکسن زنده پولیو بود که توسط دکتر آلبرت sabin تولید شد. به دنبال آن واکسن های دیگری نیز به وجود آمدند که به صورت گسترده ای بر علیه سرخک، اوریون، سرخچه و هپاتیت B و استرپتوکوکوس نومونیا و هموفیلرس آنفولانزای تیپ B مورد استفاده قرار گرفتند. (1)

-واکسن و واکسیناسیون

مشاهده افرادی که از بعضی بمیاری های عفونی بهبود می یافتند و پس از آن نسبت به آن عفونت مچدد مقاوم می شدند مدتها قبل از به وجود آمدن علم ایمونولوژی و فهم ما از پاسخ ایمنی صورت گرفته بود. البته تلاش های پیگیر خبر (Jenner) و پاستور Pasteur) برای بازسازی این پدیده مقدمه و محرک اولیه ایجاد علم ایمونولوژی بود. تلاش های آنها برای ایجاد ایمنی از طریق تماس مصنوعی با عوامل عفونی آنقدر موفقیت آمیز بودکه بسیاری از بیماری ها که زمانی جزو بیماری های خطرناک و کشنده بودند به سرعت کنترل شدند. واکنسن هایی علیه آبله، هاری، کزاز، سیاه زخم، وبا و دیفتری ساخته شد. این مسئله تا حدی مسئول ازدیاد فوق العاده در جمعیت اخیر دنیا شد که متاسفانه بدون تحویلی در ساخت غذا صورت گرفته است. به طوری کلی روش‌های ایمنی سازی با ارائه دادن مشتق شده از یک عامل عفونت به یک فرد در ارتباط هستند به طوری که یک پاسخ ایمنی به وجود آمده و مقاومت نسبت به آن عامل عفونت تحریک شود. این روش به نام ایمنی سازی فعال (active immunization) خوانده می شود. در مقابل می توان آنتی بادی از پیش تشکیل شده را به فرد گیرنده آسیب پذیر تزریق کرد تا یک حالت ایمنی موقتی ولی فوری ایجاد شود که به این فرایند ایمن سازی غیر فعال (Passive immunization) گفته می شود. قبل از تعیین اینکه آیا تزریق واکسن برای کنترل بیماری خاصی لازم و امکان پذیر هست یا نه باید سه شرط وجود داشته باشد: اول اینکه ارگانیسم های ایجاد کننده بیماری به طور عامل شناسائی شوند. در حالی که این شرط بدیهی به نظر می رسد ولی همواره در عمل و حداقثل دربرخی از بیماری های حیوانات اهلی، به آن توجیه نشده است. دوم اینکه باید مشخص شود که حقیقتاً یک پاسخ ایمنی می تواند در برابر بیماری مورد بحث محافظت بعمل آورد. بهمین علت هرگز نباید واکسن آبله را برای درمان عفونت های هرپس و ویروس راجعه (recurrent herpes virus) یا زگیل به کار برد. مثال های دیگری از پاسخ های ایمنی بدون داشتن اثر محافظتی در بیماری ویروسی در اسبها، بیماری پارو ویروس (parvovirus) دوسمور، بیماری آلیوتیان (Aleution disease) و جود دارد که در آن پاسخ های ایمنی خود مسئول بسیاری از فرایندهای بیماری است و بنابراین به آن شدت می بخشد. بالاخره واکسیناسیون، جواب منفی نیز دارد. قبل از استعقای هر واکسنی باید مطمئن شد که خطرهای آن بیشتر از خطر احتمال وخیم تر شدن بیماری نباشد، برای مثال آبله از تاریخ 26 اکتبر 1977 در دینا ریشه کن شده است. از آنجائی که واکسیناسیون برای آبله ممکن است منجر به اسفالیت

پروژه موسسه واکسن و سرم سازی رازی (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

مقدمه:

در موسسه واکسن و سرم سازی رازی آزمون های مختلفی جهت تعیین سلامت و ایمنی سرمهای درمانی تصفیه شده و ارزیابی دقیق عیار سرمها انجام می دهند که این آزمون ها به طور کلی به دو گروه فیزیکوشیمیایی و بیولوژیکی تقسیم می شوند.

آزمون های گروه اول شامل: اندازه گیری PH، وزن خشک، نیتروژن پروتئین (به دو روش کجلدال و بیوره) و غیره می باشد.

آزمون های گروه دوم شامل: آزمون پیروژنی، سلامت و ایمنی، پوتنسی و غیره می باشد.

در این بخش ما به دلیل مقایسه نمونه به دست آمده و تصفیه شده توسط دستگاه دیالیز با نمونه ای که موسسه به روش سنتی دیالیز می کند آزمون های فوق را در شرایطی یکسان برای هر دو نمونه انجام دادیم و نتایج را با هم مقایسه کردیم که پاره ای از این آزمون ها و نحوه اجرای آنها را شرح داده ایم.

به دلیل اینکه آزمون های گروه اول (فیزیکو شیمیایی) در حوصله این پایان نامه و موضوع ارائه شده است لذا به ذکر این آزمون ها و نحوه اجرای آنها بسنده شده است و آزمون های گروه دوم که بیشتر جنبه پزشکی دارند را فقط به ذکر یکی از آنها که پوتنسی می باشد اکتفا کرده‌ایم.

غلظت یون هیدروژن PH:

غلظت یون هیدروژن با پارامتر PH بیان می گردد و در همه موارد به کمک PH متر الکترونیکی اندازه گیری می شود. لازم به ذکر است که حدود قابل قبول PH برای سرمهای درمانی 2/7-4/6 می باشد.

وزن خشک: Total Solid

اساس آزمایش بر پایه قرار دادن 1 میلی‌لیتر سرم در شرایط خلاء درون آون در دمای 37 برای مدت 24 ساعت و سپس توزین آن می باشد.

نتیروژن پروتئین: (به روش کجلدال) Protein Nitrogen Content

نیتروژن در مواد گوناگون تحقیقاتی، صنعتی، کشاورزی یافت می شود. مثلا این عنصر را می‌توان در آمینواسیدها، پروتئین ها، داروهای سنتزی، کودها، مواد منفجره، خاکها، آبهای آشامیدنی و رنگها یافت. بنابراین روش های تجزیه ای برای تعیین نیتروژن خصوصاً در مواد آلی از اهمیت زیادی برخوردارند.

معمولترین روش برای تعیین نیتروژن مواد آلی، روش کجلدال است. این روش بر پایه تتراسیونهای خنثی شدن استوار است. این روش، روشی ساده بوده و به تجهیزات خاصی نیاز ندارد و نیز می توان آن را به سهولت برای تجزیه معمولی تعداد زیادی نمونه به کار برد.

روش کجلدال، روش استانداردی برای تعیین مقدار نیتروژن در پروتئین، غلات، گوشت و سایر مواد زیستی است، چون پروتئین ها تقریباً حاوی درصد یکسانی از نیتروژن هستند، لذا با ضرب این درصد در یک عامل مناسب (25/6 برای گوشتها، 38/6 برای لبنیات، 7/5 برای حبوبات) می توان درصد پروتئین نمونه را به دست آورد.

این آزمایش روی نمونه های پلاسما و فرآورده نهایی به روش کجلدال انجام شده و مقدار نیتروژن نمونه به دست می آید.

این آزمایش روی نمونه های پلاسما و فرآورده نهایی به روش کجلدال انجام شده و میزان نیتروژن نمونه به دست می آید.

از آنجا که هر یک میلی گرم نیتروژن از 25/6 میلی‌گرم پروتئین فراهم می شود. پس از اندازه گیری نیتروژن پروتئین می توان مقدار پروتئین را معلوم نمود.

در این روش 1 نمونه سرم ضد مار یا عقرب را برداشته و آن را با 17 سرم فیزیولوژی (کلرور سدیم) 2 تری کلرواستیک 100% مخلوط کرده و درون یک لوله آزمایش ریخته و برای مدت 15 دقیقه با آژیناتور با فاصله به هم می زنیم. بعد آن را درون دستگاه سانتریفیوژ قرار می دهیم با دور 2000 دور در دقیقه‌ برای مدت 15 دقیقه، تا رسوب آن کاملا ته نشین شود بعد رسوب را با چند قطره سود 40% یا 10 نرمال حل کرده و در یک بالن ژوژه 25 ریخته و با آب مقطر آن را به حجم می رسانیم.

بعد 2 از این محلول را در فیول ریخته و به آن 6 از محلول منیرالیزاتور می افزاییم. سپس فیولها را درون زنبیل گذاشته و روی هیتر قرار می دهیم. برای مدت 2 تا 3 روز در روی هیتر می ماند. اول به رنگ تیره در می آید و بعد هنگامی که به رنگ سبز تبدیل شد آن را بر می داریم (به صورت سبز غلیظ) بعد این محلول غلیظ سبز رنگ را برداشته و درون یک ارلن می ریزیم و به آن 8 محلول NaOH، 40% اضافه می نماییم که در این حالت ازت به آمونیاک تبدیل می شود.

درون یک بشر 100، ما 10 اسید بوریک 2% می ریزیم و 3-2 قطره اندیکاتور به آن می افزاییم و می گذاریم تا بماند و سپس این محلول را قطره قطره به درون ارلن اضافه کرده تا به حجم 80 برسد و بعد توسط اسید سولفوریک تیتر کرده تا به رنگ صورتی تبدیل شود. و از روی میزان مصرف اسید طبق فرمول زیر می توان میزان ازت را به دست آورد که اگر در 25/6 ضرب شود میزان پروتئین به دست می آید.

T: میزان شاهداست (هرسانتی متر مکعب ، با حدود 0.2 gr ازت ترکیب می شود و سولفات آمونیوم می دهد)

x: میزان اسید مصرفی در زمان تیتراسیون

Total protein= N.P * 6.25

به عنوان مثال اگر ما محلولی را با 4 مصرف اسید سولفوریک تیتر نماییم میزان کل پروتئین به صورت زیر محاسبه می شود.

Total protein= 9.5 * 6.25 = 59.375

پروژه تهیه واکسن در مؤسسه راضی (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 75

فهرست مطالب

عنوان صفحه

فصل اول

تاریخچه موسسه رازی 2

تحقیق و تولید : تشخیص 3

تعلیم و توسعه 4

جایگاه بین المللی 5

معرفی فرآوردهای مصرفی پزشکی 6

معرفی واکسن های مصرف دامپزشکی 7

معرفی داروی ضد انگلی دام 8

معرفی پادگانها و سایر فرآورده های بیولوژیک 8

معرفی توبر کولین 9

قسمت فیزیکوشیمی 9

فصل دوم

تایید مواد اولیه

تعیین آمینو نیتروژن آزاد

تست تعیین تیپ شیشه

اندازه گیری مقاومت هیدروکسی پودر شیشه

آشنایی و کنترل درپوش های لاستیکی مخصوص

تهیه محلول استاندارد آمونیوم ppm 5/2

تهیه محلول استاندارد آمونیوم ppm 1

تهیه محلول استاندارد پتاسیم تتراید و مرکورات قلیایی

تهیه محلول A برای تست های کنترل درپوش

اندازه گیری میزان آلومینیوم موجود در درپوش

اندازه گیری شفافیت و رنگ محلول

فصل سوم

تعیین مقدار پروتئین

تهیه محلول مینرالیزاتور جهت تعیین ازت پروتئین

تهیه سود 1 نرمال جهت تعیین ازت پروتئین

تهیه اسید بوریک 2% جهت تعیین ازت پروتئین

تهیه معرف جهت تعیین ازت پروتئین

تهیه اسید سولفوریک جهت تعیین ازت پروتئین

تهیه ازت پروتئین جهت نمونه های توبرکولین گاوی

محاسبه نمونه های توبر کولین

تهیه TCA 100%

فصل چهارم

تهیه واکسن 12

یاورهای ایمنی 14

تاریخچه 14

تعریف یاور و کاربرد یاور 15

عملکرد یاورها 16

خصوصیات یک یاور مناسب 20

انواع یاورها 21

تقسیم بندی یاورها 21

تست فرمالین 28

روش کار 28

تست آلومینیوم 29

تهیه محلولهای استاندارد آلومینیوم 29

اندازه گیری آلومینیوم موجود در نمونه های واکسن 31

تست تیرمرسال 33

تهیه محلول دی تیزون 34

تهیه محلول تست آمونیاک 35

روش اندازه گیری مرتیولات 35

فصل پنجم

تهیه سرم 37

تست اندازه گیری فنل 40

تهیه محلول آمینو فنازن 40

تحلیه محلول پتاسیم هگزاسیانوفلات 40

تهیه بافر بورات 41

پروژه واکسن و واکسناسیون (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 46

1-واکسن چیست؟

واکسن دارویی است که برای تحریک سیستم ایمنی و در نتیجه تولید پاسخ مناسب طراحی شده است گاهی یک بار واکسیناسیون شخص را تا آخر عمر مصون نگه می‌دارد. (23)

-تاریخچه واکسیناسیون

اولین اطلاعات در مورد واکسیناسیون به قرن ششم بر می گردد. واکسیناسیون از زمان های بسیار قدیم در هند، چین و ایران مورد استفاده بوده است. تقریباً در قرن پیش بود که دکتر ادوارد جنیریک تکنیکی را برای واکسیناسیون بر ضد آبله کشف کرد. در 14(May) سال 1975 دکتر جیمز اولین بار از ویروس ضعیف شده آبله گاوی برای واکسناسیون فردی به نام جیمز فیلیپ بر علیه آبله استفاده کرد. کار جنر با واکسیناسیون آبله گاوی اولین تلاش علمی برای کنترل بیماری های عفونی بود. که با تلقیح دقیق و برنامه ریزی شده سیستماتیک صورت گرفته بود. کار ادوارد جنر پایه ای برای ساختن واکسن های جدید و مدرن شد. با وجود اینکه تقریباً یک قرن پیش دانشمند فرانسوی، دکتر لوئی پاستور دریافت که یک فرد می تواند بر علیه یک بیماری مسری و عفونی حفاظت شود هنگامی که این فرد با پاتوژن ضعیف شده آلوده شود که باعث ایجاد بیماری بسیار ضعیف و آرام می‌کند که تقریباً بدون ضرر است. مهمترین رویدار در تاریخ واکسیناسیون که به آن دلیل لوئی پاستور مشهور شد در سال 1885 زمانی رخ داد که پسری به نام ژوزف میستر توسط یک سگ هار گاز گرفته شده بود. برای اولین بار در تاریخ فردی به صورت موفقیت آمیز بر علیه هاری واکسیناسیون شده بود.

تا قرن نوزدهم در واکسن ویروس انسانی به وجود آمد. یکی واکسن آبله جنر و واکسن هاری که توسط لوئی پاستور ساخته شد. سه واکسن باکتریایی انسانی (تیفوئید، وبا و طاعون) نیز همچنین به وجود آمدند. تحقیقات اکتشافی و گسترش وسیع در علم واکسن سازی از سال 1950 شروع شد. دو واکسن معروف در طی این سالها به وجود آمدند که یکی واکسن غیر فعال شده پولیو بود که توسط دکتر جوناس سالک تولید شده ودیگری واکسن زنده پولیو بود که توسط دکتر آلبرت sabin تولید شد. به دنبال آن واکسن های دیگری نیز به وجود آمدند که به صورت گسترده ای بر علیه سرخک، اوریون، سرخچه و هپاتیت B و استرپتوکوکوس نومونیا و هموفیلرس آنفولانزای تیپ B مورد استفاده قرار گرفتند. (1)

-واکسن و واکسیناسیون

مشاهده افرادی که از بعضی بمیاری های عفونی بهبود می یافتند و پس از آن نسبت به آن عفونت مچدد مقاوم می شدند مدتها قبل از به وجود آمدن علم ایمونولوژی و فهم ما از پاسخ ایمنی صورت گرفته بود. البته تلاش های پیگیر خبر (Jenner) و پاستور Pasteur) برای بازسازی این پدیده مقدمه و محرک اولیه ایجاد علم ایمونولوژی بود. تلاش های آنها برای ایجاد ایمنی از طریق تماس مصنوعی با عوامل عفونی آنقدر موفقیت آمیز بودکه بسیاری از بیماری ها که زمانی جزو بیماری های خطرناک و کشنده بودند به سرعت کنترل شدند. واکنسن هایی علیه آبله، هاری، کزاز، سیاه زخم، وبا و دیفتری ساخته شد. این مسئله تا حدی مسئول ازدیاد فوق العاده در جمعیت اخیر دنیا شد که متاسفانه بدون تحویلی در ساخت غذا صورت گرفته است. به طوری کلی روش‌های ایمنی سازی با ارائه دادن مشتق شده از یک عامل عفونت به یک فرد در ارتباط هستند به طوری که یک پاسخ ایمنی به وجود آمده و مقاومت نسبت به آن عامل عفونت تحریک شود. این روش به نام ایمنی سازی فعال (active immunization) خوانده می شود. در مقابل می توان آنتی بادی از پیش تشکیل شده را به فرد گیرنده آسیب پذیر تزریق کرد تا یک حالت ایمنی موقتی ولی فوری ایجاد شود که به این فرایند ایمن سازی غیر فعال (Passive immunization) گفته می شود. قبل از تعیین اینکه آیا تزریق واکسن برای کنترل بیماری خاصی لازم و امکان پذیر هست یا نه باید سه شرط وجود داشته باشد: اول اینکه ارگانیسم های ایجاد کننده بیماری به طور عامل شناسائی شوند. در حالی که این شرط بدیهی به نظر می رسد ولی همواره در عمل و حداقثل دربرخی از بیماری های حیوانات اهلی، به آن توجیه نشده است. دوم اینکه باید مشخص شود که حقیقتاً یک پاسخ ایمنی می تواند در برابر بیماری مورد بحث محافظت بعمل آورد. بهمین علت هرگز نباید واکسن آبله را برای درمان عفونت های هرپس و ویروس راجعه (recurrent herpes virus) یا زگیل به کار برد. مثال های دیگری از پاسخ های ایمنی بدون داشتن اثر محافظتی در بیماری ویروسی در اسبها، بیماری پارو ویروس (parvovirus) دوسمور، بیماری آلیوتیان (Aleution disease) و جود دارد که در آن پاسخ های ایمنی خود مسئول بسیاری از فرایندهای بیماری است و بنابراین به آن شدت می بخشد. بالاخره واکسیناسیون، جواب منفی نیز دارد. قبل از استعقای هر واکسنی باید مطمئن شد که خطرهای آن بیشتر از خطر احتمال وخیم تر شدن بیماری نباشد، برای مثال آبله از تاریخ 26 اکتبر 1977 در دینا ریشه کن شده است. از آنجائی که واکسیناسیون برای آبله ممکن است منجر به اسفالیت