تولید سیمان پرتلند 28 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 27

فهرست مطالب

عنوان صفحه

مقدمه 2

تاریخچه 2

تولید سیمان پرتلند 4

ترکیبات شیمیایی سیمان پرتلند 10

هیدراتاسیون سیمان و گرمای هیدراتاسیون 16

گیرش سیمان 17

نرمی سیمان 18

انواع سیمان 18

وزن سیمان 24

انبار کردن سیمان 25

موجودی سیمان در بازار 26

مقدمه

سیمان را میتوان درمعنی کلی کلمه ماده ای که دارای خواص چسبندگی وچسبانندگی می باشد وقادراست ذرات معدنی را بنحوی بهم بچسباند تا بصورت جسم یکپارچه ومتراکم درآیند ، توصیف نمود . البته این تعریف انواع متعددی ازمواد سیمانی رادربر میگرد . درصنعت ساختمان معنی کلنه سیمان به ماده ایکه برای بهم چسباندن سنگها ، ماسه ، آجرها، بلوکهای ساختمانی وغیره بکار میرود محدود می شود . اجزاء اصلی این نوع سیمان را ترکیبات آهکی تشکیل می دهند ولذا درمهندسی راه وساختمان سیمانهای آهکی مورد نظر می باشند . سیمانهای مورد توجه درساخت بتن دارای خاصیت گیرش وسخت شدن درزیر آب ( دراثرواکنش شیمیائی با آن ) بوده ولذا به اسم سیمانهای هیدرولیکی معروفند .

سیمانهای هیدرولیکی عمد تاً ازسیلیکا تها وآلومینها تهای آهک تشکیل شده اند وبصورت کلی میتوان آنها را به گروههای سیمانهای طبیعی ، سیمانهای پرتلند وسیمانهای برقی طبقه بندی نمود .

تاریخچه

استفاده ازمواد شیمیائی اززمان بسیار قدیم متداول بوده است . مصریان قدیم گچ تکلیس شده ناخالص رابکارمی بردند . یونانیان ورومیها سنگ آهک تکلیس شده را مصرف میکردند وبعداً آموختند که به مخلوط آهک وآب ، ماسه وسنگ خرد شده یا آجر وسفالهای شکسته نیز اضافه کنند . این اولین نوع بتن درتاریخ بود . ملات آهک درزیر آب سخت نمی شود و رومیها برای ساختمان زیر آب، سنگ آهک و خاکستر آتشنشانی یا پودر بسیار نرم سفالهای سوخته شده را تواماً آسیا می نمودند و بکار می بردند. سیلیس و آلومینای فعال موجود در خاکستر و سفال با آهک ترکیب شده و آنچه را که بعداً با سم سیمان پوزالانی شناخته شد تولید نمود. اسم سیمان پوزالانی را تا اموز برای توصیف سیمانهائی که بآسانی از آسیاب نمودن مواد طبیعی در درجه حرارت معمولی بدست میآیند بکار برده اند.

در قرون وسطی انحطاطی در کیفیت و کاربرد سیمان بوجود آمد و فقط در قرن هییجدهم بود که پیشرفتی در دانش مربوط به سیمانها حاصل شد. در سال 1756 که John Smeaton مامور بازسازی برج چراغ دریائی Eddystone در نزدیکی ساحل جنوب غربی انگلیس شده بود به این نتیجه رسید که بهترین ملات وقتی بدست می آید که مواد پوزالانی با سنگ آهک حاوی نسبت زیادی از مواد رسی مخلوط شود.

سیمانهای هیدرولیکی دیگر مانند «سیمان رومی» که James parker از کلسینه نمودن گلوله های سنگ آهک رسی آن را بدست آورد توسعه یافته و بالاخره در سال 1824، Joseph Aspdin که معماری در شهر Leeds بود سیمان پرتلند را به ثبت رساند. این سیمان را از حرارت دادن محلوطی از پودر نرم خاک رس و سنگ آهک سخت در یک کوره تا نقطه ای که CO2 آن بخارج رانده شود بدست آوردند، درجه حرارت کوره خیلی پائین تر از حد لازم برای تولید کلینگر بود نخستین نمونه از سیمانی که امروزه آن را باسم سیمان پرتلند می شناسیم در سال 1845 بوسیله Isaac Johnson با حرارت دادن مخلوط خاک رس و سنگ آهک سست تا حد کلینکر شدن و صورت پذیرفتن واکنشهای لازم برای تشکیل ترکیبات چسباننده پرقدرت تهیه گردید.

اسم سیمان پرتلند که در ابتدا بعلت تشابه رنگ و کیفیت سیمان گیرش حاصل کرده با سنگ پرتلند – سنگ آهکی که در Dorset استخراج می شود – به آن داده شد و تا امروز برای توصیف سیمانی که از کاملاً مخلوط نمودن و حرارت دادن مواد آهکی و رسی، و یا سایر مواد حاوی سیلیس – آلومینا و اکسید آهن، تا درجه حرارت کلینکر شدن و آسیا نمودن کلینکر ماصل شده، باقی مانده است. این تعریف فعلی آئین نامه بریتانیائی 1978 : 12 . BS برای رسیدن پرتلند می باشد که همچنین تصریح نموده است پس ا زپختن ماده دیگری بجز سنگ گچ و آب نباید به کلینکر افزوده شود.

تولید سیمان پرتلند

این سیمان اصولاً از مواد آهکی مانند سنگ آهک و یا سنگ آهک سست و آلومینا و سیلیسی که به صورت خاک رس و یا سنگ رسی وجود دارد ساخته می شود. سنگ آهک در بسیاری از مناطق جنوب غربی و قسمت وسط و شمال انگلستان و Wales یافت می شود و منابع رسی در سراسر این کشور وجود دارند.

انواع سیمان پرتلند 44 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 45

انواع سیمان پرتلند:

مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران سیمان پرتلند را به 5 نوع تقسیم نموده است. سیمان نوع یک سیمان معمولی بوده و برای کلیه ساختمان‌های بتون‌آرمه از قبیل پل ـ تونل ـ کانال‌های آب و راه‌سازی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد فقط باید دقت نمود که این ساختمان‌ها در معرض حمله سولفات‌ها از طریق خاک و آب قرار نگیرد. سیمان نوع 2 در مواقعی که حمله نسبتاً کم سولفات‌ها موجود است مورد استفاده قرار می‌گیرد. مثلاً برای کانال‌های فاضلاب در محل‌هایی که مقدار غلظت سولفات‌ها در آب‌های زیرزمینی بیش از حد معمول بوده ولی بسیار شدید نمی‌باشد می‌تواند مصرف شود. درجه حرارت هیدارتاسیون این نوع سیمان‌ نسبت به سیمان‌ نوع یک کمتر بوده و به همین دلیل در مواقعی که بتون‌ریزی در هوای گرم صورت می‌گیرد استفاده از این نوع سیمان‌ پیشنهاد می‌گردد.

سیمان‌ نوع 3 به نسبت انواع دیگر سیمان‌ زودگیرتر بوده و در مواقعی که می‌باید قالب‌های بتون زودتر باز شود و یا از قطعه ریخته شده زودتر استفاده گردد از این نوع سیمان مصرف می‌شود. سیمان نوع 4 به علت ایجاد کمترین مقدار حرارت هیدارتاسیون در بتون‌ریزی‌های حجیم مانند سدها مصرف می‌شود و همچنین در مواقعی که ازدیاد درجه حرارت در اثر هیدارتاسیون سیمان در زمان سخت شدن آن عامل بحرانی محسوب می‌گردد مصرف می‌شود. سیمان‌ نوع 5 فقط در زمان که قطعه ساخته شده در معرض حمله شدید سولفات‌ها قرار می‌گیرد مصرف می‌گردد.

نگهداری بتون

سیمان موجود در بتون ریخته شده در مجاورت رطوبت باید سخت شده و دانه‌های سنگی موجود در مخلوط را به همدیگر چسبانیده و مقاومت بتون به حداکثر برساند بدین لحاظ می‌باید از خشک شدن سریع بتون جلوگیری نموده و آن را از تابش شدید آفتاب و وزش بادهای تند محفوظ نگاه داشت و سطح آن را به حداقل تا هفت روز مرطوب نمود (این مدت برای بتون‌ با سیمان‌های زودگیر سه روز است) برای این کار بهتر است که روی بتون‌ تازه ریخته شده را با گونی یا کاغذ پوشانیده و این پوشش را مرطوب نگاهداریم. بهتر است بعد از 3 الی 4 ساعت بعد از بتون‌ریزی شروع به آب دادن روی آن بنمائیم زیرا در غیر این صورت سطح آن ترک خورده و موجب نفوذ هوا به داخل بتون شده و آرماتور بکار رفته در بتون در معرض خورندگی واقع گردیده و موجب ضعف قطعه خواهد شد.

بتون تازه ریخته شده نباید در معرض باران‌های تند قرار گیرد زیرا باران دوغاب سیمان و مصالح ریز دانه را شسته و سنگ‌های درشت را نمایان خواهد نمود. در موقع بارندگی بهتر است بتون‌ریزی متوقف گردیده و بتن ریخته شده را از آسیب باران محفوظ نمود. مثلاً روی آن را با نایلون پوشانیده و آب باران را به خارج از سطح بتون راهنمایی کرد.

انواع بتون

بتون مگر: که به آن بتون لاغر هم می‌گویند بتونی است که سیمان‌ آن نسبت به سایر بتون‌ها کم بوده و در حدود 100 الی 150 کیلوگرم سیمان‌ در مترمکعب شن و ماسه می‌باشد. از این بتون برای زیرپی‌های اصلی استفاده می‌نمایند و به دو دلیل این بتون‌ زیرپی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اول آن که حدفاصلی بین بتون‌ اصلی و خاک باشد دوم آن که سطح پی را با این بتون رگلاژ می‌نمایند تا بتون‌ اصلی پی روی سطح صافی قرار گیرد.

بتون سبک: بتونی است که از سیمان‌ و دانه‌های سبک مانند پوکه‌های معدنی و غیره که وزن مخصوص آن از دانه‌های سنگی کمتر می‌باشد تشکیل شده. این بتون‌ باربر نبوده فقط برای پر کردن فضاهای خالی که باری به آن وارد نمی‌شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. مانند شیب‌بندی‌های بام ـ پر کردن اختلاف سطح بین تیرهای اصلی و فرعی در سقف‌ها، بتون سبک را با خرده آجر یا پوکه مصنوعی یا پرلیت که نوعی سنگ آتش‌فشان است نیز می‌سازد. وزن مخصوص بتون‌ سبک برحسب دانه مصرفی بین 350 تا 1500 کیلوگرم در مترمکعب است.

بتون‌ معمولی: این نوع بتون‌ که پرمصرف‌ترین نوع بتون‌ می‌باشد و اغلب سازه‌های بتونی با این نوع بتون‌ ساخته می‌شود از مصالح سنگی معمولی استفاده می‌شود و وزن مخصوص آن در حدود 2 تا 5/2 تن در مترمکعب می‌باشد.

بتون‌ سنگین: وزن مخصوص این بتون‌ برحسب جنس دانه‌ها سنگی که در آن مصرف می‌شود تا 5/4 تن بر مترمکعب هم می‌رسد. دانه‌های سنگی این بتون‌ می‌توان ا زسنگ‌های آهن و یا باریت باشد. از بتون‌ سنگین برای ساختن پناهگاه‌ها، ساختمان راکتورهای اتمی استفاده می‌نمایند.

بتون‌ هوازده: هرقدر بتون‌ خوب متراکم شود باز هم مقداری فضای خالی که بوسیله حباب هوا اشغال شده است در آن موجود می‌باشد. این فضاها اگر در مجاورت آب قرار بگیرند (که حتماً هم در مجاورت قرار می‌گیرند) از آب پر می‌شود. با توجه به این که این فضاهای خالی ریز به همدیگر مربوط می‌باشد اگر در مقابل سرما قرار بگیرند آب درون آن‌ها یخ زده و در اثر ازدیاد حجم بتون را متلاشی می‌نماید. برای جلوگیری از این موضوع بوسیله مواد اضافی مانند نمک‌های قلیایی و اسیدهای چربیو غیره در بتون ایجاد حباب‌های هوای مصنوعی می‌نمایند. قطر این حباب‌ها در حدود 3/0 میلی‌متر بوده و به همدیگر راه نداشته و موجب بیرون کردن حباب هوای گرفته شده در بالا گردیده خود مانند دانه‌های ریز ماسه در بتون عمل می‌نماید و در نتیجه، به مقدار قابل ملاحظه‌ای از یخ زدن بتون‌ جلوگیری می‌نماید. اضافه کردن این مواد باعث می‌شود که مصرف آب بتون‌ قدری پایین‌تر بیاید. بتون‌ هوازده بهتر در قالب خود جاگرفته و متراکم‌تر می‌شود ولی در حدود سه درصد از مقاومت بتون‌ کاسته می‌شود.

ویبره کردن بتون‌: معمولاً در تیرها و دال‌ها بتون‌ را با دستگاه ویبراتور متراکم‌تر می‌نمایند. ویبراتور دستگاهی است که به شیلنگ بلندی ختم شده و این شیلنگ بوسیله موتور برقی و یا بنزینی مرتعش می‌شود که با قرار دادن این شیلنگ در داخل بتون‌ آن را مرتعش نموده و باعث هدایت آن به تمامی گوشه‌های قالب