طرح کسب و کار پرورش گاو (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

پرورش گاو

مقدمه :

اگرچه در ایران پرورش و نگهداری گاو گوشتی به معنا و مفهومی که در کشورهای خارجی مرسوم و متداول است رایج نیست ولی از آنجا که ممکن است در آینده عده ای به این کار علاقمند گردند و بخواهند در این زمینه فعالیت نمایند لازم است که در این باره مطالبی بیان گردد تا شاید راهنمایی برای اینگونه اشخاص باشد. انچه که در این فصل عنوان می گردد مبتنی بر اصول جدید دامپروری در دنیای امروز بوده ممکن است با شرایط اطن مرز و بوم صد در صد وفق ندهد. ولی بعضی از قسمتهای آن عملی و بقیه موارد نیز با تغییراتی قابل اجراست.

پرورش گاو گوشتی در اغلب نقاط با استفاده از مراتع و چراگاههای خوب ممکن بوده و مقرون به صرفه می باشد. در ایران نیز باید این نکته مورد توجه قرار گیرد و بهتر است کسانی به این کار مبادرت ورزند که امکان دسترسی آنها به مراتع برایشان فراهم و میسر باشد.

در ایران در شرایط موجود پروار کردن گوساله های نر نژاد هولشتین کم و بیش رواج یافته این کار یا به وسیله خود دامپروران تولید کننده شیر به عنوان یک کار جنبی عملی می شود یا اینکه عده ای گوساله های مذکور را بعد از, شیر گرفتن خریداری و آنها را تا 10 الی 12 ماهگی پروار کرده و سپس عرضه می نمایند.

انتخاب گاوهای گوشتی

قبل از شروع به کار و ایجاد گله گاوهای گوشتی باید در انتخاب اینگونه گاوها بصیر بود و کلیه خصوصیاتی را که قبلاً درباره گاوهای پرواری ذکر گردید به خاطر داشت زیرا اساس کار و موفقیت بعدی مربوط به همین مسئله می باشد. این گاوها در درجه نخست باید پیش رس باشند بدین معنی که در کوتاهترین مدت به حداکثر رشد و نمو خود رسیده زود فربه و چاق شده و نهایت استفاده را از اغذیه بنمایند. در موقع خرید باید به شکل و هیکل حیوان و اندام و جثه دام و بالاخره جنس و سن آن کاملاً توجه شود و کلیه مزایا و محاسن مربوط به استعداد پرواری در نظر گرفته شود.

گاوهای گوشتی اصولاً دارای بدنی پر رشد و کپل و ران و سرین آنها کاملاً عضلانی بوده در صورتی که سر و گردن و اعضای بدنشان کوتاه و کوچک است. در دنیا همانطور که قبلاً نیز شرح داده شد نژادهای گوشتی مشخص بوده و تشخیص آنها نیز آسان است. به طوری که در انگلستان نژاد شورت هورن و دورهام و در فرانسه لیموزین و در آمریکا نژاد شورت هورن و هرفورد و دورهام و ابردین Aberdeen و انگوس Angus می باشد.

ولی در ایران چنین نژادهایی وجود نداشته دامدار خود باید بصیر در شناسایی اینگونه گاوها باشد.

آنچه که درباره ارزش گاوهای گوشتی حائز اهمیت می باشد به قرار ذیل است که به شرح آن پرداخته می شود:

1 – جنس: در دامهای بالغ گاو نر و ماده دارای ارزش یکسان از لحاظ گوشتی می باشند ولی در گاوهای جوان این قسم نبوده مثلاً ارزش یک گاو ماده سی ماهه غیر آبستن از یک گاو نر هم سن بیشتر بوده به طوری که لطافت گوشت و استعداد چاق شدنش فزونتر است.

2 - سن: گاوهای نر تا پانزده ماهگی کاملاً چاق شده ولی بعد از این سن باید اخته گردند.

3 – شکل و هیکل: اندام گاو باید طوری باشد که کاملاً از احاظ قصابی مورد توجه واقع شده و همانطور که بیان شد قسمتهای خلفی اش پر رشد و عضلانی باشد.

4 – ظرافت: ظرافت پوست و نازکی اسکلت در بهره گوشت گاو تأثیر دارد. گاوهایی که بسیار ظریف باشند نسبت دور قلم به دور سینه آنها نزدیک یا برابر یک پانزدهم می باشد.

انتخاب گاوهای نر گوشتی

پس از ایجاد گله گاو گوشتی باید از میان آنها یا از خارج گاوهای نر اصیل و ممتاز و برجسته جهت تکثیر انتخاب نمود. زیرا تا حدود بسیاری اساس و پیشرفت کار مربوط به انتخاب گاو نر خوب می باشد.ودر انتخاب گاو نر علاوه بر خصوصیاتی که در بالا ذکر گردید باید به نتایج حاصله نیز توجه داشت و آن را ملاک قرار داد.

در خارج بهترین گوساله هایی را که از گاوهای نر اصیل و آزمایش شده بدست آمده اند جهت جفت گیری انتخاب می نمایند زیرا معتقدند که پدران آنها امتحان خود را داده اند. ولی در ایران متأسفانه جز دانایی و بصیرت دامدار در موقع انتخاب گاو نر راه دیگری وجود ندارد. از اینرو بهتر است این انتخاب از میان گوساله های نر پیش رس گله به عمل آید. مطابق تجربیاتی که در آمریکا به عمل آمده است پیش رسی گوساله ها در دوره شیرخواری مربوط به دو عامل می باشد:

یکی مقدار شیر مادر و دیگری خصوصیات فردی و نژادی حیوان. ولی بعد از دوره شیر خواری تا 12 الی 15 ماهگی اگر گوساله ها مناسب و خوب نگهداری گردند پیش رسی و رشد بیشتر آنها تنها مربوط به خصوصیات ذاتی و نهانی حیوان می باشد.

بنابراین اگر گاو نر هر گله ممتاز باشد می تواند خصوصیات پیش رسی را به گوساله ها نیز منتقل نماید. در انتخاب گاو نر هر اندازه دقت و مطالعه شود ارزش داشته باعث موفقیت قطعی و مسلم در کار خواهد بود.

اگر برای یک دامدار امکان داشته باشد بهتر است گاوهای نر خود را از لحاظ پیشرسی فردی و نتایج حاصله آزمایش کند و در صورت موفقیت و رضایت بخش بودن آنها را نگاهدارد وگرنه از پرورش آنها صرفنظر کند. اگر چنین آزمایشی به دقت عملی گردد و اصالت و ارزش پیشرسی گاو نر به ثبوت رسد می توان از گوساله های نر چنین گاوی برای جفت گیری در آینده استفاده کرد ولی باید در نظر داشت که مادران این گوساله ها نیز از لحاظ پیشرسی برجسته بوده و میزان شیر و سلامتی آنها نیز کاملاً مورد توجه باشد.

انتخاب ماده گاوهای گوشتی

انتخاب ماده گاوهای خوب و برجسته نیز چون گاوهای نر برای یک گله گوشتی لازم است. گاو ماده باید پیشرس بوده و بتواند خصوصیات گوشتی و پرواری خود را به گوساله های خود منتقل نماید. به دست آوردن چنین ماده گاوهایی در ابتدای کار بسیار دشوار و در ایران شاید غیر عملی باشد ولی پس از

طرح کسب و کار پرورش طیور 16 ص (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

قسمت عمده ای از هزینه های سرمایه گذاری واحد پرورش طیور سرف تهیه جایگاه نگهداری می شود و در صورتی که به این موضوع اهمیت داده نشود ممکن است بر روی طیور که حیوان آسیب پذیر هستند آثار نامطلوبی بگذارد، در پرورش طیور گوشتی به علت که پرندگان حساس و در حال رشد هستند، بروز هر گونه مشکل محیطی ناشی از سهل انگاری در ساختمان می تواند منجر به ایجاد استرس، کاهش تولید، تلفات و شیوع بیماری ها شود و صدمه های جبران ناپذیری را به واحد فوق وارد کند.

این واحد پرورش طیور گوشتی در قسمت جنوب شرقی کشور قرار دارد و این منطقه، منطقه ای است گرمسیر محسوب می شود و باید برای ساخت سالن باید نکاتی مورد توجه قرار گیرد که شامل:

بررسی وضعیت اقتصادی منطقه و امکان فروش محصولات آن

نوع پرنده پرورشی، نحوه پرورش و ظرفی واحد پرورش طیور.

وجود راه مطلوب برای حمل و نقل نهادهای مورد نیاز و امکان رساندن محصول تولیدی به بازار مصرف.

امکان تامین کارگر ماهر و افراد متخصص.

بررسی امکان مکانیزاسیون و افراد متخصص.

رعایت فاصله مجاز بین واحد پرورش و منطقه های مسکونی، منابع آلودگی و سایر واحدهای دامپروری.

استفاده از مصالح ساختمانی ارزان قیمت و با کیفیت و کارآیی مطلوب و همچنین امکان گسترش واحد پرورش طیور در آینده و در هر امکان که در این ارتباط تاسیسات زیربنای مثل راه، فاضلات و منابع تامین آب، برق، کارگر و غیره باید مدنظر قرار گیرد.

مجوز مکانی لازم از اداره ها و ارگان های مربوط دریافت شود و با رعایت اصول علمی محاسبه های اقتصادی و سوددهی صورت گیرد.

در خصوص انتخاب محل واحد پرورش طیور نکات زیر توجه باید بشود:

زمین ارزان قیمت و نزدیک به شهر یا مراکز مصرف باشد.

زمین از نظر ساختمانی خاکی یا شنی و دور از مسیر سیل، طوفان، باد و غیره باشد.

جهت ساختمانی در مناطق گرمسیر باید شمالی و یا شرقی باشد.

برای حمل مواد مصرفی به واحد پرورش طیور و انتقال تولیدات و ضایعات باید راه مناسب موجود باشد، اما تاسیس واحد پرورش طیور در کنار و یا نزدیک خطوط راه آهن، جاده های اصلی فرودگاه، و محل های پر سر و صدا مناسب نیست.

محل ساختمان پرورش طیور باید از نظر خطرات ناشی از سوانح طبیعی، حمله حیوانات وحشی، سرقت و غیره امن باشد و بتوان امنیت آن را تامین کرد.

در صورتی که کارگران واحد پرورش طیور در محل ساکن نباشند، باید در فاصله نزدیک امکان اسکان آنها میسر باشد. ( شرایط احداث ساختمان پرورش طیور)

زمین:

برای احداث جایگاه ما و تاسیسات پرورش طیور باید زمین هایی استفاده کرد که از نظر کشاورزی با ارزش نیستند، دارای استحکام لازم هستند، امکان زه کشی مناسب وجود داشته باشد دارای شیب زیاد نباشند و نسبت به زمین های اطراف مرتفع باشند تا آب برف و باران به آن ها نفوذ نکند.

دارا بودن راه مناسب و امکان گسترش:

مزرعه پرورش طیور باید دارای راه مناسب باشد و در ضمن لازم است محل آن را در زمین اصلی طوری در نظر گرفت که در صورت لزوم بتوان آن را در آینده گسترش داد.

امکان تهیه آب مناسب و مورد نیاز

تامین آب مناسب بسیار مناسب است؛ در این خصوص مقدار و کیفیت آب قابل دسترس در مزرعه اهمیت دارد که آب مورد مصرف طیور در شرایط استاندارد به صورت زیر است:

نوع پرنده

سن پرنده ( هفته)

آب مورد نیاز (لیتر/پرنده/روز)

جوجه کشی

8

38%

مرغ مادر گوشتی بالغ در حال تولید

35

32%

البته در گرما و در صورت نامناسب بودن کیفیت خوراک و آب مصرفی مقدار آن افزایش می یابد. در ضمن ضروری است با مقادیر زیر، آب مورد نیاز جهت شستشو، خنک کردن سالن، مصرف کارگرها و … نیز اضافه شود. که مقدار آن تقریقاً برابر جدول بالا است.

کیفیت آب نیز مهم است. کیفیت آب از جنبه های مختلف قابل ارزیابی است. نخست این که ضروری است آب مصرفی طیور فاقد گل و لای و مواد جامد معلق باشد، زیرا صرف نظر از اینکه آب مناسبی جهت استفاه طیور نیست باعث مشکلات متعدد در آب خوری ها نیز می شود. همچنین آب مورد مصرف باید فاقد میکروب های بیماری زا باشد. در غیراین صورت ضروری است آب با مواد ضد عفونی کننده مثل کلر ضد عفونی شود. مقدار مواد جامد آب (سختی آب) نیز مهم است. مجموعه مواد جامد آب را با روش های مختلف از جملع تبخیر آب و یا اندازه گیری میزان عبور جریان الکتریسیته می سنجند و بر این اساس استاندارد آب مناسب طیور به صورت جدول زیر است:

وضعیت آب

کمتر از 1000

آب مناسب جهت استفاده تمام طیور

1000 تا 3000

آب مناسب استفاده طیور است اما ممکن است باعث آبکی شدن مدفوع شود

3000 تا 5000

آب به نسبت قابل قبول برای طیور، اما ممکن است باعث کاهش تولید و بالا رفتن تلفات و بویژه در بورقلمون ها شود.

5000 تا 7000

آب مناسب طیور نیست و باعث افزایش تلفات و کاهش شدید تولیدات می شود.

7000 تا 10000

آب غیر قابل استفاده برای طیور، اما می توان جهت مصرف چهار پایان استفاده کرد.

بیشتر از 10000

غیر قابل استفاده برای حیوانات پرورش ( دام ها)

وجود مقادیر اندک بعضی از مواد سمی می تواند باعث مسمومیت پرنده شود. دراین خصوص می توان از مس، آهن، سرب، جیوه، مولیبدن، سلنیوم، روی،فلوئور، نیتراتو نیتریت نام برد. نیترات و نیتریت به میزان 500 قسمت در میلیون کشنده است و اگر مقدار آن از 50 قسمت در میلیون بالاتر باشد آب مضر و غیر قابل مصرف برای طیور است.

امکان تهیه برق مورد نیاز:

جهت کارکرد تعداد زیادی از وسایل مورد استفاده و همچنین تامین روشنایی، نیاز به برق است که ضروری است امکان تهیه برق ارزان قیمت و مطمئن برای مزرعه فراهم باشد، برای این منظور تامین برب از شبکه سراسری برق مطلوب است و در غیر این صورت لازم است با موتور برق، برق مورد نیاز تامین شود. در عین حال برای واحدهای حساس مثل جوجه کشی ها ، در نظرگرفتن موتور برق اضطراری، ضروری است.

شرایط جغرافیایی و اقلیمی

اقلیم منطقه:

آب و هوای گرم و مرطوب با تابستان های طولانی در جنوب کشور. آب و هوار گرم و خشک در مرکز، شرق و جنوب شرقی کشور. با این تنوع آب و هوایی لازم است سعی شود با توجه به شرایط اقلیمی و جوی این منطقه تاسیسات پرورش طیور به نحوی طراحی و احداث شود که در حد امکان با شرایط خاص این منطقه سازگار باشد. در این منطقه جهت وزش باد مهم است. در این منطقه که منطقه ای گرمسیر است بهتر آن است که ساختمان ها عمود بر جهت وزش باد ساخته شوند. به طوری که بتوان از جریان باد برای خنک کردن سالن استفاده کرد. در این واحد که در منطقه گرمسیر است بهتر آن است که ساختمان دارای پنجره شمالی و شرقی باشند تا کمتر اشعه خورشید باعث گرم شدن داخل ساختمان شود. به خاطر بادهای موسمی 120 روزه در این منطقه بهتر است در اطراف سالن برای جلوگیری از صدمات باد و اثرات نامطلوب اشعه خورشید درختان خزان دار کاشته شود. زیرا در زمستان درختان را ریختن برگهای خود باعث عبور نور خورشدی می شوند و در تابستان برگ ها از تابش شدید اشعه خورشد به سالن جلوگیری می کنند. جهت ساختمان و پنجره های آن در مناطق گرمسیر ( با توجه به جریان باد و تابش خورشید)

مصالح ساختمانی مناسب

با توجه به شرایط منطقه که منطقه ای گرمسیر است باید از مصالحی استفاده شود که راحت و قیمت آن ها ارزان و مقاوم به گرما باشد. مصالحی که ساختمانی با آن احداث می شود شامل آجر، سیمان، شنی، ماسه، خاک، گچ، سنگ، آهن، آلومینیوم، قیر و مشتقات آنها شامل بتون، بلوک سیمانی، صفحات سیمانی، موزاییک و غیره است. برای مناطق گرمسیر از مواد عایق گرما و رطوبت مثل پشم شیشه، پلی استر، پلی اتیلن انواع پلاستیک و مقواهای فشرده نیز استفاده می شود که در این واحد از پشم شیشه استفاده شده است. برای آجرکاری این واحد از آجر توپر استفاده می کنند. در بعضی جاها از آجر کاری توخالی بلوک های سیمانی، بتون، تیرآهن و مواد عایق هم استفاده می شود.

7)نحوه ارتباط ساختمان های پرورش طیور با سایر ساختمان ها و فاصله های مجاز:

ساختمان های پرورش طیور ضروری است که دارای ارتباط منطقی با سایر قسمت های واحد پرورشی باشند، مثلاً سالن های پرورش از کارخانه تهیه خوراک مزرعه فاصله زیادی نداشته باشند، ضمن اینکه نباید فاصله آن قدر کن باشد که صدای دستگاه ها باعث استرس طیور شود. سالن پرورش طیور نباید نزدیک اماکن مسکونی باشد؛زیرا از نظر سلامت و آرامش ساکنان آلودگی های محیط زیست، بوی نامطبوع و از نظر بهداشتی برای انسان ها مضر است. بنابراین ضروری است واحد پرورش از بافت شهری دور باشد و برای جلوگیری از اتلاف وقت و نزدیک بودن کارگرها به مزرعه توصیه می شود خانه های مسکونی کراگران در نزدیکی مزرعه در محل مناسبی ساخته شود. ساختمان پرورش طیور از واحدهای پرورش سایر دام ها و طیور نیز باید فاصله مناسبی داشته باشند، چون آلودگی آنها می تواند باعث مشکلات بهداشتی در واحد پرورش طیور شود. در این واحد پرورش توجه به جهت باد و جلوگیری از ورود آلودگی به وسیله باد مهم می باشد. در واحد پرورش طیور نباید پرندگان دیگری نگهداری بشوند، چون می توانند باعث آلودگی شوند و یا باعث ایجاد استرس شوند؛ از جاده اصلی و فرودگاه این واحد دور می باشد تا ایجاد استرس در طیور به وجود نیاید.

فواصل مجازی که توسط جهاد کشاورزی استان سیستان و بلوچستان داده شده است به شرح زیر می باشد:

فاصله واحد پرورش طیور گوشتی (متر)

حریم رودخانه : 100

حریم دریا: 1000

حریم راه آهن: 200

حریم جاده فرعی: 100

طرح کسب و کار پرورش شتر مرغ 28 ص (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 28

اقلیم:

شترمرغ ها در کلیه اقلیم ها قابل زیست و نگهداری اند، از اقلیم های بسیار سرد مانند آلاسکا تا گرم و خشک مانند صحرای افریقا. اما هرچه به سمت اقلیم گرم و خشک پیش برویم کیفیت و کمیت محصولات تولیدی بهتر خواهد شد. تنها اقلیمی که برای پرورش شترمرغ توصیه نمی شود ( علی رغم آنکه در این اقلیم نیز تولید خود را ادامه می دهد) اقلیم گرم و مرطوب ( مناطق شرجی ) است زیرا تأثیر منفی بر تولید آن می گذارد.

  شتر مرغ در هوای بارانی ماندن زیر باران را به رفتن زیر سرپناه ترجیح میدهد .

شترمرغ ها را در طبیعت درانواعی از زیستگاههای باز می توان پیدا کرد. آنها از مناطق پربوته و پردرخت دوری جسته و به ندرت در جستجوی سایه برمی آیند.

روشهای پرورش: شترمرغ در مزرعه به طور کلی به سه روش نگهداری می شود که عبارتند از:

بسته

نیمه باز

باز

مقید کردن و انتقال: برای گرفتن شترمرغ به دو کارگر نیاز است که هریک کنار یکی از پاهای شترمرغ ایستاده و آنرا از زیر شکم و روی دم نگهدارند. از یک عصای سرکج مخصوص گرفتن گردن برای پایین آوردن سراستفاده می شود. هنگامی که منقار به سطح زانو رسید منقار پایین را با قرار دادن انگشت شست در آن به سمت پایین نگه می دارند. این کار مانع برخورد از روبرو با پاهای شترمرغ می شود. شترمرغ در این وضعیت برای درمانهایی مانند برچسب زدن، دارو دادن ، تزریق، خونگیری و معاینه نگه داشته می شود.

شتر مرغ ها از مناطق پربوته و پردرخت دوری جسته و به ندرت در جستجوی سایه برمی آیند.

جعبه های مقید کردن در بعضی از مزارع به کار می روند اما رضایت بخش نیستند زیرا ممکن است به پوست و پرها صدمه بزنند.

هنگام سوار کردن آنها به کامیون، ممکن است هل دادن آنها از پشت روی سطح شیبدار الزامی شود. شترمرغ های بالغ به کامیونهایی نیاز دارند که ارتفاع دیواره جانبی آنها 2/2 متر بوده و با سایبانی از جنس پارچه کنفی یا کرباس برای جلوگیری از آویزان شدن سرو گردن پوشانده شده باشد. کف کامیون معمولاً با ماسه، خاک یا علف و دیواره های جانبی با کیسه های پرشده از علف برای کم کردن صدمه به پرها و پوست پوشانده می شوند. پارتیشن هایی نیز داخل کامیون قرار داده می شوند که شتر مرغ ها را به گروههای 6 تایی تقسیم می کند و این کار مانع از دراز کردن پاهای شترمرغ و لگد شدن آنها می گردد.

روشهای پرورش:

در روش باز باید یکی از دو روش جوجه کشی طبیعی یا مصنوعی نیز انتخاب گردد.

در روش بسته همراه جوجه کشی مصنوعی بکار گرفته می شود.

روش باز: نیاز به زمینی بزرگ به وسعت 40 هکتار است. غیر از هزینه خرید پرندگان که درتمام روشها معمول است، زمین مهم ترین نیاز عمده این روش است. شترمرغها تا حد امکان نزدیک زیستگاه طبیعی شان با حداقل دخالت انسان نگهداری شده و پرورش می یابند. مزیت اصلی روش باز، کاهش قابل توجه هزینه نگهداری شترمرغ های بالغ به مقدار زیاد است. همچنین در صورتی که شترمرغ ها خود تخمهایشان را جوجه کشی کنند، هزینه ای برای این کار صرف نشده ودر نتیجه هزینه های تولید بسیار پایین خواهند بود. از معایب این روش عدم کنترل و شناسایی شترمرغ ها و تخمهای تولیدی است.میزان مرگ و میر و تلفات به ویژه در میان جوجه ها به دلیل شکار آنها توسط حیوانات شکارچی بالاست.ضمناً گرفتن شترمرغ ها بسیار مشکل و پرهزینه است.  

روش نیمه باز: محدوده مورد نیاز برای این روش از 20 تا 60 هکتار متغیر است. شترمرغ‌ها در چراگاههای نسبتاً کوچک یا اراضی تقریباً 8 تا 12 هکتاری نگهداری می‌شوند. آنها توانایی گردش آزاد در محدوده ای معین را داشته و لذا بخشی از احتیاجات تغذیه‌ای آنها از این طریق تامین می شود. محل های خوراک دادن باید نزدیک حصارکشی دور چراگاه ایجاد شوند تا قابلیت دسترسی به غذا افزایش و اضطراب ناشی از ورود مکرر افراد به داخل چراگاه کاهش یابد

در محیط محصور شترمرغ های نر در طول حصار حرکت کرده و حتی هنگامی که جیره های مکمل در اختیارشان گذاشته می شود، باز هم در علفزار به دنبال علوفه می گردند که علت ظاهراً ترجیح علوفه است.

روش بسته:محوطه مورد نیاز برای این روش به طور معمول کمتر از 20 هکتار است که به چراگاههای کوچکی هریک به وسعت 2-1 هکتار تقسیم شده است. این روش به علت نیاز کم به زمین مطلوب است. با این حال دو اشکال اصلی این روش عبارتند از: 1ـ هزینه های بالاتر خوراک 2ـ هزینه حصارکشی زیاد

سرمایه گذاری مالی برای هر واحد زمین در این روش بالاتر از دو روش دیگر است. با این حال مزایای استفاده از روش بسته بسیار زیاد بوده و بر معایب آن غلبه دارد

طرح کسب و کار پرورش بره ها به صورت مصنوعی با استفاده از جایگزین شیر (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

پرورش بره ها به صورت مصنوعی با استفاده از جایگزین شیردانشگاه اژه ترکیه – دانشکده کشاورزی Dr.turgay tashkin 2003 ترجمه : علیرضا لطفی ( مهندسی علوم دامی – دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر)[e-mail]

مقدمهفاکتورهای مهم پرورش گوسفند یکی قیمت بره در بازار و دیگری تعداد بره های از شیر گرفته شده به ازای هر راس گوسفند در سال می باشد.با انجام فعالیت های اصلاحی و سلکسیون ، گوسفندانی با دوقلوزایی ومیزلن بره زایی بالا حاصل شده اند که علاوه بر مزیتی که دارد این افزایش مشکل پرورش بره ها را به وجود آورده است.کافی نبودن شیر مادر به دلایل مختلف مانند سنگینی زایمان مرگ و میر بره ها را افزایش داده است.هزینه ،زمان، نیروی کاری که صرف کاهش میزان مرگ و میر بره ها که ناشی از گرسنگی بره و فقدان خصوصیات مادری میش است می شود از لحاظ اقتصادی مقادیر زیادی را شامل می شود. برای حل این مشکل پرورش مصنوعی بره ها به عنوان یک راه چاره برگزیده می شود.پرورش دهندگان گوسفند به دلیل مراقبت های ویژه ، احتمال مرگ ، صرف نیروی کار و گران بودن غذای جایگزین از پرورش مصنوعی بره ها خودداری می کنند. اما امروزه با پیشرفت صنعت تولید خوراک دام،بهبود ویژگیهای کیفی،وجود سیستم های مختلف پرورش مصنوعی و وجود تجهیزات مدرن ، میزان نیروی کار کاهش یافته است.درپرورش بره ها به صورت مصنوعی ،با از شیرگیری زودهنگام بره و تغذیه مناسب ورعایت اصول بهداشتی نتیجه پرورش مصنوعی بره ها به میزان زیادی بهبود یافته است.پرورش بره ها با شیشه وپستانک یا سیستم های اتوماتیکدر یک واحد پرورش گوسفند،وقتی تصمیم به پرورش مصنوعی بره ها گرفته میشود اولین روشی که به ذهن پرورش دهندگان می رسد استفاده از شیشه و پستانک است . بره ها در 5-3 روز اول ، هر 6 ساعت یکبار با استفاده از شیشه و پستانک تغذیه می شوند. بعد ازاین مدت بره ها هر روز 3-2 دفعه با جایگزین شیر تغذیه میشوند.در این روش مقدارمصرف جایگزین شیر را به سهولت می توان کنترل نمود.اگر باگذشت زمان و همراه با رشد بره مقدار خوراک جایگزین شیر و مدت تغذیه تغییر نکند پیش معده بره ها با گذشت زمان بزرگتر شده و عوارض ناخواسته حاصل از پرورش نامناسب به چشم خواهد خورد.در پرورش با شیشه و پستانک می توان از شیر میش های دیگر نیز به عنوان منبع شیر استفاده نمود.یک روش دیگر،((پرورش اتوماتیک)) می باشد.دراین روش امکان مصرف خوراک جایگزین به صورت مداوم و آزادانه برای بره ها مهیا می شود . دراین روش نیروی کار کاهش یافته و در مدت کوتاه تعداد زیادی بره پرورش می یابد.دراین روش واحدهای مکش شیر برای تعدادزیادی بره قابل استفاده است. پرورش دهندگان گوسفند باتوجه به تعداد بره ای که می خواهند به صورت مصنوعی پرورش دهند بایستی تعداد سطل مورد نیاز را خریداری نمایند و یا خودشان اقدام به ساختن آنها نمایند.پرورش بره ها در محفظه یا اتاقک برهبره ها با شروع تغذیه جایگزین شیرازهفته دوم به اتاقک بره آورده می شوند.غذایی که بعد از این بایستی به برها بدهیم خوش خوراک بوده و دارای حداقل 20 درصد پروتئین باشد.کنجاله سویا به میزان 50 درصد کل جیره برای تغذیه بره ها در این مرحله مناسب است.از آنجا که یونجه خشک باعث نفخ در بره ها می شود نباید زیاد مصرف شود. یونجه پربرگ نباید در دوهفته اول زیاد شود و همچنین آب مصرفی بره ها بایستی تمیز و تازه باشد.غذا و آب طوری قراردهده شود که بره ها نتوانند ریخت و پاش کنند.بدین منظور ظرف شیر را می پوشانند تا فضولات داخل غذا نشود و هر24 ساعت یکبار غذای بره تعویض میشود. بخش ها و تجهیزات مورد نیازبره هایی که به صورت مصنوعی پرورش می یابند باید به مقدار کافی از تحت شرایط تهویه و محیط مناسب از جایگزین شیر تغذیه نمایند.بره ها در چند هفته اول زندگی حرارت بدن خود را نمی توانند با محیط تطبیق دهند . بنابراین باید از تجهیزات گرمازا همانطور که در مورد جوجه های یکروزه استفاده می شود مانند مادر مصنوعی ،لامپها وغیره استفاده نماییم. طی تحقیقات انجام شده حرارت 20 درجه سانتیگراد محیط ، بهترین شرایط دمایی برای رشد بره ها می باشد. اگر زمین خاکی و یا بتون باشد بایستی روی آن را باکاه و یا تراشه چوب بپوشانیم . برای بره های تازه به دنیا آمده میتوانیم از دربهای چوبی یا فلزی جمع شونده سیار استفاده نماییم. برای هربره 0.9 مترمربع باکس چوبی سیار در سطح بتونی 0.5 الی 0.6 مترمربع تازمان اتمام شیرخوارگی کافی است.باکس های چوبی جمع شونده از لحاظ بهداشت و استفاده بهینه از سطح دارای مزیت می باشند. پستانک ها و سطلهای شیر مورد استفاده،دارای دونوع می باشند. نوع اول سیستم اتوماتیک و نوع دوم پستانک معمولی می باشد:در سیستم اتوماتیک یک دگمه باز وبسته کردن وجود دارد که به کپسول پلاستیکی متصل است،وجوددارد.در سیستم پستانک ، رعایت بهداشت سخت تر بوده و خوردن شیر سردتر است . نوع دیگر پستانک متصل به کپسول پلاستیکی است که بره برای دریافت شیر بایستی فشار زیادی را با مکش به پستانک و کپسول وارد کند . در سیستم پستانک دار دو نوع سطل استفاده می شود:پستانک-سطل نوع I : دارای یک لاستیک به طول یک متر که ازداخل شیر عبور کرده و پستانک در راس سطل قرار می گیرد.پستانک - سطل نوعII: پستانک ها در اطراف قرار دارند و شیر با نیروی جاذبه زمین به داخل پستانک هاجاری می شود و بره ها آن را می خورند.شیر همیشه در پستانک قرار دارد و تغذیه بره ها را آسانتر می کند. درسیستم اتوماتیک ، هیچ افتی در میزان رشد بره ها نسبت به سیستم سطل وجود ندارد.پستانک های ازجنس لاتکس یا لاستیک برای این کار ایده آل هستند.پستانک های لاستیکی دارای طول 4-3 سانتیمتر بوده و برا ی هر پستانک 5-3 راس بره در نظر گرفته می شود.برای پرورش مصنوعی بره ها دو یا سه قسمت در نظر گرفته می شود. اولین بخش، بخش عادت یا وفق دادن بره ها می باشد.بخش دوم مرحله عبور و بخش سوم بخش انفرادی است .بره ها از بخش دوم (عبور) به بخش عادت پذیری آورده می شود.دراین بخش اگر بره ها به تغذیه مصنوعی عادت کنند دیگر نیازی به کمک ندارند. 3-2 روز بایستی نظارت انجام شود تا از عادت کردن بره ها به پستانک ها مطمئن شویم.بره ها تازمان از شیرگیری در بخش سوم می مانند. در آغول های فلزی و تخته ای،به ازای هر راس 0.18 مترمربع و در آغولهای بتونی 0.54 مترمربع سطح به ازای هر راس بره در نظر می گیریم . اگر در زمستان ، تعداد زیادی بره را بخواهیم به طور مصنوعی پرورش دهیم ، بایستی علاوه بر اینکه دمای محیط را بالاتر از 15 درجه سانتیگراد نگهداریم،تهویه مناسب نیز انجام دهیم تا سرعت رشد بره ها در حد قابل قبولی بماند.آغوز و خوراک جایگزین شیربرای بره های تازه به دنیا امده مصرف آغوز دارای اهمیت ویژه ای است. هم برای بره هایی که توسط مادر خود تغذیه می شوند و هم برای بره هایی که به طور مصنوعی تغذیه می شوند آغوز باعث افزایش

تحقیق در مورد پرورش شتر مرغ 28 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 28 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

اقلیم:

شترمرغ ها در کلیه اقلیم ها قابل زیست و نگهداری اند، از اقلیم های بسیار سرد مانند آلاسکا تا گرم و خشک مانند صحرای افریقا. اما هرچه به سمت اقلیم گرم و خشک پیش برویم کیفیت و کمیت محصولات تولیدی بهتر خواهد شد. تنها اقلیمی که برای پرورش شترمرغ توصیه نمی شود ( علی رغم آنکه در این اقلیم نیز تولید خود را ادامه می دهد) اقلیم گرم و مرطوب ( مناطق شرجی ) است زیرا تأثیر منفی بر تولید آن می گذارد.

  شتر مرغ در هوای بارانی ماندن زیر باران را به رفتن زیر سرپناه ترجیح میدهد .

شترمرغ ها را در طبیعت درانواعی از زیستگاههای باز می توان پیدا کرد. آنها از مناطق پربوته و پردرخت دوری جسته و به ندرت در جستجوی سایه برمی آیند.

روشهای پرورش: شترمرغ در مزرعه به طور کلی به سه روش نگهداری می شود که عبارتند از:

بسته

نیمه باز

باز

مقید کردن و انتقال: برای گرفتن شترمرغ به دو کارگر نیاز است که هریک کنار یکی از پاهای شترمرغ ایستاده و آنرا از زیر شکم و روی دم نگهدارند. از یک عصای سرکج مخصوص گرفتن گردن برای پایین آوردن سراستفاده می شود. هنگامی که منقار به سطح زانو رسید منقار پایین را با قرار دادن انگشت شست در آن به سمت پایین نگه می دارند. این کار مانع برخورد از روبرو با پاهای شترمرغ می شود. شترمرغ در این وضعیت برای درمانهایی مانند برچسب زدن، دارو دادن ، تزریق، خونگیری و معاینه نگه داشته می شود.

شتر مرغ ها از مناطق پربوته و پردرخت دوری جسته و به ندرت در جستجوی سایه برمی آیند.

جعبه های مقید کردن در بعضی از مزارع به کار می روند اما رضایت بخش نیستند زیرا ممکن است به پوست و پرها صدمه بزنند.

هنگام سوار کردن آنها به کامیون، ممکن است هل دادن آنها از پشت روی سطح شیبدار الزامی شود. شترمرغ های بالغ به کامیونهایی نیاز دارند که ارتفاع دیواره جانبی آنها 2/2 متر بوده و با سایبانی از جنس پارچه کنفی یا کرباس برای جلوگیری از آویزان شدن سرو گردن پوشانده شده باشد. کف کامیون معمولاً با ماسه، خاک یا علف و دیواره های جانبی با کیسه های پرشده از علف برای کم کردن صدمه به پرها و پوست پوشانده می شوند. پارتیشن هایی نیز داخل کامیون قرار داده می شوند که شتر مرغ ها را به گروههای 6 تایی تقسیم می کند و این کار مانع از دراز کردن پاهای شترمرغ و لگد شدن آنها می گردد.

روشهای پرورش:

در روش باز باید یکی از دو روش جوجه کشی طبیعی یا مصنوعی نیز انتخاب گردد.

در روش بسته همراه جوجه کشی مصنوعی بکار گرفته می شود.

روش باز: نیاز به زمینی بزرگ به وسعت 40 هکتار است. غیر از هزینه خرید پرندگان که درتمام روشها معمول است، زمین مهم ترین نیاز عمده این روش است. شترمرغها تا حد امکان نزدیک زیستگاه طبیعی شان با حداقل دخالت انسان نگهداری شده و پرورش می یابند. مزیت اصلی روش باز، کاهش قابل توجه هزینه نگهداری شترمرغ های بالغ به مقدار زیاد است. همچنین در صورتی که شترمرغ ها خود تخمهایشان را جوجه کشی کنند، هزینه ای برای این کار صرف نشده ودر نتیجه هزینه های تولید بسیار پایین خواهند بود. از معایب این روش عدم کنترل و شناسایی شترمرغ ها و تخمهای تولیدی است.میزان مرگ و میر و تلفات به ویژه در میان جوجه ها به دلیل شکار آنها توسط حیوانات شکارچی بالاست.ضمناً گرفتن شترمرغ ها بسیار مشکل و پرهزینه است.  

روش نیمه باز: محدوده مورد نیاز برای این روش از 20 تا 60 هکتار متغیر است. شترمرغ‌ها در چراگاههای نسبتاً کوچک یا اراضی تقریباً 8 تا 12 هکتاری نگهداری می‌شوند. آنها توانایی گردش آزاد در محدوده ای معین را داشته و لذا بخشی از احتیاجات تغذیه‌ای آنها از این طریق تامین می شود. محل های خوراک دادن باید نزدیک حصارکشی دور چراگاه ایجاد شوند تا قابلیت دسترسی به غذا افزایش و اضطراب ناشی از ورود مکرر افراد به داخل چراگاه کاهش یابد

در محیط محصور شترمرغ های نر در طول حصار حرکت کرده و حتی هنگامی که جیره های مکمل در اختیارشان گذاشته می شود، باز هم در علفزار به دنبال علوفه می گردند که علت ظاهراً ترجیح علوفه است.

روش بسته:محوطه مورد نیاز برای این روش به طور معمول کمتر از 20 هکتار است که به چراگاههای کوچکی هریک به وسعت 2-1 هکتار تقسیم شده است. این روش به علت نیاز کم به زمین مطلوب است. با این حال دو اشکال اصلی این روش عبارتند از: 1ـ هزینه های بالاتر خوراک 2ـ هزینه حصارکشی زیاد

سرمایه گذاری مالی برای هر واحد زمین در این روش بالاتر از دو روش دیگر است. با این حال مزایای استفاده از روش بسته بسیار زیاد بوده و بر معایب آن غلبه دارد