نگاهى به پدیده پیرى در انسان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

نگاهى به پدیده پیرى در انسان

کودکى روزگار ویژه اى است. اگر تنها قادر بودیم عملکرد بدنمان را به همان شکل ده سالگى اش حفظ کنیم، مى توانستیم انتظار عمر متوسطى پنج هزار ساله داشته باشیم. اما افسوس که از یازده سالگى به بعد همه چیز در سرازیرى است.مشکل اینجاست که بدن با افزایش عمر رو به زوال مى گذارد. در بیشتر دوران زندگى مان خطر مرگ به شکل نمایى افزایش مى یابد و هر هشت سال دوبرابر مى شود. بنابراین پرسش اصلى این است که چرا پیر مى شویم و درباره آن چه مى شود کرد؟

بسیارى از دانشمندان معتقدند که امروزه براى اولین بار در تاریخ بشر چنان شناخت کافى و سطح بالایى از ماهیت سالخوردگى انسان به دست آمده که مى توان به طور جدى برنامه ریزى شیوه هاى مقابله با آن را آغاز کرد. در واقع این دانشمندان از اندیشه اى ساده اما محکم شروع به کار کردند: بدن انسان، فراتر از موجودى کامل بودن، ماشینى است مستعد خرابى که طى فرایند تصادفى تکامل زیست شناختى شکل گرفته است. در این دیدگاه ما مى توانیم از طریق مهندسى ژنتیک، پزشکى پیشگیرانه، حیات بخش و ضد پیرى و نیز با تعمیر و تعویض قطعات فرسوده بدن، بیش از پیش اصلاح شویم. به زبان ساده یعنى سرعت پیر شدن ما شاید حتى تا مقدار ناچیزى کاهش خواهد یافت.تلاش براى درک و کنترل سالخوردگى ما دو زیست شناس را به الهام گرفتن از منابع به ظاهر بعیدى به نام مهندسى قابلیت اعتماد کشاند. این رهیافت مهندسى به درک سالخوردگى براساس ایده ها، روش ها و مدل هاى گرفته شده از تئورى قابلیت اعتماد بنا شده است. این تئورى که در سال هاى پایانى دهه ۱۹۵۰ به منظور تشریح شکست و از کارافتادگى (سالخوردگى) تجهیزات الکترونیکى و الکتریکى پیچیده مطرح شد، طى چند دهه گذشته به طور چشم گیرى بهبود یافته است. این تئورى به محققان اجازه مى دهد تا چگونگى خرابى سیستمى را براساس معمارى خاص و سطح قابلیت اعتماد اجزاى اصلى اش در طول زمان پیش بینى کنند. گستره دید این تئورى به حدى عام است که مى تواند در درک سالخوردگى موجودات زنده نیز مورد استفاده قرار گیرد. ما در شیوه هاى افزایش عمر و مرگ خیلى با ماشین هایى که مى سازیم متفاوت نیستیم. در واقع این اختلاف نیز به حداقل مى رسد، اگر درباره خودمان به این شکل ناخوشایند بیندیشیم: ما بسان ماشین هایى ساخته شده از اجزاى مازادى هستیم که بسیارى از آنها درست از همان ابتدا معیوب اند.رهیافت مهندسى قابلیت اعتماد به سالخوردگى انسان براى دانشمندان مشغول در زمینه هاى گوناگون این پدیده، زبان علمى مشترک و چارچوبى کلى فراهم مى کند و به آنها اجازه مى دهد تا موانع ایجادشده به دست متخصصان را از میان بردارند و یکدیگر را بهتر درک کنند. مهمتر از همه این رهیافت کمک مى کند تعریف شفاف ترى از سالخوردگى داشته باشیم. سالخوردگى (کهنگى) در تئورى قابلیت اعتماد از طریق خطر افزوده شکست تعریف مى شود. به عبارت دقیق تر چیزى در حال سالخوردگى است که فردا خطر فروپاشى اش بیشتر از امروز باشد. بنابر این براساس این تئورى اگر خطر شکست درگذر زمان افزایش نیابد هیچ سالخوردگى اى در کار نیست. ما با نگاهى دقیق به اطلاعات سالخوردگى انسان توانستیم شباهت قابل توجهى میان چگونگى افزایش سن و شکست (مرگ) موجودات زنده و دستگاه هاى الکترونیکى پیدا کنیم. در هر دو مورد نرخ شکست یک منحنى تقریباً شبیه وان حمام را دنبال مى کند. این منحنى شامل سه مرحله است، آغاز کار یا مرگ و میر کودکان، کار عادى و دوران سالخوردگى. مهندسان اغلب هر سه مرحله را در مورد محصولى منفرد ملاحظه نمى کنند. در واقع مرحله مرگ و میر کودکان در مورد دستگاه هاى الکترونیکى، ناکامى نسبتاً اجتناب ناپذیرى در ضمانت محصول است. از طرف دیگر بیشتر این دستگاه ها پیش از آغاز دوران سالخوردگى به حد کافى از کارافتاده مى شوند. اما با این حال به طور کلى هنوز همان منحنى وان حمام شکل نشان دهنده مسیر خرابى چیزها است.در آغاز عمر یک ماشین یعنى مرحله آغاز کار، نرخ هاى شکست بسیار بالا هستند و سپس با افزایش سن کاهش مى یابند. در این دوره اجزاى معیوب خراب مى شوند. براى مثال خطر شکست یک میکروپروسسور جدید به خاطر نقص هاى موجود در سیلیکون یا ارتعاشات کوچک در فرایند تولید که منجر به از کار افتادن مدارهاى تحت فشار ابتدایى کار مى شوند، اغلب در آغاز بیشتر است. همین دوره آغاز کار در زندگى بیشتر موجودات زنده از جمله انسان نیز وجود دارد که در این مورد به آن مرگ و میر کودکان گفته مى شوند.آن دسته از کامپیوترها و افرادى که مرحله ابتدایى را به سلامت مى گذرانند براى مدتى موسوم به دوره کار عادى به خوبى عمل مى کنند. این مرحله با نرخ هاى شکست پایین و تقریباً ثابت شناخته مى شود. این دوره که در مورد انسان بسیار کوتاه است از حدود پنج سالگى آغاز مى شود و تنها ۱۰تا ۱۵ سال ادامه مى یابد. سپس نوبت به مرحله سوم، دوران سالخوردگى مى رسد. افزایش بى امان نرخ هاى شکست در طول زمان نشانه بارز این مرحله است.در بیشتر موجودات زنده از جمله خود ما این افزایش در نرخ هاى شکست، الگوى نمایى انفجارى را دنبال مى کند که توسط قانون مرگ و میر گمپرتز بیان مى شود. براساس این قانون که در سال ۱۸۲۵ توسط بنیامین گمپرتز (B.Gompertz)، کارشناس بریتانیایى بیمه، براى محاسبات بیمه عمر پیشنهاد شد، با افزایش سن افراد لگاریتم نرخ مرگ و میر به طور خطى افزایش مى یابد. دوره سالخوردگى در انسان به طور تقریبى از حدود بیست تا صد سالگى رخ مى دهد.اما مرحله چهارمى نیز وجود دارد که ما و ماشین هاى ما در آن سهیم هستیم. این مرحله در زیست شناسى به دوره ثابت مرگ دیررس شناخته شده است. قانونى کاهش نرخ مرگ دیررس بیان مى کند که افزایش غایى نرخ هاى مرگ در سنین بالا متوقف مى شود و شرایطى پایدار به خود مى گیرد. این مرحله در انسان در سنین بالاى صد سال رخ مى دهد. درواقع اگر تا ۱۱۰ سالگى زنده بمانید

اثر شبه هورمون جوانی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 14

اثر شبه هورمون جوانی، پیری پروکسیفن،

بر روی سوسری آلمانی (سویه اصفهانی)

(Dictyoptera: Epilampridae; Blattella germanica)

حسین فتح‌پور و طیبه میر  

دانشگاه اصفهان

چکیده

سوسری آلمانی یکی از متداول‌ترین گونه‌های آفت خانگی محسوب می‌شود و ناقل انواعی از قارچ‌ها، ویروس‌ها و باکتری‌های بیماری‌زا می‌باشد. افزون براین، از عوامل ایجاد کننده حساسیت در محیط‌های خانگی به شمار می‌رود. از اینرو، کنترل این حشرات از نظر بهداشت عمومی دارای اهمیت فراوانی است.

یک روش جدید برای کنترل سوسری آلمانی (Blattella germanica) استفاده از مواد تنظیم‌کننده رشد، بویژه شبه هورمون‌های جوانی یا جونوئیدها می‌باشد. لذا اثر شبه هورمون جوانی، پیری پروکسیفن، برروی سوسری آلمانی در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. پس از تعیین چرخه زندگی، تعداد از نمف‌هایی که در اواخر اینستار پنجم به سر می‌بردند با غلظت‌های متفاوتی از پیری پروکسیفن و از طریق افزودن آن به ماده غذایی جانور، تیمار شدند. غلظت‌های به کار رفته شامل 10ppm، 30، 100، و 300 بود. هر آزمایش دارای سه تکرار بود و برای هر کدام یک گروه شاهد در نظر گرفته شد. در مجموع برای هر غلظت 45 حشره مورد آزمایش قرار گرفت.

پیری پروکسیفن باعث تغییر شکل ظاهری و عقیمی حشرات نر و ماده گردید، اما هیچ اختلاف معنی‌داری از نظر تأثیر این ماده بین حشرات نر و ماده مشاهده نشد. دوز مؤثر %50 (ED50) پیری پروکسیفن برای پیچیدگی بال در سوسری آلمانی ppm 56/45 و دوز عقیمی %50 (SD50) آن 50ppm بود. علاوه بر این، پچیدگی بال و احتمال عقیمی با ازدیاد غلظت پیری پروکسیفن افزایش یافت و معلوم شد که درصد پیچیدگی بال و عقیمی در غلظت 10ppm به ترتیب %0 و %21 (برای افراد نر) و %7/7 و %2/19 (برای افراد ماده)، و در غلظت 300ppmدر افراد نر %87 و %3/91 و در افراد ماده %7/85 و %7/85 می‌باشد. اما، در آن گروه از حشرات که عمل باروری و تولید کپسول تخم انجام گرفت هیچ اختلاف معنی‌داری بین حشرات تیمار شده و شاهد از نظر تعداد نمف‌ها مشاهده نشد.

واژه‌های کلیدی: سوسری‌آلمانی، هورمون‌جوانی، پیری‌پروکسیفن، پیچیدگی ‌بال، دوز مؤثر %50، دوزعقیمی %50.

Effects of Juvenoid Hormone, Pyriproxifen, on German Cockroach (Isfahan's strain; Dictyoptera: Epilampridae; Blattella germanica)

 H. Fathpour and T. Mir

 Department of Biology, University of Isfahan

Abstract

 German cockroach is one of the most common pest species, and it is the carrier of different kinds of fungi, viruses, and pathogenic bacteria. In addition, it causes allergy in household environments. So, control of these insects is very important from the point of public health.

One of the relatively new methods for controlling German cockroach is application of growth regulating substances, especially juvenoids. In this stuedy, the effects of juvenoid hormone, pyriproxyfen, on German cockroach has been investigated. After studying the life cycle ofthe cockroach, the nymphs of the fifth instar were treated with the different concentrations of pyriproxyfen added to their meal. The concentrations of juvenoid hormones were 10, 30, 100, 300 ppm, respectively. Each experiment was repeated for three times, and for each one a group of control was set up. A total of 45 insects were used for each concentration.

Pyriproxyfen was found to be effective in inducing morphogenetic wing‌ deformation abnormalities on both sexes of the cockroach. The juvenoid effective dose (ED 50) for 50% wing twisting and 50% sterlity in German cockroaches were 56.45 and 50 ppm, respectively. In addition, the probability of twisted wing and the sterlity were increased with the addition of pyriproxifen concentration; the percentage of twisted wing and sterlity in 10 ppm were, respectively, 0%, 21 % (for males) and 7.7%, 19.2% (for females), and in 300 ppm for males 87%, 91.3% and for females 85.7% and 85.7% . But, on those insects which fertilization and production of ootheca were occurred, no significant differences were observed between treated and control insects in the number of nymphs.

مقدمه:

سوسری آلمانی یکی از مهم‌ترین آفات بهداشت عمومی هستند. این حشرات دارای دگردیسی ناقص بوده و اغلب در مکان‌های پنهان زندگی می‌کنند (18 و 9). به دلیل مقاومت روز افزون این حشره، نسبت به حشره‌کش‌های متداول، سمیت بالای این مواد نسبت به سایر حیوانات و افزایش آلودگی محیط‌زیست، یکی از روش‌های مناسب برای کنترل این حشره استفاده از مواد تنظیم کننده رشد (IGRSs) می‌باشد (19، 15 و 7). جونوئیدها یکی از مواد تنظیم‌کننده رشد هستند که مشابه هورمون‌های جوانی در حشرات عمل می‌کنند. بیشتر گونه‌های حشرات نسبت به تیمارهای جونوئیدی توسط تولید اشکال حد واسط و غول‌پیکر پاسخ می‌دهند (14 و 8). جونوئیدها فقط در طی دوره محدودی از رشد جنینی و پس از جنینی مؤثر هستند و به طور عمده بر روی آن دسته از سلول‌هایی اثر می‌گذارند که ساختن DNA در آنها متوقف نشده است. از این رو دورة حساس به جونوئیدها شامل مراحل تخم، آخرین اینستار لاروی و شفیرگی می‌باشد (2).

کارهای اولیه Das و Gupta (1974) ثابت کرد که کاربرد موضعی جونوئیدها در سوسری  آلمانی پوست‌اندازی را مهار نموده، تغییر شکل‌های مورفولوژیک را القا می‌کند و توان تولید مثلی این حشره را کاهش می‌دهد (6 و 5). پیری پروکسیفن جدیدترین شبه هورمون جوانی است که هم‌اکنون در دسترس می‌باشد و به عنوان عامل کنترل مؤثر شناخته شده است (21). Kawada و همکاران (1989) و Reid و همکاران (1994) اظهار داشتند که کاربرد موضعی پیری پروکسیفن در سوسری آلمانی باعث ایجاد نمف‌های غول‌پیکر، ملانیزاسیون و عقیمی اشکال بالغی می‌شود که در نتیجه تغییر شکل مورفولوژیک به وجود آمده‌اند (17 و 9). Kawada و همکاران (1989) توسط کاربرد موضعی پیری پروکسیفن، هم‌چنین Lim و Yap (1996) طی کاربرد تماسی پیری پروکسیفن دریافتند که بین پیچیدگی بال ایجاد شده به وسیله ماده مزبور و مهار تولید مثلی در سوسری آلمانی ارتباط فروانی وجود دارد (13 و 9). Koehlere و Patterson (1991) نیز گزارش نمودند که کاربرد پیری پروکسیفن در چندین آپارتمان باعث افزایش پیچیدگی بال و عقیمی در سوسری آلمانی موجود در این مکانها گردید (11). به هر حال در مورد ارتباط پیچیدگی بال و مهار تولید مثلی به وسیله روش خوراکی در سوسری آلمانی اطلاعات کمی وجود دارد (19). تنها گزارش موجود، بررسی‌های انجام شده توسط Vannard و همکاران او در 1998 می‌باشد که گزارش نموده‌اند کاربرد خوراکی پیری پروکسیفن نسبت به کاربرد موضعی آن اثر کمتری بر روی ملخ بیابان Schistocerca gregaria دارد (23). علاوه بر این، مطالعاتی که بر روی دوبالان انجام گرفته نشان داده است که افزودن پیری پروکسیفن به مواد غذایی Ceratitis capitata، Glossina sp., و چندین گونة دیگر تأثیر چندانی در عقیمی آنها نداشته است و فقط استفاده از این ماده به صورت خوراکی در ماده‌های C. capitata موجب کاهش تعداد تخم‌ها به میزان 40% شده است (3). از اینرو، در پژوهش حاضر، اثرات پیری پروکسیفن از طریق خوراکی در اینستار آخر سوسری آلمانی (سویه اصفهان) مورد بررسی قرار گرفته است.

روش کار

1) ماده مورد آزمایش

ترکیب مورد آزمایش ماده پیری پروکسیفن 10EC(4-فنوکسی فنیل (RS) 2- (2- پیریدیل اکسی) پروپیل اتر) که اهدایی شرکت سومیتومو (ژاپن می‌باشد. غلظت‌های مورد آزمایش ppm10، 30، 100 و 300 بود و از استون به عنوان حلال استفاده شد.

 2) حشرات مورد آزمایش

در این آزمایش نمف‌های سوسری آلمانی که در اواخل اینستار پنجم به سر می‌بردند مورد استفاده قرار گرفت. حشرات در آزمایشگاه در دمایC2+25، رطوبت نسبی 4%+60 و نور L14 و D10 پرورش یافتند.

3) بررسی چرخه زندگی سوسری آلمانی

قبل از بررسی اثرات پیری پروکسیفن بر سوسری آلمانی (سویه اصفهان) ابتدا چرخه زندگی حشره مزبور مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور طول مدت شکفته شدن کپسول تخم و تعداد نمف‌های حاصل از آن، طول مدت و تعداد اینستارهای نمفی و طول مدت تکوین نمفی بررسی شد. برای تعیین طول مدت شکفته شدن کپسول تخم و تعداد نمف‌های حاصل از آن 20 حشره ماده حامل کپسول تخم و برای تعیین طول مدت و تعداد اینستارهای نمفی و طول مدت تکوین نمفی 100 نمف اینستار اول مورد بررسی قرار گرفت.

4) آماده‌سازی غذا و تیمار سوسری‌ها

ابتدا با افزودن 75 میکرولیتر پیری‌پروکسیفن در 250 میلی‌لیتر استون، غلظت ppm300 جونوئید ساخته شد، سپس از این محلول غلظت‌های 10ppm، 30 و 100 تهیه گردید. مقدار 5/7 میلی‌لیتر از هر یک از این غلظت‌ها با 5/7 گرم خوراک موش آسیاب شده در یک ظرف پتری مخلوط گردید. پس از تبخیر استون، هر یک از ظروف محتوی غذای تیمار شده درون شیشه‌های تیمار (7/1 لیتری) قرار داده شد. 15 نمف نر و ماده به مدت 15 روز با غذای تیمار شده توسط پیری پروکسیفن و پس از این مدت با غذای تیمار نشده تغذیه شدند. آب مورد استفاده حشرات از طریق طناب پنبه‌ای مرطوبی که داخل شیشه‌های کوچک دارویی قرار داشت، تأمین گردید. هر آزمایش دارای 3 تکرار بود و برای هر آزمایش یک شاهد در نظر گرفته شد که در آن نمف‌های شاهد فقط 5/7 گرم غذای حاوی 5/7 میلی‌لیتر استون دریافت کردند.

5) آزمایش اثرات پیری پروکسیفن بر شکل ظاهری حشره

تغییر شکل ظاهری حشرات تیمار شده پس از رسیدن به سن بلوغ ثبت گردید. این تغییر شکل شامل پیچیدگی بال بود که در شبه بالغین به صورت بال‌های چروکیده و بال‌های فرخورده ظاهر گردید، و هم‌چنین عده‌‌ای از حشرات تیمار شده به شکل نمف‌های غول‌پیکر نمایان شدند. علاوه بر این، برخی از حشرات نیز به علت پدیده ملانیزاسیون دارای رنگ بدن تیره‌تری نسبت به حشرات طبیعی بودند.

در این آزمایش به کلیه حشرات تغییر شکل یافته که فاقد ظاهر طبیعی بودند اشکال غیر طبیعی اطلاق شد. در مقابل، حشرات تغییر شکل نیافته به عنوان اشکال طبیعی در نظر گرفته شدند.

6) آزمایش اثرات تولید مثلی پیری پروکسیفن در حشرات نر و ماده