تحقیق در مورد طرح توجیهی منبت کاری 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 20 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بسمه تعالی

طرح توجیهی

تهیه کننده:

حسین خدادادی

سال 1385

مشهد مقدس

موضوع فعالیت طرح: منبت کاری

مدیر طرح: حسین خدادادی

محل فعالیت: مشهــد

اشتغال طرح: 13 نفــر

کل سرمایه گذاری طرح: 466/420/1 هزار ریال

سرمایه ثابت: 400/238/1 هزار ریال

سرمایه در گردش: 066/182 هزار ریال

تسهیلات پیشنهادی: 000/500 هزار ریال

نقطه سر به سر: 038/445 هزار ریال

دوره برگشت سرمایه: 10 ماه

مقدمه:

واژه منبت به معنای کنده کاری روی چوب است که سابقه ای دیرینه دارد، شاید بتوان آغاز تاریخ منبت کاری را زمانی دانست که انسان نخستین با ابزاری برنده چوبی را تراشیده است.

منبت کاری از قدیم روی چوب در ایران مرسوم بوده است اما در کشور ما آثاری از منبت کاریهای نسبتاً قدیمی به جای مانده است که بر روی مقبره ها و نیز میزها انجام شده است.

پاره ای از این آثار 900 تا هزار سال اقامت دارد، کهنترین درب چوبی منبت کاری شده در حال حاضر در شهر اکبرآباد هندوستان می باشد. در موزه های ایران چند درب متعلق به قرنهای چهارم و پنجم هجری موجود است.

ابزار کار منبت کاری بصورت سنتی عبارت اند از: مغار، سوهان، چوب ساب، چکش، روغن دان، گیره و در حال حاضر با توجه به وارد شدن تکنولوژی از سه کاره، اره فلکه، چرخ پوست و غیره جای ابزار سنتی را گرفته است.

روش منبت کاری در ابتدا فرم اولیه ایجاد می گردد و پس از پیاده نمودن طرح بر روی چوب بوسیله کاربن، فرم اولیه چوب را بر روی گیره های مخصوص بسته و زمینه طرح را با ابزار کنده کاری میکنند چنانچه طرح بصورت برجسته ایجاد شود. پس از پایان طرح مذکور سمباده کاری شده و سپس روغنکاری و پلی استرکاری می شود.

انواع منبت عبارتنداز: نقش برجسته ای که از سطح کار پایین تر باشد، نقش برجسته ای که از سطح کار پایین تر باشد، نقش برجسته ای که از سطح کار بالاتر باشد، نقش برجسته ای که بصورت مجسمه و پیکره می باشد.

فلز کاری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

فلز کاری

بر اساس اسناد و مدارک و نمونه های قریمی به جای مانده از محصولات فلزی روزگاران پیشین فلزکاری در ایران از سابقه طولانی برخوردار است وبرخی از صاحبنظران این سابقه را تا حدود ٥ هزار سال ق . م می دانند . ذیلاً به توضیح انواع مهم محصولات فلزی ایران می پردازیم.

١- مینا کاری

اگر چه از هنر میناکاری ایران قبل از قرن دهم هجری قمری (دوره صفویه ) نمونه های قابل ملاحظه ای از لحاظ تعداد بر جای نمانده است اما آنچه که از بررسی معدود آثار باقی مانده و نظرات محققین مستفاد می شود آن است که سابقه ی میناکاری در ایران به هزاره دوم قبل از میلاد می رسد و این هنر از ایران آغاز و به سایر نقاط جهان راه یافته است.

« پروفسور آرثراپهام پوپ » در کتاب « سیری در هنر ایران » درباره میناکاری چنین اظهار عقیده کرده است : « مینا کاری هنر درخشان آتش و خاک است با رنگهای پخته و درخشان که سابقه آن به ١٥٠٠سال پیش از میلاد می رسد و ظهور آن بر روی فلز درطول سده ششم تا چهارم پیش از میلاد مشاهده می شود .»

هنر میناکاری در ایران بیش از نقاط دیگر تجلی داشته و یکی از نمونه های قدیمی آن را از عهد صفویه « شاردن » جهانگرد فرانسوی متذکر شده است که قطعه مینایی از کارهای اصفهان بوده ، مشتمل بر طرحی از پرندگان و حیوانات بر زمینه گل و بته به رنگ آبی کم رنگ و سبز وزرد وقرمز .

«دکتر عیسی بهنام » در کتاب « صنایع دستی ایران » ذکر کرده است :

«قدیمی ترین نمونه هایی که از هنر مینا کاری در موزه های دنیا وجود دارد به دست ایرانیان ساخته شده و از لحاظ فنی میناهایی که به نام « بیزانسی » مشهورند از میناهای ایرانی اقتباس شده است.

اصول هنر میناکاری که آن را « مینیاتور بر روی آتش » نیز نام نهاه اند و شامل فعل و انفعالات پیچیده است ، بر پایه تزئین فلزات به ویژه فلزهای قیمتی نظیر طلا و نقره وهمچنین فلز مس با رنگهای مینایی قرار دارد. این رنگهای مینایی عبارت است از اکسیدهای فلزی که بامواد شیشه ای مخلوط می شود و پس از قرار دادن بر روی فلز در کوره پخته می شود.

میناکاری را ضمنا می توان یک « هنر آزمایشگاهی » نیز دانست زیرا برای دسترسی به این پدیده ی هنری ضرورت دارد تا فعل و انفعالات شیمیایی خاص با دقت تمام و با مهار آتش و حرارت صورت پذیرد و در این جاست که نقش هنرمند میناکار که می بایست در تمامی مراحل تولید این محصول حضوری موثر و دقت وتوجهی خاص داشته باشد مشخص می شود.

میناکاری می تواند به شیوه های گوناگون انجام پذیرد ولی دو روش آن متداولتر از دیگر روشها بوده که عبارتند از :

الف- مینای خانه بندی

ب – مینای نقاشی

الف- مینای خانه بندی :

در مینای خانه بندی نقش اصلی را به وسیله سیمهای نازک فلزی روی ورقه سطح فلز پدید می آورند و پس از آن که این سیم ها با رنگ مینایی و یا به وسیله لحیم کاری ثابت شد بخشهای باقی مانده را با رنگهای گوناگون مینایی پر می کنند و هنگامی این این عمل به اتمام رسید مینا را درکوره مخصوص می پزند. برای احتراز از سیاه شدن سیمها فلزی لازم است که پیش از حرارت دادن مینا روی آن را با یک مینای بی رنگ شیشه ای بپوشانند و سپس آن را بپزند.

اگر چه اکثر میناهای باستانی به این شیوه ساخته شده ولی امروزه نوع دیگر میناکاری یعنی مینای نقاشی متداول است. گفتنی است که این روش در حال حاضر در کشورهای چین و هند بسیار متداول است.

ب – مینای نقاشی :

در این روش ، زمینه ی ورقه مس را از مینای سفید غلیظ می پوشانند و پس از آنکه آن را در کوره پختند روی ِآن را با رنگهای مینایی نقاشی می کنند .نقاشی کردن با رنگهای مینایی به دو شیوه انجام می گیرد :

طریقه ی اول آن است که رنگها را که به صورت گرد بسیار نرمی است با آب و کمی گلیسیرین مخلوط میکنند آن را روی صفحه شیشه ای یاعقیق به وسیله کاردکهای مخصوص حل می کنند آنگاه مانند نقاشی معمولی آب و رنگ، نقش دلخواه را با این رنگ تصویر می کنند.

طریقه ی دوم به این صورت است که به جای آمیختن رنگهای مینایی با آب و گلیسیرین آن را با عصاره جوهر کاج یا جوهر « اسطوخودوس » می آمیزند به شیوه ی نقاشی رنگ وروغن عمل می کنند. در هر دو طریقه و بخصوص در طریقه ی اخیر الذکر لازم است که صفحه ی مینایی را پیش از قرار دادن در کوره ی مینا به ملایمت روی چراغ الکلی حرارت دهند تا جوهر های محتوی آن سوخته و زایل شود. مسلم است که این کار به دقت زیادی نیاز دارد زیرا اگر حرارت بیشتر از اندازه لازم شود جوهرهای محتوی رنگ مینا یکباره جوش می کنند و صفحه مینایی حالتی آبله گون پیدامی کند. پس از طی این مراحل معمولاً روی شیء میناکاری شده را به وسیله مینای بسیار شفاف و ظریفی لعاب می دهند مجدداً انرا در کوره می پزند.

به طور کلی مراحل تولید یک محصول مینا را به شرح زیر می توان خلاصه کرد :

١ - تهیه زیر ساخت ( که به طور معمول از مس است )

٢ - لعابکاری اول با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله می بایست حدود ٧٥٠درجه سانتیگراد باشد.

٣ - لعابکاری دوم با رنگهای مینایی – در این مرحله نیز درجه حرارت حدود

درجه سانتیگراد خواهد بود.

٤ - لعابکاری سوم با رنگهای مینایی – درجه حرارت در این مرحله نیز همانند مراحل قبلی حدود ٧٥٠ درجه سانتیگراد است.

٥ - زیر رنگ و پیاده کردن طرح.

٦ - رنگ آمیزی

٧ - قلم گیری و پرداز – درجه حرارت در این مرحله٥٠٠ درجه سانتیگراد است

٨ - طلا کاری –درجه حرارت در این مرحله حدود 200 درجه سانتیگراد است.

میناکاری در طول دوران پر پیشینه اش فراز وفرودهای متعددی داشته است ولی در حال حاضر در اصفهان و تهران اقدام به ساخت ظروف و اشیاء مینایی می شود.

امروزه برای زیر ساخت محصول فقط از مس استفاده می شود و در اصفهان ( مهم ترین مرکز مینا کاری ایران )میناهای فوق العاده زیبایی ( البته به شیوه ی نقاشی ) تولید و عرضه می شود. در حال حاضر زیر ساخت مینا در کارگاههای مسگری تهیه می شود ومیناکاران بدنه های آماده را دریافت و بر روی آن میناکاری می کنند مس مورد مصرف برای ساخت اسکلت مینا می بایست خالص و ناب و از انواع کاملاً مرغوب باشد زیرا اگر مس خالص نباشد و حتی به میزان خیلی ناچیز در آن سرب یا برنج موجود باشد ، در موقع لعاب کاری اثرات نامطلوبی به جای می گذارد که نهایتاً از کیفیت میناکاری می کاهد.

مواد اولیه ی مصرفی در میناکاری را مس ( برای زیر ساخت مینا ) رنگ و انواع لعاب های مینایی و آب طلا تشکیل می دهد و ابزار کار نیز شامل کوره ، گیره ، انبر دست ، موتو ر مولد باد، دستگاه پرس ، سندان و قلم مو است.

احیاء و رونق مجدد میناکاری در شهر اصفهان از حدود ٦٥ سال قبل آغاز شده است و در این راه استادان و هنرمندانی چون استاد شکرالله صنیع زاده و بعدها استادانی همچون رائض ، فقیهی و غفاریان و فیض الهی تلاش های بسیار داشته اند.

در حال حاضر بیشتراشیایی که میناکاران به بازار عرضه می کنند شامل گوشواره ، سینه ریز ، گلوبند ، انگشتری ، گلدان ، کاسه و بشقاب ، سرویس چایخوری ، قندیل ،لاله ، شمعدان ، قدح ، جعبه های خاتم کاری و میناکاری ، سرویس شربت خوری ، قاب عکس با اندازه های مختلف .، زیر سیگاری، پیپ ، آلبوم عکس ، گلابپاش ، تابلوهای بزرگ و کوچک میناکاری که با هنرهای دیگر مانند طلا کاری ، خاتم کاری و نگارگری ترکیب می شود و... است. افزون بر آن بر روی درها و چهل چراغهای اماکن متبرکه نیز میناکاری می شود.

٢- ملیله کاری

به روایت اکثر محققان ، قدیمی ترین آثار ملیله ایران تعلق به سالهای ٣٣٠ تا ٥٥٠ ق . م دارد.چرا که طی سالهای یاد شده به سبب رواج استفاده از ظرف گران قیمت از سوی طبقات ثروتمند ، صنعتگران فلزکار ، به ویژه زرگران و نقره کاران تمامی توجه خود را به زیباتر ساختن ظروف معطوف داشتند و کوشیدند تا به فرآورده های مصرفی حالتی زینتی نیز بدهند و با آن که بر اثر تاراج اسکندر و سپاهیان او ، از ظروف و اشیاء فلزی گران قیمت آن دوره که غنایمی کم وزن و پربها بودند اثرچندانی باقی نمانده است ولی آنچه طی یکی دو قرن اخیر در اثرکاوش های باستان شناسی به طور تصادفی از دل خاک بیرون آمده ، نظیر گنجینه جیحون همدان و گنجینه شوش نشانه وجود ملیله کاری و حتی مؤید مهارت و استادی صنعتگران ملیله کار در ایران قبل از میلاد است.

طی سالهای٢٢٤ تا ٣٣٠ق . م ساخت مصنوعات ملیله در ایران رواج قابل ملاحظه ای داشته و آثار به دست آمده در « دورااورپوس » گواه آن است که تولید فرآورده هایی از مفتول نقره طی سنوات یاد شده در ایران رایج بوده است.

« پروفسور آرثر اپهام پوپ » در کتاب شاهکارهای هنر ایران ضمن اشاره به زرگری و نقره کاری در سالهای بعد از ظهور اسلام ، به مقداری ملیله که از منطقه « ری » به دست آمده و به قرن دوازدهم میلادی تعلق دارد ، اشاره کرده است.

متأسفانه از آن جاکه بیشتر اشیاء ملیله ایرانی، اعم از طلا نقره به دلیل استفاده مجدد از فلزش ذوب شده ، نمونه زیادی هم اینک در دسترس نیست و تنها از دوره قاجاریه مقداری سرقلیان، گیره استکان ، سینی در اندازههای مختلف ، گوشواره ، سینه ریز و... باقی مانده که بخشی از آنها در موزه های داخلی و خارجی وقسمتی دیگر در مجموعه های خصوصی یا نز د خانواده ها نگهداری می شود.

در سالهای نزدیک به جنگ جهانی دوم نیز گروهی از هنرمندان ملیله کار از زنجان و اصفهان به تهران آمدند و به ساخت زیور آلاتی از طلا و با بهره گیری از اسلوب فنی ملیله کاری پرداختند که حاصل کارشان، مخصوصاً گوی های کوچک زینتی که تولید می کردند یکی از برجسته ترین فرآورده های بازار زرگران بود.

ریا و ریا کاری 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

ریا

بهترین محک برای شناخت اعمال ریائی از غیر ریائی معیارهایی است که در روایات اسلامی آمده است مثلاً در حدیثی از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه‌‌و‌آله‌و‌سلم می‌خوانیم که فرمود

علامت ریاکار چهار چیز است:

هنگامی که کسی نزد اوست تلاش می‌کند اعمال الهی انجام دهد و هنگامی که تنها شد در انجام عمل کسل است و در تمام کارهایش اصرار دارد مردم از او مدح و ستایش کنند و سعی می‌کند ظاهرش را در نظر مردم خوب جلوه دهد.

در آیات و روایات مانند روایت ذکر شده خصوصیاتی برای ریاکاران دیده می‌شود که از جمع‌بندی، آنها می‌توان علائم زیر را برداشت کرد:

ریا کاران افرادی منافق و دو چهره هستند

در انظار مردم با نشاط و شوق عبادت می‌کنند

در تنهایی بی‌نشاط و بی‌حال هستند

دوست دارند مردم در تمام کار‌ها آنها را بستایند و هنگامی که کار آنها مورد ستایش قرار می‌گیرد بر عملشان افزوده می‌شود و چنانچه مدح و ثنایشان نگویند از عمل خود می‌کاهند.

ریا‌کاران اهل خدعه و فریب هستند و دائماًً اعمال نیک خود را به رخ دیگران می‌کشند و بر دیگران منت می‌گذارند، این افراد چشم طمع به خلق دوخته‌اند و بر خدا توکل ندارند. در ظاهر ذکر خدا را می‌گویند ولی در دل کمتر خدا را یاد می‌کنند.

ریا‌کاران افراد خود‌پسند، مغرور، تن‌پرور و رفاه‌طلب هستند.

ریا عبارت از تاظهر و خود‌نمایی و اظهار عمل به انگیزه‌ی جلب توجه و ستایش مردم است.

ریا مانند میکروب جذام (خوره) از درون عمل را می‌پوساند و آن را بی‌محتوا می‌کند اعمال ریایی مانند درخت بی‌ریشه‌ای است که با یک باد از بیخ‌و‌بن کنده می‌شود.

امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:

هر‌گونه ریایی شرک است هر کس برای مردم کار کند پاداشش به عهده‌ی مردم است و هر کس برای خدا کار کند ثوابش بر خدا است

از بعضی احادیث بر‌می‌آید که بازگو کردن اعمال و اظهارش برای دیگران موجب کاهش ثواب آن می‌شود و در صورت تکرار حکم ریا به خود می‌گیرد و عمل را فاسد و تباه می‌سازد

ریا جزء گناهان بزرگ است زیرا ریا به منزله‌ی شرک است و شرک از گناهان کبیره محسوب می‌شود.

اساس و شالوده‌ی سعادت انسان بندگی خالصانه و مخلصانه است و اگر کسی عملی را انجام دهد که بوی ریا و تظاهر از آن به مشام برسد، ذره‌ای اثر ندارد و در پیشگاه خداوند متعال پذیرفته نمی‌شود و روز قیامت با دست تهی وارد صحرای محشر می‌گردد چون در دنیا برای خدا کاری انجام نداده است که در سرای دیگر اجر و پاداش آن را از خداوند بخواهد بنابراین انسان باید بکوشد هر عملی که انجام می‌دهد برای خدا باشد نه برای مردم اگر. اگر کسی برای خدا در نهال کار نیکی را انجام دهد خداوند در دنیا نیز ذکر خیر او را بر زبانها جاری خواهد ساخت.

آفت ریا

ی درونت برهنه از تقوا وز برون جامه ریا داری

پرده هفت درنگ در مگذار تو که بو ریا داری [سعدی]

اخلاص و ریا نقطه مقابل هم هستند ؛ همان طور که خلوص نیت موجب صحت و قبولی عبادت است ، ریا و خودنمایی باعث بطلان عبادت خواهد بود ، و جامعه ای که به ریا کاری عادت کند نه فقط از خدا و اخلاق حسنه و ملکات فاضله دور می شود ، بلکه تمام برنامه های اجتماعی او از محتوا تهی می گردد و دریک مشت ظواهر فاقد معنی خلاصه می شود ، و چه دردناک است سرنوشت چنین انسان و چنین جامعه ای ؟! ...

انسانهای ریاکار با سپردن مختصات حق تعالی به دیگران زمینه سقوط اخروی را برای خود فراهم می کنند . آنان انواری را که روشنی بخش روح و قلب و سرمایه نجات و سعادت ابدی و سرچشمه لقاء الهی است مبدل به ظلمات و شقاوت و هلاکت ابدی و سرمایه بعد از ساحت قدس محبوب و دوری از لقاء حضرت حق می کنند آنان به زعم کسب محبوبیت جزیی بندگان ضعیف خود را مورد سخط و غضب الهی قرار داده و همه چیز را قربانی تحسین ظاهر مردم می کنند و چه بسا این آرزوی واهی شان نیز تأمین نمی گردد و خود را دست به گریبان اند و غم و اندوه می یابند و احساس می کنند که دلهای مردم مخالف آنان است ، چون خواه ناخوا ، این خود نمایی و ریاکاری برملا شد ، و آبروی شان در این دنیا هم ریخته می شود و سرانجام ایی آفت چون موریانه ای در کالبد ریا کاران رخنه کرده و آنان را به سقوط قطعی می کشاند .

حقیقت ریا و اقسام آن

لفظ « ریا نماندن به چشم دیگران » از رویت مشتق است و در اصطلاح عبارت است از اینکه: مسلمانی مردم را نسبت به کردارهاری نیک خود بخاطر دستیابی بر مقام و منزلت یا چشمداشت به ثروت آنان ، مطلع نماید .

امام غزالی در احیاء علوم الدین ریا را به دو قسم تقسیم نموده اند :

1 – ریا آشکار و علنی که ریا کار را وادار به انجام کاری می نماید ، هرچند قصد ثواب هم داشته باشد مانند اینکه شخصی به خاطر نام و شهرت به مستمند و فقیری کمک می کند .

2 – ریا خفی و پنهان که مجرد ریا ، عامل اقدام کار نیک نیست ولی انجام آن را سهل و ساده تر می سازد مانند شخصی که عادت دارد هر شب برای نماز تهجد بیدار شود ولی این کار برای او دشوار است اما اگر مهمانی داشت شب بیداری و نماز برای او نشاط آور تر و آسان تر می گردد .

مراتب ریا

ریا از لحاظ عملی که به آن تظاهر می کند داری سه و جه می باشد ، بدترین و سخت ترین درجات ریا آن است که در اصل ایمان باشد مانند منافقی که خود را مسلمان نشان دهد ولی قلبا مسلمان نباشد یا از دیانت منحرف گردد یا همه چیز را مباح بداند ولی وانمود کند که به مسلمانی ادامه می دهد و بر اعتقاد به اسلام باقی مانده است اما در باطن ایمانی در او موجود نباشد .

در وجه دوم در اصل عبادت است مانند کسی که نماز بخواند و زکات بدهد ولی این اعمال و سایر عبادتهایش فقط در حضور مردم باشد و خدا می داند که در خلوت و بی حضور دیگران همه را ترک می کند .

درجه سوم یعنی پایین ترین درجات ریا این است که در ادای فرایض بی ریا باشد و لی در حضور مردم نفل می خواند و فرایض را به صورت بهتر انجام می دهد و زکات را از بهترین مال می پردازد یا به قصد تظاهر نماز تهجد بخواند و در روزهای عرفه یا عاشورا روزه بگیرد ولی در خلوت فقط به ادای فرایض اکتفا و سایر مستحبات را ترک می کند و این ریا نیز حرام است ولی عقوبت آن به شدت ریا در عبادت نیست .

کلید است دوزخ که در آن نماز که در چشم مردم گذاری دراز

اسباب و عوامل ریا کاری

خود نمایی دارای اسباب و عواملی است که زمینه پیدایش و بروز آن را فراهم می کند از جمله:

1- شرایط دوران کودکی :

تزئینات در مسجد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

کاشی کاری :

هنرکاشی سازی و کاشی کار که بیش از همه در تزئین معماری مساجد ایران و دیگر بناهای تاریخی به کار رفته ، همانند سفال گری ، از گذشته های بسیار دور تا به امروز، بیانگر ذوق ، مهارت و سلیقه هنرمندان ایرانی است . طرح های ساده هندسی ، خطوط منحنی ، نیم دایره ها ، مثلث ها ، خط موازی که خط عمودی برآنها رسم شده ، نقشهای متنوع گل و گیاه و برگ و حیوانات که با الهام از طبیعت شکل گرفته اند و نیز خطوط گوناگون فارسی که با کاشی برای مساجد ساخته و نصب شده ، توازن و رنگ و جلای ویژه ای به بناهای مساجد داده است .

در دوره اسلامی ، کاشی کاران ایرانی چون دیگر هنرمندان ایرانی ، درتزئین مساجد پیش قدم بودند و این هنر را از مسجد العبید سالهای نیمه دوم هزاره دوم هجری قمری اولین مسجد کاشی کاری شده تا دورترین نقاط جهان یعنی اسپانیا برده اند.

هنرمندان ایرانی ، از ترکیب کاشی ها با رنگ های مختلف ، به نوعی کاشی کاری معرق دست یافته اند و خشت های ساده و یک رنگ دوره های پیش از اسلام را با رنگهای متنوع آمیخته اند و سرانجام از کاشی هفت رنگ برای آرایش مساجد ایرانی بهره گرفته اند. همچنین از ترکیب کاشی های ساده با تلفیق آجر و گچ نوعی کاشی معقلی پدید آمده است. بدین ترتیب از قرن پنجم ه.ق به بعد کمتر مسجدی را میتوان سراغ گرفت که با یکی از سه روش معرق کاشی ، معقلی و یا هفت رنگ آراسته نشده باشد.

از دوره سلجوقیان به بعد ، از کاشی های زرین فام منقش به تصاویر گیاه بارنگهای لاجوری و فیروزه ای و یا درحاشیه کاشی های ستاره ای شکل مزین به آیات قرآن و اشعار و تاریخ ساخت ، استفاده کرده اند.

کاشی های طلایی نیز نوع دیگری از کاشی های کم نظیری است که در تمام سطح آنها با طلای خالص طراحی ها و خطوط نازک بوجود آمده کاشی های لعاب سفید با رگه های لعاب لاجوردی و فیروزه ای و یا قرمز در ساخت مساجد مورد استفاده واقع شده است . کاشی معرق که فراوانترین کاربرد را در تزئین مساجد داشته عبارت از آجرهای مربع شکل که پهلوی آنها 18 سانتی متر بوده و سطح آجر با خطوطی هندسی تقسیم شده بود و سپس قسمتهای گرد را لعاب فیروزه ای یا لاجوردی می زدند. در میان پاره ای از قسمتهای لعاب دار ، شاخه های گل برجسته بدون لعاب نیز رسم شده است . نقوش این کاشی ها مکمل یکدیگرند و در اتصال آنها هم از روش معرق کاری استفاده کرده اند. نوع دیگر از کاشی های ساده با لعاب یک رنگ لاجوردی ، سفید و فیروزه ای با اشکال مربع ، مثلث ، شش ضلعی و با اندازه های مختلف نیز که گه گاهی بر روی لعاب آنها نقاشی شده و یا نقش برجسته ایجاد شده در تزئین مساجد به چشم می خورد.

تیتوس بورکهارت در (کتاب ، هنر اسلامی ) در رابطه با تمثیل کاشی کاری چنین نقل می کند :

« بهشت بهاری است جاودان و باغی است پیوسته شکوفان و شاداب از جویبارهای روان و تباهی ناپذیر و همچون کانی های گرانبها وبلور و زر ، هنر ایرانی به ویژه آرایش مساجد دوره صفوی این دو صفت را در خویش فراهم ساخته اند. حالت شفافیت و بلورگونه مورد بحث در خلوص و آشکاری خطهای ساختمانی و جلوه کامل اتاقها و آزایش و زینت های نمودار شده با خطهای عمود برهم نشان داده است وبهار آسمان گونه با گلها و رنگهای شاداب و چشمگیر کاشی لعابی جلوه می کند»1

از یک نوع کاشی یکرنگ نیز معماران ایرانی از اوایل دوره اسلامی برای پوشش آجرکاری مساجد بهره گرفته اند. در این نوع کاشی ها ، رنگ آ‌بی فیرزوه ای برترین رنگ بوده و چون نشاندن نگین انگشتری ، از تکه های رنگ کاشی با اشکال هندسی و در اندازه های مختلف ، میان آجرهای قالب زده و یا در بین آجرهای تزئینی به صورت کتیبه های کوفی قرار گرفته اند.

از نمونه کاشی های لعاب دار یکرنگ اولیه میتوان از دو قطعه کاشی باقی مانده از یک کتیبه متعلق به موزه ملی ایران یاد کرد که از یکی از شهرهای معروف دوره اسلامی یعنی جرجان به دست آمده و تاریخ آن اواخر قرن چهارم ه.ق است . ازکاشی با تلفیق آجر نیز استفاده شده است . شیوه این نوع تزئین معماری در مساجد اسلامی ، همانند شیوه آجر و کاشی یکرنگ بوده با این تفاوت که به جای کاشی یکرنگ از کاشیهای الوان استفاده شده است . تلفیق آجر و کاشی درمساجد اسلامی ، به طور کلی به صورت حرکت زیبای شطرنجی شکل می گرفت و ارزش ویژه ای به معماری اسلامی ایران بخشیده است .

از نوع کاشی موسوم به قازماقازی نیز در آرایش مساجد استفاده شده است . در دوره تیموری ، کاشی بیشتر ساخته می شد و این نوع کاشی صورت شش گوشه و رنگ سبز چمنی داشته است . نمونه آن را میتوان در گنبد خانه مسجد شاه مشهد مشاهده کرد . بر روی این نوع کاشی تزئینی با آب طلا و کلماتی به صورت خط بنایی که اکنون اثراتی از آن باقی مانده کار می شده است . بیش تر این نوع کاشی در قسمتهای از اره و اسپرها مساجد برای زیبایی بیشتر به کار می رفت .

شیشه های رنگین :

در معماری اسلامی ، شیشه به عنوان یکی از تزئینات با رنگهای مختلف در تزئینات در و پنجره های سنتی کاربرد داشته است . شیشه گری بعد از صنعت حصیر بافی و سفال گری ، قدمت دیرینه ای دارد شیشه از قدیم تا به امروز نقش مهمی در تزئین مساجد داشته و پیشرفتهای عملی نیز در کیفیت آن تاثیر گذار بوده است .

در ایران نیز شیشه گری سابقه دیرینه دارد و از این هنر در مراحل مختلف برای ساخت اشیاء و لوازم ساده از ظرف گرفته تا شمعدانها و چراغها ، از شیشه استفاده شده است . از زمانی که اسلام در ایران رواج یافت ، ساخت شیشه های رنگی در ایرانی متداول شد. پس ازحمله مغول رونق این هنر از بین رفت و درعوض کاشی کاری رونق گرفت . دز زمان تیمور رواج شیشه گری قابل توجه است و تعدادی از شیشه گران نیز برای تزئین مساجد در بخشهای شیشه خور ، به مصر و سوریه عزیمت کردند. در عصر صفویه نیز شیشه گری در اصفهان رونق گرفت . شیشه های ایرانی ابتدا مات و نیمه شفاف یا سفید رنگ بوده و سپس ایرانیان توانستند شیشه های بلورین وشفاف بسازند و در نیشابور به انواع شیشه

کاشی کاری در خانه ابراهیم خان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

وزارت علوم و تحقیقات و فن آوری

دانشگاه آزاد

دانشکده هنر و معماری 2

عنوان تحقیق :

بررسی کاشی کاری مدرسه ابراهیم خان

نام استاد راهنما :

استاد پور مند

نام نگارنده :

مهشید قاسمی

دی ماه 1387

فهرست

عنوان صفحه

مقدمه 1

فصل اول : تاریخچه

ابراهیم خان ظهیرالدوله 2

مدرسه ابراهیم خان 3

فصل دوم : کاشی کاری

تاریخچه ای از کاشیکاری 5

کاشی چیست ؟ 15

خمیر چسب کاشی به جای بتن ماسه یا دوغاب 17

فصل سوم : کاشی هفت رنگ

حکومت صفویان سده 17 میلادی 18

کاشی هفت رنگ 21

ساخت کاشی هفت رنگ 22

رنگ سازی کاشی هفت رنگ 23

فصل چهارم

نتیجه گیری 24

فصل اول

فصل دوم