لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقدمه
ذرت با نام علمی Zea mays یکی از غلات گرمسیری و از خانواده گندمیان (گرامینه) متعلق به گیاهان تک لپه میباشد. گیاه ذرت ، تنها غلهای است که در کشور مکزیک و گواتمالا تکامل یافته است. ذرت پرمحصولترین غله دنیا به حساب میآید و از لحاظ مقدار تولید ، پس از گندم و برنج قرار میگیرد. امروزه ذرت در تغذیه بسیاری از مردمان دنیا نقش اساسی دارد.
مشخصات گیاه شناسی
ذرت که بفارسی بلال نیز نامیده می شود گیاهی است یکساله و یک پایه دارای ساقه ای راست که ارتفاع آن تا چهارمتر می رسد. ذرت گیاه بومی آمریکای مرکزی و مکزیک است و از آنجا به نقاط دیگر دنیا راه یافته است . برگهای ذرت متناوب و دراز می باشد . گلهای نر ذرت بصورت خوشه ای بوده که مرکب از سنبله های قرمز روشن می باشد . گلهای ماده آن از 2تا 4 گل تشکیل شده در کنار برگ های ذرت قرار درد . غشایی که روی بلال را می پوشاند سبز رنگ و مانند برگ می باشد . دانه های کروی شکل ذرت در اطراف محور مرکزی بلال قرار گرفته اند . این دانه ها برنگ زرد یا قهو ه ای می باشند . رنگ زرد ذرت مربوط به موادی به نام زئین Zeine و زیازانتین Zeathinexan می باشد.
ذرت گیاه تک لپهای ساقه بلندی است. برگهای آن بطور متناوب و به صورت افتاده در دو طرف ساقه قرار گرفتهاند. زاویه بین برگ و ساقه ، 90 درجه میباشد. در اوایل رشد گیاه ، بعضی از یاختههای موجود در بخش بالایی ساقه اصلی ذرت از شاخههای فرعی متمایز میشود. در انتهای این شاخهها ، عضوی به نام بلال بوجود میآید که در واقع ، گل ماده گیاه ذرت است.این شاخهها ، میان گرههای بسیار کوتاهی دارند که از این گرهها ، برگهای تغییر شکل یافتهای بوجود میآید که هم دیگر و بلال را میپوشانند. بیرونیترین این برگها ، برگی است کامل که غلاف ، زبانک ، گوشواره و پهنک دارد. اما برگهای زیرین غیر کاملند. موقعی که ارتفاع ساقه ذرت به 80 تا 120 سانتیمتر رسید، کلالههای ابریشم مانند یا کاکل ذرت به تعداد دانههای ذرت موجود در بلال ، نمایان میشوند.
تولید کنندههای ذرت
کشورهای عمده تولید کننده ذرت عبارتند از: ایالات متحده آمریکا ، یوگسلاوی و رومانی ، روسیه ، ایتالیا ، چین، آرژانتین، برزیل و آفریقای جنوبی. در ایران ذرت معمولا در گرگان و گنبد ، خوزستان ، کرمانشاه ، خراسان ، گیلان و مازندران تولید میگردد.
تاریخچه
بررسیهای باستان شناسی و فسیل شناسی گیاهی نشان میدهد که ذرت پیوسته به صورت یک گیاه زراعی عمده تقریبا از 5000 سال پیش در مکزیک و گواتمالا کشت میشده است و بومی این نواحی است. کریستف کلمب ، یک سال پس از ورود به قاره آمریکا ، بذر ذرت را با خود به اسپانیا برد. این گیاه از آنجا به پرتقال و سپس به دیگر کشورهای اروپایی برده شد. از آنجا هم این گیاه به قاره آفریقا و تعدادی از کشورهای آسیایی از جمله هند و ژاپن راه یافت.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 17
قسمت عمده ای از هزینه های سرمایه گذاری واحد پرورش طیور سرف تهیه جایگاه نگهداری می شود و در صورتی که به این موضوع اهمیت داده نشود ممکن است بر روی طیور که حیوان آسیب پذیر هستند آثار نامطلوبی بگذارد، در پرورش طیور گوشتی به علت که پرندگان حساس و در حال رشد هستند، بروز هر گونه مشکل محیطی ناشی از سهل انگاری در ساختمان می تواند منجر به ایجاد استرس، کاهش تولید، تلفات و شیوع بیماری ها شود و صدمه های جبران ناپذیری را به واحد فوق وارد کند.
این واحد پرورش طیور گوشتی در قسمت جنوب شرقی کشور قرار دارد و این منطقه، منطقه ای است گرمسیر محسوب می شود و باید برای ساخت سالن باید نکاتی مورد توجه قرار گیرد که شامل:
بررسی وضعیت اقتصادی منطقه و امکان فروش محصولات آن
نوع پرنده پرورشی، نحوه پرورش و ظرفی واحد پرورش طیور.
وجود راه مطلوب برای حمل و نقل نهادهای مورد نیاز و امکان رساندن محصول تولیدی به بازار مصرف.
امکان تامین کارگر ماهر و افراد متخصص.
بررسی امکان مکانیزاسیون و افراد متخصص.
رعایت فاصله مجاز بین واحد پرورش و منطقه های مسکونی، منابع آلودگی و سایر واحدهای دامپروری.
استفاده از مصالح ساختمانی ارزان قیمت و با کیفیت و کارآیی مطلوب و همچنین امکان گسترش واحد پرورش طیور در آینده و در هر امکان که در این ارتباط تاسیسات زیربنای مثل راه، فاضلات و منابع تامین آب، برق، کارگر و غیره باید مدنظر قرار گیرد.
مجوز مکانی لازم از اداره ها و ارگان های مربوط دریافت شود و با رعایت اصول علمی محاسبه های اقتصادی و سوددهی صورت گیرد.
در خصوص انتخاب محل واحد پرورش طیور نکات زیر توجه باید بشود:
زمین ارزان قیمت و نزدیک به شهر یا مراکز مصرف باشد.
زمین از نظر ساختمانی خاکی یا شنی و دور از مسیر سیل، طوفان، باد و غیره باشد.
جهت ساختمانی در مناطق گرمسیر باید شمالی و یا شرقی باشد.
برای حمل مواد مصرفی به واحد پرورش طیور و انتقال تولیدات و ضایعات باید راه مناسب موجود باشد، اما تاسیس واحد پرورش طیور در کنار و یا نزدیک خطوط راه آهن، جاده های اصلی فرودگاه، و محل های پر سر و صدا مناسب نیست.
محل ساختمان پرورش طیور باید از نظر خطرات ناشی از سوانح طبیعی، حمله حیوانات وحشی، سرقت و غیره امن باشد و بتوان امنیت آن را تامین کرد.
در صورتی که کارگران واحد پرورش طیور در محل ساکن نباشند، باید در فاصله نزدیک امکان اسکان آنها میسر باشد. ( شرایط احداث ساختمان پرورش طیور)
زمین:
برای احداث جایگاه ما و تاسیسات پرورش طیور باید زمین هایی استفاده کرد که از نظر کشاورزی با ارزش نیستند، دارای استحکام لازم هستند، امکان زه کشی مناسب وجود داشته باشد دارای شیب زیاد نباشند و نسبت به زمین های اطراف مرتفع باشند تا آب برف و باران به آن ها نفوذ نکند.
دارا بودن راه مناسب و امکان گسترش:
مزرعه پرورش طیور باید دارای راه مناسب باشد و در ضمن لازم است محل آن را در زمین اصلی طوری در نظر گرفت که در صورت لزوم بتوان آن را در آینده گسترش داد.
امکان تهیه آب مناسب و مورد نیاز
تامین آب مناسب بسیار مناسب است؛ در این خصوص مقدار و کیفیت آب قابل دسترس در مزرعه اهمیت دارد که آب مورد مصرف طیور در شرایط استاندارد به صورت زیر است:
نوع پرنده
سن پرنده ( هفته)
آب مورد نیاز (لیتر/پرنده/روز)
جوجه کشی
8
38%
مرغ مادر گوشتی بالغ در حال تولید
35
32%
البته در گرما و در صورت نامناسب بودن کیفیت خوراک و آب مصرفی مقدار آن افزایش می یابد. در ضمن ضروری است با مقادیر زیر، آب مورد نیاز جهت شستشو، خنک کردن سالن، مصرف کارگرها و … نیز اضافه شود. که مقدار آن تقریقاً برابر جدول بالا است.
کیفیت آب نیز مهم است. کیفیت آب از جنبه های مختلف قابل ارزیابی است. نخست این که ضروری است آب مصرفی طیور فاقد گل و لای و مواد جامد معلق باشد، زیرا صرف نظر از اینکه آب مناسبی جهت استفاه طیور نیست باعث مشکلات متعدد در آب خوری ها نیز می شود. همچنین آب مورد مصرف باید فاقد میکروب های بیماری زا باشد. در غیراین صورت ضروری است آب با مواد ضد عفونی کننده مثل کلر ضد عفونی شود. مقدار مواد جامد آب (سختی آب) نیز مهم است. مجموعه مواد جامد آب را با روش های مختلف از جملع تبخیر آب و یا اندازه گیری میزان عبور جریان الکتریسیته می سنجند و بر این اساس استاندارد آب مناسب طیور به صورت جدول زیر است:
وضعیت آب
کمتر از 1000
آب مناسب جهت استفاده تمام طیور
1000 تا 3000
آب مناسب استفاده طیور است اما ممکن است باعث آبکی شدن مدفوع شود
3000 تا 5000
آب به نسبت قابل قبول برای طیور، اما ممکن است باعث کاهش تولید و بالا رفتن تلفات و بویژه در بورقلمون ها شود.
5000 تا 7000
آب مناسب طیور نیست و باعث افزایش تلفات و کاهش شدید تولیدات می شود.
7000 تا 10000
آب غیر قابل استفاده برای طیور، اما می توان جهت مصرف چهار پایان استفاده کرد.
بیشتر از 10000
غیر قابل استفاده برای حیوانات پرورش ( دام ها)
وجود مقادیر اندک بعضی از مواد سمی می تواند باعث مسمومیت پرنده شود. دراین خصوص می توان از مس، آهن، سرب، جیوه، مولیبدن، سلنیوم، روی،فلوئور، نیتراتو نیتریت نام برد. نیترات و نیتریت به میزان 500 قسمت در میلیون کشنده است و اگر مقدار آن از 50 قسمت در میلیون بالاتر باشد آب مضر و غیر قابل مصرف برای طیور است.
امکان تهیه برق مورد نیاز:
جهت کارکرد تعداد زیادی از وسایل مورد استفاده و همچنین تامین روشنایی، نیاز به برق است که ضروری است امکان تهیه برق ارزان قیمت و مطمئن برای مزرعه فراهم باشد، برای این منظور تامین برب از شبکه سراسری برق مطلوب است و در غیر این صورت لازم است با موتور برق، برق مورد نیاز تامین شود. در عین حال برای واحدهای حساس مثل جوجه کشی ها ، در نظرگرفتن موتور برق اضطراری، ضروری است.
شرایط جغرافیایی و اقلیمی
اقلیم منطقه:
آب و هوای گرم و مرطوب با تابستان های طولانی در جنوب کشور. آب و هوار گرم و خشک در مرکز، شرق و جنوب شرقی کشور. با این تنوع آب و هوایی لازم است سعی شود با توجه به شرایط اقلیمی و جوی این منطقه تاسیسات پرورش طیور به نحوی طراحی و احداث شود که در حد امکان با شرایط خاص این منطقه سازگار باشد. در این منطقه جهت وزش باد مهم است. در این منطقه که منطقه ای گرمسیر است بهتر آن است که ساختمان ها عمود بر جهت وزش باد ساخته شوند. به طوری که بتوان از جریان باد برای خنک کردن سالن استفاده کرد. در این واحد که در منطقه گرمسیر است بهتر آن است که ساختمان دارای پنجره شمالی و شرقی باشند تا کمتر اشعه خورشید باعث گرم شدن داخل ساختمان شود. به خاطر بادهای موسمی 120 روزه در این منطقه بهتر است در اطراف سالن برای جلوگیری از صدمات باد و اثرات نامطلوب اشعه خورشید درختان خزان دار کاشته شود. زیرا در زمستان درختان را ریختن برگهای خود باعث عبور نور خورشدی می شوند و در تابستان برگ ها از تابش شدید اشعه خورشد به سالن جلوگیری می کنند. جهت ساختمان و پنجره های آن در مناطق گرمسیر ( با توجه به جریان باد و تابش خورشید)
مصالح ساختمانی مناسب
با توجه به شرایط منطقه که منطقه ای گرمسیر است باید از مصالحی استفاده شود که راحت و قیمت آن ها ارزان و مقاوم به گرما باشد. مصالحی که ساختمانی با آن احداث می شود شامل آجر، سیمان، شنی، ماسه، خاک، گچ، سنگ، آهن، آلومینیوم، قیر و مشتقات آنها شامل بتون، بلوک سیمانی، صفحات سیمانی، موزاییک و غیره است. برای مناطق گرمسیر از مواد عایق گرما و رطوبت مثل پشم شیشه، پلی استر، پلی اتیلن انواع پلاستیک و مقواهای فشرده نیز استفاده می شود که در این واحد از پشم شیشه استفاده شده است. برای آجرکاری این واحد از آجر توپر استفاده می کنند. در بعضی جاها از آجر کاری توخالی بلوک های سیمانی، بتون، تیرآهن و مواد عایق هم استفاده می شود.
7)نحوه ارتباط ساختمان های پرورش طیور با سایر ساختمان ها و فاصله های مجاز:
ساختمان های پرورش طیور ضروری است که دارای ارتباط منطقی با سایر قسمت های واحد پرورشی باشند، مثلاً سالن های پرورش از کارخانه تهیه خوراک مزرعه فاصله زیادی نداشته باشند، ضمن اینکه نباید فاصله آن قدر کن باشد که صدای دستگاه ها باعث استرس طیور شود. سالن پرورش طیور نباید نزدیک اماکن مسکونی باشد؛زیرا از نظر سلامت و آرامش ساکنان آلودگی های محیط زیست، بوی نامطبوع و از نظر بهداشتی برای انسان ها مضر است. بنابراین ضروری است واحد پرورش از بافت شهری دور باشد و برای جلوگیری از اتلاف وقت و نزدیک بودن کارگرها به مزرعه توصیه می شود خانه های مسکونی کراگران در نزدیکی مزرعه در محل مناسبی ساخته شود. ساختمان پرورش طیور از واحدهای پرورش سایر دام ها و طیور نیز باید فاصله مناسبی داشته باشند، چون آلودگی آنها می تواند باعث مشکلات بهداشتی در واحد پرورش طیور شود. در این واحد پرورش توجه به جهت باد و جلوگیری از ورود آلودگی به وسیله باد مهم می باشد. در واحد پرورش طیور نباید پرندگان دیگری نگهداری بشوند، چون می توانند باعث آلودگی شوند و یا باعث ایجاد استرس شوند؛ از جاده اصلی و فرودگاه این واحد دور می باشد تا ایجاد استرس در طیور به وجود نیاید.
فواصل مجازی که توسط جهاد کشاورزی استان سیستان و بلوچستان داده شده است به شرح زیر می باشد:
فاصله واحد پرورش طیور گوشتی (متر)
حریم رودخانه : 100
حریم دریا: 1000
حریم راه آهن: 200
حریم جاده فرعی: 100
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 20
قسمت عمده ای از هزینه های سرمایه گذاری واحد پرورش طیور سرف تهیه جایگاه نگهداری می شود و در صورتی که به این موضوع اهمیت داده نشود ممکن است بر روی طیور که حیوان آسیب پذیر هستند آثار نامطلوبی بگذارد، در پرورش طیور گوشتی به علت که پرندگان حساس و در حال رشد هستند، بروز هر گونه مشکل محیطی ناشی از سهل انگاری در ساختمان می تواند منجر به ایجاد استرس، کاهش تولید، تلفات و شیوع بیماری ها شود و صدمه های جبران ناپذیری را به واحد فوق وارد کند.
این واحد پرورش طیور گوشتی در قسمت جنوب شرقی کشور قرار دارد و این منطقه، منطقه ای است گرمسیر محسوب می شود و باید برای ساخت سالن باید نکاتی مورد توجه قرار گیرد که شامل:
بررسی وضعیت اقتصادی منطقه و امکان فروش محصولات آن
نوع پرنده پرورشی، نحوه پرورش و ظرفی واحد پرورش طیور.
وجود راه مطلوب برای حمل و نقل نهادهای مورد نیاز و امکان رساندن محصول تولیدی به بازار مصرف.
امکان تامین کارگر ماهر و افراد متخصص.
بررسی امکان مکانیزاسیون و افراد متخصص.
رعایت فاصله مجاز بین واحد پرورش و منطقه های مسکونی، منابع آلودگی و سایر واحدهای دامپروری.
استفاده از مصالح ساختمانی ارزان قیمت و با کیفیت و کارآیی مطلوب و همچنین امکان گسترش واحد پرورش طیور در آینده و در هر امکان که در این ارتباط تاسیسات زیربنای مثل راه، فاضلات و منابع تامین آب، برق، کارگر و غیره باید مدنظر قرار گیرد.
مجوز مکانی لازم از اداره ها و ارگان های مربوط دریافت شود و با رعایت اصول علمی محاسبه های اقتصادی و سوددهی صورت گیرد.
در خصوص انتخاب محل واحد پرورش طیور نکات زیر توجه باید بشود:
زمین ارزان قیمت و نزدیک به شهر یا مراکز مصرف باشد.
زمین از نظر ساختمانی خاکی یا شنی و دور از مسیر سیل، طوفان، باد و غیره باشد.
جهت ساختمانی در مناطق گرمسیر باید شمالی و یا شرقی باشد.
برای حمل مواد مصرفی به واحد پرورش طیور و انتقال تولیدات و ضایعات باید راه مناسب موجود باشد، اما تاسیس واحد پرورش طیور در کنار و یا نزدیک خطوط راه آهن، جاده های اصلی فرودگاه، و محل های پر سر و صدا مناسب نیست.
محل ساختمان پرورش طیور باید از نظر خطرات ناشی از سوانح طبیعی، حمله حیوانات وحشی، سرقت و غیره امن باشد و بتوان امنیت آن را تامین کرد.
در صورتی که کارگران واحد پرورش طیور در محل ساکن نباشند، باید در فاصله نزدیک امکان اسکان آنها میسر باشد. ( شرایط احداث ساختمان پرورش طیور)
زمین:
برای احداث جایگاه ما و تاسیسات پرورش طیور باید زمین هایی استفاده کرد که از نظر کشاورزی با ارزش نیستند، دارای استحکام لازم هستند، امکان زه کشی مناسب وجود داشته باشد دارای شیب زیاد نباشند و نسبت به زمین های اطراف مرتفع باشند تا آب برف و باران به آن ها نفوذ نکند.
دارا بودن راه مناسب و امکان گسترش:
مزرعه پرورش طیور باید دارای راه مناسب باشد و در ضمن لازم است محل آن را در زمین اصلی طوری در نظر گرفت که در صورت لزوم بتوان آن را در آینده گسترش داد.
امکان تهیه آب مناسب و مورد نیاز
تامین آب مناسب بسیار مناسب است؛ در این خصوص مقدار و کیفیت آب قابل دسترس در مزرعه اهمیت دارد که آب مورد مصرف طیور در شرایط استاندارد به صورت زیر است:
نوع پرنده
سن پرنده ( هفته)
آب مورد نیاز (لیتر/پرنده/روز)
جوجه کشی
8
38%
مرغ مادر گوشتی بالغ در حال تولید
35
32%
البته در گرما و در صورت نامناسب بودن کیفیت خوراک و آب مصرفی مقدار آن افزایش می یابد. در ضمن ضروری است با مقادیر زیر، آب مورد نیاز جهت شستشو، خنک کردن سالن، مصرف کارگرها و … نیز اضافه شود. که مقدار آن تقریقاً برابر جدول بالا است.
کیفیت آب نیز مهم است. کیفیت آب از جنبه های مختلف قابل ارزیابی است. نخست این که ضروری است آب مصرفی طیور فاقد گل و لای و مواد جامد معلق باشد، زیرا صرف نظر از اینکه آب مناسبی جهت استفاه طیور نیست باعث مشکلات متعدد در آب خوری ها نیز می شود. همچنین آب مورد مصرف باید فاقد میکروب های بیماری زا باشد. در غیراین صورت ضروری است آب با مواد ضد عفونی کننده مثل کلر ضد عفونی شود. مقدار مواد جامد آب (سختی آب) نیز مهم است. مجموعه مواد جامد آب را با روش های مختلف از جملع تبخیر آب و یا اندازه گیری میزان عبور جریان الکتریسیته می سنجند و بر این اساس استاندارد آب مناسب طیور به صورت جدول زیر است:
وضعیت آب
کمتر از 1000
آب مناسب جهت استفاده تمام طیور
1000 تا 3000
آب مناسب استفاده طیور است اما ممکن است باعث آبکی شدن مدفوع شود
3000 تا 5000
آب به نسبت قابل قبول برای طیور، اما ممکن است باعث کاهش تولید و بالا رفتن تلفات و بویژه در بورقلمون ها شود.
5000 تا 7000
آب مناسب طیور نیست و باعث افزایش تلفات و کاهش شدید تولیدات می شود.
7000 تا 10000
آب غیر قابل استفاده برای طیور، اما می توان جهت مصرف چهار پایان استفاده کرد.
بیشتر از 10000
غیر قابل استفاده برای حیوانات پرورش ( دام ها)
وجود مقادیر اندک بعضی از مواد سمی می تواند باعث مسمومیت پرنده شود. دراین خصوص می توان از مس، آهن، سرب، جیوه، مولیبدن، سلنیوم، روی،فلوئور، نیتراتو نیتریت نام برد. نیترات و نیتریت به میزان 500 قسمت در میلیون کشنده است و اگر مقدار آن از 50 قسمت در میلیون بالاتر باشد آب مضر و غیر قابل مصرف برای طیور است.
امکان تهیه برق مورد نیاز:
جهت کارکرد تعداد زیادی از وسایل مورد استفاده و همچنین تامین روشنایی، نیاز به برق است که ضروری است امکان تهیه برق ارزان قیمت و مطمئن برای مزرعه فراهم باشد، برای این منظور تامین برب از شبکه سراسری برق مطلوب است و در غیر این صورت لازم است با موتور برق، برق مورد نیاز تامین شود. در عین حال برای واحدهای حساس مثل جوجه کشی ها ، در نظرگرفتن موتور برق اضطراری، ضروری است.
شرایط جغرافیایی و اقلیمی
اقلیم منطقه:
آب و هوای گرم و مرطوب با تابستان های طولانی در جنوب کشور. آب و هوار گرم و خشک در مرکز، شرق و جنوب شرقی کشور. با این تنوع آب و هوایی لازم است سعی شود با توجه به شرایط اقلیمی و جوی این منطقه تاسیسات پرورش طیور به نحوی طراحی و احداث شود که در حد امکان با شرایط خاص این منطقه سازگار باشد. در این منطقه جهت وزش باد مهم است. در این منطقه که منطقه ای گرمسیر است بهتر آن است که ساختمان ها عمود بر جهت وزش باد ساخته شوند. به طوری که بتوان از جریان باد برای خنک کردن سالن استفاده کرد. در این واحد که در منطقه گرمسیر است بهتر آن است که ساختمان دارای پنجره شمالی و شرقی باشند تا کمتر اشعه خورشید باعث گرم شدن داخل ساختمان شود. به خاطر بادهای موسمی 120 روزه در این منطقه بهتر است در اطراف سالن برای جلوگیری از صدمات باد و اثرات نامطلوب اشعه خورشید درختان خزان دار کاشته شود. زیرا در زمستان درختان را ریختن برگهای خود باعث عبور نور خورشدی می شوند و در تابستان برگ ها از تابش شدید اشعه خورشد به سالن جلوگیری می کنند. جهت ساختمان و پنجره های آن در مناطق گرمسیر ( با توجه به جریان باد و تابش خورشید)
مصالح ساختمانی مناسب
با توجه به شرایط منطقه که منطقه ای گرمسیر است باید از مصالحی استفاده شود که راحت و قیمت آن ها ارزان و مقاوم به
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه
قسمتی از متن .doc :
مقدمه
از نظر گیاهشناسی، گوجهفرنگی نوعی میوه محسوب میشود، ولی اکنون در اکثر تقسیمبندیها به عنوان سبزی تلقی میشود. علت آن است که طی سالهای متمادی همراه سبزیها در سالاد بکار میرفته است.
گوجهفرنگی میوهای غنی از ویتامین «آ و ث» میباشد. 30 گرم از گوجهفرنگی حاوی 80 واحد ویتامین آ و 70 میلیگرم ویتامین ث است.
اسیدکردن گوجهفرنگی قبل از فرآوری
معمولاً وقتی گوجهفرنگی pH آن بالا رود، زودتر در معرض فساد قرار میگیرد. کنسرو گوجهفرنگی درسته وقتی pH آن از 6/4 فراتر رود، اسپورهای میکروارگانیزم فلت ـ سوز یعنی باسیلوس ترمواسید وراس بیشتر زنده میماند.
جلوگیری از زنده ماندن اسپورهای فلت سوور را میتوان با تنظیم pH در حد 1/4 تا 3/4 تنظیم کرد. یکی از طرق کنترل pH، استفاده از اسیدهای خوراکی مانند اسیدسیتریک، مالیک و فوماریک است، ولی اسید سیتریک تنها اسیدی است که کاربرد زیادی برای این منظور دارد.
در مورد کنسرو کردن آب گوجهفرنگی، نیازی به تنظیم اسیدیته نیست، بلکه میتوان آن را در دمای بالا (120 درجه سانتیگراد به مدت 42 ثانیه) در مبدلهای حرارتی لولهای با صفحهای استریل کرده و در این روش بدون استثناء تمام اسپورهای فلت ـ سوور از بین میرود. اسیدی کردن به عنوان یک عمل، کمک فرآوری برای حفاظت گوجههای غیراستریل جهت جلوگیری از فساد در طی حمل و نقل از مزرعه به کارخانه روش مفیدی است.
سیستمهای شستشو و سورتینگ
بعد از دریافت گوجهفرنگی ابتدا شستشو و سپس سورت میشود تا میوههای معیوب تفکیک شود. در این مرحله عمل لکهگیری نیز انجام میگیرد، ملزومات و دستگاههایی که برای این مرحله از تولید رب اخیراً توسعه یافته، سیستمهای شستشوی جدید است. در این سیستمها از کانال آب و یا استخر شستشو استفاده میشود. گوجهفرنگی ابتدا با جریان آب به استخر هدایت شده و در آنجا با کمک هوا یا جت بخار تمیز و سپس از داخل استخر، توسط یک نقاله خارج میشود. گوجهفرنگیهای کثیف و آلوده به تخم مگس دروزوفیلا را با آب گرم که دمای آن حدود 50 درجه سانتیگراد است، شستشو میدهند. در موقع شستشو اگر گوجه در آب سرد با شدت همزده شود، تاثیر شستشو مفیدتر خواهد بود. در این حالت به آب گرم نیازی نیست. استفاده از مواد شوینده (دترژان) در تانکهای خیس کننده و همچنین کلره کردن آب در حدی که باقیمانده کلر 6-8ppm شود، از احتمال تجمع و زیاد شدن اسپور باکتریهای ترموفیل جلوگیری میشود.
سیستمهای پالپ کردن
یکی از ویژگیهای گوجهفرنگی، این است که بعد از خرد کردن آن، آنزیمهای پکتینی باید به سرعت منهدم شود. اگر ترکیبات پکتین گوجهفرنگی تجزیه شود، قوام محصول پایین میآید. برای اینکه این تاثیر کاهش پیدا کند، باید از سیستمهای گرمادهنده در حین خرد کردن و یا به سرعت بعد از آن استفاده شود. کاربرد تکنیک آسیاب کردن داغ اهمیت زیادی در افزایش قوام عصاره یا رب دارد. همچنین با روش سرد کردن بذرهای گوجهفرنگی نیز استخراج میشود و به استحکام پالپ و کاهش دو فاز شدن کمک میکند.
سیستمهای بریک
در دستگاههایی که تا کنون برای روش هاتبریک متداول بوده است، پوره سبزیها و میوهها را برای مدتی در معرض گرما قرار میدادهاند، ولی به علت قرار گرفتن در مجاورت اکسیژن، کیفیت رنگ و اکثر مواد حساس موجود در عصاره اکسیده و تغییر ماهیت میدهد. تاکنون اساس سیستمهای قدیمی هاتبریک و سایر پورههای میوهای این بوده که فقط قوام محصول حفظ شود.
واحد هاتبریک از یک سری ملزومات و اجزا تشکیل شده که به شرح زیر است:
پمپ تغذیه
سیستم خرد کردن تحت خلاء
مخزن تحت خلاء
پمپ خلاء
پمپ انتقال محصول
تانک تزریق محصول
پمپ دوران محصول
گرمکن لولهای
پمپ استخراج محصل
مراحل ساخت رب گوجهفرنگی
در 20 سالهی اخیر اصلاحات زیادی روی دستگاههای تولید رب گوجهفرنگی صورت گرفته است، ولی در مجموع ترتیب عملیات تولید، در تمام کارخانجات رب شبیه بوده و شامل فازهای ذیل است:
دریافت گوجهفرنگی از مزارع
شستشو و سورتینگ (دستچین کردن)
خرد و له کردن
حرارت دادن پالپ
خارج کردن پوست و بذر
صاف کردن و تصفیهی گوشت توسط صافی یا پالپر
تغلیظ گوشت تا حصول غلظت دلخواه
پرکردن درب قوطی یا سایر ظروف
دریافت گوجهفرنگی از مزارع
هنوز هم گوجهفرنگی در جعبههای ویژهای که بین 25-10 کیلوگرم گنجایش دارد، حمل و نقل میگردد. به دلیل اینکه هزینهی حمل و نقل با جعبههای کوچک زیاد است، سعی در استفاده از جعبههای پالتی شده است که گنجایش بیشتری دارند. جهت جلوگیری از آلودگی و حفظ بهداشت کارخانه، یکی از نکات بسیار مهم، تمیز بودن جعبههاست. تمیز نگه داشتن از رشد کپک جلوگیری میکند و در نهایت محصول عاری از هر گونه آلودگی کپکی منتقل میشود.
شستشوی گوجهفرنگی
قبل از اینکه گوجهفرنگی سورت شود، باید کاملاً تمیز گردد. روشهای شستشو اس سادهترین نوع که یک مخزن ساده است تا دوشهای تحت فشار (جت) توسعه پیدا کرده است. در یک نوع بهتر از دستگاههای شستشو کف مخزن دستگاه، مشبک بوده و هوا توسط یک پنکه به داخل آن وزیده میشود. سپس در مرحلهی بعد، گوجهها وارد مخزن
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 16 صفحه
قسمتی از متن .doc :
اقلیم :
شترمرغ ها در کلیه اقلیم ها قابل زیست و نگهداری اند، از اقلیم های بسیار سرد مانند آلاسکا تا گرم و خشک مانند صحرای افریقا. اما هرچه به سمت اقلیم گرم و خشک پیش برویم کیفیت و کمیت محصولات تولیدی بهتر خواهد شد. تنها اقلیمی که برای پرورش شترمرغ توصیه نمی شود ( علی رغم آنکه در این اقلیم نیز تولید خود را ادامه می دهد) اقلیم گرم و مرطوب ( مناطق شرجی ) است زیرا تأثیر منفی بر تولید آن می گذارد.
روشهای پرورش:
1 - باز
2- نیمه باز
3 - بسته
مقید کردن و انتقال:
برای گرفتن شترمرغ به دو کارگر نیاز است که هریک کنار یکی از پاهای شترمرغ ایستاده و آنرا از زیر شکم و روی دم نگهدارند. از یک عصای سرکج مخصوص گرفتن گردن برای پایین آوردن سراستفاده می شود. هنگامی که منقار به سطح زانو رسید منقار پایین را با قرار دادن انگشت شست در آن به سمت پایین نگه می دارند. این کار مانع برخورد از روبرو با پاهای شترمرغ می شود. شترمرغ در این وضعیت برای درمانهایی مانند برچسب زدن، دارو دادن ، تزریق، خونگیری و معاینه نگه داشته می شود.
هنگام سوار کردن آنها به کامیون، ممکن است هل دادن آنها از پشت روی سطح شیبدار الزامی شود. شترمرغ های بالغ به کامیونهایی نیاز دارند که ارتفاع دیواره جانبی آنها 2/2 متر بوده و با سایبانی از جنس پارچه کنفی یا کرباس برای جلوگیری از آویزان شدن سرو گردن پوشانده شده باشد. کف کامیون معمولاً با ماسه، خاک یا علف و دیواره های جانبی با کیسه های پرشده از علف برای کم کردن صدمه به پرها و پوست پوشانده می شوند. پارتیشن هایی نیز داخل کامیون قرار داده می شوند که شتر مرغ ها را به گروههای 6 تایی تقسیم می کند و این کار مانع از دراز کردن پاهای شترمرغ و لگد شدن آنها می گرد.
روش باز:
نیاز به زمینی بزرگ به وسعت 40 هکتار است. غیر از هزینه خرید پرندگان که درتمام روشها معمول است، زمین مهم ترین نیاز عمده این روش است. شترمرغها تا حد امکان نزدیک زیستگاه طبیعی شان با حداقل دخالت انسان نگهداری شده و پرورش می یابند. مزیت اصلی روش باز، کاهش قابل توجه هزینه نگهداری شترمرغ های بالغ به مقدار زیاد است. همچنین در صورتی که شترمرغ ها خود تخمهایشان را جوجه کشی کنند، هزینه ای برای این کار صرف نشده ودر نتیجه هزینه های تولید بسیار پایین خواهند بود. از معایب این روش عدم کنترل و شناسایی شترمرغ ها و تخمهای تولیدی است.میزان مرگ و میر و تلفات به ویژه در میان جوجه ها به دلیل شکار آنها توسط حیوانات شکارچی بالاست.ضمناً گرفتن شترمرغ ها بسیار مشکل و پرهزینه است.
روش نیمه باز :
محدوده مورد نیاز برای این روش از 20 تا 60 هکتار متغیر است. شترمرغها در چراگاههای نسبتاً کوچک یا اراضی تقریباً 8 تا 12 هکتاری نگهداری میشوند. آنها توانایی گردش آزاد در محدوده ای معین را داشته و لذا بخشی از احتیاجات تغذیهای آنها از این طریق تامین می شود. محل های خوراک دادن باید نزدیک حصارکشی دور چراگاه ایجاد شوند تا قابلیت دسترسی به غذا افزایش و اضطراب ناشی از ورود مکرر افراد به داخل چراگاه کاهش یابد.
روش بسته :
محوطه مورد نیاز برای این روش به طور معمول کمتر از 20 هکتار است که به چراگاههای کوچکی هریک به وسعت 2-1 هکتار تقسیم شده است. این روش به علت نیاز کم به زمین مطلوب است. با این حال دو اشکال اصلی این روش عبارتند از:
1ـ هزینه های بالاتر خوراک
2ـ هزینه حصارکشی زیاد
سرمایه گذاری مالی برای هر واحد زمین در این روش بالاتر از دو روش دیگر است. با این حال مزایای استفاده از روش بسته بسیار زیاد بوده و بر معایب آن غلبه دارد
مهمترین مزیت روش بسته آن است که کنترل کاملی بر تولید مثل از طریق ثبت دقیق تعداد تخمهای تولید شده توسط هر شترمرغ ماده و میزان باروری و جوجه درآوری وجود دارد. این رکوردها برای ارزیابی نهایی ارزش گله چه برای فروش مجدد، نگهداری برای تولید مثل ویا کشتار بسیار باارزشند. تولید مثل گزینشی شترمرغ ها بخوبی قابل انجام است. بعلاوه رکوردهای مصرف خوراک قابل نگهداری است و برای معاینه و مهار شترمرغ ها مشکلی وجود ندارد.
رفتارشناسی:
در محیط طبیعی شترمرغ در خارج از فصل تولید مثل گونهای اجتماعی است و گروههایی از جنس و سنین مختلف را بویژه پیرامون چالابها تشکیل می دهد. در این محیط ها شترمرغ با انواع گوناگون حیوانات روبروست و معمولأ از برخورد نزدیک با سایر حیوانات پرهیز می کند و کمتر رفتار خشن نسبت به آنها ابراز داشته و در 75 درصد از موارد با چشم پوشی یا تحمل، با سایر حیوانات برخورد می کند.
طبق تحقیقات انجام شده رفتار تمیز کردن پرو بال در طول صبح بیشتر از بعد از ظهر بوده برعکس حمام خاک در صبح خیلی کم انجام می شود اما در طول بعد از ظهر بتدریج بیشتر شده و هنگام غروب به حداکثر می رسد.
رفتار رقص والتس که توسط شترمرغ ها ی در اسارت نیز اجرا می شود بیشتر هنگام خلاصی شترمرغ ها از ترس یا مدت کوتاهی پس از خروج آنها از محل نگهداری شبانه صورت می گیرد.
هنگام خواب، شترمرغ های بالغ مایلند سرشان را بالا نگهدارند در حالیکه جوجه های جوان دوست دارند در وضعیت دمر بخوابند.
جوجه های پرورش یافته توسط شترمرغ های دایه، رفتارهای غیرعادی مثل خوردن چوب از خود نشان نمی دهند. از جمله رفتارهای ناشی از خوراک دادن غلط جوجه ها و واکنش در برابر عوامل محیطی خاص که عمدتاً شرایط زیر حد مطلوب پرورش است، می توان به نوک زدن به پنجه و سر و نیز پرکندن با منقار اشاره کرد.
طبق بررسی انجام شده جوجه ها به محرک سبز 10 برابر بیش از محرک سفید نوک می زنند. مدفوع خواری هم در حالت وحش و هم در اسارت در جوجه ها مشاهده شده است.
تغذیه :
از یک روزگی تا سه ماهگی:
جوجه شترمرغ می تواند از باقیمانده کیسه زرده برای مدت 7 تا 10 روز ابتدای زندگی اش تغذیه کند.اطمینان از اینکه جوجه شترمرغ ها آب مصرف می کنند، اهمیت دارد. در غیر اینصورت ممکن است نیاز به افزایش شدت نور یا تغییر درجه حرارت سالن باشد.
توصیه می شود که خوراک مصرفی جوجه ها در ابتدا به شکل خرد شده باشد و اگر از روش پرورش روی کف سالن استفاده می شود، طی هفته اول خوراک روی روزنامه یا کارتن های تخم مرغ ریخته شده و پس از آن می توان دانخوریها را وارد سالن کرد.
برای جلوگیری از اشکالات پا و اختلالات اسکلتی باید رشد اولیه شترمرغ ها کنترل شود. محدود کردن مقدار انرژی خوراک بین 9 و 10 مگا ژول انرژی متابولیسمی در کیلوگرم معمولاً برای کنترل رشد کافی است.
با وجودیکه شترمرغ ها توانایی هضم الیاف بیشتری نسبت به سایر پرندگان اهلی دارند ( به دلیل تخمیر در روده بزرگ ) ولی تنها پس از رسیدن به سن معینی توانایی انجام این کار را بدست می آورند. لذا بهتر است طی چند هفته اول زندگی جوجه ها جیره هایی با بیش از 5% الیاف خام به آنها داده نشود. ضمناً توانایی جوجه ها برای هضم چربی در اوایل زندگی کاملاً پایین است. از اینرو نباید بیش از 5% چربی به آنها داده شود.
از 3 ماهگی تا یکسالگی:
احتیاجات تغذیه ای پرندگان با افزایش سن آنها تغییر می کند. لذا انرژی و الیاف خام افزایش و مقدار پروتئین خوراک کاهش می یابد. باید الیاف جیره را در چهار تا پنج ماهگی به حدود 11-10 درصد افزایش داد. ضریب انرژی زایی خوراک باید به حدود 5/10 –10 مگا ژول انرژی متابولیسمی بر کیلوگرم افزایش یابد. مقدار پروتئین خام نیز