انواع فایل
دانلود فایل ، خرید جزوه، تحقیق،انواع فایل
دانلود فایل ، خرید جزوه، تحقیق،اصل دستورات و مفاهیم پیشرفته فایل سیستم
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
مفهوم User/group در لینوکس
User: نمایانگر هویت یک فرد در سیستم می باشد. هر User در لینوکس دارای یک شماره UID می باشد. کاربر اصلی سیستم (مدیر سیستم) دارای UID شماره صفر می باشد.
Group: هر User در گروه خاصی قرار می گیرد که با GID شناخته می شود. هر کاربر می تواند متعلق به یک یا چند گروه باشد. بوسیله دستور id می توانید از مشخصات گروه خود مطلع شوید. بوسیله دستور newgrp می توانید گروه جاری خود را عوض کنید. البته تنها در صورتی که عضو گروه جدید باشید. توجه کنید که دو نفر نمی توانند دارای یک UID یکسان باشند اما می توانند در یک گروه قرار گیرند. یک User می تواند عضو گروه های متعددی باشد. دستور Groups به شمان نشان می دهد که یک کاربر در چه گروه هایی عضویت دارد.
انواع فایل در لینوکس
با اجرای دستور Is – I می توان فهمید که نوع فایل چیست؟ بسته به نوع فایل اولین حرف ستون اول یکی از علائم زیر است.
- = regular file
d = directory
c = character special file (/de/v ttyp.)
b = block special file (de/v fd.)
l = symbolic link
اولین حرف ستون اول خروجی دستور Is – I نوع فایل را مشخص می کند.
فایل های ویژه در /dev
فایل های ویژه، فایل هایی هستند که از طریق آن ها می توان با ابزارهای سیستم ارتباط برقرار کرد.
فایل های ویژه به جای فیلد size دارای major, minor هستند.
کرنل در لیستی تناسب بین major, minor های مختلف و device های سخت افزاری متناسب با آن ها را نگهداری می کند.
برای ساختن یک فایل ویژه دستور mknod را می توان استفاده کرد.
Mknod newdev b 76 8
نکته مهم
شماره های major, minor برای device های مختلف مشخص و رزرو شده می باشد.
سطوح دسترسی در لینوکس
یک فایل،
متعلق به کاربر است که آن کاربر را صاحب فایل می گوییم.
متعلق به یک گروه است (به احتمال زیاد همان گروهی که صاحب فایل در آن عضویت دارد).
هر فایل دارای یک سری اجازه های دسترسی است
لینوکس برای کاربران سه نوع سطح دسترسی قارار داده است:
سطح دسترسی Read: این سطح دسترسی تنها اجازه خواندن فایل یا لیست گرفتن از دایرکتوری را می دهد.
سطح دسترسی Write: این سطح دسترسی اجازه نوشتن بر روی فایل و یا ایجاد یک فایل در یک دایرکتوری را می دهد.
سطح دسترسی Execute: این سطح دسترسی اجازه اجرای یک فایل یا داخل شدن در یک دایرکتوری را می دهد.
طرح بندی فایل سیستم
لینوکس چندین طرح بندی را پشتیبانی می کند.
Ext2, ext3
Reiserfs
Minix, ufs
Fat, vfat, ntfs
Smb, ncp, nfs, coda
معمولی ترین آن ها Ext2 و Ext3 می باشد.
با استفاده از دستور زیر می توانید لیست فایل سیستم هایی که سیستم در حال حاضر پشتیبانی می کند را مشاهده کنید.
Cat/proc/filesystems
فایل سیستم EXT2
در فایل سیستم EXT2 نام هر فایل حداکثر 255 کاراکتر دارد.
هر فایل می تواند تا 2G حجم داشته باشد. (این محدودیت در لینوکس های جدید مرتفع شده است)
برای هر فایل در لینوکس پارامترهای مشخصی نگهداری می شود.
محل ذخیره این اطلاعات در inode است.
کرنل از طریق شماره inode به آن دستیابی دارد.
شماره inode یک فایل نیز جزئی از محتویات دایرکتوری است که فایل در آن قرار دارد.
برای دیدن مشخصات فایل از دستور stat استفاده کنید.
اصل دستورات و مفاهیم پیشرفته فایل سیستم
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
مفهوم User/group در لینوکس
User: نمایانگر هویت یک فرد در سیستم می باشد. هر User در لینوکس دارای یک شماره UID می باشد. کاربر اصلی سیستم (مدیر سیستم) دارای UID شماره صفر می باشد.
Group: هر User در گروه خاصی قرار می گیرد که با GID شناخته می شود. هر کاربر می تواند متعلق به یک یا چند گروه باشد. بوسیله دستور id می توانید از مشخصات گروه خود مطلع شوید. بوسیله دستور newgrp می توانید گروه جاری خود را عوض کنید. البته تنها در صورتی که عضو گروه جدید باشید. توجه کنید که دو نفر نمی توانند دارای یک UID یکسان باشند اما می توانند در یک گروه قرار گیرند. یک User می تواند عضو گروه های متعددی باشد. دستور Groups به شمان نشان می دهد که یک کاربر در چه گروه هایی عضویت دارد.
انواع فایل در لینوکس
با اجرای دستور Is – I می توان فهمید که نوع فایل چیست؟ بسته به نوع فایل اولین حرف ستون اول یکی از علائم زیر است.
- = regular file
d = directory
c = character special file (/de/v ttyp.)
b = block special file (de/v fd.)
l = symbolic link
اولین حرف ستون اول خروجی دستور Is – I نوع فایل را مشخص می کند.
فایل های ویژه در /dev
فایل های ویژه، فایل هایی هستند که از طریق آن ها می توان با ابزارهای سیستم ارتباط برقرار کرد.
فایل های ویژه به جای فیلد size دارای major, minor هستند.
کرنل در لیستی تناسب بین major, minor های مختلف و device های سخت افزاری متناسب با آن ها را نگهداری می کند.
برای ساختن یک فایل ویژه دستور mknod را می توان استفاده کرد.
Mknod newdev b 76 8
نکته مهم
شماره های major, minor برای device های مختلف مشخص و رزرو شده می باشد.
سطوح دسترسی در لینوکس
یک فایل،
متعلق به کاربر است که آن کاربر را صاحب فایل می گوییم.
متعلق به یک گروه است (به احتمال زیاد همان گروهی که صاحب فایل در آن عضویت دارد).
هر فایل دارای یک سری اجازه های دسترسی است
لینوکس برای کاربران سه نوع سطح دسترسی قارار داده است:
سطح دسترسی Read: این سطح دسترسی تنها اجازه خواندن فایل یا لیست گرفتن از دایرکتوری را می دهد.
سطح دسترسی Write: این سطح دسترسی اجازه نوشتن بر روی فایل و یا ایجاد یک فایل در یک دایرکتوری را می دهد.
سطح دسترسی Execute: این سطح دسترسی اجازه اجرای یک فایل یا داخل شدن در یک دایرکتوری را می دهد.
طرح بندی فایل سیستم
لینوکس چندین طرح بندی را پشتیبانی می کند.
Ext2, ext3
Reiserfs
Minix, ufs
Fat, vfat, ntfs
Smb, ncp, nfs, coda
معمولی ترین آن ها Ext2 و Ext3 می باشد.
با استفاده از دستور زیر می توانید لیست فایل سیستم هایی که سیستم در حال حاضر پشتیبانی می کند را مشاهده کنید.
Cat/proc/filesystems
فایل سیستم EXT2
در فایل سیستم EXT2 نام هر فایل حداکثر 255 کاراکتر دارد.
هر فایل می تواند تا 2G حجم داشته باشد. (این محدودیت در لینوکس های جدید مرتفع شده است)
برای هر فایل در لینوکس پارامترهای مشخصی نگهداری می شود.
محل ذخیره این اطلاعات در inode است.
کرنل از طریق شماره inode به آن دستیابی دارد.
شماره inode یک فایل نیز جزئی از محتویات دایرکتوری است که فایل در آن قرار دارد.
برای دیدن مشخصات فایل از دستور stat استفاده کنید.