لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
ارزیابی ریسک سرمایهگذاری در اوراق بهادار
روشهایی وجود دارد که میتوان با کمک آنها و انتخاب ترکیب مناسب سرمایهگذاری احتمال عدم تحقق بازده مورد انتظار را کاهش داد. از جمله این تکنیکهای جدید و کمی که در ارزیابی ریسک غیرسیستماتیک موثر است، تکنیک دیرشن duration و تحدب convexity در ارزیابی ریسک اوراق بهادار است.
ریسک سرمایهگذاری عبارت است از احتمال انحراف (عدم تحقق) بازدهی واقعی با بازدهی مورد انتظار و ارتباطی مستقیم و مثبت که بین ریسک و میزان بازدهی در هر سرمایهگذاری وجود دارد.
افراد ریسکپذیر همواره خواهان بازدهی بالاتر از بازده بازار بدون ریسک (سپردهگذاری در بانکها) و حتی بازدهی بالاتر از متوسط بازار هستند. بنابراین تجزیه و تحلیل ریسک برایشان بسیار با اهمیت است.
ریسک سرمایهگذاری به دو دسته تقسیم میشود.
الف) دسته اول ریسکهایی هستند که در صورت وقوع کل بازار را تحتتاثیر خود قرار میدهند مانند تغییر و تحولات سیاسی. این خطرات غیرقابل کنترل را ریسکهای اجتنابناپذیر یا سیستماتیک گویند.
ب) دسته دوم ریسکهایی هستند که در اختیار سرمایهگذار بوده و میتوان با مطالعه و بررسی شرایط و اتخاذ تصمیم بهتر میزان آن را کاهش داد.
این دسته از ریسکها را ریسک اجتنابپذیر یا غیرسیستماتیک گویند. روشهایی وجود دارد که میتوان با کمک آنها و انتخاب ترکیب مناسب سرمایهگذاری احتمال عدم تحقق بازده مورد انتظار را کاهش داد. از جمله این تکنیکهای جدید و کمی که در ارزیابی ریسک غیرسیستماتیک موثر است، تکنیک دیرشن duration و تحدب convexity در ارزیابی ریسک اوراق بهادار است.
دیرشن عبارت است از میانگین موزون جریانات نقدی یک ورقه بهادار که به دوبخش عمده تقسیم میشود.
Macaulay duratio (1
Modified duration (2
دیرشن مکالی، میانگین ساده جریانات نقدی یک ورقه بهادار در طی عمر آن است. دیرشن تغییرات نشان دهنده درصد تغییر در قیمت یک ورقه بهادار در ازای تغییرات نرخ بهره است. هرچه دیرشن تغییرات که نشان دهنده شیب منحنی قیمت بازده یک ورقه بهادار است کمتر باشد، ریسک آن ورقه بهادار کمتر است.
اما دیرشن به تنهایی برای تعیین تغییرات یک ورقه بهادار کافی نیست.
بهتر است از تحدب نیز استفاده شود. تحدب یک معیار غیرخطی تغییر قیمت اوراق بهادار در برابر تغییرات نرخ بهره است.
تحدب تعیین میکند که بازده یک ورقه بهادار در پاسخ به تغییرات قیمت چه میزان تغییر خواهد کرد. دیرشن، مشتق مرتبه اول تابع قیمت اوراق بهادار نسبت به نرخ بهره و تحدب، مشتق مرتبه دوم تابع قیمت است.
اوراق بهاداری که دارای دیرشن کمتری هستند و اوراق بهاداری که دارای تحدب بیشتری هستند ریسک کمتری دارند.اما به غیر از روشهای کمی فوق توجه به موارد زیر نیز میتواند در کاهش ریسک موثر واقع شود:
۱) وجوه مازاد و بلا استفاده در سهام سرمایهگذاری شود، بهطوریکه در صورت عدم تحقق شرایط برآوردی فرد دچار زیان هنگفت نشود.
۲) شرایط سیاسی و اقتصادی مطالعه و بررسی شده و وضعیت آتی ترسیم شود. بهطوریکه شرایط به چه سمتی سوق پیدا میکند، ثبات یا بیثباتی. سرمایهگذاری در شرایط ثبات اقتصادی و سیاسی توجیه پیدا میکند.
۳) وضعیت کلی صنعتی که قصد خرید سهام آن را داریم، بررسی شود. عواملی از قبیل میزان بهروز بودن تکنولوژی، رقبا یا انحصاری بودن آن، میزان تقاضا و بازار مصرف محصولات آن و... میتواند مفید باشد.
۴) بیشتر با هدف سرمایهگذاری بلندمدت وارد بازار سهام شده و از نوسانگیری پرهیز شود. نوسانگیری ریسک سرمایهگذاری را بالا میبرد.
طبق تئوریهای مدیریت مالی قیمت سهام در بلندمدت گرایش به افزایش دارد. البته نباید از نظر دور داشت که در مقاطع خاصی کاهش قیمتها را نیز داشته باشیم.
(مدل submartingal )
۵) مطالعه و بررسی مواردی از قبیل نسبت قیمت به درآمد هر سهم شرکت سرمایهپذیر (P/E) و مقایسه آن با متوسط قیمت به درآمد صنعت یا کل بازار، مقایسه ارزش ذاتی (NAV) با ارزش روز سهم در بازار، بررسی ارزش دفتری هر سهم متناسب با شرایط هر صنعت میتواند بسیار مفید باشد. مثلا در صنایعی مانند کانیهای فلزی یا غیرفلزی بهتر است از تحلیلهای ارزش ذاتی و در صنایعی مانند صنایع غذایی، دارویی، پیمانکاری از تحلیلهای قیمت به درآمد هر سهم استفاده شود.
۶) توجه به مواردی از قبیل مدیریت و مالکیت شرکتها، نقدپذیری سهم، سود سهام و سیاست تقسیم سود، ساختار سرمایه و میزان هزینه سرمایه (میزان بدهیهای شرکت)، میزان عرضه و تقاضای هر سهم، درصد پوشش EPS برآوردی طبق گزارشهای ارائهشده به بورس میتواند مفید باشد.
در انتها، بین ریسک و بازده رابطه تعادلی وجود دارد. طبق قانون قیمت واحد، دو چیز یکسان نمیتوانند با قیمتهای مختلف فروخته شوند بنابراین از دو پرتفوی که دارای ریسک یکسان هستند نباید انتظار بازده مورد انتظار متفاوت داشت. (مدلAPT قیمتگذاری داراییهای سرمایهای)
نحوه خرید سهام و سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار
پس از این که سرمایه گذار تصمیم خود را نسبت به سرمایه گذاری در خرید یک ورقه بهادار خاص ، یا مجموعه ای از اوراق بهادار اتخاذ کرد ، برای اجرای منظور خود بایستی به یکی از کارگزاران مراجعه کرده ، دستور خرید یا فروش خود را به آنها ارائه دهد.
س از این که سرمایه گذار تصمیم خود را نسبت به سرمایه گذاری در خرید یک ورقه بهادار خاص ، یا مجموعه ای از اوراق بهادار اتخاذ کرد ، برای اجرای منظور خود بایستی به یکی از کارگزاران مراجعه کرده ، دستور خرید یا فروش خود را به آنها ارائه دهد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 67
کلیات
بر خلاف بیمه های باربری که از قدمتی طولانی برخوردار است بسیاری از شاخه های بیمه های مهندسی جوانند و قدمت برخی از آنان از چند دهه تجاوز نمی کند . تاریخچه بیمه های مهندسی را می توان در بیمه دیگ های بخار جستجو نمود ، آن زمان که پس از اختراع دیگ های بخار انفجارهای پی در پی در آنها مشکل آفرین گردیده بود و این امر موجب گشت تا جمعی از اهل نظر به بررسی علل انفجار دیگ های بخار پرداخته و اقداماتی را به منظور کنترل و پیش گیری از خطرات به عمل آورند . تأسیس انجمن یا اتحادیه ماشین های بخار به سال 1854 در کشور انگلستان را بایستی در این راستا در نظر گرفت . این انجمن به منظور جلوگیری از انفجار در دیگ های بخار توصیه های ایمنی خود را به صاحبان آنها منعکس می نمود و درضمن پس از بررسی موضوع ، شیوه های عملی و کارآمدی را برای حل مشکل و در جهت کنترل و پیشگیری از خطرات در اختیار آنان قرار می داد بدون شک این انجمن خود زمینه ساز تأسیس شرکت بیمه ای در اوایل قرن بیستم تحت عنوان شرکت بیمه دیگ های بخار گردید . نا گفته نماند آلمان و سوئیس ، دو کشور صاحب نام در امر بیمه ، نیز در اوایل قرن بیستم نوعی پوشش بیمه ای جهت بیمه نمودن ماشین آلات به صورت تمام خطر طراحی و در اختیار متقاضیان قرار می دادند . به طور کلی عرضه بیمه هایی از نوع فوق را می توان نقطه شروع و پیدایش بیمه های مهندسی به شکل امروزی به حساب آورد .
در میان انواع بیمه های مهندسی دو بیمه تمام خطر پیمانکاران و تمام خطر نصب بیش از دیگر بیمه های مهندسی کاربرد عملی یافته و مورد استفاده قرار گرفته است . بی مناسبت نیست اشاره گردد نخستین بیمه ای که در غالب بیمه تمام خطر پیمانکاری صادر گردید بیمه عملیات ساخت پل لم بس lambeth است که در سال 1929 روی رودخانه تایمز لندن بنا گردید .
بدون شک وقوع جنگ جهانی دوم ویرانه های عظیم به جا مانده از جنگ ، ضرورت بازسازی مناطق ویران شده اهمیت برپایی هر چه سریع تر کارخانجات و تأسیسات تأثیر قابل توجهی در شناسایی تعمیمی در رونق این نوع بیمه ها داشته است .
در این راستا تحولات شگرف و پرشتابی که در چند دهه گذشته با ظهور تکنولوژی جدید ، ماشین آلات پیچیده و ابزارهای رایانه ای پدید آمده علاوه بر اعتبار بخشیدن تعمیم هر چه بیشتر این نوع بیمه زمینه ساز پیدایش انواع مختلفی از بیمه های مهندسی نیز گردیده است . بایستی در نظر داشت شرایط جدید اقتصادی و اجتماعی مهندسی معاصر شرکت های بیمه را ناگزیر نموده است تا خود را هر چه بیشتر با نیازهای روز وفق داده و منطبق با موضوعات جدید بیمه های جدید و متنوع تری طراحی و در اختیار متقاضیان خود قرار دهند . امروزه بازار بیمه شاهد ارائه نوعی بیمه جمعی تحت عنوان Package Policy می باشد . این نوع بیمه که برای تأمین پوشش بیمه طرح های بزرگ با سرمایه هایی هنگفت که اجرای کار در آنها بصورت عملیاتی مرکب ، گسترده و به هم پیوسته در نظر گرفته شده نمونه ای از یک بیمه نامه یا قرارداد بیمه جمعی است که بر اساس آن انواع پوشش های بیمه مورد نیاز در قالب یک بیمه نامه یا قرارداد بیمه مهندسی در اختیار بیمه گذار قرار داده می شود .
در یکی از تقسیماتی که از بیمه کرده اند بیمه را به دو بخش یا گروه اموال و اشخاص تقسیم نموده اند . بیمه های مهندسی نظیر بیمه های آتش سوزی ، باربری ، کشتی و هواپیما یکی از شاخه های بیمه اموال به شمار می رود گرچه نوع و ماهیت بیمه های مهندسی آن را بصورت یکی از بیمه های تخصصی و فنی تبدیل کرده است . این نوع بیمه در مقایسه با دیگر انواع بیمه از ویژگی هایی برخوردار است و به همین علت صدور برخی از بیمه های مهندسی بدون در اختیار داشتن تخصص ها و تجربه های لازمه میسر نمی باشند .
تاریخچه پیدایش و تحول بیمه های مهندسی
صنعتی شدن اروپا در قرن نوزدهم زمینه ارائه انواع جدید پوشش های بیمه ای از جمله بیمه های مهندسی را فراهم آورد .اولین بیمه های مهندسی در نیمه دوم قرن بیستم آغاز شد . بطور مثال در سال 1859 میلادی در انگلستان بیمه موسوم به« دیگ بخار » و در سال 1900 میلادی بیمه نامه Maschine Versicherung در آلمان پدید آمد . بیمه های «تمام خطر نصب » و«تمام خطر مقاطعه کاری» از سال 1925-1920 میلادی رایج گردید و هم اکنون به صورت گسترده در تمام بازارهای بیمه جهان مورد استفاده قرار می گیرد .
قبل از طراحی این نوع بیمه نامه ها هر یک از اشخاص که به نحوی در اجرای یک پروژه صنعتی ذینفع بودند برای تهیه پوشش بیمه ای لازم قراردادهای مختلف در مقابل خطراتی مانند آتش سوزی ، صاعقه ، انفجار ، سرقت ، سیل ، زلزله و مسئولیت در مقابل اشخاص ثالث منعقد می کردند . این امر در بیشتر موارد بیمه گذاران را هنگام خسارت با مشکلات متعددی از قبیل بیمه مضاعف مسائل مربوط به اصل جانشینی مواجه می کرد . از سوی دیگر گاهی خطر واقع شده تحت پوشش هیچ یک از بیمه نامه ها نبود و بیمه گران الزامی به جبران خسارت نداشتند . ضمن اینکه کل هزینه های پرداختی بابت حق بیمه به مراتب بیش از حق بیمه معقول برای یک پروژه می شد .
همراه با توسعه صنعت بیمه در سطح جهان و رشد فن آوری در زمینه های مختلف مهندسی ، ضرورت طراحی بیمه نامه هایی ایجاد شد که ضمن اینکه مشکلات یاد شده را نداشته باشند ، منافع کلیه دست اندرکاران ساخت و اجرای یک پروژه مهندسی را نیز تأمین می نمایند . بر این اساس بیمه های مهندسی طراحی گردید .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
ارزشیابی انعطافپذیری
برای ارزیابی و سنجش انعطافپذیری ایستا، آزمونهای میدانی خاصی وجود دارد. هرچند یافتههای مربوط به دامنة حرکت مهم است، با توجه به عملکرد بدن، سنجش سختی مفاصل و مقاومت آنها در برابر حرکت احتمالاً مهمتر و معنیدارتر است. با وجود این، پژوهشهایی که انعطافپذیری را ارزیابی کنند چندان زیاد نیستند. نوعی انعطافپذیری که نوعاً در میادین سنجیده میشود، انعطافپذیری ایستاست که دامنة حرکتی مفصل به صورت مستقیم یا غیرمستقیم اندازهگیری میشود.
روشهای مستقیم سنجش انعطافپذیری ایستا
برای ارزیابی انعطافپذیری ایستا به روش مستقیم از گونیامتر (زاویهسنج)، فلکسومتر (انعطافسنج)، یا اینکلینومتر (انحرافسنج) استفاده کرده، مقدار حرکت مفصل را به درجه اندازهگیری میکنیم. با توجه به گرانی و کاربرد آزمایشگاهی این وسایل، از ذکر جزئیات سنجش انعطافپذیری ایستا به روش مستقیم در این کتاب خودداری میشود.
روشهای غیرمستقیم سنجش انعطافپذیری ایستا
سنجش انعطافپذیری ایستا به روش غیرمستقیم با استفاده از اندازههای خطی دامنة حرکتی مفصل انجام میشود. بدین منظور شما میتوانید با استفاده از یک خطکش مدرج، مترنواری و جعبه نشستن و رسیدن، انعطافپذیری را به جای درجه حرکت مفصل به اینچ یا سانتیمتر اندازهگیری کنید. ضعف عمدة برخی از آزمونهای میدانی انعطافپذیری این است که طول یا پهنای بخشهای مختلف بدن ممکن است بر اجرای حرکت تأثیر گذارد؛ برای مثال، شخصی که نسبت به تنه، پاهای کوتاهی دارد، در انجام آزمون نشستن و رسیدن نوعی برتری دارد. برخی آزمونهای غیرمستقیمی که برای ارزیابی جنبشپذیری ستون مهرهای و انعطافپذیری ناحیه کمتر استفاده میشود، عبارتند از آزمون نشستن و رسیدن استاندارد و اصلاح شده (خم کردن تنه)، آزمون بلند کردن شانه، آزمون باز کردن تنه و آزمون کشیدن پوست.
آزمون استاندارد نشستن و رسیدن (خم کردن تنه)
انجمن آمریکایی طب ورزشی (ACSM) در سال 1995، استفاده از آزمون خم کردن تنه را برای سنجش انعطافپذیری ناحیه کمر و مفصل ران توصیه کرد.
نحوة انجام این آزمون بدین شرح است که آزمودنی با پاهای کشیده و صاف، طوری که زانوها کاملاً به زمین بچسبند روی زمین مینشیند و این در حالی است که کف دو پا را با یک زاویه قائمه نسبت به پاها به کنارة جعبه میچسباند (شکل 6-5). به آزمودنی یاد دهید در حالی که هر دو دست را به موازات یکدیگر نگه داشته، از ناحیه کمر رو به جلو خم شود و دستها را بر روی سطح جعبه به آهستگی به جلو ببرد (انگشتان را میتوان روی هم انداخت و پس از به جلو راندن دستها، چند لحظهای آنها را به همان صورت نگه داشت. زانوها نباید خم شوند و آزمودنی باید از خم شدن با یک دست نیز خودداری کند. بیشترین مسافتی (به سانتیمتر) را که انگشتان روی جعبه را لمس میکنند، به عنوان رکورد آزمودنی در نظر گرفته میشود.
؟؟
شکل 6-5 آزمون نشستن و رسیدن (خم کردن تنه و ران).
در حالی که سر رو به بالاست، پاها در کنار جعبه قرار میگیرد.
جدول 3-5. هنجارهای آزمون تاکردن تنه و ران (نشستن و رسیدن)
طبقهبندی
مردان
زنان
ضعیف
صفر سانتیمتر
صفر سانتیمتر
متوسط
5/2 تا 5/7 سانتیمتر
5 تا 10 سانتیمتر
خوب
10-15 سانتیمتر
5/12 تا 6/17 سانتیمتر
عالی
5/17 سانتیمتر
20 سانتیمتر
آزمون نشستن و رسیدن اصلاح شده
چنانچه پیشتر ذکر شد، افرادی که در مقایسه با تنه، پاهای کوتاهی دارند، در اجرای آزمون نشستن و رسیدن اصلاح شده موفقترند. هوگر (1989)، آزمون نشستن و رسیدن اصلاح شده را تدوین کرد که آن فاصله بین انتهای انگشتان و جعبه به عنوان امتیاز نسبی تا صفر استاندارد میشود. برای این آزمون، جعبهای با ارتفاع 30 سانتیمتر یا جعبه نشستن و رسیدن استفاده میشود (شکل6-6). آزمودنی طوری روی زمین مینشیند که باسن، شانهها و سر با دیوار در تماس باشد، زانوها را باز میکند (اما نه به صورت قفل شده) و سینه پاها را به جعبه میچسباند. یک متر (فلزی/تختهای) روی جعبه طوری قرار داده میشود تا نقطه صفر آن به سمت آزمودنی باشد. در حالی که سر و شانهها در تماس با دیوار است، آزمودنی در حالی که یک دستش روی دیگری است، آنها را به جلو میآورد و سپس خطکش طوری روی جعبه قرار داده میشود که نقطه صفر آن با نوک انگشتان مددجو تماس پیدا کند. این روش، امتیاز نسبی تا صفر را در مورد هر آزمودنی مشخص میکند. همچنان که شما خطکش را در جایش محکم نگه میدارید، آزمودنی به آهستگی خودش را به طرف جلو (خطکش) خم میکند و انگشتانش را به طرف دیگر خطکش سُر میدهد. رکورد (به سانتیمتر) هر مددجو عبارت است از بیشترین فاصلهای که انگشتان به آنجا رسیدهاند. جدول 4-5، هنجارهای درصدی وابسته به سن و جنس را در خصوص آزمون نشستن و رسیدن اصلاح شده نشان میدهد. چنان چه رکورد آزمودنی از 50 درصد کمتر باشد، انعطافپذیری او زیر حد متوسط است.
پژوهشهایی که نمرات آزمونهای نشستن و رسیدن استاندارد و اصلاح شده را مقایسه کردهاند، نشان میدهند کسانی که در مقایسه با پاها، دستها نسبتاً بلندتری دارند (یعنی فاصله انگشتان آنها تا جعبه کمتر بوده است، از نمرات معنیدارتری در این آزمون برخوردارند تا کسانی که فاصله انگشتان آنها تا جعبه در حد متوسط زیاد بوده است، و این در حالی است ک در بین این گروهها، نمرات آزمون نشستن و رسیدن اصلاح شده، تفاوت معنیداری نداشته است (هوگر و همکارانش، 1990). با
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
بنام خدا
ارزیابی و تحلیل داده های لایههای روزسازی
این مطالعات جهت ارزیابی و تعیین کیفیت و تکامل اطلاعات لایه های روسازی و داده های ضخامت لایه ها برای تهیه توضیحات و توصیه هایی برای گسترش اطلاعات موجود اخیر از داده های LTPP می باشد . تفاوت ضخامت لایه ها در بخشهای مختلفی کلاسه بندی شده است . بهمین ترتیب طراحی و ساخت لایه ها مقایسه شدهاند . بعلاوه راهنمایی جهت پیشرفت اطلاعات لایه ای LTPP می باشد .
دسترسی و تکامل داده ها :
در قسمت مطالعات ، اطلاعات در دسترس از ضخامت لایه های روسازی (LTPP) مورد آزمایش و ارزیابی کیفی جهت تکمیل سرویس A تا E قرار گرفته اند . ارزیابی داده های ضخامت لایه ها نشان دهندة آن است که سطوح TST-L05A و TST-Lo5B در برگیرندة جامعترین اطلاعات در مورد ساختار لایه ها و ضخامت آنها برای تجزیه و تحلیل سطوح مختلف است . تنها 16 ساختار روسازی از بخشهای معمول LTPP و 1 ساختار روسازی از بخش مکمل آن هیچ اطلاعاتی در مورد ساختار لایه ها چه TST-L05A و چه TST-L05B ندارند . تجزیه و تحلیل اطلاعات تکمیلی از سطح E ، 3457 ساختار لایه روسازی را در بخش آزمایشی مشخص کرده است . حدود 3240 تا از این ساختارها (یعنی 7/93 درصد) در بخش صفر TST-L05B ثبت شده اند در حالیکه 3229 ساختار آن (یعنی 4/93 درصد) در بخش TST-L05A ثبت شده اند .
استحکام و کیفیت لایه :
بدنبال تکمیل ارزیابی داده ها، ضخامت لایه های روسازی و دیگر داده های مرتبط از منابع مختلف اطلاعاتی ، جهت تعیین استحکام (ثبات) و توضیحات کاربردی لایه ها ، نوع جنس و اطلاعاتی از ضخامت میان منابع مختلف ، ارزیابی شدند . بعلاوه ، تنوع لایه ها از نظر مصالح ، استحکام و پارامترهای مختلف ، برای ارزیابی ضخامت لایه ها در دسترس می باشند . نتایج ارزیابی اطلاعات استحکامی نشان می دهد که توصیف کاربردی لایة روسازی بین سطوح مختلف LTPP برای 93 درصد از نمونه های ارزیابی شده در مطالعات صابت است و در مورد نوع جنس لایه ها مشخص شده است که 79 درصد بخشهای ارزیابی شده در مطالعات ثابت است ارزیابی جنس لایة در غیاب طرح یونیفاید مصالح و کد شناسایی آنها صورت پذیرفت ارزش نشان داده شده لایه ها بین سطوح مختلف برای 89 درصد از نمونه های روسازی در مطالعة آنها ثابت در نظر گرفته شده است . در مواردی که داده های منابع مختلف یکسان نبودند ، یک لایه برای مطالعات بیشتر برداشته می شد . عدم ثابت بودن داده ها در لایه ها مورد بررسی قرار گرفته و بصورت تحلیل داده ها و مرور عملیات و توصیه هایی برای حل داده های غیرمتعارف به مدیریت LTPP گزارش می شد .
بعلاوه سودمندی و نتیجه بخش بودن مصالح نیز مورد بررسی قرار گرفت . هدف از انجام و چک کردن خواص مصالح آن بود که مشخص شود آیا کد مصالح برای لایه با توصیفات کاربردی آن تطابق دارد یا خیر . زمانیکه بیشتر رکودها که دارای ارزش مصالحی هستند (642 درصد از بین 41111 حدود 56/1 درصد دارای کد مصالح نادرست هستند) و بعضی رکوردها که کد مصالح آنها از بین رفته است . رکودهای مشخص شده بصورت تحلیل داده ها و بررسی عملیات به FHWA (بخش بزرگراههای ایالتی) گزارش می شد . استدلالات داده ای لایه ها با استفاده از نشان دهندة تغییرات (شاخص) که بصورت SHRP-LTPP مشخص شده اند مورد بررسی قرار می گیرند و بعنوان یک نتیجه از ارزیابی لایه های روسازی به FHWA گزارش می شوند .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 33
ارزیابی
مدیریت کیفیت جامع
در سازمانهای دولتی
منبع :MANAGING/SERVICE/QUALITY
چکیده : این تحقیق کاربرد مدیریت کیفیت جامع را در سازمانهای بخش دولتی مورد بررسی قرار می دهد . ارزیابی ویژگیهای عملی این سازمانها درباره ده بعد مدیریت کیفیت جامع (مثل روابط عرضه کننده و مدیریت نیروی کار ) توسط نویسندگان ویا بکار گیری ادبیات دانشگاهی شناسایی و تعریف شده است . از دیدگاه ارزیابی ، مدیریت کیفیت جامع برای سازمانهای بخش دولتی مفید شاخته شده اما ویژگیهای خاص عملکرد ، به ویژه نارسایی درک موضوعهای رضایت مشتری ، احساس رضایت مدیران و کارکنان برای کار کردن بر اساس قوانین ونظم ومشاهده اولویتها، و کمبود میل درونی وانگیزه برای پیشرفت فرایندها ، مداخله مدیریت کیفیت جامع را مشکل تر می سازند . همچنین اشخاص حقیقی و حقوقی می توانند انگیزه لازم برای پیشرفت را فراهم کرده و همان نقشی را ایفا کنند که مشتریان در یک موقعیت رقابتی دارا هستند .
مقدمه : برخی از نویسندگان مثل فایگنبام (1991) وایشی کاوا (1985) بر اهمیت کیفیت خدمات و محصول د ربازار جهانی و متعاقباً نیاز به بکارگیری رویکرد مدیریت کیفیت جامع برای اداره امور تجاری به منظور کنار گذاشتن موقت رقابت ، تاکید می کنند . این نویسندگان این موضوع را به دیده تردید نگاه می کنند که آیا برای بکار گیری مدیریت کیفیت جامع در یک موقعیت بی رقیب ، میل یکسان وجود دارد یا خیر .
سازمانهای بخش خصوصی در کشورهای غربی به سرعت در حال از بین رفتن هستند اما تعدادی از آنها هنوز به کار خود ادامه می دهند . همچنین ، سازمانهایی وجود دارند که ویژگیهای یکسان داشته وغالباً در چار چوب خاصی از قوانین فعالیت می کنند (مثل مطلوبیت آب ، گاز و برق ، ارتش اجرای قانون و سازمانهای جمع آوری مالیات ) و سازمانهایی که ضرورتاً هدفشان افزایش سهم بازار نیست (مثل سازمانهای بهداشت عمومی ، موسسات خیریه و عمومی ) . این امر باعث می شود که نویسندگان سوالهای زیر را مطرح کنند .
آیا رویکرد مدیریت کیفیت جامع برای سازمانهای دولتی جالب است ؟
کدامیک از اصول ، مکانیسم ها و اقدامات مدیریت کیفیت جامع دارای ارزش و کدامیک بی ارزش هستند ؟
آیا تغییرات در اصول ، مکانیسم ها و عملیات مدیریت کیفیت جامع برای ههمخوانی با ویژگیهای سازمان دولتی لازمند ؟
برای ایجاد احساس نیاز و انگیزه برای تغییر چه می توان کرد ؟
این مقاله ، این سوالها را مورد بررسی قرار داده و پاسخهایی را نیز ارائه می کند . این مساله با ارزیابی آنچه که مدیریت کیفیت جامع نامیده می شود و با در نظر گرفتن تفکر موجود بر روی این مفهوم و منابع آن در بخش رقابتی و خصوصی ، بویژه تولید کارگاهی آغاز می شود . شرایطی که در آن سازمانهای دولتی فعالیت می کنند نیز مورد ارزیابی قرار گرفته و یک بررسی در ارتباط با کاربرد مدیریت کیفیت جامع در این نوع سازمانها با بکار گیری ده بعد انتخابی از مبحث مدیریت کیفیت جامع مورد ارزیابی قرار می گیرد .
مدیریت کیفیت جامع
تعریف مدیریت کیفیت جامع آسان نیست در واقع این امر یک فلسفه
مدیریت است که بطور گسترده در شرکتها به اجرا در آمده و به صورت دقیق همراه با جزئیات در ادبیات دانشگاهی مورد بحث قرار گرفته است . بررسی آن نشان می دهد که بیشتر سازمانها و پژوهشگران تعریف خاص خود را از این اصطلاح بیان می کنند .
نویسندگان مختلف سعی می کنند که مدیریت کیفیت جامع را شکل می دهند ، از جمله این نویسندگان اهایر و دیگران (1996) ، دیل واکلند (1994) ، فلاین و دیگران (1994) و سراف و دیگران (1989) که درجدول شماره 1 آمده را می توان نام برد .
تحلیل این ابعاد ، چندنقطه مشترک را نشان می دهد ، مانند پشتیبانی مدیریت عالی ، روابط عرضه کننده ومشتری ، بکار گیری کارکنان از این تحقیقات ، نویسندگان ده بعد مدیریت کیفیت جامع را انتخاب کردند . این ابعاد در جدول شماره 1 شناسایی و تعریف می شود . منافع شرکتهایی که مفهوم مدیریت کیفیت جامع را به کار می گیرند در افزایش کیفیت عملکرد ، همراه با کاهش همزمان در هزینه هاو پیشبرد تولید نهفته است . تعداد زیادی از تحقیقات مثل تحقیق آدام (1994) ، آدام و سایرین (1997) ایستون و جارل (1998) ،