انواع فایل

دانلود فایل ، خرید جزوه، تحقیق،

انواع فایل

دانلود فایل ، خرید جزوه، تحقیق،

احادیث امامان (تحقیق)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

 

احادیث امام کاظم علیه السلام

1. مصیبت‌ براى‌ شکیبا یکى‌ است‌ و براى‌ بى‌تابى‌ کننده‌ دوتاست‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 437)

2. کم‌گویى‌ ، حکمت‌ بزرگى‌ است‌ ، بر شما باد به‌ خموشى‌ که‌ آسایش‌ نیکو و سبکبارى‌ و سبب‌ تخفیف‌ گناه‌ است‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 414)

3. از شوخى‌ خوددارى‌ کن‌ زیرا شوخى‌ جلوه‌ معنوى‌ ترا مى‌زداید .

(بحاالانوار ، ج‌ 78 ، ص‌ 321)

4. مشورت‌ با خردمند خیرخواه‌ ، یمن‌ و برکت‌ و رشد و توفیق‌ از جانب‌ خداست‌ ، چون‌ خردمند خیرخواه‌ به‌ تو نظرى‌ داد ، مبادا مخالفت‌ کنى‌ که‌ مخالفتش‌ هلاکت‌ بار است‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 420)

5. چیزى‌ نیست‌ که‌ چشمانت‌ آن‌ را بنگرد ، مگر آن‌ که‌ در آن‌ پند و اندرزى‌ است‌ .

(بحاالانوار ، ج‌ 78 ، ص‌ 319)

6. همانا براى‌ خداوند بر مردم‌ دو حجت‌ است‌ ، حجت‌ آشکار و حجت‌ پنهان‌ ، اما حجت‌ آشکار عبارت‌ است‌ از : رسولان‌ و پیامبران‌ و امامان‌ ، و حجت‌ پنهانى‌ عبارت‌ است‌ از عقول‌ مردمان‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 407)

7. صبر بر تنهایى‌ ، نشانه‌ قوت‌ عقل‌ است‌ ، هر که‌ از طرف‌ خداوند تبارک‌ و تعالى‌ تعقل‌ کند از اهل‌ دنیا و راغبین‌ در آن‌ کناره‌ گرفته‌ و بدانچه‌ نزد پروردگارش‌ است‌ رغبت‌ نموده‌ ، و خداوند در وحشت‌ انیس‌ اوست‌ و در تنهایى‌ یار او ، و در ندارى‌ توانگرى‌ او و در بى‌تیره‌ و تبارى‌ عزت‌ او .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 407)

8. براى‌ هر چیزى‌ دلیلى‌ باید ، و دلیل‌ خردمند تفکر است‌ ، و دلیل‌ تفکر خاموشى‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 406)

9. به‌ راستى‌ که‌ با ارزش‌ترین‌ مردم‌ کسى‌ است‌ که‌ دنیا را براى‌ خود مقامى‌ نداند ، بدانید بهاى‌ تن‌ شما مردم‌ ، جز بهشت‌ نیست‌ ، آن‌ را جز بدان‌ مفروشید .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 410)

10. بهترین‌ چیزى‌ که‌ به‌ وسیله‌ آن‌ بنده‌ به‌ خداوند تقرب‌ مى‌جوید ، بعد از شناختن‌ او ، نماز و نیکى‌ به‌ پدر و مادر و ترک‌ حسد و خودبینى‌ و به‌ خود بالیدن‌ است‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 412)

11. خداوند بهشت‌ را بر هر هرزه‌گوى‌ کم‌حیا که‌ باکى‌ ندارد چه‌ مى‌گوید و یا به‌ او چه‌ گویند حرام‌ گردانیده‌ است‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 416)

12. از کبر و خودخواهى‌ بپرهیز ، که‌ هر کسى‌ در دلش‌ به‌ اندازه‌ دانه‌اى‌ کبر باشد ، داخل‌ بهشت‌ نمى‌شود .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 417)

13. همنشینى‌ با اهل‌ دین‌ ، شرف‌ دنیا و آخرت‌ است‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 420)

14. بپرهیز از معاشرت‌ با مردم‌ و انس‌ با آنان‌ ، مگر این‌ که‌ خردمند و امانت‌ دارى‌ در میان‌ آنها بیایى‌ که‌ ( در این‌ صورت‌ ) با او انس‌گیر و از دیگران‌ بگریز ، به‌ مانند گریز تو از درنده‌هاى‌ شکارى‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 420)

15. مؤمن‌ همانند دو کفه‌ ترازوست‌ ، هرگاه‌ به‌ ایمانش‌ افزوده‌ گردد ، به‌ بلایش‌ افزوده‌ گردد .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 432)

16. نماز نافله‌ راه‌ نزدیک‌ شده‌ هر مؤمنى‌ به‌ خداوند است‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 425)

17. ندا کننده‌اى‌ در روز قیامت‌ ندا مى‌کند :

آگاه‌ باشید ، هر که‌ را بر خدا فردى‌ است‌ برخیزد ، و برنمى‌خیزد ، مگر کسى‌ که‌ گذشت‌ کرده‌ و اصلاح‌ بین‌ مردم‌ نموده‌ باشد ، پس‌ پاداشش‌ با خدا خواهد بود .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 435)

18. کمک‌ کردنت‌ به‌ ناتوان‌ از بهترین‌ صدقه‌ است‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 437)

19. سختى‌ ناحق‌ را آن‌ کس‌ شناسد که‌ بدان‌ محکوم‌ گردد .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 437)

20. هرگاه‌ مردم‌ گناهان‌ تازه‌ کنند که‌ نمى‌کردند ، خداوند بلاهایى‌ تازه‌ به‌ آنها دهد که‌ به‌ حساب‌ نمى‌آوردند .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 434)

21. در دین‌ خدا دنبال‌ فهم‌ عمیق‌ باشید ، زیرا که‌ فهم‌ عمیق‌ دین‌ ، کلید بصیرت‌ و بینایى‌ و کمال‌ عبادت‌ و سبب‌ تحصیل‌ درجات‌ بلند و مراتب‌ بزرگ‌ در امور دین‌ و دنیاست‌ .

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 434)



خرید و دانلود  احادیث امامان (تحقیق)


مقاله درمورد سرنوشت‏شوم کسانی است که امام حسین‏علیه السلام و یاران باوفای

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

 

آنچه در زیر می‏خوانید، سرنوشت‏شوم کسانی است که امام حسین‏علیه السلام و یاران باوفایش را به شهادت رساندند.

... آنان که بعد از حادثه عاشورا طعم تلخ مرگ را چشیدند وچیزی جز شقاوت و ذلت از خودشان به جای نگذاشتند.

1- عبیدالله ابن زیاد(ابن مرجانه)

عبیدالله ابن زیاد هنگام حادثه عاشورا والی کوفه بود. امام‏حسین و یارانش به دستور او به شهادت رسیدند. به ابن زیاد «ابن‏مرجانه‏» هم می‏گویند چون مادرش که کنیزی زناکار و مجوسی بود،«مرجانه‏» نام داشت. وی عمربن سعد و سپاهش را به کربلا فرستادتا امام حسین(ع)را به بیعت وادار سازند و یا او و یارانش را به‏شهادت برسانند و اهل‏بیتش را به اسارت بگیرند.

ابن زیاد پس از مرگ یزید، ادعای خلافت کرد و اهل بصره و کوفه‏را به بیعت فراخواند ولی‏کوفیان او و یارانش را از شهر بیرون‏کردند و در صدد انتقام گرفتن از خون شهدای کربلا برآمدند. وی که‏به شام گریخته بود، برای خاموش ساختن انقلاب توابین به جنگ آن‏هاشتافت.

سرانجام او در یکی از درگیری‏ها با سپاه مختار، در سال‏67 هبه هلاکت رسید. اکنون به چگونگی کشته شدن او اشاره می‏کنیم:

به مختار گزارش دادند که عبیدالله ابن زیاد، با گردآوری‏سپاهی عظیم از سرزمین شام، در راه کوفه است. مختار سپاه اندکی‏گردآورد و ابراهیم ابن مالک اشتر را فرمانده آن قرار داد. آن‏هابرای مقابله با لشکرشام به سمت مرزهای شام رفتند. دو سپاه درمنطقه «موصل‏» باهم رو به رو شدند. طولی نکشید که جنگ سختی‏آغاز شد. سپاه شام شکست‏خورد و ابن زیاد اسیرشد. به دستورابراهیم سرش را از تنش جداکردند و همراه چند سر دیگر از بزرگان‏شام، به نزد مختار فرستادند. سرها را مقابل مختار به گوشه‏ای‏افکندند. تپه کوچکی از سرهای قاتلان امام حسین(ع)مقابل مختار به‏وجود آمد. هنوز چشمان مختار از سرهای سران کفر و فتنه برداشته‏نشده بود که «مار» کوچکی بعد از چند مرتبه پیچ و تاب خوردن،از لابلای سرها گذشت و خودش را به سرابن زیاد رساند. مار آرام‏آرام وارد بینی او شد و بعد از چند لحظه از گوشش بیرون آمد. بار دیگر وارد بینی‏اش شده از گلویش خارج شد. چند مرتبه این عمل‏تکرار شد و حیرت حاضران را برانگیخت.

مختار سرابن زیاد را برای محمد حنفیه در مدینه فرستاد. محمدآن را نزد امام سجاد(ع)آورد. هنگامی که محمد سر را نزد امام‏سجاد(ع)حاضر کرد، امام(ع)مشغول غذاخوردن بود. امام(ع)با دیدن‏سرابن زیاد به زمین افتاد و سجده شکر بجا آورد و فرمود: «الحمدلله الذی ادرک لی‏ثاری من عدوی و جزی الله المختارخیرا» ; سپاس خداوند را که انتقام خون مرا از دشمنم گرفت وخداوند به مختار جزای خیر عنایت فرماید.

سپس امام افزود: هنگامی که ما را نزد ابن زیاد بردند، او درحال غذا خوردن بود و سر بریده پدرم کنارش بود. آن موقع گفتم: خدایا! مرا نمیران تا سربریده ابن زیاد را به من نشان دهی.

2- شمربن ذی الجوشن

شمر از فرماندهان خشن و جنایتکار سپاه کوفه و شام در کربلابود. از مهمترین جنایات شرم آور او، بریدن سرمبارک‏امام‏حسین(ع)بود. برای پی‏بردن به عمق جنایات او این واقعه‏حزن‏آور را مرور می‏کنیم:

تنها امام‏حسین(ع)باقی مانده بود. سپاه خون آشام کوفه و شام‏از هرسو حضرت را هدف تیر و سنگ و شمشیر و خنجر قرار داده‏بودند.

ناگهان شمر با جماعتی بین امام و خیمه‏های عشق قرار گرفت. آن‏ها به خیمه‏ها نزدیک و نزدیک‏تر شدند. امام(ع)چون حرکت آن‏ها رابه سوی خیمه‏ها دید; فریاد برآورد:

«ویلکم یا شیعه‏آل ابی‏سفیان ان لم یکن لکم دین و کنتم‏لاتخافون یوم المعاد فکونوا احرارا فی دنیاکم‏» ; وای برشما ای‏پیروان آل ابوسفیان! اگر شما دین ندارید و از حساب روز قیامت‏نمی‏ترسید، پس لااقل، در دنیای خود آزادمرد باشید.

شمر در پاسخ امام فریاد زد: ای پسرفاطمه! چه می‏گویی؟!

امام فرمود: من با شما می‏جنگم، شما با من. زن‏ها تقصیری‏ندارند، از گمراهان و متجاوزان خود جلوگیری کنید و تا زنده‏ام‏متعرض حرم من نشوید.

شمر گفت: ای پسرفاطمه! متعرض حرم نخواهند شد.

آن گاه شمر به سپاه خود خطاب کرد: همه متوجه حسین(ع)شوید وکار او را تمام کنید.

باردیگر حمله شروع شد. حضرت همچنان می‏جنگید. بدنش سرچشمه‏ای‏دهها جویبار خون شده بود. ظالمی به نام «صالح بن‏ذهب‏» پیش آمدو ضربتی بر ران حضرت وارد کرد. حضرت نقش زمین شد.

هنگامی که ضعف برامام حسین(ع)مسلط شد; سپاه اهریمن از جنگ‏دست کشید. مدت زمانی کوتاه صدای چکاوک شمشیرها شنیده نمی‏شد. کسی جرات وارد ساختن آخرین ضربه را نداشت. بار دیگر صدای شمردر فضا طنین انداز شد:

وای برشما! چرا به این مرد مهلت می‏دهید؟ مادرهایتان به‏عزایتان بنشینند. او را بکشید.

امام مورد حمله سپاه جور قرار گرفت و پیکر مجروح و مصدومش‏پذیرای صدها تیر و شمشیر و خنجر شد. طولی نکشید که عمربن سعدبه شمر گفت: برو حسین(ع)را راحت کن!

شمر پیش رفت و سراز بدن امام(ع)جدا کرد و گفت:

بااین که می‏دانم آقا و پیشوا و فرزند رسول خدا و بهترین‏انسانها از جهت پدر و مادر هستی، در عین حال، سرت را جدامی‏کنم.

گروهی از صاحبان مقاتل آورده‏اند که عمربن سعد فریاد زد:

به سوی حسین(ع)بروید و او را راحت کنید. شمر به سوی حضرت‏شتافت و با کمال گستاخی برسینه حضرت نشست. در آن دمادم غم واندوه، امام چشمان خون گرفته‏اش را گشود. چشمش به چهره‏ی مردی‏جنایتکار افتاد و گفت: «اذا کان لابد من قتلی فاسقینی شربه من‏الماء» ; اکنون که ناگزیر به کشتن من کمربسته‏ای، با شربت آبی‏مرا سیراب کن.



خرید و دانلود مقاله درمورد سرنوشت‏شوم کسانی است که امام حسین‏علیه السلام و یاران باوفای


مقاله درمورد خود آگاهی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

 

علی علیه السلام:

من عرف نفسه فقدعرف ربه

هرکس خودراشناختخدای خود را شناخته است.

امام رضا علیه السلام:

برترین عقل خود شناسی است.

مفهوم خود :

در فرایند رشد این خود شکل می گیرد. کودک با گدشت زمان به این مفهوم دست می یابد که آنچه پیرامون اوست غیر اوست.

زمان شکل گیری خودقبل از یادگیری زبان است و مهمترین و اولین منبع مادر است .همانمفهومی که با (من ) از اویاد می کنید . خانه من ،نام من ، بدن من ...

خود شامل همه :

افکار

احساسات

رفتار

و طرز پندار یا تصور ما از خود ما است

پنجره جوهری( جولافت و هاری اینگهامز)

ناآشنا برای خودم

آشنا برای خودم

موضوع

منطقه کور

منطقه باز

آشنابرای دیگران

منطقه ناآشنا

منطقه مخفی

ناآشنا برای دیگران

زیرمجموعه های خود آگهی از دید سازمان جهانی بهداشت

توانایی فهرستی از نقاط قوت و ضعف خود در همه ابعاد چهارگانه جسمی / روانشناختی / اجتماعی / معنوی

شناخت حقوق و مسئولیتها

حق خود ( نفس )

حق مردم ( ناس )

حق خداوند ( الله )

مفهوم خودآگاهی

دیدگاه اول :

تشریح مداوم فرد نسبت به حالات درونی ، تعمق در خود ، تفکردر این حالات

توجهی غیر واکنشی وبه دور از قضاوت درباره حالات درونی خود ( افکار، امیال ، احساسات )

خود آگاهی یعنی واقف بودن به همه جنبه های مثبت و منفی شخصیت خود

دیدگاه دوم :

انسان خود آگاه است که همان انسان رشد یافته است.

هدف از ارتقاء سلامت انسان رسیدن به این مفهوم است .

چنین انسانی حاکم برخود و سرنوشت خود است.

چنین انسانی در دیدگاه دینی ما لقب مومن می گیرد.

اجزاء مهارت خودآگاهی

شناخت اهداف: کوتاه مدت ،میان مدت ،دراز مدت غائی

توانائی شناخت نقاط قوت وضعف( توانمندیها و محدودیتها)

توانائی شناخت حقوق ومسئولیت ها

توانائی شناخت ارزشهاو بکارگیری ارزشهای والاتر

توانائی شناخت احساسات ، افکار ، رفتاردر موقعیت های مختلف

توانائی تشخیص نیاز به شناخت وآگاهی بیشتر

توانائی شناخت باورها و اعتقاداتمان

روشهای دستیابی و افزایش خودآگاهی

1- خود کاوی

2- پنجره جوهری

3- مشاوره

4- مطالعه قصه ، رمان و...

5- خواندن یا گوش دادن به اشعار

6- تماشای فیلم

7- مطالعه معیار های انسان سالم از دیدگاه روانشناسی

8- تماشای تأتر

9- شناخت ویژگی های انسان سالم در خطبه متقین

10-آزمونهای خود سنجی

11-آزمونهای شخصیتی

12-مطالعه ویژگیهای افراد موفق

13-آیات قرآن

14-نصایح وپندها

15-اخذ فیدبک از ارتباط کلامی و غیرکلامی دیگران



خرید و دانلود مقاله درمورد خود آگاهی


مقاله درمورد حضرت نوح علیه السلام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

 

حضرت نوح علیه السلام

حضرت نوح علیه السلام نخستین پیامبر اولوالعزم بود که خداوند او را با کتاب و شریعت مبعوث فرمود. شریعت و کتاب او نخستین شریعت و کتابی بود که مشتمل بر قوانین و احکام الهی بوده است. حضرت نوح دومین پدر نسل کنونی انسان است و بجز آدم و ادریس که قبل از او بودند، نسبت سایر پیغمبران الهی به او منتهی می‌گردد. نام همسر وی «والیه» و گناه او این بود که در نزد قوم خود، نوح علیه السلام را مجنون معرفی کرد. نام پسران او حام و سام و یافث و نام پسر گناهکارش که در هنگام طوفان نوح غرق شد، کنعان بود. به تصریح قرآن کریم، حضرت نوح علیه السلام به مدت 950 سال قومش را به خداپرستی دعوت کرد. او اولین پیامبری است که در زمانش عذاب طوفان بر منکران و مشرکان فرود آمد. در قرآن کریم داستان نوح به تفصیل بیان شده است. (مفصل تر از همه در سوره هود آیه 25 به بعد و سوره نوح.) به تصریح قرآن، قوم نوح بت‌پرست بودند و او را می‌آزردند؛ اما نوح در رسالت خود شکیبایی و استقامت می‌ورزید و مردم را به توحید دعوت می‌کرد. با این همه، هیچ کس جز عده کمی به او ایمان نیاورد. آنگاه قومش را به آمدن عذاب الهی تهدید کرد اما آنها به انکار و لجاجت و عناد ادامه دادند تا آنکه نوح نومید شد و نفرین کرد؛ خداوند نیز دعای او را مستجاب کرد و به وی فرمود که کشتی بزرگی بسازد. هنگام نزول عذاب، نوح به همراه پیروان اندک خود سوار کشتی نوح شد. همه مشرکین در این طوفان غرق شدند، سرانجام عذاب الهی به پایان رسید و کشتی نوح بر کوه جودی قرار گرفت. عمر نوح بسیار طولانی بود، به طوری که در ادبیات عربی و فارسی ضرب المثل شده است. در تاریخ و روایات، عمر او بین هزار تا دو هزار و هشتصد سال (1000، 1450، 1470، 2300، 2500 و 2800 سال) نقل شده است که از این مدت، 950 سال را به رسالت و پیامبری مشغول بود. مطابق اخبار و تواریخ، قبر حضرت نوح علیه السلام در نجف و در کنار قبر امیر المومنین علی علیه السلام قرار دارد که در زیارت‌نامه‌ی امام علی نیز به آن اشاره شده است.

 

لوح حضرت موسی و خضر

لوح حضرت موسی و خضر

حضرت رضا علیه السلام فرمود: در گنجی که در داستان حضرت موسی با حضرت خضر آمده، لوحی بود از طلا که در آن نوشته بود:«بسم الله الرحمن الرحیم. محمد رسول الله. عجب از کسی که به مرگ یقین دارد و شادی می کند! و عجب از کسی که به قدر و تدبیر الهی یقین دارد و محزون می‌شود! و عجب از کسی که دنیا و پستی و بلندی‌های روزگار را می بیند و به دنیا اعتماد می کند و دل می بندد! کسی که در مورد خداوند فکر می‌کند، سزاوار است به حکم خدای تعالی ایراد نگیرد و اگر روزی‌اش چند صباحی دیرتر رسید به او بدگمان نگردد.»

تعبیر خواب

حضرت رضا علیه السلام فرمود:«در زمان رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم زنی که شوهرش به سفر رفته بود، در خواب دید یکی از ستون‌های منزلش شکسته. زن نزد رسول خدا رفت و خوابش را تعریف کرد. رسول خدا فرمود:«شوهرت به زودی با حال سلامتی و تندرستی به منزل بازخواهد گشت.» چند روز دیگر شوهر زن از مسافرت به سلامتی برگشت. پس از مدتی بار دیگر به سفر رفت و زن دوباره همان خواب را دید. باز خدمت رسول خدا رفت و پیامبر همان تعبیر را بازگو فرمود. چند روز دیگر شوهر به سلامتی از سفر برگشت. بار سوم شوهر زن به سفر رفت و زن باز همان خواب را دید اما این بار تعبیر خواب خود را از شخص دیگری پرسید. او گفت:« تعبیر خوابت این است که شوهرت خواهد مرد.» و چیزی نگذشت که شوهر زن از دنیا رفت. وقتی خبر به رسول خدا رسید، فرمود:« چرا او برای خواب زن، تعبیر خوبی نکرد؟» حضرت رضا علیه السلام فرمود:«خواب ها همان طور که تعبیر می شوند، واقعیت می‌یابند.»



خرید و دانلود مقاله درمورد حضرت نوح علیه السلام


مقاله درمورد حضرت سلیمان علیه السلام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

 

حضرت سلیمان علیه السلام

حضرت سلیمان یکی از پیامبران الهی است که از طرف پروردگار در این دنیا دارای حکومت و سلطنت بسیار وسیع و با عظمتی بود تا آنجا که چنین سلطنتی برای هیچکس بعد از او پیدا نشد. مجموعه امکانات و توانمندی حکومتی حضرت سلیمان آنچنان بی نظیر و چشمگیر بود که به فرموده امیرالمؤمنین علیه السلام ( اگر کسی راهی برای زندگانی جاویدان در این دنیا می یافت و می توانست با مرگ مبارزه کند این شخص حتما سلیمان بن داوود بود چرا که خداوند حکومت بر جن و انس را همراه نبوت و مقام بلند قرب و منزلت الهی به او عطا کرده بود ) در آیات فراوانی از قرآن کریم نام او برده شده است و نیز نام شخصی که وزیر و خواهرزاده او بوده است به صورت غیر مستقیم مطرح شده است، این شخص نامش آصف بن برخیا می باشد که وزیر حضرت سلیمان بوده و خود دارای مقام والائی است و به تعبیر قرآن از علم الکتاب بهره ای داشته است در ماجرای آوردن تخت بلقیس ملکه سبا از یمن به فلسطین، آصف بن برخیا به حضرت سلیمان گفت که من می توانم در کمتر از چشم بر هم زدنی این کار را بکنم و این کار را انجام داد .

حضرت سلیمان علیه السلام، فرزند و جانشین حضرت داود علیه السلام و از انبیای بزرگ الهی در میان قوم بنی اسرائیل بود. وی همانند پدرش علاوه بر مقام نبوت، حکومت و سلطنت نیز داشت. مورخان نوشته اند که سلیمان در سیزده سالگی به جانشینی پدر انتخاب شد. این انتخاب بر عالمان و عابدان بنی اسرائیل سنگین آمد و آنها زبان به انتقاد گشودند، ولی مدتی بعد، بر خلاف انتظار، وی را پیامبری رئوف، سلطانی عادل و حکمرانی فرزانه یافتند و از رفتار خود پشیمان شدند. بخش هایی از زندگانی این پیامبر بزرگ الهی در قرآن کریم و اخبار و روایات اسلامی بازگو شده است. در قرآن کریم، 17 بار از سلیمان نام برده شده و آمده است که سلیمان پیامبر علم و حکمت بود که جن و انس و پرندگان و حیوانات و باد و حتی شیاطین مسخر و تحت فرمان او بودند. خداوند به او منطق الطیّر و زبان فهم حیوانات را ارزانی فرمود و او با هدهد و مورچه سخن می‌گفت. داستان هدهد و سلیمان و سلیمان و مور در قرآن ذکر شده است. همچنین از قضاوت خردمندانه او درباره از بین رفتن علف‌های تاکستان مردی از بنی اسرائیل به وسیله گوسفندان مردی دیگر، سخن به میان آمده است.( قضاوت سلیمان ). می‌گویند وی انگشتری داشت که اسم اعظم بر آن نقش بسته بود و بسیاری از کارها را با آن سامان می‌بخشید. در تاریخ و ادبیات از انگشتر سلیمان سخن های زیادی گفته شده است. از دیگر حوادث زندگی این پیامبر بزرگ، ماجرای او با ملکه سبا و نیز بنای ساختمان بیت المقدس است. حضرت سلیمان سرانجام در 55 سالگی در حالی که بر عصای خود تکیه داده بود و از درون قصر به رژه لشگریان خود می‌نگریست، جان به جان آفرین تسلیم کرد، و مدتی اینچنین پا بر جا بود تا اینکه موریانه‌ای عصای وی را جوید و پیکر بی‌جان سلیمان نقش بر زمین شد. او را در بیت المقدس در کنار قبر پدرش به خاک سپردند.

قصه حضرت سلیمان

حضرت سلیمان (ع) از بلقیس خواستگارى کرد و بلقیس گفت: اگر مى‌خواهى من با تو ازدواج کنم باید تمام پرندگان، بالاى سرم سایه بیندازند. او نیز پذیرفت. زیرا تمام چرنده‌ها و پرنده‌ها زیر فرمان او بودند. بلقیس گفت: صیغه عقد جارى نمى‌شود تا اینکه همه حاضر شوند. حضرت سلیمان دستور مى‌دهد که همه حضور یابند. همه پرندگان حاضر مى‌شوند. الّا پرنده‌اى به‌نام شوبى (خفاش) که حاضر نشد بیاید. به او گفتند، چرا نمى‌آئی؟ او گفت، من احترام حضرت سلیمان (ع) را دارم ولى براى چه بیایم اما چون بلقیس ایراد گرفته است من نمى‌آیم. من از زنان وفائى ندیده‌ام به همین علت نمى‌آیم. به او گفتند: چگونه این حرف را مى‌زنی؟ گفت: پس قصه مرا گوش کنید که در مورد بى‌وفائى زنان است. فرستاده سلیمان که هدهد بود گفت: من هم قصه‌اى از وفادارى زنان خواهم گفت تا ببینم قصه کدام یک بهتر است اگر داستان من خوب بود بیا و به حضور سلیمان برو.

شوبى (خفاش) قصه‌اش را این‌طور شروع کرد که در زمان‌هاى گذشته یک دخترعمو و پسرعمو با هم زندگى مى‌کردند و هیچ مشکلى نداشتند و با هم شرط کرده بودند که هر کس زودتر بمیرد دیگرى ازدواج نکند. هر دو قبول کردند. بعد از مدتى مرد مى‌میرد و زن از شدت ناراحتى هر شب بالاى قبر شوهرش مى‌رود و گریه مى‌کند و فانوس کوچکى نیز همراه با خود برمى‌دارد و هر شب این کار را انجام مى‌دهد. از قضا دزدى از زندان فرار مى‌کند. نگهبانانى که او را دنبال مى‌کنند به قبرستان مى‌رسند. مى‌بینند وسط قبرها نورى است. جلوتر که مى‌روند مى‌بینند زنى است که بالاى قبر نشسته گریه مى‌کند و فانوسى در کنار اوست. از او مى‌پرسند، چرا گریه مى‌کنی؟ و زن قصه را براى آنها مى‌گوید که شوهرم فوت کرده و پسرعمویم بوده است و من آنقدر گریه مى‌کنم تا من نیز بمیرم. مرد به او گفت: این حرف‌ها چیست خودت اگر مرده بودى شوهرت بعد از چهلم مى‌رفت و زن مى‌گرفت. اگر من دنبال دزد نبودم خودم به خواستگارى تو مى‌آمدم. برو به خانه‌ات.

این کارها چیست که تو مى‌کنی؟ زن به او گفت: مى‌دانى چه کار بکنیم؟ بهتر است مرده شوهرم را از قبر درآوریم و اینجا بگذاریم تا هم فکر کنند دزدى که فرار کرده این مرد است که حال مرده است. مرد نیز قبول کرد و مرده را از خاک بیرون آوردند. وقتى مرده را از خاک درآوردند نگهبان گفت: ولى آنها باور نمى‌کنند، چون سر دزد تراشیده بود زن گفت: اینکه کارى ندارد و تمام موهاى شوهرش را کند، نگهبان گفت: بر پشت دزد علامت داغ بود. آن را چه کار کنیم؟ زن گفت: ناراحت نشو با آتش فانوس پشت او را داغ مى‌کنیم. به هر حال مرده را برداشتند و به داروغه دادند و گفتند: این دزدى است که فرار کرده است. زن نیز چند روز بعد به نزد آن نگهبان رفت و گفت: الوعده وفا. تو قول داده بودى که با من ازدواج کنى نگهبان گفت: این مرد پسرعموى تو بود به او رحم نکردى و به‌خاطر وعده ازدواجى که من به تو داده بودم آن بلا را سرش آوردی. حال من که با تو غریبه هستم با تو ازدواج کنم؟ زن دید علاوه بر اینکه او سر قول نایستاده است بلکه معلوم نیست چه بلائى بر سر جنازه شوهرش آمده است.

هدهد گفت: تو درباره بى‌وفائى زنان داستانى گفتى و من هم برایت داستانى از وفادارى زنان مى‌گویم و شروع به تعریف کردن قصه‌اش کرد به این شرح:

در زمان‌هاى قدیم جوانى زندگى مى‌کرد که بسیار متدین بود و هر چه خانواده‌اش اصرار کردند که چرا زن نمى‌گیری؟ مى‌گفت: من زنى مى‌خواهم که داراى اخلاق و رفتار خوب باشد. اخلاقش با من بسازد و با دین و ایمان باشد. من چنین دخترى را مى‌خواهم. خانواده‌اش نیز آنقدر گشتند تا دخترى را که مناسب پسرشان بود پیدا کردند و او را به عقد پسر درآوردند. مدتى گذشت. روزى دختر به پسر گفت: تو کار و بارى نداری؟ مرد جواب داد: کارم تجارت است و مال مى‌فروشم ولى از وقتى عروسى کرده‌ام دلم نمى‌آید تو را تنها بگذارم زیرا دلم براى تو تنگ



خرید و دانلود مقاله درمورد حضرت سلیمان علیه السلام