مقاله درمورد بیانیه انجمن در خصوص ضرورت مدیریت منسجم محیط زیست

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

بیانیه انجمن در خصوص ضرورت مدیریت منسجم محیط زیست

حفاظت و حمایت از محیط زیست و یکپارچکی مدیریت آن

یک امر مهم توسعه ای و مدیریتی و یک ضرورت تاریخی انکار ناپذیر است

مقدمه

بدون تردید حفاظت محیط زیست به معنای عام یک ضرورت اساسی و اجتناب ناپذیر در عرضه مدیریت کشور بوده و در زمره مهم ترین امور حاکمیتی به شمار می رود و بدون توجه به ضرورت حفظ محیط زیست تحت یک سازمان و مدیربت منسجم، مدبر و توانا و آگاه تحت نظر بالاترین مقام اجرایی کشور اهداف توسعه در کشور محقق نگردیده و روز به روز بر مشکلات و معضلات ناشی از آلودگی و تخریب محیط زیست افزوده خواهد شد.

وضعیت اجمالی محیط زیست

براساس مطالعات صورت گرفته در سالهای اخیر (بانک جهانی- 1381) ، میزان تخریب منابع طبیعی تجدیدپذیر کشور و به طور مشخص جنگل و مرتع در ایران سالیانه رقمی بالغ بر 8/2 میلیارد دلار و خسارت ناشی از آلودگی حدود 2/3 میلیارد دلار یعنی مجموعاً 5 درصد کل درآمد ناخالص ملی یا GNP برآورد گردیده است.

میزان آلودگی هوا در یک سوم شهرهای بزرگ به ویژه تهران از استانداردهای جهانی بالاتر است، تخلیه فاضلاب از منابع مختلف در آب های پذیرنده بالاترین میزان در سطح منطقه و تخلیه فاضلاب شهری در دریای خزر بیشترین میزان در بین کشورهای ساحلی است.

طبق گزارش برنامه اقدام ملی مقابله با بیابان زایی در سال 1381 (مرجع ملی کنوانسیون جهانی بیابان زدایی ) حدود 45% اراضی کشور را سرزمین هایی با بارش کمتر از 150 میلی متر تشکیل داده و روز به روز بر وسعت این اراضی لم یزرع اضافه می شود یعنی اگر تغییرات آب و هوا مدیریت نشود بیش از 50% اراضی کشور در معرض تبدیل شدن به بیابان است.

طبق گزارش وزارت جهاد کشاورزی (1380) در بررسی طرح تعادل دام و مرتع که با شکست رو به رو شده است حداکثر ظرفیت برد مراتع کشور 37 میلیون  واحد دامی تشخیص شد در حالی که در همان سال تعداد واحدهای دامی در ایران 129 میلیون واحد بود و این به معنای فرسایش و تخریب خاک در سطح وسیع می باشد. طبق آمار موجود در سازمان حفاظت محیط زیست بیش از 600 هزار قبضه اسلحه شکاری مجاز در دست شکارچیان بوده و بیش از دو برابر همین رقم اسلحه شکاری و غیرشکاری، خودکار غیرمجاز در اختیار متخلفین می باشد در حالی که کل جانواران وحشی مجاز برای شکار به ویژه پستانداران کمتر از پنج درصد (5%) اسلحه مجاز و غیر مجاز می باشد و این به معنای کاهش شدید جمعیت حیات وحش و انقراض نسل بسیاری از گونه های ارزشمند می باشد.

وضعیت جهانی و تصمیمات فرا ملی

طبق گزارش برنامه محیط زیست ملل متحد آلودگی بیش از حد استاندارد هوا، آب و خاک سلامت بیش از 3/2 میلیون نفر از ساکنان کره زمین را به خطر انداخته است، خسارات مردم جهان در اثر گسترش بیابان های بزرگ ناشی از تغییرات آب و هوا سالانه بالغ بر 42 میلیارد دلار می باشد.

در مقابل بعد از کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم (1972) نگاه جدید و عزم راسخ جهانی و استراتژی های نسبتاً موثر جهت حفاظت محیط زیست و توسعه پایدار ایجاد و به مورد اجرا گذاشته شد و به دنبال اقدامات بین المللی کشورها نیز مقوله محیط زیست را به عنوان مبرم ترین نیاز جامعه خود برای دستیابی به توسعه درک کرده و قوانین و مقررات، ساز و کارهای لازم و زیرساخت های اساسی در قالب تشکیلات و سازمان های معتبر را به وجود آورده و با مدیریتی کارآمد و موثر در تمام عرصه های کشور خود نسبت به حل مسایل و معضلات زیست محیطی همت گماشته اند تا جایی که در حال حاضر بیش از 112 کشور دارای وزارت محیط زیست (وزارت با عنوان محیط زیست با همراه عناوین مشابه و هم نسخ) و حدود 30 کشور نیز کلیه وظایف محیط زیست را در قالب یک «سازمان» توانمند تحت مسئولیت بالاترین مقامات کشور بر عهده دارند.

ضرورت مدیریت منسجم محیط زیست

براساس مستندات قانونی و اسناد توسعه

-    طبق اصل پنجاهم قانون اساسی، حفاظت از محیط زیست یک وظیفه عمومی و کلی است و این به معنای تشخیص و حکم قانون اساسی معطوف به مسئولیت تمام ارگان ها و قوای کشور به ویژه قوه مجریه برای مدیریت امور محیط زیست و جلوگیری از آلودگی و تخریب غیرقابل جبران حتی در قبال فعالیت های توسعه ای، صنعتی، اقتصادی، و غیره است.

-    براساس سند چشم انداز 20 ساله و سیاست های کلان که توسط مجمع تشخیص مصلحت نظام تصویب و به تایید مقام معظم رهبری رسیده است حفظ محیط زیست و منابع طبیعی یکی از بندهای قابل توجه این اسناد می باشد.

-    طبق ماده 135 قانون برنامه چهارم توسعه حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی در بین امور مهم از قبیل حاکمیتی ، زیربنایی، تصدی گری اجتماعی و غیره در شمار مهم ترین امور یعنی امور حاکمیتی به رسمیت شناخته شده است.

-    در قانون برنامه چهارم توسعه یک محور از محورهای شش گانه به امر حفظ محیط زیست و آمایش سرزمین اختصاص و یک فصل کامل (فصل پنجم) حاکی از ضرورت حفاظت محیط زیست و اختیارات دولت و سازمان مربوط برای تحقق اهداف برنامه می باشد.

-    طبق مواد یک و دو و سه قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست و حتی موادی از قانون برنامه اختیارات وسیع و وظایف مهمی بر عهده سازمان حفاظت محیط زیست و شورایعالی حفاظت میحط زیست قرار گرفته است که علاوه بر آن که تغییر یا لغو این اختیارات و وظایف جز از طریق قانون و مصوبات مجلس غیرممکن و غیر قانونی است بلکه در صورت انحلال یا ادغام آن ها بسیاری از امور جلوگیری از آلودگی ها یا تخریب محیط زیست که می بایست در قالب یک مدیریت یکپارچه نظارت و انجام شود دچار خدشه و نابسامانی خواهد شد.

سابقه محیط زیست در ایران

سازمان حفاظت محیط زیست در سال 1350 ایجاد و درسال 1353 با تصویب قانون مربوط به عنوان یک دستگاه مستقل زیر نظر همواره بالاترین مقام اجرایی کشور تمام امور محیط زیست را بر عهده گرفت و این ساختارسازی و تدابیر مهم زیست محیطی در حالی در کشور شکل گرفت که هنوز دیر زمانی از اولین کنفرانس جهانی محیط زیست (1353) در استکهلم و تصمیمات بین المللی سپری نشده و از آن مهم تر در هیچ یک از کشورهای منطقه و حتی آسیا (جزژاپن) سازمان حفاظت محیط زیستی ایجاد نشده بود و حتی بسیاری از کشورهای هم سایه از جمله کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس که در حال حاضر دراای قوانین و ساختارهای محکم و مستقل زیست محیطی هستند اساساً با حقوق و قوانین و تشکیلات محیط زیست آشنا نبودند.

در مرحله دوم در سال 1358 در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اصل 50 درج و تصویب گردید که یکی از مترقی ترین اصول در بین قوانین اساسی کشورهای دیگر می باشد (شاید حداکثر 10 کشور در جهان در قانون اساسی خود صراحتاٌ حفاظت از محیط زیست را مورد توجه مستقیم قرار داده اند).

شورایعالی حفاظت محیط زیست که تحت نظر رئیس جمهور قرار دارد یک شورای تشریفاتی نبوده و دارای مسئولیت قانونی می باشد و این شورا با وظایف و اهداف بین بخشی جزو معدود نهادهایی است که یم تواند در زمینه مسایل توسعه و محیط زیست هماهنگی لازم را بعمل آورد و سازمان محیط زیست با یک سابقه نسبتاً قابل توجه و

انجمن علمی مدیریت اطلاعات بهداشتی و درمانی ایران و جهان 83 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 83

انجمن علمی مدیریت اطلاعات بهداشتی و درمانی ایران و جهان

در دنیای پیشرفته امروز که عصر ارتباطات و اطلاعات نام گرفته است. اطلاع رسانی از جایگاه رفیع و ارزشمندی برخودار است و با توجه به این مهم که اطلاع رسانی می بایست دقیق، صحیح و مطابق با آخرین پیشرفتهای فن آوری و با تکیه بر ابزار و امکانات ارتباطی مدرن و به روز و با سهولت هرچه تمام تر انجام پذیرد و نیز دسترسی به آنها در هر زمان و مکان به سادگی امکان پذیر باشد، لذا وجود مجامعی قوی که توانایی ایجاد بستر اطلاع رسانی صحیح، بهینه، به روز و همگام با پیشرفتهای فن آوری در سطح جهان را فراهم آورد امری بدیهی و ضروری به نظر می رسد.

از جمله علومی که می تواند نقش ارزنده و بسزایی در امر اطلاع رسانی پزشکی ایفا نماید، علم مدارک پزشکی است و متخصصان این رشته در کشورهای مختلف جهان جهت نیل به اهداف مذکور با تشکیل انجمنهای علمی و حرفه ای مربوطه به این مهم مبادرت می ورزند. در این بخش ضمن معرفی اجمالی مهمترین انجمن های مدارک پزشکی جهان و ایران به بررسی فعالیتهای فدراسیون بین المللی سازمانهای مدارک پزشکی (IFHRO ) می پردازیم.

تاریخچه انجمن های علمی مدیریت اطلاعات بهداشتی و درمان جهان

اولین انجمن رسمی مدارک پزشکی در سال 1928 در آمریکا سازمان یافت. با وجودی که بسیاری از مسئولان و متصدیان مدارک پزشکی در کانادا در این انجمن عضویت داشتند، معذالک بمنظور استفاده بیشتر از یک سازمان با اهداف ملی در سال 1942 انجمن متصدیان و کتابداران مدارک پزشکی را در کانادا بنیاد نهادند.

پرسنل مدارک پزشکی انگلستان نیز درصدد تشکیل و ایجاد سازمانی مشابه بودند، لیکن این امر مهم در اثر جنگ جهانی دوم به تعویق افتاد و در سال 1948 انجمن متصدیان مدارک پزشکی بریتانیای کبیر جمعیت واحدی را ایجاد کردند.

به زودی در سال 1949 انجمن بیمارستانهای استرالیا با آگاهی به ارزش کادر کارآزموده مدارک پزشکی، مبادرت به تشکیل سازمان جدیدی نمود و این عمل باعث تشکیل دو سازمان، یکی انجمن متصدیان اسناد و مدارک پزشکی ولز و دیگری انجمن کتابداران اسناد و مدارک پزشکی ویکتوریا شد.

در سال 1952 فدراسیون کتابداران مدارک پزشکی تشکیل شد. از آنجا که مسئولیتهای متصدیان مدارک پزشکی استرالیا بسیار شبیه مسئولیتهای همکارانش در کانادا و آمریکا بود، وجود این جریان در استرالیا موجبات علاقه بیشتر در امور تحقیقی مدارک پزشکی را فراهم کرد و این امر باعث پیشرفت قابل توجهی در کیفیت مراقبتهای پزشکی شد.

به زودی کانالهای ارتباطی بین اعضای سازمان یافته برقرار گردید و همچنین برقراری روابط و متصدیان مدارک پزشکی در کشورهایی که هنوز دارای سیستم منسجم و متشکل نبودند، آغاز شد. عقیده عمومی بر این اصل استوار بود که تشریک مساعی بین کارکنان مدارک پزشکی در سطح جهان موجب پیشرفتهای سریع در ایجاد استانداردهای بین المللی در مسائلی مانند جمع آوری اطلاعات و تدوین آمارها برای بررسی و مطالعه و مقیاس های بین المللی، همچنین طبقه بندی بین المللی و اعمال جراحی بیماریها در سطح جهان را فراهم خواهد آورد.

انجمن مدیریت اطلاعات بهداشتی درمانی آمریکا (AHMA)

در آمریکا تاریخچه مدارک پزشکی را می توان از بیمارستانها شروع نمود. یکی از اولین مراکزی که در تکمیل مدارک پزشکی نقش داشت «بیمارستان پنسیلوانیا» است (1752 م)، که شخصی به نام «بنجامین فرانکلین» پرونده ها را به خط خود می نوشت. آمار به جا مانده از این بیمارستان در سالهای (1773 – 1752) نشان می دهد هر سال تقریباً 400 نفر در این بیمارستان پذیرش می شدند و میزان مرگ و میر 10% پذیرشها بود. اطلاعات ثبت شده از پرونده آنها شامل : نام بیمار، اختلالات، تاریخ پذیرش، تاریخ ترخیص و شرایط بیمار در زمان ترخیص بود. این بیمارستان همچنین دفتر ثبتی داشت که راهنمایی برای یافتن پرونده بیمار بود.در سال 1803 این پرونده ها کاملتر شد و 70 سال طول کشید تا سال 1873 از پزشکان خواسته شد پرونده ها را به طور سیستماتیک و منظم بنویسند. در همین سال بود که ایندکس بیماران به صورت رسمی به وجود آمد.

در سال 1889 این بیمارستان 2 نفر را استخدام کرد که جداول آماری را تنظیم می کردند و تمام اموری را که طی سال با آن مواجه می شوند طبقه بندی می نمودند. در این جداول حتی «علت ترخیص» نیز ثبت می شد. بیمارستان نیویورک نیز در سال 1771 شروع به کار کرد دفتر ثبت خود را در سال 1793 به کار گرفت. جالب این که ثبت اطلاعات در این دفتر آنقدر کامل بود که آنها توانستند سیستم را کامپیوتری کنند. در این بیمارستان در سال 1866 برنامه ای جهت تهیه دقیق ایندکس بیماریها طراحی شد و در سال 1877 ایندکس بیماران را به وجود آورد که شبیه ایندکسهای الفبایی بیماران و بر اساس «نام بیمارستان» بود.از دیگر مسائل مهم بیمارستان «نیویورک» این بود که از سال 1879 برای اولین بار ثبت تاریخچه فامیلی رایج شد و از سال 1886 نوشتن تاریخچه و نتایج معاینه جزء فعالیتهای معمول و روتین در آمد و از سال 1932 سیستم شماره گذاری واحد (Unit ) نیز مورد استفاده قرار گرفت.

بیمارستان دیگری که اهمیت تاریخی دارد بیمارستان چاریتی است که در «نیواورلند» در سال 1736 تأسیس شد و ویژگی خاص آن این است که بین سالهای 1937 – 1900 پرونده ها را بر اساس سیستم بلوبو (Belleuue) کد گذاری کردند یعنی پرونده ها را هم بر اساس «تشخیص» مشخص می کردند و هم بر اساس «شماره» هر موضوع مشخص می شد. بدین ترتیب که ابتدا بر اساس «موضوع» و بعد در هر موضوع پرونده راکد می دادند و آنها را بر اساس شماره پرونده طبقه بندی می کردند. از دیگر نکات جالب در این بیمارستان این بود که در سال 1937 برای کدگذاری پرونده ها از مرجع SNDo استفاده می شد.

امنیت شبکه 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

یکی از 12 استاندارد انجمن IEEEE (سال 1980) در LAN پروژه 802 ، 10/802 (802.10) است که مربوط به امنیت شبکه می باشد .

امنیت شبکه

در شبکه ای که از ارتباط رایانه ها به هم شکل می گیرد ، تمامی افراد می توانند به اطلاعات مشترک دسترسی داشته باشند ، بنابراین ، کنترل بر صلاحیت و چگونگی کار کاربران در چنین محیطی ، امری حیاتی است . در این فصل ، به مسائل امنیتی ای که معمولاً در شبکه های سرویس دهنده در نظر می گیرند ، می پردازیم .

نظارت بر امکانات و عملکرد کاربران (users) در شبکه ، به دو شاخه اساسی تقسیم می گردد :

چه کسی در شبکه کار می کند ؟

اجازه چه کارهایی به او داده شده است ؟

در ادامه ، به جزئیات این دوشاخه خواهیم پرداخت

کاربران شبکه

هنگام ورود هر کاربر به هر سرویس دهنده شبکه ، باید یک نام کاربر داشت . اگر نام کاربر ، یکی از نامهای تعریف شده از سوی مدیر شبکه (Supervisor یا Administrator) باشد ، به وی اجازه کار داده خواهد شد . امکانات و اختیاراتی که یک کاربر در شبکه دارد ، مستقیماً به نامی که هنگام وورد ، تایپ کرده است ، بستگی دارد .

از این پس هر جا که به «نام کاربر» اشاره می شود ، منظور نامی است که از سوی مدیر شبکه برای وی در نظر گرفته شده است .

یک کاربر خاص ، مدیر شبکه (سوپروایزر) یا راهبر شبکه (Administrator) است. مدیر شبکه کسی است که در مورد امنیت شبکه اختیارات نامحدودی دارد . کنترل کلیه ویژگیهای امنیتی در اختیار این کاربر است و این کاربر در عمل مهمترین کاربر شبکه به شمار می رود .

گروهها در شبکه

در بسیاری از موارد در یک شبکه لازم است عملیات و یا مجوّزهای خاصی در مورد تعدادی از کاربران اعمال شود . در این موارد ، دسته بندی کاربران مفید خواهد بود . در سیستمهای عامل شبکه ، امکان دسته بندی سیستم ها به صورت «گروه» ها وجود دارد . این دسته بندی باید به دقت صورت گیرد و کاربرانی که در یگ گروه قرار می گیرند باید در اطلاعات مورد نیاز و یا عملیاتی که انجام می دهند ، با یکدیگر وجه اشتراک داشته باشد .

یک گروه عمومی، گروه Everyone است . این گروه ، که شامل همه کاربران شبکه می شود ، در ابتدای ایجاد شبکه (نصب سیستم عامل شبکه بر روی سرویس دهنده) به صورت خودکار ایجاد می گردد . یک خاصیت این گروه آن است که، هر کاربری که برای سیستم تعریف می شود به صورت خودکار عضوی از این گروه خواهد شد. گروه بندی کاربران ، از سوی مدیر شبکه صورت می گیرد و هر کاربر به طور عادی تنها می تواند از گروهها و نام اعضای آنها اطلاع حاصل نماید .

امنیت در ورود به شبکه

هر کاربر، به هنگام ورود به شبکه باید یک نام «کاربر» و کلمه عبور (Password) مربوط به این نام را بداند . ورود به شبکه را عمل LOGIN می نامند .

هرگاه کاربر ، نام و یا کلمه عبور را غلط تایپ نماید ، از ورود وی به شبکه جلوگیری خواهد شد . کسانی که در کنار کاربر هستند ممکن است هنگام ورود ، از کلمه عبور کاربر مطلع شوند ، از این رو ، کلمه عبور به هنگام ورود ، بر روی صفحه مانیتور ظاهر نمی شود .

امنیت کلمه عبور

کلمه عبور یک کاربر ، در واقع نشان دهنده شخصیت وی در شبکه است و بدین وسیله سیستم عامل از صحّت و هویّت کاربر مطلع می شود . در اکثر سیستمهای عامل شبکه ، تدابیری برای حفاظ امنیت کلمه عبور در اختیار مدیر شبکه قرار دارد . برخی از این تدابیر شامل موارد زیراند :

مدیر شبکه می تواند به کاربران اجازه تعویض کلمه عبور را بدهد ویا ، این حق را از آنها بگیرد .

در صورت لزوم ، مدیر شبکه می تواند کاربران را به تعویض متوالی کلمه عبور ملزم کند .

مدیر شبکه می تواند حداقل طول مجاز برای کلمه عبور را مشخص نماید . به این ترتیب ، کاربران ملزم به داشتن کلمه عبوری با طول مساوی (تعداد کاراکتر) و یا بیشتر از این طول ، خواهند بود .

محدودیت زمانی

در حالت عادی ، یک کاربر می تواند در هر ساعتی از شبانه روز و در هر روز از هفته وارد شبکه شود . اما مدیر شبکه می تواند هر کاربر رابه استفاده از شبکه در ساعات خاصی در شبانه روزمحدود نمایدبه عنوان مثال می توان ساعات مجاز را به صورت زیر تعریف کرد :

روزهای شنبه تا چهارشنبه از ساعت 8 تا 30/16

روزهای پنج شنبه از ساعت 8 تا 13

محدودیت ایستگاه

در حالت عادی ، یک کاربر می تواند از هر یک از ایستگاههای شبکه وارد شود . امکانات و اجازه کاربر برای انجام عملیات در شبکه ، بستگی به نام کاربر و کلمه عبور او دارد و به ایستگاهی که از آن وارد شبکه شده است مربوط نیست .

اما عبور شبکه می تواند کاربران را به استفاده از یگ یا چند رایانه ، به خصوص برای ورود به شبکه ، محدود کند .

انجمن خوشنویسان ایران از سال 1329 با همت استادان بزرگوار (1)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 76

پیشگفتار

انجمن خوشنویسان ایران از سال 1329 با همت استادان بزرگواری چون زنده یاد سید حسین میرخانی و دیگر استادان والامقام نظیر شادروانان علی اکبر کاوه ، ابراهیم بوذری و سید حسن میرخانی ، با اهتمام زنده یاد دکتر مهدی بیانی محقق و استاد دانشگاه و تنی چند از عالی همتان فرهنگ خواه ، با همکاری وزارت فرهنگ و هنر وقت تاسیس و راه اندازی شد و نام کلاسهای آزاد خوشنویسی زینت بخش این خانه عشق و دلدادگی گردید. این نهاد اصیل و مردمی بنیاد نامه رسمی خود را با نام انجمن خوشنویسان ایران در تاریخ 19 شهریور ماه 1346 اخذ و فعالیتهای درخشان و تاثیر گذار خود را پی گرفت. انجمن خوشنویسان ایران به تدریج و در آغاز دهه سوم حیات پربار خود دوره رونق و گسترش را تجربه کرد و در مواجهه با رویکرد وسیع و پرشور اقشار مختلف جامعه به ویژه جوانان و نوجوانان اقدام به تاسیس فراگیر شعب در سراسر کشور نمود که این روند همچنان ادامه دارد.

   سر گذشت پیدایش خط در دوران قبل از اسلام بحث دیگری دارد ، ولیکن در دوره اسلامی و مقارن قرنهای اول و دوم هجری برپایه خطی موسوم به نبطی و حجازی ، خط کوفی شکل گرفت ودر دوره های بعد به ترتیب و تدریج خطوط سته ، ثلث ، نسخ ، ریحان ، رقاع ، محقق ، و توقیع ، و سپس ، خط تعلیق به دست هنرمندان ایرانی ابداع شد ، تا نوبت به قرن هشتم و ظهور خط نستعلیق رسید ، این قلم از تلفیق خط نسخ و تعلیق و نوعی خط تحریر که در بین مردم ایران رایج بود و به وجود آمد و اندکی بعد ، در قرن دهم خط شکسته نستعلیق پدیدار شد. خطوط رایج در ایران اسلامی عبارتند از ثلث ، نسخ ، نستعلیق و شکسته نستعلیق ، این خطوط از مواریث گرانقدر ملت با فرهنگ ایران به شمار آمده و در موزه های بزرگ دنیا چون جواهرات بی نظیر نگهداری می شوند که موجب افتخار و نشانه ظرافت طبع ملت کمال طلب و هنردوست و هنر آفرین ایران است.   هنر خوشنویسی و نستعلیق ویژگی هنر ناب را در ساختار هندسی خود دارد و با نمود بارز خود در منزلت و جایگاهی قرار گرفته است که نهضت امپرسیونیزم و آبستره می خواهد به آن برسد و ساختار هندسی و ریاضی هنر خوشنویسی و وجود تناسبهای ایزدی و طلایی در این هنر ویزگی ها و امتیازات خاصی به این هنر بخشیده است ، میدان و محتوای هنر خوشنویسی که مبتنی بر دستاوردهای ملی و دینی است از طرفی در ذهن و قلب مردم جاری است و مردم با آن آشنایی بصری وسیع دارند و این نگرش قداست خاصی برای این هنر ایجاد کرده است.

نگاهی به خطوط ششگانه (اقلام ستّه )

اقلام ستّه (شش قلم) شامل ثلث، نسخ، محقق، توقیع، رقاع و ریحان است. این اقلام توسط یاقوت مستعصمى از بین اقلام مختلف انتخاب شد. وى در زیبا کردن این خطوط ابتکاراتى بخرج داد و در واقع این خطوط توسط وى ظهور کرد. این اقلام به خطوط اصول نیز مشهورند. کوفی ریحان توقیع رقاع ثلث نسخ محقق کوفى نخستین نوع خوشنویسى که قرآن به آن نوشته شد کوفى بود. بعد از ظهور اسلام در ایران، این خط نیز رواج یافت. با تأسیس شهرهاى کوفه و بصره در دومین دههٔ شکوفایى اسلام، دانشمندان گرانقدرى بوجود آمدند که توجه زیادى به زبان و خط عربى داشتند و کوفه نقش تعیین‌کننده‌اى در خط مکّى - مدینه‌اى داشت؛ و خط جدیدى پدید آمد که بنام خط کوفى مشهور شد. خط کوفى در نیمه دوم قرن اول هجرى به اوج خود رسید و سه قرن دوام یافت. بطورکلى خط کوفى در دو نوع ظاهر شده است. یکى تحریری، کتابتی، ساده و تزئینى و موشّح و دیگرى کوفى بنّایى ومعقّلی. خط کوفى تزئینی، از قرن دوم هجرى عامل بسیار مهمى در هنر اسلامى براى سوره‌هاى قرآن مجید، نوشته‌هاى روى سکه‌ها و لوحه‌هاى یادبود بشمار مى‌آمد. اما مهم‌ترین جلوۀ خط کوفى تزئینى را باید در قرن چهارم هجرى در کتیبه‌هاى سلجوقى که در اواخر حکومت خلفاى عباسى فعالیت داشتند، جست‌وجو کرد. از قرن چهارم به بعد خط کوفى به تنهایى شکل تزئینى یافت و این تحول تا اواخر قرن پنجم هجرى ادامه یافت. از این زمان به بعد خط کوفى عملکرد اصلى خود را از دست داد و صرفاً تزئینى گشت. خط بنایى یا معقلى خطى است بدون دور و متکى بر سطح. خط بنایى تشکیل شده از خطوط مستقیم عمود برهم که زوایایى را بوجود مى‌‌آورد. اصل و منشأ خط کوفى از خط سریانى است. خط کوفى ایرانى نیز براساس نتایج برخى پژوهندگان معاصر در آثار بازمانده کشف شده است. این خط کوفى شیوهٔ خاصى داشته با حروف منفصل که با خاطى مویین به یکدیگر پیوسته و در آن شباهتى با خط اوستایى و پهلوى یافت شده است که آن را کوفى شیوهٔ ایرانى نامیده‌اند. خط کوفى در ایران تا مدت پنج قرن معمول بوده است که بیشتر در کتابت قرآن و تزئین ابنیه و کتب، ظروف و ... بکار مى‌رفته است. ثلث خط ثلث با ساختارى ایستا و موقر، بیشتر در تزئین کتاب‌ها و کتیبه‌ها بکار مى‌رفته است. انواع گوناگون ثلث تزئینى توسط ابن‌بواب و یاقوت ابداع شده که براى کتابت قرآن و دیگر کتب مذهبى بکار مى‌رفته است. ابن‌بواب زیبایى و ظرافت را با خط ثلث همراه کرد. خط ثلث در ایران براى نوشتن عنوان سوره‌هاى قرآن کریم، پشت جلدنویسی، سرلوحه‌ها، و بخصوص در کتیبه‌ها و کاشى‌کارى‌ها بکار رفته است و هنوز نیز رایج مى‌باشد. ریحان خط ریجان از خط نسخ مشتق شده است؛ اما از خط ثلث نیز بهره گرفته است ولى از آن ظریف‌تر است. خط ریحانى بسیار نزدیک به خط محقق است. این خط از ابداعات على ابن - عبیدالله ریحانى است و به همین دلیل نام ریحانى گرفته است. برخى نیز آن را به ابن‌بواب نسبت مى‌ٔهند، زیرا براى این خط و زیباسازى آن تلاش‌هاى شایانى کرده است. برخى نیز خط ریحان را مشتق از خط محقق مى‌دانند که سال‌ها پس از آن پدید آمده است. این خط همهٔ محاسن و ویژگى‌هاى خط محقق را دارد. ولى ظریف‌تر از آن نوشته مى‌شود و به ظرافت و لطافت ممتاز است

اختراع نوشتن

Hieroglyphs یا حروف تصویری در مصر باستان

با اختراع نوشتن بود که بشر به کمک آن توانست تاریخ به یادگار بگذارد و دانسته های خود را محفوظ نگاه دارد و پیشرفت کند.

اما نیاکان ما چگونه فن نوشتن را فرا گرفتند؟ حدود شش هزار سال قبل مردمی که سریعتر از همه، جاده تمدن را در می نوردیدند، ظاهرا سومری ها و مصری ها بودند که به ترتیب در بین النهرین (وادی بین دجله و فرات) و دره نیل به سر می بردند، این مردمان در کار ابداع فن نوشتن بودند.