آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید:

برای شروع کار با HTML شما به چیزهایی نیاز دارید که در لیست زیر آمده است:

1- شما ابتدا به یک کامپیوتر دارید، احتمالاً همین کامپیوتری است که با آن کار می کنید و صفحه ما را می بینی 

2- شما به یک ویرایشگر متن نیاز دارید. در ویندوز شما می توانید از برنامه Notepad استفاده کنید. از هر نرم افزار ویرایش متن دیگری استفاده کنید اما این نکته را در نظر داشته باشید که نرم افزار WordPad که در ویندوز وجود دارد و نرم افزارهایی مانند Microsoft Office و امثال آن برای نوشتن کدهای HTML مناسب نیستند چون در هنگام ذخیره کردن متن این نرم افزارها کدهایی را به آن اضافه می کنند.نرم افزار Notepad را می توانید از طریق منوی استارت در قسمت Accessories پیدا کنید یا از طریق فرمان Run با تایپ notepad در کادر Open و فشار دادن دکمه Enter. 

3- شما به یک مرورگر وب به انتخاب خود نیاز دارید. می توانید از Microsoft Internet Explorer استفاده کنید که با ویندوز نصب می شود یا از Opera, Mozilla Firefox و نرم افزارهای مشابه که اغلب به صورت رایگان برای دانلود در اینترنت وجود دارند.بهتر است برای اینکه بتوانید صفحه خود را با اینترنت اکسپلورر و نت اسکیپ امتحان کنید، از هر دو مرورگر مختلف که هر کدام بر پایهء یکی از دو مرورگر ذکر شده باشند استفاده کنید. 

4- شما به جایی برای ذخیره کردن متن خود دارید که می تواند جایی روی هارد دیسک شما، یک فلاپی دیسک یا یک سرور باشد. البته شما برای استفاده از HTML نیاز ندارید حتماً به اینترنت متصل باشید، شما می توانید با استفاده از یک مرورگر وب در کامپیوتر خود از HTML استفاده کنید. 

برای ذخیره کردن فایلی که با Notepad نوشته اید کافی است از منوی File گزینه Save As را انتخاب کرده و مسیری را برای ذخیره فایل انتخاب کنید و در کادر File Name در پایین پنجره Save As نام فایل را با پسوند html بنویسید. در آخر هم دکمه Save را کلیک کنید.

در اینجا می خواهیم به ساختار شناسه ها یا همان تگها (tag) در HTML بپردازیم. یک تگ همیشه با علامت کوچکتر ریاضی یعنی این علامت > آغاز می شود و با علامت بزرگتر < به پایان می رسد. مثلاً تگی که باعث ایجاد زیرخط کلمات می شود اینطور نوشته می شود: این علامت را قبل از متنی که می خواهیم زیر آن خط کشیده شود قرار می دهیم. به این تگ ، تگ ابتدایی (Opening tag) می گویند، که عملیاتی را که شما می خواهید آغاز کنید شروع می کند. به منظور پایان دادن به زیرخط باید از یک تگ پایانی استفاده کنید. یک تگ پایانی با این علامت شروع می شود: />  بقیه تگ مانند تگ ابتدایی می باشد. برای درک بهتر این مطلب به مثال زیر توجه کنید:

Tags and their position

اگر بخواهید متن بالا را با زیرخط در مرورگر خود ببینید باید آنرا مطابق خط روبرو در ویرایشگر متن خود بنویسید:

Tags and their position

نتیجه را به این صورت می بینید:

Tags and their position

همه تگها به یک تگ پایانی نیاز ندارند. برای مثال تگی که برای وارد کردن عکس استفاده می شود  از این قبیل تگهاست، که به این صورت می باشد:

<"img src="myimage.gif>

البته بعداً در مورد این تگ توضیح خواهیم داد در اینجا فقط برای مثال این تگ را آوردیم. موارد دیگری هم با این وضعیت وجود دارند مثلاً:
که برای رفتن به خط بعدی استفاده می شود،

که برای ایجاد یک خط افقی به کار می رود و

که برای رفتن به پاراگراف بعدی استفاده می شود.

در ضمن نیاز نیست که حتماً تگها با حروف بزرگ نوشته شوند. مثلاً

همان

است. البته در نسخه های جدیدتر HTML توصیه می شود کدهای HTML با حروف کوچک نوشته در XHTML هم نوشتن کدها با حروف کوچک الزامی است. فضای خالی هم بین تگها تأثیری ندارد. مثلاً :

         متن زیرخط دار         

کد بالا همان نتیجه ای را می دهد که کد زیر دارد:

متن زیرخط دار

به این طریق هم اگر نوشته شود فرقی نمی کند:

متن زیرخط دار

قالب پایه ای یک فایل HTML مانند زیر است. ببینید می توانید کاری را که تگهای این کد انجام می دهند حدس بزنید؟ البته همه آنها را بعداً توضیح می دهیم.

html قالب اصلیهر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

برای درک بهتر این قسمت سعی کنید تگها را به صورت جفتی در نظر بگیرید (از جایی که باز می شوند تا جایی که بسته می شوند) اولین تگاست که علامت شروع یک متن HTML است و تگ پایانی آناست که همانطور که ممکن است حدس زده باشید نشانه پایان متن HTML است. هر چیزی در HTML باید بین این دو تگ قرار گیرد. مانند متن، دیگر تگها، عکسها و... چون این دو تگ نشان دهنده آغاز و پایان صفحه شما هستند.

تگ بعدیاست. این تگ مشخص کننده بخشی است که شما باید عنوان صفحه، کلمات کلیدی، و دیگر توضیحات خود برای این صفحه را در آن قرار دهید. این بخش با به پایان می رسد. در مثال بالا تنها قسمت HEAD عنوان صفحه بود که با TITLE مشخص می شود.

تگبه شما اجازه می دهد برای صفحه خود یک عنوان برگزینید. این قسمت مورد استفاده موتورهای جستجو قرار می گیرد و همان متنی است که به هنگام مشاهده صفحه در نوار عنوان مرورگر نشان داده می شود. تا هنگامی که این تگ در قسمت BODY قرار نگیرد در متن شما نشان داده نمی شود. برای پایان دادن به تگ عنوان از این تگ استفاده می شود:در مثال بالا عنوانی که برای صفحه نشان داده می شود قالب اصلی HTML است.

تگبخشی را آغاز می کند که در صفحه مرورگر شما به نمایش در می آید. این قسمت جایی است که ما باید کار اصلی خود را در آن انجام دهیم. برای پایان دادن به این تگ ازاستفاده می کنیم. در مثال بالا متنی که در صفحه مرورگر دیده می شود به صورت زیر است (البته در اینجا برای نوشته زیر رنگ و فونت نیز انتخاب شده که در قسمتهای بعد به آنها خواهیم پرداخت) :

هر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

چیزی که در اینجا می بینیم متنی است که به صورت ساده نوشته شده و در طرف چپ صفحه قرار دارد.

در درس

در این درس به کار با متنها می پردازیم. ابتدا با این تگ شروع می کنیم:

1-    این تگ باعث می شود کلماتی که بین این تگ و تگ پایانی آن قرار دارند به صورت پر رنگ و بولد (Bold) دیده شوند. به مثال زیر توجه کنید:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

مثال بالا به صورت زیر دیده می شود:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

بیایید با تگهای دیگری ادامه دهیم:

2-    زیرخط (Underline):

این متن با زیر خط مشاهده می شود

این هم نتیجه:

این متن با زیر خط مشاهده می شود

3-    حروف کج (Italic):

این متن به صورت مورب دیده می شود

و نتیجه به این صورت است:

این متن به صورت مورب دیده می شود

4-    حروف خط خورده:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

متن در مرورگر به این صورت دیده می شود:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

5-    وسط چین:

این متن در وسط خط نوشته می شود

آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 43

آنچه که قبل از یادگیری HTML لازم است بدانید:

برای شروع کار با HTML شما به چیزهایی نیاز دارید که در لیست زیر آمده است:

1- شما ابتدا به یک کامپیوتر دارید، احتمالاً همین کامپیوتری است که با آن کار می کنید و صفحه ما را می بینی 

2- شما به یک ویرایشگر متن نیاز دارید. در ویندوز شما می توانید از برنامه Notepad استفاده کنید. از هر نرم افزار ویرایش متن دیگری استفاده کنید اما این نکته را در نظر داشته باشید که نرم افزار WordPad که در ویندوز وجود دارد و نرم افزارهایی مانند Microsoft Office و امثال آن برای نوشتن کدهای HTML مناسب نیستند چون در هنگام ذخیره کردن متن این نرم افزارها کدهایی را به آن اضافه می کنند.نرم افزار Notepad را می توانید از طریق منوی استارت در قسمت Accessories پیدا کنید یا از طریق فرمان Run با تایپ notepad در کادر Open و فشار دادن دکمه Enter. 

3- شما به یک مرورگر وب به انتخاب خود نیاز دارید. می توانید از Microsoft Internet Explorer استفاده کنید که با ویندوز نصب می شود یا از Opera, Mozilla Firefox و نرم افزارهای مشابه که اغلب به صورت رایگان برای دانلود در اینترنت وجود دارند.بهتر است برای اینکه بتوانید صفحه خود را با اینترنت اکسپلورر و نت اسکیپ امتحان کنید، از هر دو مرورگر مختلف که هر کدام بر پایهء یکی از دو مرورگر ذکر شده باشند استفاده کنید. 

4- شما به جایی برای ذخیره کردن متن خود دارید که می تواند جایی روی هارد دیسک شما، یک فلاپی دیسک یا یک سرور باشد. البته شما برای استفاده از HTML نیاز ندارید حتماً به اینترنت متصل باشید، شما می توانید با استفاده از یک مرورگر وب در کامپیوتر خود از HTML استفاده کنید. 

برای ذخیره کردن فایلی که با Notepad نوشته اید کافی است از منوی File گزینه Save As را انتخاب کرده و مسیری را برای ذخیره فایل انتخاب کنید و در کادر File Name در پایین پنجره Save As نام فایل را با پسوند html بنویسید. در آخر هم دکمه Save را کلیک کنید.

در اینجا می خواهیم به ساختار شناسه ها یا همان تگها (tag) در HTML بپردازیم. یک تگ همیشه با علامت کوچکتر ریاضی یعنی این علامت > آغاز می شود و با علامت بزرگتر < به پایان می رسد. مثلاً تگی که باعث ایجاد زیرخط کلمات می شود اینطور نوشته می شود: این علامت را قبل از متنی که می خواهیم زیر آن خط کشیده شود قرار می دهیم. به این تگ ، تگ ابتدایی (Opening tag) می گویند، که عملیاتی را که شما می خواهید آغاز کنید شروع می کند. به منظور پایان دادن به زیرخط باید از یک تگ پایانی استفاده کنید. یک تگ پایانی با این علامت شروع می شود: />  بقیه تگ مانند تگ ابتدایی می باشد. برای درک بهتر این مطلب به مثال زیر توجه کنید:

Tags and their position

اگر بخواهید متن بالا را با زیرخط در مرورگر خود ببینید باید آنرا مطابق خط روبرو در ویرایشگر متن خود بنویسید:

Tags and their position

نتیجه را به این صورت می بینید:

Tags and their position

همه تگها به یک تگ پایانی نیاز ندارند. برای مثال تگی که برای وارد کردن عکس استفاده می شود  از این قبیل تگهاست، که به این صورت می باشد:

<"img src="myimage.gif>

البته بعداً در مورد این تگ توضیح خواهیم داد در اینجا فقط برای مثال این تگ را آوردیم. موارد دیگری هم با این وضعیت وجود دارند مثلاً:
که برای رفتن به خط بعدی استفاده می شود،

که برای ایجاد یک خط افقی به کار می رود و

که برای رفتن به پاراگراف بعدی استفاده می شود.

در ضمن نیاز نیست که حتماً تگها با حروف بزرگ نوشته شوند. مثلاً

همان

است. البته در نسخه های جدیدتر HTML توصیه می شود کدهای HTML با حروف کوچک نوشته در XHTML هم نوشتن کدها با حروف کوچک الزامی است. فضای خالی هم بین تگها تأثیری ندارد. مثلاً :

         متن زیرخط دار         

کد بالا همان نتیجه ای را می دهد که کد زیر دارد:

متن زیرخط دار

به این طریق هم اگر نوشته شود فرقی نمی کند:

متن زیرخط دار

قالب پایه ای یک فایل HTML مانند زیر است. ببینید می توانید کاری را که تگهای این کد انجام می دهند حدس بزنید؟ البته همه آنها را بعداً توضیح می دهیم.

html قالب اصلیهر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

برای درک بهتر این قسمت سعی کنید تگها را به صورت جفتی در نظر بگیرید (از جایی که باز می شوند تا جایی که بسته می شوند) اولین تگاست که علامت شروع یک متن HTML است و تگ پایانی آناست که همانطور که ممکن است حدس زده باشید نشانه پایان متن HTML است. هر چیزی در HTML باید بین این دو تگ قرار گیرد. مانند متن، دیگر تگها، عکسها و... چون این دو تگ نشان دهنده آغاز و پایان صفحه شما هستند.

تگ بعدیاست. این تگ مشخص کننده بخشی است که شما باید عنوان صفحه، کلمات کلیدی، و دیگر توضیحات خود برای این صفحه را در آن قرار دهید. این بخش با به پایان می رسد. در مثال بالا تنها قسمت HEAD عنوان صفحه بود که با TITLE مشخص می شود.

تگبه شما اجازه می دهد برای صفحه خود یک عنوان برگزینید. این قسمت مورد استفاده موتورهای جستجو قرار می گیرد و همان متنی است که به هنگام مشاهده صفحه در نوار عنوان مرورگر نشان داده می شود. تا هنگامی که این تگ در قسمت BODY قرار نگیرد در متن شما نشان داده نمی شود. برای پایان دادن به تگ عنوان از این تگ استفاده می شود:در مثال بالا عنوانی که برای صفحه نشان داده می شود قالب اصلی HTML است.

تگبخشی را آغاز می کند که در صفحه مرورگر شما به نمایش در می آید. این قسمت جایی است که ما باید کار اصلی خود را در آن انجام دهیم. برای پایان دادن به این تگ ازاستفاده می کنیم. در مثال بالا متنی که در صفحه مرورگر دیده می شود به صورت زیر است (البته در اینجا برای نوشته زیر رنگ و فونت نیز انتخاب شده که در قسمتهای بعد به آنها خواهیم پرداخت) :

هر چیزی که اینجا قرار گیرد در صفحه شما قابل دیدن است

چیزی که در اینجا می بینیم متنی است که به صورت ساده نوشته شده و در طرف چپ صفحه قرار دارد.

در درس

در این درس به کار با متنها می پردازیم. ابتدا با این تگ شروع می کنیم:

1-    این تگ باعث می شود کلماتی که بین این تگ و تگ پایانی آن قرار دارند به صورت پر رنگ و بولد (Bold) دیده شوند. به مثال زیر توجه کنید:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

مثال بالا به صورت زیر دیده می شود:

متنی که اینجا قرار بگیرد به صورت بولد نمایش داده می شود

بیایید با تگهای دیگری ادامه دهیم:

2-    زیرخط (Underline):

این متن با زیر خط مشاهده می شود

این هم نتیجه:

این متن با زیر خط مشاهده می شود

3-    حروف کج (Italic):

این متن به صورت مورب دیده می شود

و نتیجه به این صورت است:

این متن به صورت مورب دیده می شود

4-    حروف خط خورده:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

متن در مرورگر به این صورت دیده می شود:

این متن به صورت خط خورده دیده می شود

5-    وسط چین:

این متن در وسط خط نوشته می شود

انچه راجع واکسن غیر فعال انفلوانزا باید بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

انچه راجع واکسن غیر فعال انفلوانزا باید بدانید

By سحر میرشاهی | On December 2, 2006 | In علوم کشاورزی | Rated

دکتر حمید رضا گندمی 

برای چه باید واکسینه شوید؟انفلوانزا (Flu) نوعی بیماری با واگیری شدید است.این بیماری که توسط ویروس انفلوانزا ایجاد میشود از طریق ترشحات بینی و یا گلو به سایرین سرایت میکند . برخی دیگر از بیماریها هم می توانند علایم مشابهی ایجاد کنند که اغلب با انفلوانزا اشتباه می شوند . اما تنها بیماری که توسط ویروس انفلوانزا ایجاد میشود همان بیماری انفلوانزا است .هر کسی ممکنست به بیماری انفلوانزا درگیر شود . برای اکثر مردم دوره بیماری فقط چند روز است . این بیماری می تواند سبب ایجاد تب ،گلودرد ، لرزش ، کوفتگی ، سرفه ، سردرد و دردهای عضلانی گردد.

برخی ممکنست با شدت بیشتری بیمار شوند . انفلوانزا می تواند منجر به پنومونی شده و ممکنست در مبتلایان به بیماریهای قلبی و تنفسی شرایط خطرناکی را به وجود اورد . همچنین تب شدید و تشنج در کودکان ممکنست دیده شود . انفلوانزا حدود 36000 نفر را در ایالات متحده نابود میکند که عمدتا قربانیان از بین افراد مسن هستند .واکسن انفلوانزا می تواند از انفلوانزا پیشگیری کند .

واکسن غیر فعال انفلوانزادو نوع واکسن وجود دارد :نوعی واکسن غیر فعال ( کشته ) که به صورت تزریقی مصرف می شود و سالهاست که در ایالات متحده از ان استفاده میشود . نوع دیگر واکسن انفلوانزا ، واکسن زنده یا تخفیف حدت یافته است که در سال 2003 مورد تایید قرار گرفت . این واکسن به صورت اسپری در بینی مصرف میشود . این واکسن در بخش جداگانه ای تحت عنوان اطلاعات واکسنها تشریح شده است .ویروسهای انفلوانزا دایما در حال تغییر هستند . بنابراین واکسن های انفلوانزا هر ساله بایستی به روز شوند و برنامه های پیشنهادی واکسیناسیون به صورت سالیانه اعلام گردد .درمورد اغلب مردم ، واکسن انفلوانزا از بروز درگیری شدید توسط ویروس انفلوانزا جلوگیری می کند. این واکسن قادر به پیشگیری از بیماریهای شبه انفلوانزا که توسط سایر ویروسها حاصل میشوند نیست .حدود دو هفته زمان لازمست تا پس از تزریق واکسن انفلوانزا حفاظت علیه بیماری ایجاد شود . این محافظت حدود یکسال استمرار خواهد داشت . واکسنهای غیر فعال انفلوانزا را می توان همزمان با سایر واکسنها مثل واکسن پنوموکوک مصرف کرد.برخی واکسن های غیر فعال انفلوانزا حاوی ماده نگهدارنده تیمرسال(Thimerosal ) هستند که جیوه در ان بکار رفته است . برخی معتقدند که تیمرسال ممکنست با بروز مشکلاتی در کودکان واکسینه شده با این واکسنها مرتبط باشد . در سال 2004 انستیتو پزشکی گزارشی را منتشر ساخت که در ان مطابق با مطالعات علمی وجود چنین ارتباطی مردود اعلام گردید . اگر در این مورد نگران هستید می توانید از پزشک خود واکسن انفلوانزای فاقد تیمرسال را بخواهید .

چه افرادی باید واکسن غیر فعال انفلوانزا را دریافت دارند ؟واکسن غیر فعال انفلوانزا را می توان برای اطفال 6 ماه به بالا تجویز کرد . مصرف این واکسن برای افرادی که در خطر درگیری با شکل شدید انفلوانزا هستند و یا افرادی که قادر به انتقال انفلوانزا به افراد پر خطر هستند ( از جمله تمام اعضاء خانواده این افراد ) توصیه می شود .افرادی که در خطر ابتلا به شکل پیچیده انفلوانزا هستندشامل گروههای زیر میباشند :1- تمام اطفال 23-6 ماهه2- افراد 65 سال به بالا3- افرادی که تحت مراقبت طولانی مدت قرار داشته و مشکلات پزشکی مزمن دارند .4- افرادی که مشکل عدم سلامتی طولانی مدت دارند . این افراد ممکنست درگیر بیماریهای قلبی ، کلیوی، ریوی ، بیماریهای متابولیک نظیر دیابت ، اسم ، کم خونی و سایر عوارض خونی باشند .5- شرایط خاص (نظیر مشکلات عصبی- عضلانی ) که منجر به بروز ناتوانی های تنفسی میگردند.6- افرادی که دارای ضعف سیستم ایمنی میباشند شامل:الف- مبتلایان به HIV/AIDS یا سایر بیماریهایی که سیستم ایمنی را تضعیف می کنند .ب- افرادی که تحت درمان طولانی مدت با داروهایی نظیر استروئیدها قرار دارند.ج- افرادی که تحت درمان سرطان با اشعه X و یا دارودرمانی هستند.7- افراد 6 ماه تا 18 ساله ای که تحت درمان طولانی مدت با اسپیرین هستند (در صورت درگیری با انفلوانزا در این افراد علایم سندرم ری (Reys syndrome) ظاهر میشود ) .8- زنانی که در فصل شیوع انفلوانزا قصد بارداری دارند .کسانی که قادر به انتقال انفلوانزا به افراد پر خطر هستند شامل گروههای زیر می باشند:1- مربیان در منزل و یا خارج از منزل اطفال 23-0 ماهه2- پزشکان ، پرستاران ، اعضاء خانواده و سایر افرادی که در تماس نزدیک با افراد پرخطر درگیری با انفلوانزا هستندهمچنین ، واکسن انفلوانزا برای افراد 64-50 ساله و نیز همه کسانی که خواهان کاهش خطر ابتلی خود به انفلوانزا هستند نیز توصیه شده است .برای گروههای زیر برنامه تزریق سالیانه انفلوانزا توصیه شده است :1- افرادی که شغل انها در ارتباط با ارائه خدمات اجتماعی ضروری است .2- ساکنان خوابگاهها یا نواحی شلوغ که برای پیشگیری از شیوع بیماری ، واکسیناسیون در این گروه توصیه می شود .3- افراد پرخطر درگیری با انفلوانزا که بین ماههای اوریل تا اکتبر (فروردین-اردیبهشت تا مهر - ابان ) به نیمکره جنوبی و یا در هر زمان از سال به نواحی گرمسیری مسافرت میکنند. همینطور مصرف مرتب واکسن در گروههای متشکل توریستی که در هر موقع سال سفر میکنند پیشنهاد شده است .

چه موقع باید واکسن انفلوانزا را دریافت کرد؟بهترین زمان دریافت واکسن ماه اکتبر ( مهر - ابان) یا نوامبر ( ابان - اذر) است . اوج فصل درگیری با انفلوانزا معمولا فوریه ( بهمن - اسفند ) است ولی این دوره ممکنست از نوامبر (ابان - اذر) تا می ( اردیبهشت - خرداد) ادامه یابد . بنابراین دریافت واکسن در دسامبر( اذر – دی ) و یا پس از ان میتواند در اکثر سالها مفید واقع شود .تزریق واکسن انفلوانزا در افراد زیر باید در ماه اکتیر ( مهر - ابان ) و یا زودتر انجام شود :1- افراد 50 ساله و یا پیرتر2- افراد جوان که از نظر ابتلا به انفلوانزا و عوارض ان در گروه پر خطر قرار می گیرند ( مثل اطفال 6 تا 23 ماهه )3- اعضاء خانواده افراد پرخطر4- کارمندان شبکه های بهداشتی5- کودکان زیر 9 سال که واکسن انفلوانزا را بری اولین بار دریافت می کنند .اکثر مردم فقط به یک تزریق واکسن در سال احتیاج دارند . اطفال زیر 9 سال که واکسن انفلوانزا را برای اولین بار دریافت می کنند بایستی دو نوبت واکسن را به فاصله حداقل یک ماه دریافت کنند.افرادی که قبل از دریافت واکسن انفلوانزا بایستی با پزشک مشورت کنند:برخی افراد نباید واکسن غیر فعال انفلوانزا را دریافت کنند و یا قبل از تزریق باید با پزشک خود مشورت کنند . این افراد شامل گروههای زیر میشوند : افرادی که الرژی شدید ( مخاطره امیز برای حیات ) دارند باید با پزشک خود مشورت کنند . واکنش های الرژیک افراد نسبت به واکسن انفلوانزا نادرند :1- ویروس واکسن انفلوانزا در تخم مرغ کشت داده می شود . افرادی که الرژی شدیدی به تخم مرغ دارند نباید واکسن را دریافت دارند . 2- الرژی شدید نسبت به هر یک از اجزاء واکسن نیز دلیل دیگری برای عدم دریافت واکسن در این گروه محسوب میشود . 3- افرادی که واکنش شدیدی نسبت به دز قبلی واکسن انفلوانزا داشته اند برای مصرف مجدد واکسن با پزشک خود مشورت نمایند . ●● مبتلایان به سندرم ژویلاین – باره (Guillain-Barre syndrome ) که نوعی بیماری فلج کننده شدید بوده و GBS نیز نامیده میشود باید با پزشک خود مشورت کنند. چنین افرادی ممکنست مجاز به مصرف واکسن باشند اینکار حتما باید تحت نظر پزشک صورت گیرد . ●● مبتلایان به بیماریهای متوسط یا شدید باید قبل از دریافت واکسن صبر کنند تا بیماری انها فروکش نماید . بیماران راجع بازنگری در برنامه واکسیناسیون خود با پزشک یا پرستار خود مشورت کنند . مبتلایان به بیماریهای خفیف معمولا می توانند واکسن انفلوانزا را دریافت کنند .

خطرات ناشی از دریافت واکسن غیر فعال انفلوانزا چیست ؟یک واکسن مثل هر دارویی ممکنست با بروز مشکلات جدی نظیر واکنشهای الرژیک شدید همراه باشد . خطر بروز مشکلات حاد و یا مرگ در خصوص این واکسن بسیار کم است . مشکلات شدید ناشی از مصرف انفلوانزا بسیار نادر است . ویروسهای موجود در واکسن غیر فعال انفلوانزا کشته شدهاند . بنابراین ، این واکسن باعث درگیری با انفلوانزا نمی شود . عوارض خفیف مرتبط با این واکسن شامل دردناکی ، قرمزی ، و یا التهاب موضع تزریق ، تب و درد عمومی است . در صورت بروز این عوارض ، رخداد انها به محض انجام تزریق و 2-1 روز بعدی مشاهده میشود . عوارض شدید: ●●- الرژی های مخاطره امیز برای حیات در مورد این واکسنها بسیار نادر است . در صورت بروز ، رخداد این عوارض بین چند دقیقه تا چند ساعت پس از تزریق قابل مشاهده خواهد بود . ●●- در سال 1976 ، تیپ خاصی از واکسن انفلوانزا ( انفلوانزای خوکی ) با سندرم ژولاین – باره (GBS) در ارتباط بود . از ان پس ، ارتباط واکسنهای انفلوانزا با GBS به درستی اثبات نشده است . البته ، در صورت وجود خطر GBS از ناحیه واکسن های انفلوانزا ، رخداد ان بیشتر از 1 یا 2 مورد در هر یک میلیون فرد واکسینه شده نیست . میزان این خطر کمتر لز ریسک انفلوانزای شدیدی است که توسط واکسیناسیون قابل مهار است .

اگر عوارض شدید واکسیناسیون پیش امد؟ باید منتظر چه عواقبی بود ؟ ●● - هر گونه شرایط غیر معمول نظیر تب بالا و یا تغییرات رفتاری می تواند از جمله این عواقب باشد . علایم واکنشهای الرژیک شدید می تواند شامل سختی تنفس، گرفتگی صدا یا خس خس کردن ، کهیر ، رنگ پریدگی ، ضعف ، تپش قلب و سر گیجه باشد .

در چنین مواقعی چه باید کرد؟●●- تماس با پزشک و یا انتقال شخص به مراکز پزشکی و دادن اطلاعاتی نظیر انچه رخ داده ، تاریخ و ساعت بروز عواض و زمان دریافت واکسن برای کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص می توان به مراکز واکسیناسیون ،دپارتمان بهداشت منطقه و یا مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها مراجعه کرد .  به نقل از http://www.prtsico.com/archive/articles/8409/840905111.aspx

آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

آنچه باید در باره انواع فشار سنج ها بدانید

ر یک نگاه سطحی به اطرافیان خود بیندازید می‌بینید تعداد افرادی که به فشار خون بالا مبتلا هستند، چندان کم نیست و هر چه سن بالا می‌رود بر این شیوع هم افزوده می‌شود به طوری که در میان افراد مسن گاهی تا حدود 20درصدشان دچار فشار خون بالا هستند. این فشار‌خون‌های بالا علاوه بر اینکه می‌توانند علایم حادی نظیر سردرد، درد قفسه سینه و ... ایجاد کنند، در بلند مدت می‌توانند عملکرد بسیاری از دستگاه‌های بدن نظیر قلب، کلیه‌ها و حتی چشم را تخریب ‌کنند و بنابراین به بروز آسیب‌های جبران ناپذیر منجر ‌شوند.

با توجه به شیوع بسیار بالای این بیماری و نیز با توجه به علایم حاصل از آن و اهمیت عوارض طولانی مدت آن بسیار مهم است که همه افراد با نحوه اندازه‌گیری فشار‌خون آشنا باشند.

وسایل اندازه گیری فشارخون

در حال حاضر دو گروه از وسایل و ابزار آلا‌ت پزشکی برای اندازه‌گیری فشار‌خون وجود دارد: ابزارهای دستی و ابزارهای خودکار ابزارهای دستی: ابزار دستی اندازه‌گیری فشار خون، همان دستگاه فشارخونی است که عمدتا در مطب پزشکان با آنها مواجه شده‌اید. این ابزارها دارای یک کیسه باد هستند که توسط یک تلمبه بادی کوچک باد می‌شود. پزشک یا فردی که فشار‌خون شما را اندازه‌گیری می‌کند این کیسه را ابتدا به دور بازوی شما می‌بندد و آن‌قدر آن را باد می‌کند تا فشار آن از فشار شریان‌های شما بیشتر شده و بنابراین با فشار وارد کردن بر‌روی شریان‌ها آنها را ببندد. گاهی اوقات برای اطمینان از بسته شدن شریان‌های بازوی بیمار از نبض بیمار استفاده می‌شود. اگر شریان‌های بازوی بیمار بسته شده باشند، دیگر نبضی در ناحیه مچ دست بیمار قابل لمس نخواهد بود. پس از کسب اطمینان از اینکه فشار‌ کاف از فشار شریان‌های بازوی بیمار بالاتر رفته است، پیچ تخلیه باد به آرامی باز می‌شود بدین‌ترتیب فشار‌ در درون کاف به تدریج پایین می‌آید. وقتی این فشار به حد فشار‌خون شریان‌ها رسید، حالا به تدریج شریان باز شده و جریان خون در آن برقرار می‌شود. این امر باعث می‌شود که در مچ دست بیمار هم نبض دوباره برقرار شود. پس شما می‌توانید حداکثر فشار‌خون بیمار (یعنی فشار سیستولیک بیمار) را از روی برقرار شدن نبض در مچ دست بیمار و مشاهده فشاری که عقربه دستگاه فشار‌سنج در این زمان به شما نشان می‌دهد، مشخص کنید. البته راه دیگری هم هست، معمولا پزشکان در زیر دستگاه فشار‌سنج یک گوشی پزشکی می‌گذارند. به محض اینکه فشار‌کاف به فشار خون سیستولیک فرد رسید، به علت برقراری جریان خون در شریان، صدای نبض از گوشی به گوش می‌رسد. شما در این زمان می‌توانید از روی عقربه فشار‌سنج، فشار‌کاف (که معادل فشار شریانی سیستولیک فرد است) را مشاهده ‌کنید.

پس از تعیین فشار سیستولیک، باز هم به تخلیه باد ‌کاف ادامه دهید. با گوش دادن به صداهای نبض و جریان ‌خون از طریق گوشی بالاخره فشار تا حدی پایین می‌آید که دیگر هیچ صدایی به گوش شما نمی‌رسد. در این زمان به عقربه دستگاه فشار‌سنج نگاه کنید و آن را ثبت کنید. این فشار همان فشار پایین یا دیاستولیک فرد است. بدین‌ترتیب شما از طریق سمع جریان خون از طریق گوشی دو فشار بدست میآورید که یکی فشار بالا یا سیستولی (زمان شروع صداهای جریان خون در شریان‌ها) و دیگری فشار پایین یا دیاستولی (زمان خاتمه صداها در گوشی) بود.

نکات فشار سنجی

بعضی از دستگاه‌های فشار‌سنج هستند که عقربه ندارند. در این دستگاه‌ها، یک ستون جیوه مثل دستگاه درجه حرارت هوا وجود دارد که فشار را به شما نشان می‌دهد. اصول کار با این دستگاه‌ها هم مثل همان دستگاه‌های عقربه‌دار است. فقط هنگام خواندن فشار، باید به اعدادی دقت شود که در دو طرف ستون جیوه ارائه شده‌اند.

‌دستگاه‌هایی که گفته شد (کاف فشارسنج دستی) دستگاه‌های استاندارد فشار سنج هستند و بنابراین بهتر است برای اندازه‌گیری فشار خون از آنها استفاده شود. از آنجا که در موارد نادر دستگاه‌های دیجیتالی و خودکار فشار‌خون را اشتباه محاسبه می‌کنند، همیشه ترجیح داده می‌شود که از کاف فشار‌سنج استفاده شود و استفاده از دستگاه‌های دیجیتالی تنها برای بیمارانی توصیه می‌شود که توانایی استفاده از این وسایل استاندارد را ندارند.

به طور معمول فشار خون در دست چپ و راست اندکی با هم فرق دارد. برای همین اگر می‌خواهید فشار‌خون را به طور مرتب اندازه‌گیری و کنترل کنید و سپس نتایج حاصل را با هم مقایسه کنید (مثلا برای کنترل اثر بخش بودن درمان) بهتر است همیشه فشار خون خود را فقط از یک دست بگیرید. مقایسه فشار خون‌های دو دست با همدیگر چندان کار معقولی نیست.

گاهی حتی در برخی از بیماری‌ها لازم است که فشار‌خون اندام تحتانی مورد بررسی قرار گیرد. اگر‌چه این کار چندان شایع نیست و در مواردی که لازم باشد، معمولا توسط پزشک متخصص انجام می‌شود، باید بدانید که در این موارد کاف فشار‌سنج روی ساق پای فرد بسته می‌شود.

‌زمانی که می‌خواهید فشار‌خون خود را اندازه‌گیری کنید حتما توجه داشته باشید که باید در آرامش کامل به سر ببرید، اضطراب و نگرانی نداشته باشید، آرام در جایی نشسته باشید، یکی دو ساعت قبل سیگار نکشیده باشید طی چند دقیقه قبل از پله بالا نرفته باشید و در ضمن از اندازه‌گیری‌های مکرر و پشت سر هم فشارخون هم خودداری کنید.

اگر فشار خون شما بیش از حد بالا بود، نگران و دست پاچه نشوید.

پروژه گردن درد (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

آنچه شمادرباره گردن درد باید بدانید:

ناحیه سروگردن نسبت به فشارهای مختلفی آسیب پذیر است. طرز ایستادن باعث آسیب دیدگی گردن، سر و ستون فقرات می شود. تصادفات ماشینی می تواند باعث ضربه دیدن شود. پیری و سائیدگی نیز می تواند باعث تورم مفاصل گردند. حتی فعالیتهای مثل جویدن لثه های دندان و مطالعه در تختخواب هم می تواند باعث درد گردن شود. چگونه ما می توانیم جلوی این مشکلات پنهانی را بگیریم؟ و اگر ما جلوی آنها را بگیریم چگونه می توانیم به سرعت این مشکلات را حل نماییم.

دراین مقاله شما موارد زیر را خواهید آموخت:

1- تشریحی مقدماتی از ناحیه گردن

2- دلایل رایج برای گردن دردها و سردرد ها

3- راه های کاهش فشار و خطر آسیب پذیری

4- تمریناتی که باید درخانه انجام شوند

5- چگونگی کمک گرفتن از یک متخصصص درمان شناسی

هر مشکلی که طبیعی است در مانی جسمانی که درمان شناس جسمی دارند . چطور می تواند به معالجه سریع شما کمک کند و عادات جدید برای کم کردن خطر آسیب دیدگی گردن را به شما آموزش دهد.

* تشریح ناحیه گردن

یکی از پرانعطاف ترین نواحی ستون فقرات ناحیه گردن می باشد که از مهره هفت دیسک انعطاف پذیر ماهیچه ها و رباط های مهره ای که برای نگهداشتن آنها در جایشان تشکیل شده است بالاترین دیسک گردنی قسمت بالای ستون فقرات را به ابتدای کاسه سر منتقل می کند. ریسمان فقراتی که تکانهای عصبی را به هر قسمت از بدن می فرستد از طریق یک کانال در مهره های گردنی و در ادامه آن همه راهها به سمت پائین ستون فقرات امتداد می یابد. عصبهای گردن به سمت بازوها پخش می شوند به همین علت درد بازو بیشتر مواقع باعث ایجاد مشکل درگردن می گردد.

* علت های ممکن برای گردن دردها و سردرد ها:

یکی از رایج ترین دلایل دردگردن و بیشترمواقع سردردها، فشارهای ناچیز است. عادتهای بد ایستادن بدون هیچ فشاری حتی فعالیتی ناچیر مطالعه درتختخواب کمی تواند منجر به دردگردن، سردرد و مشکلات بیشتری گردد. قانون اولیه ساده است. گردن درد را در وضعیت طبیعی هر زمان که ممکن است حفظ نمایید. به عبارت دیگر به مدت طولانی گردن خود را به سمت جلو خم نکنید سعی کنید برای مدت طولانی یک وضعیت ننشینید. اگر شما مجبور بودید برای مدت طولانی بنشینید طرز قرارگیری خود را خوب کنید. سر خود را به حالت طبیعی نگهدارید. مطمئن شوید که پشت شما تقویت و حفاظت می شود.

زانوهای خود را پائین تراز رانهایتان نگاهدارید و اگر ممکن شد بازوهایتان را استراحت دهید.

مطالعه در تختخواب می تواند باعث درد گردن شود خصوصاً اگر شما روی چند بالش دراز کشیده باشید و گردن شما به سمت جلو خمیده باشد و بازوهای خود را بمنظور نگاهداشتن کتاب به سمت بیرون نگه دارید. اگر شما قصد دارید در تختخواب مطالعه نمایید گردنتان را راحت نگهدارید.از یکی از محصولات مخصوصی که برای این هدف طراحی شده استفاده نمایید مثل یک بالش گوه ای برای نگهداشتن کتاب یا یک« میز کوچک» دستی سرانجام یادتان نرود که برای مدت طولانی در وضعیتی هر اندازه ساده قرار نگیرید بدن شما ساخته شده که حرکت کند.

وضعیت خواب شما علت ممکن دیگری برای مشکلات گردن است آیا بالش شما باعث می شود که با گردنتان دریک گوشه بخوابید یا خیلی بالا و یا خیلی پائین؟ اگراینچنین است لازم است که شما یک بالش جدید تهیه کنید.بالشهای پری( ساخته شده از پر) معمولاً بهتراز foam فوم هستند آنها براحتی به شکل گردن در می آیند. همچنین یادتان باشد که بالشها برای همیشه دوام نمی کنند. بعد از یک سال یا بالشهای پری که دچار خرابی با له شدگی می شوند لازم است که تعویض شوند بعلاوه تختخوابی که باندازه کافی پشت را نگه میدارد میتواند یکی از علل ناراحت بودن گردن باشد.

دراینجا راههای دیگری که جلوی گردن درد یا سردرد شما را بگیرند آمده است:

* سعی کنید تمرینات کششی ، قبل از خواب و قبل از هرکاری در صبح انجام دهید؛

* روی شکمتان نخوابید این وضعیت فشار زیادی را روی گردنتان وارد می آورد؛

*گردنتان را برروی بالش قرار ندهید گردن، و ستون فقرات خود را به حالت طبیعی نگه دارید.

قانون وضعیت طبیعی همچنین برای مردمی که زمان کارشان در پایانه های کامپیوتر صرف می شود نیز درست است باز هم یادآوری می کنیم که گردنتان را جلو نگه ندارید. میز، مانیتور و صندلی شما باید به ارتفاعی راحت میزان شود بوگونه ای که مانیتور در سطح چشم و زانوهایتان کمی پائین تر از رانهای شما قرار گیرند. اغلب مردم فهمیده اند که استفاده از کرسی زیرپا به ایجاد این وضعیت صحیح کمک می کند. به فاصله ای از مانیتور بنشینید که مجبور نباشید به سمت جلو خم شوید تا بخوبی ببینید. از جای دست صندلی استفاده کنید. بازوهای شما باید نگه داشته شوند. عینک خود اگر لازم بود استفاده نمائید از متخصص جسم بخواهید تا حالتی که برای قرار گرفتن شما درست است پیدا نماید.

شما باید همچنین از قانون وضعیت صحیح هنگام رانندگی ماشین نیز پیروی کنید. صندلی را به فاصله از پدالها میزان کنید که مجبور نباشید گردن خود را به سمت جلو بکشید.