لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 80
معادلات و جداسازی درجهای
مقدمه
همان طور که در بخش 6 بحث شد، طراحان باید احتیاجات افراد پیادهرو، دوچرخهسواران و موتورسواران به منظور ایجاد برنامه طی کردن راحت و مطمئن از طریق تقاطعها را مطالعه کنند. در نمونههای ویژه، سطوح فعالیتی به اندازه کافی بالا میباشند. به طوری که یک تقاطع قادر به ایجاد تخصیص فضایی مطمئن و کیفیت خدمات مطلوب برای همه استفادهکنندگان میباشد. این معمولاً در محیطهای با سرعت بالا و حجم ترافیک و رفت و آمد بالا اتفاق میافتد که نیازمند مسیرهای متعددی بر ارائه کردن مطالبات ترافیکی میباشند. این شرایط مناسب بودن را برای پیادهروها کاهش میدهد، تأثیرات بزرگراهی را روی محیط اطراف افزایش میدهد و منجر به پیچیدگی برای همه استفاده کنندگان میشود. این همچنین زمانی اتفاق میافتد که وسایل ریلی بزرگراههای با حجم بالا را قطع میکند و آزادراهها به وسیله جادههای دیگر قطع میشوند. در این مثالها، ساخت پلهای هوایی و ساختهای زیرگذری برای هدف جداسازی وسیلههای تقاطعی باید مطالعه شود. بیشترین امنیت و گنجایش زمانی به دست میآید که بزرگراههای متقاطع به طور جداگانه درجهبندی میشوند. با وجود این جداسازی درجه ممکن است به خوبی در متن موجود تناسببندی نشده باشد و ممکن است مکانهای چند شکلی را پیچیده کند. این بخش بر تغییرات مابینی برای ایجاد اتصال بین این وسایل تمرکز دارد. جداسازیهای درجهای بدون اتصال پاگردها در بخش 19 بحش میشود. این فصل شامل بخشهای زیر میباشد:
1. بخش 1-7. ملاحظات برنامهریزی و مجوزی
بخش 2-7. انواع مبادلات
بخش 3-7. ملاحظات طرح کلی
بخش 4-7. اصول خطی ترافیکی
بخش 5-7. تقاطعهای سرازیری و آزادراهی
بخش 6-7 طراحی پاگرد یا سراشیب
بخش 7-7. تقاطعهای جادهای کوچکتر/سراشیب
ملاحظات برنامهریزی و سندی
جداسازی درجهای و مبادلات زمانی اتفاق میافتد که دو بزرگراه در سطحهای مختلف همدیگر را قطع کنند. جداسازی طبقهای تقاطع دو بزرگراه، یک بزرگراه و راهآهن یا یک بزرگراه و یک وسیله دوچرخه در سطوح مختلف میباشد. این تقاطعهای خطرناک را قطع و حذف میکند و صلاحیت عملی را به عنوان یک گذرگاه فرعی برای مشغول کردن حیطههای شهری افزایش میدهد. نسبتاً، رفت و آمد، پیادهروها و دوچرخهسواران در هر بزرگراه متقاطع به طور کامل غیروابسته از یکدیگر باقی میمانند. مبادلات و ردو بدلهای دسترسی بزرگراههای جدا شده درجهای را به وسیله تشکیل شبکهای از پاگردها و سراشیبیها ایجاد میکند. بزرگراههایی که شامل مبادلات میباشند اغلب آزادراهها و شاهراهها میباشند که عموماً به عنوان «بزرگراه» در طول این بخش اشاره می شوند.
بخشهای زیر ملاحظات برنامهریزی و سندی را برای مبادلات توضیح میدهد.
1-2-7. مستندات
در خیلی از موارد، تصمیم برای ایجاد یک مبادله جدا شده درجه باید بر اساس ملاحظات دقیق شماری از فاکتورها ساخته شود. این عوامل و فاکتورها به عنوان مستندات اشاره میشوند و شامل موارد زیر میشوند.
1. طرحبندی طرح
به محض اینکه توسعه یک راه به عنوان یک آزادراه تصمیم گرفته شد، باید تعیین شود که آیا هر بزرگراه متقاطع تمام خواهد شد، دوباره جادهبندی خواهد شد یا با جداسازی درجهبندی و مبادلات ایجاد خواهد شد.
2. امنیت
مزیتهای کاهش تصادف یک مبادله ممکن است انتخابش را در یک خطر ویژه در تقاطع درجهای مستندسازی کند.
3. تراکم
یک مبادله ممکن است جایی که سطح خدمات یک تقاطع درجهای غیر قابل قبول برای گروههای مصرف کننده بیشتر میباشد، مستندسازی شود و تقاطع نمیتواند با ایجاد یک سطح قابل قبولی از خدمات همه مصرفکنندگان تعریف شود.
4. نقشهبرداری (توپوگرافی)
مکان
در مکانهای ویژه، یک مبادله جداسازی درجهبندی شده، ممکن است بیشتر از یک تقاطع درجهبندی عملی باشد و این به خاطر وضعیتهای نقشهبرداری محلی میباشد.
5. وسایل دوچرخه و پیادهرو
جداسازی درجهبندی اتصال پیشرفتهای برای دوچرخه و ترافیک پیادهرو ایجاد میکند. برای مثال، در سطوح شهری، جداسازی درجهای ممکن است یک پارک شهر یا مراکز فعالیتی تمرکز یافته در هر دو سمت شاهراه را متصل کند. در حیطههای روستایی، جداسازی درجهای ممکن است مسیر پیادهروها، دوچرخه سواران، کوهنوردان، اسب سواران و دیگر مصرفکنندگان جاده را اجازه دهد.
6. حجم ترافیک
مبادلات در خیابانهای متقاطع با حجم ترافیک سنگین مطلوب میباشند. حذف برخوردها به خاطر حجم تقاطع بالایی میباشد که حرکت ترافیک را بهبود می بخشد.
7. مزیتهای مصرفکننده جاده (یعنی امتیازات ایجاد شده برای مصرفکننده جاده)
زمانی که مبادلات طراحی میشود و مصرفکننده با کفایت عمل کند، زمان سفر و قیمتها را به طور عمده زمانی در تقاطعات درجهای مقایسه میشود، کاهش میدهد. بنابراین یک مبادله سندسازی میشود اگر یک تحلیل آشکار کند که امتیازات مصرفکننده جادهای از قیمتهای
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 80
معادلات و جداسازی درجهای
مقدمه
همان طور که در بخش 6 بحث شد، طراحان باید احتیاجات افراد پیادهرو، دوچرخهسواران و موتورسواران به منظور ایجاد برنامه طی کردن راحت و مطمئن از طریق تقاطعها را مطالعه کنند. در نمونههای ویژه، سطوح فعالیتی به اندازه کافی بالا میباشند. به طوری که یک تقاطع قادر به ایجاد تخصیص فضایی مطمئن و کیفیت خدمات مطلوب برای همه استفادهکنندگان میباشد. این معمولاً در محیطهای با سرعت بالا و حجم ترافیک و رفت و آمد بالا اتفاق میافتد که نیازمند مسیرهای متعددی بر ارائه کردن مطالبات ترافیکی میباشند. این شرایط مناسب بودن را برای پیادهروها کاهش میدهد، تأثیرات بزرگراهی را روی محیط اطراف افزایش میدهد و منجر به پیچیدگی برای همه استفاده کنندگان میشود. این همچنین زمانی اتفاق میافتد که وسایل ریلی بزرگراههای با حجم بالا را قطع میکند و آزادراهها به وسیله جادههای دیگر قطع میشوند. در این مثالها، ساخت پلهای هوایی و ساختهای زیرگذری برای هدف جداسازی وسیلههای تقاطعی باید مطالعه شود. بیشترین امنیت و گنجایش زمانی به دست میآید که بزرگراههای متقاطع به طور جداگانه درجهبندی میشوند. با وجود این جداسازی درجه ممکن است به خوبی در متن موجود تناسببندی نشده باشد و ممکن است مکانهای چند شکلی را پیچیده کند. این بخش بر تغییرات مابینی برای ایجاد اتصال بین این وسایل تمرکز دارد. جداسازیهای درجهای بدون اتصال پاگردها در بخش 19 بحش میشود. این فصل شامل بخشهای زیر میباشد:
1. بخش 1-7. ملاحظات برنامهریزی و مجوزی
بخش 2-7. انواع مبادلات
بخش 3-7. ملاحظات طرح کلی
بخش 4-7. اصول خطی ترافیکی
بخش 5-7. تقاطعهای سرازیری و آزادراهی
بخش 6-7 طراحی پاگرد یا سراشیب
بخش 7-7. تقاطعهای جادهای کوچکتر/سراشیب
ملاحظات برنامهریزی و سندی
جداسازی درجهای و مبادلات زمانی اتفاق میافتد که دو بزرگراه در سطحهای مختلف همدیگر را قطع کنند. جداسازی طبقهای تقاطع دو بزرگراه، یک بزرگراه و راهآهن یا یک بزرگراه و یک وسیله دوچرخه در سطوح مختلف میباشد. این تقاطعهای خطرناک را قطع و حذف میکند و صلاحیت عملی را به عنوان یک گذرگاه فرعی برای مشغول کردن حیطههای شهری افزایش میدهد. نسبتاً، رفت و آمد، پیادهروها و دوچرخهسواران در هر بزرگراه متقاطع به طور کامل غیروابسته از یکدیگر باقی میمانند. مبادلات و ردو بدلهای دسترسی بزرگراههای جدا شده درجهای را به وسیله تشکیل شبکهای از پاگردها و سراشیبیها ایجاد میکند. بزرگراههایی که شامل مبادلات میباشند اغلب آزادراهها و شاهراهها میباشند که عموماً به عنوان «بزرگراه» در طول این بخش اشاره می شوند.
بخشهای زیر ملاحظات برنامهریزی و سندی را برای مبادلات توضیح میدهد.
1-2-7. مستندات
در خیلی از موارد، تصمیم برای ایجاد یک مبادله جدا شده درجه باید بر اساس ملاحظات دقیق شماری از فاکتورها ساخته شود. این عوامل و فاکتورها به عنوان مستندات اشاره میشوند و شامل موارد زیر میشوند.
1. طرحبندی طرح
به محض اینکه توسعه یک راه به عنوان یک آزادراه تصمیم گرفته شد، باید تعیین شود که آیا هر بزرگراه متقاطع تمام خواهد شد، دوباره جادهبندی خواهد شد یا با جداسازی درجهبندی و مبادلات ایجاد خواهد شد.
2. امنیت
مزیتهای کاهش تصادف یک مبادله ممکن است انتخابش را در یک خطر ویژه در تقاطع درجهای مستندسازی کند.
3. تراکم
یک مبادله ممکن است جایی که سطح خدمات یک تقاطع درجهای غیر قابل قبول برای گروههای مصرف کننده بیشتر میباشد، مستندسازی شود و تقاطع نمیتواند با ایجاد یک سطح قابل قبولی از خدمات همه مصرفکنندگان تعریف شود.
4. نقشهبرداری (توپوگرافی)
مکان
در مکانهای ویژه، یک مبادله جداسازی درجهبندی شده، ممکن است بیشتر از یک تقاطع درجهبندی عملی باشد و این به خاطر وضعیتهای نقشهبرداری محلی میباشد.
5. وسایل دوچرخه و پیادهرو
جداسازی درجهبندی اتصال پیشرفتهای برای دوچرخه و ترافیک پیادهرو ایجاد میکند. برای مثال، در سطوح شهری، جداسازی درجهای ممکن است یک پارک شهر یا مراکز فعالیتی تمرکز یافته در هر دو سمت شاهراه را متصل کند. در حیطههای روستایی، جداسازی درجهای ممکن است مسیر پیادهروها، دوچرخه سواران، کوهنوردان، اسب سواران و دیگر مصرفکنندگان جاده را اجازه دهد.
6. حجم ترافیک
مبادلات در خیابانهای متقاطع با حجم ترافیک سنگین مطلوب میباشند. حذف برخوردها به خاطر حجم تقاطع بالایی میباشد که حرکت ترافیک را بهبود می بخشد.
7. مزیتهای مصرفکننده جاده (یعنی امتیازات ایجاد شده برای مصرفکننده جاده)
زمانی که مبادلات طراحی میشود و مصرفکننده با کفایت عمل کند، زمان سفر و قیمتها را به طور عمده زمانی در تقاطعات درجهای مقایسه میشود، کاهش میدهد. بنابراین یک مبادله سندسازی میشود اگر یک تحلیل آشکار کند که امتیازات مصرفکننده جادهای از قیمتهای
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 37
گزینش و جداسازی سلول
CELL ISOLATION AND SELECTION
ساروین کارمیول
پیشگفتار
این فصل دو مقوله: گزینش (Selection) و جداسازی(Isolation) سلول را در بر میگیرد. تقسیم بندی فوق از نظر اولویت صورت گرفته است. برای کسب بهینه ترین نتیجه، بهتر است که ایزولاسیون و گزینش به طور همزمان صورت گیرد. بغیر از سلولهای سیستم خون سازی و بافتهای جنینی خاص سلولهای معمولی دیگر ذاتاً به ماتریسهای خارج سلولی مرتبط می شوند. شیوههای متفاوت پاره کردن (گسیختن) ماتریسها نه تنها بر کارائی گوراش آنزیمی بلکه بر جمعیت سلولی تأثیر می گذارد. همچنین سیستم کشت سلولی که شامل ماده بازال (بنیادی) و مکملها است نه تنها با فراهم کردن مواد غذایی و شرایط مناسب بر بقای سولها تأثیر می گذارد بلکه می تواند یک پتانسیل گزینشی قابل ملاحظه را در ترجیح یک نوع سلول بر دیگری اعمال کند.
نوشتههای فراوانی درمورد موضوعات این فصل وجود دارد. ایزولاسیون و پاک سازی سلولها یک فرایند پیچیده است و یکی از اهداف این فصل کمک به آسان نمودن این پیچیدگی است. برای کسب اطلاعات مفصل در مورد جنبههای گوناگون کشت سلولی لطفاً به نوشتههای فرشنی اشتودزینسکی و مسترز مراجعه کنید.
- ایزولاسیون سلول CELL ISOLATION
تحقیقات به خوبی نشان می دهد که انواع سلولهای مشابه مانند سلولهای فیبروبلاست، اندوتلیال یا پری ادیپوسایتها در محلهای آناتومی مختلف دارای مشخصههای متفاوت هستند. اما این موضوع که چگونه سلولهای آناتومی یک محل نیز مشخصههای متفاوت از خود نشان می دهند هنوز به خوبی شناخته شده نیست. ناهمگنی سلولی (هیتروژنیتی) در اثر خصوصیات ویژه آنها رخ می دهد. این خصوصیات می تواند یکی از پارامترهای عملیاتی جمعیت سلولی باشد. پدیده فوق با این تصور که خصیصهها لزوماً در داخل جمعیت سلولی دارای توزیع همگن (هموژن) نیستند قابل توجیه است. فیبروبلاستها جمعیتی هستند که در داخل محل آناتومی از خود خصوصیات فنوتیپیکی متفاوت نشان می دهند، مطالعات فرایز و همکارانش همچنین لکیک و همکارانش را بر روی موش، ریه انسان، لثه (پیرادندانی) و هتروژنیتی (ناهمگن) فیبروبلاست لثوی ملاحظه کنید. همچنین مشاهده شده است که فیبروبلاستها عکس العملهای متفاوتی به تحریکات کلاژنهای آزاد شده توسط تومور یا سلولهای قلیا خواه (mast cells) نشان می دهند. علاوه بر این فنوتیپهای مختلف سلولهای اندوتلیال عروق کوچک در کورپوس لوتئوم (جسم زرد گاو) (luteum bovine corpus) با در نظر گرفتن اکتین، سایتوکراتین و ویمنتین حساس به گاما، اینترفرون (IFN-) نشان دهنده هتروژینتی است. منطقی است اگر کل جمعیت سلولها را با توجه به خصیصههایشان در هتروژنیتی (ناهمگن) دخیل بدانیم. هدف سنتی از انجام کشت سلولهای اولیه تهیه مقدار کافی از سلولهای قابل رشد واجد شرایط می باشد که تضمین کننده شباهت توزیع نهایی سلولها با توزیع یافته شده در بافت اصلی است. استفاده از کشت سلولی به عنوان مدلی برای شرایط داخلی بدنی (in vivo) تا حد.ود زیادی به الزامات زیر نیازمند است. چندین فاکتور مؤثر بر نتیجه عبارتند از: محل آناتومی، پاتولوژی (آسیب شناسی)، نرمالسی (normalsy) یا درجه ایسکمی (کم خونی) میزان فراوانی بافت به کار رفته بر این فاکتورها تأثیر می گذارد. طبیعت متنوع معماری بافت به روشهای مختلفی برای توزیع سلول نیازمند است. برای مثال استخوان، مغز، ماهیچههای اسکلتی کبد و طحال دارای پیوندهای ماتریس سلول- سلول و سلول- برون سلولی هستند. نتیجه این شرایط این است که هیچ قراردادی همه انواع بافت را پوشش نمی دهد. در مورد نحوه ایجاد کشت اولیه و تجزیه بافت مطالب چندی منتشر شده است که تلاش در بهینه سازی این موضوعات برای سلول نتیجه بخش خواهد بود.
-توضیح
استراتژیهای مختلفی برای ایزولاسیون سلولهای موجود در بافتهای سخت وجود دارد از جمله: روشهای برون کاشت (explantation) آنزیمی، مکانیکی و تجزیه شیمیایی، (chemical disaggregation) تزریقی (perfusion) یا ترکیبی از آنها. یکی از جدید ترین شیوهها در جداسازی سلول و تکثیر سلولها در داخل آزمایشگاه (in vitro) برون کاشت قطعههای بافت است. در این روش تا زمانی که انتشار مواد غذایی و گازها محدود نشود بافت به قطعات بسیار کوچک خرد میشود. این عمل با بریدن و کوچک سازی بافت مورد نظر تا اندازه ای مناسب صورت می گیرد. سپس قطعات باف در ظروف کشت بافت که با سرم جنینی گاو (fetal bovine serum) یا ماتریسهای دیگر پوشیده شده است قرار داده می شود. ترکیب ماده و پوشش سطح همان طور که در ایزولاسیون انواع سلول از گلومرولها (glomerulus) نشان داده شده است، می تواند اثر قابل توجهی بر نوع سلول نهایی تولید شده داشته باشد. همچنین می توان قطعات بافت را برای تثبیت اتصال در زیر پوشش قرار داد زیرا تماس مستقیم با سطح کشت بافت برای کشت موفق برون کاشتنی (explant) ضروری است.
عموماً برای قرار دادن بافت در محیط کشت از دستگاههای مکانیکی استفاده شده و هیچ گونه آنزیمی اضافه نمی گردد. کشت اولیه توسط روش برون کاشت نسبت به دیگر روشها زمان بیشتری را طلب میکند، اما روش برون کاشت به خاطر استفاده از خاصیت حساسیت پتانسیلی سلول مورد نظر به ترکیب آنزیم دارای مزایای بیشتری است. اگر آنزیم قابل ارائه در محیط باشد می توان بافت را با غلظت آنزیمی بهینه برای مدت کوتاهی در دمای اتاق و یا برای مدت طولانی تری در دمای c0 4 نگهداری کرد. در اینجا هدف، تجزیه بافت نیست بلکه سازگار کردن مناسب ماتریس برون سلولی جهت حرکت مؤثر سلول مورد نظر است.