تدابیر مار گزیدگی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

-هر عملی که برای بیمار انجام می شود باید توام با خونسردی و دلگرم کردن بیمار باشد ، بیمار باید استراحت نماید محل گزیدگی باید مسطح قلب بوده و در بالای ان یک باند یا نوار تنگ بسته شود . این کار صرفا جهت کاهش برگشت لنفاتیک و جریان خون وریدی است و نبض سرخرگی در قسمتهای دور تر از بست را باید بتوان لمس کرد.

-شستشوی پوست: محل مار گزیدگی باید بریده شده و با مکش زهر را خارج ساخت (توجه : برش دادن ناحیه گزیدگی باید حداکثر تا20 دقیقه بعد از گزیدگی انجام شود، بعد از این مدت برش دادن پوست موثر نیست)محل برش داده شده باید حداکثر 3 سانتی متر طول داشته باشد و عمق آن فقط تا خود پوست باشد نه بیشتر .

بهتر است برش در امتداد مجور طولانی تر هر عضو انجام شود .

-بیرون کشیدن زهر با مکیدن در 15 تا30 دقیقه اول بعد از این مدت زهر چندانی را نمی توان بیرون کشید (توجه:در صورتی که عمل مکیدن با دهان انجام میشود، فرد کمک کننده نباید هیچگونه زخمی در لب و یا دهان خود داشته باشد جهت جلوگیری از خطر مسمومیت فرد کمک کننده در صورت امکان بهتر است از وسایلی چون شیر دوش استفاده شود).

-از یخ و پکهای سرد نباید استفاده شود .

-یک یا دو آنژیوکت به بیمار زده شده و سرم رینگر لاکتات انفوزیون می گردد.

-انجام تستهای آزمایشگاهی : CBC.کراس ماچ گروه خون، فاکتورهای انعقادی ، الکترولیتها، BUN قند، CPK ، سد نیماسیون (ESR) و آنالیزدار (توجه: در صورتی که انتقال خون لازم باشد بهتر است از خون تازه استفاده شود . )

-برای کنترل واکنش آنافلاکتیک، از استروئیدها در مارگزیدگی نباید استفاده کرد زیرا استروئیدها می توانند جذب سم را بالا برده و عمل پادزهر را بلوک کنند .

-در برخی موارد بافت برداشته می شود .

-استفاده از سرم ضد زهر : آنتی ونین داروی انتخابی است که از سرم اسب بدست می آید ، به همین جهت قبل از مصرف باید تست درون پوستی یا چشمی از نظر واکنش آلوژیکی، انجام گیرد . و مورد استفاده از 4تا20 ویال متغییر است و بستگی به میزان سم وارد شده سن بیمار و شدت یا دگرگونی عضو و حال بیمار دارد.

-کنترل محیط اندام گزیده شده هر 15تا30 دقیقه : این کار، راهنمایی خوبی برای تجویز دوز اضافی آنتی ونین است.

-تجویز پروفیلاکسی کزاز.

-تثبیت وضعیت قلبی، عروقی، مانیتور قلبی و انجام مراقبتهای دقیق پرستاری.

-تسکین درد: در موارد خفیف از آسپرین پاکدئین و در موارد شدید از مپردین استفاده می شود در ضمن استفاده از نارکوتیها علایم تضعیف سیستم تنفسی در بیمار کنترل می شود .

-استفاده از پانسمان های بزرگ و غیر قابل نفوذ بعد از تمیز کردن زخم.

تدابیر گاز گرفتگی :

-حمایت روانی از بیمار و اطرافیان وی، گاهی افراد جدی خشمگین می شوند که اقدام به خودکشی می کنند .

-نوع زخم، برای مثال زخم های نفوذی ، ضایعات پوستی و غیره، ارزیابی وضعیت عصبی، عروقی و ماهیچه ای –اسکلتی حیوان می نماید.

-رادیوگرافی به خصوص در آسیبهای دست و سر .

-تمیز کردن دقیق زخم، و برید و شستشوی زخم با آب فراوان.

-پانسمان زخم:

1-استفاده از پانسمان های نرم، وسیع و جاذب الرطوبه.

2-قرار دادن انگشتان در وضعیت عملکردی .

-تجویز پروفیلاکسی کزاز، آنتی بیوتیکها ، پیشگیری ازهاری به طور مقدماتی انجام می شود زیرا ممکن است نتوان حیوان را گرفت و یا نسبت به هاری مشکوک بود . ایمن سازی بعد از قرار گرفتن در معرض میکروب هاری.

-تماس با مرکز کنترل حیوانات توسط خانوادة بیمار یا بیمارستان .

-آموزش به بیمار و خانواده

1-علائم عفونت

2-توجه روزانه اززخم

3-تعویض پانسمان

4-پیشگیری از گزیدگی های بعدی .

-درمان حیوانی :

1-حیوان را باید معاینه و برای 10تا14 روز تحت نظر بگیرند .

1-در صورتی که حیوان باید از بین برود، نباید به سر آن اسیبی وارد آورد .

تدابیر در زنبور گزیدگی

-ابتدا باید نیش را به کمک سوزن به آرامی خارج نمود . از موحین برای این کار نباید استفاده کرد زیرا ممکن است در اثر فشاری که بر کیسه زهر وارد می کند، زهر را به داخل بافت تزریق نماید. (توجه: نیش حشرات راباید حتما خارج کرد زیرا وقتی نیش به مدت طولانی در محل باقی بماند به تدریج زهر ا دیواره های کیسه زهر نشت می کند .

-محل نیش را باید با آب و صابون و با یک محلول ضد عفونی کننده کاملا پاک نمود و یک گاز 2*2 آغشته به آب گوشت، روی محل گزیدگی قرار داده می شود . در صورتی که پودر گوشت در دسترس باشد می توان یک چهارم قاشق چایخوری آب حل کرده و خمیر بدست آمده را روی محل بگذاریم (توجه): استفاده از گوشت ، بلافاصله بعد از گزیدگی اثر زیادی دارد .) از یک یخ روی گوشت استفاده می شود و تا 20 دقیقه باقی می ماند در صورت لزوم محل گزیدگی مجددا تمیز شده و پانسمان می شود .

-گزیدگیهای اطراف چشم ممکن است منجر به سوراخ شدن کره چشم شود از این رو معاینه کامل چشم جهت تعیین کارآیی دید انجام می گیرد . مشاوره با چشم پزشکی ضروری است .

-ممکن است بیماری شبیه سرم ایجاد شود .

-آموزش به بیمار و خانواده :

1-از نیش زدن زنبور جلوگیری نمایند .

2-یخ و گوشت ترد شده در منزل آماده داشته باشد .

3-علائم موضعی ممکن است تا چند روز طول بکشد فرو کردن محل گزیدگی در آب گرم 4بار در روز به تسکین علایم و راحتی بیمار کمک می کند.

4-در صورتی که نیاز به مسکن باشد، می توان از مسکنهای متوسط الاثر مثل آسپرین و استامینوفن استفاده کرد .

5-داروهای آنتی هیستامین مثل بنادریل ممکن است التهاب خفیفی ایجاد نماید اما در تسکین خارش مفیدند .

6-علایم عفونت شامل لنفادنیت التهاب غدد لنفادی و لنفانژیت (التهاب آوندلیفی) می باشد

7-در صورتی که پیگیری درمان لازم باشد وقت برای ویزیت بعدی گرفته شود .

طرح کسب و کار سؤالاتی که مورد بیماری تب مالت پرسید ه می شود 5 ص (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

سؤالاتی که مورد بیماری تب مالت پرسید ه می شود

نام مترجم  : دکتر شهرام یوسفی

بروسلوز یا تب مالت

سؤالهایی که غالباً پرسیده می‌شود.

1- تب مالت چیست؟

2- تب مالت معمولاً چگونه است؟

3- تب مالت معمولاً در کجا یافت می‌شود؟

4- تب مالت چگونه به انسان انتقال داده می‌شود و چه کسی احتمال ابتلا به آن را دارد؟

5- آیا تب مالت از شخصی به شخص دیگر انتقال داده می‌شود؟

6- آیا راهی برای جلوگیری از مبتلا نشدن به آن وجود دارد؟

7- تشخیص داده شده که سگ من به این بیماری مبتلا است، آیا خطری برای من وجود دارد؟

8- تب مالت چگونه قابل تشخیص است؟

9- آیا درمانی برای تب مالت وجود دارد؟

10- من یک دامپزشک هستم، هنگامی که گاوی را واکسیناسیون می‌کردم واکسنی به طور تصادفی به بدنم فرو رفته (REV-1 ، B-19 or RB-51) چه کاری لزوم دارد که انجام دهم؟

 1و2- تب مالت چیست و معمولا چگونه است؟

تب مالت بیماری واگیرداری است که عامل ابتلاء به آن یک دسته از باکتریهای بروسلا است. این دسته از باکتریها در میان حیوانات هستند و آنها عامل بیماریهای بسیار متفاوت در مهره‌داران هستند. تب مالت به طور متفاوتی گوسفند، گاو، آهو، گوزن، خوک، سگها و چندین حیوان دیگر را مبتلا می‌کند. انسانها به وسیله ارتباط و تماس با حیوانات یا تولیدات حیوانی که به وسیله این باکتریها آلوده شدند، مبتلا می‌شوند. تب مالت در انسان می‌تواند مسبب یک سری علائم بیماری مانند: آنفولانزا که می‌تواند همراه با تب، عرق کردن، سر درد، کمردرد و ضعف فیزیکی باشد. ممکن است اثر روی قلب یا سیستمهای عصبی مرکزی بگذارد. تب مالت شامل علائمی مثل تبهای مکرر، درد مفاصل و خستگی که به طور طولانی مدت ظاهر می‌شوند است. در ایالت متحده جایی که سالانه 100 تا 200 مورد اتفاق می‌افتد تب مالت زیاد شایع نیست. اما تب مالت می‌تواند در کشورهایی که بیماری حیوانات تحت کنترل نمی‌باشد یا برنامه‌ای جهت کاهش بیماری ندارند زیاد شایع باشد.

 3- معمولاً تب مالت در کجا یافت می‌شود؟

اگر چه در سراسر جهان وجود دارد و این بیشتر در کشورهایی وجود دارد که استانداردها و سلامت عمومی مؤثر و برنامه‌ای برای سلامت حیوان خانگی ندارد اتفاق می‌افتد. نواحی حوضه مدیترانه شامل (پرتقال، اسپانیا، جنوب فرانسه، ایتالیا، یونان، ترکیه، آفریقای شمالی) آمریکای جنوبی و مرکزی، اروپای شرقی، آسیا، آفریقا، کارائیبی و خاورمیانه در معرض بالای خطر ابتلا به این بیماری هستند. در این نواحی که پنیرهای پاستوریزه نشده وجود دارد و معمولاً «پنیر محلی» نامیده می‌شوند، خطر مبتلا شدن برای گردشگران وجود دارد.

4- تب مالت چگونه به انسان منتقل می‌شود و چه کسی خطر ابتلا به آن را دارد؟

به طور کامل بشر از سه راه مبتلا می‌شود: خوردن و آشامیدن چیزهایی که به وسیله تب مالت می‌شوند، استنشاق یا از طریق زخم روی پوست باکتری‌ها وارد بدن می‌شوند. شایع‌ترین راه ابتلا به این بیماری به وسیله خوردن و یا آشامیدن تولیدات شیری آلوده است. هنگامی که گوسفند، بز، گاو و یا شترها مبتلا هستند، شیرشان به وسیله باکتری‌ها آلوده است. اگر شیر پاستوریزه نشده باشد، این باکتریها می‌توانند آن شخصی را آلوده کند و یا بیماری را انتقال دهند که شیر یا پنیر درست شده از این را بخورد. استنشاق در محل یک راه معمول یا شایع مبتلا شدن نیست اما می‌تواند خطر بزرگی برای مردم در نوع کارشان باشد. مانند کسانی که در آزمایشگاه کار می‌کنند. غالباً استنشاق برای کارگرهای کشتارگاه درصد مهمی از مبتلایان را دارد. آلودگی زخم‌های پوستی ممکن است مسئله‌ای برای اشخاص یا شخصی که در کشتارگاه‌ها یا کارخانه بسته‌بندی گوشت یا دامپزشکان داشته باشد.

تمیز کردن گوشت آهو، گوزن، موس (نوعی گوزن) یا خوک وحشی کشته شده، ممکن است به وسیله زخم پوست یا خوردن باکتریها مبتلا شوند.

5- آیا تب مالت از شخصی به شخص دیگر می‌تواند انتقال داده شود؟

انتقال این بیماری از شخصی به شخص دیگر بی‌نهایت کم است. (از طریق تماس شخص با شخص) مادرانی که بچه شیر می‌دهند ممکن است به نوزادشان این بیماری منتقل شود. انتقال از طریق رابطه جنسی هم گزارش داده شده است. اگر نوزاد یا شخص در خطر برای تب مالت معالجه شوند، خطر مبتلا شدن برای هر دو از طریق رابطه جنسی و یا شیر دادن بچه در 3 روز کاهش پیدا می‌کند. اگر چه غیر معمول است اما انتقال ممکنه از طریق آلودگی دستمال کاغذی و … هم صورت می‌گیرد.

 6- آیا راهی برای پیشگیری انتقال این بیماری وجود دارد؟

بله. در هنگام مسافرت باید از خوردن شیر، پنیر یا بستنی غیر پاستوریزه خودداری کنید. از خوردن محصولات لبنی که به پاستوریزه نبودن آن اطمینان دارید، بپرهیزید. شکارچیان و دامداران در هنگام دست زدن و تماس روده و جگر حیوان باید از دستکش‌های لاستیکی استفاده کنند. در حال حاضر واکسنی برای انسان وجود ندارد.

7- تشخیص داده شده که سگ من تب مالت دارد آیا خطری برای من وجود دارد؟

B.Canis یکی از عواملی است که می‌تواند سگها را مبتلا کند. عوامل این بیماری به انسان منتقل می‌شود. اما بیماری اکثر سگهای مبتلا شده، اثری روی انسان ندارد. اگر چه دامپزشکانی که با خون حیوانات آلوده سر و کار دارند در معرض خطر ابتلا هستند. ماکیان حیوانات خانگی برای آلودگی در خطر نیستند و این تا حدودی درست است. زیرا بعید هست که آنها با خون یا نطفه سگ تماس پیدا کنند. ممکن است باکتریها با چند روز معالجه از بدن حیوان از بین بروند. البته امکان آلودگی مجدد هست و بدن حیوان ممکن است چندین هفته این عفونت را در بدن داشته باشد. شخص‌های مصون (بیماران سرطانی، اشخاص آلوده به ایدز یا بیمارن پیوندی) نباید سگ‌هایی را که با B.Canis آلوده هستند را لمس کنند.

8- تب مالت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تب مالت به وسیله یافتن عامل بیماری (نمونه‌گیری از خون یا مغز استخوان) در آزمایشگاه‌ها تشخیص داده می‌شود. همچنین آزمایش خون میتواند پادتنهایی ساخته شده در برابر باکتریها را نشان دهد. اگر این شیوه استفاده شود، دو نمونه خون در عرض دو هفته به طور جداگانه باید گرفته شود.

9- آیا درمانی برای تب مالت وجود دارد؟

طرح کسب و کار سؤالاتی که مورد بیماری تب مالت پرسید ه می شود 5 ص (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

سؤالاتی که مورد بیماری تب مالت پرسید ه می شود

نام مترجم  : دکتر شهرام یوسفی

بروسلوز یا تب مالت

سؤالهایی که غالباً پرسیده می‌شود.

1- تب مالت چیست؟

2- تب مالت معمولاً چگونه است؟

3- تب مالت معمولاً در کجا یافت می‌شود؟

4- تب مالت چگونه به انسان انتقال داده می‌شود و چه کسی احتمال ابتلا به آن را دارد؟

5- آیا تب مالت از شخصی به شخص دیگر انتقال داده می‌شود؟

6- آیا راهی برای جلوگیری از مبتلا نشدن به آن وجود دارد؟

7- تشخیص داده شده که سگ من به این بیماری مبتلا است، آیا خطری برای من وجود دارد؟

8- تب مالت چگونه قابل تشخیص است؟

9- آیا درمانی برای تب مالت وجود دارد؟

10- من یک دامپزشک هستم، هنگامی که گاوی را واکسیناسیون می‌کردم واکسنی به طور تصادفی به بدنم فرو رفته (REV-1 ، B-19 or RB-51) چه کاری لزوم دارد که انجام دهم؟

 1و2- تب مالت چیست و معمولا چگونه است؟

تب مالت بیماری واگیرداری است که عامل ابتلاء به آن یک دسته از باکتریهای بروسلا است. این دسته از باکتریها در میان حیوانات هستند و آنها عامل بیماریهای بسیار متفاوت در مهره‌داران هستند. تب مالت به طور متفاوتی گوسفند، گاو، آهو، گوزن، خوک، سگها و چندین حیوان دیگر را مبتلا می‌کند. انسانها به وسیله ارتباط و تماس با حیوانات یا تولیدات حیوانی که به وسیله این باکتریها آلوده شدند، مبتلا می‌شوند. تب مالت در انسان می‌تواند مسبب یک سری علائم بیماری مانند: آنفولانزا که می‌تواند همراه با تب، عرق کردن، سر درد، کمردرد و ضعف فیزیکی باشد. ممکن است اثر روی قلب یا سیستمهای عصبی مرکزی بگذارد. تب مالت شامل علائمی مثل تبهای مکرر، درد مفاصل و خستگی که به طور طولانی مدت ظاهر می‌شوند است. در ایالت متحده جایی که سالانه 100 تا 200 مورد اتفاق می‌افتد تب مالت زیاد شایع نیست. اما تب مالت می‌تواند در کشورهایی که بیماری حیوانات تحت کنترل نمی‌باشد یا برنامه‌ای جهت کاهش بیماری ندارند زیاد شایع باشد.

 3- معمولاً تب مالت در کجا یافت می‌شود؟

اگر چه در سراسر جهان وجود دارد و این بیشتر در کشورهایی وجود دارد که استانداردها و سلامت عمومی مؤثر و برنامه‌ای برای سلامت حیوان خانگی ندارد اتفاق می‌افتد. نواحی حوضه مدیترانه شامل (پرتقال، اسپانیا، جنوب فرانسه، ایتالیا، یونان، ترکیه، آفریقای شمالی) آمریکای جنوبی و مرکزی، اروپای شرقی، آسیا، آفریقا، کارائیبی و خاورمیانه در معرض بالای خطر ابتلا به این بیماری هستند. در این نواحی که پنیرهای پاستوریزه نشده وجود دارد و معمولاً «پنیر محلی» نامیده می‌شوند، خطر مبتلا شدن برای گردشگران وجود دارد.

4- تب مالت چگونه به انسان منتقل می‌شود و چه کسی خطر ابتلا به آن را دارد؟

به طور کامل بشر از سه راه مبتلا می‌شود: خوردن و آشامیدن چیزهایی که به وسیله تب مالت می‌شوند، استنشاق یا از طریق زخم روی پوست باکتری‌ها وارد بدن می‌شوند. شایع‌ترین راه ابتلا به این بیماری به وسیله خوردن و یا آشامیدن تولیدات شیری آلوده است. هنگامی که گوسفند، بز، گاو و یا شترها مبتلا هستند، شیرشان به وسیله باکتری‌ها آلوده است. اگر شیر پاستوریزه نشده باشد، این باکتریها می‌توانند آن شخصی را آلوده کند و یا بیماری را انتقال دهند که شیر یا پنیر درست شده از این را بخورد. استنشاق در محل یک راه معمول یا شایع مبتلا شدن نیست اما می‌تواند خطر بزرگی برای مردم در نوع کارشان باشد. مانند کسانی که در آزمایشگاه کار می‌کنند. غالباً استنشاق برای کارگرهای کشتارگاه درصد مهمی از مبتلایان را دارد. آلودگی زخم‌های پوستی ممکن است مسئله‌ای برای اشخاص یا شخصی که در کشتارگاه‌ها یا کارخانه بسته‌بندی گوشت یا دامپزشکان داشته باشد.

تمیز کردن گوشت آهو، گوزن، موس (نوعی گوزن) یا خوک وحشی کشته شده، ممکن است به وسیله زخم پوست یا خوردن باکتریها مبتلا شوند.

5- آیا تب مالت از شخصی به شخص دیگر می‌تواند انتقال داده شود؟

انتقال این بیماری از شخصی به شخص دیگر بی‌نهایت کم است. (از طریق تماس شخص با شخص) مادرانی که بچه شیر می‌دهند ممکن است به نوزادشان این بیماری منتقل شود. انتقال از طریق رابطه جنسی هم گزارش داده شده است. اگر نوزاد یا شخص در خطر برای تب مالت معالجه شوند، خطر مبتلا شدن برای هر دو از طریق رابطه جنسی و یا شیر دادن بچه در 3 روز کاهش پیدا می‌کند. اگر چه غیر معمول است اما انتقال ممکنه از طریق آلودگی دستمال کاغذی و … هم صورت می‌گیرد.

 6- آیا راهی برای پیشگیری انتقال این بیماری وجود دارد؟

بله. در هنگام مسافرت باید از خوردن شیر، پنیر یا بستنی غیر پاستوریزه خودداری کنید. از خوردن محصولات لبنی که به پاستوریزه نبودن آن اطمینان دارید، بپرهیزید. شکارچیان و دامداران در هنگام دست زدن و تماس روده و جگر حیوان باید از دستکش‌های لاستیکی استفاده کنند. در حال حاضر واکسنی برای انسان وجود ندارد.

7- تشخیص داده شده که سگ من تب مالت دارد آیا خطری برای من وجود دارد؟

B.Canis یکی از عواملی است که می‌تواند سگها را مبتلا کند. عوامل این بیماری به انسان منتقل می‌شود. اما بیماری اکثر سگهای مبتلا شده، اثری روی انسان ندارد. اگر چه دامپزشکانی که با خون حیوانات آلوده سر و کار دارند در معرض خطر ابتلا هستند. ماکیان حیوانات خانگی برای آلودگی در خطر نیستند و این تا حدودی درست است. زیرا بعید هست که آنها با خون یا نطفه سگ تماس پیدا کنند. ممکن است باکتریها با چند روز معالجه از بدن حیوان از بین بروند. البته امکان آلودگی مجدد هست و بدن حیوان ممکن است چندین هفته این عفونت را در بدن داشته باشد. شخص‌های مصون (بیماران سرطانی، اشخاص آلوده به ایدز یا بیمارن پیوندی) نباید سگ‌هایی را که با B.Canis آلوده هستند را لمس کنند.

8- تب مالت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تب مالت به وسیله یافتن عامل بیماری (نمونه‌گیری از خون یا مغز استخوان) در آزمایشگاه‌ها تشخیص داده می‌شود. همچنین آزمایش خون میتواند پادتنهایی ساخته شده در برابر باکتریها را نشان دهد. اگر این شیوه استفاده شود، دو نمونه خون در عرض دو هفته به طور جداگانه باید گرفته شود.

9- آیا درمانی برای تب مالت وجود دارد؟

طرح کسب و کار سؤالاتی که مورد بیماری تب مالت پرسید ه می شود 5 ص (سال 96)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

سؤالاتی که مورد بیماری تب مالت پرسید ه می شود

نام مترجم  : دکتر شهرام یوسفی

بروسلوز یا تب مالت

سؤالهایی که غالباً پرسیده می‌شود.

1- تب مالت چیست؟

2- تب مالت معمولاً چگونه است؟

3- تب مالت معمولاً در کجا یافت می‌شود؟

4- تب مالت چگونه به انسان انتقال داده می‌شود و چه کسی احتمال ابتلا به آن را دارد؟

5- آیا تب مالت از شخصی به شخص دیگر انتقال داده می‌شود؟

6- آیا راهی برای جلوگیری از مبتلا نشدن به آن وجود دارد؟

7- تشخیص داده شده که سگ من به این بیماری مبتلا است، آیا خطری برای من وجود دارد؟

8- تب مالت چگونه قابل تشخیص است؟

9- آیا درمانی برای تب مالت وجود دارد؟

10- من یک دامپزشک هستم، هنگامی که گاوی را واکسیناسیون می‌کردم واکسنی به طور تصادفی به بدنم فرو رفته (REV-1 ، B-19 or RB-51) چه کاری لزوم دارد که انجام دهم؟

 1و2- تب مالت چیست و معمولا چگونه است؟

تب مالت بیماری واگیرداری است که عامل ابتلاء به آن یک دسته از باکتریهای بروسلا است. این دسته از باکتریها در میان حیوانات هستند و آنها عامل بیماریهای بسیار متفاوت در مهره‌داران هستند. تب مالت به طور متفاوتی گوسفند، گاو، آهو، گوزن، خوک، سگها و چندین حیوان دیگر را مبتلا می‌کند. انسانها به وسیله ارتباط و تماس با حیوانات یا تولیدات حیوانی که به وسیله این باکتریها آلوده شدند، مبتلا می‌شوند. تب مالت در انسان می‌تواند مسبب یک سری علائم بیماری مانند: آنفولانزا که می‌تواند همراه با تب، عرق کردن، سر درد، کمردرد و ضعف فیزیکی باشد. ممکن است اثر روی قلب یا سیستمهای عصبی مرکزی بگذارد. تب مالت شامل علائمی مثل تبهای مکرر، درد مفاصل و خستگی که به طور طولانی مدت ظاهر می‌شوند است. در ایالت متحده جایی که سالانه 100 تا 200 مورد اتفاق می‌افتد تب مالت زیاد شایع نیست. اما تب مالت می‌تواند در کشورهایی که بیماری حیوانات تحت کنترل نمی‌باشد یا برنامه‌ای جهت کاهش بیماری ندارند زیاد شایع باشد.

 3- معمولاً تب مالت در کجا یافت می‌شود؟

اگر چه در سراسر جهان وجود دارد و این بیشتر در کشورهایی وجود دارد که استانداردها و سلامت عمومی مؤثر و برنامه‌ای برای سلامت حیوان خانگی ندارد اتفاق می‌افتد. نواحی حوضه مدیترانه شامل (پرتقال، اسپانیا، جنوب فرانسه، ایتالیا، یونان، ترکیه، آفریقای شمالی) آمریکای جنوبی و مرکزی، اروپای شرقی، آسیا، آفریقا، کارائیبی و خاورمیانه در معرض بالای خطر ابتلا به این بیماری هستند. در این نواحی که پنیرهای پاستوریزه نشده وجود دارد و معمولاً «پنیر محلی» نامیده می‌شوند، خطر مبتلا شدن برای گردشگران وجود دارد.

4- تب مالت چگونه به انسان منتقل می‌شود و چه کسی خطر ابتلا به آن را دارد؟

به طور کامل بشر از سه راه مبتلا می‌شود: خوردن و آشامیدن چیزهایی که به وسیله تب مالت می‌شوند، استنشاق یا از طریق زخم روی پوست باکتری‌ها وارد بدن می‌شوند. شایع‌ترین راه ابتلا به این بیماری به وسیله خوردن و یا آشامیدن تولیدات شیری آلوده است. هنگامی که گوسفند، بز، گاو و یا شترها مبتلا هستند، شیرشان به وسیله باکتری‌ها آلوده است. اگر شیر پاستوریزه نشده باشد، این باکتریها می‌توانند آن شخصی را آلوده کند و یا بیماری را انتقال دهند که شیر یا پنیر درست شده از این را بخورد. استنشاق در محل یک راه معمول یا شایع مبتلا شدن نیست اما می‌تواند خطر بزرگی برای مردم در نوع کارشان باشد. مانند کسانی که در آزمایشگاه کار می‌کنند. غالباً استنشاق برای کارگرهای کشتارگاه درصد مهمی از مبتلایان را دارد. آلودگی زخم‌های پوستی ممکن است مسئله‌ای برای اشخاص یا شخصی که در کشتارگاه‌ها یا کارخانه بسته‌بندی گوشت یا دامپزشکان داشته باشد.

تمیز کردن گوشت آهو، گوزن، موس (نوعی گوزن) یا خوک وحشی کشته شده، ممکن است به وسیله زخم پوست یا خوردن باکتریها مبتلا شوند.

5- آیا تب مالت از شخصی به شخص دیگر می‌تواند انتقال داده شود؟

انتقال این بیماری از شخصی به شخص دیگر بی‌نهایت کم است. (از طریق تماس شخص با شخص) مادرانی که بچه شیر می‌دهند ممکن است به نوزادشان این بیماری منتقل شود. انتقال از طریق رابطه جنسی هم گزارش داده شده است. اگر نوزاد یا شخص در خطر برای تب مالت معالجه شوند، خطر مبتلا شدن برای هر دو از طریق رابطه جنسی و یا شیر دادن بچه در 3 روز کاهش پیدا می‌کند. اگر چه غیر معمول است اما انتقال ممکنه از طریق آلودگی دستمال کاغذی و … هم صورت می‌گیرد.

 6- آیا راهی برای پیشگیری انتقال این بیماری وجود دارد؟

بله. در هنگام مسافرت باید از خوردن شیر، پنیر یا بستنی غیر پاستوریزه خودداری کنید. از خوردن محصولات لبنی که به پاستوریزه نبودن آن اطمینان دارید، بپرهیزید. شکارچیان و دامداران در هنگام دست زدن و تماس روده و جگر حیوان باید از دستکش‌های لاستیکی استفاده کنند. در حال حاضر واکسنی برای انسان وجود ندارد.

7- تشخیص داده شده که سگ من تب مالت دارد آیا خطری برای من وجود دارد؟

B.Canis یکی از عواملی است که می‌تواند سگها را مبتلا کند. عوامل این بیماری به انسان منتقل می‌شود. اما بیماری اکثر سگهای مبتلا شده، اثری روی انسان ندارد. اگر چه دامپزشکانی که با خون حیوانات آلوده سر و کار دارند در معرض خطر ابتلا هستند. ماکیان حیوانات خانگی برای آلودگی در خطر نیستند و این تا حدودی درست است. زیرا بعید هست که آنها با خون یا نطفه سگ تماس پیدا کنند. ممکن است باکتریها با چند روز معالجه از بدن حیوان از بین بروند. البته امکان آلودگی مجدد هست و بدن حیوان ممکن است چندین هفته این عفونت را در بدن داشته باشد. شخص‌های مصون (بیماران سرطانی، اشخاص آلوده به ایدز یا بیمارن پیوندی) نباید سگ‌هایی را که با B.Canis آلوده هستند را لمس کنند.

8- تب مالت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تب مالت به وسیله یافتن عامل بیماری (نمونه‌گیری از خون یا مغز استخوان) در آزمایشگاه‌ها تشخیص داده می‌شود. همچنین آزمایش خون میتواند پادتنهایی ساخته شده در برابر باکتریها را نشان دهد. اگر این شیوه استفاده شود، دو نمونه خون در عرض دو هفته به طور جداگانه باید گرفته شود.

9- آیا درمانی برای تب مالت وجود دارد؟

جوندگان به گروهی از جانوران پستاندار گفته می شود که از روی خصوصیات دندانها از سایر گروهها متمایز

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

جوندگان به گروهی از جانوران پستاندار گفته می شود که از روی خصوصیات دندانها از سایر گروهها متمایز می شوند. بدین ترتیب که در فک پائین دارای جفت و در فک بالا دارای یک یا دو جفت دندان ثنایا می باشند. این دندانها درشت و فاقد ریشه بوده و ارتفاع آن همیشه ثابت است. در این جانوران دندان آسیاب مطلقاً وجود ندارد و جای آنها روی فک خالی و نمایان است. در اغلب جوندگان رودة کور خیلی رشد کرده است. از نظر طبقه بندی جوندگان به دو زیر راسته تقسیم می شوند:

الف-زیر راستة Duplicidentata

که در فک بالا دو جفت دندان ثنایا دارند که جفت دوم به صورت ستونهای کوچکی در پشت دندانهای جفت اول قرار گرفته اند و خرگوشها از این گروهند.

ب-زیر راستة Sipmlicidentata

که در فک بالا فقط یک جفت دندان ثنایا دارند. انواع موشها در این گروه طبقه بندی شده اند. در زیر فقط به شرح مختصری راجع به گونه هائی از این زیر راسته که در کشاورزی اهمیت دارند می پردازیم:

موش مغان Microtus Socialis و Microtus arvalis

موش کلاهو Clitellus fulvus

موش تاترا Tatera indica

موش ورامین Nesokia indica

موش سیاه Rathus rathus

موش سیاه Rathus rathus

موش خانگی Mus musculus

مریونها Meriones Spp.

موش شکول Glis-glis Caspicus

مبارزه با موشها:

1-تعیین نوع موش:

اول از همه باید نوع موشی را که در نظر است برای دفع آن مبارزه کنیم، مشخص سازیم. زیرا تا نوع موش مشخص نشود، تعیین نوع مبارزه و طعمه و حتی نوع سم غیر ممکن خواهد بود. مثلاً می دانیم برای مبارزه با موش کا اهو از فتوکسین استفاده می شود و تلفات هم تا 90 درصد می رسد ولی همین سموم را اگر در مبارزه با موش ورامین یا موش مغان به کار برند تلفات حداکثر به 60-50 درصد می رسد و یا برای مبارزه با موش انباری یا موش ورامین حداکثر 5-3 درصد فسفوردوزنگ مخلوط می کنند. بنابراین برای انجام یک مبارزه باید قبل از هر چیز نوع موش منطقه را شناخت تا مبارزه با موفقیت انجام شود.

2-فصل مبارزه:

فصل مبارزه خود اهمیت زیادی دارد. مثلاً برای مبارزه با موش مغان در طول پائیز و زمستان طعمة گندم با فسفوردوزنگ تا 98 درصد تلفات می دهد ولی همین طعمه در بهار 45-35 درصد تلفات وارد می آورد زیرا موشها در این فصل رغبتی به خوردن مواد پر کالری ندارند و در فصل بهار و تابستان طعمه هائی که براساس علف سبز تهیه می شوند نتیجه بهتری می دهند و یا در موش ورامین در فصل پائیز و زمستان مصرف طعمه با مغز گردو نتیجه مطلوبی می دهد ولی در بهار و تابستان گردپاشی لانه ها تلفاتی تا حدود 99-98 درصد می دهد. بنابراین باید دقت کامل به فصل مبارزه نمود و بعد طرز مبارزه را انتخاب کرد.

3-محل زندگی موشها:

انتخاب سم بایستی بر حسب محل زندگی موشها باشد. اگر مبارزه در صحرا و دور از آبادی انجام می شود،‌ انتخاب نوع سم آسان است ولی اگر همین موش در محل زندگی انسان و شهرها دیده شود باید حتماً از سمومی که برای انسان و دام بی خطرند استفاده شود. مثلاً موش خانگی وقتی که به مزارع حمله می کند می توان از سموم فسفوردوزنگ به نسبت 3% استفاده کرد ولی اگر این موش در منازل دیده شود باید زا سموم بی خطر مانند ترکیبات وارفاین-کومارین و برمولین و غیره استفاده کرد.

4-غلظت سم:

دستوراتی که برای مبارزه با موش داده می شود از روی مطالعات زیادی به دست آمده است که هم از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه باشد و هم مؤثر واقع شود. لذا پیروی از دستورات صادر شده اجباری است. مثلاً‌ موش مغان با اینکه جثه کوچکی دارد در دستورات مبارزه طعمه را با 10 درصد فسفوردوزنگ آلوده می سازند. زیرا با تراکم زیادی که این موش در هکتار دارد جمع وزن زندة موش در هکتار بالا است و باید طعمه را با دُز حداکثر مصرف کرد. در صورتی که با مبارزه با موش ورامین که جثة نسبتاً درشتی دارد،‌ دُز فسفوردوزنگ مصرفی 50 درصد خواهد بود. چون با توجه به تراکم موش در هکتار جمع وزن موجود زنده در هکتار خیلی کمتر از موش اولی است و مصرف سم زیادی از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد.

5-بیولوژی:

قبل از اقدام به مبارزه، بیولوژی موش مورد نظر را کاملاً مورد توجه قرار دهید تا از نقاط ضعف آن حداکثر استفاده را برای بالا بردن نتیجة مبارزة بدست آورید. مثلاً مبارزه شیمیایی با موش کلاهو یا موش شکول در فصولی که قسمتی یا همة موشها به خواب زمستانه رفته اند بی نتیجه است و باید از مبارزة مکانیکی استفاده نمود.

6-رعایت کامل اصول زراعی:

برای جلوگیری از خسارت موشها مخصوصاً در باغات و مزارع صیفی، پاک کردن مزارع از علف هرز یا زدن شخم عمیق در پائیز اهمیت زیادی دارد و از تراکم موشها در بهار خواهد کاست.

7-دقت برای انتخاب ماده برای طعمه:

در این امر در صحرا و برای مبارزه با موشهای صحرائی می توان فرمولهای کلی توصیه کرد. مثلاً می گوییم در مبارزه با موش مغان در فصل زمستان به عنوان طعمه گندم مصرف کرد و در بهار از طعمة سبز استفاده نمود. این دستور کلی است و نتیجة مطلوب هم می دهد. ولی در مبارزه با موشهای خانگی یا انباری وضع اینطور نیست و نمی توان فرمول کلی برای انتخاب طعمه بدست آورد و در هر مورد باید کسی که مبارزه را سرپرستی می کند قبل از طعمه گذاری با انجام آزمایشهائی نوع طعمه مورد لزوم خانه یا انبار را پیدا کند. اگر موشی در انباری دیده شد باید قبلاً چند نوع ماده بدون سم در گوشه و کنار انبار قرار داد و دو یا سه روز مراقب بود که موشها به کدام طعمه توجه خواهند داشت. پس از پیدا کردن نوع غذای مورد علاقه موشهای این انبار یا منزل، طعمه را براساس آن ماده تهیه می کنند. در اینجا باید متذکر شد که موش خانگی یا انباری به انواع غذاهای مختلف دسترسی دارد. اگر کمبودی