تحقیق در مورد ظهور

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بسمه تعالی

علائم حتمی ظهور امام مهدی (عج)

نام دانشجو: نصیر نعیمی

نام استاد: جناب آقای افشار

درس: معارف اسلامی «2»

کد کلاس: 205

«دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب»

فهرست موضوعات

مقدمه

بخش اول:خروج سفیانی

دراثبات وجود سفیانی

نام ونشانی سفیانی

علائمی که دلالت بر خروج سفیانی دارد

زمان خروج سفیانی

حوادث خروج سفیانی

عقیده سفیانی

بخش دوم: خسف بیداء

سرانجام لشکریان سفیانی

فرورفتن لشگری در زمین

بخش سوم: صیحه آسمانی

چه هنگام باید انتظار وقوع صیحه را کشید

اخبار قرآن از وقوع صیحه

علائمی که پیش از وقوع صیحه تحقق می یابد

حال مردم به هنگام وقوع صیحه

بحثی در مورد تاویل آیه ای از قرآن

مفاد این صیحه

زمان وقوع این صیحه

بخش چهارم: نفس زکیه

بخش پنجم: خروج یمانی

نسب یمانی

خروج یمانی

نبرد یمانی

بخش ششم: خروج سید حسنی

پرچمهای سیاه خراسان

سید خراسانی

نبردهای سید خراسانی

مقدمه:

سخن ما در این کتاب از علائم محتوم است، که در روایات به پنج یا شش علامت محصور گردیده است:

حضرت علی علیه السلام می فرمایند: از نشانه هایی که به قطع واقع خواهند شد، خروج سفیانی، خسف سرزمین بیداء، قتل نفس زکیه، ندای آسمانی و خروج یمانی است.

بخش اول:

خروج سفیانی

1.در اثبات وجود سفیانی: هما نگونه که پیش از این گفتیم پدید آمدن سفیانی از علایم ظهور است که در برخی از احادیث بر محتوم بودن آن صحه گذارده شده است. فی المثل، امام محمد باقر (ع) درتفسیر آیه شریفه (ثم قضی اجلا واجل مسمی عنده) فرمود: اینجا دو اجل است:یکی اجل حتمی، که انجام می شود وهرگز غیر آن اتفاق نمی افتد، ودیگری اجل منوط به مشیت. به خدا سوگند که خروج سفیانی از قسم حتمی است.

در روایتی از امام صادق (ع) می فرمایند: این وقایع یا محتومند ویا غیر محتوم و از وقایع محتوم خروج سفیانی در ماه رجب است.

بحث درباره دجال: همانگونه که یادآور شدیم اعتقاد به وجود دجال لازم است؛ اما بیشترین نشانه های اوکه در اهل سنت بدان اشارت رفته قابل اثبات نیست وبرخی از آنهاکه متضمن معجزه می باشد این اشکال مهم را به دنبال می کشند که صدور امور خارق العاده از افراد پلید امری ناممکن است؛چرا که یکی از علل معجزه اثبات دعوای حقانیت انسانی الهی است.

خصوصیات و کارهایی که در کتب روائی از برای دجال مذکور افتاده است را اگر از زمره عبارات رمزی و کنایی بدانیم دیگر لزومی برای حل و نقد عبارات معارض با هم دیده نمی‌شود.

بر سبیل اجمال خصوصیات دجال به قرار زیر است:

دجال دارای عمر دراز است.

به نام فرزند صائد خوانده می‌شود.

ادعای خدایی و ربوبیت می‌کند.

کافر کیش است.

تمامی نقاط عالم، جز مکه و مدینه را به زیر فرمان می‌آورد.

اعور است.

یک چشم دارد و آنهم بر پیشانیش می‌باشد.

خری داردکه بر او سوار است.

هنگام خروجش حضرت بقیه الله بر سفیانی فائق آمده است.

کوتاه قد و چاق و زشت روست و ...

2. نام و نشان سفیانی:

سفیانی از شخصیتهای بارز در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) می‌باشد. او در رأس گروهی جرّار و خون‌آشام نشانة بارزی است از مخالفت با حقّ و حقانیّتی است که خداوند وعدة آن را در لسان ناطقش ـ قرآن کریم ـ به آدمیان داده است.

میان دانشمندان و محدثین اتفاق نظر وجود دارد که وجه تسمیة این انسان پلید به سفیانی به خاطر نسبت داشتن با ابوسفیان است. به تصریح روایات، او از تیرة ابوسفیان و همسرش، هند جگرخوار است.

امیرالمؤمنین علی علیه السّلام می‌فرمایند:

پسر خورنده جگرها از بیابان خشک بیرون می‌آید و او مردی است میانه بالا و بزرگ سر و آبله‌رو. زمانی که او را می‌بینی به گمانت که او اعور (یعنی دوبین) است. نامش عثمان و نام پدرش عتبه می‌باشد. او از فرزندان ابوسفیان است. هرگاه به سرزمینی می‌رسد که هموار و دارای آب صاف است آنجا استقرار می‌گیرد.

همانگونه که در تاریخ مذکور افتاده ابوسفیان پنج پسر به نامهای عتبه، معاویه، یزید، عنبسه و حنظله داشت. در روایات مربوط به سفیانی برخی دلالت بر این دارند که سفیانی از اولاد عنبسه بن ابوسفیان است و برخی او را از نوادگان عتبه بن ابوسفیان معرفی می‌کنند. اما در یکی از نامه‌های مولا امیرالمؤمنین به معاویه حضرت، به صراحت سفیانی را از دودمان پلید معاویه می‌دانند:

‍‌«ای معاویه! مردی از فرزندان تو، بدخوی و ملعون و سبک مغز و ستمکار و واژگون دل و سختگیر و عصبانی است. خداوند رحمت و مهر را از قلب او زدوده است. دایی‌های او بسان سگ خون‌آشامند. گوئیا من هم اینک او را می‌بینم. اگر می‌خواستم نام او را می‌بردم و به توصیفش می‌پرداختم که او پسری چند ساله است. او لشکری به جانب مدینه گسیل می‌دارد. آنها وارد مدینه شده بیش از اندازه مرتکب قتل و غارت و پرده‌دری نوامیس می‌شوند. در این حال مردی پاکیزه خصال و پرهیزگار از چنگال آنها رهایی می‌یابد. کسی که زمین را که از ظلم و جور لبریز شده است سرشار از عدل و داد می‌نماید. من نام او را می‌دانم و می‌دانم که در آن روز چند سال دارد و نشانه‌اش چیست.»

رسول اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید:

شرورترین مردم و ستمگرترین آنان که بسیار زشتخوی و سنگدل است سفیانی میباشد که از همه اقطار واکناف جهان اسلام برای مقابله با او وسپاهیان خون آشامش گرد می آیند واو همه اعوانش را از دم شمشیرمی گذراند.

شعاری که همه جا طنین انداز است، این شعار است:خدایا،خدیا، اول انتقام وانگهی آتش دوزخ.

3. علائمی که دلالت بر خروج سفیانی دارد:

حذیفه یمانی از پیامبر خدا (ص) روایت می کند که حضرت پس از بیان فتنه ای که در مشرق و مغرب واقع خواهد شد فرمودند:

وقتی که آنان در این حالت می باشند ناگاه سفیانی از سمت وادی یابس(درفلسطین)-دراثنای این فتنه- برایشان خروج می کند ودر دمشق فرود می آید از آنجا لشگری به سمت مشرق و لشکری به سمت مشرق ولشگری به سوی مدینه می فرستد تا اینکه لشکراول در ارض بابل که ازجمله نوا حی بلده ملعونه وجایگاه خبیثه(یعنی بغداد(

است؛ فرود می آیند وبیشتر از سه هزار نفر را می کشند و بیشتر از سه هزار نفر را می کشند وبیشتر از سیصد زن را رسوا می کنند وسیصد جوان از بنی عباس را به قتل می رسانند. بعد از آن متوجه کوفه می

تحقیق در مورد ظهور

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بسمه تعالی

علائم حتمی ظهور امام مهدی (عج)

نام دانشجو: نصیر نعیمی

نام استاد: جناب آقای افشار

درس: معارف اسلامی «2»

کد کلاس: 205

«دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب»

فهرست موضوعات

مقدمه

بخش اول:خروج سفیانی

دراثبات وجود سفیانی

نام ونشانی سفیانی

علائمی که دلالت بر خروج سفیانی دارد

زمان خروج سفیانی

حوادث خروج سفیانی

عقیده سفیانی

بخش دوم: خسف بیداء

سرانجام لشکریان سفیانی

فرورفتن لشگری در زمین

بخش سوم: صیحه آسمانی

چه هنگام باید انتظار وقوع صیحه را کشید

اخبار قرآن از وقوع صیحه

علائمی که پیش از وقوع صیحه تحقق می یابد

حال مردم به هنگام وقوع صیحه

بحثی در مورد تاویل آیه ای از قرآن

مفاد این صیحه

زمان وقوع این صیحه

بخش چهارم: نفس زکیه

بخش پنجم: خروج یمانی

نسب یمانی

خروج یمانی

نبرد یمانی

بخش ششم: خروج سید حسنی

پرچمهای سیاه خراسان

سید خراسانی

نبردهای سید خراسانی

مقدمه:

سخن ما در این کتاب از علائم محتوم است، که در روایات به پنج یا شش علامت محصور گردیده است:

حضرت علی علیه السلام می فرمایند: از نشانه هایی که به قطع واقع خواهند شد، خروج سفیانی، خسف سرزمین بیداء، قتل نفس زکیه، ندای آسمانی و خروج یمانی است.

بخش اول:

خروج سفیانی

1.در اثبات وجود سفیانی: هما نگونه که پیش از این گفتیم پدید آمدن سفیانی از علایم ظهور است که در برخی از احادیث بر محتوم بودن آن صحه گذارده شده است. فی المثل، امام محمد باقر (ع) درتفسیر آیه شریفه (ثم قضی اجلا واجل مسمی عنده) فرمود: اینجا دو اجل است:یکی اجل حتمی، که انجام می شود وهرگز غیر آن اتفاق نمی افتد، ودیگری اجل منوط به مشیت. به خدا سوگند که خروج سفیانی از قسم حتمی است.

در روایتی از امام صادق (ع) می فرمایند: این وقایع یا محتومند ویا غیر محتوم و از وقایع محتوم خروج سفیانی در ماه رجب است.

بحث درباره دجال: همانگونه که یادآور شدیم اعتقاد به وجود دجال لازم است؛ اما بیشترین نشانه های اوکه در اهل سنت بدان اشارت رفته قابل اثبات نیست وبرخی از آنهاکه متضمن معجزه می باشد این اشکال مهم را به دنبال می کشند که صدور امور خارق العاده از افراد پلید امری ناممکن است؛چرا که یکی از علل معجزه اثبات دعوای حقانیت انسانی الهی است.

خصوصیات و کارهایی که در کتب روائی از برای دجال مذکور افتاده است را اگر از زمره عبارات رمزی و کنایی بدانیم دیگر لزومی برای حل و نقد عبارات معارض با هم دیده نمی‌شود.

بر سبیل اجمال خصوصیات دجال به قرار زیر است:

دجال دارای عمر دراز است.

به نام فرزند صائد خوانده می‌شود.

ادعای خدایی و ربوبیت می‌کند.

کافر کیش است.

تمامی نقاط عالم، جز مکه و مدینه را به زیر فرمان می‌آورد.

اعور است.

یک چشم دارد و آنهم بر پیشانیش می‌باشد.

خری داردکه بر او سوار است.

هنگام خروجش حضرت بقیه الله بر سفیانی فائق آمده است.

کوتاه قد و چاق و زشت روست و ...

2. نام و نشان سفیانی:

سفیانی از شخصیتهای بارز در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) می‌باشد. او در رأس گروهی جرّار و خون‌آشام نشانة بارزی است از مخالفت با حقّ و حقانیّتی است که خداوند وعدة آن را در لسان ناطقش ـ قرآن کریم ـ به آدمیان داده است.

میان دانشمندان و محدثین اتفاق نظر وجود دارد که وجه تسمیة این انسان پلید به سفیانی به خاطر نسبت داشتن با ابوسفیان است. به تصریح روایات، او از تیرة ابوسفیان و همسرش، هند جگرخوار است.

امیرالمؤمنین علی علیه السّلام می‌فرمایند:

پسر خورنده جگرها از بیابان خشک بیرون می‌آید و او مردی است میانه بالا و بزرگ سر و آبله‌رو. زمانی که او را می‌بینی به گمانت که او اعور (یعنی دوبین) است. نامش عثمان و نام پدرش عتبه می‌باشد. او از فرزندان ابوسفیان است. هرگاه به سرزمینی می‌رسد که هموار و دارای آب صاف است آنجا استقرار می‌گیرد.

همانگونه که در تاریخ مذکور افتاده ابوسفیان پنج پسر به نامهای عتبه، معاویه، یزید، عنبسه و حنظله داشت. در روایات مربوط به سفیانی برخی دلالت بر این دارند که سفیانی از اولاد عنبسه بن ابوسفیان است و برخی او را از نوادگان عتبه بن ابوسفیان معرفی می‌کنند. اما در یکی از نامه‌های مولا امیرالمؤمنین به معاویه حضرت، به صراحت سفیانی را از دودمان پلید معاویه می‌دانند:

‍‌«ای معاویه! مردی از فرزندان تو، بدخوی و ملعون و سبک مغز و ستمکار و واژگون دل و سختگیر و عصبانی است. خداوند رحمت و مهر را از قلب او زدوده است. دایی‌های او بسان سگ خون‌آشامند. گوئیا من هم اینک او را می‌بینم. اگر می‌خواستم نام او را می‌بردم و به توصیفش می‌پرداختم که او پسری چند ساله است. او لشکری به جانب مدینه گسیل می‌دارد. آنها وارد مدینه شده بیش از اندازه مرتکب قتل و غارت و پرده‌دری نوامیس می‌شوند. در این حال مردی پاکیزه خصال و پرهیزگار از چنگال آنها رهایی می‌یابد. کسی که زمین را که از ظلم و جور لبریز شده است سرشار از عدل و داد می‌نماید. من نام او را می‌دانم و می‌دانم که در آن روز چند سال دارد و نشانه‌اش چیست.»

رسول اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید:

شرورترین مردم و ستمگرترین آنان که بسیار زشتخوی و سنگدل است سفیانی میباشد که از همه اقطار واکناف جهان اسلام برای مقابله با او وسپاهیان خون آشامش گرد می آیند واو همه اعوانش را از دم شمشیرمی گذراند.

شعاری که همه جا طنین انداز است، این شعار است:خدایا،خدیا، اول انتقام وانگهی آتش دوزخ.

3. علائمی که دلالت بر خروج سفیانی دارد:

حذیفه یمانی از پیامبر خدا (ص) روایت می کند که حضرت پس از بیان فتنه ای که در مشرق و مغرب واقع خواهد شد فرمودند:

وقتی که آنان در این حالت می باشند ناگاه سفیانی از سمت وادی یابس(درفلسطین)-دراثنای این فتنه- برایشان خروج می کند ودر دمشق فرود می آید از آنجا لشگری به سمت مشرق و لشکری به سمت مشرق ولشگری به سوی مدینه می فرستد تا اینکه لشکراول در ارض بابل که ازجمله نوا حی بلده ملعونه وجایگاه خبیثه(یعنی بغداد(

است؛ فرود می آیند وبیشتر از سه هزار نفر را می کشند و بیشتر از سه هزار نفر را می کشند وبیشتر از سیصد زن را رسوا می کنند وسیصد جوان از بنی عباس را به قتل می رسانند. بعد از آن متوجه کوفه می

تحقیق در مورد ظهور

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

بسمه تعالی

علائم حتمی ظهور امام مهدی (عج)

نام دانشجو: نصیر نعیمی

نام استاد: جناب آقای افشار

درس: معارف اسلامی «2»

کد کلاس: 205

«دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب»

فهرست موضوعات

مقدمه

بخش اول:خروج سفیانی

دراثبات وجود سفیانی

نام ونشانی سفیانی

علائمی که دلالت بر خروج سفیانی دارد

زمان خروج سفیانی

حوادث خروج سفیانی

عقیده سفیانی

بخش دوم: خسف بیداء

سرانجام لشکریان سفیانی

فرورفتن لشگری در زمین

بخش سوم: صیحه آسمانی

چه هنگام باید انتظار وقوع صیحه را کشید

اخبار قرآن از وقوع صیحه

علائمی که پیش از وقوع صیحه تحقق می یابد

حال مردم به هنگام وقوع صیحه

بحثی در مورد تاویل آیه ای از قرآن

مفاد این صیحه

زمان وقوع این صیحه

بخش چهارم: نفس زکیه

بخش پنجم: خروج یمانی

نسب یمانی

خروج یمانی

نبرد یمانی

بخش ششم: خروج سید حسنی

پرچمهای سیاه خراسان

سید خراسانی

نبردهای سید خراسانی

مقدمه:

سخن ما در این کتاب از علائم محتوم است، که در روایات به پنج یا شش علامت محصور گردیده است:

حضرت علی علیه السلام می فرمایند: از نشانه هایی که به قطع واقع خواهند شد، خروج سفیانی، خسف سرزمین بیداء، قتل نفس زکیه، ندای آسمانی و خروج یمانی است.

بخش اول:

خروج سفیانی

1.در اثبات وجود سفیانی: هما نگونه که پیش از این گفتیم پدید آمدن سفیانی از علایم ظهور است که در برخی از احادیث بر محتوم بودن آن صحه گذارده شده است. فی المثل، امام محمد باقر (ع) درتفسیر آیه شریفه (ثم قضی اجلا واجل مسمی عنده) فرمود: اینجا دو اجل است:یکی اجل حتمی، که انجام می شود وهرگز غیر آن اتفاق نمی افتد، ودیگری اجل منوط به مشیت. به خدا سوگند که خروج سفیانی از قسم حتمی است.

در روایتی از امام صادق (ع) می فرمایند: این وقایع یا محتومند ویا غیر محتوم و از وقایع محتوم خروج سفیانی در ماه رجب است.

بحث درباره دجال: همانگونه که یادآور شدیم اعتقاد به وجود دجال لازم است؛ اما بیشترین نشانه های اوکه در اهل سنت بدان اشارت رفته قابل اثبات نیست وبرخی از آنهاکه متضمن معجزه می باشد این اشکال مهم را به دنبال می کشند که صدور امور خارق العاده از افراد پلید امری ناممکن است؛چرا که یکی از علل معجزه اثبات دعوای حقانیت انسانی الهی است.

خصوصیات و کارهایی که در کتب روائی از برای دجال مذکور افتاده است را اگر از زمره عبارات رمزی و کنایی بدانیم دیگر لزومی برای حل و نقد عبارات معارض با هم دیده نمی‌شود.

بر سبیل اجمال خصوصیات دجال به قرار زیر است:

دجال دارای عمر دراز است.

به نام فرزند صائد خوانده می‌شود.

ادعای خدایی و ربوبیت می‌کند.

کافر کیش است.

تمامی نقاط عالم، جز مکه و مدینه را به زیر فرمان می‌آورد.

اعور است.

یک چشم دارد و آنهم بر پیشانیش می‌باشد.

خری داردکه بر او سوار است.

هنگام خروجش حضرت بقیه الله بر سفیانی فائق آمده است.

کوتاه قد و چاق و زشت روست و ...

2. نام و نشان سفیانی:

سفیانی از شخصیتهای بارز در زمان ظهور حضرت مهدی (عج) می‌باشد. او در رأس گروهی جرّار و خون‌آشام نشانة بارزی است از مخالفت با حقّ و حقانیّتی است که خداوند وعدة آن را در لسان ناطقش ـ قرآن کریم ـ به آدمیان داده است.

میان دانشمندان و محدثین اتفاق نظر وجود دارد که وجه تسمیة این انسان پلید به سفیانی به خاطر نسبت داشتن با ابوسفیان است. به تصریح روایات، او از تیرة ابوسفیان و همسرش، هند جگرخوار است.

امیرالمؤمنین علی علیه السّلام می‌فرمایند:

پسر خورنده جگرها از بیابان خشک بیرون می‌آید و او مردی است میانه بالا و بزرگ سر و آبله‌رو. زمانی که او را می‌بینی به گمانت که او اعور (یعنی دوبین) است. نامش عثمان و نام پدرش عتبه می‌باشد. او از فرزندان ابوسفیان است. هرگاه به سرزمینی می‌رسد که هموار و دارای آب صاف است آنجا استقرار می‌گیرد.

همانگونه که در تاریخ مذکور افتاده ابوسفیان پنج پسر به نامهای عتبه، معاویه، یزید، عنبسه و حنظله داشت. در روایات مربوط به سفیانی برخی دلالت بر این دارند که سفیانی از اولاد عنبسه بن ابوسفیان است و برخی او را از نوادگان عتبه بن ابوسفیان معرفی می‌کنند. اما در یکی از نامه‌های مولا امیرالمؤمنین به معاویه حضرت، به صراحت سفیانی را از دودمان پلید معاویه می‌دانند:

‍‌«ای معاویه! مردی از فرزندان تو، بدخوی و ملعون و سبک مغز و ستمکار و واژگون دل و سختگیر و عصبانی است. خداوند رحمت و مهر را از قلب او زدوده است. دایی‌های او بسان سگ خون‌آشامند. گوئیا من هم اینک او را می‌بینم. اگر می‌خواستم نام او را می‌بردم و به توصیفش می‌پرداختم که او پسری چند ساله است. او لشکری به جانب مدینه گسیل می‌دارد. آنها وارد مدینه شده بیش از اندازه مرتکب قتل و غارت و پرده‌دری نوامیس می‌شوند. در این حال مردی پاکیزه خصال و پرهیزگار از چنگال آنها رهایی می‌یابد. کسی که زمین را که از ظلم و جور لبریز شده است سرشار از عدل و داد می‌نماید. من نام او را می‌دانم و می‌دانم که در آن روز چند سال دارد و نشانه‌اش چیست.»

رسول اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید:

شرورترین مردم و ستمگرترین آنان که بسیار زشتخوی و سنگدل است سفیانی میباشد که از همه اقطار واکناف جهان اسلام برای مقابله با او وسپاهیان خون آشامش گرد می آیند واو همه اعوانش را از دم شمشیرمی گذراند.

شعاری که همه جا طنین انداز است، این شعار است:خدایا،خدیا، اول انتقام وانگهی آتش دوزخ.

3. علائمی که دلالت بر خروج سفیانی دارد:

حذیفه یمانی از پیامبر خدا (ص) روایت می کند که حضرت پس از بیان فتنه ای که در مشرق و مغرب واقع خواهد شد فرمودند:

وقتی که آنان در این حالت می باشند ناگاه سفیانی از سمت وادی یابس(درفلسطین)-دراثنای این فتنه- برایشان خروج می کند ودر دمشق فرود می آید از آنجا لشگری به سمت مشرق و لشکری به سمت مشرق ولشگری به سوی مدینه می فرستد تا اینکه لشکراول در ارض بابل که ازجمله نوا حی بلده ملعونه وجایگاه خبیثه(یعنی بغداد(

است؛ فرود می آیند وبیشتر از سه هزار نفر را می کشند و بیشتر از سه هزار نفر را می کشند وبیشتر از سیصد زن را رسوا می کنند وسیصد جوان از بنی عباس را به قتل می رسانند. بعد از آن متوجه کوفه می

تحقیق در مورد دوران ظهور در اسلام

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 31 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

دوران ظهور در اسلام

پس از فتح جهان توسط آن حضرت و یکپارچگى تمام دولتهاى جهان به صورت یک حکومت اسلامى ، امام ( ع ) جهت تحقق بخشیدن به اهداف الهى در ابعاد گوناگون و در میان ملتهاى جهان اقدام مى کند ، وبراى تعالى بخشیدن وشکوفائى زندگى مادى و تحقق توانگرى و رفاه همگان قیام نموده و جهت گسترش فرهنگ و دانش ، و بالا بردن سطح آگاهى دینى و دنیایى مردم مى کوشد .

طبق برخى روایات ، میزان افزایش دانشى را که آن حضرت بردانش مردم اضافه مى کند ، به نسبت 25 به 2 است ، یعنى اضافه بر 2 جزء از علم را که قبلا دارا بوده اند 25 جزء دیگر را بر آن افزوده و به طور کلى دانش بشر 27 جزء خواهد شد . هم چنانکه در زمان آن حضرت پاى ساکنان زمین به سوى ساکنان کرات گشوده مى شود بلکه مرحله گشوده شدن درهاى عالم غیب به روى این جهان مادى ما آغاز مى گردد ، که انسانهائى از بهشت به زمین مى آیند که براى مردم اعجاز آور و خارق العاده خواهد بود و در روزگار آن حضرت و بعد از آن شمارى از پیامبران و امامان علیهم السلام به زمین باز خواهند گشت و تا هر زمان که اراده حق تعالى باشد فرمانروایى خواهند نمود.

واین امر از نشانه هاى رستاخیز و مقدمات آن مى باشد . به نظر مى رسد که جنبش دجال ملعون و فتنه وآشوب او یک حرکت انحرافى بهره گیرى از پیشرفت علوم و حالت رفاهى باشد که در زمان امام ( ع ) جامعه بشرى به آن دست مى یابد ، دجال از روشهاى پیشرفته چشمبندى ، براى فریب جوانان پسر و دختر و زنان که بیشتر پیروان او را تشکیل مى دهند ، استفاده مى کند .

از این رو در جهان موجى از فتنه و آشوب بوجود مى آورد که فریبکارى هاى او را باور مى کنند ، اما حضرت مهدى ( ع ) نیرنگ هاى وى را آشکار ساخته و به زندگى او وهوادارانش خاتمه مى بخشد .

این بود دورنمائى کلى از حرکت وانقلاب جهانى حضرت مهدى موعود ( ع ) .

اما روزگارى که این حوادث در آن رخ مى دهد ، آشکارترین نشانه ها و رویدادهاى آن از زبان روایات چنین است :

- نخست فتنه اى است که بر امت اسلامى پیش مى آید و روایات ، آن را آخرین و سخت ترین فتنه ها توصیف مى کند که بر آنان وارد شده ، وبا ظهور امام ( ع ) بر طرف مى گردد . نکته قابل این است که تمام ویژگیهاى کلى و مشروح این آشوب با فتنه و سلطه غربى ها و نیز کشورهاى شرقى هم پیمان با آنان در آغاز این قرن ، تطبیق مى کند چه این که این آشوب سراسر ممالک اسلامى و تمام خانواده آنان را در بر مى گیرد . " خانه اى وجود ندارد مگر این که آن فتنه داخل آن شده و هیچ مسلمانى نمى ماند مگر این که مورد آسیب آن واقع مى شود . "

ملت هاى کافر بر کشورهاى مسلمانان هجوم مى آورند ، آنگونه که گرسنگان آزمند بر سفره چرب و رنگین حمله مى کنند . " به هنگام فتنه و آشوب ، گروهى از غرب و گروهى از شرق آمده و بر امت من حکمرانى کنند . " این فتنه از سرزمین شام ، سرزمینى که دشمنان ما سلطه گرى استعمارى سیاه خویش را از آنجا آغاز نموده ، و آن را کانون پرتوافکن تمدن من نامند شروع مى شود در نتیجه آشوبى به پا مى شود که در زبان روایات به " فتنه فلسطین " از آن یاد شده ، آشوبى که کشور شام در اثر آن ، هم چون آب درون مشک به هم مى خورد . " چون فتنه فلسطین بر پا شود منطقه شام دچار آشفتگى و نابسامانى گردد ، مانند بهم خوردن آب در مشک ، وآنگاه که زمان پایانش فرا رسد پایان یافته و اندکى از شما پشیمان مى شوید . "

روایات ، نسل ها وفرزندان مسلمانان را بدین گونه توصیف مى کند : که آنان با فرهنگ این فتنه و آشوب نشو ونما مى کنند به گونه اى که از دیگر فرهنگ ها بى اطلاع مى مانند و فرمانروایان ستمگرى که با احکام کفر و هوا و هوس بر مسلمانان حکمرانى نموده و آنان را با بدترین وضعى شکنجه مى دهند . احادیث شریف ، به وجود آورندگان این آشوب را رومیان ( غربیها ) وترکان که ظاهرا مراد از آنان ( روسها ) باشند ، نام برده ، و آنگاه که حوادث بزرگى در سال ظهور حضرت مهدى ( ع ) رخ مى دهد ، آنان نیروهاى خود را در رمله فلسطین و در انطاکیه در ساحل ترکیه سوریه و در جزیره ، واقع در مرزهاى سوریه عراق ترکیه ، مستقر مى سازند . " زمانیکه روم ترک (روسیه و غرب ) علیه شما شورش و با یکدیگر نیز مخالفت و کشمکش مى نمایند و جنگ و درگیرى ها در جهان رو به افزایش مى رود ، هواداران ترکان ، جهت استقرار در جزیره و خوارج روم به انگیزه فرود آمدن در رمله به حرکت در مى آیند "

هم چنین در روایات آمده که آغاز ظهور آن بزرگوار از ایران خواهد بود . " نقطه آغاز ظهور او از سوى مشرق است و چون آن هنگام فرا رسد ، سفیانى خروج مى کند . " یعنى ، آغاز مقدمات وزمینه ظهور آن حضرت بدست طرفداران سلمان فارسى ، یاران درفش هاى سیاه انجام پذیرفته و نهضت آنان به دست مردى از قم به وجود مى آید"

مردى از قم قیام نموده و مردم را به حق دعوت مى نماید . گروهى که گرد او جمع مى شوند ، دلهاشان چون پاره هاى آهن محکم واستوار است و آنچنان نستوه اند که از تندبادها و طوفانهاى کارزار نمى هراسند ، و از نبرد خسته و افسرده نشده و وحشتى به دل راه نمى دهد ، و همواره توکل و اتکاء آنها به خدواند است و فرجام نیکو از آن تقوا پیشگان خواهد بود . "

آنان پس از بپاخاستن و به وچود آوردن انقلابشان از دشمنان خود ( ابرقدرتها ) مى خواهند که آنها را به حال خود رها نموده و در امور آنها دخالت نکنند ، اما آنان بر این امر اصرار دارند . " حق را مى جویند ، به آنان سپرده نمى شود ، بار دیگر خواستار آن مى شوند دیگر بار نیز سپرده نمى گردد ، با مشاهده این وضع سلاح بر دوش گرفته ، و به مبارزه ادامه مى دهند تا خواسته آنها را عملى مى نمایند ولى این بار اینان نمى پذیرند ، تا این که قیام نموده و پرچم نهضت را به دست صاحب شما یعنى حضرت مهدى ( ع ) مى سپارند ، و کشته هاى آنان شهیدان راه حق هستند " و به گفته روایات آنها سر انجام در جنگ طولانى خود پیروز گشته و دو شخصیتى که وعده داده شده در میان آنان ظاهر مى شوند . که یکى خراسانى بعنوان فقیه ومرجع ، یا رهبر سیاسى ، ودیگرى شعیب بن صالح که جوانى گندم گون ، باریش کم پشت از اهالى رى ، مى باشد به عنوان فرمانده نظامى مى باشد . با سپردن این دو شخصیت پرچم اسلام را به حضرت مهدى ( ع ) ، با نیروهاى خود در نهضت آن حضرت شرکت مى نمایند ، وشعیب بن صالح به سمت فرماندهى کل قواى حضرت مهدى ( ع ) نائل مى گردد .

هم چنین روایات از حرکتى یاد مى کند که در سوریه توسط " عثمان سفیانى " که از هواداران رومیان وهم پیمان با یهود است بر پا شده و وى سوریه واردن را یک پارچه در قلمرو حکومت خویش در مى آورد . " خروج سفیانى امرى حتمى است که از آغاز تا انجام آن پانزده ماه به طول مى انجامد . شش ماه آن را به جنگ و کشتار پرداخته و با به تصرف در آوردن پنچ منطقه ، نه ماه کامل بر آن مناطق فرمانروائى مى کند . "

طبق گفته روایات آن مناطق پنجگانه علاوه بر سوریه و اردن ، احتمالا لبنان را نیز در بر مى گیرد . این وحدت نامیمونى است که توسط سفیانى در کشور شام به وجود مى آید ، زیرا که هدف آن ایجاد یک خط دفاعى ( عربى ) از اسرائیل ، و پایگاهى براى رویاروئى با ایرانیان و زمینه سازان حکومت حضرت مهدى ( ع ) مى باشد . از این رو سفیانى اقدام به اشغال و تصرف عراق نموده و نیروهاى وى وارد عراق مى گردند . " او تعداد یکصد وسى هزار نیرو را به کوفه اعزام مى نماید و آنها در محلى بنام " روحاء " و " فاروق " فرود مى آیند ، آنگاه شصت هزار تن از آنان روانه کوفه شده و در محل مقبره حضرت هود ( ع ) در نخیله منزل مى کنند ، و گویا من سفیانى ( و یا همراه و یار او ) را مى بینم که در کوفه و در زمینهاى پهناور و سرسبز شما رحل اقامت افکنده و منادى او بانگ بر مى آورد که هر فردى سر شیعه على را بیاورد هزار درهم به او داده مى شود ، در این هنگام است که همسایه به همسایه اش حمله ور شده و مى گوید این شخص از زمره آنان است . "

آنگاه سفیانى را به پرکردن خلا سیاسى که در حجاز بوجود آمد وادار مى نمایند و براى مبارزه و نابودى حکومت حضرت مهدى ( ع ) که زبانزد مردم بوده و انتظار آغاز آن را از مکه دارند ، حکومت سفیانى را تقویت مى نمایند . از این رو سفیانى سپاه خود را به حجاز گسیل داشته و نیروهایش با ورود به شهر مدینه در آنجا دست به فساد زده و سپس آهنگ مکه مى نمایند ، جائى که حضرت

تحقیق در مورد نشانه های ظهور

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن .doc : 

 نشانه هاى ظهور

هر رویکرد جهانى که در عرصه ى گیتى تحقق یافته و مى یابد ناگزیر از نشانه هایى است. بویژه رخدادهایى که توسط پیامبران الاهى خبر داده شده است. در این میان حرکت جهانى امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ از این قانون مستثنى نبوده و از نشانه هایى برخوردار است تا بشریت متوجه نزدیک شدن و یا فرا رسیدن آن شوند.

از وحى پیرامون زمان دقیق ظهور حضرت صاحب الزمان ـ ارواحنا فداه ـ سخنى نرسیده است بلکه دستور داده اند که هرگاه کسى زمانى را تعیین کرد، او را تکذیب کنید; لیکن براى آمدن آنحضرت نشانه هایى بیان فرموده اند که برخى از آن علائم حتمى شمرده است. به این معنا که پس از تحقق این امور ظهور آن امام قطعى است; که پنج علامت مى باشند. برخى اندکى پیش از ظهور، برخى چند ماه بعد از آمدن آنحضرت و برخى اندکى پیش از قیام نجات بخش آنحضرت پدیدار مى شود.

امام امیر مؤمنان على ـ علیه السلام ـ فرموده اند: آنچه که بطور حتم پیش از قیام قائم تحقّق خواهد یافت، بپا خاستن سفیانى و فرو رفتن گروهى در زمین بیدا و کشته شدن نفس زکیه و فریادى که از آسمان بلند شده و خروج فردى از یمن است.

سایر علائمى که در این مورد بیان شده قابل تغییرند حتّى پر شدن زمین از ظلم. اگر چه تحقّق این مطلب قریب به حتم است; امّا روایاتى از معصومین ـ علیهم السلام ـ وارد شده که اگر همه ى مردم دعا کنند امر غیبت به انتهاء (پر شدن زمین از ظلم و جور) نمى رسد. این خود حکایت از غیر حتمى بودن این نشانه ها دارد.

ممکن است چنین تصور شود که آمدن سفیانى دربرگیرنده ى ظلم و جور فراوانى است! در جواب مى گوییم: این در صورتى است که مدّت سلطنت او طبق روایات نُه ماه طول بکشد ولیکن نُه ماه طول کشیدن حکومت وى نیز غیر حتمى است و ممکن است در آن بداء شده و زمان حکومتش یک ماه یا کمتر طول بکشد و آنچه حتمى است تنها قیام است. بلکه برخى در مورد محتوم بودن همین پنج علامت نیز بیانى دارند که وقوع این رویدادها حتمى نیست بلکه علامت بودن آنها براى ظهور حتمى است. بدین معنى که اگر اینها واقع شود حتماً ظهور و قیام آنحضرت را در پى داشته و این امر تخلّف ناپذیر است; ولى ممکن هست اینها نیز اتّفاق نیفتد و در اصل وقوع اینها بداء حاصل شود چنانچه حضرت جواد ـ علیه السلام ـ حتمى بودن خروج سفیانى را تأیید نموده و سپس بداء را در آن ممکن مى شمارد و از دیگر سوى روایاتى اشاره به ناگهانى بودن امر فرج کرده و هم چنین شیعه را به انتظار لحظه بلحظه فرا مى خواند، که مى بایست تحقّق این امر در هر لحظه حتى در صورت عدم به وقوع پیوستن نشانه هاى حتمى، امکان پذیر باشد.

خروج سفیانى

همانگونه که ذکر شد پدید آمدن سفیانى از نشانه هاى حتمى ظهور مى باشد امام باقر ـ علیه السلام ـ در تفسیر آیه شریفه (ثمّ قضى أجلا وأجل مسمى عنده) فرمودند:

انّهما أجلان، أجل محتوم لا یکون غیره، أجل موقوف للّه فیه المشیّة لا واللّه انّ أمر السفیانی من المحتوم .

آن دو مهلت است یکى حتمى و دیگر غیر حتمى که مشیت الهى در آن کارگر خواهد بود. به خدا قسم کار سفیانى حتمى است.

در بین حدیث شناسان اتفاق نظر وجود دارد که این فرد از فرزندان ابو سفیان است و به همین جهت او را سفیانى مى گویند.

امیرالمؤمنین على ـ علیه السلام ـ مى فرمایند:

 یخرج ابن آکلة الأکباد من الوادی الیابس وهو رجل رَبْعة وحش الوجه ضخم الهامة بوجهه أثر جدری إذا رأیته حسبته أعور اسمه عثمان وأبوه عنبسة وهو من ولد أبی سفیان حتّى یأتی ارضا ذات قرار و معین فیستوى على منبرها([4]).

فرزند زن جگرخوار از بیابان خشک خروج مى کند و او مردى چهارشانه با چهره اى وحشتناک است. داراى سرى بزرگ و در چهره اش نشان زخمى چرکین دیده مى شود وقتى او را مى نگرى گویى یک چشم ندارد. نامش عثمان و پدرش عنبسه و از فرزندان ابو سفیان است. حرکتش را تا سرزمینى که داراى آرامش و آب خوش گوار ]کوفه[ است ادامه مى دهد و بر فراز منبر آن مى نشیند.

خروج سفیانى قبل از قیام امام ـ ارواحنا فداه ـ واقع مى شود.

عن جابر الجعفى قال: سألت أبا جعفر الباقر ـ علیه السلام ـ عن السفیانی، فقال انّی لکم بالسفیانی حتّى یخرج قبله الشیصبانی یخرج من أرض کوفان ینبع کما ینبع الماء فیقتل وفدکم، فتوقعوا بعد ذلک السفیانی وخروج القائم ـ علیه السلام ـ([5]).

جابر جعفى از امام باقر ـ علیه السلام ـ درباره سفیانى مى پرسد. او مى فرماید: شما را با سفیانى چکار؟! پیش از او شیصبانى از کوفه خروج مى کند و چون آب از زمین مى جوشد و گروه شما را به خاک و خون مى کشد پس از وى منتظر خروج سفیانى و پس از او قیام قائم ـ علیه السلام ـ باشید.

امام رضا ـ علیه السلام ـ  فرمودند:

 قبل هذا الأمر السفیانی والیمانی والمروانی وشعیب بن صالح فکیف یقول هذا هذا؟([6])

قبل از امر فرج، سفیانى و یمانى و مروانى و شعیب بن صالح پدیدار خواهند شد!! چگونه مى گوید این همان (مهدى) است (در حالى که هیچ یک پدیدار نشده اند).

 شخصیّت سفیانى (تفکّرات، رفتار)

نام او عثمان بن عنبسه و از نژاد امویان است مردى سفاک و خون آشام که انسانها را مانند پشه به آسانى مى کشد هر حرامى را حلال نموده و به هر جنایتى دست مى یازد. در احادیث پیرامون تفکرات وى به گونه اى سخن رفته که گویى هیچ اعتنایى ندارد اگر چه تظاهر به اسلام مى کند لیکن صلیبى از طلا بر گردن آویخته است. از کارهاى سفیانى و جنایات هولناک او نیز بسیار سخن رفته است او سنگدلترین انسانهاست که عاطفه در قاموس زندگیش وجود ندارد و مهر و رحم در آن دیده نمى شود. او و یارانش دلهایى مالامال از کینه و نفرت، نسبت به خاندان پیامبر ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ دارند.

در این زمینه اکتفا مى کنیم به حدیثى از وجود مقدس حضرت ختمى مرتبت محمّد ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ که درباره ى وى مى فرمایند:

أشدّ خلق اللّه شرّاً وأکثر خلق اللّه ظلماً شَرِسٌ، قاسی القلب، یجمع له ولجیشه من کافّة الأقطار الاسلامیة فیهزمهم ویقتلهم وینادی شعار له فی حروبه هو: یا ربّ ثاری ثمّ النّار یا ربّ النّار ولا العار([7]).

شر او از همه بندگان خدا بیشتر و سختتر است و بیش از همه ى مردم ستم مى کند. بد خلق و سنگ دل مى باشد از تمام کشورهاى اسلامى علیه او بسیج مى شوند آنگاه همگى را شکست داده و به خاک و خون مى کشد و شعارش در جنگها این است، اى خدا! انتقام و سپس آتش. خدایا! آتش آرى! اما عار و ننگ هرگز.

و نمونه اى از کشتار او در کلام امیرالمؤمنین ـ علیه السلام ـ در خطبه ى بیان این چنین ترسیم شده است.