مطالعه و بررسی پردازنده های DSPو امکان سنجی یک سامانه¬ی حداقل جهت کار با آنها 54 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 96

دانشگاه آزاد اسلامی – واحدمشهد

پایان نامه دوره کارشناسی برق

گرایش مخابرات

موضوع :

مطالعه و بررسی پردازنده های DSPو امکان سنجی یک سامانهی حداقل جهت کار با آنها

استاد راهنما :

دکتر سعید طوسی زاده

گرد آورندگان :

نغمه زرین کمال

لعیا رسولی

تابستان 1387

فهرست مطالب

عنوان صفحه چکیده ز

فصل اول : مشخصات عمومی پردازنده های DSP 1

1-1) تحلیل سیستم های DSP 2

1-2) معماری پردازشگرهای دیجیتال 7

1-3) مشخصات پردازشگرهای DSP 11

1-4) بهبود کارایی پردازنده های DSP معمولی 15

1-5) ساختار SIMD 16

فصل دوم : معرفی پردازنده های DSP و سخت افزار لازم جهت کار با آنها 20

2-1) مقدمه 21

2-2) خانواده ی پردازنده های Texas Instrument 24

2-2-الف( خانواده ی TMS320C2000 29

2-2-ب ( سری C5000 31

2-2-ج( سری C6000 33

2-3) تجهیزات سخت افزاری جهت کار با پردازنده های دیجیتال 38

2-3- الف( نحوه ی راه اندازی و تست اولیه بورد های DSK 42

2-3-ب) EVM 43

2-3-ج) DVEM 44

2-3- د) بورد های TDK 45

2-4) خانواده ی پردازنده های Motorola یا به عبارتی Free scale 49

2-4- الف) سری DSP56000 49

2-4-ب) سری DSP56100 49

2-5) خانواده ی پردازنده ی Analog Devices 53

2-5- الف) پردازنده های سری BLACFIN 54

2-5- ب) پردازنده های سری SHARC 56

2-5- ج) پردازنده های سری Tiger SAHRC 58

فصل سوم : معرفی نرم افزارهای DSP 60

3-1) مقدمه 61

3-2) تقسیم بندی انواع نرم افزارهای DSP 62

3-3) مقدمه ای بر ابزارهای توسعه یافته ی DSP 63

3-3- الف) کامپایلر C 64

3-3- ب) اسمبلر 65

3-3- ج) پیوند دهنده 65

3-4) بقیه ابزارهای توسعه 67

3-5) نرم افزار Code Composer Studio 68

3-6)نرم افزار های با محیط گرا فیکی برای نوشتن کد 74

فصل چهارم : کاربردهای پردازنده های DSP 76

4-1) کاربردهایی از رادار 78

4-2) آماده کردن سیگنال آنالوگ برای برقراری ارتباط از طریق یک کانال مخابراتی 82

4-3) تحلیل سیگنال آنالوگ برای استفاده از شناسایی صدا در سیستم تلفن 83

4-4) کاربرد DSPدر پردازش سیگنال های زلزله ثبت شده در شبکه ملی لرزه نگاری ایران 84

4-5) لنز به عنوان یک ابزار قدرتمند برای محاسبه تبدیل فوریه جهت پردازش سیگنال های دریافتی 85

4-6) کاربرد پردازنده های DSP و تبدیل فوریه چند بعدی در تصویر برداری MRI 87

4-7) استفاده از پردازنده های DSP در تشخیص الگوی گاز 88

4-8) کاربرد پردازنده های DSP در پردازش تصویر 89

4-9) فیلترهای تطبیقی و نقش آنها در پردازش سیگنال های دیجیتال 89

4-10) توموگرافی 90

4-11)کاربرد پردازنده های DSPدر سیستم های قدرت و رله های حفاظتی 91

ضمیمه ی الف: شماتیک بورد DSP STARTER KIT (DSK)TMS320C6711.................................93

مراجع 116

.

مطالعه نکات خاص اجرایی برج میلاد 8 ص دو ستونه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

مطالعه نکات خاص اجرایی برج میلاد

سید ایمان غفوریان

فوق لیسانس مهندسی زلزله-سرپرست سابق دستگاه نظارت برج میلاد به مدت 8سال

E-mail:[e-mail]

چکیده :

از آنجائیکه پروژه های بزرگ تکنولوژی ساخت منحصر به فرد دارند و در احداث این پروژه ها در اکثر موارد روشهای جدید ، ابداعات جدیدی صورت می گیرد ، لذا ارائه آنها می تواند برای مهندسان و متخصصین امر آموزنده باشد ، در این مقاله سعی داریم در خصوص نکات ویژه احداث چهارمین برج بلند دنیا برج میلاد مطالبی را ارائه نماییم.

مقدمه :

در اجرای برج میلاد چند تجربه جدید اجرایی در ایران اتفاق افتاد که در مرحله نخست عزم و جزم ملی در خصوص اجرای کاری بود، که در دنیا متخصصان خاص خود را داشته و کمتر کشوری دارای تجربه اجرای آن را داشت ، لذا شروع به ساخت آن با پشتوانه مردان ، ایران زمین خود نشان از جسارت و بزرگی می داد و میدهد ، لذا در ذیل به خلاصه ای از کارهای خاص که در اجرای این سازه اتفاق افتاد اشاره می نمائیم :

الف) اجرای بدنه اصلی بتنی با سیستم قالب لغزان Slip-Forming به صورت چند ضلعی و مقطع متغییر تا تراز 315 متر

سازه اصلی برج دارای ارتفاع 435 متر می باشد، که بدنه اصلی شفت آن 315 متر ارتفاع دارد ودر ارتفاع0.0 قطر آن 28متر و در تراز 315 به 17 متر میرسد.

ب) ساخت سازه راس با استفاده از تکنیکهای خاص اجرایی و فنی در مراحل مونتاژ کارخانه ، مونتاژ پای کار اتفاق افتاد و همچنین بالابری از تراز 0.0 متر تا 315 مترونصب آن به وسیله جکهای هیدرولیکی از تراز 245 متر تا 315 مترانجام گرفت . جهت اجرای این سازه مراحل کار به 5 قسمت اصلی تقسیم بندی گردید و از نکات قابل توجه انطباق آن در مراحل مختلف در هنگام نصب با بدنه اصلی بتنی می باشد.

ج) ساخت سازه دکل آنتن نیز با استفاده از تکنیکهای خاص اجرایی و فنی در مراحل مونتاژ کارخانه ، مونتاژ پای کار اتفاق افتاد و همچنین بالابری از تراز 0.0 متر تا 435 متر، نصب آن به وسیله جکهای هیدرولیکی از تراز 315 متر تا 415 مترانجام گرفت، لیکن در نحوه بالا بری تفاوتهای از نظر فنی واجرایی با سازه راس داشت.

جهت اجرای این سازه مراحل کار به 2 قسمت اصلی تقسیم بندی گردید و از نکات قابل توجه انطباق آن در مراحل مختلف در هنگام نصب با بدنه اصلی بتنی می باشد.

مونتاژ ساخت و نصب دکل آنتن با ارتفاع 120 متر با استفاده از سیستم بالابری سنگین از تراز 315 تا 435 متر .

د) نکات کنترلی در اجرا ، مانند نقشه برداری ، کنترلهای کیفیت بتن و جوش ، از آنجائیکه امکان بررسی و شرح تمامی نکات مربوط به برج میلاد میسر نمی باشد لذا فقط در خصوص بالابری و نصب دکل آنتن به تفصیل مطالبی بیان شده است :

1- عملیات اجرایی پروژه

پس از مطالعات اولیه عملیات خاکبرداری برج میلاد در سال 75 آغاز گردید ( حجم کل خاکبرداری 130 هزار متر مکعب ) و پس از اتمام خاکبرداری اجرای بتن مگر نیز در همان سال آغاز گردید. بخشهالی مختلف برج شامل فونداسیون ، لابی ، بدنة اصلی ، سازه راس و دکل آنتن تقسیم‌بندی شده است که به عنوان اولین قدم جهت اجرای برج ، بتن‌ریزی فونداسیون آن آغاز گردید.

1-1 ) فونداسیون برج

الف) مشخصات عمومی :

1) پی‌گسترده دایره‌ای ( قطر 66 متر و ضخامت متغیر از 3 تا 5/4 متر )

2) سازه انتقالی (یک هرم ناقص است و قطر آن از 50 متر به 28 مترمتغیر بوده و همچنین ارتفاع فونداسیون حدود 14 متر می باشد. )

حجم کل بتن‌ریزی فونداسیون 20 هزار متر مکعب میزان آرماتوربندی 4000 تن و مقاومت فشاری 28 روزه آن می‌باشد و به دلیل وجود تراکم شدید آرماتورها از روان‌کننده نیز استفاده شده در ضمن نوع سیمان مصرفی از تیپ 2 و تیپ 5 و نوع آرماتورها AIII بوده است (شکل1)

ب ) ویژگیهای فونداسیون :

- به منظور غلبه بر نیروهای افقی ناشی از دیوارهای مایل سازه انتقالی از سیستم پس‌تنیدگی حلقوی استفاده شده، که این عملیات برای اولین بار در ایران توسط جک مخصوص 27 رشته کابل ( 6/0 اینچ ) صورت گرفته است.

- به منظور پی بردن به رفتار دقیق المانهای مختلف سازه در هنگام بهره‌برداری و تغییرات این رفتار در طی زمان از ابزار دقیق در نقاط مختلف سازه از جمله در فونداسیون برج استفاده شده است ، از این ابزارها برای اندازه‌گیری عکس‌العمل خاک ، کرنش بتن ، نیروی داخلی آرماتورها با عملکردهای استاتیکی و دینامیکی بهره‌ برده است.

ج ) روش اجرای فونداسیون :

در فونداسیون برج به دلیل زیاد بودن ضخامت بدنة بتن تمهیدات خاصی در نظر گرفته شد که از جمله آن می توان به قطاع‌بندی دیوارهای فونداسیون و همچنین کنترل دمای مصالح جهت کنترل ‌تنشهای حرارتی اشاره نمود.

د ) زمان اجرا :

آغاز عملیات بتن‌ریزی پی مرداد‌ماه 76 و پایان آن تیرماه 77 بوده است

1-2 ) لابی

الف ) مشخصات عمومی :

به منظور استفاده از جاذبه‌های ایجاد شده در برج ، در قسمت پایینی آن یک ساختمان 6 طبقه ساخته شده ، این ساختمان دارای فونداسیون مشترک با برج بوده و در چند نقطه دیگر در ارتفاع نیز به سازه انتقالی و بدنه اصلی برج متصل می گردد. ساختمان لابی نیز همانند فونداسیون و بدنه اصلی برج بتنی بوده و در تراز 5/9- از روی فونداسیون برج آغاز گشته و بام آن در تراز 28 متر به بدنه اصلی. به اتمام رسیده است(شکل1).

ب ) ویژگیهای خاص لابی :

در پیرامون سازه لابی . مجموعاٌ 16 سری از ستونهای مورب به شکل X قرار گرفته که علاوه بر عملکرد سازه‌ای خود در تحمل بارهای قائم و زلزله ، به عنوان بخشی از نمای کلی ساختمان لابی نیز استفاده می شود ، که روش نصب و بتن ریزی این قطعا نیز دارای ویژگی خاصی می‌باشد.

مشخصات مصالح ساختمان لابی

آرماتور : در ساختمان لابی از آرماتورهای AIII مورد استفاده قرار گرفته است.

مقاومت فشاری بتن مصرفی: می‌باشد.

1-3 ) مشخصات سازه بدنه اصلی:

الف ) مشخصات عمومی :

بدنه اصلی برج مهمترین بخش باربر آن است که کلیة بارهای جانبی و ثقلی قسمت های فوقانی برج شامل سازه راس و دکل آنتن را به فونداسیون منتقل می‌نماید. بدنه اصلی از روی فونداسیون در تراز 00/0 آغاز شده و تا تراز 315 متر یعنی محل اتصال دکل آنتن ادامه می‌یابد. این بخش از برج از چهار باله و دو هشت‌ ضلعی تودرتو که توسط چند دیواره به یکدیگر متصل شده ، تشکیل شده است. هشت ضلعی‌ها و دیوارهای رابط از تراز 0/0 تا تراز 5/302 با موقعیت ثابت ادامه یافته و تنها ضخامت دیوارها در آن تغییر می کند. چهارباله دارای ابعاد متغیر بوده و با افزایش ارتفاع ، بعد آن کاهش می‌یابد ، بگونه‌ای که در تراز 00/0 قطر دایره محاطی بدنه برابر 28 متر بوده و با افزایش ارتفاع ، قطر بدنه کاهش یافته و در تراز 315 متر قطر بدنه به حدود 16 متر می رسد(شکل1).

ب ) ویژگیهای خاص :

پس کشیدگی : به منظور افزایش ظرفیت خمشی بدنه برج در تراز بالاتر از 240 و کاهش تغییر مکانهای دکل ، هشت ضلعی بیرونی بدنه از تراز 230 تا تراز 4/302 و هشت ضلعی داخلی بدنه برج از تراز 290 تا تراز 315 پس‌کشیده می‌شود.

کف‌های داخلی بدنه برج : در داخل هشت‌ضلعی میانی بدنه برج تا تراز 240 متر در فواصل 12 متری کف‌هایی جهت دسترسی پیش‌بینی شده است.

راه پله : در یکی از قسمتهای بدنه ، راه‌پله از تراز 5/9- تا تراز 4/302 ادامه پیدا می کند.

ورقهای مدفون : به منظور اتصال برخی اعضای فولادی و یا تجهیزات دیگر به بدنه اصلی برج در ترازهای مختلف ورقهایی مدفون در بدنه کار گذاشته شده است.

سیمان : سیمان مصرفی در بدنه اصلی برج سیمان تیپ 2می‌باشد میزان مقاومت فشاری بتن بوده است.

مواد افزودنی : بدلیل شرایط ویژه ساخت برج مخابراتی تهران در تهیه طرح اختلاط بتن مصرفی برای اجرای شافت با استفاده از قالب لغزنده از یکسری مواد افزودنی استفاده شده است ، این افزودنی‌ها ، عبارتند از : فوق‌روان کننده ، دیرگیر کننده و هواساز .

آرماتور : آرماتور مصرفی در شافت شامل دو نوع آرماتور با تنش تسلیم و می‌باشد. درضمن برای وصله کردن آرماتورهای خاص از وصله‌های مکانیکی استفاده شده است.

حجم بتن‌ریزی بدنه شافت 32 هزار متر مکعب و میزان آرماتوربندی حدود 9000 تن می‌باشد.

ابزار دقیق : همانند آنچه که در فونداسیون مطرح گردید ، از ابزار دقیقهایی جهت تعیین عملکردهای سازه استفاده شده است.

ج ) روش اجرایی :

برای احداث بدنه بتنی برج از تکنیک قالب لغزنده استفاده شده است ، طرح قالب لغزنده برج حالت خاصی داشته که امکان تغییر ابعاد و ضخامت به صورت همزمان در ارتفاع در آن لحاظ شده است. در ضمن برای ارتفاع‌دهی قالب لغزان از جکهای هیدرولیکی استفاده شد و همچنین در آن 3 عرشه وجود داشته است که شامل عرشه فوقانی ، میانی و آویز می باشند و در هر عرشه عملیات خاصی صورت می‌پذیرفته است.

د) مسائل کنترل کیفی :

جهت بازرسی‌های کنترل کیفی ، دستگاه نظارت روزانه بازرسی‌های لازم بر روی مصالح (دانه‌بندی مصالح و بتن ، کنترل مواد افزودنی و ... ) ، تجهیزات ( کالیبره نمودن بچینگ و ... ) ، پرسنل و عملیاتهای اجرایی و مسائل ایمنی را انجام می‌داده و مستندات آن را تهیه و نگهداری نموده است.

در ضمن علاوه بر نمونه گیریهای صورت گرفته روی مصالح ساخت بتن ، جهت تعیین مقاومت فشاری بتن نمونه‌های 3 ، 7 ، 28 روزه و 1 ، 3 ، 4 و 7 ساله نیز گرفته شده است.

برای کنترل حرکت قالب و کنترل شاقولی بودن ، از شاقول لیزری استفاده شده ، در ضمن علاوه بر کنترلهای شاقول لیزری در برنامه روزانه ، عملیات کنترلی میکروژئودزی و استفاده از GPS بصورت برنامة مناسب مدون در پروژه صورت گرفته است ، نتایج این عملیاتها بیانگر وضعیت بسیار مناسب شاقولی و تغییر مکانهای فونداسیون در محدودة آیین‌نامه‌ها می‌باشد.

ر ) زمان اجرا : در دی‌ماه 77 بتن‌ریزی آغاز شده و پس از 11 مرحله در سال 81 به اتمام رسید ، شایان ذکر است نمای بدنة بتنی برج به همین شکل موجود بتنی باقی خواهد ماند و پوشش دیگری نخواهد داشت.

1-4 ) سازه رأس برج :

الف ) مشخصات عمومی :

سازة راس برج میلاد بزرگترین سازة راس در بین برجهای مخابراتی دنیا و اصلی‌ترین بخش برج از نظر بهره‌برداری بوده و از تراز 5/247 تا ارتفاع 315 متر در پیرامون بدنة اصلی در 12 طبقه نصب شده است. این سازه از نوع اسکلت فلزی و با وزن تقریبی 2000 تن و با سطح زیربنای 12890 مترمربع میباشد(شکل3).

ب ) روش اجرایی :

در ساخت این قطعات کنترل و بازرسی‌های مدون صورت گرفته و در کارخانه سازنده پیش‌مونتاژ گردیده و پس از حمل در پای برج نیز مونتاژ گردید. برای ساخت و نصب این سازه 5 مرحله در نظر گرفته شده است که هر مرحله ویژگی خاص خود را دارا است. جهت بالابری و نصب این سازه عظیم در 3 مرحله از تجهیزات بالابری سنگین (Heavy Lifting) که شامل جکهای هیدرولیکی ، پلها ، چرخها و سیستم به هم پیوسته بودند استفاده گردید و 2 مرحلة دیگر به روش بالابری سبک (وینچ و تاور) صورت گرفت.

مراحل مختلف ساخت ، مونتاژ و نصب سازه راس (STAGE 1)

1 – مرحله اول سازة رأس (STAGE 1)

از تراز 25/261 تا 95/280 متر تا شعاع حداکثر 17 متر به وزن تقریبی 600 تن ( بالابری سنگین )

2– مرحله دوم سازة رأس (STAGE 2)

از تراز 247 تا 258 تا شعاع حداکثر 4/12 متر به وزن تقریبی 620 تن ( بالابری سنگین )

3 – مرحله سوم سازة رأس (STAGE 3)

شامل سبد فلزی از تراز 6/261 تا 8/280 تا شعاع حداکثر 8/29 به وزن تقریبی 705 تن ( بالابری سنگین )

4 – مرحله چهارم سازة رأس (STAGE 4 )

شامل اعضا و سبد مابین مراحل 1 ، 2 و 3 از تراز 258 تا 3/261 به همراه تیرهای تراز 258 تا شعاع حداکثر

17 متر به وزن تقریبی 52 تن ( بالابری سبک )

5 – مرحله پنجم سازة رأس (STAGE 5 )

از تراز 8/280 تا 4/302 متر به وزن تقریبی 500 تن (بالابری سبک )

نکته قابل توجه در نصب مرحلة چهارم سازه بوده است ، که در آن پیش‌بینی ستونهای رابط بین سازه‌های مرحلة قبل به صورت قطعات عین ساخت در نظر گرفته شده بود ، تا تمامی تغییرات و خطاهای احتمالی اجرایی در نصب آنها اعمال گردد.پس از اجرای مرحله 5 سازه رأس برج ، گنبد آسمان به همراه قطعات نمای شیشه‌ای سازة رأس و بدنة برج توسط پیمانکار نمای شیشه‌ای برج نصب خواهد شد.

ج ) مسائل کنترل کیفی : در این مقوله در بند 2 به تفصیل ارائه خواهد شد .

د ) بتن‌ریزی کفهای طبقات و مخروط بتنی : حجم کل بتن‌ریزی سقفها و مخروط بتنی و سایر عملیات بتنی انجام شده در سازه راس برج حدوداٌ 2100 متر مکعب می‌باشد. شکل (3)

1-5 ) دکل آنتن :

1-5 -1- مشخصات عمومی :

الف) بخش اول تراز 308 آغاز شده و تا تراز 382 ادامه می یابد ، قطر مقطع در تراز 308 تا 315 برابر 6 متر است که در تراز 382 بـــه 5/3 متر میرسد ، شکل هندسی مقطع در این بخش 16 ضلعی منتظم است و اتصال دکل به بدنه اصلی برج در این بخش و در یک طول 7 متری از تراز 308 تا تراز 315 صورت می‌گیرد (شکل4و5).

ب) بخش دوم از تراز 382 آغاز شده و تا تراز 408 متر ادامه پیدا میکند. شکل هندسی مقطع در این بخش 8 ضلعی غیرمنتظم و بعد بیرونی آن 79 متر است در این بخش آنتن‌های نصب FM خواهد شد.

ج) بخش سوم از تراز 408 متر آغاز شده و تا تراز 80/420 ادامه می‌یابد و شکل هندسی مقطع در این بخش نیز 8 ضلعی غیر منتظم بوده و بعد بیرونی آن 73 متر است در این بخش آنتن‌های نصبVHF می‌گردد.

د) بخش چهارم از تراز 80/420 آغاز شده و تا تراز 435 متر ادامه پیدا می‌کند. شکل هندسی مقطع در این بخش مربع بوده و بعد بیرونی آن 6/0 متر میباشد. در این بخش آنتن‌های نصب UHFخواهد شد.

1-5-2- اجزاء اصلی سازه‌ای و فرعی :

1-5-2-1- اجزاء اصلی سازه‌ای :

1-5-2-1-1-سازه اصلی

سازه اصلی دکل در بخش اول 16 ضلعی با قطر متغیر بین3543 و 6000 میلیمتر می باشد. ضخامت ورقها در این بخش از تراز 315 تا 382 ، 20میلیمتر تا 15 میلیمتر بوده و جنس آن از نوع 480AT ( با مقاومت تسلیم 350MPa معادل : این فولاد نیز که بر اساس آیین‌نامة CSA (کانادا ) با تنش تسلیم( fy = 4800Kg/cm2 ST ) است ، در محل اتصال آنتن به بدنه اصلی برج ( تراز 308 تــآ 315 ) ، ضخامت ورقها برابر 25 میلیمتر بوده و جنس آن نیز از نوع 480AT میباشد. در بخش دوم دکل که به شکل 8 ضلعی نا‌منظم و به بعد 79 متر است ضخامت پلیتها بین 30mm ( در تراز 382 ) و 12mm ( در تراز 408 ) متغیر است. جنس این پلیتها از نوع 480AT ( با مقاومت تسلیم 480MPa ) می‌باشد. در بخش سوم دکل با بعد 73 متر ، ضخامت ورقها بین 20mm ( در تراز 408 ) و 10mm (در تراز 8/420 ) متغیر بوده و جنس آنها نیز از نوع 480AT میباشد. در بخش چهارم دکل با بعد 6/0 متر ضخامت ورقها بین 30mm ( در تراز 8/420 ) و 8mm ( در تراز 435) تغییر کرده و جنس این پلیتها نیز از نوع 480AT میباشد.

2-1-2- سخت‌کننده‌های قائم : کلیة سخت‌کننده‌های قائم در دکل از جنس ST 52 بوده و یکی از اهداف بکار بردن آنها جذب انرژی در هنگام اعمال بارهای دینامیکی نظیر باد و زلزله می‌باشد هدف دیگر بکارگیری این سخت‌کننده‌ها کاهش طول مهار نشده ورقهای اتصال و کنترل کمانش جانبی آنها و در نهایت افزایش تنش مجاز فشاری است.

1-5-2-1-2-سخت‌کننده‌های افقی : به منظور کاهش طول مهار نشده ورقهای دکل و افزایش تنش مجاز فشاری آن ، در مقاطع مختلف دکل از سخت‌کننده‌های افقی استفاده شده است. این سخت کننده‌ها از جنس ST37 می‌باشد.

1-5-2-1-3- وصله‌های افقی و قائم : بخش اول دکل که 16 ضلعی است بصورت 16 ورق جداگانه ساخته شده و توسط و صله‌های قائم به یکدیگر متصل میگردد. ضخامت این وصله‌ها حداقل برابر با ضخامت پلیت اصلی میباشد. 8 ضلعی غیرمنتظم بخش دوم دکل بصورت 4 ورق خم شده جداگانه ساخته شده و توسط وصله‌های قائم مسطح به یکدیگر متصل میگردد.

1-5-2-2-بـــازشوها : به منظور دسترسی به بیرون دکل جهت ورود و خروج و نصب آنتن و همچنین عبور فیدرها و کابلهای مربوطه در ترازهای مختلف آن بازشوهایی پیش‌بینی شده است. اطراف کلیة بازشوها توسط ورقهای فولادی تقویت شده است. به منظور دسترسی به نقاط مختلف دکل پله‌هایی در ارتفاع دکل پیش بینی شده است. این پله‌ها در بخشهای اول تا سوم دکل در داخل آن بوده و در بخش چهارم در بیرون آن قرار دارد . این پله‌های از مقاطع سبک بوده و در اطراف آن محافظ‌های استاندارد قرار می‌گیرد. در بخش اول دکل با توجه به ارتفاع قابل توجه آن در هر 5 متر ارتفاع موقعیت قرارگیری پله‌ها 90 درجه جابجا میشود. به منظور امنیت بیشتر کارکنان و کاهش ارتفاع قابل دید آنها در فواصل حدود 5 تــا 10 متری از ارتفاع دکل از کفهای پلاستیکی (Plastic Platform Grating) استفاده شده است این کفها قابلیت باربری 200 کیلوگرم بر متر مربع را داشته و در بخش های اول تا سوم دکل اجرا می‌شود.

1-5-2-3-اتــــصالات :

1-5-2-3-1- اتصالات ورقها به یکدیگر:

اتصال ورقها به یکدیگر توسط وصله های افقی و قائم انجام می گیرد . کلیه اتصالات ورق ها پیچی و با فرض رفتار اصطکاکی می باشد .

1-5-2-3-2- اتصالات سخت کننده های قائم و افقی:

در بخش اول دکل اتصالات سخت کننده های افقی به یکدیگر و به ورقهای اصلی از نوع پیچی است . در بخشهای دوم و سوم اتصالات این سخت کننده ها به یکدیگر پیچی بوده ولی به ورق های اصلی دکل جوش می شوند .

1-5-2-3-3- اتصال بخشهای چهار گانه به یکدیگر :

بخش دوم در یک طول 5/2 متری از تراز 5/379 تا تراز 382 به بخش اول آن متصل می گردد . برای اتصال این دو بخش از 8 عدد پلیت عمود بر ورقهای اصلی به ضخامت

مطالعه عددی دربایه تقویت لرزه‌ای ستون های بتن مسلح پل با استفاده از جاکت‌های فولادی سخت شده موضعی 17 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

مطالعه عددی دربایه تقویت لرزه‌ای ستون های بتن مسلح پل با استفاده از جاکت‌های فولادی سخت شده موضعی

حسین افشین

کریم عابدی

محمدرضا نوری شیرازی

چکیده:

با توجه به وقوع زلزله های مختلف و بروز آثار مخرب بر جا مانده از آن در تمامی زمینه‌ها و با توجه به اینکه کشور ایران در ناحیه لرزه‌خیز قرار دارد، لزوم ترمیم و تقویت سازه ها با توجه به هزینه های سنگین ساخت مجدد سازه و توقف بهره‌برداری از آن، امر ضروری به نظر می‌رسد. در تحقیق حاضر، مقاوم‌سازی ستون بتن مسلح پل با استفاده از جاکتهای فولادی مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای مطالعه عددی، از نرم‌افزار المان محدود ANSYS استفاده شده است. در ابتدا جهت تایید صحت مدلسازی، نتایج به دست امده از تحلیل‌ها در نرم‌افزار ANSYS با نتایج حاصله از یک کار تجربی انجام شده در دانشگاه ملی تایوان مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه سه ستون بتن مسلح با نسبت لاغرهای مختلف، تحت اثر بار محوری ثابت و جابجایی های رفت و برگشتی قرار گرفتند. از ستون با نسبت لاغری 5 و جهت رفع نقص آنها از جاکت فولادی تنها، جاکت فولادی سخت شده با استفاده از ورق‌های ضخیم و المان های سخت کننده مستطیل شکل استفاده شده است و نتایج حاصل از آن، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان می دهد که استفاده از سخت کننده ها جهت تقویت جاکت های فولادی با مقطع مستطیل شکل، باعث افزایش شکل‌پذیری و افزایش مقاومت خمشی شده و ستون تقویت شده می تواند سیکل های بیشتری از جابجایی رفت و برگشتی را بدون افت در ظرفیت باربری تحمل نماید.

کلیدواژه‌ها: مقوم‌سازی لرزه‌ای، ستون‌های بتن مسلح پل، جاکت های فولادی سخت شده موضعی، روش المان محدود.

مقدمه:

ستون ها به عنوان اعضای مهم بحرانی در سازه پل‌ها هستند که ایجاد خرابی حتی در یک ستون می تواند به خرابی کلی یا جزئی در انها منجر شود [1]. بر اساس تحقیقات و مطالعه گسترده برای تقویت سازه ها در برابر زلزله، روشهای مختلف مقاوم‌سازی توسعه یافته است که روش استفاده از جاکت های فولادی به عنوان یکی از روشهای موثر و متداول در زمینه مقاوم سازی پل‌ها مطرح می‌باشد. این روش نسبت به روش‌های دیگر تقویت از جمله استفاده از مواد کامپوزیتی FRP و ... دارای سابقه کاربرد بیشتری است. با توجه به هزینه بالای خرید مواد کامپوزیتی و اینکه در کشور ایران تولید فولاد انبوه بوده و هزینه تهیه آن نسبت به مواد کامپوزیت ارزان‌تر است، استفاده از این روش جهت مقاوم‌سازی سازه پل و ستون‌های بتن مسلح آن، تا حدودی جنبه اقتصادی را اقنا می کند. [2]

به طور معمول، خرابی در ستون‌ها و پایه ها بر دو نوع خرابی خمشی و برشی است. خرابی خمشی ستون‌ها ناشی از مقاومت خمشی ناکافی و یا فقدان ظرفیت شکل‌پذیری خمشی بوده و اساسا در ستون بتن مسلح پل با ارماتورهای طولی پیوسته در نواحی مستعد تشکیل مفصل پلاستیک، رخ می دهد. در شکل 1 نمونه‌ای از خرابی در قسمت تحتانی ستون پل به علت شکل‌پذیری خمشی ناکافی پس از زلزله کوبه ژاپن در 1995 دیده می‌شود [3].

خرابی برشی در ستون‌ها، به طور طبیعی تردو شکننده است و منجر به کاهش سریع مقاومت جانبی در ستون ها‌ی پل می‌شود و یکی از مهمترین دلایلی است که باعث خرابی سازه تحت اثر بارهای زلزله شده است [3].

شکل 1- خرابی خمشی

شکل 2- خرابی برشی و انتقال ناحیه مفصل پلاستیک، زلزله NORTHRIDGE، 1994.

استفاده از جاکتهای فولادی سخت شده موضعی

عملکرد ضعیف جاکتهای فولادی با مقطع مستطیل شکل در محصور کردن بتن هسته ستون و تورم خارج از صفحه این نوع از جاکتها و از طرفی مزیت آنها از لحاظ معماری و عدم تداخل در ترافیک شهری، از جمله دلایلی است که سبب شده است تا محققین مختلف روش‌هایی را برای بهبود عملکرد این گونه از جاکتها پیشنهاد دهند. در شکل 3، شماتیکی از ایجاد تورم خارج از صفحه در جاکت فولادی یا مقطع مستطیل شکل دیده می‌شود.

شکل 3- تورم جاکت فولادی مستطیل شکل.

2-1- تشریح روش

در این روش، المانهای سخت‌کننده بر روی جاکت فولادی مستطیل شکل صاف جوش داده می‌شوند. برای جلوگیری از تورم جاکت و حفظ مقاومت و شکل پذیری آن، از سخت‌کننده‌های تقویتی عرضی در طول ناحیه مستعد تشکیل مفصل پلاستیک می‌شود. شکل مقطع المانهای سخت کننده می تواند به صورت نبشی، پروفیل‌های قوطی ورقهای ضخیم و ... باشد. [5].

2-2- ضوابط طراحی

ضرابط طراحی جاکتهای فولادی بر مینای عملکرد مورد انتظار از استراتژی مقاوم‌یازی دارد که از شیوه‌های دقیق ارزیابی از سازه آسیب دیده بدست می آید و شامل بهبود شکل پذیری خمشی، بهبود تمامیت ناحیه وصله آرماتورها یا بهبود مقاومت برشی در عضو تقویت شده می باشد. [6].

2-2-1- طول ناحیه مفصل پلاستیک

بر طبق تحقیقات Priestly و Park در 1987، طول مفصل پلاستیک Lp برای یک ستون بتن مسلح تقویت شده بوسیله جاکتهای فولادی از رابطه تقریبی زیر بدست می‌آید:

که در ان g اندازه شیار، fy تنش تسلیم فولاد تقویتی عرضی و dbl قطر میلگردهای طولی است. [3]

2-2-2- مساحت مورد نیاز برای تقویت عرضی

بر طبق پیش‌بینی‌های لرزه‌ای ACI 1999 ، میزان آلماتور عرضی مورد نیاز برای تقویت عرضی از رابطه زیر بدست می‌آید:

بررسی رفتار سدهای خاکی در زمان ساخت،مطالعه موردی سد طالقان 19 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

بررسی رفتار سدهای خاکی در زمان ساخت،مطالعه موردی: سد طالقان

مقدمه:

مقادیر تنشها و تغییر شکلهای بخشهای مختلف یک سد خاکی یا سنگریز در هنگام ساخت،در رفتار سد در طول عمر آن بسیار تاثیر گذار است.از پدیده هائی که در طول ساخت سد امکان وقوع دارد،پدیده قوس زدگی(Arching)در هسته رسی اینگونه سدها می باشد.قوس زدگی تاثیر بسزایی در رفتار تغییر شکلی هسته در طول ساخت دارد و همچنین این امر موجب کاهش سطح تنش در هسته می گردد که احتمال شکست هیدرولیکی در پروسه آبگیری اولیه را بالا می برد.در مجموع سه عامل موثر در بروز پدیده قوس زدگی عبارتند از:1-اختلاف خصوصیات تراکم پذیری میان هسته با فیلتر،زهکش و مصالح پوسته.2-توپوگرافی دره.3-هندسه سد.(1957)Bishop برای شرایط زهکشی نشده و(1961)Nonveiller and Anagnostiبرای شرایط کاملا زهکشی شده در سدهای سنگریز با هسته نازک روشهائی را برای بررسی پدیده قوس زدگی ارائه دادند.

پیشرفت در علم اجزا محدود و توسعه مدلهای رفتاری دقیق برای رابطه بین تنش-کرنش مصالح قابلیت بررسی پدیده قوس زدگی را به صورت دقیق ایجاد کرده است.چنین تحلیلی توسط (1997)Naylorبر روی سدBelicheانجام شد.چنین مدلی را بر روی هسته یک سد خاکی Dounias et al(1996)انجام داده اند.بررسی ها نشان می دهد که هر چه هسته قائم تر باشد و ضخامت آن کمتر باشد،امکان رخ دادن این پدیده در پایان ساخت بیشتر است.

از عوامل موثر دیگر در رفتار سدهای خاکی،میزان فشار آب باقیمانده در هسته رسی در اثر عملیات ساختمانی است.عموما بیشترین فشار آب حفره ای حین ساخت در هسته،زمانی ایجاد می گردد که بیشتر از نصف ارتفاع سد ساخته شده باشد.به دلیل ریزدانه بودن هسته مرکزی و طولانی بودن پروسه تحکیم،عموما زمان زیادی برای زوال این فشار در هسته نیاز است.مقدار فشار آب حفره ای ایجاد شده در هنگام ساخت به درجه اشباع اولیه،خصوصیات تراکم پذیری مصالح،نفوذ پذیری و زمان ساخت و سطح تنش اعمالی بستگی دارد.Hilf(1948) روشی را برای تخمین مقدار فشار آب حفره ای برای خاکهای نیمه اشباع از تئوری تحکیم یک بعدی ارائه کرد و آن را با مقادیر اندازه گیری شده در سایت و نیز آزمایش ادومتری در آزمایشگاه مقایسه کرد.شرایط این روش زهکشی نشده،تراکم پذیری به صورت یک بعدی و کرنش جانبی برابر صفر می باشد.در این روش زایل شدن مقادیر هوای محبوس در خاک که با اشباع شدن خاک همراه است باعث افزایش فشار آب حفره ای می گردد.Rahardjo and fredlund(1993) عنوان کردند که هر چند روش Hilf تخمینی منطقی از فشار آب حفره ای بدست می دهد اما مقادیر آن تا حدودی دست بالاست زیرا فرض می کند که ماتریس مکش برابر صفر است یعنی مقدار فشار آب حفره ای برابر فشار هوای حفرات است.Khalili(1996) عنوان کرد که برای خاکهای نیمه اشباع با نفوذ پذیری کم که در آنها شرایط زهکشی نشده برقرار است،نرخ افزایش فشار آب حفره ای در یک فشار محدود کننده همیشه کمتر از نرخ افزایش تنش قائم است زیرا تحت تنش وارده تغییر حجم کوچکی در هوای حفرات بوجود می آید.

Ng and small(1999)جهت بررسی پدیده شکست هیدرولیکی در سدHytejuvetبا در نظر نگرفتن فشار هوا(0=pa)از منحنی درجه اشباع فشار آب حفره ای جهت در نظر گیری خصوصیات غیر اشباع خاک در آنالیز عملیات ساختمانی و آبگیری اولیه سد بهره بردند.Gens et al(1997)

با در نظر گیری فشار هوا و سطح حالت ویژه برای پوسته،رفتار فشار آب حفره ای هسته سدEl Limoneroرا در پروسه ساخت و آبگیری مورد بررسی قرار داد.اکبری (1384)و قمصری(1384) در آنالیز زمان ساخت سد گتوند با استفاده از نرم افزارFLAK از روش سیال تراکم پذیرbiot 1995 برای در نظر گیری میزان فشار آب حفرهای ایجاد شده در زمان ساخت سد استفاده نمودند.در این روش فاز آب و هوا به صورت ترکیب با یکدیگر به عنوان یک سیال تراکم پذیر در نظر گرفته می شود که مدول بالک آن کمتر از مدول بالک آب فرض می گردد( بین1E7 pa تا.(5E7 paدر مجموع درنظرگیری فرضیات مناسب در خصوص رفتار غیر اشباع می تواند مقادیر دقیق تری از فشار آب حفره ای ایجاد شده و زوال یافته در هسته در اختیار قرار دهد.همچنین مدل رفتاری مصالح هسته می تواند تاثیر بسزایی در میزان فشار ایجاد شده در هسته داشته باشد.

در این مقاله رفتار سد خاکی-سنگریز طالقان در زمان ساخت توسط روش اجزا محدود و با در نظر گیری رفتار غیر اشباع مصالح مختلف سد مدلسازی شده است.رفتار مصالح سد به دو صورت الاستیک خطی و الاستوپلاستیک دو سطحی با استفاده از مدلهای دراکر پراگر اصلاح شده وcop،در نظر گرفته شده و رفتار کلی سد مورد ارزیابی قرار گرفته است.کرنشهای پلاستیک برشی و حجمی در قسمتهای مختلف سد بدست آمده و مقادیر تغییر مکان،فشار آب حفره ای و تنش بدست آمده از نتایج آنالیز در قسمتهای مختلف سدبا نتایج ابزار دقیق موجود در سد مقایسه شده است.با مقایسه نتایج آنالیزبدست آمده از دو مدل رفتاری،می توان تاثیر مدل رفتاری مناسب در تعیین میزان مناسب تنش،فشار آب حفره ای و تغییر مکان را مشاهده نمود.با توجه به اهمیت قوس زدگی در کاهش سطح تنش هسته و افزایش امکان وقوع شکست هیدرولیکی در پروسه آبگیری مخزن،می توان عدم کارائی مدل الاستیک و همچنین مدلهای الاستو-پلاستیک تک سطحی را در تعیین مقادیر صحیح بررسی نمود.

سد طالقان:

سدطالقان،سدی با هسته رسی قائم با ارتفاع 103 متر و طول تاج1000 متر می باشد.عرض تاج این سد 6 متر و حداکثر عرض آن در تراز کف خاکریز (تراز 1690 متری از سطح دریا)،638 متر می باشد.شیب هسته در هر دو طرف25/0: 1 و عرض ان حداکثر 55 متر در تراز کف خاکریز و حداقل 4 متر در ارتفاع 100 متری از کف خاکریز می باشد.در طرفین هسته لایه های فیلتر و ناحیه انتقالی(Transition)هر یک به ضخامت 2 متر قرار گرفته است.جهت کنترل تراوش از طریق پی،از دیوار آب بند(Cutoff wall)به ضخامت 2/1 متر و پرده تزریق (Grout curtain)استفاده شده است.جهت جلوگیری از تمرکز تنش،دیوار آب بند تا ارتفاع 12 متر در هسته سد وارد شده است و در روی آن کلاهکی از جنس رس با پلاستیسیته زیاد(High plastic clay)به ضخامت 4 متر و عرض 5 متر قرار

روش‌های مطالعه آزمایشگاهی و صحرایی گروههای مختلف بندپایان مهم پزشکی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

روش‌های انجام عملیات صحرایی و آزمایشگاهی در حشره‌شناسی پزشکی 

تهیه و تنظیم:

مهندس احمدعلی حنفی ‌بجد

کلیاتی در مورد روش‌های مطالعه بندپایان مهم پزشکی در شرایط آزمایشگاهی و صحرایی

جمع‌آوری، نگهداری و کار با نمونه

هر متخصص حشره‌شناسی پزشکی، در حین انجام تحقیقات صحرایی مجبور به صید کردن نمونه‌ها و کار با آنهاست. این کار معمولاً شامل جمع‌آوری و نگهداری نمونه‌ها با روش‌های خاصی است که عمدتاً، و گاهی اوقات تنها روش‌هایی هستند که برای مطالعه گروه خاصی از بندپایان به کار می‌روند. این روش‌ها برای گروههای مختلف حشرات مهم پزشکی و همچنین در نقاط مختلف، متفاوت هستند. بنابراین، در ذیل به شرح برخی از نکات اساسی در این مورد می‌پردازیم و روش‌های تخصصی در فصل مربوط به هر گروه ارائه گردیده است.

اصول جمع‌آوری نمونه و کار با آن

لوازم جمع‌آوری

این وسایل از ساده‌ترین ابزار، از قبیل توری‌های حشره‌شناسی و لوله‌های صید، تا تله های بسیار تخصصی که برای اهداف خاصی به کار می‌رود، متفاوتند. نمونه‌گیری عبارتست از جمع‌آوری نمونه‌ها با یک روش استاندارد به منظور انجام مطالعه کمّی، که در آن می‌توان از ابزار بسیار متفاوتی استفاده نمود. در این قسمت فقط برخی از نکات ساده و اساسی که به صورت روتین مورد استفاده بوده و برای صید لازم هستند، مورد بررسی قرار گرفته‌اند. انواع مختلف تله‌ها برای صید حشرات به منظور انجام تحقیقات خاص به کار رفته‌اند. برخی از آنها حشرات را به صورت انفرادی و از طریق مکانیکی به دام می‌اندازند مثل تله‌های مکنده)، در حالیکه سایرین با استفاده از مواد جلب کننده از قبیل نور، دی‌اکسیدکربن و یا بوی بدن میزبان آنها را صید می‌کنند.

توری‌های حشره‌شناسی دستی (شکل 1) معمولاً شامل یک کیسه ساخته شده از توری‌های دارای سوراخ‌های ریز هستند که به دور یک قاب دایره‌ای متصل گردیده است. این قاب از جنس آلومینیوم بوده و طوری طراحی شده که می‌توان در موقع عدم استفاده، آن را از هم جدا نمود. به دلیل ریز بودن جثه اکثر حشرات و بندپایان مهم پزشکی، توری‌ها معمولاً در حشره‌شناسی پزشکی ارزش محدودی دارند. با وجود این، در مورد جمع‌آوری پشه‌ها از طریق حرکت جارویی بر روی رویش گیاهی و صید مگس‌های تسه‌تسه از روی میزبانهایشان، از آن‌ها استفاده می‌شود. هدف صید، مشخص کننده نوع مناسب توری است. در مورد حشرات مهم پزشکی، کار با کیسه‌های توری سفید راحت تر است، در حالی که برای جمع‌آوری پروانه‌ها توری سیاه طرفدار بیشتری دارد.

وسیله جمع‌آوری مهم دیگر در حشره‌شناسی پزشکی، آسپیراتور است (شکل 2). این وسیله که انواع مختلفی هم دارد، برای جمع‌آوری پشه‌ها و پشه‌خاکی‌ها از اماکن استراحتشان و حتی برای جمع‌آوری اکتوپارازیت‌هایی که وادار به ترک میزبانهایشان می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آسپیراتورها وسایل ساده، ولی مؤثری هستند که حشرات کوچک را از طریق مکیدن به داخل، صید می‌کنند. عمل مکش هوا هم توسط دهان فرد جمع‌آوری کننده و هم با وسایل حبابی شکل پلاستیکی صورت می‌گیرد. در برخی موارد هم فَن‌های کوچکی که با نیروی باتری کار می‌کنند، این عمل را به عهده دارند. ساده‌ترین نوع آسپیراتور، یک لوله شیشه‌ای یا پلاستیکی شفاف به طول حدود 25 سانتیمتر است که یک توری بر روی یک انتهای آن قرار گرفته و بر روی توری یک لوله بلند قابل انعطاف متصل شده است. انتهای دیگر لوله پلاستیکی قابل انعطاف در دهان فرد جمع‌آوری کننده قرار می‌گیرد و با عمل مکش هوا، حشرات را می‌توان به سادگی درون لوله شیشه‌ای کشید.

نوع دیگر آسپیراتور دارای یک قسمت شیشه‌ای یا لوله پلاستیکی به طول حدود 15-10 سانتیمتر است که دو انتهای آن توسط یک درپوش مسدود شده‌اند. یک لوله شیشه‌ای باریک که در هر دو انتها باز است از این درپوش عبور داده می‌شود. در کنار این لوله یک لوله پلاستیکی وجود دارد و حشرات از طریق انتهای لوله باریک دیگری وارد محفظه می‌شوند. یک تکه توری که روی انتهای داخلی لوله مکش قرار دارد، جلوی ورود نمونه‌ها را از محفظه به داخل حلق فرد جمع‌آوری کننده می‌گیرد.

بسیاری از حشرات مهم پزشکی را می‌توان حتی بدون استفاده از توری یا آسپیراتور و از طریق قرار دادن یک لوله آزمایش بدون لبه بر روی آنها که در حال استراحت یا خونخواری هستند، صید نمود. لوله‌ها یا ویال‌های دارای اندازه و شکل مختلف برای این کار مناسب هستند.

حشرات کوچک مثل پشه‌خاکی‌ها و میدج‌های Culocoides را می‌توان از طریق الکتریسیته ساکن که در لوله‌های پلاستیکی ایجاد می‌شود، به آنها چسباند و جمع‌آوری نمود؛ به ویژه این کار را می‌توان با لوله‌های ساخته شده از جنس پلی استیرن شفاف به خوبی انجام داد.

کشتن و نگهداری نمونه‌ها

مهمترین نکته‌ای که باید در حین کشتن و نگهداری نمونه مد نظر داشت، ویژگی‌هایی است که برای تشخیص آن به کار می‌روند. عدم توجه به این نکته در هر یک از مراحل اولیه می‌تواند تعداد زیادی از نمونه‌هایی را که به دقت جمع‌آوری شده‌اند، غیر قابل استفاده سازد. به عنوان مثال، پشه‌ها نباید در مایعات نگهداری شوند و یا توسط آنها جمع‌آوری گردند؛ زیرا فلس‌هایی را که بدن و بال‌هایشان را پوشانده از دست خواهند داد و این کار، تشخیص آنها را تقریباً غیر ممکن می‌سازد. همچنین کیفیت نمونه در بسیاری از حشرات و سایر بندپایان در صورتی که گذاشته شوند تا بمیرند، پایین خواهد آمد. برای شناسایی یا ذخیره طولانی مدت به صورت نمونه‌های مورد استفاده در شناسایی سایر نمونه‌ها (نمونه‌های مرجع)، باید آنها را از طریق تماس دادن با یکی از ترکیبات کشندة استاندارد، کشت. این مواد شامل استات اتیل، اتر، تتراکلرواتان و کلروفرم هستند که می‌توان آنها را روی یک تکه پنبه ریخت و پنبه آغشته را به همراه نمونه در یک بطری یا لوله شیشه‌ای گذاشت. حشرات را می‌توان از طریق سرما دادن (فریز کردن) نیز کشت (اگر چنین امکاناتی در شرایط صحرایی وجود داشته باشد). همچنین به عنوان آخرین راهکار می‌توان نمونه‌ها را از طریق تماس با دود سیگار کشت، اما توجه داشته باشید در این روش، لوازم به دود سیگار آلوده می‌شوندو برای جمع‌آوری‌های بعدی حشرات به صورت زنده، باید این نکته را مد نظر داشت. راه دیگر برای کشتن نمونه‌ها، استفاده از گرمای شدید نور آفتاب است. لاروها را می‌توان با انداختن در الکل کشت. افراد بالغ بندپایان کوچک را نیز می‌توان در الکل یا به صورت مونته در لام نگهداری نمود. لاروهای بزرگ دوبالان (مثل لارو مگس‌های موسیده یا کالیفوریده) را به به خوبی در آب جوش می‌توان کشت. نمونه‌ها در آب جوش شکل خود را حفظ می‌کنند و چروکیده نمی‌شوند. بخار حاصل از مایعات کشنده بر روی دیواره‌های بطری‌ها و لوله‌های مرگ، به ویژه در شرایط گرم نواحی گرمسیری، باقی می‌ماند و رعایت این نکته مهم است که نمونه‌ها به محض مردن باید برای سوزن زدن از شیشه مرگ خارج شوند. نمونه‌ها باید بلافاصله پس از مرگ، اندازه‌گیری و سوزن زده شوند و یا به روش دیگری ذخیره گردند تا از چروکیده و یا شکننده شدن زیاد آنها جلوگیری به عمل آید. این عمل به ویژه در مورد هر نمونه‌ای که در معرض کلروفرم قرار گرفته، باید انجام شود؛ ‌چون این ماده کشنده به سرعت بدن حشرات را سفت و شکننده می‌سازد.

سه روش اساسی نگهداری که به صورت عمومی مورد استفاده‌اند، عبارتند از: خشک، غوطه‌ور در مایع و مونته در لام.

نگهداری به صورت خشک، برای چندین گروه از بندپایان ناقل (پشه‌ها، مگس‌های سیاه، مگس‌های اسب و مگس‌های وزوزو -blowfly-) مطلوب و در برخی موارد ضروری است. اسکلت خارجی سخت بدن آنها اغلب ویژگی‌های مرفولوژیکی خارجی خود را حفظ می‌کند و این حشرات معمولاً به صورت سوزن زده شده نگهداری می‌شوند. نمونه‌های بزرگ (مثل مگس اسب جنس Tabanus) را می‌توان مستقیماً با روش‌های بالا مونته کرد، اما در مورد نمونه‌های کوچک لازم است که اول روی یک سوزن بسیار ریز سوزن زده شوند و سپس بر روی پایه قرار گیرند. یعنی نمونه‌هایی که با سوزن‌های بسیار ریز سوزن زده شده اند؛ روی قطعات کوچکی از موادی از قبیل پلی‌اورتان مونته می‌شوند و سپس این قطعات روی یک سوزن حمل کننده بلند فیکس می‌شوند (شکل 3). برای جلوگیری از خطر آسیب دیدن و شکستن، نمونه باید در نزدیکی وسط سوزن بسیار ریز فیکس شود. گاهی اوقات دیده می‌شود که برای مونته نمونه ابتدا سوزن بسیار ریز از پایه بلند عبور داده می‌شود و سپس نمونه به صورت اریب روی گوشه سوزن بسیار ریز قرار می‌گیرد. از این روش هرگز نباید استفاده شود. میکروسوزن‌های استیل ضد زنگ در چندین اندازه و قطر مختلف، برای نمونه‌های با اندازه‌های مختلف ساخته شده‌اند. کار با چنین سوزن‌هایی توسط پنس انجام می‌شود. روش مورد استفاده برای نمونه‌های کوچک، چسباندن آنها به قطعات کارت است. از به کار بردن سلولوئید و یا سایر مواد باید خودداری شود، چرا که نمونه‌ها اغلب پس از خشک شدن ماده چسبدار از بین می‌روند.

نگهداری به صورت مرطوب، برای بسیاری از بندپایان مهم پزشکی لازم است و برای حشرات در مرحله لاروی متداول می‌باشد. بعضی از حشرات بالغ (مثل اکتوپارازیت هایی از قبیل کک‌ها و شپش‌ها) و کنه‌ها به این روش نگهداری می‌شوند. در این روش، نمونه‌ها باید در یک مایع که از متلاشی شدن آنها جلوگیری می‌کند (اتیل الکل یا اتانول) قرار داده می‌شوند. از سایر مایعات نگهدارنده می‌توان به فرمالین و متیل الکل (متانول) اشاره کرد. با وجود این، اولی رنگ نمونه‌ها را تغییر می‌دهد و دومی آنها را ترد و شکننده می‌سازد. با گذشت زمان، همه مایعات نگهدارنده باعث سفید و بی‌رنگ شدن نمونه‌ها می‌شوند؛ اما نگهداری آنها در تاریکی، روند این کار را کند می‌سازد. بسیاری از انواع لوله‌ها یا ویال‌ها، برای نگهداری نمونه‌ها در اتانول مناسب هستند، اما این ماده از همه ظروف تبخیر می‌شود؛ حتی اگر درب آن بسته شده و یا یک چوب پنبه در درب آن قرار گرفته باشد. بنابراین، باید ویال‌ها و لوله‌ها برای امنیت در داخل یکسری جارهای بزرگتر که با الکل پر شده و درب آنها کاملاً ‌بسته و درزگیری شده، قرار داده شوند (شکل 4).

تعدادی از بندپایان مهم پزشکی از قبیل: میدج‌ها، پشه‌خاکی‌ها، کک‌ها و مایت‌ها باید برای شناسایی و نگهداری طولانی مدت پس از شناسایی، به صورت لام‌های میکروسکوپی مونته شوند. با وجود این، می‌توان آنها را به صورت موقتی در الکل هم نگهداری کرد. دو نوع اصلی از مواد مونته کننده وجود دارند:

موادی که محیط سازنده آنها آب است؛ مثل محیط‌های برلز و پوری.

موادی که محیط سازنده آنها حلال آلی است؛ مانند کانادا بالزام و اوپارال.