گاهی وقتا دلم می خواهد که بعد از نماز به خدا بگویم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

به نام خالقمون سال تحصیلی 76-75

موضوع : گاهی وقتا دلم می خواهد که بعد از نماز به خدا بگویم.....

پریسا عطاپور سال سوم مدرسه راهنمای امام حسین

یادش بخیر اولین روزی که اومدم کنار مامانم وایستادم و به خیال خودم نماز خوندم ،اون موقع وقتی مامانم می رفت رکوع من هم می رفتم اما هیچی بلد نبودم که بگم فقط می خواستم به همه بگم که آره من هم نماز می خونم...

اون موقع حتی نمی دونستم که نماز خوندن یعنی چه ؟ چرا نماز می خونیم ؟ واسه کی !! وقتی که این سوال را از مامانم پرسیدم بهم جواب داد : توی قلب کوچک من همیشه یه کسی هست که از من مراقبت می کنه و به فکر منه و هیچ وقت تنهام نمی زاره . اون گفت : تو با اون همه عظمتت توی قلب کوچک من هستی و من به خودم می بالیدم ... هر موقع چیزی می خواستم می رفتم یه گوشه و باهات حرف می زدم دستمو می گذاشتم روی قلبم و بعد ...

وقتی برای اولین بار رفتم نماز جماعت یه حال عجیبی شدم به حرف مامانم که گفت همیشه حرفهامو می شنوی شک کردم و با خودم گفتم این همه آدم دارن باهات حرف می زنند تو مگه چند تا گوش داری ؟ اما مامانم بهم گفت : تو آونقدر قوی هستی که اگر همه آدمهای دنیا باهات حرف بزنند بازم به حرف های من گوش می دی و مواظبم هستی و حواست بهم هست ... اما با اینکه پیشمی وقتی که فکر می کنم می بینم که چقدر فاصله بین مونه خدا ... ما روی این کره خاکی، تو توی اون عرش آسمونی بالاتر از ابرا ، خورشید ، ستاره ها و چقدر این فاصله ؟؟؟؟ .... شاید دلیل این همه رنج و سختی که ما آدما روی این زمین دیدیم باهاش دست و پنجه نرم می کنیم همین باشه ، همین دوری ... حالا خدا می خوام ازت یه چیزی بخوام و بخوام که امروز یه جور دیگه به آدما نگاه کنی به اینکه چرا اینقدر بین آدما فرقه : یکی اونقدر خونشون قصره که توش گم می شی، یکی خونشون واسه همه جانداره ، یکی درگیره آخرین رژیمشه ؟ ، یکی از بس که نخورده نای ایستادن نداره ، یکی پول نداره ، یک دو رو بره خونه ،‌اون یکی طاقت واسه صدور ویزا نداره ... یکی روز درمیون واسه سلامتیش می ره شنا ، اون یکی دفتر واسه نوشتن آب و بابا نداره، یکی شالگردن تازه اش از دم روباه می سازن ، یکی داره از سرما می لرزه و قدرت برای اینکه دستاشو «هاکنه» نداره ، آخه خدا خودت قضاوت کن !این درسته؟؟چرا بعضی ها باید غرق خوشی باشن وبعضی ها تقویم واسه خط زدن روزا نداشته باشن...آه...خدا...تویی که همه میگن رحیمی ،رحمانی ،قادری ،چرا کاری نمیکنی؟؟؟مگه نمیگن سهم همه توی تاریکی شب از خورشید یکیِ...پس چرا؟؟آخه خدا چرا کاری نمی کنی؟؟یه لحظه به زمین نگاه کن.این همه دست به سمتِ آسمونِ، رو به درگاه تو بلنده .... یه کاری کن ... آخه تاکی ! چقدر تو که اینقدر مهربونی فکر نمی کنم بتونی این همه بدبختی رو ببینی... خدا! گوش می کنی می خوام اون شبی که شهر بم لرزید رو یادت بیارم . نیمه شبی که اون غنچه نوزاد از نگاه مرگ ترسید ... می خوام بگم چی می شد اگه دخترای اورشلیم ، غزه و صیدا ،‌به جای حکم تیر و نارنجک نقاشی می کشدن روی دیوار ...

ای خدا ...

ای خدا معجزه می خواهیم ...

دست کم معجزه ای کن برای بچه های بی کس و بیمار ...

چرا نماز می خوانیم

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 3

موضوع : در جواب دوستی که بپرسد «چرا نماز می خوانیم ؟» می گویم ...

نویسنده : ریحانه عشقی مدرسه راهنمایی امام حسین (ع) پایه سوم

سال تحصیلی 86-85

در جواب دوستی که بپرسد «چرا نماز می خوانیم ؟» می گویم نماز پلی است میان خالق و مخلوق. در نماز با سجده بر پست ترین چیزها ، عالی ترین معانی را تجسم می بخشیم ، حقارت و کوچکی خود را با سجودی عاشقانه به رخ فرشتگان ایرادگیرِ پرودگار می کشیم . همان فرشتگانی که انسان را فسادگر و خونریز خواندند و اکنون فهمیدند که چگونه موجودی به نام انسان که تمام نیروهای جهان در وجود او خلاصه شده با انتخابی آگاهانه و از سرشوق در مقابل خداوند به خاک می افتد . همان انسانی که آنگونه در ستایش خالق خود ، به رکوع می رود و سپس با تمام فروتنی سر به خاک می گذارد و مخلصانه با خدای خود راز و نیاز می کند ، آیا حاضر است در مقابل انسانی مانند خودش یا صدها برابر قوی تر آنگونه با اخلاص سجده کند؟ مطمئناً هرگز ، تنها چیزی که این ملت را در صفوف نماز جماعت آرام نگه می دارد ،‌خدا و دین خداست ، خدایی که ما را آفریده و هدایتگر همه ما در مسیر تکامل است . اوست که مایه حرکت و راه یابی و رشد و تکامل را در وجود همه موجودات قرار داده است . آیا کسی قادر به خلق موجودی ظریف ، زیبا و نابغه مانند انسان هست ؟ آیا کسی می تواند موجودی را زنده کند؟ آیا هیچ انسانی که خود خالقی داشته و دارد می تواند هم نوع یا موجودی را زنده کند ؟‍ آیا کسی می تواند از گلی بی جان انسان پدید آورد و از جان خود در او بدمد و آن را زنده گرداند؟

هرگز ؛ هرگز این اتفاق نخواهد افتاد . چون آن موجود هم که مدعی بر نیرومندی و قدرت است خالقی دارد و آن هم خداست . خداست که ما را هنگامی که هنوز حتی ذره ای نبودیم در رحم مادر جای داد و خداست که در آن شرایط به ما به وسیله خون مادر ، آب و غذا می داد و ما را در رحم مادر که هیچ کس را نداشتیم شکل داد واقعاً جنین چگونه می تواند خود به انسان کامل تبدیل شود؛ چطور می تواند راه برود ؟ قلب یک انسان چطور می تواند ده ها سال بدون هیچ توقفی بطپد ،‌آیا کسی هست که بتواند این چنین موجودی بسازد ، آیا کسی می تواند مغزی را بسازد که منشأ تمام افکار و تخیلات و احساسات آدمی است ؟ می تواند چنین هماهنگی میان تمام اجزاء ، سلولها و اعضای بدن پدید آورد؟ چگونه می تواند اینها را بسازد هنگامی که قادر به پدید آوردن یک اتم بسیار کوچک نیست. واقعاً فکر کرده اید این اتم را که ما بوسیلة‌ میکروسکوپ های فوق قوی فقط می توانیم آن را لمس کنیم چطور می خواهیم آن را بسازیم ، چطور می خواهیم هسته اتم را تشکیل دهیم هنگامی که قادر به تشکیل پیوند میان پرتون ها و نوترون های آن نیستیم ولی خدا همه این ذرات ، موجودات و کهکشانها را آفریده ،‌خداست که می تواند در یک لحظه تمام هفت کهشکان را که ما حتی هنوز قادر به دیدن سومین کهکشان نیستیم نابود کند . پس آیا با این همه قدرت و عظمت خدا نمی تواند هنگامی که ما گناه می کنیم و با این کارهایمان خدا و روح پیامبران و مردان خدا را آزرده می کنیم ما را نابود کند؟ آیا نمی تواند برای چند لحظه، فقط چند لحظه هوا را که لازم ترین چیز برای انسان است از ما بگیرد آیا ما زنده خواهیم ماند؟ آیا خدا نمی تواند زنان و مردانی را که باعث می شوند عرش خدا به لرزه درآید به فجیع ترین شکل نابود کند ؟ خدا می تواند ، اما نمی کند. چون ما انسان هستیم و به انسان هم قدرت تفکر عطا کرده تا خود راه آینده اش را انتخاب کند ولی هنگامی که انسان بمیرد و روح از جسمش جدا شود دیگر هیچ اختیاری ندارد و نمی تواند به دنیا باز گردد آنجاست که خدا انتقام تمام کارهایی که ما در دنیا به اختیار خود انجام داده ایم را می گیرد و آنجاست که هر انسان گناه کاری پشیمان و نا امید از رحمت خدا افسوس عمری را می خورد که در دنیا به بطالت گذرانده ولی دیگر سودی به حالش ندارد سپس به خدا می گویند خدایا ما را به دنیا بازگردان ما اکنون به پیامبران ایمان آورده ایم اما به آنها گفته می شود کلّا ، هرگز .

پس خدا به فرشتگانش می گوید : اینها را بگیرید و در غل و زنجیرشان کنید و به دوزخ بیاندازیدشان.

ما هنوز در این دنیا هستیم . ما هنوز نفس می کشیم و هنوز قدرت تفکر و اختیار و اراده از آن ماست . حالا چه می کنید آیا می خواهید جزء نادمین و اصحاب شمال باشید یا جزء گروهی که در بهشت تا ابد در لذت و آسایش هستند ؟ آیا این دنیا ارزش از دست دادن لذت ابدی را دارد ؟ دنیایی که بعد از مرگ در چشم همه ، نیم روزی کوتاه بیش نبوده . ما باید شکر این خالق بی همتا را بجای آوریم و برای او سر به خاک عبودیت بگذاریم و به کرم خدا امیدوار باشیم و از او بخواهیم با عدل خود با ما رفتار نکند بلکه با رحمت بی کرانش ما را ببخشاید و در جوار قرب خود مسکن بدهد .

از ژرفای نماز 35 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 34

از ژرفای نماز

سوره حمد

بسم الله الرحمن الرحیم -به نام خداى رحمان و رحیم.

به نام خداوندى که دارنده رحمتى همگانى و بخشنده رحمتى همیشگى است.

این جمله، سرآغاز همه سوره هاى قرآن، سرآغاز نماز، سرآغاز همه کارها و فعالیتهاى یک مسلمان است.یعنى شروع همه کارها فقط به نام خداست، همه چیز انسان، آغاز زندگى اش و تمامى جلوه هاى زنده بودنش به نام خداست.مسلمان به نام خدا روزش را شروع مى کند و به نام او بر تلاش روزانه خود نقطه پایان مى گذارد.با یاد او به بستر مى رود و با استعانت او سر از بستر برمى دارد و فعالیت روزانه خود را از سر مى گیرد و سرانجام با نام او و یاد او چشم از این جهان برمى گیرد و رهسپار سراى جاویدان مى شود.

الحمد لله رب العالمین -ستایش و سپاس مخصوص خداست که مدبر جهانیان و جهانهاست. همه ستایشها و سپاسها مخصوص اوست، چون همه عظمتها از آن او و همه رحمتها از سوى اوست.او مجمع همه خصلتهاى ستوده است و همه نیکیها و نیکوکاریها از سرچشمه وجود اوست.پس ستایش او ستایش نیکى و نیکوکارى است و جهت دهنده به همه کوششهایى که به هواى نیکى و نیکوکارى انجام مى گیرد.

هر کس در خود چیزى از خصلتها و رفتارهاى قابل ستایش مى بیند باید آن را از فیض رحمت و لطف خدا بداند، زیرا خداست که در انسان، مایه هاى نیکى را به کار برده و ذات و سرشت او را آماده و جویا و پذیراى نیکى و فضیلت ساخته و به او قدرت تصمیم-که ابزار دیگرى است در راه نیکو شدن و نیکویى کردن-بخشیده است.

این بینش راه خودبینى و خودشگفتى را بر انسان مى بندد همچنان که از بى مصرف گذاردن یا بیهوده مصرف کردن خصلتهاى نیک و توانهاى نیکى آفرین در وجود آدمى جلوگیرى مى کند.

در عبارت رب العالمین (پروردگار و مدبر جهانیان و جهانها) هم وجود عوالم و جهانهاى دیگر و هم خویشاوندى و پیوستگى این همه باهم احساس مى شود.نمازگزار در مى یابد که بجز این عالم و در ماوراى نظرگاه تنگ و محدود او و پشت این حصارى که او براى زندگى خود فرض کرده، گیتیها و گردونها و عالمها و جهانهاى دیگر هست و خداى او خداوندگار سراسر این پهنه عظیم است.این احساس، تنگ نظریها و کوته بینیها را در او از بین مى برد، به او جرئت و حس تکاپو مى بخشد، از عبودیت خدا احساس غرورى در او پدید مى آورد و در بندگى خدا عظمت و شکوهى عجیب بدومى نمایاند.

از سوى دیگر مى بیند که همه موجودات، انسانها و حیوانات و گیاهان و جمادات و آسمانها و عوالم بیشمار هستى، بندگان خدایند و رب و مدبر و پروردگار این همه، اوست.مى فهمد که خداى او تنها خداى نژاد او یا ملت او یا خداى انسانها نیست، خداى آن مورچه خرد و آن گیاه ضعیف نیز هست، خداى آسمانها و کهکشانها و اخترها نیز هست. با درک این حقیقت احساس مى کند که تنها نیست، مى فهمد که با تمام ذرات عالم و با تمام موجودات ریز و درشت خویشاوند است، با همه انسانها پیوسته و مرتبط است. همگان برادران و همسفران اویند و این کاروان عظیم یکسره راهى یک هدف و در رکت به سوى یک جهت است.

این رابطه و پیوستگى او را نسبت به همه موجودات مکلف و متعهد مى سازد.نسبت به انسانها تعهد هدایت و کمک، و نسبت به دیگر موجودات تعهد شناختن و در راه درست و مناسب با هدف آفرینششان به کار افکندن.

الرحمن الرحیم -خداى رحمان و رحیم.

رحمت عام او-به صورت نیروهاى پدیدآورنده و قوانین حیاتبخش و انرژیهاى ادامه دهنده-بر سر همه موجودات گسترده است و همه چیز و همه کس تا دم مرگ و نابودى از این رحمت برخوردار است (رحمان) .و از سویى، رحمت اختصاصى اش، رحمت هدایت و اعانتش، و رحمت پاداش و عطوفتش بندگان شایسته و انسانهاى صالح را شامل مى شود. این رحمت از همین نشاة، مانند خط روشنى در مد وجود این موجودات ارزنده و شریف تا مرگ و از پس مرگ تا رستاخیز و تا سرمنزل نهایى وجود انسان با آنها هست (رحیم) .پس خدا بخشنده رحمتى همگانى و موقت، و رحمتى همیشگى و اختصاصى است.

یاد کردن از صفت رحمت پروردگار در دیباچه قرآن و در آغاز نماز و در آغاز هر سوره نشانه آن است که مهر و رافت پروردگار، نمایانترین صفت او در عرصه آفرینش و وجود است و برخلاف قهر و نقمت او که مخصوص است به معاندان و لجوجان و مفسدان و تبهکاران، رحمت او شامل و همه گستر و همه گیر مى باشد (1) .

مالک یوم الدین -خدایى که مالک و صاحب اختیار روز جزاست.

روز جزا، روز پایان و فرجام و عاقبت است.همه تلاش براى عاقبت مى کنند.مادى بى خدا و خداپرست در این شریکند که هر دو در راه فرجام و عاقبت به تکاپویند.تفاوت در این است که هر یک عاقبت را به نوعى فهمیده اند.

مادى، عاقبتش ساعتى دیگر، روزى و سالى و چند سالى دیگر، پیرى و فرسودگى و سالخوردگى است، اما خداپرست دیدش وسیع و مد نگاهش بسى از این دورتر است.از نظر او دنیا بسته و محدود و حصاردار نیست.جهان او وسیع و آینده اى نامحدود است و این مستلزم امیدى بى پایان و تلاشى خستگى ناپذیر است.کسى که مرگ را موجب قطع امید نداند و انتظار پاداش و نتیجه کار را با مردن از دست ندهد، مى تواند تا آخرین لحظه زندگى نیز با همان شور و تحرک آغاز کار به عمل و تلاش خداپسند خود ادامه دهد.

یادآورى اینکه در هنگامه رستاخیز و جزا مالک و صاحب اختیار خداست به نمازگزار توان جهت گیرى درست مى بخشد، به اعمال و تلاشهاى او جهت و سمت خدایى مى دهد.زندگى و همه جلوه هاى زنده بودنش براى خدا و در راه خدا مى شود، همه چیز و همه کار او در راه تکامل و تعالى بشریت-که تنها راه خداپسند است-به کار مى افتد.از سوى دیگر تکیه بر پندارهاى بیهوده و امیدهاى بى اساس را از او باز مى گیرد و امید راستین به عمل را در او تقویت مى کند.

اگر در این نشاة، رویه ها و نظامهاى غلط و منحرف کننده به سست عنصران و فرصت طلبان اجازه داده است که با لاف و ریا و دروغ و فن و فریب، سامانى براى خود فراهم آورند و بى عمل و بى تلاش، پاداش عمل و تلاش را غاصبانه تصرف کنند، در آن نشاة و آن عالم که همه کاره و سررشته دار همه امور، خداى دانا و عادل است دغلکارى و فریب ممکن نیست و کس را بى عمل مجال بهره و پاداش دست نخواهد داد.

آموزش نماز 20ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

آموزش نماز

موضوع

اذان و اقامه

نیت و تکبیره الاحرام

حمد و سوره

رکوع

سجده

قنوت

تشهد

سلام

اذان و اقامه

وضو می گیریم

با لباس و بدن پاکیزه به سوی قبله می ایستیم

اذان و اقامه را می خوانیم

برای شنیدن اذان بروی لینکهای زیر کلیک کنید.

نیت و تکبیره الاحرام

نماز را با نیت و تکبیرة الاحرام شروع می کنیم .

حمد و سوره

حمد و سوره می خوانیم .

آثار و فواید فردی اجتماعی نماز 8 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

«آثار و فواید فردی اجتماعی نماز»

آنچه مسلم است نمازی که در اسلام اینقدر ارزشمند و با اهمیّت است آثار و فواید زیادی هم از نظر فردی و هم از نظر اجتماعی دارد که ما در اینجا به چند مورد از این فواید و آثار اشاره می کنیم:

الف ـ نماز حافظ تعادل در برابر خوبی و بدی است:

نماز عامل سازنده ای است که پایداری و مقاومت انسان را در فراز و نشیبهای زندگی حفظ می کند و نمازگزار در مقابل هر خیر و شر، خوبی و بدی، خویش را حفظ نموده و به هر بادی نمی لرزد. از این رو می بینیم خداوند در قرآن وقتی طبیعت دنیا پرست انسان را تبیین می کند و خصوصیّات آن را بیان می کند، بلافاصله نمازگزاران را از آن استثناء کرده و آنان را از این رذائل منزّه می داند.1

ب ـ نماز بهترین بازدارنده از فحشاء و منکر است:

«اقم الصلوه ان الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر و لذکر الله اکبر»2 نماز را بپادار که نماز (انسان را) از کارهای زشت و ناپسند باز می دارد» طبیعت نماز به گونه ای است که انسان را به یاد مبدأ و معاد می اندازد که این دو، بهترین ضامن اجرایی برای خودداری از کارهای زشت و ناپسند و انجام کارهای شایسته است، یعنی انسان وقتی به نماز می ایستد، تکبیر می گوید، خدا را از همه چیزی بالاتر و برتر می شمرد، به یاد نعمت های او افتاده حمد و سپاس او می گوید و او را به رحمانیّت و رحیمیّت می ستاید، به یاد روز قیامت می افتد، اعتراف به بندگی او کرده و از او یاری می جوید، راه راست یعنی راهی را که پیامبران و صدّیقین و شهیدان و صالحان رفته اند.»3 طلب می کند و از راه آنانی که مورد خشم خدا واقع شده و گمراهند به خدا پناه می برد.(مضمون سوره حمد) بعد برای خدا «رکوع می کند و در برابر او پیشانی عبودیّت بر خاک می نهد و غرق عظمت و بزرگی او می شود و خود برتربینی و خودخواهی را فراموش می کند. آنگاه شهادت به یگانگی او می دهد و گواهی به رسالت پیامبر(ص) می دهد.

بر پیامبرش درود می فرستد و از خداوند در خواست می کند که او را در زمرة بندگان صالح خود قرار دهد. مسلماً جنین انسانی که هر روز چند بار این مضامین را تکرار کند در قلب و روح او جنبشی بسوی حقّ و پاکی و جهشی بسوی تقوا پیدا می شود او از کارهای زشت دوری کند منتهی هر نمازی به همان اندازه که از شرایط کمال برخوردار باشد، تأثیر در این بازداشتن دارد. ممکن نیست کسی نماز بخواند و هیچ گونه تأثیری در او نبخشد، یعنی هر چند نمازش صوری باشد نهی از فحشاء و منکر، سلسله مراتب دارد.

ج ـ نماز عالی ترین عامل تزکیه و تهذیب نفس است:

نماز در میان عبادات دیگر در تزکیه انسان از جایگاه ویژه ای برخوردار است. نماز محو کننده ی گناهان است به دلیل آیه قرآن که می فرماید:«انّ الحسنات یذهبن الّسیئات»1 «بدستی که نیکی ها، بدکاری ها را از بین می برد»

د ـ نماز نمودی از وحدت و یگانگی، امّت بزرگ است:

زیرا مسلمانان در وقت معیّن رو به جهت و قبله واحد با تشریفاتی خاص در صفوفی منظّم و یکپارچه، خداوند را پرستش می کنند تا بدین وسیله اتّحاد و یگانگی خود را در قالب امّتی که با ریسمان عبادت همه را به یکدیگر پیوند زده و متحد ساخته، نشان دهند. هـ ـ نماز برترین وسیله استعانت و کمک خواهی است که از پیشگاه خداوند بوسیله آن استمداد می نماییم.

نماز وسیله ای است که انبیاء(ع) و اولیاء الهی در رفع هر مشکلی و دفع هر شرّی و دورماندن از هر دشمنی به آن متمسّک می شدند چنانکه حضرت صادق(ع) می فرمایند:«هرگاه به شما غصّه ای از غصّه های دنیا روی آورد مانعی ندارد که وضو گرفته داخل مسجد شوید پس دو رکعت نماز بخوانید و دعا کنید و رسول خدا(ص) هرگاه غمگین می شدند به نماز پناه می بردند و علی(ع) هرگاه چیزی او را دلتنگ می کرد به نماز پناه می برد. آری نماز انسان را به قدرت لایز الی پیوند می دهد که همة مشکلات برای او سهل و آسان می شود همین احساس، سبب می شود که انسان در برابر حوادث، نیرومند و خونسرد باشد. انسان وقتی در برابر وقایع و حوادث سخت و مشکلات طاقت فرسا قرار می گیرد و نیروی خود را برای مقابله با آن ها ناتوان می بیند، نیاز به تکیه گاهی دارد که از هر جهت نامحدود و بی انتها باشد. نماز، او را با چنین مبدئی مربوط می سازد و با اتّکاء به او می تواند با روحی مطمئن و آرام امواج سهمگین مشکلات را در هم بشکند و با یاد خدا و تقرّب به او به هدفی که می خواهد برسد.

«نماز و تشریفات»

در روایات اسلامی می خوانیم که امامان ما برای نماز لباس مخصوص داشتند، لباس شرف یابی به حضور خداوند به خصوص نماز عید و جمعه را با لباس مخصوص برگزار می کردند. در نماز باران سفارش شده که امام جماعت لباس خود را وارونه بپوشد تا نشانة تذلل و خشوع بیشتری باشد. پارچه ای همانند حوله (هنگام نماز) بر دوش اندازد و این دستورها به ما نشان می دهد که حال نماز یک سری آداب و تشریفات مخصوص به خود دارد. نه تنها نماز بلکه هر امر مقدسی. موسی(ع) هم برای گرفتن آیات تورات نیز باید چهل شبانه روز مراسم و مناجات هایی در کوه طور داشته باشد. نماز یک پر از معنوی است که بدون آمادگی های همه جانبه امکان ندارد، تمام آداب و شرایط و احکام نماز را بتوان نشانة اهمیّت آن دانست و آن را به یک آداب رسمی همراه با تشریفات ویژه تشبیه کرد امام رضا(ع) لباسی را که در آن یک میلیون رکعت نماز خوانده بودند به «دعبل» شاعر انقلابی که بیست سال فراری دستگاه بنی عباس بود و در سنّ حدود 90 سالگی بعد از نماز صبح شهید شد جایزه دادند و مردم شهرستان قم برای خریداری آن لباس پول ها دادند ولی «دعبل» آن را نفروخت.

«نکات تربیتی نماز»

الف ـ نماز و طبیعت

نماز تنها یک توجّه قلبی نیست، عملی است همراه با مردم و با بهره گیری از طبیعت: باید به آسمان نگاه کرد تا وقط نماز را شناخت، به ستارگان نگریست تا قبله را شناخت، به آن توجه کرد تا پاک و مطلق و حلال و تمیز باشد، به خاک دقّت کرد تا برای سجده و تیمّم شرایط لازم را داشته باشد. عبادات الهی بدون طبیعت نمی شود. رسول اکرم(ص) سحرها به آسمان و ستارگان نگاه می کرد و فکر می کرد و می گفت: «ربّنا ما خلقت هذا باطلا» پروردگارا اینها را بیهوده خلق نکردی بعد به نماز می ایستاد، فکر در طبیعت یکی از راههای خداشناسی است. سعدی می