تحقیق درباره انواع جلبک ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 16

بسم الله الرحمن الرحیم

عنوان تحقیق:

جلبک ها

تهیه کننده:

آزاده باقری

استاد مربوطه:

جناب آقای بهادریان

بهار 86

جلبک ها

جلبک ها گروه متنوعی هستند که تک سلولی هایی به اندازه کمتر از یک چند هزارم سانتی متر تا ارگانیسم های غول پیکری به طول ده ها متر را شامل می شوند. آنها بخش عمده ای از زنجیره غذایی دریایی را تشکیل می دهند . اما این بدان معنی نیست که

جلبک ها صرفا به موقعیت شان به عنوان غذا بسنده کرده اند .

شمار معینی از جلبک های میکروسکوپی وجود دارند که به طور فعال سم ترشح می کنند . پژوهش های اخیر نشان می دهد که

سم جلبک ها علاوه بر تدافعی بودن دارای نقش تهاجمی نیز هست .

الف- اسکوگارد –زیست شناس دریایی انستیتوی علوم دریایی بارسلونا و پیر جوئل هانسن از prymnes دانشگاه کپنهاگ

شواهد محکمی به دست آورده اندکه سم جلبک میکروسکوپی احتمالا منجر به دور کردن رقیبان می شود و حتی به جلبک ها

در پیدا کردن غذا parvum کمک می کند.

زیس شناسان دریایی مدت ها معتقد بودند که سم جلبک ها شکارچیان مانند ماهی ها و سخت پوستان را فراری می دهد . تا

پیش از این کاملا مشخص شده بود که وقتی بر جمعیت جلبک ها به سرعت افزوده می شود تراکم شکوفه های سمی آنها می تواند کشت آبی یک منطقه را به کلی از بین ببرد یا به عبارتی دیگر در رستوران های دریایی را تخته که یک منبع غنی از شکوفه های سمی است مانند گیاهان فتوسنتزparvum P . کند .

اما از سویی دیگر بسیاری از رفتار های جانوری را نیز دارا است. این موجود شکارش را قورت می دهد . آهسته به طرف سایرمیکرو ارگانیسم ها می رود و آنها را می بلعد. اما این روش تنها در مورد شکارهای غیر متحرک خوب جواب می دهد.

در ضمن جلبک های تک سلولی دست و پا یا قطعات دهانی لازم برای گرفتن و نگه داشتن با وجود این محدودیت ها همان Parvum P .وعده غذای بعدی شان را ندارند.

رو ش دیگر روش ترشح ماده شیمیایی بیهوش کننده است.

اسکوگارد و هانسن دریافته اند که هر چه غلظت ترشحات سمی بیشتر باشد میکرو ارگانیسم های متحرک بیشتری از حرکت باز می مانند . سم علاوه بر فراهم ساختن غذا رقیبا و شکارچیان را نیز درمانده می کند. در واقع عملکرد چند جانبه سم به انفجار

مخرب و دوره ای جمعیت جلبک ها منجر می شود .

جلبک‌های دریایی از جمله موجودات مهم دریایی هستند که به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در تغذیة انسان و تولید مواد شیمیایی مختلف به کار می‌روند. این کاربرد باعث شده است که هم‌اکنون بخش عمده‌ای از درآمد حاصل از بیوتکنولوژی دریایی، به این موجودات اختصاصی یابد. در مطلب زیر جنبه‌های اقتصادی جلبک‌های دریایی مورد بررسی قرار گرفته است:

 جلبک‌ها از جمله موجودات دریایی هستند که در زمینه‌های مختلفی از جمله تغذیة انسان، تولید مواد آرایشی، افزودنی‌های غذای دام، کود و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرند. مصرف جلبک‌ها به‌عنوان غذا در ژاپن به قرن چهارم و در چین به قرن ششم میلادی برمی‌گردد. امروزه این دو کشور همراه با کشور کره، بزرگترین مصرف‌کنندگان جلبک به‌صورت غذا هستند. ارزش کل تولید این فرآورده‌ها، در حدود 5/5 تا 6 میلیارد دلار در سال تخمین زده شده است. از این رقم، تولید فرآورده‌های غذایی برای مصارف انسانی، 5 میلیارد دلار را به خود اختصاص می‌دهد. سایر مواد استحصالی از این جلبک‌ها (کلوئیدهای محلول در آب، Hydrocolloid) و مصارف متفرقه مانند کودها و افزودنی‌های غذایی، بقیة بازار را تشکیل می‌دهند (1-5/0 میلیارد دلار).

 بیوپلیمرها و هیدروکلوئیدهای استحصالی از جلبک‌های دریایی بیوپلیمرها و هیدروکلوئیدهایی که از جلبک‌های دریایی استحصال می‌شوند، به سه گروه "آلژینات‌ها"، "آگارها" و "کاراجینن‌ها" تقسیم می‌شوند. این مواد عمدتاً به‌عنوان مواد ژلی‌کننده و قوام‌دهنده مورد استفاده قرار می‌گیرند. آلژینات‌ها منحصراً از جلبک‌های قهوه‌ای و آگارها و کاراجینن‌ها منحصراً از جلبک‌های قرمز استحصال می‌شوند. سالانه تقریباً یک میلیون تن از جلبک‌های برداشت‌شده، صرف تهیة سه مادة فوق می‌شود. تولید کل هیدروکلوئیدها حدود 55000 تن، با ارزش 585 میلیون دلار آمریکاا است. به‌دلیل اینکه کشت جلبک‌های قهوه‌ای به قدری پرهزینه است که کشت مصنوعی آن از لحاظ اقتصادی مقرون به‌صرفه نیست، تولید آلژینات‌ها (213 میلیون دلار) از طریق استخراج از جلبک‌های قهوه‌ای صورت می‌گیرد که تقریباً کل آن از دریا به‌دست می‌آید. تولید کاراجینن‌ها به ارزش240 میلیون دلار، به‌طور عمده به جلبک‌های وحشی به‌ویژه Irish Moss وابسته است.  Irish Moss جلبک‌ کوچکی است که در‌ آب‌های سرد رشد می‌کند و منبعی محدود برای تولید کاراجینن محسوب می‌شود. از اوایل دهة 1970، صنعت تولید کاراجینن،‌ با کشف جلبک‌های حاوی آن که در آب‌های گرم قابل پرورش هستند، گسترش یافت. امروزه بیشتر کاراجینن تولیدی از طریق کشت مصنوعی جلبک‌ها به‌دست می‌آید. اگرچه هنوز تقاضای زیادی برای  Irish Moss  و برخی از گونه‌های وحشی موجود در آمریکاای جنوبی وجود دارد. در ذیل برخی از آمارهای مربوط به تولید فرآورده‌های حاصل از جلبک‌ها آورده شده است.

جدول 1- ارزش بازار بین‌المللی فرآورده‌های حاصل از جلبک‌های دریایی در سال 2003

فرآورده‌

ارزش کل (میلیون دلار)

آگار

132

کاراجینن‌

240

آلژینات‌

213

کل

585

1- آگار‌ بازار جهانی انواع آگار در سال 2003، 132 میلیون دلار بوده است. تولیدکنندگان عمدة آگار عبارتند از‌: اسپانیا، پرتغال،  مراکش، شیلی، ژاپن، کره، اندونزی، مکزیک، نیوزلند، فرانسه و آرژانتین. در جداول زیر برخی از اطلاعات مربوط به تولید آگار در جهان ارایه شده است.

  جدول 2- مقادیر برداشت آگاروفیت (جلبک‌هایی که از آنها آگار استحصال می‌شود) بر حسب تن مادة‌ خشک در سال 2001

نوع جلبک

Gracilaria

Gelidium

Pterocladia

مکان

اروپا

200

6600

50

آفریقا

300

7200

---

آمریکا

25000

500

---

آسیا- پاسیفیک

11500

4300

---

جمع

37000

18600

50

کل

55650

  جدول 3- فرآوری‌کننده‌های عمدة آگار در سال 2001

جنگ افزار های هسته ای در جنگ ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدا

موضوع: جنگ افزار های هسته ای در جنگ ها

محقق: احسان بهادری

استاد راهنما : آقای اسماعیلی

پاییز 87

جنگ افزارهای شیمیایی دو ترکیبی

بعد از جنگ جهانی دوم از مشتقات فرعی مواد سمی کلین – تیوکولین فسفون (Cholin – Thiocholinphosphon) و فلورفسفن زوره استرن، یک گروه جدید سموم عصبی با اثرات عمیق برای آماج های نظامی ساخته شده است که با علامت V مواد جنگی مشخص می گردد. معروفترین نوع این گروه در آمریکا با نام رمزی VX قابل شناسایی است. توسعه ی جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی در آمریکا در 1954 آغاز شد. نخست بر وری توسعه ی بمب هایی با کالیبر بزرگ از نوع «بیگ آی» و گلوله ی توپخانه 155 mm تأکید شد. این بمب ها قادر بودند آماج هایی را در عمق و رده عقب نیروی دشمن در فاصله ی 500 کیلومتری مورد اصابت قرار دهند. در ضمن، عوامل مزبور مقاوم و پایدارند، به طوری که متجاوز از شش ماه در منطقه باقی می مانند. VX که در طول سال های 1960 تا 1961 شناسایی شد، دارای اثر کشندگی در فاصله ی یک دقیقه با تراکمی برابر با 36 درصد میلی گرم در متر مکعب هواست. در دهه ی 1960، بیش از 500 تن VX در آمریکا تهیه شد. در 27 ژوئن 1980، در مجلس نمایندگان آمریکا تولید جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی را در زرادخانه ی پیت بلوف(Pine Bluff) در ایالت آرکانزاس تصویب کرد. نیروهای نظامی آمریکا و پاره ای از کشورها از جمله عراق، جنگ افزارهای شیمیایی از نوع سموم دوترکیبی اعصاب سارین و VX در اختیار دارند. علائه بر دو نوع جنگ افزار مزبور که در گلوله های توپخانه ی کاتیوشا و کلاهک های جنگی برای موشک های زمین به زمین و نارنجکهای دستی برای رزم نزدیک به کار می رفت، از ترکیبات شیمیایی جنگی فسفری نیز در موشک های کروز برای فواصل دور استفاده شده است. مشخصات جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی یک نوع جنگ افزار جدید می باشد که ساختمان آن از دو نوع مواد شیمیایی تشکیل شده است. این مواد که هر یک از آنها به تنهایی سمی نیستند، در دو محفظه ی جداگانه قرار می گیرند و فقط موقعی مرگ بار می شوند که این مواد با هم ترکیب گردند و این زمانی است که موشک یا گلوله ی توپخانه و یا بمب به طرف آماج حرکت کند. در این موقع است که هر دو ماده در مدت چند ثانیه با یکدیگر ترکیب می شوند و سپس در اثر فعل و انفعالات شیمیایی به یک ماده ی سمی جنگی از نوع عصبی بسیار قوی تبدیل می گردند، به ویژه آنهایی که از گروه ترکیبات فسفری و از موادی مانند سارین یا V و VX باشند. در اثر مسمومیت های حاد بر اثر جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی، به علت اثرات بیوشیمیایی دو نوع علامت کامل ظاهر می شوند:

جنگ افزار های هسته ای در جنگ ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدا

موضوع: جنگ افزار های هسته ای در جنگ ها

محقق: احسان بهادری

استاد راهنما : آقای اسماعیلی

پاییز 87

جنگ افزارهای شیمیایی دو ترکیبی

بعد از جنگ جهانی دوم از مشتقات فرعی مواد سمی کلین – تیوکولین فسفون (Cholin – Thiocholinphosphon) و فلورفسفن زوره استرن، یک گروه جدید سموم عصبی با اثرات عمیق برای آماج های نظامی ساخته شده است که با علامت V مواد جنگی مشخص می گردد. معروفترین نوع این گروه در آمریکا با نام رمزی VX قابل شناسایی است. توسعه ی جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی در آمریکا در 1954 آغاز شد. نخست بر وری توسعه ی بمب هایی با کالیبر بزرگ از نوع «بیگ آی» و گلوله ی توپخانه 155 mm تأکید شد. این بمب ها قادر بودند آماج هایی را در عمق و رده عقب نیروی دشمن در فاصله ی 500 کیلومتری مورد اصابت قرار دهند. در ضمن، عوامل مزبور مقاوم و پایدارند، به طوری که متجاوز از شش ماه در منطقه باقی می مانند. VX که در طول سال های 1960 تا 1961 شناسایی شد، دارای اثر کشندگی در فاصله ی یک دقیقه با تراکمی برابر با 36 درصد میلی گرم در متر مکعب هواست. در دهه ی 1960، بیش از 500 تن VX در آمریکا تهیه شد. در 27 ژوئن 1980، در مجلس نمایندگان آمریکا تولید جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی را در زرادخانه ی پیت بلوف(Pine Bluff) در ایالت آرکانزاس تصویب کرد. نیروهای نظامی آمریکا و پاره ای از کشورها از جمله عراق، جنگ افزارهای شیمیایی از نوع سموم دوترکیبی اعصاب سارین و VX در اختیار دارند. علائه بر دو نوع جنگ افزار مزبور که در گلوله های توپخانه ی کاتیوشا و کلاهک های جنگی برای موشک های زمین به زمین و نارنجکهای دستی برای رزم نزدیک به کار می رفت، از ترکیبات شیمیایی جنگی فسفری نیز در موشک های کروز برای فواصل دور استفاده شده است. مشخصات جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی یک نوع جنگ افزار جدید می باشد که ساختمان آن از دو نوع مواد شیمیایی تشکیل شده است. این مواد که هر یک از آنها به تنهایی سمی نیستند، در دو محفظه ی جداگانه قرار می گیرند و فقط موقعی مرگ بار می شوند که این مواد با هم ترکیب گردند و این زمانی است که موشک یا گلوله ی توپخانه و یا بمب به طرف آماج حرکت کند. در این موقع است که هر دو ماده در مدت چند ثانیه با یکدیگر ترکیب می شوند و سپس در اثر فعل و انفعالات شیمیایی به یک ماده ی سمی جنگی از نوع عصبی بسیار قوی تبدیل می گردند، به ویژه آنهایی که از گروه ترکیبات فسفری و از موادی مانند سارین یا V و VX باشند. در اثر مسمومیت های حاد بر اثر جنگ افزارهای شیمیایی دوترکیبی، به علت اثرات بیوشیمیایی دو نوع علامت کامل ظاهر می شوند: