پروژه جمع آوری منی در گاو نر (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

فصل 6

جمع آوری منی در گاو نر:

جمع آوری منی در گاو نر با مهبل مصنوعی شامل استفادة درست از حیوانات تحریک کننده، مهار شده است که گاو نر سوار آنها می شود. تحریک کننده های مصنوعی (مترسک) نیز ساخته شده اند، ولی بندرت مورد استفاده قرار می گیرند. پرش گاو نر بر روی حیوان تحریک کننده یا مترسک برای انجام انزال و جمع آوری منی با مهبل مصنوعی ضروری است. حیوان تحریک کننده علاوه بر این که به این هدف جامة عمل می پوشاند، تحریک جنسی لازم برای آمادگی کافی گاو نر جهت انزال را نیز تأمین می کند که این مورد در استفاده از مترسک بخوبی حیوان صورت نمی گیرد. از گاوهای ماده، گاوهای نر و یا گاوهای نر اخت شده می توان به عنوان حیوان تحریک کننده استفاده نمود.

هنگامی که جمع آوری منی از سمت راست گاو نر صورت می گیرد، مهبل مصنوعی باید در دست راست قرار گیرد، بطوریکه کف دست به سمت بالا باشد و آن را با موازات مسیر حرکت قضیب نگه دارد. در حالی که گاو نر سوار می شود و قضیبش را راست می گردد، دست چپ برای هدایت قضیب به داخل مهبل مصنوعی با گرفتن غلاف قضیب مورد استفاده قرار می گیرد. قضیب نعوذ کرده نباید با دست لمس شود، زیر این کار باعث می شود که قبل از ورود به داخل مهبل مصنوعی، قضیب منقبض شود و احتمالاً انزال صورت نگیرد.

بهترین نتایج انزال هنگامی بدست می آید که قضیب در هنگام حرکت به سمت بالا، بلافاصله پس از پرش گاو نر، داخل مهبل مصنوعی شود. قرار گرفتن شاخه چپ عامل در مقابل پهلوی گاو نر در هنگام پرش، به دلیل ایجاد هماهنگی در حرکات عامل و گاو نر مفید است (4-14 pic). برای کسب بهترین نتایج، زمانبندی دقیق لازم است. هنگامی که گاو نر برای انزال فشار می آورد، مهبل مصنوعی باید بتواند با این فشار حرکت کند، بطوریکه تا حد امکان با قضیب در یک امتداد قرار گیرد. تا هنگامی که گاو نر شروع به پایین آمدن می کند، بایست مهبل مصنوعی را بر روی قضیب نگهداشت. از خم کردن قضیب که ممکن است باعث ناراحتی گاو نر و حتی ایجاد جراحت شود، بایست پرهیز شود.

شخص با تجربه بزودی تفاوتهای انفرادی بین گاوهای نر را یاد گرفته و روش جمع آوری را متناسب با گاو نر انجام می دهد.

اقدامات احتیاطی که برای بالا بردن کیفیت اسپرم باید انجام داد:

جلوگیری از شوک سرما با تأمین پوشش حفاظتی کافی برای لوله و قیف جمع آوری منی.

لوله جمع آوری منی باید از نور مستقیم خورشید محافظت شود.

باید از آلودگی منی یا ادرار، آب یا ماده ژلاتینی لیز کننده جلوگیری نمود.

بایست با استفاده از یک مهبل مصنوعی استریل و مخصوص برای هر انزال، آلودگی میکروبی را به حداقل رساند.

هنگامی که انزال یک گاو نر با شکست مواجه می شود، بایست مهبل مصنوعی را عوض نمود و بجای آن از یک مهبل مصنوعی تمیز استفاده کرد. چنانچه در انزال دوم از همان مهبل مصنوعی اولیه استفاده شود، میزان باکتری‌ها دو برابر انزال اولیه خواهد بود. همچنین تعداد باکتری‌ها تا حد زیادی با تعداد دفعات دخول قضیب به داخل مهبل مصنوعی افزایش می یابد. ضمناً از نظر بهداشتی بهتر است موهای غلاف قضیب مرتباً چیده شود.

تمیز کردن، سترون کردن و نگهداری مهبل مصنوعی:

شستن و استریل کردن مهبل مصنوعی اهمیت زیادی دارد. مهبل مصنوعی را باید بعد از جدا کردن کامل قطعات مختلف آن، فوراً با آب معمولی شست. اگر نتوان عمل شستن را سریع انجام داد، قسمت های مختلف آن را باید برای شستن کامل در آب ولرم غوطه ور نمود. غلاف خارجی مهبل مصنوعی باید با یک برس ضخیم و آب حاوی یک ماده پاک کننده، کاملاً تمیز شود.

این غلاف باید با آب معمولی شست و در هوای آزاد خشک نمود. غلاف داخلی و قیفها باید به سمت بیرون برگردانده شوند و بطور کامل با آب حاوی یک ماده پاک کننده کاملاً برس زده شود. این لایه را با آب معمولی و سپس با آب مقطر شسته برای مدت 5 min در الکل اتیلیک یا الکل ایزوپروپیل 70% غوطه ور می کنیم. عده‌ای هم ترجیح می دهند که غلاف داخلی و قیفها را برای مدت 15 دقیقه در آب مقطر جوشانده و سپس با الکل 70% شستشو دهند.

در مورد اخیر، الکل عمدتاً نقش یک عامل خشک کننده را بر عهده دارد. بعد از شستشو با الکل باید این قسمت‌ها را در یک کمد تمیز آویزان نمود. اگر از این لایه‌ها بطور روزانه استفاده می‌شود، می توان آنها را در کمد نگهداشت، در غیر اینصورت هر قسمت می تواند به تنهایی جهت نگهداری در یک دستمال کاغذی پیچیده شود. چنانچه قسمت‌های لاستیکی که مرتباً از آنها استفاده نمی شود در یخچال نگهداری شوند، مدت استفاده و طول عمر آنها تا حد زیادی افزایش خواهد یافت.

انزال الکتریکی Electroejacu Lation :

این روش تحت شرایط خاصی به روش مهبل مصنوعی ترجیح داده می شود. این روش برای گاوهای نر شیری که زمین گیر شده اند یا فعالیت جنسی کمی دارند و یا به هر دلیلی نمی‌توانند با مهبل مصنوعی از آنها منی گرفت، مورد استفاده قرار می گیرد. از این روش بطور وسیع در گاوهای نر گوشتی استفاده می شود. منی حیواناتی که رفتار جنسی

پروژه تنظیم حرارت بیضه و اسکروتوم در گاو نر (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

تنظیم حرارت بیضه و اسکروتوم در گاو نر:

خلاصه: دمای بیضه ها در گاو نر باید cْ2 تا cْ6 درجه پایین تر از دمای بدن باشد. برای تولید اسپرماتوزدای بارور، مکانیسم های خنک کننده بیضه ها عبارتند از: مخروط عروقی بیضه‌ها - از دست رفتن دما از سطح بیضه ها، شل شدن عضلات اسکروتوم، عرق کردن اسکروتوم، پاسخ‌های تمام بدن و گرادیانت های متعارف حرارتی (در اسکروتوم و بیضه ها). در واقع کارکرد بیضه ها در حاشیه هایپوکسی می باشد. وقتی دمای بیضه ها افزایش پیدا می کند، متابولیم در حد بیشتری اتفاق می افتد نسبت به فشار خون و از این رو باعث می شود که بیضه ها دچار هایپوکسی شوند.

بنابراین بیضه ها خیلی مستعد به افزایش حرارت به علت عوامل داخلی و خارجی می‌باشند. وقتی دمای بیضه ها افزایش می یابد، نسبت اسپرماتوزواهای ناقص بیشتر می شود و بهبود وابسته به طبیعت و مدت زمان افزایش گرما می باشد.

مقدمه:

باروری بدون گاو نر یک پارامتر مهم در تولید گاو شیری می باشد، یک گاو نر ممکن است در کنار 20 گاو ماده باشد. در شرایط سرویس دهی طبیعی یا از طریق تلفیح مصنوعی از اسپرم آن برای هزاران گاو ماده استفاده شود. با اینکه تعداد کمی از گاوهای نر عقیم هستند و توانایی تولید ندارند، ولی یک رنج وسیعی در باروری گاو نر وجود دارد، خصوصاً در جمعیت هایی که انتخاب نشده اند. این نکته بخوبی مشخص شده است که دمای بیضه ها باید 2 تا 6 درجه سانتی گراد کمتر از دمای بدن باشد، تا بیضه ها بتوانند توسط اسپرماتوزدای باروری بکنند. و افزایش در دمای بیضه ها سبب افت کیفیت اسپرم می شود. افزایش دمای بیضه یکی از عوامل پایداری و اصلی در ناباروری خیلی از گاوهای نر می باشد.

« فصل سوم »

آناتومی و فیزیولوژی:

یک سری خصوصیاتی هست که در تنظیم دمای بیضه ها شرکت می کنند. شبکه پامپینی فورم یک شبکه پیچیده سیاهرگی است که سرخرگ بیضه ای که بسیار پیچخوره است را احاطه می‌کند و بقیه ساختارها مخروط عروقی بیضه نام دارد. در مخروط عروقی بیضه، خون سرخرگی خنک می شود. به این صورت که گرما از سرخرگ به سیاهرگ منتقل می شود. از این گذشته، این محل دفع گرمای سطحی از طریق پوست می باشد، زیرا پوست این قسمت گرم ترین قسمت کیسه بیضه می باشد.

خصوصیت مخروط عروقی بیضه ها و دمای سطحی بیضه ها در گاوهای نر از بین 5/0 تا 3 سال گزارش شده است. پوست بیضه معمولاً ظریف و فاقد مو می باشد. یک سیستم خونی و لفضی وسیع سابکوتانئوس وجود دارد که در قسمت فارخی تر آن سیاهرگ های خونی در قسمت سطحی قرار گرفته اند. که انتقال گرما را آسانتر می کنند. عضلات صاف در سرخرگ های زیر پوستی توسط سیستم سیاتیک عصب دهی می شوند و تحریک این اعصاب باعث قبض عروق می‌شود. افزایش در دمای بیضه باعث انبساط این آرتریول ها می شود توسط عمل مستقیم قلب واکنش قبض عروقی سمپاتیکی.

عرق کردن و واکنش عمومی بدن به عمل خنک کردن بیضه ها کمک می کند. خصوصاً در گوسفند، در قوچهای نژاد مرینو، غدد کسیه بیضه بزرگ تر هستند نسبت به مناطق دیگر بدن و تولید عرق بیشتری هم دارند. مشابه این وضع در گاو نر دیده می شود که تجمع غدد مولد عرق در کیسه بیضه از سایر نقاط بدن بیشتر است. غدد مولد عرق در کیسه بیضه گوسفند، بصورت متناوب عمل ترشح را انجام می دهند. و عمل دفع عرق آنها وقتی شروع می شود که دمای سطح کیسه بیضه به cْ5/35 می رسد و با فرکانس تا 10 ترشح در ساعت می رسد. پاسخ عمومی بدن در قوچها شامل افزایش تنفس می باشند، هنگامی که دمای سطح کیسه بیضه بیشتر از cْ35 تا cْ36 افزایش می یابد. از این گذشته، دمای سطح کیسه بیضه در قوچها به cْ38 تا cْ40 می رسد، تنفس خیلی سریع می شود (200 تنفس در دقیقه). این انبساط عروقی عمومی در رکتوم و سرخرگ کاروتیه ایجاد می شود به اندازه کاهش cْ2 درجه در مدت 1 ساعت.

دمای سطحی و داخلی در گاوهای نر دورگه در سه نقطه از هر بیضه اندازه گیری شده است: بالا، وسط و پایین. دمای میانگین در این سه قسمت عبارتند از cْ4/30 - cْ8/29 و cْ8/28 (دمای سطحی کیسه بیضه). cْ3/33 - cْ33 و cْ9/32 (دمای حساب کوتانئوس کیسه بیضه) و cْ3/34 - cْ3/34 و cْ5/34 (دمای درون بیضه ها). گرادیانت دمای از بالا به پایین، 6/1 – 4/0 و 2/0 درجه سانتی گراد می باشد. برای سطح بیضه و برای قسمت ساب کوتانئوس و داخلی هم مشابه می باشد. همچنین نشان داده شده است که دمای سطح کیسه بیضه و بیضه، یک گرادیانت و برعکس و متقابل دارند که سبب ایجاد یک دمای یکنواخت در کل بیضه می شود. از این گذشته، با این که دمای درون بیضه در بیضه داخل

پروژه جمع آوری منی در گاو نر (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

فصل 6

جمع آوری منی در گاو نر:

جمع آوری منی در گاو نر با مهبل مصنوعی شامل استفادة درست از حیوانات تحریک کننده، مهار شده است که گاو نر سوار آنها می شود. تحریک کننده های مصنوعی (مترسک) نیز ساخته شده اند، ولی بندرت مورد استفاده قرار می گیرند. پرش گاو نر بر روی حیوان تحریک کننده یا مترسک برای انجام انزال و جمع آوری منی با مهبل مصنوعی ضروری است. حیوان تحریک کننده علاوه بر این که به این هدف جامة عمل می پوشاند، تحریک جنسی لازم برای آمادگی کافی گاو نر جهت انزال را نیز تأمین می کند که این مورد در استفاده از مترسک بخوبی حیوان صورت نمی گیرد. از گاوهای ماده، گاوهای نر و یا گاوهای نر اخت شده می توان به عنوان حیوان تحریک کننده استفاده نمود.

هنگامی که جمع آوری منی از سمت راست گاو نر صورت می گیرد، مهبل مصنوعی باید در دست راست قرار گیرد، بطوریکه کف دست به سمت بالا باشد و آن را با موازات مسیر حرکت قضیب نگه دارد. در حالی که گاو نر سوار می شود و قضیبش را راست می گردد، دست چپ برای هدایت قضیب به داخل مهبل مصنوعی با گرفتن غلاف قضیب مورد استفاده قرار می گیرد. قضیب نعوذ کرده نباید با دست لمس شود، زیر این کار باعث می شود که قبل از ورود به داخل مهبل مصنوعی، قضیب منقبض شود و احتمالاً انزال صورت نگیرد.

بهترین نتایج انزال هنگامی بدست می آید که قضیب در هنگام حرکت به سمت بالا، بلافاصله پس از پرش گاو نر، داخل مهبل مصنوعی شود. قرار گرفتن شاخه چپ عامل در مقابل پهلوی گاو نر در هنگام پرش، به دلیل ایجاد هماهنگی در حرکات عامل و گاو نر مفید است (4-14 pic). برای کسب بهترین نتایج، زمانبندی دقیق لازم است. هنگامی که گاو نر برای انزال فشار می آورد، مهبل مصنوعی باید بتواند با این فشار حرکت کند، بطوریکه تا حد امکان با قضیب در یک امتداد قرار گیرد. تا هنگامی که گاو نر شروع به پایین آمدن می کند، بایست مهبل مصنوعی را بر روی قضیب نگهداشت. از خم کردن قضیب که ممکن است باعث ناراحتی گاو نر و حتی ایجاد جراحت شود، بایست پرهیز شود.

شخص با تجربه بزودی تفاوتهای انفرادی بین گاوهای نر را یاد گرفته و روش جمع آوری را متناسب با گاو نر انجام می دهد.

اقدامات احتیاطی که برای بالا بردن کیفیت اسپرم باید انجام داد:

جلوگیری از شوک سرما با تأمین پوشش حفاظتی کافی برای لوله و قیف جمع آوری منی.

لوله جمع آوری منی باید از نور مستقیم خورشید محافظت شود.

باید از آلودگی منی یا ادرار، آب یا ماده ژلاتینی لیز کننده جلوگیری نمود.

بایست با استفاده از یک مهبل مصنوعی استریل و مخصوص برای هر انزال، آلودگی میکروبی را به حداقل رساند.

هنگامی که انزال یک گاو نر با شکست مواجه می شود، بایست مهبل مصنوعی را عوض نمود و بجای آن از یک مهبل مصنوعی تمیز استفاده کرد. چنانچه در انزال دوم از همان مهبل مصنوعی اولیه استفاده شود، میزان باکتری‌ها دو برابر انزال اولیه خواهد بود. همچنین تعداد باکتری‌ها تا حد زیادی با تعداد دفعات دخول قضیب به داخل مهبل مصنوعی افزایش می یابد. ضمناً از نظر بهداشتی بهتر است موهای غلاف قضیب مرتباً چیده شود.

تمیز کردن، سترون کردن و نگهداری مهبل مصنوعی:

شستن و استریل کردن مهبل مصنوعی اهمیت زیادی دارد. مهبل مصنوعی را باید بعد از جدا کردن کامل قطعات مختلف آن، فوراً با آب معمولی شست. اگر نتوان عمل شستن را سریع انجام داد، قسمت های مختلف آن را باید برای شستن کامل در آب ولرم غوطه ور نمود. غلاف خارجی مهبل مصنوعی باید با یک برس ضخیم و آب حاوی یک ماده پاک کننده، کاملاً تمیز شود.

این غلاف باید با آب معمولی شست و در هوای آزاد خشک نمود. غلاف داخلی و قیفها باید به سمت بیرون برگردانده شوند و بطور کامل با آب حاوی یک ماده پاک کننده کاملاً برس زده شود. این لایه را با آب معمولی و سپس با آب مقطر شسته برای مدت 5 min در الکل اتیلیک یا الکل ایزوپروپیل 70% غوطه ور می کنیم. عده‌ای هم ترجیح می دهند که غلاف داخلی و قیفها را برای مدت 15 دقیقه در آب مقطر جوشانده و سپس با الکل 70% شستشو دهند.

در مورد اخیر، الکل عمدتاً نقش یک عامل خشک کننده را بر عهده دارد. بعد از شستشو با الکل باید این قسمت‌ها را در یک کمد تمیز آویزان نمود. اگر از این لایه‌ها بطور روزانه استفاده می‌شود، می توان آنها را در کمد نگهداشت، در غیر اینصورت هر قسمت می تواند به تنهایی جهت نگهداری در یک دستمال کاغذی پیچیده شود. چنانچه قسمت‌های لاستیکی که مرتباً از آنها استفاده نمی شود در یخچال نگهداری شوند، مدت استفاده و طول عمر آنها تا حد زیادی افزایش خواهد یافت.

انزال الکتریکی Electroejacu Lation :

این روش تحت شرایط خاصی به روش مهبل مصنوعی ترجیح داده می شود. این روش برای گاوهای نر شیری که زمین گیر شده اند یا فعالیت جنسی کمی دارند و یا به هر دلیلی نمی‌توانند با مهبل مصنوعی از آنها منی گرفت، مورد استفاده قرار می گیرد. از این روش بطور وسیع در گاوهای نر گوشتی استفاده می شود. منی حیواناتی که رفتار جنسی

پروژه تنظیم حرارت بیضه و اسکروتوم در گاو نر (پزشکی)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

تنظیم حرارت بیضه و اسکروتوم در گاو نر:

خلاصه: دمای بیضه ها در گاو نر باید cْ2 تا cْ6 درجه پایین تر از دمای بدن باشد. برای تولید اسپرماتوزدای بارور، مکانیسم های خنک کننده بیضه ها عبارتند از: مخروط عروقی بیضه‌ها - از دست رفتن دما از سطح بیضه ها، شل شدن عضلات اسکروتوم، عرق کردن اسکروتوم، پاسخ‌های تمام بدن و گرادیانت های متعارف حرارتی (در اسکروتوم و بیضه ها). در واقع کارکرد بیضه ها در حاشیه هایپوکسی می باشد. وقتی دمای بیضه ها افزایش پیدا می کند، متابولیم در حد بیشتری اتفاق می افتد نسبت به فشار خون و از این رو باعث می شود که بیضه ها دچار هایپوکسی شوند.

بنابراین بیضه ها خیلی مستعد به افزایش حرارت به علت عوامل داخلی و خارجی می‌باشند. وقتی دمای بیضه ها افزایش می یابد، نسبت اسپرماتوزواهای ناقص بیشتر می شود و بهبود وابسته به طبیعت و مدت زمان افزایش گرما می باشد.

مقدمه:

باروری بدون گاو نر یک پارامتر مهم در تولید گاو شیری می باشد، یک گاو نر ممکن است در کنار 20 گاو ماده باشد. در شرایط سرویس دهی طبیعی یا از طریق تلفیح مصنوعی از اسپرم آن برای هزاران گاو ماده استفاده شود. با اینکه تعداد کمی از گاوهای نر عقیم هستند و توانایی تولید ندارند، ولی یک رنج وسیعی در باروری گاو نر وجود دارد، خصوصاً در جمعیت هایی که انتخاب نشده اند. این نکته بخوبی مشخص شده است که دمای بیضه ها باید 2 تا 6 درجه سانتی گراد کمتر از دمای بدن باشد، تا بیضه ها بتوانند توسط اسپرماتوزدای باروری بکنند. و افزایش در دمای بیضه ها سبب افت کیفیت اسپرم می شود. افزایش دمای بیضه یکی از عوامل پایداری و اصلی در ناباروری خیلی از گاوهای نر می باشد.

« فصل سوم »

آناتومی و فیزیولوژی:

یک سری خصوصیاتی هست که در تنظیم دمای بیضه ها شرکت می کنند. شبکه پامپینی فورم یک شبکه پیچیده سیاهرگی است که سرخرگ بیضه ای که بسیار پیچخوره است را احاطه می‌کند و بقیه ساختارها مخروط عروقی بیضه نام دارد. در مخروط عروقی بیضه، خون سرخرگی خنک می شود. به این صورت که گرما از سرخرگ به سیاهرگ منتقل می شود. از این گذشته، این محل دفع گرمای سطحی از طریق پوست می باشد، زیرا پوست این قسمت گرم ترین قسمت کیسه بیضه می باشد.

خصوصیت مخروط عروقی بیضه ها و دمای سطحی بیضه ها در گاوهای نر از بین 5/0 تا 3 سال گزارش شده است. پوست بیضه معمولاً ظریف و فاقد مو می باشد. یک سیستم خونی و لفضی وسیع سابکوتانئوس وجود دارد که در قسمت فارخی تر آن سیاهرگ های خونی در قسمت سطحی قرار گرفته اند. که انتقال گرما را آسانتر می کنند. عضلات صاف در سرخرگ های زیر پوستی توسط سیستم سیاتیک عصب دهی می شوند و تحریک این اعصاب باعث قبض عروق می‌شود. افزایش در دمای بیضه باعث انبساط این آرتریول ها می شود توسط عمل مستقیم قلب واکنش قبض عروقی سمپاتیکی.

عرق کردن و واکنش عمومی بدن به عمل خنک کردن بیضه ها کمک می کند. خصوصاً در گوسفند، در قوچهای نژاد مرینو، غدد کسیه بیضه بزرگ تر هستند نسبت به مناطق دیگر بدن و تولید عرق بیشتری هم دارند. مشابه این وضع در گاو نر دیده می شود که تجمع غدد مولد عرق در کیسه بیضه از سایر نقاط بدن بیشتر است. غدد مولد عرق در کیسه بیضه گوسفند، بصورت متناوب عمل ترشح را انجام می دهند. و عمل دفع عرق آنها وقتی شروع می شود که دمای سطح کیسه بیضه به cْ5/35 می رسد و با فرکانس تا 10 ترشح در ساعت می رسد. پاسخ عمومی بدن در قوچها شامل افزایش تنفس می باشند، هنگامی که دمای سطح کیسه بیضه بیشتر از cْ35 تا cْ36 افزایش می یابد. از این گذشته، دمای سطح کیسه بیضه در قوچها به cْ38 تا cْ40 می رسد، تنفس خیلی سریع می شود (200 تنفس در دقیقه). این انبساط عروقی عمومی در رکتوم و سرخرگ کاروتیه ایجاد می شود به اندازه کاهش cْ2 درجه در مدت 1 ساعت.

دمای سطحی و داخلی در گاوهای نر دورگه در سه نقطه از هر بیضه اندازه گیری شده است: بالا، وسط و پایین. دمای میانگین در این سه قسمت عبارتند از cْ4/30 - cْ8/29 و cْ8/28 (دمای سطحی کیسه بیضه). cْ3/33 - cْ33 و cْ9/32 (دمای حساب کوتانئوس کیسه بیضه) و cْ3/34 - cْ3/34 و cْ5/34 (دمای درون بیضه ها). گرادیانت دمای از بالا به پایین، 6/1 – 4/0 و 2/0 درجه سانتی گراد می باشد. برای سطح بیضه و برای قسمت ساب کوتانئوس و داخلی هم مشابه می باشد. همچنین نشان داده شده است که دمای سطح کیسه بیضه و بیضه، یک گرادیانت و برعکس و متقابل دارند که سبب ایجاد یک دمای یکنواخت در کل بیضه می شود. از این گذشته، با این که دمای درون بیضه در بیضه داخل

تحقیق درباره؛ ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

ارزیابی دی اکسید تیتانیم برای نشانه گذاری کردن گله گاو ها

چکید ه مطالب :

سه گروه از تحقیقات انجام را برای ارزیابی و نشانه گذاری کردن دامها به وسیله دی اکسید تیتانیم به کار می رود ، هشت گاوپرواری تمام کپه های علف موجود در یک دشت را مصرف می کردند که گروهی از آنها فاقد سیستم و گروهی دارای مکمل غذایی بودند .

بعد از آن بازیافت هر مدفوع آنها پس از مصرف Tio2 انجام شد . در آن هیچ گونه نشانة بیماری نبود . به طور خلاصه محاسباتی که با مراجعه به دی اکسید تیتانیم انجام شد مدفوع یاد شده ، هیچ گونه تفاوتی با مجموعة مدفوعات معمولی و قبلی دام ها نداشت .

در نمونة دوم برنامه غذایی روزانه گاو محدود شده بود به یک رژیم غذایی ساده همراه با ذرت دی اکسید تیتانیم موجود در مدفوع این گاوها درصدی در حد 95% بازیافت شده بود ولی با استفاده از تری اکسید کروم (cr2o3) میانگین آن حدود 113% رسیده بود با مراجعه به Tio2 4 درصد آن در حدود p

در نمونه سوم :

هشت گاو پرواری در یک میدان به ابعاد 4*4 قرار داده شدند و با برنامه غذایی ذرت به اضافه لیتیم تغذیه شدند که بازیافت مدفوع اکسید تیتانیم آنها با میانگین 90% بود در حالی که میانگین cr2o3 رقمی برابر 98% بود .

خلاصه ارزیابی با در نظر گرفتن Tio2 هزینه کمتری داشت در حدود 6/1 تا ¾ که این رقم تفاوت چندانی با محاسبه درصدی آنها در مقایسه با cr2o3 به مدفوع معمولی دام ها نداشت .

تحقیقات بعدی معنی کرد که دی اکسید تیتانیم برای تشخیص و ارزیابی و همچنین مقایسه کردن دامها مناسب است .

مقدمه :

تری اکسید کروم یک نشانگر تشخیص معمولی می باشد که برای مطالعات در مورد حیوانات نشخوار کننده به کار می رود هر چند مطالعات بر روی حیوانات نسخوار کننده ای که با علوفه تغذیه می کردند ، ثابت کرد که بازیافت مدفوع تری اکسید کروم اغلب در حدود 100% نیست ولی در میان حیوانات گوناگون دارای ارقام مختلفی است . بر اساس این تری اکسید کروم برای استفاده به عنوان غذا و یا دوا در رژیم غذایی حیوانات استفاده نمی شود .

دی اکسید تیتانیم جانشین تری اکسید کروم می باشد و مثل آن بعنوان نشانگر برای اثبات مطالعات انجام شده مواد یا رنگهای افزودنی که میزان افزایش آنها از یک درصد تجاوز نمی کند به کار می رود و این کار تا پایان محصول ادامه دارد . (AAF, 1996)

به هر حال دی اکسید تیتانیم کمتر بعنوان یک وسیله ارزشیابی حیوانات نشخوار کننده به کار می رود بهبودی در حدود 99% در لبنیات گاوهایی که با Tio2 تغذیه شده اند مشاهده شد اگر چه اختلافات شبانه روزی برای الگوسازیهای مشابه پیشنهاد شد ، آزمایشات ثابت کرده اند که برنامه ریزی کردن بر روی Tio2 بعنوان یک نشانگر ارزیابی برای تغذیه گاوها با علوفه و علفهای سبز و سبزیجات یک برنامه غذایی مناسب می باشد .

مواد و روشها :

آزمایش یک : هشت گاو پرواری در حدود 373 کیلوگرم در مطالعات ارزشیابی 1998 برای بازیابی مدفوع آنها از Tio2 استفاده شده است .

همة گاوهای پرواری دارای لیتیم اضافی بوده اند ( cp % 7/5 و %27 (NDF .

در دشتهای دارای علفهای خشک و آب دو تا از گاوهای نشانه گذاری شده دارای چهار رفتار بوده اند .

1 _ کنترل کردن بدون هیچ گونه مکملی

2 _ درصد 6/1 کیلوگرم ذرت بعنوان مکملی به برنامه غذایی اضافه شد .

3 _ بر اساس روش DM ، 43 کیلو مکمل غذایی که شامل 30% پروتئین خام می باشد به برنامه غذایی آنها اضافه شد .

4 _ حدود 5/0 گرم آمین کامل .

همه گاوهای پرواری مقدار 20 گرم نمک سفید دریافت کردند ، مکمل غذایی همه آنها نمک سفید بود در تمامی طول روز مدفوع آنها خشکیده و تکه تکه در بین علفهای خشک مشاهده شد .

ملاس ساخته شده در تکه های کوچک مشاهده شد ( منظور مدفوع آنهاست ) .

برای هر گاو پرواری 100 گرم از دی اکسید تیتانیم به طور جداگانه وزن شد و با هر وعده غذایی آنها مخلوط گردید مراه با نمک و مکملهای غذایی ، در همه جهات گاوها تمام وعده غذایی و همین طور مکملها را مصرف کردند . مصرف Tio2 بر اساس ارزیابی بصری و آنچه که مشاهده شد با اینکه Tio2 دارای رنگ سفید درخشان است ولی مدفوع گاوها رنگی سیاه و محکمی مانند لاستیک داشت . ولی با این حال مصرف Tio2 درست کامل و مقرون به صرفه است .

رفتار و عکس العمل گاوها بر اساس 14 مشخصه از جمله نوع علوفه ، مکملهای غذایی ، مدفوع علوفه هایی که داده شده و میانگین مصرفی آنها 115% می باشد بررسی می شود .

مدفوعات گاوها ( همه مدفوعات جمع شده در علفزار ) در آخر هر هفت دوره جمع آوری میشوند و برای هر روز یک نوع مدفوع وجود داشت که در هر گاو و جداگانه وزن شد . بعد از مخلوط کردن با دست و هم زدن آنها ، نمونه ها دوباره بازبینی شدند در حدود 2 درصد از حجم خارجی هر مدفوع را تشکیل می دهند هاین درصد به طور متوالی و متناوب هر روز اندازه گیری می شود . در 50درجه سانتیگراد در هوای بسیار خشک و گرم خشک می شدند به مدت 48 ساعت ، سپس هوا متوازن شده و دوباره حجم آنها اندازه گیری شد . نمونه های موجود در هوای خشک در سطحی به اندازه یک میلیمتر پهن بودند بعد از خشک کردن برای روش DM در نظر گرفته شدند .

به مدت 24 ساعت در 100 درجه سانتیگراد قرار گرفتند .

بعد از Tio2 در محصولات رنگینه ای کوتاه مدت استفاده شد .

با یک تعدیل کم ، حدود 10 میلی لیتر است 30 درصد حجم آب بیشتر از 20 میلی لیتر پیشنهاد شده است برای این آزمایش از 4 میلی لیتر آب 30 درصد استفاده شده است .

ما قادر بودیم از نوار خطی Tio2 حدود 10 میلی لیتر ماده جذب شدنی استفاده کنیم نمونه ( مواد غذایی ، مدفوع فاقد Tio2 نمونه مدفوع حاوی Tio2 ) این نمونه های در اثر استفاده از Tio2 به صورت تیغه تیغه شده بودند و میانگین بهره وری آنها حدود